در این بخش می خواهم مصرف دارو و عوارض آن را طرح کنم لطفا دوستان همراهی کنند

هشدار درباره مکمل‌های ورزشی

این روزها با افزایش آگاهی ورزشکاران، استفاده از مکمل‌های استروئیدی یا هورمونی، نسبت به گذشته کاهش یافته است، ولی مکمل‌های ویتامینی و کربوهیدراتی و نیز مکمل‌های نیروزای مشتق از اسیدهای آمینه همچون کراتین و کارتینین در صورت استفاده اصولی تحت نظر پزشک متخصص، در شرایط خاص به ورزشکاران حرفه‌ای توصیه می‌شود.

تماشای عکس‌ها و تصاویر افراد روی جعبه‌ها و بسته‌های مکمل‌های ورزشی، با اندامی ورزیده، عضلاتی به هم پیچیده و خوش‌فرم، بسیار اغواکننده است، تا جایی که بسیاری از کسانی را که سودای ورزش حرفه‌ای را در سر می‌پرورانند به جایی می‌رساند که بخواهند با استفاده از این مکمل‌ها، بدون تلاش و زحمت زیاد، در مدتی کوتاه به نتیجه مطلوب برسند.

واقعیت این است چه افرادی که به منظور حفظ سلامتی‌شان ورزش می‌کنند و چه ورزشکاران حرفه‌ای، باید سعی‌شان این باشد که نیازهای تغذیه‌ای و انرژی‌زایی خود را از طریق الگوی تغذیه‌ای درست و متعادل تامین کنند.

در واقع داشتن یک برنامه تغذیه‌ای مطلوب، استراحت و خواب کافی، تمرین برای کسب آرامش و تمدد اعصاب و پرهیز از مواد زیان‌آوری چون الکل و دخانیات در کنار انجام تمرین‌های منظم و برنامه‌ریزی شده برای تقویت عضلات و ثابت نگه داشتن وزن، تحت نظر یک پزشک و مربی با تجربه، بهترین و موثرترین جایگزین برای مکمل‌های ورزشی هستند.

با این حال در برخی شرایط که یک ورزشکار در دوره‌های فشرده آمادگی جسمانی قرار دارد یا تحت یک برنامه فشرده، زمان کافی برای تامین تمام نیازهای تغذیه‌ای‌اش ندارد، می‌تواند تحت نظر یک متخصص تغذیه و البته پزشک ناظر بر گروه ورزشی، از برخی مکمل‌ها، به طور مطلوب بهره ببرد.

مکمل‌هایی که مجاز هستند

این روزها با افزایش آگاهی ورزشکاران، استفاده از مکمل‌های استروئیدی یا هورمونی، نسبت به گذشته کاهش یافته است، ولی مکمل‌های ویتامینی و کربوهیدراتی و نیز مکمل‌های نیروزای مشتق از اسیدهای آمینه همچون کراتین و کارتینین در صورت استفاده اصولی تحت نظر پزشک متخصص در شرایط خاص به ورزشکاران حرفه‌ای توصیه می‌شود.

دکتر سیدعلی کشاورز، مدیر گروه تغذیه و بیوشیمی دانشگاه علوم پزشکی تهران می‌گوید:

«زمانی که یک ورزشکار تحت فعالیت ورزشی سنگین است و به نوعی نمی‌تواند تمام نیازهای تغذیه‌ای‌اش را در یک مدت کوتاه تامین کند، می‌توانیم استفاده از دو دسته مکمل ورزشی را به او توصیه کنیم. یک دسته از این مکمل‌های تغذیه‌ای، ویتامین‌ها، منابع آهن، کلسیم، پتاسیم و روی، کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها هستند. دسته دیگر، مکمل‌های نیروزا هستند که منشأ مغذی‌شان می‌تواند کافئین، جینسینگ، کراتین و کارتینین باشد که دو مورد آخر مشتق از اسیدهای آمینه هستند. البته نکته قابل توجه در اینجا آن است که اگر استفاده بی‌رویه و نابه‌جا از این دسته مکمل‌ها صورت بگیرد، می‌تواند اثرات منفی جبران‌ناپذیری را روی سلامت شخص به جا گذارد.»

کراتین‌ها موادی مشتق از اسیدهای آمینه هستند که قدمت استفاده از آنها به 170 تا 180 سال پیش در اولین المپیک آتن باز می‌گردد. دکتر کشاورز اضافه می‌کند:

«این مکمل‌ها، مواد نیروزایی هستند که روی 70 تا 80 درصد ورزشکاران، پاسخ مطلوبی از ظر انرژی‌زایی و کمک به عضله‌سازی به جا می‌گذارد. البته این مکمل نباید بی‌رویه مصرف شود، چراکه مصرف زیاد آن منجر به تولید سنگ‌های کلیه مقاوم به درمان می‌شود. اگر میزان کراتین مصرفی بر حسب سن، جنس و وزن مصرف‌کننده تنظیم نشود، تبعات بعضا جبران‌ناپذیری، به خصوص طی مصرف طولانی‌مدت بر کلیه‌ها به جا خواهد گذاشت. نشانه مصرف بیش از اندازه کراتین هم می‌تواند عطش زیاد و مصرف مکرر آب و نوشیدنی‌ها باشد که در چنین شرایطی شخص باید مصرف آن را قطع کند.

اصولا به افراد زیر 18 سال، مصرف کراتین توصیه نمی‌شود. به علاوه مصرف این ماده انرژی‌زا در دو نوبت به ورزشکاران توصیه می‌شود، یکی در روز مسابقات برای بهبود راندمان شخص و دیگری در دوره آمادگی جسمانی و بدن‌سازی که میزان آن نیز بر حسب جنس و وزن شخص متفاوت خواهد بود.»

از اختلالات جنسی تا عقیمی

طی سال‌های اخیر با افزایش آگاهی ورزشکاران، تمایل به مصرف داروهای هورمونی که در طولانی مدت، منجر به عوارض جنسی، یعنی اختلال در کارکرد بیضه‌ها، تحلیل آلت‌تناسلی و نهایتا عقیمی می‌شود، بسیار کاهش یافته است.

دکتر آریا جنابی، فوق‌تخصص کلیه و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز در این باره می‌گوید:

«متاسفانه یکی از اصلی‌ترین مشکلات در ارتباط با مصرف مکمل‌ها، استاندارد نبودن این داروهاست. به بیان دیگر ورزشکاران باید مکمل‌هایی را استفاده کنند که پزشک ناظر بر گروه یا مجموعه ورزشی آن‌ها را توصیه و تایید کرده و به علاوه تاییدیه معاونت دارویی وزارت بهداشت راهم دارد.

از سوی دیگر بسیاری از این مکمل‌ها به واسطه منشأ استروئیدی و در واقع هورمونی که دارند، عوارض جبران‌ناپذیری را به جا می‌گذارند. از اصلی‌ترین عوارض این مکمل‌ها، تاثیراتش روی سیستم جنسی و در واقع غدد ترشح‌کننده تستوسترون (هورمون مردانه) است. افرادی که از این مکمل‌ها استفاده می‌کنند، به تدریج با کم شدن ترشح هورمون مردانه در بدنشان، دچار ناتوانی جنسی و حتی عقیمی می‌شوند.»

فشار خون بالا، زنگ خطر جدی

دکتر جنابی اضافه می‌کند:

«به طور کلی، مکمل‌های مجاز تنها برای ورزشکاران حرفه‌ای و در مقاطعی که در اوج فعالیت‌های ورزشی و عضله‌سازی هستند، توصیه می‌شود. با این حال ورزشکاران نباید از یاد ببرند که مصرف بی‌رویه این داروها می‌تواند منجر به افزایش فشار خون و نیز افزایش اوره و کراتین (دفع پروتئین) در خون منجر شود و این عوامل نیز زمینه اختلال عملکرد در کلیه‌ها را فراهم می‌کند. به همین دلیل توصیه می‌شود، ورزشکارانی که مکمل‌هایی چون کراتین را مصرف می‌کنند، به صورت دوره‌ای، هر شش ماه یا یک سال آزمایش خون بدهند تا متعادل بودن فاکتورهای خونی در آن‌ها بررسی شود.

از آنجا که نشانه‌های مشکلات کلیه‌ها، خیلی دیر خودشان را نشان می‌دهند، به همین دلیل دادن آزمایش‌های دوره‌ای خون برای ورزشکاران ضروری است. در عین حال ورزشکاران نباید بی‌رویه، با انجام فعالیت‌های ورزشی سخت و مداوم به بدن خود فشار بیاورند و از سوی دیگر نباید یک دفعه و بدون رعایت یک شیب ملایم، ورزش را قطع کنند که در هر دو صورت به کلیه‌ها آسیب وارد می‌شود.

فراموش نکنید که هیچ مکمل غذایی یا ورزشی نمی‌تواند جایگزین یک رژیم غذایی سالم، خواب و استراحت کافی، برنامه ورزشی منظم و حساب شده و توانایی و مهارت‌های حسی و حرکتی پرورش یافته ژنتیک و وراثتی در یک ورزشکار شود.»

مکمل‌های ورزشی مجاز حاوی مواد دوپینگی نیست

هدایت حسینی، مدیر کل نظارت بر موادغذایی، آرایشی و بهداشتی وزارت بهداشت گفت:

«مکمل‌های ورزشی که با پروانه وزارت بهداشت در داروخانه‌ها توزیع می‌شوند، فاقد هر گونه مواد دوپینگی هستند و وزارت بهداشت در صورت مشاهده هر گونه مواد دوپینگی در داروخانه‌ها، به شدت با آن برخورد می‌کند.

در حال حاضر، 35 مکمل ورزشی خارجی با شماره پروانه بهداشتی وزارت بهداشت وارد کشور می‌شوند و حدود 10 مکمل ورزشی تولید داخل مورد تائید وزارت بهداشت نیز داریم که همه آن‌ها فاقد مواد هورمونی غیرمجاز هستند و هیچ کدام اثر دوپینگی ندارند. این مکمل‌ها در کنار سایر مکمل‌های رژیمی در داروخانه‌ها توزیع می‌شوند و ما به مردم و ورزشکاران اطمینان می‌دهیم در صورتی که این مکمل‌ها را از داروخانه‌ها تهیه کنند،‌ تایید شده اند.

ولی مکمل‌های ورزشی که به صورت غیرمجاز و قاچاق وارد کشور می‌شوند و در باشگاه‌های ورزشی و بین ورزشکاران توزیع می‌شوند، به احتمال زیاد حاوی مواد غیرمجاز هستند و اگر وزارت بهداشت با این نوع مکمل‌ها مواجه شود، به شدت با آن برخورد می‌کند و آن‌ها را جمع‌آوری می‌نماید.»

جام جم – پونه شیرازی

فارس

داروهای موضعی چرا و چگونه؟ 

محل جذب داروهای موضعی پوست در لایه های مختلف پوست متفاوت است.

* لایه سطحی پوست محل جذب پر کننده ها، داروهای محافظت کننده پوست، ضد حشره ها و ترکیبات آنتی میکروبیال است.

* لایه استراتوم کورنئوم محل جذب مرطوب کننده ها و کراتوزها است.

* ضمائم پوست محل جذب ضد تعریق ها، اکسفولیانت، آنتی بیوتیک و دپیلاتورها است.

* اپیدرم قابل مشاهده، مکان اصلی جذب ضد التهاب ها و بی حس کننده ها و در درم، ضد خارش ها و آنتی هیستامین ها بوده پوست می تواند محل جذب داروهای سیستمیک بدون اثر بر روی موضع باشد که از جمله نیتروگلیسیرین با تاثیر بر گردش خون پوست، عملکرد خود را ایفا می کند.

عواملی از جمله سن پوستی، خصوصیات پوست، مکان مورد استفاده، متابولیسم پوست و جریان خون موضعی منطقه بر جذب موضعی داروها موثر هستند.

داروهای موضعی به دلیل فاصله کم بین امکان مصرف دارو و محل جذب، پاسخ سریع تر، مصرف داروی کمتر، قیمت مناسب تر و کاهش عوارض جانبی دارو می تواند ایده آل باشد ولی حامل دارو یکی از عوامل موثر در پاسخ پوستی خواهد بود.

حامل باید به راحتی قابل استفاده و پاک کردن باشد. سمی نباشد، آلرژن نبوده و پایدار و یکنواخت باشد، از لحاظ عملکرد زیبایی قابل پذیرش توسط بیمار باشد و به راحتی ماده دارویی را از خود آزاد کند. حامل ها به اشکال مختلف محلول، روغن، کرم، اسپری و ژل یافت می شوند و انتخاب حامل به نوع بیماری، تیپ پوستی، مکان مورد استفاده، فاکتورهای محیطی و پذیرش بیمار از لحاظ زیبایی بستگی دارد.

ترکیبات موضعی پوست

موادی هستند برای استعمال بر روی پوست و دیگر بافت های سطحی بدن. معمولاً برای کاهش رشد باکتری ها مواد محافظ به‌ آن ها می افزایند.

کرم

کرم یک فرآورده روغنی برای مالیدن بر پوست بدن، خنک یا مرطوب کردن پوست است.

پماد

یک فرآورده روغنی یا چرب است که دارو را از طریق آن به بدن می مالند تا لایه ای حفاظتی و نرم برای التیام بیماری های پوستی به وجود آورد.

لوسیون

محلول یا سوسپانسیونی است برای خنک و خشک کردن پوست سالم و برخی از آن ها برای جاهای مودار بدن مناسب ترند زیرا لوسیون ها مثل کرم یا پماد چسبنده نیستند.

نحوه صحیح استفاده ازداروهای موضعی ضدجوش یا اکنه 

برخی از داروهای مالیدنی یا موضعی ضدجوش منجر به تحریک، خشکی، قرمزی و یا خارش پوست می شوند. برای مقابه با این مشکل باید چندقانون کلی راعایت شود.

?- در شروع مصرف داروهای موضعی باید از مقدار کم و مدت مواجهه(مدت زمانی که دارو روی پوست می ماند) کوتاه داروه ها استفاده شود. تا پوست به تدریج به داروها عادت کند.

2- باید میزان مصرف داروها(چه از لحاظ مقدار و چه از لحاظ مدت مواجهه) براساس تحمل پوست تنظیم شود. یعنی اگر به دنبال مصرف داروهای موضعی پوست خشک یا قرمز شد، نوبت بعدی مقدار کمتر دارو استفاده شود و همچنین مدت مواجهه دارو با پوست کاهش یابد. دارو پس از مثلاً پنج دقیقه، یک ربع یا یک ساعت شسته شود.

3- هرگز نباید روی پوست قرمز و ملتهب داروی مالیدنی محرک استفاده شود. اگر به دنبال مصرف داروهای مالیدنی، پوست شما قرمز و ملتهب شده صبر کنید تا قرمزی و التهاب بخوابد و سپس داروها را ادامه دهید.

4- داروهای مالیدنی را فقط در نواحی ایجاد جوش استفاده کنید. مثلاً اگر جوش ها فقط در ناحیه پیشانی ایجاد می شوند داروها را فقط به ناحیه پیشانی بمالید. اگر جوش در همه صورت پراکنده است داروها را به همه صورت بمالید.

5- بیاد داشته باشید نواحی تحتانی صورت مثل چانه و اطراف دهان به داروها حساس تر هستند و بیشتر در معرض خشکی و قرمزی می باشند. داروها را در این ناحیه با احتیاط مصرف کنید.

6- همیشه از یک شوینده ملایم برای شستشوی صورت استفاده کنید. صابون هایی که پوست راخشک می کنند،برای افرادی که درحال مصرف داروهای موضعی هستند مناسب نیستند. شوینده ایی برای پوست ایده ال است که به دنبال شستشو، پوست را خشک نکند. اگر پوست با آب خالی تمیز می شود نیازی به استفاده از شوینده نیست.

7- همیشه از یک مرطوب کننده مناسب و فاقد چربی استفاده کنید. استفاده از یک مرطوب کننده به دنبال هربار شستشوی صورت، پوست را نرم کرده و تحمل پوست را به داروهای موضعی افزایش می دهد.

دکتر محمد علی نیلفروش زاده- متخصص پوست، مو و زیبایی

دکتر محمد شیزر پور- متخصص بیماری های پوست، مو و زیبایی

پایگاه اطلاع رسانی پزشکی شفا

دارونما یا داروی غیرواقعی

پزشکان آلمانی ترجیح می‌ دهند به جای دارو، دارونما تجویز کنند!

تا به حال نام دارونما یا پلاسیبو را شنیده‌ اید؟ دارونما،‌ دارو یا مداخله ‌ای درمانی است که واقعا تاثیری روی فیزیولوژی بدن، حالت و موقعیت سلامتی ندارد، اما به بیمار این واقعیت گفته نمی ‌شود.

به بیمار گفته می ‌شود که این دارو،‌ همانند یک داروی واقعی،‌ حال او را بهتر خواهد کرد. مطالعات فراوانی نشان داده ‌اند که دارونما واقعا حال بیمار را بهتر می ‌کند. دانشمندان چنین نتیجه می‌ گیرند که ادراک فرد و باور وی به دارو، سهم مهمی در بهبود حالش دارد.

به علاوه، این مطالعات نشان می ‌دهند که مغز چه اثر مهمی روی سلامت جسمانی دارد. به بهبودی که بر اثر استفاده از دارونما حاصل می ‌شود، اثر دارونما گفته می ‌شود.

امروزه از دارونما بیشتر در مطالعات پزشکی استفاده می ‌شود: در جایی که می ‌خواهند اثر واقعی یک دارو را بررسی کنند،‌ از دارونما برای درمان در گروه کنترل استفاده می ‌شود. اما ظاهرا دارونما دارد مقبولیت بالایی به دست می ‌آورد،‌ تا جایی که در دنیای بیرون هم تجویز می‌ شود.

به گزارش نیوساینتیست،‌ اثر دارونما امروزه به حدی پذیرفته شده که بسیاری از پزشکان،‌ ترجیح می‌ دهند دارونما تجویز کنند. مطالعات جدید نشان می ‌دهند که در کشورهای آلمان و سوییس، بیش از نیمی از پزشکان ترجیح می ‌دهند که در موارد خفیف، به جای دارو،‌ دارونما تجویز کنند. در اکثر موارد،‌ دارونمای تجویزشده یک ویتامین است یا از داروهای هومیوپاتی است.

البته کشورهایی هم وجود دارند که تجویز دارونما را نمی‌ پسندند، ‌مثلا در انگلستان،‌ استفاده از این درمان ‌ها مردود است.

به علاوه گروهی از پزشکان هم در استفاده از دارونماها مشکل اخلاقی می ‌بینند. به گفته آن ‌ها،‌ استفاده از دارونما برخلاف صداقتی است که باید بین پزشک و بیمار وجود داشته باشد. با این‌ حال،‌ با توجه به عوارض جانبی داروهای واقعی و قدرتی که باور افراد در درمان بیماری‌ های جسمی دارد، دست‌ کم در موارد خفیف، نمی‌ توان دارونما را نادیده گرفت.

یافته ‌های تازه درباره اثر دارونما

یک بررسی جدید در مورد تاثیر دارونماها نشان می ‌دهد، گرچه داروها ممکن است بیماران را علاج کنند، اما بیماران می ‌توانند همچنین از گرمی و خردمندی دکترها برای معالجه هم سود ببرند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه دامسن فینیس از دانشگاه سیدنی و همکاران بین ‌المللی مقالات علمی درباره تاثیر دارونماها، یا قرص ‌های دروغین که در آزمایش‌ های کنترل‌ شده مورد استفاده قرار می‌ گیرند، از دهه 1700 مورد بازبینی قرار دادند.

آن ها دریافتند که دارونماها می‌ توانند به خودی خود موثر باشند، بلکه طبابت کردن - حتی کاری به سادگی تجویز دارو برای بیمار- می‌ تواند به طور مشابهی اثری تسکین ‌دهنده داشته باشد.

فینیس گفت: "اغلب افراد هنوز فکر می ‌کنند که دارونما اثری دارد که در برخی از افراد هنگامی که داروی دروغین معمولا در هنگام بررسی کارآیی یک درمان جدید به آن ها داده می‌ شود، به وجود می‌ آید."

فینیس گفت این پژوهش که در ژورنال پزشکی لنست منتشر شده است، نشان داد درمان ‌هایی که بر ذهن اثر می‌ گذارند، می ‌تواند بالقوه سازوکارهای طبیعی بهبودی بدن را تقویت کند.

"پژوهش ما نشان می ‌دهد که اثرات دارونما می ‌تواند در یک ویزیت معمول پزشکی در مورد طیف گسترده ‌ای از مشکلات پزشکی رخ دهد و این اثرات می ‌تواند از لحاظ درمانی قدرتمند باشد."

فینیس گفت برخی از بررسی‌ ها نشان داده ‌اند که بیمارانی که به آن ها مسکن داده شده بود و بعد این دارو با دارونما جایگزین شده بود،‌ همچنان کاهش درد را گزارش می ‌دادند،‌ و اسکن ‌های مغزی هم گزارش آن ها را تایید می ‌کرد.

یک یافته دیگر این بود که بیماران از دریافت دارو از طریق تزریق به وسیله دکترشان بیشتر سود می ‌بردند تا تزریق با یک پمپ کامپیوتری.

فیینیس در این باره گفت: "لازم نیست شما یک قرص بی ‌اثر به بیمارتان بدهید تا به اثر دارونما دست یابید" و افزود که محیط درمان نیز اغلب به همان اندازه مهم است.

اما اگر اعتمادی به توانایی دکترتان برای کمک به خودتان نداشته باشید، چه اتقاقی رخ می‌ دهد؟

فینیس گفت: "به طور فرضی، شما ممکن است کمتر از اثر دارونما سود ببرید."

دارونما یا Placebo، بازگشت سلامتی توسط قدرت تلقین

دارونما یا Placebo در واقع داروهایی هستند که اصلا خاصیت دارویی ندارند و فقط شکل قرص و دارو را قرض گرفته اند ولی بیمار بدون این که خود بداند، با مصرف آن ها، اثر همان دارویی را که نام آن بر روی آن دارونما نوشته شده است را دریافت می کند.

مثلا با خود تصور کنید یک بسته قرص ایبوپروفن کاملا شبیه بسته بندی های رایج در بازار دست شما باشد ولی داخل آن دارونما بوده و هیچ اثر دارویی نداشته باشد و حتی شاید داخل کپسول ها شکر یا هر چیز دیگری باشد. شما هم در هنگام درد از آن استفاده می کنید و مطمئن هستید که این قرص (ایبوپروفن) حدود 8 ساعت درد شما را ساکت می کند. پس با مصرف این دارونما در واقع شما اثر همان قرص واقعی را دریافت کرده اید بدون این که آن را مصرف کنید.

دارونماها در بهبودی افراد و بازگشت سلامتی در انواع بیماری ها بسیار موثر هستند. این ادعای پزشکانی است که بیمارانی با دردهای کشنده داشته ولی در اثر این عامل، درد کمتری را احساس کرده اند.

محققان دریافتند باور این که یک درد می تواند درمان شود، بسیار موثر بوده و باعث می شود که از نظر فیزیکی نیز درد کمتری را در سیستم عصبی احساس کنیم. آن ها معتقدند که این کشف می تواند اثرات بسیاری برای دردهای مزمن و شدید داشته باشد و این  خیال و تصور نیست.

گروهی از محققان (فالک ایپرت و همکارانش در مرکز پزشکی دانشگاه هامبورگ) تصمیم گرفتند که تحقیقی را بر روی این که آیا عوامل روانی و تلقینی واقعا می توانند بر دردهای فیزیکی تاثیر بگذارند انجام دهند. در یک آزمایش، آن ها از حرارت برای اعمال درد در بازوی اشخاص داوطلب استفاده کرده و در مقابل به آن ها گفتند که ما پمادی با درد بسیار زیاد ولی بدون عوارض به شما می زنیم.

سپس آن ها از یک اسکنر برای مشاهده ی فعالیت دریافت کننده های درد در ستون فقرات استفاده کردند نتیجه این بود که در کسانی که تصور می کردند در حال دریافت دردهای کشنده هستند، فعالیت کمتری مشاهده گردید. در مقابل آن هایی که تصور می کردند داروی مسکنی را برای دردشان دریافت کرده اند (در حالی که فقط یک دارونما به آن ها داده شده بود)، نشانه هایی از کاهش درد در قسمتی از ستون فقرات به نام تیغه ی پشتی از خود بروز دادند.

این گروه تحقیقاتی می گویند: کاهش دردی که در قسمت ستون فقرات مشاهده شد، فقط به دلیل استفاده از دارونمایی بوده که به نام مسکن به آن ها داده شده است.

این نتایج شواهد آشکاری بر تاثیر عوامل روحی روانی و همچنین تلقین، برروی مراحل اولیه ایجاد درد در دستگاه عصبی و همچنین بهبود بیماری هستند.

این گروه همچنین دریافتند که آزمایش آن ها از لحاظ بالینی بسیار با ارزش است زیرا راه های جدیدی را برای تشخیص محل ایجاد دردهای متفاوت و جدید، حتی دردهای مزمن، کشف کردند.

دارونماها که در واقع داروهایی قلابی هستند، در تحقیقات پزشکی برای آزمایش درمان های جدید، موثر واقع شده اند و به محققان این امکان را می دهند تا عملکرد واقعی داروها و درمان ها را باهم مقایسه کنند.

ضمنا یافته های این گروه در مجله ی Science منتشر شده است.

خبرآنلاین - بهنوش خرم ‌روز

همشهری

دارونما یا داروی غیرواقعی

پزشکان آلمانی ترجیح می‌ دهند به جای دارو، دارونما تجویز کنند!

تا به حال نام دارونما یا پلاسیبو را شنیده‌ اید؟ دارونما،‌ دارو یا مداخله ‌ای درمانی است که واقعا تاثیری روی فیزیولوژی بدن، حالت و موقعیت سلامتی ندارد، اما به بیمار این واقعیت گفته نمی ‌شود.

به بیمار گفته می ‌شود که این دارو،‌ همانند یک داروی واقعی،‌ حال او را بهتر خواهد کرد. مطالعات فراوانی نشان داده ‌اند که دارونما واقعا حال بیمار را بهتر می ‌کند. دانشمندان چنین نتیجه می‌ گیرند که ادراک فرد و باور وی به دارو، سهم مهمی در بهبود حالش دارد.

به علاوه، این مطالعات نشان می ‌دهند که مغز چه اثر مهمی روی سلامت جسمانی دارد. به بهبودی که بر اثر استفاده از دارونما حاصل می ‌شود، اثر دارونما گفته می ‌شود.

امروزه از دارونما بیشتر در مطالعات پزشکی استفاده می ‌شود: در جایی که می ‌خواهند اثر واقعی یک دارو را بررسی کنند،‌ از دارونما برای درمان در گروه کنترل استفاده می ‌شود. اما ظاهرا دارونما دارد مقبولیت بالایی به دست می ‌آورد،‌ تا جایی که در دنیای بیرون هم تجویز می‌ شود.

به گزارش نیوساینتیست،‌ اثر دارونما امروزه به حدی پذیرفته شده که بسیاری از پزشکان،‌ ترجیح می‌ دهند دارونما تجویز کنند. مطالعات جدید نشان می ‌دهند که در کشورهای آلمان و سوییس، بیش از نیمی از پزشکان ترجیح می ‌دهند که در موارد خفیف، به جای دارو،‌ دارونما تجویز کنند. در اکثر موارد،‌ دارونمای تجویزشده یک ویتامین است یا از داروهای هومیوپاتی است.

البته کشورهایی هم وجود دارند که تجویز دارونما را نمی‌ پسندند، ‌مثلا در انگلستان،‌ استفاده از این درمان ‌ها مردود است.

به علاوه گروهی از پزشکان هم در استفاده از دارونماها مشکل اخلاقی می ‌بینند. به گفته آن ‌ها،‌ استفاده از دارونما برخلاف صداقتی است که باید بین پزشک و بیمار وجود داشته باشد. با این‌ حال،‌ با توجه به عوارض جانبی داروهای واقعی و قدرتی که باور افراد در درمان بیماری‌ های جسمی دارد، دست‌ کم در موارد خفیف، نمی‌ توان دارونما را نادیده گرفت.

یافته ‌های تازه درباره اثر دارونما

یک بررسی جدید در مورد تاثیر دارونماها نشان می ‌دهد، گرچه داروها ممکن است بیماران را علاج کنند، اما بیماران می ‌توانند همچنین از گرمی و خردمندی دکترها برای معالجه هم سود ببرند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه دامسن فینیس از دانشگاه سیدنی و همکاران بین ‌المللی مقالات علمی درباره تاثیر دارونماها، یا قرص ‌های دروغین که در آزمایش‌ های کنترل‌ شده مورد استفاده قرار می‌ گیرند، از دهه 1700 مورد بازبینی قرار دادند.

آن ها دریافتند که دارونماها می‌ توانند به خودی خود موثر باشند، بلکه طبابت کردن - حتی کاری به سادگی تجویز دارو برای بیمار- می‌ تواند به طور مشابهی اثری تسکین ‌دهنده داشته باشد.

فینیس گفت: "اغلب افراد هنوز فکر می ‌کنند که دارونما اثری دارد که در برخی از افراد هنگامی که داروی دروغین معمولا در هنگام بررسی کارآیی یک درمان جدید به آن ها داده می‌ شود، به وجود می‌ آید."

فینیس گفت این پژوهش که در ژورنال پزشکی لنست منتشر شده است، نشان داد درمان ‌هایی که بر ذهن اثر می‌ گذارند، می ‌تواند بالقوه سازوکارهای طبیعی بهبودی بدن را تقویت کند.

"پژوهش ما نشان می ‌دهد که اثرات دارونما می ‌تواند در یک ویزیت معمول پزشکی در مورد طیف گسترده ‌ای از مشکلات پزشکی رخ دهد و این اثرات می ‌تواند از لحاظ درمانی قدرتمند باشد."

فینیس گفت برخی از بررسی‌ ها نشان داده ‌اند که بیمارانی که به آن ها مسکن داده شده بود و بعد این دارو با دارونما جایگزین شده بود،‌ همچنان کاهش درد را گزارش می ‌دادند،‌ و اسکن ‌های مغزی هم گزارش آن ها را تایید می ‌کرد.

یک یافته دیگر این بود که بیماران از دریافت دارو از طریق تزریق به وسیله دکترشان بیشتر سود می ‌بردند تا تزریق با یک پمپ کامپیوتری.

فیینیس در این باره گفت: "لازم نیست شما یک قرص بی ‌اثر به بیمارتان بدهید تا به اثر دارونما دست یابید" و افزود که محیط درمان نیز اغلب به همان اندازه مهم است.

اما اگر اعتمادی به توانایی دکترتان برای کمک به خودتان نداشته باشید، چه اتقاقی رخ می‌ دهد؟

فینیس گفت: "به طور فرضی، شما ممکن است کمتر از اثر دارونما سود ببرید."

دارونما یا Placebo، بازگشت سلامتی توسط قدرت تلقین

دارونما یا Placebo در واقع داروهایی هستند که اصلا خاصیت دارویی ندارند و فقط شکل قرص و دارو را قرض گرفته اند ولی بیمار بدون این که خود بداند، با مصرف آن ها، اثر همان دارویی را که نام آن بر روی آن دارونما نوشته شده است را دریافت می کند.

مثلا با خود تصور کنید یک بسته قرص ایبوپروفن کاملا شبیه بسته بندی های رایج در بازار دست شما باشد ولی داخل آن دارونما بوده و هیچ اثر دارویی نداشته باشد و حتی شاید داخل کپسول ها شکر یا هر چیز دیگری باشد. شما هم در هنگام درد از آن استفاده می کنید و مطمئن هستید که این قرص (ایبوپروفن) حدود 8 ساعت درد شما را ساکت می کند. پس با مصرف این دارونما در واقع شما اثر همان قرص واقعی را دریافت کرده اید بدون این که آن را مصرف کنید.

دارونماها در بهبودی افراد و بازگشت سلامتی در انواع بیماری ها بسیار موثر هستند. این ادعای پزشکانی است که بیمارانی با دردهای کشنده داشته ولی در اثر این عامل، درد کمتری را احساس کرده اند.

محققان دریافتند باور این که یک درد می تواند درمان شود، بسیار موثر بوده و باعث می شود که از نظر فیزیکی نیز درد کمتری را در سیستم عصبی احساس کنیم. آن ها معتقدند که این کشف می تواند اثرات بسیاری برای دردهای مزمن و شدید داشته باشد و این  خیال و تصور نیست.

گروهی از محققان (فالک ایپرت و همکارانش در مرکز پزشکی دانشگاه هامبورگ) تصمیم گرفتند که تحقیقی را بر روی این که آیا عوامل روانی و تلقینی واقعا می توانند بر دردهای فیزیکی تاثیر بگذارند انجام دهند. در یک آزمایش، آن ها از حرارت برای اعمال درد در بازوی اشخاص داوطلب استفاده کرده و در مقابل به آن ها گفتند که ما پمادی با درد بسیار زیاد ولی بدون عوارض به شما می زنیم.

سپس آن ها از یک اسکنر برای مشاهده ی فعالیت دریافت کننده های درد در ستون فقرات استفاده کردند نتیجه این بود که در کسانی که تصور می کردند در حال دریافت دردهای کشنده هستند، فعالیت کمتری مشاهده گردید. در مقابل آن هایی که تصور می کردند داروی مسکنی را برای دردشان دریافت کرده اند (در حالی که فقط یک دارونما به آن ها داده شده بود)، نشانه هایی از کاهش درد در قسمتی از ستون فقرات به نام تیغه ی پشتی از خود بروز دادند.

این گروه تحقیقاتی می گویند: کاهش دردی که در قسمت ستون فقرات مشاهده شد، فقط به دلیل استفاده از دارونمایی بوده که به نام مسکن به آن ها داده شده است.

این نتایج شواهد آشکاری بر تاثیر عوامل روحی روانی و همچنین تلقین، برروی مراحل اولیه ایجاد درد در دستگاه عصبی و همچنین بهبود بیماری هستند.

این گروه همچنین دریافتند که آزمایش آن ها از لحاظ بالینی بسیار با ارزش است زیرا راه های جدیدی را برای تشخیص محل ایجاد دردهای متفاوت و جدید، حتی دردهای مزمن، کشف کردند.

دارونماها که در واقع داروهایی قلابی هستند، در تحقیقات پزشکی برای آزمایش درمان های جدید، موثر واقع شده اند و به محققان این امکان را می دهند تا عملکرد واقعی داروها و درمان ها را باهم مقایسه کنند.

ضمنا یافته های این گروه در مجله ی Science منتشر شده است.

خبرآنلاین - بهنوش خرم ‌روز

همشهری

لوراتادین؛ داروی ضد حساسیت

لوراتادین چیست؟

لوراتادین در درمان بیماران دچار کهیر مزمن ناشناخته نیز استفاده می شود. لوراتادین یک آنتی هیستامین جدید می باشد و در مقایسه با اعضای دیگر این گروه، اثر خواب آوری کمتری دارد. لوراتادین به شکل قرص و شربت تولید می شود. 

طریقه مصرف لوراتادین

لوراتادین اغلب یک بار در روز و برای مصرف خوراکی تجویز می گردد. دستورات بسته دارو را به دقت مطالعه کنید. لوراتادین را دقیقا مطابق با دستور پزشک معالج خود مصرف و از تغییر خودسرانه دوز دارو پرهیز کنید.

 این قرص معمولا در بسته هاى 20 تایى عرضه مى شود. لوراتادین به راحتى از طریق لوله هاى گوارش جذب خون مى شود و بین یک تا سه ساعت پس از مصرف، اثر درمانى اش شروع مى شود و معمولا اوج خاصیت درمانى لوراتادین حدود 8 تا 12 ساعت پس از مصرف آن است که بیمار به طور واضح اثرات بهبودى را در خود احساس مى کند.

فراموش کردن دوز دارو

در صورت فراموش کردن یک دوز دارو، به محض به خاطر آوردن دوز فراموش شده آن را میل کنید. اما اگر تقریبا زمان نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده طبق برنامه منظم خود عمل کنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.  

ملاحظات غذایی

برای جذب بهتر دارو آن را 1 ساعت قبل یا 2 ساعت پس از غذا میل نمایید. لوراتادین را با آب پرتقال، آب گریپ فروت یا آب سیب مصرف نکنید، چرا که ممکن است سطح خونی دارو را کاهش دهند. ممکن است پزشک شما مصرف برخی غذاها یا میوه ها را که سبب تشدید علایم آلرژی می شوند، ممنوع کند. 

هشدارها و موارد احتیاط

نکات زیر را به پزشک خود اطلاع دهید:

* اگر دارویی مصرف می کنید، اعم از داروهای با نسخه یا بی نسخه، به خصوص عوامل ضد افسردگی، اریترومایسین، کتوکونازول، داروهای آسم یا سرماخوردگی، شل کننده های عضلانی، داروهای ضددرد، داروهای آرام بخش یا خواب آور و ویتامین ها.

* اگر مبتلا به بیماری کبدی یا کلیوی هستید یا سابقه ابتلا به این بیماری ها را دارید.

* اگر قصد انجام عمل جراحی اعم از اعمال دندانپزشکی دارید. 

عوارض جانبی

داروهاى شیمیایى بدون عوارض نیستند و از این رو باید احتمال بروز واکنش هاى عجیب و غریب را در هر فردى داد. اما پاره اى از این واکنش ها از احتمال بیشترى برخوردارند از این رو آن ها را به عنوان عوارض اصلى یک دارو در نظر مى گیرند اما در مورد لوراتادین مى توان به عوارض جانبى زیر اشاره کرد.

عوارض عصبى: این دسته از عوارض معمولا کمتر در مورد لوراتادین صادق است چرا که یکى از مهم ترین مزیت هاى لوراتادین به عنوان نسل جدید داروهاى ضدآلرژیک، این است که این دارو عوارض عصبى کمترى نسبت به سایر داروهاى این رده دارد.

در هر صورت واکنش هایى همچون سردرد، سرگیجه، خواب آلودگى بسیار خفیف، احساس خستگى و کسالت در پاره اى از افراد که حساسیت بیش از اندازه به این دارو دارند دیده شده است.

عوارض گوارشى: اگر بخواهیم در مورد عوارض گوارشى صحبت کنیم مى توانیم به مواردى همچون تهوع، استفراغ، نفخ شکمى، یبوست، اسهال و مواردى از این قبیل اشاره کرد که البته این عوارض همچون عوارض عصبى زیاد نگران کننده نیستند و پس از مدتى برطرف مى شوند.

عوارض کبدی: کسانى که از بیمارى کبدى رنج مى برند احتمال دارد در مصرف این دارو دچار مشکل شوند چرا که متابولیسم این دارو کبدى است و بیماران کبدى دچار عوارض نامطلوب از جمله خواب آلودگى هاى شدیدى مى شوند که در این خصوص باید با پزشک شان مشورت کنند.  

توجه:

در صورت بروز هر یک از علایم یا نشانه های زیر، مصرف دارو را قطع و بلافاصله به پزشک خود مراجعه کنید: سرگیجه، اختلال بینایی، ضعف عضلانی یا خستگی غیرمعمول، تپش یا تندی ضربان قلب، احساس گرفتگی در سینه و اشکال در دفع ادرار. 

نگهداری داروی 

دارو را در بسته مخصوص آن، کاملا پوشیده و دور از دسترس اطفال نگهدارید. دارو باید در دمای اتاق، دور از نور مستقیم، حرارت زیاد و رطوبت نگهداری شود. با گذشتن از تاریخ اعتبار یا نیاز به دارو، آن را دور بریزید. 

تداخلات دارویی

مصرف همزمان لوراتادین با داروهایی که در کبد متابولیزه و خنثی می شوند، باید با احتیاط همراه باشد. از این روی حتما پزشک خود را از مصرف هر دارویی در کنار لوراتادین آگاه سازید. 

کودکان و زنان باردار یا شیرده

بی خطر بودن لوراتادین در کودکان کوچک تر از 6 سال ثابت نشده است. لوراتادین به راحتی در شیر مادر ترشح می شود و اصولا آنتی هیستامین ها از جمله این دارو، نباید بدون اجازه پزشک در دوران شیردهی مصرف شوند. لوراتادین در صورت صلاحدید پزشک معالج در دوران بارداری قابل استفاده است. 

اطلاعات جانبی

* لوراتادین بیماری شما را درمان نمی کند و فقط علایم شما را بهبود می بخشد.

* سعی کنید حین درمان با لوراتادین از قرار گرفتن غیرضروری در برابر نور آفتاب پرهیز کرده، لباس مناسب بپوشید و از عینک آفتابی و کرم های ضد آفتاب استفاده نمایید. لوراتادین ممکن است باعث حساسیت پوست شما به آفتاب گردد.

* لوراتادین ممکن است روی نتایج آزمایش قند خون تاثیر بگذارد. اگر مبتلا به دیابت هستید یا قصد انجام این آزمایش را دارید، با پزشک خود مشورت نمایید.

* از مصرف الکل و سایر مشروبات الکلى همزمان با این دارو بپرهیزید که این عمل سبب مى شود متابولیسم دارو به هم بریزد و عوارض نامطلوبى به همراه داشته باشد.

تیما کاووش

روزنامه جام جم

ایران سلامت

www.razico.com

تاثير آسپيرين در معالجه ي بيماران سرطاني

تأثير آسپيرين در بيماران مبتلا به سرطان پروستات

محققان معتقدند: بيماران مبتلا به سرطان پروستات که توسط عمل جراحي يا راديوتراپي مورد معالجه قرار گرفته‌ اند، مي‌ توانند با مصرف دارويي ارزان و قابل دسترس مانند آسپيرين به ادامه حيات خود اميدوار باشند.

بر مبناي تحقيقات محققان آمريکايي، مبتلايان به بيماري سرطان پروستات که آسپيرين مصرف مي‌ کنند 10 سال پس از انجام معالجات مربوط به اين بيماري تنها 4 درصد در معرض خطر مرگ قرار مي‌ گيرند، در حالي که بيماراني که از آسپيرين استفاده نمي ‌کنند 10 درصد در معرض خطر مرگ قرار خواهند گرفت.

محققان مي ‌گويند: افرادي که بيماري سرطان پروستات بيشتر آن ها را تهديد مي‌کند، بيشتر از مصرف آسپيرين سود مي ‌برند و خطر مرگ کمتر از سايرين آن ها را تهديد مي ‌کند. در واقع داروهاي ضد‌انعقاد خون مانع از متاستاز(پيشرفت تومور) مي ‌شوند.

دکتر کوين چو مي‌ گويد: شواهد نشانگر آن است که داروهاي ضد‌انعقاد خون مي ‌تواند از رشد و توسعه غدد سرطاني در سراسر بدن جلوگيري کند.

با اين حال متخصصان و پزشکان مي‌ گويند: بهترين راه کاهش خطر مرگ يا از ميان بردن اين خطر در افراد، پيشگيري از ابتلا به بيماري ‌هاي مهلک از جمله سرطان پروستات است، از همين رو پزشکان و محققان علاوه بر انجام تحقيقات در رابطه با چگونگي کاهش خطر مرگ در مبتلايان به اين بيماري همواره کوشيده ‌اند راه ‌هاي پيشگيري از سرطان پروستات را با انتشار مقالاتي به افراد سالمي که هنوز مبتلا نشده ‌اند آموزش دهند.

به گفته محققان، فرمول، قرص يا محصولي وجود ندارد که بتواند تضمين کند افراد سرطان پروستات نخواهند گرفت. اگرچه محققان اثرات احتمالي بسياري از ترکيبات مانند ويتامين‌ ها، املاح و گياهان دارويي را روي سرطان پروستات بررسي مي‌ کنند اما نتايج قطعي هنوز حاصل نشده است.

ارتباط بين ابتلا به سرطان، رژيم غذايي و مکمل‌ هاي تغذيه ‌اي متغير است. به اعتقاد پزشکان، بهترين توصيه براي پيشگيري از سرطان پروستات، نگه داشتن بدن در بهترين وضع ممکن است که اين از طريق ورزش کردن منظم، مصرف متعادل کالري و حفظ يک وزن سالم امکان‌پذير است.

اگر افراد روزانه يک مکمل مولتي‌ ويتامين و املاح مصرف کنند، مي‌ توانند تا حدودي نسبت به پيشگيري از ابتلا به سرطان پروستات اميدوار باشند.

مصرف آسپيرين، سرطان هاي دهان را كاهش مي دهد

داروهايي مانند آسپيرين احتمال ابتلا به سرطان دهان را کاهش مي دهند اما به قلب صدمه مي زنند.

به گزارش بي بي سي يک گروه نروژي تاثير حفاظت بخش داروهاي غير استروئيدي ضد التهابي را در ميان تقريبا 1000 فرد سيگاري مورد بررسي قرار داده است.

اين داروها احتمال سرطان دهان را تا بيش از 50 در صد کاهش مي دهند اما موجب افزايش احتمال مرگ ناشي از بيماري قلبي مي شوند.

سال گذشته آزمايشاتي در رابطه با بي ضرر بودن دو داروي غير استروئيدي و ضد التهابي انجام شد و يکي از آن ها به نام ويوکس از بازار خارج شد.

به گفته سرپرست اين تحقيق مطالعات ديگري نيز انجام شد و يا در حال انجام است تا مشخص شود آيا مي توان براي جلوگيري از سرطان دهان، داروهاي غير استروئيدي را تجويز نمود و اين که آيا اين داروها بر قلب تاثير مي گذارند.

وي مي گويد محققان دست اندر کار در اين مطالعات بايد تاثيرات قلبي عروقي جمعيت هايي که در معرض خطر بيماري هاي قلبي عروقي و سرطان دهان هستند را به دقت کنترل کنند و معيارهاي امنيتي بيشتري را در نظر گيرند.

سرطان دهان بر لب ها، زبان، گونه و حلق تاثير مي گذارد و سالانه 1700 نفر در انگلستان در اثر اين بيماري جان خود را از دست مي دهند.

افرادي که سيگار مي کشند و الکلي هستند 30 برابر ديگران در معرض ابتلا به اين بيماري قرار دارند.

اما ترک سيگار اين احتمال و نيز احتمال بيماري هاي قلبي را تا 50 درصد کاهش مي دهد.

کاهش مرگ ناشي از سرطان سينه به وسيله آسپيرين

متخصصان علوم پزشكي در آمريكا خاطرنشان كردند: آسپيرين مي ‌تواند خطر مرگ و مير را در بيماران مبتلا به سرطان سينه كاهش دهد.

نتايج يك تحقيق نشان داده است كه آسپيرين مي ‌تواند به زنان مبتلا به سرطان سينه كمك كند تا‌ عمر بيشتري داشته باشند.

بر اساس تجزيه و تحليل‌ هاي پزشكي روي اطلاعات حاصل از پژوهش سلامت پرستاران آمريكايي، آسپرين به ميزان قابل توجهي خطر مرگ ناشي از سرطان سينه را در زناني كه بيماري آن ها درمان شده، كاهش مي‌ دهد.

در اين پژوهش 238 هزار پرستار در آمريكا به مدت بيش از 30 سال تحت بررسي و مطالعه قرار گرفتند.

ميشل هولمز استاديار پزشكي و همه‌ گير شناسي در دانشكده پزشكي هاروارد سرپرستي اين پژوهش را عهده دار بوده و نتايج مطالعات خود را در مجله "آنكولوژي باليني" منتشر كرده است.

به گفته ي محققان به طور کلي استفاده از آسپيرين تا 50 درصد خطر مرگ و همچنين بازگشت مجدد بيماري را کاهش مي دهد.

داروهاي ضدالتهاب غير استروئيدي مانند ناپروکسين و ايبوپروفن نيز خطر ناشي از اين نوع سرطان را کاهش مي ‌دهد.

البته محققان متذکر شدند اين يک مطالعه مشاهداتي بوده و نمي‌ توان دليل قاطع و نهايي براي تاثير آسپيرين عنوان کرد يا چگونگي کاهش خطرات ناشي از سرطان را توضيح داد.

آسپيرين در بعضي افراد اثرات جانبي بدي دارد و باعث خونريزي معده و روده مي‌ شود و هرگز نبايد به عنوان درمان جايگزين براي روش‌ هاي درماني مرسوم استفاده شود.

هنوز مطالعات و آزمايشات باليني بيشتري براي تاييد اين نتايج نياز است؛ اما اگر خانم‌ هاي مبتلا به سرطان سينه از آسپيرين براي درمان بيماري ديگري استفاده مي ‌کنند، اين مصرف به آن ها کمک مي‌ کند که از بازگشت سرطان تا حدي جلوگيري شود.

سودمندي آسپيرين در پيشگيري از سرطان روده 

مصرف روزانه آسپيرين در پيشگيري از سرطان روده بزرگ سودمند است.

بررسي پژوهشگران نشان مي دهد مصرف روزانه دوز اندکي از آسپيرين خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را در اين افراد كاهش مي دهد و آثار سودمند آسپيرين حتي پس از قطع مصرف هم ادامه مي يابد.

پژوهشگران معتقدند آسپيرين با از بين بردن سلول هاي جنيني ناقص در روده بزرگ قبل از تكثير، از تبديل شدن آن ها به بافت سرطاني پيشگيري مي كنند. بر اساس تحقيق پژوهشگران، مصرف روزانه آسپيرين ممكن است در كاهش احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ در افراد معمولي هم موثر باشد.

پيشتر نيز تحقيقات آثار سودمند مصرف آسپيرين در پيشگيري از خطر حمله قلبي و مغزي و تاثير مثبت آن در كنترل درد نشان داده است.

سرطان هاي ناحيه روده بزرگ و راست روده موسوم به سرطان هاي كولوركتال دومين عامل مرگ و مير ناشي از سرطان در آمريكا و اروپا هستند.

لازم به ذکر است که افراد قبل از مصرف هر دارويي ( از جمله آسپيرين ) بايد حتما با پزشک معالج خود مشورت کنند.

جام جم

سايت پزشکان ايران

شبكه خبر

ايسنا

آمپول ب کمپلکس و ب12 مفید است؟

تحقیقات نشان داده است که تزریق ویتامین ب کمپلکس بسیار موثرتر از انواع قرص یا کپسول یا شربت آن می باشد. تزریق آمپول ب کمپلکس (B complex) می تواند باعث افزایش انرژی گردد. تزریق آمپول ب12 (B12) نیز برای درمان کم خونی مفید است. ولی بایستی تزریق این آمپول ها، با تجویز و تحت نظر پزشک صورت گیرد تا از عوارض احتمالی آن ها مصون بمانیم.

B complex (ب کمپلکس) دارای چه ویتامین هایی می باشد؟

هشت ویتامین در این گروه وجود دارند که شامل : ویتامین B1 (تیامین)، ویتامین B2 (ریبوفلاوین)، ویتامین B3 (نیاسین) ، ویتامین B6 (پیریدوکسین)، ویتامین B5 (پانتوتنیک اسید) ، ویتامین B9 (اسید فولیک) ، ویتامین B12 (کوبالامین) و ویتامین B7 (بیوتین) است.

اثرات ویتامین B complex بر بدن چیست؟

باعث بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن، سوخت و ساز، رشد سلول ها و درست عمل کردن سیستم عصبی می گردد. این ویتامین باعث حفاظت میلین (پوشاننده سلول عصبی) نیز می گردد. به طور کلی ویتامین B complex باعث افزایش انرژی بدن، سلامت پوست و عضلات می گردد.

تزریق آمپول B complex مفید است؟

تحقیقات نشان داده است که تزریق ویتامین B complex بسیار موثرتر از انواع قرص یا شربت آن می باشد، زیرا وقتی ویتامین B complex را به صورت قرص مصرف می کنید، سیستم گوارشی، اسیدیته معده و آنزیم ها بر ساختمان این ویتامین ضربه وارد می کنند. اما در صورت تزریق، این آنزیم ها و اسیدیته معده نمی توانند ضربه ای وارد کنند و اثر بهتری بر سلامت خواهد داشت.

تزریق ویتامین B complex می تواند باعث افزایش انرژی گردد. همچنین می تواند خستگی ناشی از تخریب اعصاب، دیابت، سیاتیک، زنگ زدن گوش، استرس، بیماری های مزمن و طولانی مدت، کمبود ویتامین B12 و ... را از بین ببرد.

مضرات تزریق آمپول B complex چیست؟

درد مفاصل، ادم، تپش قلب، تهوع، اسهال، مشکلات کبدی و تغییر در سوخت و ساز بدن.

چگونه آمپول B complex را تزریق می کنند و محتویات آن چیست؟

ویتامین 100B complex ، را داخل ورید و یا داخل ماهیچه تزریق می کنند.

یک میلی لیتر از ویتامین 100B complex دارای 100 میلی گرم ویتامین B1، 5 میلی گرم ویتامین B2، 2 میلی گرم ویتامین B6، 2 میلی گرم ویتامین B5، 100 میلی گرم ویتامین B3 می باشد.

در آمپول B complex ، مقداری فسفات سدیم، الکل بنزیل و هیدروکلریک اسید نیز وجود دارند. هیدروکلریک اسید برای تعادل مقدار PH بدن لازم است.

چه موقع از آمپول B complex می توان استفاده کرد؟

در تب، سوختگی های شدید، بارداری، بالا بردن سوخت و ساز بدن، تخریب لوله گوارش، بیماری های مزمن، بیماری پرکاری تیروئید، بیماری دستگاه گوارش، مصرف کنندگان الکل و کمبود ویتامین های گروه B می توان از این ویتامین استفاده کرد.

این ویتامین مخصوصا برای ورزشکاران، کودکان، گیاهخواران و بالغین بیشتر از 50 سال استفاده می شود.

ویتامین B complex تزریقی، مستقیما جذب خون می شود. این نوع نیز در bypass، در مواقعی که فرد نمی تواند جذب داشته باشد، استفاده می شود.

ویتامین B12 چیست؟

ویتامین B12 (ب12) متعلق به گروه ویتامین B complex می باشد. ویتامین B12، یک ویتامین محلول در آب می باشد که در غذاها یافت می شود. به تنهایی جذب بدن نمی شود، مگر در افرادی که سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج و بروکلی مصرف می کنند.

ویتامین  B12 را می توانید به صورت قرص، اسپری بینی و یا آمپول تهیه کنید. برای اشخاصی که بدن آنها قادر به جذب این ویتامین در روده نمی باشد، بهترین روش برای به دست آوردن B12، تزریق آمپول می باشد.

اثرات ویتامین B12 بر بدن چیست؟

ویتامین B12 برای رشد سلول های خونی و نگهداری پوشش دور اعصاب لازم است. کمبود ویتامین B12 موجب کم خونی (بزرگ شدن سلول های خونی)، عدم تعادل و درست راه رفتن، خستگی، ضعف، بی رنگ شدن پلک چشم، تپش قلب، تنگی نفس، کم پشتی مو، کبود شدن بدون هیچ علتی، طولانی شدن و یا خون ریزی شدید در عادت ماهانه، لرزش، گیجی و دیوانگی می شود.

تزریق آمپول ویتامین B12 مفید است؟

آمپول ویتامین B12 برای درمان کم خونی استفاده می شود. تزریق این ویتامین دارای اثرات مفیدی برای درمان بیماری هایی پوستی، کاهش استرس و خستگی، افزایش انرژی، بهتر خوابیدن، افزایش قدرت حافظه و تمرکز می باشد. همچنین تزریق این ویتامین برای افرادی که سعی در کاهش وزن دارند نیز مفید می باشد.

مضرات تزریق آمپول ویتامین B12 چیست؟

سردرد، خارش و ورم پوست، معده درد، دل به هم خوردگی، اسهال ، درد مفاصل و درد عصب. در موارد نادر: بی نظمی در تنفس، تپش قلب، درد سینه، افزایش وزن ناگهانی، ضعف و درد عضلات، گرفتگی عضلات، تشنگی بیش از حد، ادرار بیش از حد، درد پا، گیجی، بی حس شدن بدن، احساس سوزش داشتن، سخت قورت دادن غذا، سرفه کرن، تنفس با صدا، خستگی بیش از حد، تورم دست ها، ران ها، پاها و قوزک پاها و قرمز شدن، درد داشتن و گرم شدن یکی از پاها، قرمزی پوست و جوش.

تزریق آمپول ویتامین B12 با چه موادی تداخل می کند؟

برخی غذاها دارای اثر تداخلی با تزریق ویتامین B12 می باشند، از جمله:

الکل، آنتی بیوتیک ها، سایمتیدین، کلشیسین، اسید فولیک، متوتروکسایت، نئومایسین، پاراآمینوسالیسیلیک اسید ( Paser)، فنوباربیتال، فنی توئین، مکمل های پتاسیم، پیریمتادین (Daraprim) و برخی ترکیبات ویتامینی.

آیا تزریق آمپول ویتامین B12 موجب کاهش وزن می شود؟

هیچ مطالعه ای این موضوع را ثابت نکرده است. برخی از کلینیک های تغذیه و رژیم درمانی، تزریق ویتامین B12 را جزوی از برنامه های کاهش وزن می گذارند. تزریق این ویتامین باعث افزایش انرژی و بالا بردن سرعت سوخت و ساز بدن می گردد. اما اگر شما دارای کمبود ویتامین B12 باشید، مطمئنا تزریق این ویتامین اثری بر کاهش وزن شما نخواهد داشت.

* هشدارها :

1- قبل از تزریق ویتامین B12 اگر: باردارید، شیرده هستید و یا دچار بیماری Leber (بیماری مربوط به چشم که قدرت دید کم همراه با درد دارد)، بیماری کبد، بیماری کلیه، عفونت، کمبود آهن، کمبود اسید فولیک، بیماری هایی که روی توده استخوانی اثر می گذارند و آلرژی (حساسیت) به کبالت و یا دیگر ویتامین ها هستید، حتما به پزشک خود بگویید.

2- مطالعات نشان داده است که کمبود ویتامین های گروه B در هنگام بارداری برای جنین می تواند مضر باشد (مخصوصا کمبود اسید فولیک). لذا خانم های باردار باید در خصوص مصرف ویتامین های گروه B با پزشک خود مشورت کنند.

3- اگر ادرار شما به مدت 7 روز یا بیشتر، زرد پررنگ و یا نارنجی بود، این بدان معنی است که شما در حال استفاده از یک ویتامین مخصوص می باشید. اما ادرار پررنگ همیشه به این معنی نیست، پس اگر این وضع برای شما پیش آمد، حتما به پزشک مراجعه کنید.

مریم سجادپور

بخش تغذیه و سلامت تبیان

مصرف آنتی بیوتیک‌ و مسکن در فشارخونی ها

پیامد خطرناک ترکیب آنتی بیوتیک‌ ها با داروهای فشار خون

پزشکان می ‌گویند: افراد سالمندی که از داروهای فشار خون مثل مسدود کننده‌ های کانال کلسیم استفاده می ‌کنند اگر برخی از انواع آنتی بیوتیک‌ ها را مصرف کنند،‌ دچار افت شدید و خطرناک فشار خون خواهند شد.

متخصصان دریافتند که مصرف همزمان داروهای فشار خون با آنتی بیوتیک ‌هایی مثل اریترومایسین از خانواده‌ ی مایسین ‌ها یا کلاریترومایسین‌ از خانواده بیاکسین‌ ها موجب افت شدید فشار خون می ‌شود.

پزشکان تاکید کردند که سومین نوع آنتی بیوتیک از همین گروه موسوم به آزیترومایسین یا زیترومکس این تاثیر خطرناک را ندارد.

این سه داروی ضد باکتریایی پرمصرف ترین آنتی بیوتیک‌ ها در سراسر جهان هستند. همچنین داروهای مسدود کننده کانال کلسیم از پر مصرف ‌ترین داروهای فشار خون برای استفاده طولانی مدت هستند. معمول ترین این داروها عبارت از آملودیپین، فلودیپین، نیفدیپین و دیلیتازم هستند.

این یافته در مجله انجمن پزشکی کانادا به چاپ رسیده است.

افرادی که دارای فشار خون بالا هستند، داروهای مسکن برایشان مفید است یا مضر؟

آسپیرین،ایبوپروفن و استامینوفن ممکن است فشار خون را بالا ببرند و بنابراین خطر بیماری قلبی را افزایش دهند.

پژوهشگران آمریکایی اعلام کردند در مردانی که در اغلب روزهای هفته از این داروهای مسکن استفاده می‌ کنند، نسبت به مردانی که این داروها را مصرف نمی‌ کنند، احتمال تشخیص فشار خون بالا یک سوم  بیشتر است.

این یافته‌ ها که در نشریه Archives of Internal Medicine منتشر شده است، یافته‌ های یک تحقیق قبلی در سال 2002 را تقویت می ‌کند که نشان می داد مصرف این داروهای مسکن با افزایش فشار خون در زنان همراهی دارد.

دکتر جان فورمن از بیمارستان بریگهام و زنان در بوستون، سرپرست این تحقیق در بیانیه‌ ای گفت: "مصرف داروهای مسکن یک علت بالقوه قابل پیشگیری فشار خون بالا  است."

پژوهشگران در این تحقیق فشار خون 16000 مرد را برای مدت 4 سال بررسی کردند. مردانی که شش یا هفت روز هفته، استامینوفن (پاراستامول) مصرف می ‌کردند نسبت به مردانی که این دارو را مصرف نمی ‌کردند با احتمال  34 درصد بیشتر فشار خون بالا داشتند.

در مورد آسپیرین و مسکن‌ های شبه‌ آسپیرینی یا داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن نیز یافته ‌های مشابهی به دست آمد.

میزان مصرف داروهای آسپیرینی هم در بالا بردن فشار خون نقش داشت. مردانی که بیش از 15 عدد از این قرص ‌ها در هفته مصرف می‌ کردند، 48 درصد بیشتر د رمعرض فشارخون بالا بودند.

داروهای شبه ‌آسپیرینی هم بر توانایی عروق در گشاد شدن اثر می ‌گذارند و هم باعث تجمع سدیم در بدن می‌ شوند ( دو عاملی که می ‌تواند باعث بالا رفتن فشار خون شود).

البته دکتر کورهان یکی از محققان دخیل در این بررسی یادآوری می ‌کند که مردانی که به توصیه پزشک برای کاهش خطر حمله قلبی و سکته مغزی روزی یک قرص آسپیرین می ‌خورند، نباید مصرف آن را قطع کنند، چرا که در این مورد منافع آسپیرین بر مضرات آن می ‌ارزد.

میلیون ‌ها نفر هر روز برای درمان سردرد، التهاب مفاصل (آرتریت)، دردهای عضلانی و سایر دردهای بدنی از این قرص ‌های مسکن استفاده می‌ کنند.

دکتر الیوت آنتمن، از بیمارستان بریگهام و یانگ، می‌ گوید:‌ "ما به پزشکان توصیه می ‌کنیم ابتدا با شیوه‌ های غیردارویی مانند فیزیوتراپی و ورزش، کاهش وزن برای کاهش فشار بر روی مفاصل، و گرما یا سرما درمانی آغاز کنند.

"در مقابل شرکت‌ های دارویی سازنده مسکن‌ ها از محصولات خود دفاع می ‌کنند. در واقع برخی از پژوهشگران اعتقاد دارند که تجویز منظم مقادیر کم آسپیرین در برخی از بیماران مبتلا به فشار خون بالای خفیف می‌ تواند به درمان آن ها کمک کند".

ایسنا

همشهری

گروه سلامت سیمرغ

مصرف ضد دردها و ساخت عضله در سالمندان

دکتر چاد کرول، فوق دکترا و همکار دکتر تاد ترپ در آزمایشگاه performance human دانشگاه ایالت بال، مونسی، ایندیانا گزارش فوق را در گردهمایی سالانه انجمن فیزیولوژی آمریکا منتشر ساخت.

استفاده مداوم از استامینوفن یا بروفن در تمرینات استقامتی شانس پاسخ گویی عضلات را به این نوع تمرینات بیشتر کرده و باعث افزایش ساخت عضله در افراد مسن تر می شود.

در طول 12 هفته تمرین کششی- استقامتی زانو، که 3 بار در هفته به مدت 15 تا 20 دقیقه انجام می شد، 36 زن و مرد بین سنین 60 تا 78 ساله، ایبوپروفن، استامینوفن یا دارونما دریافت کردند، درست  شبیه آن چه خود افراد برای کاهش درد  روزانه مصرف می کنند.

دکتر تراپ در مصاحبه خود با رویترز در این مورد می گوید:"ما 1200 میلی گرم در روز از ایبوپروفن و 4000 میلی گرم در روز استامینوفن را که معادل حداکثر دوز بدون نسخه این داروها است به  نمونه ها تجویز کردیم.

عضلات گروه گیرنده ایبوپروفن 60- 40 درصد نسبت به گروه دارونما بزرگ تر به نظر می آمد. به علاوه مقاومت عضلات این گروه نیز نسبت به گروه کنترل بیشتر شده بود".

او هم چنین ادعا می کند که عضلات نمونه های گروه استامینوفن از 13 درصد و گروه ایبوپروفن از 11 درصد افزایش حجم نسبت به 9 درصد افزایش حجم در گروه کنترل برخوردار بود.

به علاوه، مقاومت عضله گروه ایبوپرفن 30 درصد و گروه استامینوفن 28 درصد و گروه دارونما 23 درصد در پایان بررسی اضافه شده بود. این یافته ها تا حدی تعجب بر انگیز است زیرا در یک بررسی دیگر که توسط گروه دکت تاد انجام گرفته بود سنتز پروتیین در یک دوره 24 ساعته در افراد دریافت کننده این دو دارو با مهار مسیر COX سیر منفی را از خود نشان داده بود.

محققان هم اکنون در حال انجام بیوپسی از عضله افراد شرکت کننده در این آزمون و در بازده زمانی 3  ماه قبل و بعد از انجام تمرینات استقامتی هستند تا به مکانیزم اثر این داروها بر ساخت عضله بیشتر پی ببرند.

بهبود ساختار و عملكرد عضلات در سالمندان با انجام تمرینات قدرتی منظم

تمرینات منظم ورزشی و قدرتی می تواند مجموع ساختار عضلانی را در افراد سالمند و جوان افزایش دهد.

به گزارش خبرگزاری آلمان، زمانی كه عضلات پیر می شوند نه تنها تحلیل می روند بلكه انرژی آن ها نیز كاهش می یابد كه علت اصلی این امر كاهش كارایی و توانایی میتوكندری ها با گذشت عمر است.

بنابراین گزارش، میتوكندری ها كه از كوچك ترین ارگان های سلولی محسوب می شوند، به عنوان كارخانه تولید نیرو عمل می كنند كه انرژی لازم برای سلول ها را در اختیار آن ها قرار می دهند.

محققان آمریكایی در تحقیق بر روی 25 زن و مرد بالای 70 سال دریافتند که بعد از شش ماه ورزش و تمرین منظم در سالن های ورزشی نیرو و قدرت بدنی این سالمندان 50 درصد افزایش یافت.

بر اساس این گزارش، با انجام تمرینات منظم ورزشی حداقل دو بار در هفته برای سالمندان، باعث بهبود روند عملكرد میتوكندری ها و افزایش قدرت بدنی و عضلانی آن ها می شود.

آیا مصرف دارو های مسکن در افراد سالمند بی خطر هستند؟

به لحاظ بهبود بهداشت و روش های درمانی، درصد افراد سالمند در جوامع بشری افزایش یافته است. درد یکی از مشکلات مهم و شایع در افراد سالمند بوده و در بیش از 50 درصد این افراد دیده می شود.

بسیاری از سالمندان که از درد های مزمن رنج می برند، برای تسکین درد خود هیچ دارویی دریافت نمی کنند!

بالا رفتن سن به میزان زیادی خطر عوارض داروهای مسکن را افزایش می دهد. شیوع خون ریزی معده و روده بر اثر مصرف مسکن ها در افراد با سن بالای 65 سال تقریبا دو برابر افراد جوان می باشد.

عوارض کلیوی و قلبی داروهای مسکن در سالمندان بیشتر از جوانان است.

چون سالمندان برای درمان دردهای خود به پزشکان متعددی مراجعه می نمایند و هر پزشک مقداری داروی مسکن برای آن ها تجویز می کند، ترکیب این مسکن ها خطرات بیشتری را به دنبال خواهد داشت.

آیا افراد سالمند، درد کمتری را نسبت به جوانان حس می کنند؟

آستانه حس درد در سالمندان شاید کمی بالاتر از جوانان باشد ولی در بسیاری از سالمندان مانند جوانان است.

با این حال، افراد سالمند با اینکه مشکلات بدنی زیادی دارند، معمولا از درد کمتری شکایت می کنند.

مصرف چه نوع مسکن هایی در سالمندان کم خطرتر خواهد بود؟

دارو هایی که دارای نیمه عمر کوتاه تر هستند و در نتیجه زودتر از بدن دفع می شوند، خطرات کمتری خواهند داشت. مصرف مسکن های مخدر در سالمندان باید با احتیاط بیشتری صورت گیرد.

چه مسایل خاصی در رابطه با مصرف دارو های ضد افسردگی که برای کنترل درد های مزمن مصرف می شوند، برای سالمندان وجود خواهد داشت؟

اکثر مشکلات مربوط به مصرف این داروها، به خاطر اثرات آنتی کلینرژیک آن ها می باشد که ممکن است سبب ایجاد مشکلات ذیل گردد:

پریشانی فکر

گلوکوم ( آب سیاه )

بزرگ شدن خوش خیم پروستات در آقایان

احتباس ادرار

فشار خون وضعیتی

تشدید برخی از بیماری های قلبی

علت اصلی ایجاد عوارض دارو های مسکن در سالمندان چیست؟

مصرف دارو های مسکن متعدد در سالمندان می تواند فاجعه آفرین باشد.

مصرف همزمان چند داروی مسکن ضد درد همراه با داروهای ضد افسردگی و آرام بخش هایی که برای کنترل درد های مزمن استفاده می شوند، می تواند مشکلات جبران ناپذیری را برای بیمار سالمند ایجاد نماید.

قانون سرانگشتی برای تجویز مسکن های ضد درد در سالمندان چیست؟

- باید تمام مسکن ها با دوز کم شروع شده و در صورت لزوم به تدریج اضافه گردند.

- بهتر است دارو را با نصف دوز مورد استفاده در جوانان شروع کنیم.

- در مورد دارو های ضد افسردگی که در کنترل درد های مزمن استفاده می شوند، باید با دوز 10 میلی گرم در شب شروع کنیم و نه بیشتر.

- تنظیم دوز دارو باید تدریجی و با احتیاط باشد وگرنه با عوارض آن مواجه می گردیم.

نقش ورزش های طبی در کنترل درد سالمندان چیست؟

بسیاری از درد های عضلانی و مفصلی در سالمندان، به وسیله ورزش های طبی بسیار ساده، تخفیف می یابد و بدین وسیله بیمار می تواند داروی مسکن کمتری مصرف نماید.

نقش درمان های سنتی و طب جایگزین در کنترل درد سالمندان چگونه است؟

بسیاری از درمان های سنتی و طب جایگزین، تاثیرات محدودی در درمان این بیماران دارند ولی به هر ترتیب می توان در کنار درمان های طبی متداول، از این درمان ها نیز سود برد، تا به بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک نماید.

سایت پزشکان بدون مرز

دکتر محمد شریفی - انجمن بررسی و مطالعه درد در ایران

سلامت نیوز

مسمومیت با استامینوفن

استامینوفن از داروهای پر مصرفی است که با اثر بر مرکز تب در مغز باعث کاهش تب می شود. از طرفی این دارو باعث کاهش احساس درد نیز می شود. این دارو اثراتی مشابه با آسپیرین دارد، با این تفاوت که اثر ضدالتهابی ندارد، لذا در بیماری های التهابی همچون روماتیسم قلبی استفاده نمی شود.

استامینوفن به خوبی از طریق خوراکی جذب می شود، اما جذب آن از طریق مقعد متغیر است. دارو در کبد دچار تغییر و دگرگونی شده و از راه ادرار دفع می شود.

استامینوفن به راحتی وارد بدن جنین می شود، اما میزان اندکی از آن در شیر ترشح می شود؛ در مجموع در دوران بارداری و شیردهی دارویی امن به حساب می آید.

انواع مسمومیت

مسمومیت با استامینوفن را باید در هر نوع مسمومیت دارویی مدنظر داشت و نمونه خون برای سنجش سطح خونی دارو فرستاد. مسمومیت با استامینوفن را می توان به 2 دسته تقسیم کرد.

 دسته اول مسمومیت حاد است که به طور قراردادی به مصرف یک باره استامینوفن در کمتر از 4 ساعت اطلاق می شود.

دسته دوم مسمومیت مزمن است که به مواردی همچون مصرف مقادیر زیاد از حد درمانی، به صورت اتفاقی و تکرارشونده یا مصرف عمدی اما در مدت بیش از 4 ساعت اطلاق می شود.

در بیماری که تاریخچه ای از مصرف حاد می دهد می توان با سنجش سطح سرمی یا میزان مصرف استامینوفن، خطر بروز مسمومیت را برآورد کرد. اگر بیمار میزانی بیش از 150 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن از استامینوفن را به صورت یک باره مصرف کرده باشد مستعد مسمومیت حاد است.

نکات لازم جهت بیماران

* این دارو را نباید در سنین کمتر از 3 سال و برای مدت بیش از 5 روز در کودکان، بدون نظر پزشک استفاده کرد. مصرف استامینوفن در بیماران بالغ برای رفع درد بیش از 10 روز و برای کنترل تب بیش از 3 روز نیاز به دستور پزشک دارد.

* داروهایی همچون فنی توئین و کاربامازپین، زمانی که همزمان با استامینوفن استفاده می شوند احتمال آسیب کبدی ناشی از استامینوفن را افزایش می دهند و همزمان اثرات دارویی استامینوفن را کم می کنند.

* مصرف همزمان آسپیرین، ایبوپروفن، پیروکسیکام، ایندومتاسین، دیکلوفناک با استامینوفن خطر بروز نارسایی کلیه را به همراه دارد. این خطر زمانی که فرد روی مصرف طولانی مدت یا در معرض مسمومیت با مقادیر بالای دارو قرار دارد، افزایش می یابد.

مصرف زیاد استامینوفن خطرناک است

متخصصان بیماریهای کبدی در آمریکا تاکید کردند مصرف زیاد استامینوفن میتواند خطرناک و حتی مرگبار باشد.

به گفته متخصصان، نحوه صحیح مصرف این دارو به این ترتیب است که بزرگسالان نباید بیش از چهار هزار میلیگرم از این دارو را در طول روز مصرف کنند و برای افراد مبتلا به مشکلات کبدی این مقدار به دو تا سه هزار میلی گرم کاهش مییابد.

طبق آمار تایید شده آزمایشگاهی، سالانه صدها نفر بر اثر مصرف بی رویه استامینوفن جان خود را از دست می دهند.

تاثیر استامینوفن بر افزایش آسم و آلرژی

چند تحقیق نشان داده است مسکن های معمول مانند استامینوفن می توانند باعث افزایش آسم در سطح جهان شوند. البته هنوز هیچکس نمی داند آیا این داروها خودشان باعث بروز آسم می شوند یا خیر، اما به هر حال این مطالعات نشان می دهد بسیاری از کودکان قبل از آن که علائم آسم را از خود نشان دهند، استامینوفن مصرف کرده اند.

دکتر آلمایهو آمبربیر از دانشگاه آدیس آبا در این باره گفت: تحقیقات ما نشان می دهد استفاده از استامینوفن قبل از بروز علائم آسم اتفاق می افتد و بین این دو مورد رابطه وجود دارد.

تیم تحقیقاتی این دانشمند مطالعاتی را روی 1000 کودک اتیوپیایی به مدت 3 سال ادامه دارند. زمانی که کودکان به سن یک سالگی رسیدند، محققان از مادر آن ها پرسیدند که آیا کودک شان علائم تنگی نفس از خود نشان داده است یا خیر و این که کودک آن ها چه میزان استامینوفن مصرف کرده است.

نزدیک به 8 درصد از کودکان بین سنین یک تا سه سالگی علائم تنگی نفس از خود نشان دادند. این تحقیقات نشان داد کودکانی که قبل از سن یک سالگی استامینوفن مصرف کرده اند با احتمال 7 برابر بیشتر ممکن است علائم تنگی نفس را از خود نشان دهند.

بعد از در نظر گرفتن فاکتورهایی مانند تب و سرفه که هر دو علائم تنگی نفس را افزایش داده و باعث مصرف بیشتر استامینوفن می شوند، دانشمندان متوجه شدند رابطه بین مصرف مسکن ها و تنگی نفس قابل توجه است.

دکتر دیپاک کانابار در این باره گفت: البته ممکن است اطلاعات والدین چندان دقیق نباشد. این تحقیقات به این معنا نیست که دادن استامینوفن به کودکان الزاما باعث بروز آسم در آن ها می شود.

اما اگر استفاده از مسکن ها واقعا تا این حد باعث افزایش آسم در کودکان می شود، ما باید به شدت در مورد سلامت عموم نگران باشیم.

در تحقیق دیگری که روی 320 هزار نوجوان در 50 کشور جهان انجام شده است، 11 درصد از کودکان دچار مشکلات تنفسی بودند.

از بین این کودکان، آن هایی که حداقل یک استامینوفن در ماه مصرف کرده بودند که یک سوم جمعیت آن ها را شامل می شد، احتمال بروز مشکلات تنفسی تقریبا دو برابر می شد. آن ها همچنین با احتمال بیشتری ممکن بود دچار آلرژی و مشکلات پوستی مانند اگزما شوند.

منابع:

جام جم آنلاین - دکتر بهروز هاشمی ، متخصص طب اورژانس

خبرآنلاین

ایسنا

اثر ضد سرطانی قرص آسپیرین

اسم رایج آن آسپیرین است، اما در اصل این دارو از اسید استیل سالیسیلیک تشکیل شده است. پژوهشگران بریتانیایی تحقیق درازمدتی درباره‌ ی عملکرد ضد سرطانی آسپیرین انجام داده ‌اند. پیتر راتول (Peter Rothwell) و تیم علمی ‌اش به این نتیجه رسیده‌ اند که اگر هر آلمانی به مدت چند سال روزی یک آسپیرین مصرف کند، می ‌توان سالانه از مرگ‌ های سرطانی بیش از 20 هزار نفر جلوگیری کرد. بر اساس گفته‌ ی دانشمندان، این اولین تحقیقی است که اثبات می ‌کند آسپیرین قادر به کاهش میزان مرگ و میر سرطانی است. ´

کاهش ریسک مرگ سرطانی به میزان 20 درصد

پژوهشگران در این مورد 8 تحقیق جداگانه انجام دادند که در آن ها بیش از 25 هزار نفر در دو گروه شرکت داشتند. یک گروه برای مدت 20 سال قرص آسپیرین مصرف کردند، اما گروه دیگر تنها از یک شبه ‌دارو استفاده کردند. نتیجه آن بود که ریسک سرطان در گروه اول به میزان 20درصد کاهش یافت. قدرت تاثیر آسپیرین هم به مدت زمان استفاده از آن و هم به سن شرکت کنندگان بستگی داشت. هر چه سن افراد بالاتر بود، تاثیر ضد سرطانی آسپیرین نیز بیشتر می ‌شد.

در عین حال شرکت ‌کننده‌ ای که بیش از 5 سال قرص آسپیرین مصرف کرده بود، ریسک مرگ سرطانی او بیش از 30در صد کاهش یافته بود. اما پژوهشگران می ‌گویند که میزان مرگ و میر سرطانی در کل کاهش یافته است. برای مثال مرگ ناشی از سرطان مری به میزان 60درصد، سرطان روده‌ ی بزرگ 40درصد، سرطان ریه 30درصد و سرطان پروستات به میزان 10درصد کاهش یافته است.

درست است که تاثیرات مثبت این تحقیق طولانی مدت واضح هستند، اما با وجود این پژوهشگران در این مورد محتاطانه برخورد می‌ کنند. محققان موسسه ‌ی هماتولوژی و انکولوژی آلمان اگرچه از نتایج این نحقیق استقبال کرده‌ اند، اما در عین حال از آن انتقاد هم می‌ کنند. به گفته‌ ی آنان یک نقص بزرگ این تحقیق آن است که دانشمندان دوز آسپیرین را مشخص نکرده‌اند.

پژوهشگران دانشگاه آکسفورد خود نیز در گزارشی به بعضی نارسایی ها در این تحقیق اعتراف می ‌کنند. آن ها می‌ گویند که این تحقیق تنها محدود به بیست سال پس از مصرف آسپیرین است. اما این که آیا آسپیرین پس از بیست سال نیز قادر به کاهش ریسک مرگ و میر سرطانی است، هنوز مشخص نیست.

آسپیرین رقیق کننده‌ ی خون

آسپیرین همانند ایبوبروفن و دیکلوفناک ضد عفونت در بدن عمل می‌ کند و در عین حال خون را نیز رقیق می‌ کند. این عملکردهای آسپیرین باعث می ‌شوند که از سکته ‌جلوگیری کند. اما رقیق شدن خون توسط آسپیرین می ‌تواند باعث خون ریزی ‌های شدید نیز بشود. به همین دلیل پژوهشگران مطمئن نیستند که آیا جلوگیری آسپیرین از سرطان بیشتر از ریسک عوارض ناشی از آن است یا نه.

با وجود این نتایج، پیتر راتول می‌ گوید که باید از مصرف بیش از حد آسپیرین خودداری شود، اما وی در عین حال توصیه می ‌کند که از نتایج این تحقیق در مبارزه با سرطان بهره‌ برداری شود.

برای پیشگیری از سرطان چقدر آسپیرین بخوریم؟ 

آسپیرین داروی پرمصرفی است که فواید و عوارض جانبی گوناگونی دارد. یکی از فواید آن، پیشگیری 25 درصدی از ابتلا به سرطان شکم و روده است.

اما آیا مصرف جزیی آسپیرین به اندازه مصرف بالای آن، اثر ضد سرطانی دارد؟ تا چه میزان مصرف، می تواند این تاثیر را داشته باشد؟ با توجه به اثرات جانبی مصرف آسپیرین، دانستن پاسخ این سوال اهمیت دارد.

یک محقق انگلیسی با 5 سال مطالعه پیگیر عادات مصرف آسپیرین در 2800 فرد مبتلا به سرطان و 3000 فرد سالم، به این نتیجه رسیده که مصرف روزانه 75 میلی گرم آسپیرین، خطر ابتلا به سرطان را تا 25 درصد کاهش می دهد. به علاوه این میزان مصرف، عوارض جانبی بسیار کمی را به دنبال خواهد داشت.

به گفته این محقق، اگر همه افرادی که در انگلستان زندگی می کنند، در سال 2007- 1386روزانه مقدار بسیار کمی آسپیرین مصرف می کردند، در آخرین آمارهای در دسترس از مبتلایان به سرطان مربوط به سال گذشته، از هر 100000نفر، 16نفر به این بیماری مبتلا نمی شدند.

البته همه با این نتایج موافق نیستند. هنوز هستند دانشمندانی که این یافته را باور نمی کنند.

اندرو چان از دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد که خود 20سال است 80000 زن و 50000 مرد را در مطالعاتش زیر نظر دارد، معتقد است تاثیر ضدسرطان استفاده از آسپیرین زمانی آشکار می شود که روزانه دست کم 325 میلی گرم از آن مصرف شود.

اما آنچه همه پزشکان در مورد آن هم عقیده اند، این است که مصرف هر دارویی حتی آسپیرین بدون تجویز پزشک اشتباه است. بنابراین قبل از هر اقدام خودسرانه ای با پزشک خود مشورت کنید.

سلامت نیوز

بهنوش خرم روز- آفتاب

مولتی ویتامین بخوریم یا نه؟

ویتامین ها بخش مهمی از سلامتی انسان محسوب می شوند. اما تحقیقات اخیر نشان می دهد، مصرف بیش از اندازه یک ماده خوب هم می تواند برای سلامتی مضر باشد.

بنابراین دیگر نمی توان مصرف مکمل های ویتامینی را به عنوان راه حل مناسبی برای درمان هر دردی دانست. البته عده ای خاص به مکمل های ویتامینی احتیاج دارند، مانند خانم های یائسه که باید مکمل ویتامین D و کلسیم را برای جلوگیری از پوکی استخوان مصرف کنند، و یا زنان باردار که باید مکمل اسید فولیک را به منظور جلوگیری از بروز نقص لوله عصبی در نوزاد (اسپینا بیفیدا) استفاده کنند.

بیشتر افراد بدون آن که دلیل اصلی خوردن مکمل ویتامین ها را بدانند، فقط از روی عادت و البته توصیه اطرافیان، این داروها را مصرف می کنند.

تولیدکنندگان مکمل های ویتامینی، مولتی ویتامین هایی را به بازار عرضه می کنند که تمام نیازهای روزانه افراد به مواد مغذی را در یک قرص برآورده می سازند.

البته وابستگی به مولتی ویتامین ها به بروز عادات ناسالمی منجر می شود، مثلا مردم به مقدار کافی میوه و سبزی نمی خورند و فکر می کنند این وضعیت را می توانند با خوردن مولتی ویتامین جبران کنند. اما این باور تا حد زیادی غلط است، زیرا مصرف مولتی ویتامین مطمئنا نمی تواند رژیم نامناسبی را که مملو از چربی و نمک و شکر است ، اصلاح کند.

محققان معتقدند ویتامین ها در بسیاری از افراد نه تنها مفید و موثر نیستند، بلکه مصرف برخی از آنها مانند ویتامین A و آهن در مقادیر بالا می تواند سمی و خطرناک باشد. همچنین مقدار اضافی ویتامین های محلول در آب مثل ویتامین های گره B از طریق ادرار دفع می شود.

بنابراین دانستن این که مصرف کدام مکمل واقعا می تواند به سلامتی افراد کمک کند، کار دشواری است. تنها عاملی که می تواند در افرادی که مکمل ویتامین ها را استفاده می کنند، مثبت ارزیابی شود، این است که این افراد همان طور که برای سالم تر بودن به این مواد متوسل می شوند، نسبت به سایر افراد به تغذیه ، ورزش و عادات زندگی خود نیز اهمیت بیشتری می دهند و به همین دلیل هم مکمل های ویتامینی توانسته است سلامت آن ها را تضمین کند.

کاهش یا افزایش سرطان سینه؟!

طی تحقیقی که روی اثر مولتی ‌ویتامین‌ها در بروز سرطان سینه در آمریکا انجام شد، پژوهشگران متوجه شدند که خطر سرطان در مصرف‌کنندگان این گروه دارویی کاهش می‌یابد، اما در همان زمان مقاله‌ای در سوئد منتشر شد که نتایجی خلاف تحقیق آمریکایی‌ها را نشان می‌داد.

سوالی که در این جا مطرح می‌شود این است که آیا مولتی ‌ویتامین‌ها مفید هستند یا مضر؟

یکی از اختلالات موجود در افراد مبتلا به سرطان سینه، اختلالات ژنتیکی است که بخش عمده این اختلال به صورت غیر ارثی بروز می‌کند که می‌تواند ناشی از آسیب در بخش ژنتیکی افراد (یعنی DNA) باشد.

در بررسی محققان آمریکایی معلوم شد کلسیم و مولتی ویتامین‌ها دارای اثرات مثبت در ترمیم DNA افراد هستند و اثرات مثبت در کاهش سرطان تنها در افرادی که مولتی ویتامین مصرف کرده بودند، دیده شد.

در این تحقیق اثرات مثبتی از مصرف مکمل‌هایی مانند ویتامین A، C، E و بتاکاروتن دیده نشد. در واقع محققان به این نتیجه رسیدند که مصرف ویتامین‌ها با هم باعث می شود اثرات آنتی‌اکسیدانی آن ها تشدید شده و موثر واقع ‌گردند.

در بررسی محققان سوئدی دیده شد که در افراد مصرف‌کننده مولتی ویتامین‌ها، خطر بروز سرطان سینه 19 درصد افزایش می‌یابد و معلوم گردید که اسید فولیک موجود در مکمل‌ها، با خطر بروز سرطان سینه همراه است.

اسید فولیک برای رشد سلول‌ها مفید است که می‌تواند همین اثر را بر روی سلول‌های سرطانی نیز داشته باشد.

بنابراین با توجه به تضاد واضح بین نتایج تحقیقات می توان نتیجه گرفت تا انجام بررسی های بیشتر باید از مصرف بی‌رویه مولتی ویتامین‌ها به خصوص در کسانی که کمبودی ندارند، خودداری نمود.

فواید مولتی ویتامین ها برای خانم ها

مصرف مولتی ویتامین ها به خانم ها کمک می‌کند از ابتلا به بیماری‌های قلبی محفوظ بمانند. البته مصرف مولتی‌ویتامین ها در خانم هایی که دچار بیماری‌های قلبی شده‌اند، تاثیری زیادی ندارد.

به طور کلی تحقیقات نشان می‌دهد خانم هایی که مولتی‌ویتامین مصرف می‌کنند، در کل عادات سالم‌تری دارند. آن‌ها معمولا کم‌تر سیگار می‌کشند، فعالیت بدنی بیش‌تری دارند و رژیم غذایی سالم‌تری را انتخاب می‌کنند.

حتی اگر این موارد را در نظر بگیریم، باز هم نمی‌توانیم از تاثیر مستقیم مصرف مولتی‌ویتامین ها بر سلامت خانم ها چشم پوشی کنیم.

در کشورهای صنعتی مصرف مولتی‌ویتامین‌ها بسیار گسترده است. تقریبا نیمی از بزرگسالان آمریکایی به طور مرتب مولتی ویتامین مصرف می‌کنند.

برای بررسی رابطه بین مصرف ویتامین ها و پیشگیری از بیماری‌های قلبی در خانم ها، مطالعه‌ای را روی 31 هزار و 671 خانم که سابقه ابتلا به بیماری‌های قلبی را نداشتند و دو هزار و 262 خانم که به بیماری‌های قلبی دچار شده بودند انجام دادند. این خانم ها بین 49 تا 83 سال سن داشتند و تقریبا 60 درصد از هر دو گروه، از مکمل‌ها استفاده می‌کردند.

این تحقیقات نشان داد خانم هایی که از مولتی‌ویتامین و دیگر مکمل‌ها استفاده می‌کنند، با احتمال 27 درصد کم‌تر به حمله قلبی دچار می‌شوند. اما خانم هایی که دچار بیماری‌های قلبی هستند، میزان پیشگیری از حمله قلبی در اثر خوردن مکمل‌ها، فقط 14 درصد است.

به این ترتیب می‌توان گفت خانم هایی که دچار بیماری‌های قلبی نشده اند، در صورت مصرف مکمل های غذایی با احتمال کم‌تری دچار حمله قلبی می‌شوند، اما تاثیر مکمل‌ها در خانم هایی که سابقه بیماری‌های قلبی را دارند، بسیار کم‌تر است.

فرآوری: نیره ولدخانی

منابع :

- عصر ایران - دکتر بهروز هاشمی، متخصص طب اورژانس

- جام جم آنلاین - بهاره صفوی

- خبرآنلاین

خودسرانه قرص چربی سوز نخورید

مواد اصلی و موثر قرص های چربی سوز اغلب شامل کافئین و افدرین است. مصرف این قرص ها گاهی دارای عوراض جانبی و حتی خطر مرگ است. لذا از مصرف بی رویه و خودسرانه آنها باید جدا خودداری کرد.

دکتر پروانه رحیمی، استاد فارماکولوژی دانشگاه علوم پزشکی ایران، درباره این قرص‌ها می‌گوید:

«این گروه داروها به صورت‌های مختلفی در بدن اثر می‌کنند و همه‌شان مضر نیستند. به عنوان مثال، داروهایی هستند که موجب تجزیه نشدن چربی‌ها در روده شده و منجر به اسهال چرب می‌شوند. البته این داروها در طولانی مدت باعث دفع ویتامین‌های محلول در چربی شده و فرد را با سوء‌تغذیه روبه‌رو می‌کنند.

گروه دیگری از داروهای چربی‌سوز هم هستند که مهار‌کننده جذب چربی هستند و باعث می‌شوند چربی وارد چرخه سوخت بدن نشود. اما به ‌طور کلی داروهای چربی‌سوزی که سوخت‌ و‌ ساز بدن را بالا می‌برند چند مشکل ایجاد می‌کنند و بی‌احتیاطی و ناآگاهانه مصرف کردن آنها می‌تواند موجب مرگ شود؛ مثلا داروهایی که روی غده تیرویید اثر کرده سوخت و ساز را از آن طریق بالا می‌برند، در افرادی که مشکلات قلبی عروقی دارند، ممکن است موجب مرگ شوند.

از سوی دیگر، این داروها باعث از بین رفتن چربی‌های سلولی شده و به بدن آسیب می‌رسانند. همچنین بالا رفتن سوخت و ساز روی دستگاه گوارش نیز اثرگذار بوده و باعث ناراحتی‌های گوارشی می‌شود. پزشکی که برای افراد چاق (BMI بالاتر از 30) این داروها را به تنهایی یا به صورت ترکیبی تجویز می‌کند، باید عملکرد داروها را توضیح دهد تا بیمار با آگاهی، مصرف چربی‌سوزها را انتخاب کند.»

دکتر محمود بیگلر، معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی ایران درباره این قرص‌ها می‌گوید:

«در شرایط کنونی این قرص‌ها خارج از چرخه نظارت وزارت بهداشت و درمان در بازار توزیع می‌شوند. بیشتر این قرص‌ها از کشورهای هند و پاکستان وارد ایران می‌شوند و هیچ اطمینانی به سلامت آنها نیست و تضمینی هم برای لاغری افراد وجود ندارد.

قرص‌های چربی‌سوز توزیع شده در بازار استاندارد نیستند. این قرص‌ها فقط افراد چاق را به سمت خود جذب کرده و منابع چربی را در بدن آنان آزاد می‌کنند. قرص چربی‌سوز "ونوستات" تنها قرص استاندارد و تایید شده در وزارت بهداشت و درمان است. این قرص فاقد عوارض است و برای افراد مشکلی را به وجود نخواهد آورد. ونوستات (ارلیستات) یک مهار‌کننده برگشت‌پذیر آنزیم لیپاز است که با برقراری پیوند با این آنزیم، آن را غیرفعال می‌کند. بنابراین از هیدرولیز چربی تری‌گلیسرید به شکل قابل جذب (اسید چرب و مونوگلیسرید) جلوگیری می‌کند. این دارو از طریق خوراکی به مقدار ناچیزی جذب می‌شود و به همراه یک رژیم غذایی کنترل‌شده و کم‌کالری جهت کاهش وزن و نگهداری این وضعیت و نیز کاهش خطر برگشت چاقی به کار می‌رود.»

دکتر علی کشاورز، متخصص تغذیه و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز درباره این قرص‌ها می‌گوید:

«قرص‌های چربی‌سوز معمولا چربی بدن را می‌سوزاند. ترکیب اصلی در قرص‌هایی که اخیرا وارد بازار شده است اورلیستات است. این قرص‌ها همراه با غذا، درصد زیادی از چربی غذا را دفع می‌کند. از آنجا که این دارو معمولا جذب بدن نمی‌شود، جزو دسته داروهایی است که عوارض جانبی کمی دارد. چون متابولیسم آن روی اندام‌های بدن بیشتر می‌شود، اما وقتی جذب نمی‌شود، عوارض جانبی آن کمتر است. قرص‌های آنتی‌لیپاز در واقع جذب چربی را مختل ‌می‌کنند و در نتیجه جذب ویتامین‌های محلول در چربی را نیز مختل می‌نمایند. در واقع جذب ویتامین های E و D و A و k در مصرف‌کنندگان این قرص‌ها صورت نمی‌گیرد. حال اگر قرار باشد فردی در کوتاه مدت از این قرص‌ها استفاده کند، دچار مشکل نخواهد شد، اما اگر در درازمدت مورد استفاده قرار گیرد، عوارض جانبی رخ خواهد داد. این داروها موجب کمبود ویتامین‌های محلول در چربی، افزایش خون‌ریزی ماهیانه در خانم‌ها در اثر اختلال در انعقاد خون به علت کمبود ویتامین k می‌شود. از سوی دیگر، کمبود هر یک از ویتامین‌های محلول در چربی مانند E نیز عوارض خاص خود را دارد؛ به طور مثال، باعث جذب کمتر مواد مغذی آنتی‌اکسیدان در بدن می‌شود. در غذاهای سرخ شده، کتلت، کوکو و فست‌فودها چربی زیادی وجود دارد. گاهی می‌توان پس از صرف غذای چرب از این قرص‌ها، مصرف کرد و صرفا مصرف محدود این قرص‌ها توصیه می‌شود، نه مصرف مداوم و همیشگی آنها. مصرف خودسرانه هر نوع دارویی از جمله این قرص‌ها به هیچ عنوان صحیح نیست.»

این قرص ها چگونه اثر می کنند؟

قرص‌های چربی‌سوز اغلب دارای کافئین و افدرین هستند و بر اساس این دو ماده باعث افزایش مصرف کالری می‌شوند.

افدرین باعث انبساط ریه‌ها می‌شود؛ ضربان قلب و فشار خون را افزایش می‌دهد؛ باعث کاهش اشتها می‌شود و مانند یک دیورتیک عمل می‌کند، یعنی باعث افزایش دفع ادرار می‌شود. البته اگر شما آسپیرین یا یک نوع داروی قلبی یا داروی ضدآسم (غیر از افدرین) را مصرف می‌کنید یا این که نسبت به کافئین حساسیت دارید، نباید از قرص‌های چربی‌سوز استفاده کنید، زیرا باعث نامنظم شدن ضربان قلب، مشکل شدن تنفس و بروز حملات دردناک می‌شوند.

کافئین نیز مثل افدرین باعث افزایش تولید گرما در بدن می‌شود و تحقیقات نشان داده است اضافه کردن آسپیرین به مواد حاوی کافیئن و افدرین، تولید این گرما را بیشتر می‌کند. هنگامی که دمای قسمت مرکزی بدن افزایش یابد، شما به طور خودکار انرژی بیشتری می‌سوزانید.

داروهای چربی‌سوز به علت کاهش سریع وزن، خیلی استفاده می‌شوند، اما بعضی افراد به این داروها خوب پاسخ نمی‌دهند. برای همین توصیه می‌شود در مصرف این‌ داروها احتیاط کنید و از مصرف بی رویه و خودسرانه آنها اجتناب کنید و فقط تحت نظر پزشک یا متخصص تغذیه این داروها را مصرف کنید.

منابع :

- ایسنا

- هفته نامه سلامت – دکتر گلرخ ثریا