سرپرست بهزیستی فیروزکوه: پیشگیری از تنبلی چشم از کودکی پیگیری شود

خبرگزاری فارس: سرپرست اداره بهزیستی شهرستان فیروزکوه گفت: لازم است تا پیشگیری از تنبلی چشم از دوران کودکی به وسیله خانواده‏ها پیگیری شود.

به گزارش خبرگزاری فارس از شرق استان تهران، حسین بی‏نیاز صبح امروز در دوره توجیهی آموزش پیشگیری از تنبلی چشم کودکان یک تا شش ساله ویژه مربیان و مدیران مهدهای کودک خصوصی و مجتمع‏های روستایی در اداره بهزیستی این شهرستان اظهار کرد: تنبلی چشم یا آمبلیوپی که در حدود سه درصد از افراد دیده می‏شود، زمانی رخ می‌دهد که چشم در دوره کودکی دید طبیعی پیدا نکند.
وی تصریح کرد: این اختلال که معمولا در یک چشم دیده می‏شود، به دلیل اختلال دید چشم تنبل بر اثر عوامل مختلف نظیر عیوب انکساری شامل دوربینی، نزدیک‌بینی یا آستیگماتیسم، انحراف چشم یعنی لوچی یا استرابیسم یا عدم شفافیت مسیر بینایی ناشی از عواملی نظیر آب مروارید، کدورت قرنیه و افتادگی پلک رخ می‌دهد.
سرپرست اداره بهزیستی شهرستان فیروزکوه ادامه داد: عدم وضوح تصویر در چشم بیمار و بهتر بودن تصویر ایجاد شده در چشم سالم سبب می‌شود تا مغز بین دو چشم، چشم سالم را برای دیدن انتخاب کند و در واقع مسیر ارسال تصویر از چشم بیمار به مغز را مسدود یا اصطلاحاً دید چشم بیمار را "خاموش" کند.
بی‏نیاز اضافه کرد: چشمان برخی کودکان با آنکه سالم به نظر می‌رسند اما از سلامتی و دید کافی برخوردار نیستند.
وی بیان کرد: رشد و تکامل مرکز بینایی در مغز از دوران جنینی تا حدود 10 سالگی ادامه دارد، اما حداکثر سرعت رشد آن تا سه سالگی بوده و نتیجه تکامل دستگاه بینایی در این دوران، دید واضح و کامل است.
سرپرست اداره بهزیستی شهرستان فیروزکوه گفت: در این مدت به ویژه در سه سال اول زندگی، هر عاملی که موجب اشکال دید در یک یا هر دو چشم کودک شود، رشد و تکامل دستگاه بینایی را متوقف می‌سازد و در نتیجه موجب کاهش میزان بینایی طفل می‌شود.
بی‏نیاز اضافه کرد: معنی این سخن آن است که امکان دارد چشمی که از نظر ظاهر کاملا طبیعی است، از بینایی کامل و طبیعی برخوردار نباشد.
وی عنوان کرد: در صورتی که اشکال دید کودک قبل از پنج سالگی درمان شود، حتی اگر چشم در این مدت تنبل شده باشد با درمان، بینایی کامل به دست می‌آید.
سرپرست اداره بهزیستی شهرستان فیروزکوه خاطرنشان کرد: پس از پنج سالگی، هر چه درمان چشم تنبل بیشتر به عقب بیفتد، احتمال به دست آوردن بینایی کامل کمتر می‌شود؛ به طوری که پس از هفت تا 10 سالگی، درمان هیچ تاثیری در بینایی نخواهد داشت.