اندر احوالات نبود سرپناهي به نام خوابگاه دانشجويي

به اين عبارات دقت كنيد: » اين دانشگاه هيچگونه تعهدي در مورد تامين امكانات خوابگاهي براي دانشجويان ندارد، اين دانشكده فاقد امكانات خوابگاهي است، در اين واحد هيچ گونه تعهد خوابگاهي وجود ندارد و...» اين جملات جالب انگيزناك، در دفترچه انتخاب رشته داوطلبان گرامي دانشگاه هاي كشور درج شده است؛ همان جاهايي كه اصلا نمي خوانيم و يا برايمان مهم نيست چون »اصل« قبول شدن در دانشگاه است و ...آفرين! نكته همين جاست كه اين تنها نگاه جوانان مردم نيست، همين نگاه دقيقا بين مسئولان آموزش عالي كشور هم وجود دارد؛ آنها زحمت مي كشند ظرفيت ها را افزايش مي دهند و اصلا سد كنكور را بر مي دارند زيرا آنها هم دقيقا معتقدند دانشجو يعني همان دانش آموزي كه صبح مي آيد و عصر مي رود! در نتيجه خوابگاه و آزمايشگاه و سالن كنفرانس و زمين ورزش و ...نمي خواهد كه! بعدهم بايد بهتر درس مي خواند تا در شهر خودشان قبول مي شد؛ دقت داشته باشيد كه زياد هم نبايد بهتر درس بخواند و آن وقت در شهرهاي بزرگ و دانشگاه هاي معتبر قبول شود چون آنجا هم خبري از خوابگاه نيست؛ مثل همين شهر معروف ايران...همين...اين...چيز...شهر...تهران! مهم اين است كه شما با سيستم حسين قلي خاني آموزش عالي كشور، به راحتي آب خوردن دانشگاه قبول شده ايد، توقع نداريد كه وزارت علوم و وزارت بهداشت به پاس اين قبولي كليد يك دستگاه واحد مسكوني به شما هديه بدهد...لطفا دقايقي با ما همراه شويد! تحريريه نسل سوم
كنكور حذف مي شود
هيچ دانشگاهي در ايران وضعيت خوابگاه را براي دانشجويان تضمين نمي كند حتي دوره روزانه. يك دانشگاه مي گويد فقط رتبه هاي بالا مشمول خوابگاه هاي تضميني مي شوند، يكي ديگر خوابگاه استيجاري را تضمين مي كند، يك دانشگاه ديگر فقط تعداد محدودي را خوابگاه مي دهد و يكي ديگر فقط به ورودي هاي نيمسال اول قول خوابگاه مي دهد! به تعداد دانشجويان كشور هم راه هست براي فرار از پاسخگويي منطقي و مستدل! تازه اينها براي دانشجويان روزانه است؛ غير انتفاعي و شبانه و پيام نور و آزاد و ...بماند! ضمن اينكه »ما كه گفته بوديم اين واحد خوابگاه ندارد؛ اصلا مگر دانشگاه هتل 5ستاره است كه خوابگاه هم داشته باشد!؟ جوان دانشجوي عزيز برو بچسب به درس و مشقت!» تازه هنوز كنكور حذف نشده است؛ آن زمان كه ديگر هيچ...فقط يادت باشد كه دانشگاه را با خوابگاه نسنجيد كه آن وقت كل يوم نظام آموزش عالي ما »كتلت« مي شود. راستي يك وقت فگر نكنيد مسئولان كشور سيب زمني - پيازي حرف مي زنند و تحليل ارائه مي دهند؛ خير! اگر گاهي تناقضات خيلي كوچكي بين حرف و عمل وجود دارد، علتش كمبود بودجه و عدم همراهي مجلس و نزديكي انتخابات و ...اينهاست وگرنه مسئولان مگر بارها نگفته اند كه دنبال اسلامي كردن دانشگاه ها هستند و دغدغه دختران دانشجو و مهاجرت آنها از شهرهاي بزرگ به شهرهاي كوچك را دارند...خب اينها به همان دلايلي كه عرض شد با بحث خانه هاي مجردي، پانسيون هاي چندكاره و جولان سودجويان خطرناك در اطراف دانشگاه هاي شهرستاني ارتباط مستقيم دارد و ربطي به بي برنامگي و بي عرضگي و ناتواني مديران ندارد.
خانه هايي كه خوابگاه مي شوند
اصولا وقتي متولي امامزاده، حرمت نگه ندارد، باقي به فكر مي افتند كه حرمت نگه دارند! هركسي دو متر زير پله داشته باشد، تابلو مي زند «خوابگاه خصوصي»! بعدهم وقتي قيمت اجاره اين مثلا خوابگاه خصوصي(؟!) بالا مي رود دانشجويان عاشق درس و دانشگاه مجبور مي شوند با هم زيرپله را اجاره كنند؛ ببخشيد خوابگاه خصوصي! در نتيجه 17 دانشجو در 8 متر مربع زندگي مي گذرانند. تا اينجا شايد مشكل زيادي وجود نداشته باشد اما دخترها بايد چه كنند؟ چطور به اين زيرپله ها و امنيت شان بايد اعتماد كنند؟ هم زيرپله اي شان را چطور انتخاب كنند و...؟ بد نيست آنها كه دغدغه اسلامي شدن دانشگاه ها را دارند سري به برخي شهرستان ها و وضعيت خوابگاه و خانه هاي اجاره اي و پانسيون ها و اتاق هاي مثلا كرايه شده دانشجويان بويژه دانشجويان دختر بزنند . نكته جالب درخصوص خوابگاه هاي خصوصي تشويق به گرفتن اين خوابگاه ها از سوي مديران دانشگاهي و وزارتخانه هاي علوم و بهداشت است! خداي نكرده خداي نكرده خداي نكرده (3بار به توان 3) آدم شك مي كند كه نكند اين مديران دلسوز با آن خوابگاه داران خصوصي دستشان توي يك كاسه باشد و داستان پورسانت و مشاركت و...استغفرالله! اصلا بي خيال لطفا پاراگراف بعد را بخوانيد!
به يك مصاحبه توجه بفرماييد:
محمود ملاباشي، معاون دانشجويي وزارت علوم، تحقيقات و فناوري فرموده باشند كه »از فعاليت پانسيون هاي دانشجويي كه به عضويت شركت تعاوني خوابگاه داران در نيامده اند در آينده نزديك جلوگيري مي شود.
وي با اشاره به تسهيلاتي كه تعاوني خوابگاه داران در اختيار پانسيون هاي دانشجويي قرار مي دهند، گفت: صندوق رفاه دانشجويان تسهيلاتي را در اختيار اين پانسيون ها قرار مي دهد و از آن ها مطالباتي هم دارد. معاون دانشجويي وزارت علوم يادآور شد: پانسيون دانشجويي بايد داراي اتاق اجتماعات، سالن مطالعه، محل پذيرايي ميهمان باشد. از هر ساختماني نمي توان به عنوان پانسيون دانشجويي استفاده كرد.»
اين اظهارات البته توضيح نياز ندارد و ما به نمايندگي از دانشجويان عزيز بي خوابگاه ضمن اعلام حمايت از اين چهره عزيز و دلسوز آمادگي خود را براي حمايت در هر انتخاباتي از ايشان اعلام مي كنيم و اعلام مي كنيم: مسئول با تعهد...تشكر...تشكر...
البته از اين دست گفت وگوها و تهديدها كلا در كشور ما زياد يافت مي شود بازهم به يك مثلا دقت كنيد: «وزارت علوم براي اسكان 172 هزار دانشجو با كمبود خوابگاه مواجه است! معاون دانشجويي وزارت علوم گفت: 430 خوابگاه با ظرفيت 400 نفر براي دانشجويان متقاضي خوابگاه نياز است. در حال حاضر 137 هزار و 796 دانشجو در690 خوابگاه دانشجويي اسكان دارند و 172 هزار دانشجو نيز متقاضي خوابگاه هستند كه به علت كمبود خوابگاه هنوز اسكان داده نشده اند.»
وي با بيان اينكه با در نظر گرفتن 10 متر فضاي خوابگاهي براي هر دانشجو در حال حاضر به يك ميليون و 720 متر مربع فضاي خوابگاهي احتياج داريم، تصريح كرد: اجراي اين امر نيازمند اعتباري بالغ بر 344ميليارد تومان است. براي ساخت خوابگاه بودجه به صورت يك جا تعلق نمي گيرد بلكه هر سال بخشي از آن پرداخت مي شود، بنابراين بسياري از دانشگاه ها از درآمد اختصاصي خود براي رفع مشكل خوابگاهي اقدام مي كنند.
به گفته وي با توجه به بودجه وزارت علوم سالي 10 تا 15درصد از نيازهاي ساخت وساز خوابگاه هاي دانشجويي را مي توان تامين كرد....»
مي دانيد اين جمله 10 تا 15 سال جداي از اينكه 5 درصد ناقابل ميزان كم و زياد دارد و نشان مي دهد خيلي دقيق عنوان شده! مشخص مي كند كه نياز فعلي - سال 1390 - در سال 1400 محقق مي شود؛ طبيعتا نياز سال 1400 آن هم با حذف كنكور مي افتد به سال حدود 1415؛ مشتي حساب كردم كه مشتري شويد!
يك جمله شاهكار ديگر را هم بخوانيد كه در ساير دستگاه ها از جمله آموزش و پرورش نيز بدجوري طرفدار دارد: «معاون دانشجويي وزارت علوم خواستار كمك خيرين براي ساخت و تجهيز خوابگاه هاي دانشجويي شد!»
يك آمار زيبا!
بررسي آماري تعداد دانشگاه هاي علوم پزشكي كه فاقد خوابگاه هستند و يا محدوديت در ارائه خوابگاه دارند اعداد و ارقام جالبي را توي چشم ما فروكرد! ته خط اين پاراگراف جالب در يك جمله اين است: در دانشگاه هاي وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي وضعيت خوابگاه به مراتب بدتر از دانشگاه هاي وابسته به وزارت علوم، تحقيقات و فن آوري است؛ در حالي كه دانشجويان پزشكي به خاطر فشار درسي، طول مدت و همچنين نياز به تمركز بيشتر بر دروس و واحدهاي بيمارستاني، انصافا بيشتر به خوابگاه و محلي براي تمرين و درس خواندن بدون دغدغه و همراه با آرامش نياز دارند.
خيالتان را راحت كنيم كه شما هم بلند صلوات بفرستيد تا لال از دنيا نرويد از 34 دانشگاه علوم پزشكي 9 دانشگاه محدوديت خوابگاه دارند و 25 دانشگاه فاقد خوابگاه هستند.
نكته جالب تر در خصوص همان محدوديت دار ها هم اين است كه مثلا دانشكده علوم پزشكي تربت حيدريه، براي خانم ها خوابگاه دارد اما اين خوابگاه به صورت خودگردان اداره مي شود و شما در جريان هستيد كه واژه «خودگردان» در كشور ما ارتباط تنگاتنگي با واژه «برو بريم!» دارد.
آن دانشگاه هايي هم كه با اعمال محدوديت به درصدي از دانشجويان خوابگاه مي دهند به شيوه حسين قلي خاني خودشان انتخاب مي كنند به چه دانشجوياني خوابگاه بدهند و كدام دانشجويان را در اولويت قرار ندهند!
خريد لوستر براي
خانه اي كه نداريم!
اصولا مديران ما در ايجاد فضايي فوق العاده بانشاط در مصاحبه هايشان نمونه ندارند و در حالي كه كلي آدم دنبال خوابگاه هستند، طرح هاي بي نظيري را اعلام و براي اجرايي كردن آن شديدا تلاش مي نمايند! نمونه اش ايجاد اتاق هاي تندرستي در خوابگاه هاي دخترانه است. گويا امسال قرار است در هر خوابگاه با اولويت خوابگاه خواهران يك اتاق تندرستي راه اندازي شود و همچنين ورزش هاي همگاني و ورزش هاي باستاني رونق بگيرد. تازه نه فقط براي دولتي ها كه براي همه. اعلام شده است كه در حال حاضر 140هزار دانشجو در دانشگاه هاي غيرانتفاعي غيردولتي تحصيل مي كنند كه ايجاد اين تسهيلات براي ادامه تحصيل آنان اقدامي مثبت است(!) در حال حاضر 28 هزار دانشجوي فاقد خوابگاه در دانشگاه هاي غير انتفاعي وجود دارند. حالا جداي از اين خاصه خرجي ويژه براي خوابگاه هاي فعلي اين نكته را هم بدانيد بد نيست «از690 خوابگاه دانشجويي 484 خوابگاه نيازمند بازسازي و تعميرات اساسي است! در حال حاضر هر 7 نفر يك يخچال در خوابگاه هاي دانشجويي و هر 45 نفر يك تلويزيون دارند، از690 خوابگاه دانشجويي 72 خوابگاه خودگردان، 44 خوابگاه استيجاري و مابقي ملكي دانشگاه ها هستند. ميانگين فضاي خوابگاهي دانشجويي در حال حاضر 13متر است( آنها كه خوابگاه دار مي شوند) اين در حالي است كه فضاي استاندارد براي هر دانشجو 16متر است. امسال 206 هزار دانشجو در خوابگاه هاي دانشگاهي اسكان داده شده اند؛ 838 دستگاه ساختمان خوابگاه ملي، 185 دستگاه ساختمان استيجاري و 151 خوابگاه خودگردان تحت نظارت دانشگاه براي اسكان دانشجويان به كار گرفته شده اند .
خودمان وام مي دهيم
رئيس صندوق رفاه دانشجويان هم فرموده باشند كه 60 درصد دانشجويان خوابگاه دارند و 40درصدي كه خوابگاه ندارند بيشتر بومي هستند و مشكل اسكان ندارند! از طرفي در بحث وام مسكن هيچ محدوديتي نداريم لذا مشكل جدي در زمينه پاسخگويي به دانشجويان متقاضي اسكان وجود ندارد .
بد نيست بدانيم وام مسكن براي متاهلين در تهران ماهانه 150 هزار تومان، براي متاهلين در 5 شهر بزرگ غير تهران ماهانه 120 هزار تومان، براي متاهلين در ساير شهرستانها ماهانه 100 هزار تومان است و دانشجويان مجرد در تهران يا خارج از تهران ماهانه مي توانند 50 هزار تومان وام مسكن دريافت كنند اين در حالي است كه در پايان سال 88 اين رقم معادل 20 هزار تومان بود كه اكنون با افزايش 150 درصدي روبه رو شده است . ..اولا توجه كنيد كه قبلا چي بوده! و ثانيا شما با 50 هزار تومان وام مسكن چه كارها كه نمي توانيد بكنيد! انصافا اينجا جاي «تشكر...تشكر» كردن ندارد؟ چقدر شما قدر ناشناس مسئولان عزيز هستيد؟! صبر كنيد باقيش را هم اعلام كنيم يكجا تشويق كنيد و سوت و كف و كارت تبريك براي مسئولان: وديعه مسكن براي متاهلين در تهران 5 ميليون تومان، در شهرهاي بزرگ 4 ميليون تومان و در ساير شهرستانها 3 ميليون و 300 هزار تومان است . .. وديعه مسكن براي مجردها در تهران 2 ميليون تومان، براي مجردها در شهرهاي بزرگ يك و نيم ميليون تومان و در ساير شهرستانها برابر يك ميليون تومان است . .. يعني نه تنها خوابگاه دار مي شويد بلكه مي توانيد خانه بخريد! انسان اشك در چشم هايش حلقه مي زند از اين همه بذل و بخشش و توجه به قشر اينده ساز اين كشور يعني دانشجو...ياد وزير علوم افتادم كه بنده خدا با اينكه 40 سالگي را رد كرده؛ همچنان دانشجوست!
ضمنا بد نيست اين را هم بدانيم كه 48 نفر از خيرين اعم از حقيقي يا حقوقي در سال 89 به ميزان 160 ميليارد ريال براي احداث خوابگاه ها كمك كرده يا براي مشاركت در پروژه هاي خوابگاهي يا اهداي زمين اقدام كردند . ..يعني بخش عمده اي از آنچه امروز ديده مي شود، متعلق به خيرين است!
خوابگاه بهانه است...
اين سطرها كه نوشتيم تنها بهانه اي بود براي آنچه كه گاهي فراموش مي كنيم از نزديك آن را مشاهده كنيم و متمركز شويم كه وقتي پايه هاي تحصيل در دانشگاه كج گذاشته مي شود؛ تا ثريا ديوارش...وقتي آرامش و اسايشي براي تحصيل نباشد طبيعتا خروجي دانشگاه هاي ما در بهترين شرايط، با بهم ريختگي و شلختگي فكري همراه است و سطح سواد فارغ التحصيلان ما هم آني نيست كه بايد باشد و بعد بازار كار و بعدهم روش مديريت و بعدتر هم همين آش و همين كاسه براي نسل بعدي كه زير دست نسل امروز زندگي خواهد كرد. تازه حساب كنيد كه وارد بحث بودجه هاي پژوهشي نشده ايم تا بگوييم اين پژوهش اگر بودجه اش هم برسد، كجا بايد انجام شود؟ در كدام لابراتوار و يا اتاق فكر و سالن مطالعه؟ حالا دلمان را خوش كنيم كه ميزان داوطلب و دانشجو را يكسان كرديم و ديگر همه دانشجو مي شوند و همه فارغ التحصيل مي شوند و...