افزايش 140 درصدي كشف شيشه زنگهاي خطر را براي مقابله جدي با اين ماده مخدر به صدا درآورده است. ماده اي كه 90 درصد مصرف كنندگان آن جوانان زير 28 سال هستند.
در سالهاي گذشته هروئين، حشيش و علف شايد خطرناك ترين ماده هاي مخدري بودند كه معتادان در كشور مصرف مي كردند اما به دنبال حضور آمريكاييها و غربيها در افغانستان و اشغال اين كشور كم كم سر و كله قرصهاي اكستازي با نام هاي مختلف و اغواكننده در ميهماني شبانه جوانان ايراني پيدا شد. اگرچه پليس و سازمانهاي مسئول مانع ترانزيت قرص هاي روانگردان به كشور شدند اما برخي با سودجويي اقدام به توليد اين قرص ها در كشور كردند. از سوي ديگر مافياي مواد مخدر وقتي بازار ايران را اشباع شده ديد به فكر توليد ماده اي خطرناك تر و خالص تر از هروئين افتاد.
سه سال پيش بود كه براي اولين بار نام ماده مخدر شيشه در كشور مطرح شد. ماده اي بي بو كه به راحتي و حتي در كنار خيابان نيز قابل استعمال بود. تنها كافي بود چند صوت از اين ماده را در پايپ شيشه اي قرار داد و با كشيدن دهها مرتبه بيشتر به فضا رفت. هنوز چند ماهي از ورود اين ماده مخدر نگذشته بود كه به صورت همه گير در ميان جوانان معتاد رايج و جايگزين حشيش و ترياك شد. بسياري از جوانان كه از ماهيت صنعتي اين ماده خبر نداشتند به سرعت به سمت شيشه گرايش پيدا كردند و روزانه چندين صوت مصرف كردند. در حالي كه قيمت شيشه در بدو ورود به كشور 17 ميليون تومان بود در كمتر از يك سال به 5 ميليون تومان كاهش يافت.
توليد شيشه در آشپزخانه هاي خانگي
سردار حميدرضا حسين آبادي رئيس پليس سابق مواد مخدر، ماده مخدر شيشه را دامي براي جوانان دانست و در اين باره مي گويد: ماده مخدر شيشه با اهداف خاص وارد ايران شد و تا بخواهيم جلوي آن را بگيريم عوامل توليدكننده به مقاصد خود دست يافتند. وقتي ماده مخدر شيشه جزء قاچاق دارو محسوب مي شد و سوداگران به عنوان واردكننده غيرمجاز شناخته مي شدند گرايش به سمت قاچاق اين ماده افزايش يافت كه البته تلاشهاي بسياري صورت گرفت تا توانستيم قانون را تغيير دهيم.
وي ادامه مي دهد: براساس قانون جديد هر فردي كه بيش از 30 گرم شيشه به همراه داشته باشد به اعدام محكوم مي شود. اين قانون جامع در ترانزيت مواد مخدر موثر بود اما متاسفانه با واردات پيش ساخت هاي شيشه همانند افدرين به كشور امروزه هر معتادي مي تواند ماده مخدر را در خانه خود توليد كند. به همين دليل شاهد افزايش آشپزخانه هاي توليد شيشه در كشور هستيم.
حسين آبادي تاكيد مي كند: يك معتاد مي تواند با يك ميليون تومان يك كيلو شيشه درست كند و علاوه بر مصرف خود سود كلاني را از فروش مواد به دست آورد. البته پليس با قدرت با اين افراد و سوداگران برخورد مي كند. ضمنا بايد به معتادان هشدار داد به علت توليد ماده مخدر شيشه در آشپزخانه ها وعدم توجه به ميزان مواد به كار رفته، اين مخدر به علت داشتن مواد شيميايي به شدت مضر است و مي تواند موجب مرگ مصرف كننده شود.
قانون تغيير كرد/ ترانزيت شيشه از ايران به جنوب شرق آسيا
پس از گذشت چند دهه بالاخره قانون مبارزه با مواد مخدر تغيير كرد و شيشه و كراك در رديف مواد مخدر صنعتي قرار گرفتند. البته نقطه عطف قانون علاوه بر حبس هاي طولاني مدت، اعدام براي حمل كنندگان بيش از 30 گرم ماده مخدر صنعتي بود. ماده اي كه ديگر نه تنها در كشور توليد مي شد بلكه ايران را به يك صادركننده اين ماده به جنوب شرق آسيا تبديل كرد.
همين مسئله موجب طمع بسياري از جوانان شده و آنها را به ورطه نابودي كشاند چرا كه باندهاي مافيايي با توليد شيشه در كشور آن را در كشورهاي مقصد از جمله تايلند و مالزي تا كيلويي 80 ميليون تومان نيز مي فروختند.
جوانان كه سوداي پولدار شدن را در سر مي پروراندند تنها طمعه اي براي انتقال مواد به اين كشورها بودند. امروز دهها ايراني در مالزي، اندونزي و تايلند به جرم حمل شيشه در زندان هستند و باتوجه به قانون اين كشورها شمارش معكوس براي اعدام آنها آغاز شده است.
27 هزار جوان ايراني در دام شيشه/ مرگ در انتظار مصرف كنندگان
براساس آمارهاي موجود در كشور 2/2 درصد معتادان با جمعيت پايه كمتر از يك ميليون و 200 هزار نفر، معتاد به مصرف شيشه هستند و با اين احتساب، حدود 26 هزار و 400 نفر در كشور ماده بسيار خطرناكي به نام شيشه مصرف مي كنند كه در كمتر از يك سال، فرد مصرف كننده را زمين گير مي كند.
دكتر آذرنوش بختياري، متخصص درمان اعتياد به شيشه در مورد عوارض مصرف اين ماده مي گويد: بر اساس گزارشهاي رسمي از مراكز فعال درمان اعتياد به شيشه در تهران، بزرگترين ريسك و مخاطره مصرف اين ماده، اقدام به برقراري روابط جنسي بدون اراده و بدون در نظر گرفتن مسايل ايمني و پوششي و خطر ابتلا به ايدز است. گزارشات متعددي درباره افزايش شمار مبتلايان جديد به ايدز كه پيش از ارتباطات جنسي، كريستال يا شيشه استفاده كرده اند اعلام شده است.
وي با بيان اينكه متاسفانه 90 درصد مصرف كنندگان شيشه جوانان هستند تصريح مي كند: افزايش حرارت بدن، فشار خون و ضربان قلب هنگام استعمال شيشه، تسريع در تنفس، توهم، افسردگي، روان پريشي و افزايش رفتارهاي خشونت آميز از ديگر عوارض مصرف شيشه است. همچنين درمان اعتياد به محرك ها، بالا بودن احتمال رفتن به كما و مرگ به خاطر مصرف بيش از حد شيشه را نيز بايد در نظر گرفت.
اين متخصص درمان اعتياد به شيشه تاكيد مي كند: افسردگي، تضعيف حافظه كوتاه مدت، افزايش رفتارهاي خشن، نوسانات خلقي و همچنين آسيب به سيستم ايمني بدن از ديگر عوارض شديد مصرف شيشه است كه بلافاصله پس از آغاز مصرف ظاهر مي شود.
فعاليت تنها يك مركز براي درمان اعتياد به شيشه
با ديدن صفحات نيازمندي ها و تبليغات روزنامه ها با تبليغات گوناگون درمان اعتياد مواجه مي شويم. درمان 24 ساعته بدون درد، ترك ماده مخدر بدون نياز به بستري شدن، سم زدايي در 12 ساعت و ارسال داروهاي ترك اعتياد تنها نمونه هايي از تبليغات رنگارنگ و البته توخالي ترك اعتياد است.
براساس گفته مسئولان تا چندي پيش كمپ ترك اعتياد شيشه وجود نداشت اما يك مؤسسه خيريه اقدام به تاسيس تنها مركز ترك اعتياد شيشه كرد كه با اما و اگرهاي فراواني روبرو شد. برخي از كارشناسان معتقدند شيشه ترك ندارد و برخي ديگر ترك آن را ناممكن مي دانستند. اما عباس ديلمي زاده مديرعامل جمعيت خيريه تولد دوباره در اين باره مي گويد: هم اكنون 224 معتاد به شيشه در نخستين كمپهاي تخصصي درمان شيشه در كشور زير نظر انجمن خيريه تولد دوباره تحت بازتواني هستند كه بهبوديهاي موثري در اين زمينه حاصل شده است.
وي ادامه مي دهد: حضور پزشكان، روان پزشكان، روانشناسان، مددكاران و كارشناسان در كمپهاي تخصصي ترك اعتياد به شيشه همراه با ارزيابي عملكرد درماني موجب شده تا نتايج مطلوبي در ارائه راهكارهاي ترك اين ماده مخدر به دست آيد. البته طول مدت درمان ابتدايي معتادان به شيشه حداقل سه ماه و ادامه درمان يك تا هفت سال است و معتاداني كه پس از سه ماه به زندگي بازگشته و درمان را ادامه نمي دهند در خطر رجوع به مخدر قرار دارند.
افزايش 140 درصدي كشف شيشه
افزايش 140 درصدي كشفيات شيشه در كشور نشان از دام مافيا براي گسترش ماده مخدر شيشه در ميان جوانان دارد. سردار علي مويدي رئيس پليس مبارزه با مواد مخدر در اين باره مي گويد: گرچه تعداد كارگاههاي توليد شيشه كه به وسيله پليس كشف و منهدم شده كاهش يافته اما ميزان توليد اين كارگاه ها نسبت به سال گذشته افزايش پيدا كرده است.
وي از انهدام 45كارگاه توليد شيشه در كشور خبر داد و مي افزايد: اين در حالي است كه در سال گذشته 87 كارگاه توليد شيشه از سوي پليس منهدم شده است. بنابراين، شاهد كاهش 48 درصدي كارگاه هاي توليد شيشه در كشور هستيم.
برخورد با مواد مخدر صنعتي به ويژه شيشه نيازمند يك عزم ملي در حوزه پيشگيري، برخورد انتظامي، برخورد قاطع قضايي و درمان است زيرا در غير اينصورت ماده مخدر شيشه همانند قاتلي خاموش هر لحظه توان و جان جوانان ايراني را مي گيرد.
