حتما شنيده‌ايد که بعضي‌ها مي‌گويند راک گوش نکنيد چون خشن مي‌شويد! تاکنون تحقيقات بي‌شماري در مورد رابطه خشونت و برخي موسيقي‌ها به انجام رسيده است. طبق اين تحقيقات موسيقي راک، رپ وتکنو معمولا متهم مي‌شوند که سبب بروز رفتارهاي خشونت‌آميز در نوجوانان هستند. اما به گفته محققان آمريکايي آنچه که سبب بروز خشونت در پي گوش دادن به برخي موسيقي‌ها مي‌شود، آهنگ نيست بلکه بار معنايي کلمات استفاده شده است. بار منفي کلمات گاهي مي‌تواند سبب افزايش احساسات منفي و رفتارهاي خشونت‌آميز شود. کلمات حتي مي‌تواند بر نوع نگاه به جامعه نيز تاثير بگذارد. اين موضوع به ويژه وقتي در يک موسيقي از کلمات رکيک استفاده مي‌شود، پررنگ‌‌تر است...
در سال 2003 تحقيقات وسيعي در آمريکا انجام شد که رابطه ميان هر نوع شخصيت و تمايل آن به گوش دادن به نوعي موسيقي را روشن مي‌کرد. در اين تحقيق پژوهشگران 3500 دانشجو را زير نظر گرفتند و آنها را برحسب علاقه‌شان به نوعي موسيقي به 4 دسته تقسيم کردند:
1 موسيقي کلاسيک، جاز، بلوز و فولک
علاقه‌مندان به اين دسته موسيقي‌ها انسان‌هايي باهوش، از نظر سياسي آزاد و به دنبال تجربيات تازه‌اند.
2 موسيقي راک، آلترناتيو و هوي‌متال
علاقه‌مندان به اين موسيقي، کنجکاو، باهوش، فعال از نظر فيزيکي و بدون علاقه به مسايل سياسي‌اند.
3 موسيقي پاپ، موسيقي ملايم و موزيک فيلم‌ها
علاقه‌مندان به اين موسيقي خيلي کنجکاو نيستند. بيشتر جنبه احتياط را مي‌گيرند و در سياست محافظه‌کارند.
4 موسيقي رپ، سول و فانک
علاقه‌مندان به اين نوع از موسيقي‌ها از نظر اجتماعي باز هستند و روابط عمومي خوبي دارند. دلنشين هستند و به دنبال رياست نيستند.
البته بايد به اين نکته توجه داشت که نتايج اين تحقيق به اين معني نيست که شخصيت هميشه تحت تاثير موسيقي است يا برعکس. لازم است بدانيد مردم به دو دسته تقسيم مي‌شوند: گروهي که اين فرمول براي آنها صادق است و گروهي که بيشتر نوجوانان در آن جاي مي‌گيرند و از موسيقي به عنوان يک ويترين و وسيله استفاده مي‌کنند و توسط آن مي‌خواهند خود را آن گونه که مي‌خواهند باشند به مردم نشان دهند
