برگزاري همايش به نام «همايش بزرگ اداري استان» ادارات همدان را يك روز به تعطيلي كشاند.
اين همايش كه 13شهريور به ميزباني استانداري همدان در ورزشگاه انقلاب برگزار شد، معاونان استاندار، مديران كل و رؤساي ادارات و دستگاه ها و حدود 6هزار نفر از كاركنان آنها را از ساعت 30/9 صبح به ورزشگاه مذكور كشاند و عملا يك روز تعطيلي غيررسمي را به مردم تحميل كرد. اما نتيجه فوري كه از اين همايش غيرضروري حاصل شد، سخنراني يك ساعته پيريايي استاندار همدان بود كه به نظر مي رسيد حرف و خبر و حديث تازه اي نيز براي گفتن ندارد و آنچه در آن سخنراني بر زبان آورد، تكرار مكررات بود كه بارها در جلسات مختلف اعم از شوراها و كار گروه ها گزارش آنها را بيان كرده بود.
استاندار همدان در سخنراني خود در همايش مذكور برانجام كارهاي بزرگ در استان تأكيد داشت و از تشكيل كميته اي براي پيگيري انجام اين گونه كارها در استان خبرداد و جالب آنكه برپايي همايش اداري و حضور كاركنان دولت در آن را از جمله كارهاي بزرگ خود دانست.
حال سؤال اينجاست كه استاندار بزرگي كارها را با چه معيار و مقياسي اندازه گيري مي كند؟
آيا وسعت مكان برگزاري و كثرت حاضران در همايش دليل بر انجام كاربزرگي در استان است؟
در حالي كه اولا هدف از برگزاري چنين همايشي هنوز نامعلوم است و ثانياً تعطيلي بسياري از ادارات و برزمين ماندن كار مردم در همان روز و الزام به حضور 6هزار كارمند در يك گردهمايي غيرضروري چه كار بزرگي را براي استان مي تواند نويد دهد كه مردم بر آن واقف نيستند؟
به فرض كه يك هدف برپايي چنين همايشي، نمايش وحدت و ايجاد حس همدلي بين مسئولان و مديران و ادارات باشد، آيا بهتر نبود كه همايش در ساعات غيراداري برگزار مي شد تا بازتاب آن در ميان مردم به ويژه ارباب رجوع ادارات، به صورت مثبت باشد؟
به علاوه گرفتن بيش از 2ساعت وقت از حاضران در مراسم و ارايه تنها يك سخنراني يك ساعته و يك طرفه از سوي استاندار، برنامه ريزي خوبي براي يك همايش بزرگ نبود و اگر قرار به تكرار چنين همايش هايي در آينده وجود دارد بهتر است برنامه ها از حالت تك گويي و به اصطلاح دفاع يك طرفه از عملكردها خارج شود.
نكته پاياني هزينه هنگفتي است كه بر بيت المال تحميل شده است، دستمزد يك روز 6هزار نفر و حق مأموريت كارمندان شهرستان و هزينه اياب و ذهاب به مركز استان و هزينه پذيرايي نتيجه يك همايش بي حاصل است. حال چه كسي پاسخگو است؟!
