ابزارهای اجتماعی‌ساز در اینترنت لزوما ما را اجتماعی نمی‌کنند

ابزارهای اجتماعی‌ساز در اینترنت لزوما ما را اجتماعی نمی‌کنند

وب ۲.۰ ، کاربران اینترنت را اجتماعی کرده است. وب ۲.۰ ، توانسته است کاربران اینترنت را از قالب کسانی که در انزوا سایت‌ها را مرور می‌کردند و فقط با ایمیل و سرویس‌های چت باهم در ارتباط بودند، در بیاورد. سایت‌های اشتراک عکس و ویدئو، سایت‌های لینک‌پراکنی جمعی، شبکه‌های اجتماعی متنوع و ویکی‌ها، کاربران را تبدیل به جامعه‌ پویای تولیدکننده محتوا کرده است .
تصور کنید که بدون دردسر بتوانید یک شبکه اجتماعی از خوانندگان بسازید، با خوانندگان خود ارتباط برقرار کنید، به آن‌ها فرصت بدهید، یکدیگر را بشناسند و تصور کنید که بتوانید علایق وبلاگی هر خواننده خاص خود را دنبال کنید !
گوگل و شبکه اجتماعی فیس‌بوک تصمیمی گرفته‌اند که این بار روی وبلاگ‌ها متمرکز شوند. این دو هر کدام با شیوه خاص خود قصد دارند که هر وبلاگ و سایتی را تبدیل به یک شبکه اجتماعی کارا کنند .
چنین چیزی تا پیش از این در حد رویا بود و صاحب سایتی که می‌خواست امکانات اجتماعی این‌چنینی داشته باشد، نیاز به هزینه کردن صرف و وقت زیاد برای ایجاد چنین سیستمی بود. اما وب ۲.۰ و تحولات سریع آن، نوید دگرگونی‌های عجیبی را می‌دهند .
این در حالی است که ابزار اجتماعی‌ساز لزوما ما را اجتماعی نخواهد کرد . ابزارهای اجتماعی‌کننده‌ای که وب ۲.۰ به ما هدیه می‌دهد، لزوما باعث اجتماعی شدن ما به معنی واقعی کلمه نخواهند شد .
استفاده از هر فناوری، فرهنگ خاص خود را طلب می‌کند. اشتراک و اجتماعی شدنی که منجر به تولید محتوای دست اول یا پردازش هوشمندانه اطلاعات نشود و ابزارهای اجتماعی‌کننده‌ای که همچون شمشیری دو لبه، گاهی به جای ترویج دوستی اسباب آزار کاربران و یا وقت‌گذرانی‌های بیهوده را فراهم کنند، از ارزش وب ۲.۰ ، نزد ما کم خواهند کرد .
این ما هستیم که باید تصمیم بگیریم از ابزارهایی که در اختیارمان قرار می‌گیرد، چگونه استفاده کنیم .