اطلاعاتی درباره آسپیرین

"استیل سالیسیلیك اسید" نام دیگر آسپیرین است.

آسپیرین یك داروی رایج است كه بدون نسخه پزشك قابل تهیه می باشد. این دارو یك مسكن غیرمخدر برای تسكین دردهای خفیف تا متوسط نظیر سردرد، دندان درد و دردهای هنگام عادت ماهانه است. آسپیرین تب را پایین می آورد و التهاب روماتیسمی را كاهش می دهد.

آسپیرین خشكی ، تورم و درد مفاصل را در آرتریت می كاهد، ولی بیماری را درمان نمی كند.

از این دارو همچنین در پیشگیری از لخته شدن خون و كاهش خطر حمله قلبی و مغزی استفاده می شود.

البته این خاصیت آسپیرین ممكن است موجب افزایش احتمال خطر خونریزی شود.

چگونگی مصرف

* برای جلوگیری از اثرات مضر آسپیرین بر روی معده، این دارو را با غذا، شیر، داروهای ضداسید، یا یك لیوان پر از آب مصرف كنید (این در مورد قرص های پوشش دار یا شیاف صدق نمی كند).

* برای پیشگیری از دل بهم خوردگی بهتر است 15 تا 30 دقیقه پس از خوردن آسپیرین دراز نكشید.

* به جز در مورد قرص های پوشش دار و قرص های طولانی اثر آسپیرین، سایر اشکال آن را می توان برای سهولت بلع خرد کرد، یا در یك مایع حل نمود.

* به منظور استعمال راحت تر شیاف آسپیرین، آن را برای 30 دقیقه قبل از استفاده داخل یخچال بگذارید.

* اگر یك نوبت را فراموش كردید ، به مجردی كه آن را به یاد آوردید، البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است ، نوبت فراموش شده را رها كرده و به برنامه منظم دارویی تان بازگردید و مقدار دارو را دوبرابر نكنید.

هشدارها و عوارض جانبی

در صورت بروز هریك از علایم زیر، مصرف آسپیرین را قطع كرده ، با پزشك خود تماس بگیرید:

سوزش سر دل (ترش کردن غذا)، بثورات پوستی، تورم دست ها و پاها و پلك ها، افزایش وزن، خس خس سینه، مدفوع سیاهرنگ و خونریزی از لثه ها در هنگام مسواك زدن.

موارد احتیاط

در صورت وجود هریك از موارد زیر، پیش از مصرف آسپیرین پزشك خود را مطلع سازید:

حساسیت به هر چیز، به ویژه آسپیرین یا داروهای شبه آسپیرین.

بارداری یا شیردهی.

مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن)، داروهای ضدانعقادی (رقیق كننده های خون مثل وارفارین)، داروهای خوراكی ضددیابت، آنتی بیوتیك ها (سفالوسپورین ها، وانكومایسین)، داروهای ضدسرطان (متوتركسات)، والپروئیك اسید، پروبنسید و سولفین پیرازون (داروهای نقرس)، و زیدووودین .

سابقه یا ابتلا به مشكلات خونریزی دهنده (مثل زخم معده، هموفیلی، و كمبود پلاكت)، پولیپ های بینی ناشی از آسپیرین، نقرس، كمبود آنزیم G6PD ، فشار خون بالا، بیماری های كبدی، كلیوی و قلبی .

هنگام مصرف آسپیرین توصیه می شود

برچسب روی دارو را بخوانید و از دستوراتش پیروی كنید.

برچسب روی سایر داروهای بدون نیاز به تجویز پزشك را نیز بخوانید تا مبادا در حال مصرف داروهایی باشید كه حاوی آسپیرین هستند یا حاوی داروهایی باشند كه با آسپیرین تداخل ایجاد می كنند.

آسپیرین را دور از دسترس كودكان ، دور از گرما، تابش نور مستقیم و رطوبت نگه دارید (در این شرایط آسپیرین فاسد می شود). شیاف آسپیرین را در یك جای خنك نگاه دارید، ولی شیاف و شكل های مایع آسپیرین را منجمد نكنید.

آسپیرین تاریخ گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بریزید.

در صورتی كه آسپیرین را برای درد، تب یا گلودرد مصرف می کنید، در موارد زیر با پزشك خود مشورت كنید:

درد بیش از 10 روز طول بكشد یا علامت جدیدی به آن اضافه شود.

تب بیش از 3 روز طول بكشد، تشدید شود یا علامت جدید به آن اضافه شود.

گلودرد دردناك تر شود، بیش از 2 روز به طول انجامد، یا تب، تهوع، استفراغ، بثورات پوستی یا سردرد رخ دهد.

آسپیرین را فقط به مقدار تجویز شده برای جلوگیری از حمله قلبی ، مغزی و دیگر مشكلات ناشی از لخته شدن خون مصرف كنید.

هنگام مصرف آسپیرین مراقب باشید

آسپیرینی را كه بوی سركه می دهد استفاده نکنید، زیرا این بو به معنای فاسد شدن آسپیرین است.

در صورتی كه در عرض 7 روز گذشته عمل جراحی لوزه، كشیدن دندان، یا جراحی دندان یا دهان داشته اید، آسپیرین را نجوید، بلکه به همان صورت ببلعید.

آسپیرین را مستقیماً روی دندان یا لثه نگذارید ؛ در این صورت ممكن است موجب سوزش شود.

اگر آسپیرین را برای پیشگیری از لخته شدن خون مصرف می كنید، بدون مشورت با پزشك خود مصرف آن را قطع نكنید.

تا 5 روز پیش از هر جراحی آسپیرین مصرف نكنید، مگر به دستور پزشك ، زیرا این كار موجب خونریزی خواهد شد.

به كودكی كه تب یا دیگر علایم شبه آنفلوآنزایی كه ممكن است ناشی از یك ویروس مثل ویروس آبله مرغان یا آنفلوآنزا باشد آسپیرین ندهید.

آسپیرین در برخی از موارد با نشانگان «رای » كه یك بیماری وخیم است ارتباط داشته است. در این موارد در مورد داروی مناسب با پزشك خود مشورت كنید.

مسمومیت

در صورت شك به مصرف بیش از حد آسپیرین ، بلافاصله درخواست كمك پزشكی كنید. علایم مصرف بیش از حد عبارتند از:

صدای زنگ در داخل گوش ها، خواب آلودگی، گیجی، افت شنوایی، اضطراب، هیجان شدید، تنفس تند و عمقی.

برای پیشگیری از عوارض جدی نظیر تشنج یا حتی مرگ بلافاصله به دنبال مراقبت های پزشكی باشید.

اطلاعات دیگر

انواع ژنریك آسپیرین از انواع دارای نام تجاری ارزان تر هستند و در اكثر موارد به همان اندازه مؤثرند. انواع طولانی اثر گران ترند، ولی ممكن است مصرف آنها راحت تر باشد.

داروي هوش اعتيادآور است

هم اکنون بسياري از دانشجويان براي تقويت مغز و حافظه خود به طور غير قانوني از داروهايي مثل ريتالين استفاده مي کنند و تقاضا براي مصرف اين قبيل داروها در حال افزايش است.

"آيا افراد سالم حق دارند که براي ارتقاي هوش خود از داروهايي مشابه آنچه براي کودکان بيش فعال و يا افراد پير دچار نقصان حافظه تجويز مي شود، استفاده کنند؟"

اين موضوعي است که اکنون بعضي از دانشمندان نيويورک در مورد آن به بحث و گفتگو پرداخته اند. از نظر دانشمندان موافق اين کار، پيدا کردن روش جديد براي بهبود عملکرد مغز جاي خوشحالي دارد و نمي تواند مخالف عرف اخلاقي باشد. آنها معتقدند استفاده از اين روش نيز مثل تغذيه مناسب و خواب کافي مي تواند مفيد باشد. در حالي که لازم است تحقيقات بيشتري در مورد عوارض سوء مصرف اين داروها در درازمدت صورت گيرد.

به گزارش گروه ترجمه سلامت نيوز، به موازات افزايش توليد داروهاي تقويت کننده مغز، تقاضا براي مصرف آنها توسط افراد ميانسالي که خواهان حافظه قوي و جوان هستند و يا کارکنان چند شغله اي که نياز به توان مغزي بالا دارند، در حال افزايش است.

تقريبا همه ي افراد خواهان استفاده از اين داروها هستند و اين روندي رو به رشد است که نيازمند به رسيدگي و توجه مي باشد.

داروهاي محرکي مثل آدرال (Adderall) و ريتالين (Ritalin) که اصولا براي بيماران مبتلا به ADHD (اختلال بيش فعالي و نقص توجه) تجويز مي شود، اگر توسط ساير افراد سالم استفاده شوند باعث افزايش تمرکز و به کارگرفتن اطلاعات و دريافت هاي مغزي در آنها مي شود.

دارويي ديگر به نام پراويگيل (Provigil) که براي اختلالات خواب تجويز مي شود ، توسط افرادي که مايل هستند علي رغم نياز به خواب، بيدار بمانند، استفاده مي شود. همچنين بعضي از داروهاي تجويزي براي درمان آلزايمر باعث ارتقاي حافظه مي شوند.

داروي ريتالين توسط شرکت دارويي خاصي ساخته مي شود که البته شکل تجاري آن نيز قابل دسترس مي باشد. آدرال نيز با فرمول هاي متنوع به صورت تجاري در دسترس است.

حتي اگر استفاده از اين چنين داروهايي توسط افراد سالم تاييد شود، لازم است در مورد مزايا و معايب استفاده از آنها تحقيقات بيشتري صورت گيرد.

سياست خاص براي عدم استفاده از اين داروها در صورت زيان احتمالي بايد در نظر شود.

نگراني ديگر در مورد استفاده از اين داروها اين است که در افراد سالم ايجاد اعتياد نمايد و اين دقيقا همان چيزي است که در دهه هاي قبل به خاطر تجويز وسيع و گسترده ي اين دارو براي بيماران مشاهده شد.

در هر حال يک نوع اجبار براي عدم استفاده از اين داروها بايد در جامعه حاکم شود.

حداقل تا زماني که تحقيقات به طور يقين بي خطر بودن اين داروها را اثبات نکرده است، چنين سياستي لازم و ضروري مي باشد.  

مراقب خطر داروهای ماهواره ای باشید

معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی شیراز با اشاره به اینکه هیچ نوع مرکز رسمی و دارای مجوزی برای فروش دارو به صورت اینترنتی یا ماهواره ای در فارس و ایران وجود ندارد، نسبت به تقلبی بودن اکثر این داروها هشدار داد.

به گزارش خبرنگار مهر در شیراز، هاشم منتصری بعد از ظهر امروز در نشستی خبری افزود: طی مدت اخیر، عرضه داروها از طریق اینترنت یا ماهواره در برخی کشورها از جمله ایران در حال شروع است که بر اساس آخرین اطلاعات موجود، در حال حاضر هیچ مرکز دارای مجوزی برای عرضه دارو به صورت اینترنتی یا ماهواره وجود ندارد و ما نیز قانونی برای این نوع عرضه نداریم.

وی عنوان کرد: هرکس برای فروش داروها به صورت اینترنتی یا ماهواره ای در کشور اقدام کند، مشمول قوانین عرضه دارو در خارج از شبکه رسمی و به شکل قاچاق و داروهای تقلبی قرار می گیرد.

هاشم منتصری تاکید کرد: سازمان بهداشت جهانی، خطرات ناشی از مصرف این داروها را به کشورهای عضو اعلام کرده و نسبت به عوارض مصرف داروهایی که با این شیوه عرضه می شوند، هشدار داده است.

وی خاطرنشان کرد: داروهای تقلبی نه تنها از نظری ایمنی، اثر بخشی، ماهیت نوع ماده دارویی، کیفیت، کمیت و خلوص ماده دارویی، مشابه داروهای رسمی که با مجوز در کشورها تولید و عرضه می شوند، نیستند، بلکه به دلیل اینکه شرایط لازم برای تولید، حمل و نقل و نگهداری آنها رعایت نمی شود، حاوی مواد بسیار خطرناک و سمی می شوند که قابل تشخیص توسط افراد عادی نیست. بنابراین نه تنها اثر درمانی ندارند، بلکه سلامت مصرف کننده را در کوتاه یا دراز مدت به خطر می اندازند.

معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی شیراز با تاکید بر لزوم اعتماد مردم به تولیدات دارویی داخلی و استفاده از آنها بیان کرد: بسیاری از کشورهای پیشرفته، داروهای تولید شده ی خود را به منظور مصرف داخلی کنترل می کنند، ولی بر داروهایی که قرار است به کشورهای دیگر صادر شود، نظارتی ندارند و با همان حساسیت، آنها را کنترل نمی کنند، بنابراین توانمند شدن کشور در تولید و عرضه داروهای با کیفیت بالا می تواند سلامت مردم را بیشتر تضمین کند.

منتصری افزود: در بسیاری از موارد مشاهده شده که داروها یا فرآورده های آرایشی- بهداشتی تولید شده در کشورهای پیشرفته که به دلیل غیر استاندارد بودن، مجوز عرضه در آن کشور را کسب نکرده اند، به صورت قاچاق در کشورهای دیگر عرضه می شوند.

این مسئول دانشگاه علوم پزشکی شیراز با اشاره به نحوه ورود داروهای خارجی به صورت رسمی به کشور نیز بیان کرد: داروهای خارجی از طریق نمایندگی های رسمی و شرکت های دارویی مجاز وارد کشور می شوند و قبل از ورود نیز شرایط تولید و حمل آن بر اساس استانداردها، توسط مقامات مسئول دارو و غذای کشور کنترل می شود.

وی عنوان کرد: داروهای خارجی قبل از ورود به کشور مورد آزمایش و ارزیابی کمی و کیفی قرار می گیرند و پس از تطبیق با استانداردهای جهانی و کشوری، اجازه توزیع و مصرف پیدا می کنند و در صورت بروز مشکلاتی در بخش کیفیت و کمیت، نه تنها شرکت وارد کننده دارو، بلکه شرکت تولید کننده نیز پاسخگوی مردم و مسئولان کشور خواهد بود.

نکاتي درباره چند داروي پُر مصرف

آنتي‌بيوتيك‌ها:

آنتي‌بيوتيك‌ها (پني‌سيلين، تتراسايكلين، اريترومايسين و…) اغلب موجب ايجاد حالت‌ تهوع و ناراحتي معده مي‌شوند.

از ديگر عواقب مصرف اين گروه داروها، ايجاد حالت سرگيجه يا تغييرات خلقي است. اگر پس از مصرف آنتي‌بيوتيك‌ها، دچار خارش و قرمزي پوست يا تنگي نفس شديد، حتما به پزشك مراجعه كنيد.

آنتي‌بيوتيك‌ها را مواقعي مصرف كنيد كه اطمينان داريد علت بيماري شما، عفونت باكتريايي است، زيرا مصرف آنها در بيماري‌هاي ويروسي مانند بيشتر سرماخوردگي‌ها و آنفلوآنزا بي‌تاثير است.

در صورت تجويز آنتي‌بيوتيك، بايد دارو را تا آخرين عدد آن مصرف کرد.

اگر با مشاهده علايم بهبود نسبي، مصرف دارو را قطع کنيد، ممكن است به بازگشت بيماري بيانجامد.

داروهاي كاهش دهنده فشار خون:

در بعضي از افراد، با مصرف اين داروها، سرفه خشك و در موارد بسيار نادر التهاب مري و اختلال تنفسي ايجاد مي‌شود.

گاهي اوقات داروهاي ضد درد و حتي داروهاي ضدبارداري موجب كاهش اثر داروهاي كنترل‌كننده فشار خون و در نتيجه افزايش فشار خون مي‌شوند.

داروهاي مُدر در حد داروهاي ضد فشار خون مؤثرند و از نظر هزينه هم مقرون‌به‌ صرفه‌ترند، ولي پيش از تعويض دارو، حتما با پزشك مشورت كنيد.

كاهش مصرف نمك در رژيم غذايي ضروري است.

مصرف نمک بايد كمتر از يك قاشق چاي‌خوري در روز باشد.

داروهاي قلبي‌‌عروقي:

داروهاي قلبي اغلب عوارض جانبي زيادي دارند كه شايع‌ترين آنها سرگيجه، ورم به‌ويژه در پاها ، سردرد، اسهال، تغيير در بينايي، مشكلات تنفسي، مسموميت كبد و انعقاد خون است.

نكته مهم در مورد مصرف اين داروها اين است كه به‌هيچ‌وجه نبايد چند نوع داروي قلبي را هم‌زمان مصرف كنيد.

بعضي از داروهاي قلبي موجب مشكلات انعقاد خون مي‌شوند. به همين علت، در صورت مراجعه به دندانپزشك يا قبل از انجام هر نوع جراحي، حتما پزشك را از دارويي كه مصرف مي‌كنيد، مطلع كنيد.

داروهاي ضدآسم:

داروهاي ضدآسم ممكن است موجب اختلال صوتي يا عفونت قارچي در داخل دهان شوند.

براي پيشگيري، حتما پس از استفاده از اين داروها، دهان خود را بشوييد و دندان‌هايتان را مسواك بزنيد.

استفاده طولاني‌مدت از داروهاي ضدآسم ممكن است به پوكي استخوان منجر شود. در اين صورت، آزمايش پوكي استخوان به خصوص براي زنان يائسه لازم است.

زياد مصرف كردن داروي گشادكننده مجاري تنفسي در حمله آسم، موجب بروز اختلالات قلبي مي‌شود.

اگر از اسپري آسم بيشتر از سه بار در هفته استفاده ‌كنيد، ممكن است بدنتان نسبت به دارو مقاوم شده و ديگر اثربخشي چنداني نداشته باشد. براي پيشگيري از آن، با پزشك مشورت كنيد.

داروی ویاگرا (viagra)

- ویاگرا نام تجارتی داروی سیلدنافیل (Sildenafil citrate) است. این دارو به مردانی كه دچار اختلال نعوظ‌اند، كمك می‌كند تا توانایی جنسی خود را بازیابند و در واقع این دارو پایه اصلی تمامی داروهایی است كه در این زمینه در بازار دارویی وجود دارند.

- این دارو به صورت قرص یک ساعت قبل از تصمیم به مقاربت مصرف می‌شود و طی یك ساعت، نباید بیش از یک قرص مصرف شود.

- عوارض جانبی شایع ویاگرا شامل سردرد، قرمزی و احساس گرما در صورت، ناراحتی معده، آ‌ب‌ریزش بینی، عطسه‌های مكرر، تغییرات بینایی و آبی‌رنگ به نظر رسیدن اجسام است.

- در صورتی كه نیتروگلیسیرین یا داروهای نیتراتی زیرزبانی یا ایزوسورباید یا برچسب نیتروگلیسیرین مصرف می‌كنید، نباید از ویاگرا استفاده كنید.

- مصرف این دارو در افراد مسن ، به خصوص كسانی كه از داروهای خاصی مثل نیترات‌ها (كه در داروهای بیماران قلبی استفاده می‌شود) استفاده می‌كنند، باید با نظر مستقیم پزشك مربوطه و تجویز او صورت گیرد، در غیر این صورت می‌تواند خطرآور باشد.

- در صورتی كه نعوظ بیشتر از چهار ساعت به طول انجامد، به دلیل احتمال آسیب به آلت تناسلی، مراجعه به پزشك ضروری است.

- مصرف سیلدنافیل در بیماران مبتلا به اختلالات خون‌ریزی‌دهنده یا زخم معده و دوازدهه باید با احتیاط صورت گیرد.

- در صورتی كه در خلال نزدیكی، علایمی مثل منگی، گیجی، تهوع، یا دردهای قلبی (درد سینه، احساس سفتی و فشار در سینه، كرختی، گزگز و درد در قفسه‌سینه یا شانه و فك تحتانی) در مصرف‌كننده پدید آید، باید از ادامه فعالیت جنسی خودداری و سریعا به پزشك مراجعه كرد.

- مصرف بیشتر از یك قرص سیلدنافیل در روز توصیه نمی‌شود.

- با توجه به احتمال بروز عوارض قلبی شدید ناشی از مصرف این دارو، توصیه می‌شود كه فقط تحت نسخه پزشك مصرف شود.

- مهم‌ترین توصیه این است هیچگاه از سر تفنن یا كنجكاوی اقدام به مصرف این دارو نكنید.

جعبه داروهايتان را چک کنيد

دكتر مجيد رجايي، كارشناس دارويي مركز اطلاع‌رساني دارو و سموم معاونت غذا و داروي دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد توصيه كرد:

داروها را حتما در محلي مناسب و دور از گرما، رطوبت و نور مستقيم آفتاب قرار دهيد.

همچنين محل نگهداري داروها بايد دور از دسترس كودكان باشد.

امروزه در بيشتر منازل مقداري دارو نگهداري مي‌شود و اين داروها معمولا در يخچال و يا در جعبه كمك‌هاي اوليه گذاشته مي‌شوند.

اين داروها ممكن است در مواردي غير از موارد صحيح، مصرف ‌شوند و علاوه بر آن خطر مصرف داروهاي فاسد و تاريخ گذشته را به همراه داشته باشند. علاوه بر اين، امكان مصرف اين داروها توسط كودكان يا افرادي كه اختلالات روحي دارند نيز وجود دارد. بنابراين ضرر نگهداري دارو در منزل در بسياري از موارد مي‌تواند بيشتر از فوايد آن باشد.

دكتر رجايي با تاكيد بر تجويز دارو توسط پزشك و تهيه دارو از داروخانه خاطرنشان كرد: در صورت نگهداري دارو در منزل بايد شرايط نگهداري رعايت شود.

وي با اشاره به اين كه حتي‌الامكان دارو در منزل نگهداري نشود، يادآور شد: داروهاي بدون برچسب و يا داروهاي فله‌اي را هرگز در منزل يا محل كار نگهداري نكرده و آنها را دور بيندازيد.

دكتر رجايي اظهار كرد: حداقل هر 3 ماه يك بار تمام داروهاي موجود در منزل را از نظر تاريخ مصرف بررسي کنيد و داروهاي تاريخ گذشته را در سطل آشغال بيندازيد.

وي با تاكيد بر اين كه هرگز دارويي در جعبه داروي ديگري نبايد قرار داده شود، توصيه كرد: به شرايط نگهداري دارو كه روي جعبه دارو يا در بروشور آن ذكر شده توجه كنيد.

اين كارشناس دارويي گفت: بهتر است فهرستي از داروهاي موجود در منزل تهيه شود و در محل نگهداري داروها نصب گردد و هر چند وقت يك بار اين فهرست، بازبيني شود. (توصيه مي‌شود تاريخ انقضاي هر دارو هم در اين فهرست نوشته شود).

وي در ادامه افزود: مصرف خودسرانه دارو و يا تجويز دارو براي ديگران مجاز نيست و براي استفاده از داروهاي موجود در منزل، هر بار با پزشك خود مشورت كنيد.

دكتر رجايي با تاكيد بر شرايط نگهداري داروها گفت: اكثر داروها بايد در مكاني خشك، خنك و دور از تابش مستقيم نور آفتاب نگهداري شوند. تعدادي از اقلام دارويي بايد در يخچال نگهداري شوند كه بر روي بروشور آنها ذكر شده است.

چه داروهايي را بايد دور ريخت؟

دكتر رجايي با اشاره به شرايط نگهداري دارو در منزل تصريح كرد: شربت آنتي‌بيوتيك پودري شکل كه درب آن باز شده و بيش از 2 هفته از نگهداري آن گذشته است، قابل مصرف نيست.

وي خاطرنشان كرد: محلول دارويي كه غليظ شده، تغيير رنگ داده، يا بو و طعم آن تغيير كرده است غيرقابل مصرف است. همچنين پماد و كرمي كه ترك خورده، سفت شده يا نشت كرده است و آسپيريني كه بوي سركه گرفته بايد دور ريخته شوند.

اين كارشناس دارويي عنوان كرد: كپسول و قرصي كه ترك‌خورده، نرم شده يا به هم چسبيده و تغيير رنگ داده است قابل مصرف نيستند.

همچنين باقيمانده محلول سرم، قطره و شربت‌هايي كه به طور ناقص مصرف شده‌اند، قابل نگهداري نبوده و بايد دور ريخته شوند.

توجه داشته باشيد که سرنگ يا دستكش استريل هم داراي تاريخ انقضا هستند. پاره شدن كاغذ پوشش سرنگ و دستكش سبب غيراستريل و غيرقابل استفاده شدن آنها مي‌شود.

به نوزاد خود خيلي استامينوفن ندهيد

استامينوفن، آسم کودکان را شعله ‌ور مي ‌کند

در همه خانه‌هايي که فرزند خردسال يا نوزاد وجود دارد، به‌ خصوص در فصل پاييز که احتمال سرماخوردگي بيشتر است، قطره‌ هاي استامينوفن با طعم ‌هاي متعدد پيدا مي ‌شود و پدر و مادرها گاهي با مشاهده ي کوچک ‌ترين علايم سرماخوردگي مانند آب ‌ريزش‌ بيني، آن را به کودک ‌شان مي ‌دهند، اما با توجه به مطالعات اخير به نظر مي ‌رسد بايد پدر و مادرها کمي درباره مصرف اين دارو احتياط کنند.

يک مطالعه وسيع با بررسي 205 هزار کودک زير هفت سال در بيش از 31 کشور دنيا نشان داد که دادن داروي مسکن پاراستامول يا همان استامينوفن به نوزادان مي ‌تواند موجب افزايش احتمال ابتلاي آنان به بيماري آسم يا اگزما در سنين 6 تا 7 سالگي شود.

نتايج اين مطالعه مشخص کرد کودکاني که در نوزادي از استامينوفن استفاده کرده‌اند، 47 درصد بيشتر از کودکان ديگر احتمال ابتلا به آسم دارند.

از داروي استامينوفن به‌‌ طور‌معمول در مواقع تب خفيف، دردهاي ملايم و سردردها استفاده مي‌ شود.

استفاده معمولي از اين دارو به مصرف يک بار در سال، يا به طور متوسط چند ماه يک بار گفته مي‌ شود.

در سال‌هاي اخير نسبت به ارتباط بين اين دارو و آسم کودکان، به دليل افزايش هم‌ زمان اين بيماري و مصرف اين دارو ترديد هايي به وجود آمده بود و تحقيقات صحت اين ادعا را اثبات کرد‌ه ‌اند.

يکي از فرضيه‌ها اين است که استامينوفن ميزان آنتي ‌اکسيدان‌ها را در بدن کاهش مي ‌دهد. آنتي ‌اکسيدان‌ها از تاثيرات مضر راديکال‌ هاي آزاد بر بدن جلوگيري مي کنند و از اين نظر براي بدن مفيدند.

با کاهش آنتي ‌اکسيدان‌ها در بدن به ‌وسيله اين دارو، ريه‌ها در معرض استرس اکسيداتيو ناشي از راديکال‌ هاي آزاد قرار مي ‌گيرند و آسم به وجود مي ‌آيد.

اين نظر دکتر "بيزلي" يکي از محققان اين پژوهش است. به عقيده ايشان استامينوفن به غير از آسم، کودک را در سنين 6 تا 7 سالگي در معرض بيماري‌ هايي مانند اگزما و حساسيت فصلي (آب‌ريزش بيني، عطسه و التهاب مخاط ها) هم قرار مي‌ دهد.

با اين همه، محققان تاکيد کرده‌اند که استامينوفن همچنان بايد به‌ عنوان داروي اصلي درمان سرماخوردگي ‌هاي اطفال و بيماري‌ هاي خفيف نوزادان مصرف شود، چون تنها داروي جايگزين آن، آسپرين مي باشد که ممکن است عوارض خطرناکي مانند "نشانگان راي" ⁽Ray  syndrome) ⁽¹) را به دنبال داشته باشد و مدت ‌هاست که مصرف آن توصيه نمي ‌شود. به همين دليل بايد از همان داروي استامينوفن اما به اندازه کافي استفاده شود.

يک نکته مهم ديگر که در جريان اين مطالعه مشخص شد، ارتباط بين حساسيت فصلي و آب ‌ريزش بيني در کودکان و احتمال ابتلا به آسم بزرگسالي در آنان است.

بررسي 6461 نفر در 14 کشور دنيا نشان داد کساني که در کودکي دچار آب ‌ريزش بيني و حساسيت و رينوره(احتقان بيني) بودند، 3/5 برابر بيشتر احتمال دارد که در بزرگسالي گرفتار آسم شوند.

اين مساله با توجه به تاثير مصرف استامينوفن در بروز آب ‌ريزش‌هاي بيني و حساسيت فصلي نشان مي ‌دهد، والديني که اين دارو را بيش از اندازه به کودک خود مي ‌دهند بايد نگران بروز بيماري‌ آسم در کودک خود و حتي در سنين بزرگسالي او باشند.

Cbnsm  :منبع

ترجمه: دکتر سيداحسان بيکايي

قرص پانکراتين

موارد مصرف:

پانکراتين مخلوطي از آنزيم هاي لوزالمعده (پانکراس) مي باشد.

پانکراس غده اي است که در حالت طبيعي آنزيم هايي جهت هضم غذا ترشح مي کند.

اين دارو اصولا در بيماراني به کار مي رود که پانکراس آنها به درستي کار نمي کند.

پانکراتين به عنوان مکمل آنزيم هاي لوزالمعده براي هضم چربي ها و کربوهيدرات ها ، يعني کمک به هضم غذا در اشخاص پير ، ناتوان يا مبتلا به سوءهاضمه به علت کم کاري پانکراس مانند التهاب لوزالمعده (پانکراتيت) ، بيماري فيبروکيستيک لوزالمعده، برداشتن لوزالمعده و انسداد مجرا به علت سرطان لوزالمعده استفاده مي شود.

همچنين اين دارو در درمان استئاتوره (مدفوع چرب) ناشي از برداشتن تمام يا قسمتي از معده يا روده نيز استفاده مي گردد.

موارد منع مصرف:

حساسيت مفرط به دارو

بيماراني که نسبت به پروتئين حيواني عدم تحمل نشان مي دهند، ممکن است اين دارو را نيز تحمل نکنند.

طريقه مصرف

- از آنجايي که اثر اين دارو با اسيد معده کاهش مي يابد، بايد آن را همراه با غذا يا بلافاصله بعد از آن با يک ليوان آب بخوريد تا بيشترين نتيجه را از دارو بگيريد.

- قرص ها را به طور کامل ببلعيد و از جويدن آن ها خودداري کنيد.

- از مصرف اين دارو با غذاها يا مايعات گرم خودداري نماييد، چرا که گرما، اثرات پانکراتين را کاهش مي دهد.

- سعي کنيد مدتي که پانکراتين مصرف مي کنيد، به مقدار فراوان آب بنوشيد. 

عوارض جانبي:

1- بيشتر عوارض ناشي از مصرف بيش از حد دارو مي باشد که مي تواند منجر به تحريک دهان و مري و ناحيه قبل از دفع در روده شود.

2- مقادير زياد اين دارو ممکن است سبب ناراحتي معده، تهوع يا اسهال شود.

3- مقدارهاي خيلي زياد موجب هيپرواوريکوزوري و هيبراوريسمي (افزايش اسيد اوريک در خون و ادرار) شده است.

نکات قابل توصيه :

- درمان با اين دارو نبايد جانشين درمان علت اصلي بيماري شود، يا درمان آن را به تأخير بياندازد.

- براي اجتناب از سوءهاضمه موقتي، بايد در مصرف مواد چرب، پروتئين و نشاسته تناسب وجود داشته باشد.

- در صورت بروز علائم حساسيت(مانند عطسه، آبريزش از چشم و يا بثورات جلدي) با پزشک خود تماس بگيريد، يا مصرف دارو را قطع کنيد.

- در صورتي که ترشح بي کربنات لوزالمعده دچار اختلال شود، تجويز يک ضد اسيد لازم است.

- در صورت بروز اسهال، درد شکمي و ناراحتي هاي ديگر گوارشي با پزشک مشورت گردد.

- بيماران مبتلا به اختلال مري يا بيماراني که قرص را در حالت خوابيده مصرف مي کنند، براي کاهش احتمال باقيماندن قرص در مري، پس از مصرف قرص، مقداري غذاي جامد مصرف کنند.

تداخلات دارويي

مصرف همزمان پانکراتين با غذاهاي حاوي آهن يا مکمل هاي آهن، مي تواند جذب آهن آن ها را کاهش دهد.

قبل از مصرف دارو، موارد زير را به پزشک خود اطلاع دهيد:

- به پانکراتين، پروتئين حيواني و يا دارويي حساسيت داريد.

- دارويي مصرف مي کنيد، اعم از داروهاي با نسخه يا بي نسخه، به ويژه داروهاي درمان کننده ي سوءهاضمه مثل سايمتيدين، کليدينيوم سي، دايمتيکون، رانيتيدين يا امپرازول؛ و نيز مکمل هاي آهن و ويتامين ها.

- مبتلا به يک بيماري هستيد يا سابقه ابتلا به آن را داريد، به خصوص بيماري هاي گوارشي، اعم از مشکلات پانکراس، مري يا کبد و يا تحت عمل جراحي شکم قرار گرفته ايد.

مصرف دارو در دوران هاي خاص زندگي

براي مصرف اين دارو در دوران کودکي، بارداري و شيردهي لازم است با پزشک مشورت نماييد.

نگهداري دارو

- دارو را در بسته مخصوص آن، کاملا پوشيده و دور از دسترس اطفال نگه داريد.

- قرص ها بايد در محل خنک، دور از نور مستقيم و گرما و رطوبت نگهداري شود.

- با اتمام تاريخ اعتبار دارو، آن را دور بريزيد.

داروی کلومیپرامین؛ ضد افسردگی

(Clomipramine)

موارد مصرف:

كلومیپرامین برای رفع علائم افسردگی، اختلالات وسواسی اجباری ، اختلالات خوردن و هراس، درد عصبی و برخی موارد دیگر تجویز می ‌شود. كلومیپرامین از دسته داروهای ضد افسردگی سه ‌حلقه‌ای است.

زمان مصرف:

كلومیپرامین را می ‌توان بدون غذا یا برای كاهش دل به هم خوردگی با غذا مصرف كرد.

اثر دارو یک تا شش هفته پس از آغاز درمان ظاهر می ‌شود.

پس از آغاز اثر، حتی در صورت احساس بهبود، مصرف دارو را ادامه دهید.

اگر یك نوبت را فراموش كردید، زمانی كه به یاد آوردید آن را مصرف كنید.

اگر تقریبا موقع نوبت بعدی دارو رسیده است، نوبت فراموش شده را رها كرده و به برنامه دارویی ‌تان بازگردید. مقدار دارو را دو برابر نكنید.

عوارض جانبی:

با مصرف دارو برخی علائم ممكن است رخ دهند، ولی فقط در صورتی كه مشكل‌ ساز شوند باید با پزشك در میان گذاشته شوند. برخی از این علائم عبارت اند از:

سرگیجه، خواب‌آلودگی، خشكی دهان ، سردرد، افزایش اشتها ، تهوع، سوزش سر دل ، اسهال، مشكل در خوابیدن یا افزایش وزن.

توجه:

* در صورت وجود هر یك از موارد زیر پیش از مصرف كلومیپرامین، پزشكتان را مطلع سازید:

حساسیت به كلومیپرامین یا دیگر داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای، داروهای ضدافسردگی دیگر (ماپروتیلین، ترازودون)، كاربامازپین (یك ضد تشنج)، یا حساسیت به غذاها، رنگ‌‌های خوراكی یا نگه دارنده‌‌ها.

* تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو، در هنگام رانندگی و كار كردن با وسایل خطرناك احتیاط كنید، چون برخی افراد در هنگام استفاده از این دارو دچار خواب آلودگی و افت هوشیاری می شوند.

* پس از مصرف دارو هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده احتیاط كنید، زیرا ممكن است دچار سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم شوید. به آرامی تغییر وضعیت دهید.

* برای تسكین خشكی دهان از آدامس‌‌های بدون قند یا آب نبات استفاده كنید. اگر خشكی دهانتان بیش از دو هفته طول كشید، با پزشكتان مشورت كنید.

* از مواجهه با آفتاب یا استفاده از لامپ آفتابی و سایر وسایل برنزه‌كننده اجتناب كنید، زیرا ممكن است دچار آفتاب سوختگی شوید. سعی كنید در صورت امكان، از قرار گرفتن در آفتاب از ساعت 10 صبح تا 15 بعدازظهر بپرهیزید. از عینك آفتابی، یك كلاه و لباس مناسب و كرم ضدآفتاب با قدرت محافظتی حداقل 15 استفاده كنید.

* پیش از انجام هر عمل جراحی، كارهای دندانپزشكی یا درمان‌‌های اورژانسی، سایر پزشكان را از این كه كلومیپرامین مصرف می‌ كنید، مطلع سازید.

* كلومیپرامین را دور از دسترس كودكان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگاه دارید (در این شرایط كلومیپرامین فاسد می ‌شود).

داروی لووتیروكسین برای تیروئید

- لووتیروكسین به عنوان یك هورمون تیروییدی در مواردی كه غده تیرویید مقادیر كافی هورمون تولید نمی‌كند، تجویز می‌شود. همچنین در كاهش اندازه غده تیرویید بزرگ شده یا گواتر یا درمان سرطان تیرویید استفاده می‌شود.

- لووتیروكسین اغلب روزی یك بار ناشتا خورده می‌شود. مهم است كه هر روز ساعت معینی مصرف شود. به طور معمول بهتر است ناشتا خورده شود تا بعدا فراموش نشود.

- از آنجایی كه این دارو می‌تواند بی‌خوابی ایجاد كند، مصرفش در صبح از این نظر هم بهتر است. هیچ گاه بیشتراز مقدار تجویز شده مصرف نكنید. از دستور پزشكتان به دقت پیروی كنید.

- هر روز پیش از مصرف لووتیروكسین، نبضتان را بشمارید. اگر ضربان قلبتان بالای 100 تا در دقیقه بود یا نامنظم بود، پیش از مصرف نوبت آن روز با پزشكتان تماس بگیرید.

- اگر یك نوبت را فراموش كردید، زمانی كه آن را به یاد آوردید، مصرفش كنید. البته اگر موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دو برابر نكنید. اگر دو نوبت یا بیشتر را فراموش كردید برای تعیین یك برنامه جدید با پزشكتان مشورت كنید.

- اگر لووتیروكسین را به عنوان یك درمان جایگزین استفاده می‌كنید، ممكن است مجبور باشید تا آخر عمر مصرفش كنید و حتی در صورت احساس بهبود، دارویتان را طبق دستور ادامه دهید.

- در صورت بروز هر یك از علایم زیر، مصرف لووتیروكسین را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگیرید: درد قفسه سینه، ضربان تند قلب، تنگی نفس ، سردرد شدید یا بثورات جلدی.

- ممكن است چند هفته طول بكشد تا مقدار درست دارو برایتان تنظیم شود.

- اگر دچار علایم زیر شدید، یعنی مقدار داروی مصرفی شما بیش از نیاز بدنتان است،باید مقدار دارو را با صلاح دید پزشك كاهش دهید. این علائم شامل:

اسهال، تب، تحمل نکردن گرما، تعریق، بی‌قراری، تحریك پذیری، لرزش دستان، مشكل در به خواب رفتن، تغییر عادت ماهانه، اشتها و یا كاهش وزن است.

نکاتی درباره دیفنوکسیلات

- دیفنوکسیلات از دسته داروهای ضد اسهال است که برای درمان بیماران مبتلا به اسهال‌های حاد غیر اختصاصی به کار می‌رود.

- این دارو، ترکیبی از داروی مخدر در خود دارد که با کاهش دادن حرکات روده موجب افزایش زمان عبور غذا از روده‌ها و جذب آب اضافی و کاهش شدت اسهال می‌شود.

- متاسفانه بسیاری از افراد به طور خودسرانه از این دارو برای درمان انواع اسهال از جمله نوع عفونی آن اقدام می‌کنند که این موضوع موجب می‌شود که عامل بیماری‌زای میکروبی در درون مجرای روده باقی مانده و پس از مدتی شکل شدیدتر اسهال را ایجاد می‌کند.

- این دارو جزو داروهای مخدر است که مصرف طولانی مدت مقادیر بیش از حد درمانی آن، موجب وابستگی جسمی‌ می‌شود و علاوه بر آن، به سرعت نسبت به آثار ضداسهال آن تحمل ایجاد می‌شود، به این معنی که با قطع دارو بیمار دچار

شدید می‌‌شود.

- اغلب جوان‌ها این داروها را به علت بعضی از آثار زود گذر آن مورد سوء مصرف قرار می‌دهند. در بعضی از موارد هم ممکن است ابتدا دارو با نظر پزشک مورد تجویز قرار گیرد، ولی مصرف طولانی مدت یا غیرضروری و اغلب افراطی آن، سرانجام به اعتیاد منجر خواهد شد.

- در صورت وجود تب بالا یا اسهال خونی نباید از دیفنوکسیلات استفاده شود.

- در اطفال کوچک‌تر از دو سال نیز نباید دیفنوکسیلات مورد استفاده قرار گیرد.

- این دارو به تجویز پزشک نیاز دارد و مصرف خودسرانه ی آن ممنوع است.

- دیفنوکسیلات می‌تواند موجب سرگیجه و خواب‌آلودگی شود. لذا در صورتی که در حال رانندگی یا انجام کارهایی هستید که احتیاج به هوشیاری و دقت دارد، باید آن را با احتیاط مصرف کنید.

- عوارض خطرناک دارو عبارتست از التهاب لوزه‌المعده، کند شدن تنفس و شوک آنافیلاکسی.

ترامد ® (ترامادول)

دسته دارویی:

ضد درد

اشکال دارویی:

کپسول 50 میلی گرمی

قرص 100 میلی گرمی

موارد مصرف:

اثر ضد درد در بدن انسان حداکثر طی یک ساعت پس از مصرف دارو آشکار شده و طی 2 تا 3 ساعت به حداکثر می رسد.

به عنوان ضد درد قوی به جای مرفین در دردهای شدید از جمله بعد از عمل جراحی، سنگ های کلیه ، دردهای شدید عضلانی و ... استفاده می شود.

مكانیسم عمل ترامد ® كاملا مشخص نشده است ، اما گمان می رود با مهار بازجذب نور اپی نفرین و سروتونین اثر خود را اعمال كند .

موارد منع مصرف:

- سابقه حساسیت قبلی به داروهای حاوی ترامادول و ترکیبات اوپیوئیدی.

- مسمومیت حاد با الکل

- همزمان با داروهای خواب آور و آرامش بخش و ترکیبات موثر بر سیستم اعصاب مرکزی

- تجویز دارو به بیماران مبتلا به بیماری کبدی ، کلیوی یا مبتلایان به بیماری حاد شکمی باید با احتیاط باشد.

عوارض جانبی:

سرگیجه، تهوع، یبوست، سردرد، خواب آلودگی، تعریق، خشکی دهان و خارش ممکن است با مصرف این دارو دیده شود.

توجه:

1- این دارو توانایی فرد در اعمالی که انجام آن ها نیازمند دقت است از جمله رانندگی با اتومبیل و کار با ابزار ماشینی را کاهش می دهد.

2- این دارو حتما باید زیر نظر پزشک تجویز شود و از مصرف دارو بدون تجویز پزشک و یا دوزهایی بالاتر از دوز توصیه شده توسط پزشک پرهیز کنید.

مصرف در دوران های مختلف زندگی:

کودکان:

تجویز آن در کودکان توصیه نمی شود.

زنان:

در زنان قبل و یا حین زایمان توصیه نمی شود(مگر به دستور پزشک).

دوران شیردهی و بارداری:

توصیه نمی شود.

کوآنزیم Q10 چیست؟

کوآنزیم Q10 که "یوبی کوئینون" هم نامیده می شود، یک آنتی اکسیدان قوی است که در غشای داخلی میتوکندری تمام بافت ها یافت می شود و برای اولین بار توسط محققان در سال 1957 از میتوکندری گاو جدا شد.

نام آن از کلمه "Ubiquitous" به معنای "حاضر در همه جا" گرفته شده است.

در حقیقت کوآنزیم Q10 که نام شیمیایی آن "2 و 3- دی متوکسی 5- متیل بنزوکوئینون" می باشد، ترکیبی محلول در چربی است و ساختمان آن شبیه ویتامینK  می باشد.

عملکردهای کوآنزیم Q10 در بدن

* در تولید انرژی داخل سلولی نقش حیاتی دارد. وظیفه آن در انتقال الکترون ها در زنجیره  انتقال الکترون میتوکندری ها و کمک به سنتز آدنوزین تری فسفات در غشای آن ها می باشد.

* یک آنتی اکسیدان محلول در چربی است که از پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی جلوگیری کرده، به تثبیت غشای سلول کمک می کند و سبب حفظ استحکام و عملکرد سلول می شود.

* سبب تحریک سیستم ایمنی بدن می شود.

تولید و جذب

این کوآنزیم در تمام سلول های بدن به ویژه در قلب، کبد، کلیه و لوزالمعده از اسید آمینه تیروزین ساخته می شود و نقش مهمی را در تولید انرژی داخل سلولی آن ها دارد.

برای سنتز این ماده در بدن به چندین کوفاکتور از جمله ویتامین های B12, B6, B2، اسید فولیک ، نیاسین، پانتوتنیک اسید و ویتامین C نیاز است. توانایی تولید کوآنزیم Q10 در بدن با افزایش سن کاهش می یابد.

جذب کوآنزیم Q10 موجود در غذا (یا مکمل ها) از روده باریک و تحت تاثیر حضور غذا صورت می گیرد، یعنی با معده خالی، کمتر و به همراه غذای چرب، بیشتر جذب می شود.

منابع غذایی Q10

این کوآنزیم می تواند از غذاها یا مکمل ها به دست آید، اما در بدن نیز تولید می شود.

منابع غنی آن عبارتند از: ماهی های چرب، مرغ، گوشت قرمز ، دل و جگر و قلوه.

سایر منابع آن شامل: غلات سبوس دار ، سویا، بادام زمینی ، آجیل، روغن کانولا و روغن سویا ، جوانه گندم ، تخم مرغ و سبزی جات به ویژه اسفناج و بروکلی است. 

مقادیر مورد نیاز

میزان توصیه شده این کوآنزیم به شرح ذیل است:

* برای افراد سالم: حدود 30 تا 60 میلی گرم در روز

* برای افراد مبتلا به نارسایی قلب و فشار خون بالا: حدود 50 تا 150 میلی گرم در روز

علل کمبود کوآنزیم Q10

- دریافت ناکافی به ویژه اگر نیاز به آن در اثر یک بیماری افزایش یابد.

- تولید ناکافی در بدن در نتیجه افزایش سن یا کمبود مواد معدنی مورد نیاز برای سنتز آن

- نقص های ژنتیکی یا اکتسابی در سنتز یا متابولیسم

- تداخلات دارویی

مصرف مکمل کوآنزیم Q10

به دلیل اینکه کوآنزیم Q10 محلول در چربی است، وقتی به صورت کپسول های ژله ای نرم روغنی مصرف شود، نسبت به فرم های دیگر مکمل آن مثل قرص ها و کپسول ها، جذب بهتری خواهد داشت.

البته مصرف مکمل کوآنزیم Q10 در زنان باردار و شیرده و کودکان توصیه نمی شود.

عوارض جانبی:

به نظر می رسد کوآنزیم Q10 کاملا بی خطر باشد، اما گاهی در دوزهای بالاتر از 200 میلی گرم در روز، بروز علایم خفیف گوارشی مانند:

 تهوع و علایمی مانند گیجی و راش های پوستی حاصل از مصرف آن گزارش شده است.

تاثیر کوآنزیم Q10 بر بیماری ها

فشار خون بالا: تحقیقات نشان می دهند که دریافت کوآنزیم Q10 به عنوان یک درمان کمکی در افراد مبتلا به فشار خون بالا، سبب کاهش فشار خون سیستولیک و دیاستولیک می شود.

بهبودی بعد از سکته قلبی: مطالعات نشان داده اند که دریافت مکمل کوآنزیم Q10 به طور قابل توجهی از بروز مشکلات وابسته به قلب بعد از سکته قلبی، مانند حملات آنژین صدری، آریتمی، حمله مجدد قلبی و یا مرگ های ناشی از آن می کاهد. همچنین هنگامی که این مکمل به همراه ماده معدنی "سلنیوم" دریافت شود، برای افراد بعد از سکته قلبی مفید خواهد بود. البته باید توجه داشت که بعد از حمله قلبی، هر گونه گیاه دارویی یا مکمل زیر نظر پزشک مصرف شود.

بیماری پارکینسون: به نظر می رسد مصرف کوآنزیم Q10 در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون، منجر به کند شدن پیشرفت این بیماری می شود.

دیابت: مطالعات نشان می دهند که داروهای خوراکی کاهند قند خون مانند Glyburide و Tolazamid ممکن است از تولید طبیعی کوآنزیم Q10 در بدن جلوگیری نمایند. همچنین شواهد نشان می دهند استفاده از این کوآنزیم در بهبود کنترل قند خون در افراد دیابتی موثر است. پس در صورت دریافت مکمل کوآنزیم Q10 ممکن است نیاز به کاهش دوز دارو درمانی باشد.

سرطان: کوآنزیم Q10 با افزایش قدرت سلول های سیستم ایمنی، سلول های سرطانی را از بین برده و از تکثیر آن ها پیشگیری می نماید.

میگرن: تحقیقات نشان داده اند که دریافت روزانه کوآنزیم Q10 سبب کاهش دفعات و طول مدت حمله های میگرنی شده است.

جراحی قلب: مطالعات نشان داده اند که دریافت مکمل های خوراکی کوآنزیم Q10 دو هفته قبل از عمل جراحی قلب، اثر مثبتی در بهبود عملکرد قلب بعد از جراحی دارد و مدت زمان اقامت در بیمارستان را کوتاه می کند.

نارسایی احتقانی قلب(CHF): برخی مطالعات نشان می دهند که کوآنزیم Q10 می تواند در درمان نارسایی احتقانی قلب مفید باشد. اما به یاد داشته باشید که از این ترکیب در کنار درمان های متداول استفاده می شود، نه جای آن ها. برخی علایم شایع مرتبط با این بیماری، گردش خون ناکافی، تنفس کوتاه، خستگی و ادم می باشند و از علل متداول CHF می توان به بیماری عروق کرونری، حمله قلبی، فشار خون بالا، افزایش سن و کاردیو میوپاتی (اختلال عضله قلب) اشاره نمود. افراد مبتلا به CHF نسبت به افراد سالم، سطح کوآنزیم Q10 کمتری در سلول های عضلانی قلب خود دارند.

کاردیومیوپاتی: این بیماری، یک نام عمومی است و به حالتی اطلاق می شود که عضله قلب دچار اختلال شود. برخی مطالعات پیشنهاد می کنند که مکمل کوآنزیم Q10 برای برخی از فرم های کاردیومیوپاتی یا بیماری های عضله قلبی مفید است.

سایر بیماری ها: تحقیقات دیگر درباره ی اثرات بالقوه کوآنزیم Q10 بر سرطان سینه ، ایدز، بیماری های اطراف دندان و آلزایمر در حال انجام است.

مسکٌن قوی ‌تر از مورفین

پژوهشگران آمریکایی یک پروتئین مسکن درد کشف کردند که حتی كارسازتر از مورفین است.

به گزارش سرویس بین‌الملل "تابناک" به نقل از سایت آلمانی علوم، پژوهشگران از گذشته نیز این پروتئین را که یکی از آنزیم های پروستات با نام "فسفاتاز اسیدی پروستات" (پی.آ.پی) است، می ‌شناختند و از آن در ردیابی و تشخیص سرطان پروستات استفاده می ‌کردند.

در این تصویر نقاط قرمز نشان دهنده آنزیم "پی.آ.پی" در سلول عصبی حساس به درد است.

در این روش تشخیصی، غلظت این آنزیم در مبتلایان به سرطان پروستات و برخی از سرطان‌های متاستاتیک افزایش می ‌یابد.

هم اکنون پژوهشگران دریافته ‌اند که این آنزیم در سلول‌های عصبی که مسئولیت حساسیت در برابر درد را به عهده دارند، نیز وجود دارد.

این آنزیم در این سلول‌های عصبی، پادتن‌های عامل درد را به پادتن ‌هایی تبدیل می ‌کنند که تسکین دهنده درد هستند.

"مارک سیلکا" از دانشگاه کارولینای شمالی(تصویر روبرو) می ‌گوید: دسترسی به این مکانیسم می ‌تواند روشی مؤثر برای تسکین و کنترل دردها در یک مدت زمان طولانی‌ تر باشد.

پژوهشگران توانستند با آزمایش‌ بر روی موش‌هایی که ژن آنزیم "پی.آ.پی" را نداشتند، کاهش فعالیت نوعی شاخص را ثابت کنند که با آن از سال‌ها پیش میزان درد در بدن اندازه‌ گیری می ‌شود.

از دیدگاه دانشمندان آمریکایی، این امر مؤید آن است که آنزیم "پی.آ.پی" و مشخص کننده درد، صرفا یک پروتئین است. به علاوه پروتئین مشخص کننده میزان درد در بدن، خود یک  داروی ضد درد مؤثر نیز هست.                                            

موش‌هایی که ساختار ژنتیکی آن ها تغییر داده شده بود، در برابر دردهای ناشی از عفونت‌ها و یک آسیب عصبی حساسیت بیشتری از خود نشان دادند. به علاوه این حساسیت در برابر دردها، زمانی کاهش یافت که دانشمندان مقدار زیادی از آنزیم "پی.آ.پی" را در نخاع موش‌ها تزریق کردند.

پژوهشگران توانستند در دیگر آزمایش‌های خود نیز کیفیت تأثیر آنزیم "پی.آ.پی" را نشان دهند.

بنابر نتایج این آزمایش‌ها، در صورت تحریک سلول‌های عصبی که مسئولیت درد را به عهده دارند، این سلول‌ها، ATP(آ.تی.پی) رها و آزاد می ‌کنند که باعث احساس درد در مغز می ‌شوند. آنزیم "پی.آ.پی" با تجزیه یک بخش از آدنوزین تری فسفات، آن را به آدنوزین تبدیل می‌ کند. این آدنوزین، از انتقال علامت‌های درد جلوگیری كرده و در نتیجه، دردها نیز تسکین می ‌یابند.

هم ‌اکنون "سیلکا" و تیم پژوهشی وی در دانشگاه "کارولینای شمالی" در جستجوی شناسایی پروتئین‌های دیگری هستند که قادر به تجزیه آدنوزین تری فسفات باشند.

"سیلکا" می‌گوید: امکان استفاده از آنزیم "پی.آ.پی" برای تسکین دردها صرفا به شکل تزریقی (مانند مورفین) ممکن است، اما بیشتر تمایل داریم این آنزیم را به گونه‌ای تبدیل کنیم که به شکل قرص قابل مصرف باشد.

داروهای آنتی هیستامین یا ضد‌ حساسیت

هیستامین یكی از مواد شیمیایی است كه هنگام واكنش پادتن‌ها(آنتی بادی ها) با مواد آلرژی ‌زا (حساسیت زا) در بدن آزاد می ‌شود و مسئول بسیاری از علایمی است كه در التهاب بینی ناشی از آلرژی دیده می‌ شود.

داروهای آنتی هیستامین با خنثی‌ كردن عمل هیستامین باعث می شوند كه خارش و آبریزش بینی و عطسه ‌كردن تسكین یابد.

هم چنین این داروها علایم مربوط به حساسیت در مناطقی غیر از بینی مثلا كهیرها یا دانه های پوستی را بهبود می بخشند.

داروهای آنتی هیستامین را در صورت امكان باید پیش از حمله آلرژی مصرف كرد.

داروهای آنتی هیستامین به اشكال مختلف قرص، قطره چشمی، شربت و اسپری بینی وجود دارند. در بسیاری موارد، این داروها در دو شكل سریع الاثر و با اثر تدریجی هم وجود دارند.

داروهای آنتی هیستامین مشكلاتی هم به وجود می آورند. از آنجایی كه این داروها ترشحات مخاطی را غلیظ می كنند ممكن است در مورد سینوزیت عفونی یا عفونت باكتریایی باعث بدتر شدن علایم شوند، بنابراین افراد مبتلا به سینوزیت عفونی یا باكتریایی حتی در فصل آلرژی نباید آنتی هیستامین مصرف كنند.

مشكل دیگر آن است كه آنتی هیستامین ها در طول زمان، اثربخشی شان را از دست می دهند و بیماران مجبورند نوع متفاوتی از آن ها را به كار برند.

داروهای آنتی هیستامین به دو گروه قدیمی تر یا نسل اول و جدیدتر یا نسل دوم تقسیم می شوند، تفاوت عمده این دو گروه در میزان ایجاد عارضه جانبی خواب آلودگی است. آنتی هیستامین های نسل دوم بر خلاف نسل اول كمتر این عارضه شایع را به وجود می آورند.

آنتی هیستامین های نسل اول:

از این گروه می توان به داروهای دیفن هیدرامین، كلماستین و كلرفنیرامین اشاره كرد. داروهای این گروه به خاطر آن كه غیراختصاصی عمل می كنند و اثر ضد كولینرژیك(یعنی اثر استیل كولین یك پیغام بر عصبی را مهار می ‌كنند) هم دارند، ممكن است عوارض جانبی متعددی ایجاد كنند.از جمله این عوارض جانبی می توان به این موارد اشاره كرد:

* خواب آلودگی و اشكال در تفكر:

این عارضه از این لحاظ خطرناك است كه ممكن است در بزرگسالان باعث حوادث كاری و تصادفات اتومبیل شود، اما تحقیقات موجود نشان می دهد كه كودكانی كه از این داروها استفاده می كنند كمتر دچار این عارضه می شوند.

* خشكی دهان

* سرگیجه

* اضطراب

* تپش قلب

* گلودرد

در مردان مبتلا به بزرگی پروستات مصرف این داروها ممكن است اشكال در ادرار كردن را بدتر كند.

برای تطابق با اثر خواب آلودگی این داروها رعایت نكات زیر كمك كننده است:

- دارو را در خانه چند ساعت پیش از خواب مصرف كنید.

- از سایر داروهایی كه اثر خواب آور دارند پرهیز كنید.

- در حین استفاده از این داروها، از رانندگی و كار با ماشین های سنگین خودداری كنید.

اثر خواب آلوده كننده این داروها در طول زمان ممكن است كاهش یابد.

داروهای آنتی‌هیستامین نسل دوم:

از داروهای آنتی هیستامین نسل دوم می توان به فكسو فنادین، لوراتادین، سیتریزین و آكرواستین اشاره كرد. این داروها خاصیت ضد كولینرژیك ندارند و بنابراین در مقادیر تجویز شده، خواب آلودگی ایجاد نمی ‌كنند.

عوارض شایع این گروه داروها عبارت اند از:

* سردرد

* خشكی دهان

* خشكی بینی

این عوارض اغلب موقتی هستند و در طول درمان برطرف می شوند.

زنان باردار و شیرده باید از این داروها اجتناب كنند، مگر اینكه پزشك آن ها را تجویز كند.

اسپری‌های بینی ‌آنتی‌هیستامین

اخیرا داروی آنتی ‌هیستامین موضعی به صورت اسپری بینی هم به بازار دارویی آمده است.

این دارو كه آزلاستین(نام تجارتی Astelin) نام دارد، می‌ تواند جایگزین داروهای خوراكی ضد آلرژی های فصلی شود و پُرخونی و گرفتگی بینی و سایر علایم آلرژی را برطرف كند.

عوارض جانبی این اسپری عبارت است از:

* مزه تلخ

* اثر خواب آلودگی آور

همچنین قیمت این اسپری ها بالاست.