0

زندگی نامه علما

 
montazer_1371
montazer_1371
کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت : تیر 1390 
تعداد پست ها : 298
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به:زندگی نامه علما

آيت الله حاج شيخ حسين مظاهرى « دام ظله »


www.almazaheri.org

ولادت و تحصيلات

حضرت آيت الله حاج شيخ حسين مظاهرى آية‌الله‌ حاج‌ شيخ‌ حسين‌ مظاهرى‌، در سال‌ 1312 هجرى‌ شمسى‌ در «تيران‌» يكى‌ از شهرستانهاى‌ استان‌ اصفهان‌ و در خانواده‌اى‌ مذهبى‌ و روحانى‌ و دوستدار خاندان‌ پيامبر گرامى‌ اسلام‌(ص‌) پا به‌ عرصة‌ وجود نهاد. تقيد به‌ شريعت‌ و كوشش‌ براى‌ انجام‌ واجبات‌ و ترك‌ محرمات‌ الهى‌ از ويژگي‌هاى‌ برجستة‌ خانوادة‌ آية‌الله‌ مظاهرى‌ به‌ ويژه‌ والد معظم‌ له‌، مرحوم‌ حجة‌الاسلام‌ والمسلمين‌ حاج‌ شيخ‌ حسن‌ مظاهرى‌ بود كه‌ اين‌ مسأله‌، سهم‌ بسزايى‌ در رشد و تعالى‌ روح‌ ايشان‌ و علاقه‌مندى‌ به‌ تحصيل‌ در حوزة‌ علميه‌ داشت‌.
آية‌الله‌ مظاهرى‌، با پايان‌ دادن‌ به‌ تحصيلات‌ غير حوزوى‌، در سال‌ 1326 هجرى‌ شمسى‌ براى‌ تحصيل‌ علوم‌ دينى‌ وارد حوزه‌ علميه‌ اصفهان‌ شد. حوزة‌ علميه‌ اصفهان‌ در دوره‌هاى‌ قبل‌، بويژه‌ در عصر صفوى‌، با ظهور عالمانى‌ برجسته‌ و سترگ‌، و برپايى‌ جلسات‌ علمى‌ درخششى‌ فراوان‌ داشت‌. در دوره‌اى‌ كه‌ آية‌الله‌ مظاهرى‌ به‌ تحصيلات‌ حوزوى‌ روى‌ آورده‌ بود، حوزه‌ اصفهان‌ اگرچه‌ درخشش‌ پيشين‌ را نداشت‌؛ اما همچنان‌ از استادان‌ بزرگ‌ و حوزه‌هاى‌ بحث‌ و درس‌ خالى‌ نبود. ايشان‌ در ابتدا به‌ مدرسة‌ مسجد سيد اصفهان‌، كه‌ مقبرة‌ مرحوم‌ سيد شفتى‌ نيز در آنجاست‌، وارد شده‌ و مشغول‌ به‌ تحصيل‌ شدند.
آية‌الله‌ مظاهرى‌ دروس‌ دورة‌ ادبيات‌ و نيز بخشى‌ از دروس‌ دوره‌ سطح‌ را در اصفهان‌، در نزد استادان‌ بزرگ‌ آن‌ ديار، فرا گرفته‌ و در سال‌ 1330 هجرى‌ شمسى‌، به‌ منظور تكميل‌ تحصيلات‌ خود و بهره‌مندى‌ از محضر استادان‌ حوزة‌ علمية‌ قم‌، به‌ اين‌ حوزة‌ سترگ‌ پاى‌ نهادند و پس‌ از پايان‌ تحصيلات‌ سطح‌، در درس‌ خارج‌ فقه‌ و اصول‌ اعاظم‌ حوزة‌ علميه‌ قم‌ شركت‌ جسته‌ و در كنار آن‌ به‌ فراگيرى‌ دروس‌ فلسفه‌، همانند اسفار و شفا و نيز دروس‌ تفسير و كلام‌ پرداختند.
ايشان‌ در طى‌ اين‌ سالها، از تدريس‌ دروس‌ حوزوى‌ نيز غافل‌ نمانده‌ و از آغاز تحصيل‌، دروس‌ فرا گرفته‌ را تدريس‌ مي‌كردند. ايشان‌، عوامل‌ كاميابى‌ خود در زمينه‌هاى‌ علمى‌ را انتخاب‌ استادان‌ و هم‌ مباحثه‌هاى‌ خوب‌، تلاش‌ براى‌ مانع‌ نشدن‌ امور دنيوى‌ در تحصيل‌، منظم‌ بودن‌ و تقويت‌ دروس‌ پايه‌ مي‌دانند.
 

اساتيد

آية‌الله‌ مظاهرى‌، با ورود به‌ حوزة‌ علمية‌ اصفهان‌، دروس‌ ادبيات‌ را خدمت‌ دو عالم‌ اديب‌، مرحوم‌ حاج‌ آقا جمال‌ خوانسارى‌ و حاج‌ آقا احمد مقدس‌ فرا گرفته‌ و دروس‌ سطح‌ را نزد حضرات‌ آيات‌ خادمى‌، فياض‌، طيب‌، اديب‌ و مدرس‌ و منظومه‌ حاجى‌ سبزوارى‌ را در محضر مرحوم‌ آية‌الله‌ حاج‌ شيخ‌ محمود مفيد آموختند.
با ورود به‌ حوزة‌ علميه‌ قم‌، كتاب‌ مكاسب‌ و كفاية‌الاصول‌ را نزد مرحوم‌ آية‌الله‌ حاج‌ شيخ‌ عبدالجواد جبل‌ عاملى‌ و مرحوم‌ آية‌الله‌ مرعشى‌ نجفى‌ و مرحوم‌ آية‌الله‌ مجاهدى‌ و مرحوم‌ آية‌الله‌ حاج‌ شيخ‌ مرتضى‌ حائرى‌ و مرحوم‌ آية‌الله‌ سيد محمد باقر سلطاني‌(ره‌) خواندند و آنگاه‌ بيش‌ از هشت‌ سال‌ در دروس‌ خارج‌ فقه‌ حضرت‌ آية‌الله‌ بروجردى‌ و ده‌ سال‌ در دروس‌ خارج‌ فقه‌ و اصول‌ حضرت‌ امام‌ خميني‌(ره‌) و بيش‌ از دوازده‌ سال‌ در دروس‌ خارج‌ فقه‌ و اصول‌ آية‌الله‌ محقق‌ داماد حاضر گشتند. همچنين‌ اسفار ملاصدرا، شفاى‌ بوعلى‌ سينا و دروس‌ تفسيرى‌ و اعتقادى‌ را نزد علامه‌ طباطبايى‌ فرا گرفتند.
 

فعاليتهاى‌ سياسى‌

آية‌الله‌ مظاهرى‌، در كنار فعاليتهاى‌ علمى‌ و فرهنگى‌، از فعاليتهاى‌ سياسى‌ باز نمانده‌ و در پيش‌ و پس‌ از انقلاب‌ اسلامى‌، همگام‌ با ديگر مردم‌ ايران‌ براى‌ نابودى‌ رژيم‌ پهلوى‌ و استقرار حكومت‌ اسلامى‌ تلاش‌ كردند. ايشان‌ از اعضاى‌ با سابقه‌ و عالى‌ رتبة‌ جامعه‌ مدرسين‌ حوزة‌ علميه‌ قم‌ بوده‌ و در زمان‌ مبارزه‌ بر ضد رژيم‌ شاه‌، با همكارى‌ ديگر اعضاى‌ آن‌ جامعه‌، به‌ صدور اعلاميه‌ و بيانيه‌ بر ضد شاه‌ و عوامل‌ او و نيز به‌ افشاگري‌هاى‌ فراوان‌ مي‌پرداختند. امضاى‌ ايشان‌ در ذيل‌ بسيارى‌ از اعلاميه‌هاى‌ مهم‌ آن‌ زمان‌ به‌ چشم‌ مي‌خورد. پس‌ از پيروزى‌ انقلاب‌ شكوهمند اسلامى‌، معظم‌ له‌ با برقرارى‌ دروس‌ اخلاق‌ عمومى‌ براى‌ همة‌ مردم‌، بويژه‌ نسل‌ جوان‌ و بسيجيان‌ و نيز برگزارى‌ اين‌ دروس‌ در جبهه‌هاى‌ نبرد حق‌ عليه‌ باطل‌، و با پيروى‌ تامّ از فرمان‌هاى‌ امام‌ راحل‌ عظيم‌ الشأن‌ حضرت‌ امام‌ خميني‌(ره‌) ياورى‌ صديق‌ و شاگردى‌ مطيع‌ در خدمت‌ آن‌ امام‌(ره‌) بودند.
 

هجرت‌ به‌ اصفهان‌

حوزة‌ علمية‌ اصفهان‌، در طول‌ تاريخ‌ عالمان‌ فرزانه‌اى‌ را به‌ عالم‌ اسلام‌ تقديم‌ كرده‌ بود. عالمانى‌ چون‌ شيخ‌ بهايى‌، علامه‌ مجلسى‌، ميرداماد، سيد شفتى‌ و جهانگيرخان‌ قشقايي‌. اين‌ حوزة‌ با سابقه‌، در دهه‌هاى‌ اخير به‌ سبب‌ نبود ستارگان‌ درخشان‌ علم‌ و فقاهت‌ و نارسايي‌هاى‌ موجود، رو به‌ افول‌ نهاده‌ بود.
از اينرو علماى‌ آن‌ ديار سالها بود كه‌ به‌ دنبال‌ راهكارى‌ مناسب‌ براى‌ جبران‌ اين‌ خسارت‌ بودند؛ اما اين‌ حركت‌ نيازمند محوريت‌ كارآمد و مركزيت‌ استوار بود. پس‌ از ارتحال‌ مرحوم‌ آية‌الله‌ حاج‌ شيخ‌ حسن‌ صافى‌ اصفهانى‌ «رضوان‌ الله‌ عليه‌» علماى‌ حوزة‌ علميه‌ اصفهان‌ در آبان‌ ماه‌ سال‌ 1374 طى‌ نامه‌اى‌ مفصل‌ به‌ مقام‌ معظم‌ رهبرى‌ خواستار هجرت‌ آيت‌ الله‌ مظاهرى‌ به‌ آن‌ ديار شدند. پس‌ از اين‌ نامه‌، مقام‌ معظم‌ رهبرى‌ در تاريخ‌ نهم‌ آذر ماه‌ 1374 در نامه‌اى‌ از آية‌الله‌ مظاهرى‌ خواستند كه‌ به‌ شهر اصفهان‌ عزيمت‌ فرموده‌، درخواست‌ مردم‌ و علماى‌ آن‌ ديار را اجابت‌ فرمايند. دو روز پس‌ از اين‌ نا مه‌، يعنى‌ يازدهم‌ آذرماه‌ 1374 و در سالروز تولد حضرت‌ جوادالائمه‌(ع‌) حضرت‌ آية‌الله‌ مظاهرى‌ با استقبال‌ فراوان‌ مردم‌، مسؤولين‌ و علماى‌ بزرگوار اصفهان‌، وارد اين‌ شهر شده‌ و در آن‌ رحل‌ اقامت‌ افكندند.
آية‌الله‌ مظاهرى‌، هم‌ اكنون‌ در اصفهان‌ حضور داشته‌ و به‌ ادارة‌ حوزة‌ علمية‌ اصفهان‌ و تربيت‌ طلاب‌ شايسته‌ و رسيدگى‌ به‌ امور مردم‌ مؤمن‌ و مسلمان‌ آن‌ شهر مي‌پردازند.
 

فعاليتهاى‌ علمى‌ و فرهنگى‌

حضرت‌ آية‌الله‌ مظاهرى‌، در سالهاى‌ زندگى‌ پربركت‌ خود خدمات‌ علمى‌، فرهنگى‌ و اجتماعى‌ فراوانى‌ را به‌ انجام‌ رسانيده‌اند كه‌ تا هم‌ اكنون‌ نيز ادامه‌ دارد. از جمله‌ خدمات‌ وى‌ كه‌ تحول‌ بزرگى‌ در حوزه‌هاى‌ علميه‌ ايجاد كرد، اهتمام‌ ويژه‌ به‌ درس‌ اخلاق‌ و پرورش‌ روحية‌ معنوى‌ فضلا و طلاب‌ جوان‌ بود. ايشان‌ پيش‌ از انقلاب‌ با اصرار و استقبال‌ فضلا و طلاب‌، درس‌ اخلاق‌ خود را ابتداء در مدرسة‌ فيضية‌ قم‌ آغاز كردند و اكنون‌ بيش‌ از چهل‌ سال‌ است‌ كه‌ اين‌ دروس‌ به‌ طور مداوم‌ تشكيل‌ مي‌گردد و از اين‌ رهگذر، شاگردان‌ و طلاب‌ فاضلى‌ به‌ مكتب‌ شيعه‌ تقديم‌ شده‌ است‌.
آية‌الله‌ مظاهرى‌ در امر سامان‌ دادن‌ به‌ حوزه‌هاى‌ علميه‌ نيز در پيش‌ و پس‌ از انقلاب‌ خدمات‌ شايانى‌ داشته‌اند. از جمله‌، در پيش‌ از انقلاب‌، به‌ همراه‌ بزرگانى‌ چون‌ آية‌الله‌ مصباح‌ يزدى‌ و آية‌الله‌ خرازى‌ در تنظيم‌ و تدوين‌ برنامه‌هاى‌ علمى‌ و آموزشى‌ مؤسسة‌ در راه‌ حق‌ شركت‌ جستند كه‌ بركات‌ بسيار عظيمى‌ را به‌ همراه‌ داشت‌. در سال‌ 1374 هجرى‌ شمسى‌ نيز با هجرت‌ ايشان‌ از حوزه‌ علميه‌ قم‌ به‌ شهر اصفهان‌، حوزة‌ علمية‌ اصفهان‌ استقلال‌ يافت‌. در دورة‌ حضور ايشان‌ در اصفهان‌ نيز خدمات‌ فراوانى‌ به‌ آن‌ حوزة‌ كهن‌ ارزانى‌ گشته‌ كه‌ از جمله‌ مي‌توان‌ به‌ تأسيس‌ «مركز مديريت‌ حوزه‌ علميه‌ اصفهان‌»، «مركز آموزش‌هاى‌ تخصصى‌ حوزة‌ علميه‌ اصفهان‌»، «مركز مشاوره‌ حوزه‌ عملهيه‌ اصفهان‌»، «مركز خدمات‌ حوزه‌ علميه‌ اصفهان‌ با بخش‌هاى‌ مختلف‌ بيمه‌، مسكن‌، قرض‌ الحسنه‌ و...»، «مركز تحقيقات‌ رايانه‌اى‌ حوزة‌ علمية‌ اصفهان‌» و نيز «مركز رسيدگى‌ به‌ امور مساجد استان‌ اصفهان‌» اشاره‌ كرد.
 

تدريس‌ و تأليف‌

آية‌الله‌ مظاهرى‌، ساليان‌ بسيارى‌ در حوزه‌هاى‌ علميه‌ علاوه‌ بر دروس‌ اخلاق‌ به‌ تدريس‌ دروس‌ مختلف‌ فقهى‌، اصولى‌، فلسفى‌، اقتصادى‌ و... پرداخته‌اند. ايشان‌ چندين‌ بار، شرح‌ منظومه‌، نهاية‌الحكمه‌ و بخش‌هايى‌ از اسفار اربعه‌ را تدريس‌ نموده‌ و از سال‌ 1356 تاكنون‌ به‌ تدريس‌ دروس‌ خارج‌ فقه‌ و اصول‌ اشتغال‌ داشته‌اند. استاد طى‌ اين‌ سالها بسيارى‌ از ابواب‌ فقهى‌ همانند طهارة‌، صوم‌، خمس‌، زكوة‌، حجّ، امر به‌ معروف‌ و نهى‌ از منكر، بيع‌، اجاره‌، مضاربه‌، شركت‌، ضمان‌، حواله‌، كفالت‌، صلح‌، حجر، قرض‌، فلس‌، قضا، ولايت‌ فقيه‌ و... و همچنين‌ بيش‌ از پنج‌ دورة‌ كامل‌ مباحث‌ علمى‌ اصول‌ فقه‌ را در حوزة‌ علميه‌ قم‌ و اصفهان‌ تدريس‌ فرموده‌اند.
حضرت‌ آية‌الله‌ مظاهرى‌ در ضمن‌ تدريس‌ از تأليف‌ و پژوهش‌ نيز غافل‌ نبوده‌ و كتابهاى‌ فراوانى‌ را به‌ ميراث‌ مكتوب‌ شيعه‌ افزوده‌اند؛ از آن‌ جمله‌ مي‌توان‌ به‌ كتب‌ زير اشاره‌ كرد:
 

الف‌) در زمينه‌ فقه‌:

1ـ الحاشية‌ على‌ العروة‌ الوثقي‌.
2ـ توضيح‌ المسائل‌.
3ـ مناسك‌ حجّ.
4ـ ولايت‌ فقيه‌ و حكومت‌ ديني‌.
 

ب‌) در زمينه‌ اخلاق‌:

1ـ دراسات‌ فى‌ الاخلاق‌ و شئون‌ الحكمة‌ العلميه‌.
2ـ عوامل‌ كنترل‌ غرايز در زندگى‌ انسان‌.
3ـ جهاد با نفس‌.
4ـ اخلاق‌ فرماندهي‌.
5ـ اخلاق‌ در خانه‌.
6ـ اخلاق‌ در اداره‌.
7ـ تربيت‌ فرزند.
8ـ جبهه‌ و جهاد اكبر.
9ـ خانواده‌ در اسلام‌.
10ـ به‌ سوى‌ حق‌.
11ـ ويژگي‌هاى‌ معلم‌ خوب‌.
12ـ شرح‌ و تفسير اخلاقى‌ دعاى‌ كميل‌.
13ـ شرح‌ و تفسير اخلاقى‌ دعاى‌ سحر.
14ـ شرح‌ و تفسير اخلاقى‌ مناجات‌ شعبانيه‌.
 

ج‌) در زمينه‌ اقتصاد:

1ـ احكام‌ اقتصادى‌ در مورد زمين‌.
2ـ مقايسه‌اى‌ بين‌ سيستم‌هاى‌ اقتصادي‌.
3ـ التوازن‌ الاسلامى‌ بين‌ الدنيا و الاخرة‌ (با همكارى‌ حضرات‌ آيات‌ خرازى‌، مصلحى‌، شهيد سلطانى‌ و استادي‌).
 

د) در زمينه‌ اعتقادات‌:

1ـ معارف‌ اسلامى‌ در سورة‌ يس‌.
2ـ معاد در قرآن‌.
3ـ الامامه‌ و الولاية‌ فى‌ القرآن‌ الحكيم‌ (با همكارى‌ حضرات‌ آيات‌ محمدى‌ گيلانى‌، مصباح‌ يزدى‌ و موسوى‌ يزدي‌).
4ـ برنامة‌ زندگي‌.
 

ه) در زمينه‌هاى‌ گوناگون‌:

1ـ چهارده‌ معصوم‌.
2ـ الحكومة‌ الاسلامية‌ فى‌ احاديث‌ الشيعة‌ الاماميه‌ (با همكارى‌ حضرات‌ آيات‌ خرازى‌، مصلحى‌، شهيد سلطانى‌ و استادي‌).
همچنين‌ ايشان‌ در زمينه‌هاى‌ ديگر اسلامى‌ نيز تحقيقات‌ و كتب‌ فراوانى‌ نگاشته‌اند كه‌ تاكنون‌ به‌ چاپ‌ نرسيده‌ است‌ كه‌ از آن‌ جمله‌ مي‌توان‌ به‌ تقريرات‌ فقه‌ و اصول‌ اساتيد ايشان‌، كتب‌ و رساله‌هاى‌ متعدد فقهى‌ و اصولى‌، كتابى‌ در علم‌ رجال‌، كتاب‌ ولاية‌الفقيه‌، دورة‌ كامل‌ اصول‌ فقه‌، رسالة‌ فى‌ العرفان‌، رسالة‌ فى‌ المعاد، المالكيه‌ فى‌ الاسلام‌ و... اشاره‌ كرد.
 

تأليفات

1- زندگانى چهارده معصوم (ع)
2- در ساحل سپيده اخلاص
3- احكام فقهى , اخلاقى
4- اخلاق و جوان
5- عوامل كنترل غرائز در زندگى انسان
6- دراسات فى الاخلاق و شؤون الحكمة العلمية
7- رساله
8- مناسك حج
9- جهاد با نفس (4 جلد)
10- اخلاق فرماندهى
11- اخلاق در خانه (2 جلد)
12- اخلاق در اداره
13- تربيت فرزند
14- جبهه و جهاد اكبر
15- خانواده در اسلام
16- به سوى حق
17- شرح و تفسير اخلاقى دعاى كميل (3 جلد)
18- شرح و تفسير اخلاقى دعاى سحر (2 جلد)
19- شرح و تفسير اخلاقى مناجات شعبانيه (2 جلد)
20- ويژگيهاى معلم خوب
21- احكام اقتصادى اسلام در مورد زمين
22- مقايسه اى بين سيستمهاى اقتصادى
23- التوازن الاسلامى بين الدنيا والاخرة
24- معارف اسلام در سوره ى يس
25- معاد در قرآن
26- الامامة والولاية فى القرآن الكريم
27- الحكومة الاسلامية فى احاديث الشيعة الامامية

جمعه 1 مهر 1390  11:23 AM
تشکرات از این پست
montazer_1371
montazer_1371
کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت : تیر 1390 
تعداد پست ها : 298
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به:زندگی نامه علما

آيت الله حاج سيد عزالدين حسينى زنجانى « دام ظله »

ولادت

حضرت آيت اللّه حاج سيد عزالدين حسينى زنجانى به سال 1300 شمسى در خانواده علم و فقاهت در شهر دانش پرور زنجان ديده به جهان گشود.

 

والد بزرگوارش مرحوم آيت اللّه العظمى آقا ميرزا مـحـمود حسينى زنجانى از عرفا فقهاى نام آور عصر خويش به شمار مى رفت و والده مرحومه اش صبيه شيخ ‌الاسلام زنجانى از علما معروف زنجان بود. مرحوم شيخ ‌الاسلام داراى آثار كلامى است . جـد اعـلاى ايشان مرحوم آيت اللّه حاج سيد محمد مجتهد از فقها و مبارزين عصر خود بود كه با فـرقـه ضـاله بابيه جنگيده و با فتواى او ملا محمدعلى باب كشته شد و مركزيت فعاليت آن فرقه ضاله از ولات خمسه برچيده شد. مـعظم له دروس مقدمات و سطح , رسائل و قسمت عمده مكاسب و مقدارى از كفايه و طهارت شيخ را در حوزه علميه زنجان زادگاه خود نزد مرحوم والد بزرگوارش و مرحوم آيت اللّه آقا شيخ حسين دين محمدى و مقدارى در محضر آقا شيخ عبدالكريم كه از تلامذه مرحوم آخوند خراسانى صاحب كفايه بود فراگرفته و همزمان با آن دروس جديد دوره ابتدايى و متوسطه تا كلاس هشتم را در مدرسه سعادت و در مدرسه اتحاديه به اتمام رساند جهت تكميل تحصيلات در سن بيست و يـك سـالـگـى بـه حوزه مقدسه قم عزيمت نموده و در ابتداى ورود در حوزه درسى فقه و اصول حـضـرت آيـت اللّه العظمى حاج سيد محمد حجت كوه كمره اى شركت نموده و همزمان در درس اصول آيت اللّه العظمى صدر حاضر شده و پس از استقرار مرحوم آيت اللّه العظمى بروجردى (قدس سره ) در قم از درس فقه و اصول ايشان بطور كامل استفاده كافى برده و همچنين بطور خصوصى از مـحـضـر درس اصـول مرحوم آيت اللّه العظمى حاج سيد احمد خوانسارى (رضوان اللّه عليه ) و مرحوم آيت اللّه العظمى امام خمينى بنيانگذار جمهورى اسلامى (قدس سره ) بهره مند گرديده و بـه مـدارج عـالـيـه و اجـتهاد نائل آمد. همچنين ايشان دوره حكمت متعاليه را نزد مفسر كبير و فـيـلسوف الهى مرحوم استاد علامه طباطبائى و مرحوم آيت اللّه العظمى امام خمينى رهبر فقيد انقلاب و فيلسوف و مجتهد شهير حاج شيخ مهدى مازندرانى (طاب ثراه ) با شوق و ذوق سرشارى از مـحـضر اساتيد گرانقدر و كم نظير خويش بطور كامل فراگرفته و همواره مورد توجه و علاقه خـاص اسـاتـيـد خـويـش بـودنـد بطورى كه مرحوم استاد علامه طباطبايى در آخرين مصاحبه تلويزيونى , معظم له را يكى از پنج نفرى كه مى توان در فلسفه اسلامى به ايشان اعتماد كرد معرفى فـرمـودنـد ايـشان پس از طى دوره طولانى تحصيل و تدريس در حوزه مقدسه قم جهت زيارت آسـتـان قـدس مـولـى الموحدين حضرت على ابن ابيطالب (سلام اللّه عليه ) و حضرت ابا عبداللّه الـحـسـيـن (ع ) عـازم عراق و نجف اشرف شده و پس از مدتى اقامت و استفاده از محاضر درسى حـضرات آيت اللّه العظمى حاج سيد عبدالهادى شيرازى , آيت اللّه حكيم , آيت اللّه العظمى خوئى به جـهـت كـسالت شديد والد بزرگوارش به ناچار به ايران عزيمت نموده و به امر ايشان جهت اداره مدرسه و مسجد سيد زنجان و تدريس به زادگاه خود مراجعه نمود. پس از تكميل تحصيلات و كسب اجازات از اساتيد و پس از مراجعت از نجف اشرف كه به امر والد بزرگوارش بود در زادگاه خود مستقر و به تدريس علوم عقليه و نقليه و عرفان و تفسير و ارشاد و مـبارزه با فساد و گمراهى و به ويژه نسل جوان مداومت فرمود. در تشرف سال 1347 به عتبات عـالـيـات كه پس از سفر حج انجام پذيرفت با تاكيد مراجع تقليد نجف اشرف در جهت احيا حوزه عـلميه زنجان كه قبل از تاسيس حوزه علميه قم , قطب حوزه هاى علميه منطقه بوده با همكارى عـلماى شهر, حوزه را احيا نموده و با تدوين اساسنامه اى فعاليت خود را آغاز نموده و در آن زمان شـهـريـه مـكـفـى به تمام طلاب پرداخت مى شد. از سال 1353 در پى تبعيد و اقامت اجبارى در بـارگـاه مـلكوتى حضرت ثامن الائمه در جوار آستان قدس رضوى به تدريس فقه , اصول , تفسير, فـلـسـفـه و اخـلاق و عـرفـان اسـلامـى اشتغال داشته و طلاب علاقه مند و اساتيد دانشگاهها و دانشجويان و جوانان بسيارى از محضر علمى ايشان بهره مند مى گردند.

تأليفات

1- سخنى در شخصيت حضرت زهرا (س )
2- شرح خطبه حضرت زهرا (س )
3- معيار الشرك في القرآن

جمعه 1 مهر 1390  11:23 AM
تشکرات از این پست
montazer_1371
montazer_1371
کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت : تیر 1390 
تعداد پست ها : 298
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به:زندگی نامه علما

آيت الله حاج شيخ محمد مؤمن « دام ظله »

ولادت و تحصيلات

حضرت آيت الله محمد مومن ، در روز پنج‌ شنبه‌، دهم‌ ذي‌القعده‌ سال‌ 1356 هجرى‌ قمرى‌ برابر با 23 دى‌ 1316 هجرى‌ شمسى‌ در خانواده‌اى‌ مذهبى‌ و علاقه‌مند به‌ خاندان‌ مكرم‌ پيامبر اسلام‌(ص‌) در شهر قم‌ چشم‌ به‌ جهان‌ گشود.پدرش‌ مرحوم‌ حاج‌ عباس‌ مؤمن‌ كه‌ فردى‌ سرشناس‌ و مورد اعتمادمردم‌ بود، با پيشة‌ كشاورزى‌ روزگار مي‌گذراند و نزديك‌ به‌ صد سال‌ زيست‌ و سرانجام‌ در سال‌ 1377 هجرى‌ شمسى‌ دار فانى‌ را وداع‌ گفت‌. مادر او نيز زنى‌ پاكدامن‌ و وارسته‌ بود كه‌ چهار سال‌ پيش‌ از پدرش‌ يعنى‌ در سال‌ 1373 در گذشته‌ بود. پدر و مادر ايشان‌ نيز متولد قم‌ بوده‌اند و تا آنجا كه‌ خود از آن‌ اطلاع‌ دارد، خاندانش‌ حدود 200 سال‌ است‌ در قم‌ سكونت‌ دارند. كودكى‌ آية‌الله‌ مومن‌ باتنگى‌ معيشت‌ خانواده‌ همراه‌ بوده‌، به‌ گونه‌اى‌ كه‌ ايشان‌ را براى‌ آينده‌اى‌ پر از جهاد و مبارزه‌ آماده‌ مي‌ساخته‌ است‌.
تحصيلات‌ خود را در هفت‌ سالگى‌ آغاز نمود و در مكتب‌ خانه‌اى‌ واقع‌ در محلة‌ «باغ‌ پنبه‌» قم‌، به‌ فراگيرى‌ قرآن‌ مشغول‌ شد پس‌ از آن‌ به‌ مكتب‌ ديگرى‌ رفته‌ در آنجا كتاب‌ نصاب‌ الصبيان‌ و برخى‌ از كتب‌ ديگر را آموخت‌. پس‌ از مدتى‌ با سفارش‌ برخى‌ به‌ پدر ايشان‌ و موافقت‌ پدر، تحصيلات‌ خود را در مدارس‌ اسلامى‌ ـ ملى‌ آن‌ زمان‌، به‌ تحصيل‌ علوم‌ دبستانى‌ اشتغال‌ پيدا كرد و در مدت‌ دو سال‌ تا كلاس‌ ششم‌ ابتدائى‌ تحصيل‌ كرد بعد از آن‌ سال‌ اول‌ دبيرستان‌ را خواند اما به‌ دليل‌ كم‌ بودن‌ سن‌ قانونى‌ نتوانست‌ در آزمون‌ پايان‌ سال‌ شركت‌ كند. در سال‌ 1332 به‌ تحصيل‌ علوم‌ دينى‌ روى‌ آورد و طى‌ دو سال‌، ادبيات‌ عرب‌، بخش‌ بسيارى‌ از «مطوّل‌» و همه‌ «معالم‌ الاصول‌» را فرا گرفت‌ و هم‌ زمان‌، به‌ دليل‌ تنگى‌ معيشت‌ خانواده‌، به‌ آموزگارى‌ نيز مي‌پرداخت‌. پس‌ از آن‌، با توسل‌ به‌ حضرت‌ على‌ بن‌ موسي‌الرضا(ع‌) و امام‌ عصر (عج‌) توانست‌ رضايت‌ پدر خود را جلب‌ نمايد و صرفاً به‌ تحصيل‌ علوم‌ دينى‌ بپردازد. «شرح‌ لمعه‌» و «قوانين‌ الاصول‌» را در طى‌ يك‌ سال‌ فرا گرفت‌ و «مكاسب‌» و «رسائل‌» شيخ‌ انصارى‌ را پس‌ از دو سال‌ به‌ اتمام‌ رساند و در ششمين‌ سال‌ تحصيل‌، جلد اول‌ «كفايه‌» را آموخت‌ و در درس‌ خارج‌ اصول‌ و فقه‌ شركت‌ جُست‌. هم‌ زمان‌ با تحصيلات‌ فقهى‌ و اصولى‌، به‌ تحصيل‌ حكمت‌ الهى‌ و فلسفه‌ نيز مي‌پرداخت‌ و «شرح‌ منظومه‌» سبزوارى‌ و «الهيات‌ شفا» و بخش‌ عمده‌ «اسفار» را فرا مي‌گرفت‌.
در اواخر سال‌ 1342 براى‌ تحصيل‌ عازم‌ نجف‌ اشرف‌ شد و به‌ مدت‌ شش‌ ماه‌ از محضر استادان‌ حوزه‌ علميه‌ بهره‌هاى‌ فراوان‌ برد و سپس‌ به‌ ايران‌ بازگشت‌ و تا سال‌ 1353 به‌ تحصيل‌ خود ادامه‌ داد.
 

اساتيد

حضرت‌ آيت‌الله‌ مؤمن‌ در دوران‌ تحصيل‌ خود از محضر استادان‌ برجسته‌اى‌ بهره‌ برده‌ است‌ از جمله‌ «شرح‌ منطق‌» حاجى‌ سبزوارى‌ را نزد «حاج‌ شيخ‌ محمد واعظ‌ زاده‌» و «مكاسب‌» شيخ‌ انصارى‌ را نزد آيت‌ الله‌ مشكينى‌ و آيت‌ الله‌ شاه‌ آبادى‌ و شيخ‌ ابوالفضل‌ خوانسارى‌ و ديگر اساتيد آن‌ زمان‌ فرا گرفت‌ همچنين‌ «رسائل‌» شيخ‌ انصارى‌ را نزد «آية‌الله‌ حاج‌ شيخ‌ محمد شاه‌ آبادي‌» و جلد اول‌ «كفايه‌ الاصول‌» را نزد مرحوم‌ «آية‌الله‌ سلطاني‌» و مقدارى‌ از جلد دوم‌ آن‌ رانزد مرحوم‌ «آية‌الله‌ حاج‌ ميرزا محمد مجاهدى‌ تبريزي‌» فرا گرفت‌.
وى‌ در درس‌ اصول‌ حضرت‌ امام‌ خميني‌(ره‌) شركت‌ نمود و چند ماهى‌ نيز در درس‌ فقه‌ آية‌الله‌ بروجردى‌ حاضر شد و سپس‌ به‌ درس‌ خارج‌ فقه‌ امام‌(ره‌) كه‌ در باره‌ «مكاسب‌ محرمه‌ و بيع‌» بود، رفت‌ و پايه‌هاى‌ استنباط‌ فقهى‌ خود را نزد آن‌ بزرگوار مستحكم‌ كرد. پس‌ از تبعيد امام‌(ره‌) در سال‌ 1342، به‌ درس‌ فقه‌ و اصول‌ «آية‌ الله‌ محقق‌ داماد» رفت‌ و پس‌ از آن‌ مرحوم‌، از درس‌ خارج‌ فقه‌ «آية‌الله‌ حاج‌ آقا مرتضى‌ حائري‌» بهره‌ برد.
استاد او در «فلسفه‌» و «شرح‌ منظومه‌» سبزوارى‌، مرحوم‌ سيد‌ مصطفى‌ خميني‌(ره‌) بود و بعد از آن‌ براى‌ تحصيل‌ الهيات‌ «شفا» و «اسفار» به‌ درس‌ «علامه‌ سيد محمد حسين‌ طباطبايي‌» (ره‌) رفت‌ و سالها به‌ حضور در درس‌ تفسير ايشان‌ نيز توفيق‌ يافت‌. ايشان‌ عمده‌ استادان‌ خود را در حوزه‌، مرحوم‌ امام‌، مرحوم‌ محقق‌ داماد و مرحوم‌ شيخ‌ مرتضى‌ حائرى‌ مي‌داند و در باره‌ آنها مي‌گويد: «اين‌ سه‌ بزرگوار، صرف‌ باز گو كردن‌ در نظرشان‌ نبود بلكه‌ تحقيقى‌ بحث‌ مي‌كردند مخصوصاً امام‌ كه‌ وقتى‌ مسأله‌اى‌ را مي‌خواست‌ طرح‌ بكند، مانند اين‌ بود كه‌ اصلاً خودش‌ مي‌خواهد اين‌ مسأله‌ را عنوان‌ كند. با كمال‌ دقت‌ مطرح‌ مي‌كردند و حرفهاى‌ علماى‌ ديگر را مطرح‌ مي‌كردند و نقض‌ و ابرام‌ مي‌كردند و طلبه‌ را اجتهادى‌ بار مي‌آوردند».
از هم‌ مباحثه‌ايهاى‌ آية‌الله‌ مؤمن‌، مي‌توان‌ از «آية‌الله‌ حاج‌ ميرزا ابوالحسن‌ مصلحى‌ اراكي‌» (فرزند آية‌الله‌ اراكي‌)، «آية‌الله‌ طاهرى‌ خرم‌ آبادي‌»، «آية‌الله‌ حاج‌ سيد محمد حسينى‌ كاشاني‌»، «مرحوم‌ ربانى‌ املشي‌»، «شهيد حيدرى‌ نهاوندي‌» و «استاد حاج‌ شيخ‌ حسن‌ تهراني‌» نام‌ برد. همچنين‌ شاگردان‌ بسيارى‌ از محضر ايشان‌، كسب‌ فيض‌ نموده‌اند كه‌ در بين‌ آنها، مي‌توان‌ از «دكتر حسن‌ روحاني‌»، دبير شوراى‌ امنيت‌ ملى‌، «حجة‌الاسلام‌ والمسلمين‌ فياضي‌»، «حجة‌الاسلام‌ والمسلمين‌ ناظم‌ زاده‌»، «حجة‌الاسلام‌ والمسلمين‌ برهاني‌» و «حجة‌الاسلام‌ والمسلمين‌ عباسعلى اختري‌»، نام‌ برد. اينان‌ برخى‌ از شاگردان‌ وى‌ بوده‌ كه‌ در مباحث‌ سطح‌ عالى‌ از تدريس‌ وى‌ بهره‌ بردند. همچنين‌ در درس‌ خارج‌ اصول‌ و فقه‌ ايشان‌، فضلاى‌ متعددى‌ شركت‌ كرده‌اند كه‌ عده‌اى‌ از آنها هم‌ اكنون‌ به‌ تدريس‌ خارج‌ فقه‌ و اصول‌ و سطوح‌ عالى‌ حوزه‌ اشتغال‌ دارند.
 

فعاليتهاى‌ سياسى‌

دفتر زندگانى‌ آية‌الله‌ محمد مومن‌، پيش‌ و پس‌ از انقلاب‌، سرشار از مبارزه‌ و هدايتهاى‌ سياسى‌ است‌. در حدود سال‌ 1343 در مجلس‌ آن روز، لايحة‌ كاپيتولاسيون‌ مطرح‌ شد. به‌ دنبال‌ اين‌ قضيه‌، امام‌ خميني‌(ره‌) در نطقهاى‌ آتشين‌ خود، ضمن‌ محكوم‌ كردن‌ اين‌ مسأله‌، همة‌ مسلمانان‌ و علماى‌ اسلام‌ را به‌ مبارزه‌ با آن‌ دعوت‌ كردند. رژيم‌ شاه‌ كه‌ از افشاگريهاى‌ امام‌ خميني‌(ره‌) مي‌هراسيد ايشان‌ را دستگير و پس‌ از دو ماه‌ آن‌ بزرگوار را در منزلى‌ در قيطريه‌ تهران‌ محصور و ممنوع‌ الملاقات‌ مي‌كند در اواخر سال‌ 1342 به‌ قصد زيارت‌ عتبات‌ عاليات‌ و حضور در درس‌ خارج‌ علماء نجف‌ اشرف‌ به‌ عراق‌ مشرف‌ شد و نزديك‌ 6 ماه‌ اين‌ سفر به‌ طول‌ انجاميد پس‌ از آن‌ در مرداد ماه‌ 1343 به‌ ايران‌ مراجعت‌ مي‌كردند. به‌ دنبال‌ دستگيرى‌ مجدد حضرت‌ امام‌ (ره‌) و تبعيد به‌ تركيه‌، آيت‌ الله‌ مؤمن‌ به‌ عنوان‌ سفر زيارتى‌ قصد تشرف‌ به‌ نجف‌ اشرف‌ داشت‌ را كه‌ مرحوم‌ حاج‌ شيخ‌ مرتضى‌ حائرى‌ از ايشان‌ خواست‌ تا پيامى‌ را به‌ «آية‌الله‌ سيد محسن‌ حكيم‌» ابلاغ‌ نمايد. قرار بود آية‌الله‌ مؤمن‌ اين‌ پيام‌ را از طريق‌ امام‌ موسى‌ صدر(ره‌) يا حاج‌ شيخ‌ نصرالله‌ خلخالي‌(ره‌) به‌ سمع‌ آيت‌الله‌ حكيم‌ برساند. پيام‌ اين‌ بود كه‌ هم‌ اكنون‌، حاج‌ آقا روح‌الله‌ (حضرت‌ امام‌ خميني‌) در صف‌ مراجع‌ تقليدند و دستگيرى‌ و تبعيد ايشان‌، در واقع‌، توهين‌ به‌ مرجعيت‌ شيعه‌ خواهد بود.
از اين‌ رو، لازم‌ است‌ آية‌الله‌ سيد محسن‌ حكيم‌، نسبت‌ به‌ اين‌ مسأله‌ واكنش‌ نشان‌ داده‌، خواستار بازگشت‌ ايشان‌ و رفع‌ تبعيد معظم‌ له‌ شوند.
از فعاليتهاى‌ ديگر كه‌ در كارنامة‌ مبارزاتى‌ آية‌الله‌ مؤمن‌ مي‌درخشد، رساندن‌ مفاد نامة‌ تعدادى‌ از اعضاى‌ جامعة‌ مدرسين‌ حوزه‌ علميه‌ قم‌، مبنى‌ بر اعلام‌ مرجعيت‌ امام‌ خميني‌(ره‌) به‌ دست‌ امام‌ خميني‌(ره‌) بود. مفاد اين‌ نامه‌ را آية‌الله‌ مومن‌، در نجف‌ اشرف‌ به‌ محضر امام‌(ره‌) تقديم‌ نمود. امام‌ خميني‌(ره‌) كه‌ هميشه‌ از قبول‌ مرجعيت‌ و عناوينى‌ اين‌ گونه‌ سرباز مي‌زد، ابتدا بدان‌ اعتراض‌ مي‌كند. آية‌الله‌ مومن‌ با بيان‌ وضعيت‌ حساس‌ آن‌ دوره‌، جنبه‌هاى‌ سياسى‌ و مبارزاتى‌ اين‌ تصميم‌ را خدمت‌ امام‌(ره‌) عرض‌ مي‌نمايد و به‌ ايشان‌ عرض‌ مي‌كند علت‌ تصميم‌ اعضاء جامعه‌ مدرسين‌ مبنى‌ بر اعلام‌ مرجعيت‌ اين‌ است‌ كه‌ آنها تنها حضرتعالى‌ را براى‌ مقابله‌ با رژيم‌ فاسد شاه‌ صالح‌ مي‌دانند از اين‌ رو وظيفه‌ خود دانستند تا حضرتعالى‌ را به‌ عنوان‌ مرجع‌ تقليد معرفى‌ كنند. بدين‌ گونه‌ امام‌(ره‌) در برابر اين‌ اعلام‌ مرجعيت‌، سكوت‌ مي‌فرمايد.
حضور ايشان‌ در جلسات‌ جامعه‌ مدرسين‌، در پيش‌ از انقلاب‌، و پي‌گيرى‌ مصوبات‌ و بيانيه‌هاى‌ آن‌ از فعاليتهاى‌ درخشان‌ ايشان‌ است‌ كه‌ سرانجام‌ به‌ دستگيرى‌ و تبعيد ايشان‌ در سال‌ 1353 منجر شد. ايشان‌ به‌ سه‌ سال‌ اقامت‌ اجبارى‌ در شهداد كرمان‌ محكوم‌ شد كه‌ پس‌ از گذراندن‌ هفت‌ يا هشت‌ ماه‌ اقامت‌ در شهداد بقيه‌ مدت‌ را در تويسركان‌ به‌ تبعيد گذراند اما تبعيد ايشان‌ باعث‌ نشد كه‌ افشاگريها و مبارزات‌ سياسى‌ ايشان‌ پايان‌ يابد بلكه‌ در آنجا نيز با بيان‌ احكام‌ اسلامى‌ و در لابلاى‌ آن‌، مسائل‌ مهم‌ انقلاب‌، ماهيت‌ رژيم‌ شاه‌ را بر مردم‌ آشكار مي‌كردند و آنها را به‌ تقليد و پيروى‌ از مرجعيت‌ شيعه‌، به‌ ويژه‌ امام‌ خميني‌(ره‌)، كه‌ در آن‌ زمان‌ پرچمدار مبارزه‌ بود، دعوت‌ مي‌كردند.
با پيروزى‌ انقلاب‌ شكوهمند اسلامى‌ ايران‌، فعاليتهاى‌ آية‌الله‌ مؤمن‌ در قالب‌ مسؤوليتهاى‌ اجرايى‌ و روشنگريهاى‌ درسى‌ و اخلاقى‌ ادامه‌ يافت‌.
مهم‌ترين‌ مسؤوليتهاى‌ ايشان‌، پس‌ از پيروزى‌ انقلاب‌ اسلامى‌ به‌ شرح‌ زير است‌:
1ـ مسؤوليت‌ انتخاب‌ و اعزام‌ قضات‌ شرع‌ دادگاههاى‌ انقلاب‌ در سراسر كشور به‌ دستور حضرت‌ امام‌ خميني‌(ره‌)
2ـ رياست‌ دادگاه‌ عالى‌ انقلاب‌ اسلامى‌
3ـ عضويت‌ شوراى‌ عالى‌ قضايى‌
4ـ عضويت‌ در شوراى‌ نگهبان‌ با حكم‌ امام‌ خميني‌(ره‌) در سال‌ 1362 و ابقاء در آن‌ مسؤوليت‌ با حكم‌ مقام‌ معظم‌ رهبرى‌
5ـ مديريت‌ حوزه‌ علميه‌ قم‌ و عضويت‌ در شوراى‌ عالى‌ سياستگذارى‌ حوزه‌ علميه‌ قم‌ از سال‌ 1371 تا 1374 و نيز عضويت‌ در دوره‌ چهارم‌ شوراى‌ عالى‌ حوزه‌ علميه‌ قم‌
6ـ نمايندگى‌ در دوره‌ اول‌ و دوم‌ مجلس‌ خبرگان‌ رهبرى‌ از طرف‌ مردم‌ سمنان‌ و در دوره‌ سوم‌ به‌ نمايندگى‌ از مردم‌ قم‌
7ـ رياست‌ مجمع‌ فقه‌ اهل‌ بيت‌ (ع‌).
 

فعاليتهاى‌ علمى‌ و فرهنگى‌

زندگى‌ آية‌الله‌ محمد مؤمن‌ با تلاشهاى‌ علمى‌ و فرهنگى‌ فراوانى‌ همراه‌ است‌. ايشان‌ در طى‌ سالهاى‌ متمادى‌ به‌ تربيت‌ طلاب‌ جوان‌ همت‌ گماشته‌ است‌ و در اين‌ ميان‌، شاگردان‌ ممتازى‌ را به‌ جامعة‌ علمى‌ و سياسى‌ كشور تقديم‌ داشته‌ است‌. ايشان‌ پس‌ از فراگيرى‌ يك‌ دوره‌ كامل‌ اصول‌، به‌ تدريس‌ چند دوره‌ «رسائل‌» شيخ‌ انصارى‌، مقدارى‌ از «مكاسب‌» و «شرح‌ تجريد الاعتقاد»، «بداية‌الحكمه‌» و «نهاية‌الحكمه‌» و بخشى‌ از «اسفار و عرشيه‌» نائل‌ آمد. با پيروزى‌ انقلاب‌ اسلامى‌ و كم‌ شدن‌ حجم‌ مسؤوليتها، در سال‌ 1362 به‌ تدريس‌ درس‌ خارج‌ اصول‌ پرداخت‌ كه‌ هم‌ اكنون‌ به‌ تدريس‌ دوره‌ سوم‌ آن‌ اشتغال‌ دارد. تدريس‌ بحث‌ معاملات‌ «تحريرالوسيله‌» حضرت‌ امام‌ خميني‌(ره‌)، كتاب‌ قضا و شهادات‌ و عمدة‌ حدود و مسائل‌ مستحدثه‌ در قالب‌ درس‌ خارج‌ فقه‌ از ديگر برنامه‌هاى‌ درسى‌ ايشان‌ براى‌ پرورش‌ طلاب‌ جوان‌ و طالب‌ اجتهاد بوده‌ است‌ ايشان‌ هم‌ اينك‌ به‌ تدريس‌ مبحث‌ حكومت‌ اسلامى‌ نيز مشغول‌ است‌.
 

تاليفات

از آية‌الله‌ مؤمن‌، آثار فراوانى‌ در مطبوعات‌ به‌ چاپ‌ رسيده‌ است‌. همچنين‌ ايشان‌ در زمينه‌ علوم‌ اسلامى‌ كتب‌ شايان‌ توجهى‌ به‌ جامعه‌ علمى‌ كشور تقديم‌ نموده‌ است‌ كه‌ به‌ برخى‌ از آنها اشاره‌ مي‌رود:
1ـ تقريرات‌ درسهاى‌ اصول‌، مكاسب‌ محرمه‌ و بيع‌ حضرت‌ امام‌ خميني‌(ره‌) با حواشى‌ معظم‌ له‌ بر آن‌
2ـ تقريرات‌ درس‌ مرحوم‌ آية‌الله‌ محقق‌ داماد در مبحث‌ صوم‌ و صلات‌
3ـ يك‌ دوره‌ كامل‌ اصول‌ فقه‌ استدلالى‌ با نام‌ «تسديد الاصول‌»
4ـ ده‌ رساله‌ فقهى‌ در موضوعات‌ و مسائل‌ مستحدثه‌ با نام‌ «كلمات‌ سديده‌»
5ـ ولايت‌ امام‌ و پيامبر(ص‌) بر امر قانونگذارى‌ كلى‌
6ـ ولايت‌ امام‌ و پيامبر(ص‌) بر جامعه‌ اسلامى‌
7ـ حاشيه‌ بر اسفار و شواهد الربوبيّه‌.
از ديگر فعاليتهاى‌ علمى‌ و فرهنگى‌ ايشان‌ مي‌توان‌ از تدوين‌ و تنظيم‌ آيين‌ نامه‌هاى‌ داخلى‌ شوراى‌ مديريت‌ حوزه‌ علميه‌ قم‌ ياد كرد كه‌ در دوره‌ تصدى‌ ايشان‌ انجام‌ گرفت‌.
آية‌الله‌ محمد مؤمن‌ هم‌ اكنون‌ به‌ تدريس‌ در حوزه‌ علميه‌ قم‌ اشتغال‌ داشته و در مكتب‌ اجتهاد و فقهاهت‌، شاگردان‌ مفيدى‌ را به‌ عالم‌ اسلام‌ تقديم‌ مى دارند،همچنين به عنوان نماينده مجلس خبرگان استان قم به فعاليت مشغول مى باشند.

جمعه 1 مهر 1390  11:24 AM
تشکرات از این پست
montazer_1371
montazer_1371
کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت : تیر 1390 
تعداد پست ها : 298
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به:زندگی نامه علما

آيت الله حاج شيخ محمد مؤمن « دام ظله »

ولادت و تحصيلات

حضرت آيت الله محمد مومن ، در روز پنج‌ شنبه‌، دهم‌ ذي‌القعده‌ سال‌ 1356 هجرى‌ قمرى‌ برابر با 23 دى‌ 1316 هجرى‌ شمسى‌ در خانواده‌اى‌ مذهبى‌ و علاقه‌مند به‌ خاندان‌ مكرم‌ پيامبر اسلام‌(ص‌) در شهر قم‌ چشم‌ به‌ جهان‌ گشود.پدرش‌ مرحوم‌ حاج‌ عباس‌ مؤمن‌ كه‌ فردى‌ سرشناس‌ و مورد اعتمادمردم‌ بود، با پيشة‌ كشاورزى‌ روزگار مي‌گذراند و نزديك‌ به‌ صد سال‌ زيست‌ و سرانجام‌ در سال‌ 1377 هجرى‌ شمسى‌ دار فانى‌ را وداع‌ گفت‌. مادر او نيز زنى‌ پاكدامن‌ و وارسته‌ بود كه‌ چهار سال‌ پيش‌ از پدرش‌ يعنى‌ در سال‌ 1373 در گذشته‌ بود. پدر و مادر ايشان‌ نيز متولد قم‌ بوده‌اند و تا آنجا كه‌ خود از آن‌ اطلاع‌ دارد، خاندانش‌ حدود 200 سال‌ است‌ در قم‌ سكونت‌ دارند. كودكى‌ آية‌الله‌ مومن‌ باتنگى‌ معيشت‌ خانواده‌ همراه‌ بوده‌، به‌ گونه‌اى‌ كه‌ ايشان‌ را براى‌ آينده‌اى‌ پر از جهاد و مبارزه‌ آماده‌ مي‌ساخته‌ است‌.
تحصيلات‌ خود را در هفت‌ سالگى‌ آغاز نمود و در مكتب‌ خانه‌اى‌ واقع‌ در محلة‌ «باغ‌ پنبه‌» قم‌، به‌ فراگيرى‌ قرآن‌ مشغول‌ شد پس‌ از آن‌ به‌ مكتب‌ ديگرى‌ رفته‌ در آنجا كتاب‌ نصاب‌ الصبيان‌ و برخى‌ از كتب‌ ديگر را آموخت‌. پس‌ از مدتى‌ با سفارش‌ برخى‌ به‌ پدر ايشان‌ و موافقت‌ پدر، تحصيلات‌ خود را در مدارس‌ اسلامى‌ ـ ملى‌ آن‌ زمان‌، به‌ تحصيل‌ علوم‌ دبستانى‌ اشتغال‌ پيدا كرد و در مدت‌ دو سال‌ تا كلاس‌ ششم‌ ابتدائى‌ تحصيل‌ كرد بعد از آن‌ سال‌ اول‌ دبيرستان‌ را خواند اما به‌ دليل‌ كم‌ بودن‌ سن‌ قانونى‌ نتوانست‌ در آزمون‌ پايان‌ سال‌ شركت‌ كند. در سال‌ 1332 به‌ تحصيل‌ علوم‌ دينى‌ روى‌ آورد و طى‌ دو سال‌، ادبيات‌ عرب‌، بخش‌ بسيارى‌ از «مطوّل‌» و همه‌ «معالم‌ الاصول‌» را فرا گرفت‌ و هم‌ زمان‌، به‌ دليل‌ تنگى‌ معيشت‌ خانواده‌، به‌ آموزگارى‌ نيز مي‌پرداخت‌. پس‌ از آن‌، با توسل‌ به‌ حضرت‌ على‌ بن‌ موسي‌الرضا(ع‌) و امام‌ عصر (عج‌) توانست‌ رضايت‌ پدر خود را جلب‌ نمايد و صرفاً به‌ تحصيل‌ علوم‌ دينى‌ بپردازد. «شرح‌ لمعه‌» و «قوانين‌ الاصول‌» را در طى‌ يك‌ سال‌ فرا گرفت‌ و «مكاسب‌» و «رسائل‌» شيخ‌ انصارى‌ را پس‌ از دو سال‌ به‌ اتمام‌ رساند و در ششمين‌ سال‌ تحصيل‌، جلد اول‌ «كفايه‌» را آموخت‌ و در درس‌ خارج‌ اصول‌ و فقه‌ شركت‌ جُست‌. هم‌ زمان‌ با تحصيلات‌ فقهى‌ و اصولى‌، به‌ تحصيل‌ حكمت‌ الهى‌ و فلسفه‌ نيز مي‌پرداخت‌ و «شرح‌ منظومه‌» سبزوارى‌ و «الهيات‌ شفا» و بخش‌ عمده‌ «اسفار» را فرا مي‌گرفت‌.
در اواخر سال‌ 1342 براى‌ تحصيل‌ عازم‌ نجف‌ اشرف‌ شد و به‌ مدت‌ شش‌ ماه‌ از محضر استادان‌ حوزه‌ علميه‌ بهره‌هاى‌ فراوان‌ برد و سپس‌ به‌ ايران‌ بازگشت‌ و تا سال‌ 1353 به‌ تحصيل‌ خود ادامه‌ داد.
 

اساتيد

حضرت‌ آيت‌الله‌ مؤمن‌ در دوران‌ تحصيل‌ خود از محضر استادان‌ برجسته‌اى‌ بهره‌ برده‌ است‌ از جمله‌ «شرح‌ منطق‌» حاجى‌ سبزوارى‌ را نزد «حاج‌ شيخ‌ محمد واعظ‌ زاده‌» و «مكاسب‌» شيخ‌ انصارى‌ را نزد آيت‌ الله‌ مشكينى‌ و آيت‌ الله‌ شاه‌ آبادى‌ و شيخ‌ ابوالفضل‌ خوانسارى‌ و ديگر اساتيد آن‌ زمان‌ فرا گرفت‌ همچنين‌ «رسائل‌» شيخ‌ انصارى‌ را نزد «آية‌الله‌ حاج‌ شيخ‌ محمد شاه‌ آبادي‌» و جلد اول‌ «كفايه‌ الاصول‌» را نزد مرحوم‌ «آية‌الله‌ سلطاني‌» و مقدارى‌ از جلد دوم‌ آن‌ رانزد مرحوم‌ «آية‌الله‌ حاج‌ ميرزا محمد مجاهدى‌ تبريزي‌» فرا گرفت‌.
وى‌ در درس‌ اصول‌ حضرت‌ امام‌ خميني‌(ره‌) شركت‌ نمود و چند ماهى‌ نيز در درس‌ فقه‌ آية‌الله‌ بروجردى‌ حاضر شد و سپس‌ به‌ درس‌ خارج‌ فقه‌ امام‌(ره‌) كه‌ در باره‌ «مكاسب‌ محرمه‌ و بيع‌» بود، رفت‌ و پايه‌هاى‌ استنباط‌ فقهى‌ خود را نزد آن‌ بزرگوار مستحكم‌ كرد. پس‌ از تبعيد امام‌(ره‌) در سال‌ 1342، به‌ درس‌ فقه‌ و اصول‌ «آية‌ الله‌ محقق‌ داماد» رفت‌ و پس‌ از آن‌ مرحوم‌، از درس‌ خارج‌ فقه‌ «آية‌الله‌ حاج‌ آقا مرتضى‌ حائري‌» بهره‌ برد.
استاد او در «فلسفه‌» و «شرح‌ منظومه‌» سبزوارى‌، مرحوم‌ سيد‌ مصطفى‌ خميني‌(ره‌) بود و بعد از آن‌ براى‌ تحصيل‌ الهيات‌ «شفا» و «اسفار» به‌ درس‌ «علامه‌ سيد محمد حسين‌ طباطبايي‌» (ره‌) رفت‌ و سالها به‌ حضور در درس‌ تفسير ايشان‌ نيز توفيق‌ يافت‌. ايشان‌ عمده‌ استادان‌ خود را در حوزه‌، مرحوم‌ امام‌، مرحوم‌ محقق‌ داماد و مرحوم‌ شيخ‌ مرتضى‌ حائرى‌ مي‌داند و در باره‌ آنها مي‌گويد: «اين‌ سه‌ بزرگوار، صرف‌ باز گو كردن‌ در نظرشان‌ نبود بلكه‌ تحقيقى‌ بحث‌ مي‌كردند مخصوصاً امام‌ كه‌ وقتى‌ مسأله‌اى‌ را مي‌خواست‌ طرح‌ بكند، مانند اين‌ بود كه‌ اصلاً خودش‌ مي‌خواهد اين‌ مسأله‌ را عنوان‌ كند. با كمال‌ دقت‌ مطرح‌ مي‌كردند و حرفهاى‌ علماى‌ ديگر را مطرح‌ مي‌كردند و نقض‌ و ابرام‌ مي‌كردند و طلبه‌ را اجتهادى‌ بار مي‌آوردند».
از هم‌ مباحثه‌ايهاى‌ آية‌الله‌ مؤمن‌، مي‌توان‌ از «آية‌الله‌ حاج‌ ميرزا ابوالحسن‌ مصلحى‌ اراكي‌» (فرزند آية‌الله‌ اراكي‌)، «آية‌الله‌ طاهرى‌ خرم‌ آبادي‌»، «آية‌الله‌ حاج‌ سيد محمد حسينى‌ كاشاني‌»، «مرحوم‌ ربانى‌ املشي‌»، «شهيد حيدرى‌ نهاوندي‌» و «استاد حاج‌ شيخ‌ حسن‌ تهراني‌» نام‌ برد. همچنين‌ شاگردان‌ بسيارى‌ از محضر ايشان‌، كسب‌ فيض‌ نموده‌اند كه‌ در بين‌ آنها، مي‌توان‌ از «دكتر حسن‌ روحاني‌»، دبير شوراى‌ امنيت‌ ملى‌، «حجة‌الاسلام‌ والمسلمين‌ فياضي‌»، «حجة‌الاسلام‌ والمسلمين‌ ناظم‌ زاده‌»، «حجة‌الاسلام‌ والمسلمين‌ برهاني‌» و «حجة‌الاسلام‌ والمسلمين‌ عباسعلى اختري‌»، نام‌ برد. اينان‌ برخى‌ از شاگردان‌ وى‌ بوده‌ كه‌ در مباحث‌ سطح‌ عالى‌ از تدريس‌ وى‌ بهره‌ بردند. همچنين‌ در درس‌ خارج‌ اصول‌ و فقه‌ ايشان‌، فضلاى‌ متعددى‌ شركت‌ كرده‌اند كه‌ عده‌اى‌ از آنها هم‌ اكنون‌ به‌ تدريس‌ خارج‌ فقه‌ و اصول‌ و سطوح‌ عالى‌ حوزه‌ اشتغال‌ دارند.
 

فعاليتهاى‌ سياسى‌

دفتر زندگانى‌ آية‌الله‌ محمد مومن‌، پيش‌ و پس‌ از انقلاب‌، سرشار از مبارزه‌ و هدايتهاى‌ سياسى‌ است‌. در حدود سال‌ 1343 در مجلس‌ آن روز، لايحة‌ كاپيتولاسيون‌ مطرح‌ شد. به‌ دنبال‌ اين‌ قضيه‌، امام‌ خميني‌(ره‌) در نطقهاى‌ آتشين‌ خود، ضمن‌ محكوم‌ كردن‌ اين‌ مسأله‌، همة‌ مسلمانان‌ و علماى‌ اسلام‌ را به‌ مبارزه‌ با آن‌ دعوت‌ كردند. رژيم‌ شاه‌ كه‌ از افشاگريهاى‌ امام‌ خميني‌(ره‌) مي‌هراسيد ايشان‌ را دستگير و پس‌ از دو ماه‌ آن‌ بزرگوار را در منزلى‌ در قيطريه‌ تهران‌ محصور و ممنوع‌ الملاقات‌ مي‌كند در اواخر سال‌ 1342 به‌ قصد زيارت‌ عتبات‌ عاليات‌ و حضور در درس‌ خارج‌ علماء نجف‌ اشرف‌ به‌ عراق‌ مشرف‌ شد و نزديك‌ 6 ماه‌ اين‌ سفر به‌ طول‌ انجاميد پس‌ از آن‌ در مرداد ماه‌ 1343 به‌ ايران‌ مراجعت‌ مي‌كردند. به‌ دنبال‌ دستگيرى‌ مجدد حضرت‌ امام‌ (ره‌) و تبعيد به‌ تركيه‌، آيت‌ الله‌ مؤمن‌ به‌ عنوان‌ سفر زيارتى‌ قصد تشرف‌ به‌ نجف‌ اشرف‌ داشت‌ را كه‌ مرحوم‌ حاج‌ شيخ‌ مرتضى‌ حائرى‌ از ايشان‌ خواست‌ تا پيامى‌ را به‌ «آية‌الله‌ سيد محسن‌ حكيم‌» ابلاغ‌ نمايد. قرار بود آية‌الله‌ مؤمن‌ اين‌ پيام‌ را از طريق‌ امام‌ موسى‌ صدر(ره‌) يا حاج‌ شيخ‌ نصرالله‌ خلخالي‌(ره‌) به‌ سمع‌ آيت‌الله‌ حكيم‌ برساند. پيام‌ اين‌ بود كه‌ هم‌ اكنون‌، حاج‌ آقا روح‌الله‌ (حضرت‌ امام‌ خميني‌) در صف‌ مراجع‌ تقليدند و دستگيرى‌ و تبعيد ايشان‌، در واقع‌، توهين‌ به‌ مرجعيت‌ شيعه‌ خواهد بود.
از اين‌ رو، لازم‌ است‌ آية‌الله‌ سيد محسن‌ حكيم‌، نسبت‌ به‌ اين‌ مسأله‌ واكنش‌ نشان‌ داده‌، خواستار بازگشت‌ ايشان‌ و رفع‌ تبعيد معظم‌ له‌ شوند.
از فعاليتهاى‌ ديگر كه‌ در كارنامة‌ مبارزاتى‌ آية‌الله‌ مؤمن‌ مي‌درخشد، رساندن‌ مفاد نامة‌ تعدادى‌ از اعضاى‌ جامعة‌ مدرسين‌ حوزه‌ علميه‌ قم‌، مبنى‌ بر اعلام‌ مرجعيت‌ امام‌ خميني‌(ره‌) به‌ دست‌ امام‌ خميني‌(ره‌) بود. مفاد اين‌ نامه‌ را آية‌الله‌ مومن‌، در نجف‌ اشرف‌ به‌ محضر امام‌(ره‌) تقديم‌ نمود. امام‌ خميني‌(ره‌) كه‌ هميشه‌ از قبول‌ مرجعيت‌ و عناوينى‌ اين‌ گونه‌ سرباز مي‌زد، ابتدا بدان‌ اعتراض‌ مي‌كند. آية‌الله‌ مومن‌ با بيان‌ وضعيت‌ حساس‌ آن‌ دوره‌، جنبه‌هاى‌ سياسى‌ و مبارزاتى‌ اين‌ تصميم‌ را خدمت‌ امام‌(ره‌) عرض‌ مي‌نمايد و به‌ ايشان‌ عرض‌ مي‌كند علت‌ تصميم‌ اعضاء جامعه‌ مدرسين‌ مبنى‌ بر اعلام‌ مرجعيت‌ اين‌ است‌ كه‌ آنها تنها حضرتعالى‌ را براى‌ مقابله‌ با رژيم‌ فاسد شاه‌ صالح‌ مي‌دانند از اين‌ رو وظيفه‌ خود دانستند تا حضرتعالى‌ را به‌ عنوان‌ مرجع‌ تقليد معرفى‌ كنند. بدين‌ گونه‌ امام‌(ره‌) در برابر اين‌ اعلام‌ مرجعيت‌، سكوت‌ مي‌فرمايد.
حضور ايشان‌ در جلسات‌ جامعه‌ مدرسين‌، در پيش‌ از انقلاب‌، و پي‌گيرى‌ مصوبات‌ و بيانيه‌هاى‌ آن‌ از فعاليتهاى‌ درخشان‌ ايشان‌ است‌ كه‌ سرانجام‌ به‌ دستگيرى‌ و تبعيد ايشان‌ در سال‌ 1353 منجر شد. ايشان‌ به‌ سه‌ سال‌ اقامت‌ اجبارى‌ در شهداد كرمان‌ محكوم‌ شد كه‌ پس‌ از گذراندن‌ هفت‌ يا هشت‌ ماه‌ اقامت‌ در شهداد بقيه‌ مدت‌ را در تويسركان‌ به‌ تبعيد گذراند اما تبعيد ايشان‌ باعث‌ نشد كه‌ افشاگريها و مبارزات‌ سياسى‌ ايشان‌ پايان‌ يابد بلكه‌ در آنجا نيز با بيان‌ احكام‌ اسلامى‌ و در لابلاى‌ آن‌، مسائل‌ مهم‌ انقلاب‌، ماهيت‌ رژيم‌ شاه‌ را بر مردم‌ آشكار مي‌كردند و آنها را به‌ تقليد و پيروى‌ از مرجعيت‌ شيعه‌، به‌ ويژه‌ امام‌ خميني‌(ره‌)، كه‌ در آن‌ زمان‌ پرچمدار مبارزه‌ بود، دعوت‌ مي‌كردند.
با پيروزى‌ انقلاب‌ شكوهمند اسلامى‌ ايران‌، فعاليتهاى‌ آية‌الله‌ مؤمن‌ در قالب‌ مسؤوليتهاى‌ اجرايى‌ و روشنگريهاى‌ درسى‌ و اخلاقى‌ ادامه‌ يافت‌.
مهم‌ترين‌ مسؤوليتهاى‌ ايشان‌، پس‌ از پيروزى‌ انقلاب‌ اسلامى‌ به‌ شرح‌ زير است‌:
1ـ مسؤوليت‌ انتخاب‌ و اعزام‌ قضات‌ شرع‌ دادگاههاى‌ انقلاب‌ در سراسر كشور به‌ دستور حضرت‌ امام‌ خميني‌(ره‌)
2ـ رياست‌ دادگاه‌ عالى‌ انقلاب‌ اسلامى‌
3ـ عضويت‌ شوراى‌ عالى‌ قضايى‌
4ـ عضويت‌ در شوراى‌ نگهبان‌ با حكم‌ امام‌ خميني‌(ره‌) در سال‌ 1362 و ابقاء در آن‌ مسؤوليت‌ با حكم‌ مقام‌ معظم‌ رهبرى‌
5ـ مديريت‌ حوزه‌ علميه‌ قم‌ و عضويت‌ در شوراى‌ عالى‌ سياستگذارى‌ حوزه‌ علميه‌ قم‌ از سال‌ 1371 تا 1374 و نيز عضويت‌ در دوره‌ چهارم‌ شوراى‌ عالى‌ حوزه‌ علميه‌ قم‌
6ـ نمايندگى‌ در دوره‌ اول‌ و دوم‌ مجلس‌ خبرگان‌ رهبرى‌ از طرف‌ مردم‌ سمنان‌ و در دوره‌ سوم‌ به‌ نمايندگى‌ از مردم‌ قم‌
7ـ رياست‌ مجمع‌ فقه‌ اهل‌ بيت‌ (ع‌).
 

فعاليتهاى‌ علمى‌ و فرهنگى‌

زندگى‌ آية‌الله‌ محمد مؤمن‌ با تلاشهاى‌ علمى‌ و فرهنگى‌ فراوانى‌ همراه‌ است‌. ايشان‌ در طى‌ سالهاى‌ متمادى‌ به‌ تربيت‌ طلاب‌ جوان‌ همت‌ گماشته‌ است‌ و در اين‌ ميان‌، شاگردان‌ ممتازى‌ را به‌ جامعة‌ علمى‌ و سياسى‌ كشور تقديم‌ داشته‌ است‌. ايشان‌ پس‌ از فراگيرى‌ يك‌ دوره‌ كامل‌ اصول‌، به‌ تدريس‌ چند دوره‌ «رسائل‌» شيخ‌ انصارى‌، مقدارى‌ از «مكاسب‌» و «شرح‌ تجريد الاعتقاد»، «بداية‌الحكمه‌» و «نهاية‌الحكمه‌» و بخشى‌ از «اسفار و عرشيه‌» نائل‌ آمد. با پيروزى‌ انقلاب‌ اسلامى‌ و كم‌ شدن‌ حجم‌ مسؤوليتها، در سال‌ 1362 به‌ تدريس‌ درس‌ خارج‌ اصول‌ پرداخت‌ كه‌ هم‌ اكنون‌ به‌ تدريس‌ دوره‌ سوم‌ آن‌ اشتغال‌ دارد. تدريس‌ بحث‌ معاملات‌ «تحريرالوسيله‌» حضرت‌ امام‌ خميني‌(ره‌)، كتاب‌ قضا و شهادات‌ و عمدة‌ حدود و مسائل‌ مستحدثه‌ در قالب‌ درس‌ خارج‌ فقه‌ از ديگر برنامه‌هاى‌ درسى‌ ايشان‌ براى‌ پرورش‌ طلاب‌ جوان‌ و طالب‌ اجتهاد بوده‌ است‌ ايشان‌ هم‌ اينك‌ به‌ تدريس‌ مبحث‌ حكومت‌ اسلامى‌ نيز مشغول‌ است‌.
 

تاليفات

از آية‌الله‌ مؤمن‌، آثار فراوانى‌ در مطبوعات‌ به‌ چاپ‌ رسيده‌ است‌. همچنين‌ ايشان‌ در زمينه‌ علوم‌ اسلامى‌ كتب‌ شايان‌ توجهى‌ به‌ جامعه‌ علمى‌ كشور تقديم‌ نموده‌ است‌ كه‌ به‌ برخى‌ از آنها اشاره‌ مي‌رود:
1ـ تقريرات‌ درسهاى‌ اصول‌، مكاسب‌ محرمه‌ و بيع‌ حضرت‌ امام‌ خميني‌(ره‌) با حواشى‌ معظم‌ له‌ بر آن‌
2ـ تقريرات‌ درس‌ مرحوم‌ آية‌الله‌ محقق‌ داماد در مبحث‌ صوم‌ و صلات‌
3ـ يك‌ دوره‌ كامل‌ اصول‌ فقه‌ استدلالى‌ با نام‌ «تسديد الاصول‌»
4ـ ده‌ رساله‌ فقهى‌ در موضوعات‌ و مسائل‌ مستحدثه‌ با نام‌ «كلمات‌ سديده‌»
5ـ ولايت‌ امام‌ و پيامبر(ص‌) بر امر قانونگذارى‌ كلى‌
6ـ ولايت‌ امام‌ و پيامبر(ص‌) بر جامعه‌ اسلامى‌
7ـ حاشيه‌ بر اسفار و شواهد الربوبيّه‌.
از ديگر فعاليتهاى‌ علمى‌ و فرهنگى‌ ايشان‌ مي‌توان‌ از تدوين‌ و تنظيم‌ آيين‌ نامه‌هاى‌ داخلى‌ شوراى‌ مديريت‌ حوزه‌ علميه‌ قم‌ ياد كرد كه‌ در دوره‌ تصدى‌ ايشان‌ انجام‌ گرفت‌.
آية‌الله‌ محمد مؤمن‌ هم‌ اكنون‌ به‌ تدريس‌ در حوزه‌ علميه‌ قم‌ اشتغال‌ داشته و در مكتب‌ اجتهاد و فقهاهت‌، شاگردان‌ مفيدى‌ را به‌ عالم‌ اسلام‌ تقديم‌ مى دارند،همچنين به عنوان نماينده مجلس خبرگان استان قم به فعاليت مشغول مى باشند.

جمعه 1 مهر 1390  11:24 AM
تشکرات از این پست
montazer_1371
montazer_1371
کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت : تیر 1390 
تعداد پست ها : 298
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به:زندگی نامه علما

آيت الله حاج شيخ عبد الله خائفى گيلانى « دام ظله »

ولادت و تحصيلات

آيت‌ الله عبدالله خائفى‌ در سال‌ 1309 در بندر انزلى‌ در ميان‌ خانواده‌اى‌ متديّن‌ و ارادتمند به‌ خاندان‌ پاك‌ پيامبر(ص‌) به‌ دنيا آمد. پدر او در بازار شهر انزلى‌ به‌ كسب‌ و كار مشغول‌ بود و داراى‌ سجاياى‌ اخلاقى‌ فراوان‌ بود؛ از جمله‌ اينكه‌ علاوه‌ بر ماه‌ رمضان‌، دو ماه‌ رجب‌ و شعبان‌ را نيز روزه‌ مي‌داشت‌.مادر او نيز زنى‌ پاك‌ و مؤمن‌ بود. او زمينى‌ را كه‌ مهريه‌اش‌ بود، براى‌ ساختن‌ مسجد وقف‌ كرد تا با همگان‌ در اجر عظيم‌ نماز جماعت‌ سهيم‌ شود.
آيت‌ الله خائفى‌ تحصيلات‌ خود را در شهر بندرانزلى‌ آغاز كرد و پس‌ از طى‌ كردن‌ دوره‌ دبستان‌ و دبيرستان‌ به‌ حوزه‌ علميه‌ رشت‌ رفت‌. حوزه‌ علميه‌ رشت‌ در آن‌ روزگار با مديريت‌ مرحوم‌ آيت‌ الله سيد مهدى‌ رودبارى‌ و بعد از رحلت‌ وى‌ با مديريت‌ مرحوم‌ آيت‌الله‌ حاج‌ سيد محمود ضيابرى‌ اداره‌ مي‌شد. آيت‌الله خائفى‌ دروس‌ ادبيات‌ و بخشى‌ از معالم‌ را در آن‌ حوزه‌ علمى‌ به‌ پايان‌ برد و سپس‌ عازم‌ شهر مقدس‌ قم‌ شد تا از محضر استادان‌ و فرهيختگان‌ آن‌ ديار عالم‌ خيز بهره‌هاى‌ فراوان‌ ببرد.او در قم‌ دروس‌ سطح‌ را به‌ پايان‌ برد و سپس‌ به‌ درس‌ خارج‌ استادان‌ مشهور آن‌ زمان‌، از جمله‌ آيت‌ الله العظمى‌ بروجردي‌(ره‌) و آيت‌ الله العظمى‌ امام‌ خميني‌(ره‌) راه‌ يافت‌.
وى‌ با هجرت‌ امام‌(ره‌) به‌ تركيه‌، در آذر 1343 به‌ حوزه‌ علميه‌ نجف‌ رفت‌ تا از محضر استادان‌ آن‌ ديار نيز بهره‌مند شود پس‌ از آن‌، سالها در آن‌ حوزة‌ شريف‌ و در كنار بارگاه‌ ملكوتى‌ امام‌ علي‌(ع‌) زندگى‌ كرد و در آذر سال‌ 1370 به‌ ايران‌ اسلامى‌ بازگشت‌.
 

اساتيد

آيت‌ الله خائفى‌ در ساليان‌ تحصيل‌ خود به‌ محضر عالمان‌ بسيارى‌ شرفياب‌ شد و از خرمن‌ درس‌ و عمل‌ آنان‌ خوشه‌هاى‌ فراوان‌ چيد. او كه‌ در حوزه‌ علميه‌ رشت‌، بخشى‌ از دروس‌ مقدمات‌ را نزد مرحوم‌ مختار ظهيرى‌ فرا گرفته‌ بود، در قم‌ در درس‌ شرح‌ لمعه‌ آيت‌ الله ستوده‌(ره‌) و درس‌ مكاسب‌ محرمه‌ آيت‌ الله اردبيلى‌ و در درس‌ بيع‌ آيت‌ الله مشكيني(ره)‌ حاضر شد و كفايه‌ را از آيت‌ الله مجاهدى‌ آموخت‌.
با پايان‌ يافتن‌ دروس‌ سطح‌ در درس‌ خارج‌ فقه‌ و اصول‌ آيات‌ عظام‌ بروجردي‌(ره‌) و امام‌ خميني‌(ره‌) شركت‌ كرد. با رحلت‌ آيت‌ الله العظمى‌ بروجردي‌(ره‌) و نيز اندكى‌ پس‌ از آن‌ هجرت‌ امام‌ خميني‌(ره‌) به‌ تركيه‌، آيت‌ الله خائفى‌ براى‌ ادامه‌ تحصيل‌ به‌ حوزه‌ علميه‌ نجف‌ رفت‌ و در درس‌ آيت‌ الله العظمى‌ خويي‌(ره‌) حاضر شد، با ورود امام‌ خميني‌(ره‌) به‌ نجف‌ اشرف‌، وى‌ ديگر بار در درس‌ امام‌ حاضر شد، ضمن‌ اينكه‌ در ايام‌ تابستان‌ به‌ محفل‌ درسى‌ آيت‌ الله العظمى‌ حكيم‌(ره‌) مي‌رفت‌.
 

فعاليتهاى‌ سياسى‌

آيت‌ الله خائفى‌ پس‌ از حضور در نهضت‌ مقدس‌ شهيد نواب‌ صفوى‌ سالها در خدمت‌ پير مراد خويش‌ امام‌ خميني‌(ره‌) بود.
او در قم‌ و نجف‌ همواره‌ مطيع‌ امام‌ (ره‌) بود و نهضت‌ مقدس‌ او را تأييد مي‌كرد. از جمله‌ فعاليتهاى‌ سياسى‌ او مي‌توان‌ به‌ شركت‌ داشتن‌ در انتفاضه‌ مردم‌ عراق‌ پس‌ از حمله‌ آمريكا به‌ آن‌ كشور اشاره‌ كرد، در اين‌ انتفاضه‌ كه‌ بيشتر مردم‌ عراق‌ در آن‌ شركت‌ داشتند، ماهيت‌ پليد رژيم‌ صدام‌ فاش‌ شد، به‌ گونه‌اى‌ كه‌ بسيارى‌ از مردم‌ عراق‌ در شهرهاى‌ مقدسى‌ چون‌ نجف‌ اشرف‌ به‌ خاك‌ و خون‌ كشيده‌ شدند. در مقطع‌ جنگ‌ تحميلى‌ نيز او در شهر مقدس‌ نجف‌ بسيارى‌ از جوانان‌ متدين‌ عراقى‌ را كه‌ با فشار رژيم‌ بعثى‌ راهى‌ جنگ‌ مي‌شدند مخفى‌ كرده‌ و يا به‌ خوددارى‌ از تيراندازى‌ به‌ سوى‌ نيروهاى‌ ايرانى‌ فرا مي‌خواند.
آيت‌ الله خائفى‌ پس‌ از بازگشت‌ از عراق‌ در قم‌ سكنى‌ گزيد و هم‌ اكنون‌ ضمن‌ اينكه‌ از اعضاى‌ جامعه‌ مدرسين‌ حوزه‌ علميه‌ قم‌ است‌، به‌ تدريس‌ خارج‌ فقه‌ و تربيت‌ طلاب‌ مستعد و فاضل‌ اشتغال‌ دارد.
 

فعاليتهاى‌ علمى‌ و فرهنگى‌

استاد خائفى‌ در سالهاى‌ عمر خود فعاليتهاى‌ بسيارى‌ در زمينه‌ علم‌ و فرهنگ‌ به‌ جامعة‌ شيعى‌ عرضه‌ داشته‌ است‌. ايشان‌ تاكنون‌ كتابهاى‌ فراوانى‌ را تأليف‌ كرده‌ از جمله‌:
 

تأليفات‌

1ـ سيستم‌ قضائى‌ اسلام‌
2ـ راهنماى‌ ارث‌
3ـ بحوث‌ فى‌ ولاية‌ الفقيه‌
4ـ مذاكره‌ و تنبيه‌ فى‌ ولاية‌ الفقيه‌
5ـ ذكريات‌ مشرقه‌ عن‌ حياة‌ و مواقف‌ الامام‌ الخميني‌(ره‌)
تأليفات‌ چاپ‌ نشده‌:
1ـ محاضرات‌ فى‌ البيع‌ و الخيارات‌ (تقريرات‌ درس‌ حضرت‌ امام‌ خميني‌(ره‌)
2ـ الخلل‌ فى‌ الصلاة‌ (تقريريات‌ درس‌ حضرت‌ امام‌ (ره)
3ـ شرح‌ على‌ الرسائل‌ «الثلاث‌ للامام‌ الخميني‌(قده‌)
4ـ الربا و تحليله‌ بالحيل‌ الشرعيه‌ على‌ ضوء مبنى‌ الامام‌ الخميني‌(ره‌)
5ـ شرح‌ على‌ العروة‌ الوثقى‌ از كتاب‌ صلاة‌ تا آخر عروة‌ الوثقى‌ (تقريرات‌ درس‌ آيت‌الله‌ العظمى‌ خوئي‌قده‌)
6ـ تقريرات‌ مناسك‌ حج‌ (تقريرات‌ درس‌ آقاى‌ خوئي‌)
7ـ كتاب‌ ارث‌ (تقريرات‌ درس‌ آقاى‌ خوئي‌)
8ـ بحوث‌ فى‌ القضاء
9 ـ بحوث‌ فى‌ القواعد الفقهيه‌
10ـ بحوث‌ استدلاليه‌ فى‌ الاستفتائات‌ القضائيه‌ المستحدثه‌
11ـ مناسك‌ حج‌
استاد خائفى‌ در سالهاى‌ حضور در نجف‌ اشرف‌، بسيارى‌ از كتب‌ دوره‌ سطح‌ را تدريس‌ كرد كه‌ تدريس‌ برخى‌ از آنها بارها و سالها ادامه‌ داشت‌. وى‌ هم‌ اكنون‌ ضمن‌ اينكه‌ از اعضاى‌ جامعه‌ مدرسين‌ حوزه‌ علميه‌ قم‌ است‌، به‌ تدريس‌ خارج‌ فقه‌ و تربيت‌ طلاب‌ مستعد و فاضل‌ نيز اشتغال‌ دارند.

جمعه 1 مهر 1390  11:28 AM
تشکرات از این پست
montazer_1371
montazer_1371
کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت : تیر 1390 
تعداد پست ها : 298
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به:زندگی نامه علما

آيت الله حاج شيخ حسن ممدوحى « دام ظله »

ولادت و تحصيلات

حضرت آيت الله حسن ممدوحى آيت‌الله‌ ممدوحى‌ در سال‌ 1318 هجرى‌ شمسى‌ در كرمانشاه‌ در خانواده‌اى‌ متدين‌ و دانش‌ دوست‌ چشم‌ به‌ جهان‌ گشود. پدرش‌ به‌ پيشه‌ تجارت‌ اشتغال‌ داشت‌ و خود، تا شرح‌ لعمه‌ را خوانده‌ و بر آن‌ مسلّط‌ بود. خانه‌ ايشان‌ در كرمانشاه‌ محل‌ رفت‌ و آمد روحانيان‌ و علماء شهر بود.
آيت‌الله‌ ممدوحى‌ در هفت‌ سالگى‌ به‌ دبستان‌ رفت‌ و پس‌ از اتمام‌ تحصيلات‌ كلاسيك‌ به‌ تحصيل‌ علوم‌ دينى‌ روى‌ آورد، امّا اين‌ مسأله‌ ابتدا با مخالفت‌ خانواده‌اش‌ رو به‌ رو بود. از اين‌ رو، وى‌ چهل‌ زيارت‌ عاشورا در حالت‌ ايستاده‌ نذر كرد. عازم‌ شدن‌ او به‌ قم‌ در زمانى‌ بود كه‌ بخشى‌ از دروسِ دوره‌ مقدمات‌ را به‌ پايان‌ برده‌ بود. در قم‌ به‌ تكميل‌ دروس‌ دوره‌ مقدمات‌ پرداخت‌ و سپس‌ به‌ درس‌ شرح‌ لمعتين‌ رفت‌. حجرة‌ او در قم‌ در مدرسه‌ علميه‌ حجتيه‌ قرار داشت‌ و شرط‌ ورود به‌ آن‌، امتحان‌ دادن‌ شرح‌ لمعه‌ بود؛ امّا سفارش‌ ويژه‌ آيت‌الله‌ العظمى‌ سيد احمد زنجاني‌(ره‌) باعث‌ شد كه‌ وى‌ را بدون‌ امتحان‌ به‌ آن‌ مدرسه‌ بپذيرند.
با پايان‌ يافتن‌ دوره‌ سطح‌، به‌ درس‌ خارج‌ استادان‌ برجستة‌ دوره‌ خود رفت‌ و در كنار آن‌ از تحصيل‌ علوم‌ عقل‌ و حكمت‌ نيز باز نماند و از شاگردان‌ دروس‌ عمومى‌ و خصوصى‌ علامه‌ طباطبايي‌(ره‌) به‌ شمار مي‌آمد و مدت‌ زيادى‌ از وقت‌ خود را به‌ مباحثه‌، دقت‌ و ملازمه‌ با استادان‌ خود مي‌پرداخت‌ كه‌ باعث‌ شد خاطرات‌ بسيارى‌ از آن‌ بزرگواران‌ در سينه‌ داشته‌ باشد. همچنين‌ در دروس‌ اخلاق‌ آن‌ روزگار شركت‌ ويژه‌ داشت‌ و از اين‌ رهگذر، به‌ تهذيب‌ نفس‌ و كسب‌ ملكات‌ فاضله‌ مي‌پرداخت‌. او در اين‌ سالها، از تدريس‌ آنچه‌ آموخته‌ بود، دريغ‌ نكرد برخى‌ از كتب‌ را بارها تدريس‌ فرمود.
 

اساتيد

آيت‌الله‌ ممدوحى‌ در سالهاى‌ تحصيل‌ خود، محضر عالمان‌ بسيارى‌ را درك‌ كرد. او كه‌ شرح‌ لمعه‌ را نزد آيت‌الله‌ ستوده‌ خوانده‌ بود، براى‌ خواندن‌ كتاب‌ مكاسب‌ به‌ درس‌ آيت‌الله‌ مشكيني(ره)‌ رفت‌ و رسائل‌ را نزد آيت‌ الله‌ نورى‌ همدانى‌ و مرحوم‌ آيت‌الله‌ آذرى‌ قمى‌ و كفايه‌ را خدمت‌ آيت‌ الله‌ سلطانى‌ فرا گرفت‌. با اتمام‌ دوره‌ سطح‌ و ورود به‌ درس‌ خارج‌، در درس‌ فقه‌ مرحوم‌ محقق‌ داماد شركت‌ كرد و مدت‌ چهارده‌ سال‌ به‌ درس‌ آيت‌الله‌ العظمى‌ گلپايگاني‌(ره‌) رفت‌ و تا دو سال‌ پيش‌ از رحلت‌ آن‌ مرجع‌ بزرگ‌، در درس‌ او حاضر مي‌شد. در اين‌ سالها، براى‌ تحصيل‌ اصول‌ فقه‌ نيز به‌ درس‌ خارج‌ مرحوم‌ ميرزا هاشم‌ آملى‌ رفت‌ و سالها از محضر او كسب‌ فيض‌ كرد.
آيت‌الله‌ ممدوحى‌ در سالهاى‌ تحصيل‌ خود، علوم‌ عقلى‌ و حكمت‌ را نيز به‌ خوبى‌ فرا گرفت‌ و مدتها در درس‌ اسفار علامه‌ عظيم‌ الشأن‌ سيد محمد حسين‌ طباطبايي‌(ره‌) حاضر مي‌شد. علاوه‌ بر آن‌ در جلسات‌ خصوصى‌ علامه‌ كه‌ در شبهاى‌ پنج‌شنبه‌ و جمعه‌ تشكيل‌ مي‌شد، شركت‌ داشت‌ و نيز از شيوة‌ اخلاقى‌ و برنامه‌هاى‌ سير و سلوك‌ او بهره‌هاى‌ فراوان‌ مي‌برد. با رحلت‌ علامه‌ طباطبايى‌، در درس‌ اسفار و فصوص‌ الحكم‌ آيت‌الله‌ جوادى‌ آملى‌ شركت‌ نمود و بعدها به‌ درس‌ آيت‌الله‌ حسن‌زادة‌ آملى‌ نيز مي‌رفت‌ و از محضر اين‌ دو عالم‌ بزرگوار نيز به‌ بهترين‌ وجه‌ استفاده‌ مي‌نمود.
آيت‌الله‌ ممدوحى‌ در سالهاى‌ تحصيل‌ خود با طلاب‌ و فضلاى‌ مباحثه‌، مرافقت‌ و دوستى‌ داشت‌ كه‌ از جمله‌ آنان‌ به‌ آيت‌الله‌ سيد محسن‌ خرازى‌، آيت‌الله‌ رضا استادى‌ و آقاى‌ شيخ‌ قدرت‌ اللّه‌ نجفى‌ اشاره‌ كرد. وى‌ بسيارى‌ از دروس‌ آموخته‌ را با اين‌ بزرگواران‌ مباحثه‌ مي‌نمود.
 

فعاليتهاى‌ سياسى‌

آيت‌الله‌ ممدوحى‌ با نخستين‌ بارقه‌هاى‌ مبارزه‌ با رژيم‌ طاغوت‌، به‌ صف‌ مبارزان‌ پيوست‌ و در طول‌ ساليان‌ حكومت‌ خاندان‌ پهلوى‌ از هيچ‌ تلاشى‌ در راه‌ مبارزه‌ با آن‌ حكومت‌ خائن‌ فروگذار نكرد كه‌ بر اثر آن‌، بارها مورد تعقيب‌ و تهديد قرار گرفت‌.
او همكارى‌ خود با جامعه‌ مدرسين‌ حوزه‌ علميه‌ قم‌ را از همان‌ سالها آغاز كرد و در امور گوناگون‌ به‌ برنامه‌ريزى‌ براى‌ مبارزه‌ منسجم‌ مي‌پرداخت‌. او در اماكن‌ و شهرهاى‌ گوناگون‌ سخنرانيهاى‌ تندى‌ عليه‌ رژيم‌ شاه‌ انجام‌ مي‌داد كه‌ گاه‌ به‌ دستگيرى‌ و بازداشت‌ او مي‌انجاميد.
علاوه‌ بر آن‌، آيت‌الله‌ ممدوحى‌ با شناخت‌ هجمه‌هاى‌ فرهنگى‌ و ضرورت‌ تلاش‌ فرهنگى‌ براى‌ خنثى‌ كردن‌ شبهه‌هاى‌ ماركسيسم‌ و كمونيسم‌ به‌ تلاش‌ براى‌ آشنايى‌ جوانان‌ با مبانى‌ اسلام‌ و نقد ديدگاههاى‌ مكاتب‌ التقاطى‌ مي‌پرداخت‌. وى پس‌ از انقلاب‌ نيز به‌ حمايت‌ خود از امام‌(ره‌) و رهبر معظم‌ انقلاب‌ ادامه‌ داد و در مسائل‌ گوناگون‌ همواره‌ مدافع‌ انقلاب‌ بود.
 

فعاليتهاى‌ علمى‌ و فرهنگى

زندگى‌ آيت‌الله‌ ممدوحى‌ سرشار از تلاشهاى‌ علمى‌ و فرهنگى‌ است‌. اين‌ عالم‌ بزرگوار در سالهاى‌ عمر خود بارها كتب‌ درسى‌ فقهى‌ و اصولى‌ تا سطح‌ كفاية‌ الاصول‌ را تدريس‌ كرده‌ است‌ واز اين‌ رهگذر شاگردان‌ بسيارى‌ را تربيت‌ نموده‌ است‌؛ امّا با توجه‌ به‌ نياز حوزه‌هاى‌ علميه‌ به‌ آشنايى‌ با علوم‌ عقلى‌ و با توجه‌ به‌ ضرورتهاى‌ موجود در جهان‌ اسلام‌ و با سفارش‌ آيت‌الله‌ جوادى‌ آملى‌، به‌ تدريس‌ علوم‌ عقلى‌ روى‌ آورده‌ است‌ و پس‌ از بارها تدريس‌ كتب‌ بداية‌ الحكمة‌ و نهاية‌ الحكمة‌ علامه‌ طباطبايى‌، شرح‌ اشارات‌ ابن‌ سينا و شرح‌ منظومه‌ سبزوارى‌، هم‌ اكنون‌ به‌ تدريس‌ كتاب‌ اسفار مي‌پردازد او چندى‌ است‌ به‌ تدريس‌ كتاب‌ شريف‌ توحيد صدوق‌ با روش‌ كارشناس‌ و تحقيق‌ در متن‌ و انطباق‌ با براهين‌ فلسفى‌ و كلامى‌ اشتغال‌ دارد.
آيت‌الله‌ ممدوحى‌ در طى‌ اين‌ سالها كتب‌ فراوانى‌ را تأليف‌ و به‌ عالم‌ اسلام‌ ارزانى‌ داشته‌ است‌ كه‌ از آن‌ ميان‌ مي‌توان‌ به‌ شرح‌ صحيفه‌ سجاديه‌، شرح‌ نهج‌البلاغه‌، شرح‌ رسالة‌ الولاية‌ علامه‌ طباطبايى‌، رساله‌اى‌ در علم‌ امام‌، حقوق‌ اساسى‌، انسان‌ و جهان‌ در شناخت‌ مكتب‌ اسلام‌، اجتهاد و تقليد، حكمت‌ حكومت‌ فقيه‌ و شرح‌ رسالة‌ الوجود كاشف‌ الغطاء اشاره‌ كرد.
آيت الله ممدوحى پس از گذراندن 14 الى 15 سال درس خارج فقه و حدود 7 سال خارج اصول، روى به تدريس متون عاليه از رسائل، کفايه و غيره آورده و چندين دوره اين کتب علمى را تدريس كرده است.
وى افزون بر تعليق و حاشيه نويسى بر آن کتاب‌ها همزمان به تحصيل علوم عقلى (کلام، فلسفه و عرفان نظري) پرداخته و دوره هاى فلسفه مشّا و متعاليه را با مطالعه کتب مرسوم به پايان رسانده است و سپس با تدريس جملگى آن‌ها شاگردان توان مندى را به عرصه مسائل عقلى عرضه داشته است که خود موجب گسترش فن عقلائى علوم حوزوى در نسل آتى حوزه علميه خواهد بود.
 

تأليفات

اين استاد عالى حوزه علميه از تأليف و تصنيف نيز غافل نبوده و بيش از سى اثر علمى را به رشته تاليف و تحرير آورده که تعداد اندكى از آن‌ها به چاپ رسيده است.
عناوين برخى از کتاب‌هاى منتشر شده از وى عبارت است از:
1- شرح صحيفه سجاديه (3 جلد)
2- حكمت حكومت فقيه
3- رسالة الاجتهاد و التقليد و المبدء والمعاد
4- اصطلاح نامه فلسفى اسلامى (2 جلد)
5- راز نماز (شرح سرّ الصلوة ابن سينا)
6- رساله درآمدى بر كتاب الولاية
7- نام آورى اجتهاد آفرين ، شيخ اعظم انصارى
8- رساله ثابت ومتغير در احكام فقه اسلامى (احكام اوليه و ثانويه)
9- رساله اى در علم امام
10- 480 سؤال از كتاب نهاية الحكمة
11- شرح حاشيه مرحوم جلوه و نقد بر حركت در جوهر
12- شرح نهج البلاغه (4 جلد)
13- حاشيه بر فصول الحكم
14- حاشيه بر اسفار اربعه
15- حاشيه بر دو جلد كفايه
16- ترجمه رسالة الوجود كاشف الغطاء
17- اصول عقايد اسلامى
18- رساله اى در تعليم و تربيت
19- اصطلاحات فلسفى
20- رساله اى در تقيه و اقسام آن
21- رساله اى در شرائط استطاعت در حج و شرائط نيابت حج
22- پاسخ به 135 سؤال در باب معارف الهى و ولايت فقيه
23- شرح مصباح الهدايه امام خمينى
24- رساله اى در مبانى تعليم و تربيت و انسان شناسى از نظر قرآن
25- شرح دعاهاى ايام رجب
26- تصوير نظام هستى در قرآن كريم
27- حوزه و انقلاب اسلامى ايران
28- تاريخ فلسفه در حوزه علميه قم
29- اهتمام به معنويت و اخلاق مردم در حكومت امام على (ع)
30- زمان در تفسير الميزان
31- تلخيص روش رئاليسم علامه طباطبايى
32- نقد (حكومت از مقوله وكالت)
هم اکنون آيت الله حسن ممدوحى از اعضاى جامعه مدرسين حوزه علميه قم و از سال 1345 تاکنون به‌ تدريس‌ و تربيت‌ شاگردان‌ مكتب‌

جمعه 1 مهر 1390  11:29 AM
تشکرات از این پست
montazer_1371
montazer_1371
کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت : تیر 1390 
تعداد پست ها : 298
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به:زندگی نامه علما

آيت الله حاج شيخ على كريمى جهرمى « دام ظله »

ولادت

ايشان پسر مرحوم حاج فرج الله كريمى، در سال 1320هـ . ش در شهرستان جهرم در خانواده اى متدين به دنيا آمدند.

 

پس از گذراندن مقدارى از دروس مقدمات حوزه در جهرم ، وارد شيراز شدند و از محضر استادان بزرگى چون آيت الله سيد محمد باقر آيت اللهى و شيخ حسين دارابى بهره گرفتند. پس از دو سال براى ادامه و تكميل تحصيلات حوزوى در مقاطع مقدمات، سطح و خارج به قم مهاجرت كرده و درمدرسه رضويه ساكن شدند. در اين شهر مقدس از درسهاى مختلفى خوشه‌ها چيدند كه استادان دوره سطح وى عبارتند از: اساتيد معظم اعتمادى ش(قوانين و رسائل)، ستوده و شيخ محمد على امينيان(شرح لمعه)، سيد حسين آيت الله الهى (مختصر المعاني)،فاضل لنكرانى (مكاسب) و سيد محمد باقر طباطبايى معروف به سلطانى (الكفايه).
از استادان مقطع عالى حوزه علميه قم - درس خارج – ميتوان از: آيات عظام،شيخ عباسعلى شاهروى و ميرزا هاشم آملى و سيد محمد يزدى – معروف به داماد – (اصول)، شيخ مرتضى حائرى (فقه) شيخ محمد على اراكى (اصول در حدود هفت سال) ، امام خمينى (فقه و اصول حدود يك سال)، محمد رضا گلپايگانى (فقه حدود 26 سال)، شهيد مفتح (منظومه سبزوارى)، حاج آقا حسين فاطمى و شيخ عباس تهرانى (اخلاق).

معظم له از ناحيه ايات عظام: گلپايگانى، نجفى، مرعشى و اراكى« اجازه روايى» و از اقاى گلپايگانى و از سيد احمد خوانسارى و محمد على اراكى إجازه هاى فقهى در امور حسبيه دارند. البته دو تقريظ حضرت آيت الله العظمى گلپايگانى بر دو كتاب وى، حكايت از جايگاه علمى و فقهى او دارد.
تأسيس موسسه «راسخون» جهت چاپ و نشر كتابهاى فرهنگي- دينى و رسيدگى به امور فقراء از خدمات دينى- اجتماعى ايشان به شمار مىرود.
پس از 10سال اقامه نماز جماعت در برخى مساجد قم، حدود 15 سال است كه در مسجد نو اين شهر به اقامه نماز جماعت مشغول هستند. در فقه، اصول، نهج البلاغه، علم حديث و تفسير تبحّر دارند و الان به تدريس خارج فقه حوزه و حديث و اخلاق (در مسجد رضوى ) و تحقيق و تأليف اشتغال دارند.
كه تا كنون بيش از 60 عنوان كتاب در زمينه هاى مختلف منتشر كردند.
 

تأليفات

1- الدّرّ المنضود في احكام الحدود (3 جلد)
2- نتايج الافكار
3- الصيام و شهر رمضان المبارك
4- مع معلّم الاخلاق في صفحات المكاسب
5- جذبات نهج البلاغه
6- مع المقدّس الأردبيلي في مسائل من الفقه
7- صلاة الجمعة في غيبة الحجة
8- المقدس الاردبيلي اضواء علي حياتة و شخصية
9- صورة موجزة من حياة المرجع الكبير السيّد الگلپايگاني
10- مقتطفات بقيه السّلف
11- حياة آية الله آية اللهي الجهرمي
12- العترة والقرآن
13- رازهاى آسمانى، تفسير سوره حديد
14- نظام اخلاقى اسلام، تفسير سوره حجرات
15- تجلى انسان در قرآن، تفسير سوره انسان
16- نمونه هايى از تأثير و نفوذ قرآن
17- شناخت قرآن از رهگذر قرآنى
18- سيماى عبادالرحمان در قران
19- چهره هاى محبوب در قران
20- قرآن و هدايت انديشه ها
21- مبارزه طاغوتيان با قران
22- جاذبه قرآن
23- سيماى قرآن در نهج البلاغه
24- جهان اسلام و مسأله تحريف
25- سروش رحمت
26- سيماى پرهيزكاران (خطبه همام)
27- هشدارى از امير مومنان به فرماندار بصره
28- به سوى مدينه فاضله ، شرح نامه حيات بخش امام على (ع) به امام حسن(ع)
29- اشعه حيات از بستر شهادت (شرح وصاياى اخرين حضرت على(ع) )
30- جرعه اى از چشمه سار غدير
31- مهدى (عج) مقتداى مسيح(ع)
32- عنايات حضرت مهدى موعود (عج) به علماء و مراجع تقليد
33- حقوق فراموش شده امام زمان(عج)
34- به ياد مهدى زهرا(س)
35- صحيفه آفتاب، كلمات گوهربار مهدى آل محمد (عج)
36- ديدگاه شيخ مفيد در مسأله حبوه
37- آيين روزه دارى
38- پيام رمضان
39- سيماى رمضان در صحيفه سجاديه
40- اسرار ليالى قدر
41- خط سرخ شهادت
42- ارزشهاى اصيل و انسانى
43- اذان، نغمه آسمانى
44- آواى رحيل، نگرشى بر حالت احتضار
45- تكرار حماسه على (ع) در خطبه زينب(س)
46- عقيله بنى هاشم زينب(س)
47- شهيد ربذه، ابوذر غفارى
48- مقدّس اربيلي، سرخيل قدسى فقاهت
49- آية الله موسس(مرحوم آقاى حاج شيخ عبدالكريم حائرى)
50- يادى از شيخ المراجع
51- خورشيد آسمان فقاهت و مرجعيت
52- مهاجر الى الله
53- سلاله پاكان
54- زمزمه عاشقان، شرح دعاى افتتاح
55- اولياء الله در قرآن و روايات
56- دختر و پسر نمونه در قرآن
57- سيماى حسين(ع)
58- بانوى ملكوت
59- سيماى امام على (ع) در نهج البلاغه
60- سيره و سخن فاطمه (س)
61- حديث آرزومندى (شرح بر دعاى ندبه)
62- بحث هاى پيرامون زيارت و زيارت ناحيه مقدّسه
63- اسوه صالحان

جمعه 1 مهر 1390  11:30 AM
تشکرات از این پست
montazer_1371
montazer_1371
کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت : تیر 1390 
تعداد پست ها : 298
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به:زندگی نامه علما

آيت الله حاج شيخ محمد سند « دام ظله »

ولادت

ايشان در سال 1382 هـ ق مطابق با 1341 هـ ش در كشور بحرين متولد شدند.

 

پدر ايشان حاج حميد از تاجران كشور بحرين مى باشند و از شيفتگان ائمه اطهار (عليهم السلام) خصوصاً حضرت سيد الشهداء (عليه السلام) هستند به طورى كه وقتى اسم آن حضرت برده مى شود اشك در چشمانش حلقه مىزند .
دوران دبستان را در 4 سالگى بعد از موفقيت در تست هوشى كه از معظم له به پيشنهاد معاون آموزش و پرورش بحرين گرفته شد، شروع نمود؛ و تا اتمام دبيرستان در بحرين مشغول درس بودند و در طول اين ايام از شاگردان ممتاز كلاس خود بوده، و هم زمان با درس در فعاليتهاى دينى و اعتقادى و اقامه نماز در مدرسه سهم بسزايى داشته است. پس از اخذ مدرك ديپلم جهت اخذ مدرك فوق ديپلم در رشته هندسه به كالج ديويدگيم در لندن رهسپار شد. در آنجا نيز از نبوغ سرشار خود بهره جست و در مدت يك سال موفق به اخذ مدرك فوق ديپلم از دانشكده مذكور شد. و چون عضو انجمن اسلامى دانشجويان لندن بودند در اولين سالگرد انقلاب اسلامى با دعوتى كه انجمن اسلامى دانشجويان تهران از ايشان جهت شركت در كنفرانس انديشه نمودند به ايران آمدند.
همين امر سبب شد تا در حوزه علميه قم مشغول به تحصيل شوند و با توجه به آشنايى كامل شان به زبان عربى و ذوق سرشار علمى دروس قبل از سطح حوزه را در سه سال و نيم با پشتكار بى وقفه به اتمام رساندند و غير از كتابهاى شرح نظام، شمسيه، مغنى اللبيب و مطول ديگر دروس را خود شخصاً بدون كمك استاد پشت سر گذاشتند.
دروس مكاسب و كفايه را نزد مرحوم پايانى (ره) و محقق افغانى مدظله و رسائل را نزد محمد حسين فاطمى ابهرى و محمد جواد ذهنى و از اساتيد فلسفه، منظومه و الهيات شرح تجريد آيت الله يحيى شيرازى را مىتوان نام برد علاوه بر اينكه اسفار و فصوص الحكم را نزد آيت الله جوادى آملى و اشارات را نزد آيت الله حسن زاده آملى (مدظلهم) استفاده نمودند.
اساتيد دوره خارج حوزه را نزد مرحوم آيت الله سيد محمد روحانى (ره) به مدت 10 سال و مرحوم آيت الله ميرزا هاشم آملى (ره)، يك دوره فقه از ابتداء تا انتها و كتاب طهارت و مرحوم آيت الله گلپايگانى (ره) در فقه و آيت الله وحيد خراسانى به مدت 8 سال و جزء اصحاب خاص جلسه استفتاء آيت الله ميرزا جواد تبريزى (مد ظلهم) بودند، و در دو سال پايانى عمر مرحوم آيت الله فانى (ره) كه به علت بيمارى در منزل بودند يك دوره اصول و كتابهاى مكاسب محرمه، اجاره، قضا، مسائل مستحدثه و مباحث تفسيريى و معارف بهره وافرى بردند.
پس از تحصيل علم در محضر اساتيد بزرگ امروزه خود يكى از قوى ترين دروس خارج فقه و اصول را به زبان عربى در حوزه علميه قم دارا هستند. اولين تدريس را حسب الامر استاد گرانمايه شان مرحوم سيد محمد روحانى (ره) براى چند تن از آيت الله زاده ها شروع نمودند و نيز در تعطيليها بانكدارى اسلامى و دو دوره فشرده از امامت الهيه از ديدگاه قانونى و ديدگاه تكوينى و فلسفى و عرفانى و معرفت دينى بحث نمودند.
از جمله فعاليتهاى اجتماعى معظم له در سخنرانى براى مراكز علمى و فرهنگى و دانشجويان كشور و مناظره ى كتبى در محيط اينترنتى با احمد كاتب منكر امامت اهل بيت و ولادت حضرت مهدى (عج) كه منجر به ملزم نمودن او و فرار احمد كاتب از سايتهاى اينترنتى شد. و همچنين ارائه مقالات ذى قيمت در مجلات مختلف علمى، فرهنگى مانند هفت اديان و تراثنا و غيره مىباشد.
نكته اخلاقى از منظر ايشان:
همان طور كه رياضت بدنى سلامتى بدن را به ارمغان مىآورد رياضت روحى عموماً بسيار غنيمت بار است و اثرات گرانبهايى را به ارمغان مىآورد.

تأليفات

1- سند العروة الوثقى (صلاة المسافر)
2- سند العروة الوثقى
3- هيويات الفقهية
4- ملكية الدولة
5- فقه الحيل الشرعية
6- فقه البنوك و الحقوق الجديدة
7- بحوث في مبانى علم الرجال
8- دعوى السفارة في الغيبة الكبرى
9- عقل عملى
10- الامامة الالهية
11- مقامات فاطمة الزهراء فى الكتاب والسنة

جمعه 1 مهر 1390  11:30 AM
تشکرات از این پست
montazer_1371
montazer_1371
کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت : تیر 1390 
تعداد پست ها : 298
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به:زندگی نامه علما

آيت الله دكتر شيخ احمد بهشتى « دام ظله »

ولادت

ايشان در سال 1314 شمسى در روستاى اسلام آباد - از توابع شهرستان فسا - در خانواده اى روحانى متولد شد. پدر او ، حجت الاسلام والمسلمين حاج شيخ عبدالمجيد بهشتى به خاطر صميميت ،وعظ ، ساده زيستى ، پارسايى و اخلاص ، روحانى بانفوذى در منطقه بود كه به اقامه نماز جمعه و جماعت مى پرداخت . او دروس مقدمات علوم دينى را نزد پدر فراگرفت . در سال 1328 ه.ش به شيراز رفت تا از محضر آيات عظام آن حوزه علوم دينى استفاده برد ، همچون حاج سيد حسين آية اللهى ، حاج شيخ محمد على موحد ، حاج ميرزا على اكبر ارسنجانى ، حاج سيد نورالدين حسينى (درس تفسير) ، حاج شيخ ابوالحسن حدايق (رسائل) ، حاج شيخ محمود شريعت زرقانى (درس كفايه) ، حاج شيخ بهاء الدين محلاتى (دروس خارج اصول ، مكاسب و تفسير) و سيد حسين جهبذ (شرح منظومه سبزوارى) . او علاوه بر تحصيل علوم جديد تا ديپلم ، براى تبليغ معارف اسلامى از منبر و سخنرانى و نوشتن مقالات براى نشريات دريغ نمى كرد .
شوق ادامه تحصيل ، او را در سال 1338 ه.ش وادار به مهاجرت به قم و حجره گرفتن در مدرسه دارالشفا نمود .
لذا از همان ابتدا ، خود را از افاضات علماى قم محروم نكرد و باعلاقه وافر به دروس علماى بزرگ حوزه علميه قم حاضر شد. نظير آيات عظام ، امام خمينى (خارج فقه و اصول ) ، بروجردى ، مصطفى خمينى ( شرح منظومه) ، سلطانى طباطبايى ، علامه طباطبايى( الهيات شفا) ، استاد مطهرى ، مهدى حايرى يزدى ، و محقق داماد (قدس الله اسرارهم) .
در قم همانند شيراز همراه تحصيل به تدريس نيز مى پرداخت لذا متون درسى حوزه را تاكنون از ابتدا تا كفايه و درس خارج تدريس كرده است . وى در سال 1339 ه.ش در كنكور شركت كرد و در سال 1342 به عنوان شاگرد اول دوره ليسانس دانشكده الهيات فارغ التحصيل شد . در سال 1345 نيز دكتراى فلسفه را اخذ كرد .
البته او فوق ليسانس علوم تجربى را در دانش سراى سابق گذراند كه نتيجه آن تأليف و تدوين چند جلد كتاب تربيتى مى باشد . نوشتن مقاله از تلاشهاى ديگر معظم له است كه برخى از آنها نوشتن مقاله در مجله مكتب اسلام است كه از سال 1342 تاكنون ادامه دارد .
نمايندگى مجلس شوراى اسلامى در دوره هاى اول و دوم از شهرستان فسا ، رياست گروه فلسفه دانشگاه تهران ( از سال 1367 تا كنون ) ، نمايندگى مجلس خبرگان رهبرى در دوره سوم از استان فارس ، از جمله فعاليتهاى اجتماعى - سياسى وى به شمار مى رود .
هم اكنون ايشان به تحقيق و تدريس درس خارج حوزه عمليه قم و تدريس فلسفه و كلام تخصصى در موسسه امام صادق (ع) قم ، مركز تربيت مدرس قم ، مدرسه امام خمينى ، دانشگاه تهران و تدريس تفسير براى دانش پژوهان رشته تخصصى تفسير قم اشتغال دارند . حدود چهارصد پايان نامه دكترى ، فوق ليسانس حوزوى و دانشگاهى با مشاوره و راهنمايى و داورى ايشان دفاع شده است .
مهم ترين نكته از ديدگاه ايشان :( مشوق و انگيزه اصلى و واقعى هر انسانى ، قوص و تعمق در آن عملى است كه مورد علاقه اش باشد . چنان كه مشوق وى غوص و تعمق در معارف اسلامى بود .)
 

تأليفات

1- انسان در قرآن
2- مستضعف در قرآن
3- حكومت در قرآن
4- خانواده در قرآن
5- عيسى در قرآن
6- ترجمه تفسير مجمع البيان (27 جلد)
7- خدا در قرآن
8- عيسى (ع) پيام آور اسلام
9- تربيت كودك در جهان امروز
10- اسلام و حقوق كودك
11- نسل نوخاسته
12- اسلام و بازى كودكان
13- مبانى تربيت بدنى در اسلام
14- اسلام و تربيت كودكان (2 جلد)
15- تربيت از ديدگاه اسلام
16- مسايل و مشكلات خانوادگى (3 جلد)
17- زنان نامدار در قرآن ، حديث و تاريخ (3 جلد)
18- قهرمان علقمه
19- جهان بينى اسلامى
20- تاملات كلامى و مسايل روز
21- صنع و ابداع
22- شرح و توضيح نمط چهارم ابن سينا
23- انسان و مذهب
24- شخصيت و انديشه هاى كاشف الغطا
25- راه تكامل (7 جلد)
26- مادر پيامبر
27- على (ع) و قوميت عربى
28- پاسخ شبهاتى پيرامون مكتب تشيع
29- گامهايى در راه تبليغ
30- فقه مقدماتى (3 جلد)
31- فقه تخصصى

جمعه 1 مهر 1390  11:30 AM
تشکرات از این پست
montazer_1371
montazer_1371
کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت : تیر 1390 
تعداد پست ها : 298
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به:زندگی نامه علما

آيت الله حاج شيخ محمد مهدى آصفى « دام ظله »

ولادت

ايشان در سال 1316 ش در يك خانواده روحانى در نجف اشرف متولد شد.

 

پدر او، مرحوم آيت الله شيخ على محمد آصفى بروجردى (ره) از علماء و فقهاى نجف بود. مادر و دختر فقيه بزرگوار مرحوم آيت الله شيخ محمد تقى بروجردى است.
ايشان از دوران نوجوانىبا حوزه علميه ارتباط پيدا كرد و پس از گذراندن مقدمات دروس علوم دينى، وارد مقطع سطح حوزه علميه شد و از استادان بنامى استفاده برد، همچون آيات عظام شيخ مجتبى لنكرانى (درس فقه) شيخ صدرا بادكوبى ( درس اصول)، سرابى (تفسير)، شيخ محمد رضا مظفر(منطق)، شيخ عبدالمنعم فرتوسى (بلاغت و معانى و بيان).
او همگام با دروس حوزوى، درس‌هاى دانشگاهى را تا مقطع فوق ليسانس دانشگاه بغداد در رشته معارف اسلامى ادامه داد.
استادان گرانقدرى كه او در مرحله عالى حوزه يعنى درس خارج از آنها بهره جست عبارتند از: آيات عظام ميرزا باقر زنجانى، شيخ حسين حلّى، حكيم، امام خمينى و ابوالقاسم خويى ... رحمة الله عليهم ... وى داراى تأليفات زيادى از جمله «ملكية الارض فى الاسلام» است كه در نجف نوشت و سى سال پيش آيت الله شيخ مرتضى آل ياسين و آيت الله ميرزا هاشم آملى با استناد به اين كتاب، به وى اجازه اجتهاد دادند.
وى كه در فقه و قرآن صاحب نظر مىباشند فعلا به تدريس خارج فقه (تخريج فقهى مسائل بانكدارى) و تكميل كتابهاى فى رحاب القرآن ( كه در حكم يك تفسير موضوعى است در 12 جلد) اشتغال دارند.
از خدمات فرهنگى، سياسى و اجتماعى او عبارتند از: تا چندى پيش حدود سى سال در كادر رهبرى حزب الدعوه عراق بود و مدتى است كه از اين حزب به دلائلى بيرون آمده. مؤسسه خيريه امام باقر (ع) را تأسيس كرد كه تقريباً 6700 خانواده پناهنده عراقى و افغانى را در بيش از 33 نقطه از جمهورى اسلامى ايران، سرويس دهى مىكند. ايجاد مجتمع هاى مسكونى (حدود 110 واحد مسكونى) براى ايتام در قم و 220 واحد مسكونى براى كمك هاى مادى و معنوى به مؤمنين در داخل عراق و داخل كشور افغانستان. از نكات قابل توجه وى در عرصه تحقيق و نگارش:
خواندن و انديشيدن زياد، راه كار است. خداوند جرقّه هايى در ذهن ايجاد مىكند كه انسان را به فكرهاى جديد و افق هاى تازه هدايت مىكند. غالباً هر ابتكار علمى از يك جرقّه فكرى برخواسته است. كار علمى، بسيار ظريف است و تبعيت از ديگران تا سر حدّ تقليد و راكد گذاشتن فكر صحيح نيست.
پژوهش، خود يك نوع نيايش است و اين جا است كه علم، انسان را به خدا ميرساند ولى اگر پژوهش و تحقيق، غرور علمى را در پى داشته باشد، حجاب ميان انسان و خدا خواهد بود.
 

تأليفات

1- الدعاء عند اهل بيت(ع)
2- الهوى فى حديث اهل بيت(ع)
3- حقيقة الحرية
4- الحب الالهى فى ادعية اهل البيت (ع)
5- الاجتهاد و التقليد و شؤون الفقه
6- من وحى التقى
7- المدخل الى ادراسة نص الغدير
8- المهم العلى فى ترتيب الاسلامى
9- المدخل الى ادراسة التشريح الاسلامى
10- شطور الدليل و الحجة في مدرسة الشيخ الانصارى
11- ملكية الارض فى الفقه الاسلامى
12- الانتظار الموجّه
13- الجسور الثلاثه
14- مع ذى النون فى رحلة العودة الى الله
15- الولاء و البراءة (ولاية الله)
16- تاريخ الفقه الشيعى
17- المدخل الىالامامه
18- علاقة الحركة الاسلامية بولاية الامر
19- يك دوره دوازده جلدى به عنوان (فى رحاب القرآن)
20- ولاية الامر
21- فى رحاب عاشوراء
22- وراث الانبياء
23- الامر بين الامرين
24- نظرية الامام الخمينى فى دور الزمان و المكان فى الاجتهاد
25- من الخمينين
26- اثر العلوم التجربية فى الايمان بالله
27- السلام فى الاسلام
28- آية التطهير
29- دروس من الثورة الاسلامية
30- النظرية الاسلامية في السياسة والحكم
31- مدرسة النجف و تطور الحركة الاسلامية
32- مفتاح الدخول الى رحاب القرآن
33- النظام المالى و تداول الثروة فى الاسلام
34- من حديث الدعوة و الدعاة
35- ساعات الفراغ
36- المسائل الفقهيه
37- العلاقة الجنسية فى القرآن
38- تفسير سورة الانفال
39- تفسير آية الكنز
40- الاتجاهات و الملامح العامة للنظام الاسلامى
41- پول در نگاه اقتصاد و فقه
42- الشيخ محمد رضا المظفر
43- نظام مالى در سيستم اقتصادى اسلامى

جمعه 1 مهر 1390  11:35 AM
تشکرات از این پست
montazer_1371
montazer_1371
کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت : تیر 1390 
تعداد پست ها : 298
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به:زندگی نامه علما

آيت الله حاج شيخ محمد آل اسحاق « دام ظله »


www.booali.ir

ولادت

ايشان كه پدر شهيد ابوالحسن آل اسحاق مى باشد در سال 1303 ه.ش در خوئين - از توابع زنجان - در خانواده اهل علم و روحانى چشم به جهان گشود.
 

 

پدر و مادر معظم له عالم و صاحب كرامت بودند ، چنانكه پدر او ، عالمى مجتهد و صاحب كرامت از شاگردان مرحوم آخوند خراسانى و تنها استاد «كفايه» زنجان بود . در درس كفايه اش از طلاب شركت كننده مى خواست در همان مجلس پس از پايان كلاس به مباحثه بپردازند. درسش پربار بود كه حتى جنّيان در درس او حاضر مى شدند . فرزندان را با فرهنگ توكّل به خداوند و تكيه بر امدادهاى غيبى ، بزرگ كرد . مادر او نيز زهراوار بچه ها را تربيت مى كرد و داراى كرامت بود كه حتى اجنّه از او استشفاء مى گرفتند .
آيت الله آل اسحاق تحصيلات ابتدايى را در محضر پدر سپرى كرد و چون اهل رياضت نفس بود بارقه هاى معنوى همچون تعبير خواب و فهم سريع درس ها ، به او ارزانى شد . روزى آيت الله العظمى شيخ حسين دين محمدى كه از هم دوره ايى هاى آيت الله بروجردى بود به وى فرمود : ديگر تقليد بر شما حرام است .
سرانجام پس از اتمام كلاس نهم از دروس جديد و پايان دروس علوم دينى تا دوره سطح حوزه ، در سال 1325 به قم مهاجرت كرد و از محضر استادان گرانقدر اين شهر بهره ها گرفت كه مهمترين آنها به ترتيب تأثير پذيرى معظم له عبارتند از : آيات عظام : امام خمينى (در فقه و اصول كه بيشترين تأثير را پس از پدر بروى داشته است ) ، سيد محمد حجّت كوه كمرى (فقه و اصول ) بروجرودى (خارج كفايه ) ، علامه طباطبايى (اسفار اربعه در فلسفه).
وى سپس در سال 1330 به نجف اشرف رفت و در درس فقه آيت الله العظمى سيد محسن حكيم شركت و با آيت الله سيد موسى صدر درس هاى حكيم را مباحثه مى كرد و هم زمان، از حوزه ى درس آيات عظام خويى (يك دوره اصول پنج ساله ) و ميرزا باقر زنجانى (فقه) استفاده برد . تا اين كه در سال 1335 به قم بازگشت و دوباره به درس مكاسب امام خمينى حاضر شد .
از خدمات فرهنگى - دينى ايشان ، تأسيس كانون تحقيقات اسلامى است . او كه اسلام را مكتب تربيتى مىدانست ، سراغ روانشناسى و تحقيق در بعد تربيتى در تربيتى قرآن كريم رفت . سپس روانشناسى اسلامى را براى اولين بار در حوزه علميه قم (سه بار) تدريس كرد كه با استقبال فراوان مواجه شد . همچنين گروه فرهنگى قدس را در راستاى پياده كردن 20 طرح تربيتى خود تاسيس نمود .
تحقيق و تدريس كتاب قانون بوعلى سينا در حوزه علميه قم و طبابت بر طبق آن كتاب از ديگر خدمات اوست كه هم اكنون ادامه داشته و حتى از كشورهاى ديگر نيز به وى مراجعه مى كنند .
او در فقه ، اصول و معارف تربيتى قرآن و مكتب اهل بيت (ع) صاحب نظر است . وى حوزه عمليه و انقلاب اسلامى را كانون تربيتى مى داند نه آموزشى . چرا كه آموزش را مقدمه تربيت بر مى شمرد لذا در دو رشته روانشناسى اسلامى و بهداشت اسلامى (كتاب قانون بوعلى) تدريس و فعاليت مى نمايد .
مهمترين نكته از منظر معظم له عبارتست از : «بياييد ارزش هاى انقلابى اسلام ناب را در زندگى شخصيت هاى اسلام معرفى نماييم . چرا كه نجات جهانيان در پرتو روى آوردن به ارزش هاى اسلامى و پيروى از اهل بيت (ع) است ».

تأليفات

1- اسلام و روانشناسى (2 جلد)
2- زمينه قانون اسلامى
3- كتاب سرخ شهادت
4- عرفان نماز
5- طبيب همراه
6- بعد مطلق جهان
7- عرفان حج
8- مبارزه عقل و جهل
9- زندگينامه حضرت ابراهيم (2 جلد)
10- بلال حبشى
11- زندگينامه سلمان فارسى
12- زندگينامه ابوذر غفارى
13- زندگينامه حضرت خديجه
14- مكتب شهادت
15- روانشناسى خانواده

جمعه 1 مهر 1390  11:37 AM
تشکرات از این پست
montazer_1371
montazer_1371
کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت : تیر 1390 
تعداد پست ها : 298
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به:زندگی نامه علما

آيت الله حاج شيخ محمد على فيض لاهيجى « دام ظله »

 

محمد على فيض لاهيجى فرزند شيخ نصير در سال 1303 هـ ش براى تحصيل علوم دينى وارد حوزه علميه قم شد . از آنجا كه فردى با استعداد و در فراگيرى درس كوشا بود به سرعت در كسب معارف اسلامى پيش مى رفت . او پس از دوره مقدمات حوزه علميه قم براى فراگيرى دروس سطح از محضر آيات عظام مطهرى (درس اصول ) صدوقى (لمعتين) سلطانى طباطبايى (رسائل، مكاسب و كفايه ) و منتظرى (شرح منظومه سبزوارى) بهره ها جست. آنگاه خود را آماده فراگيرى سطح عالى علوم و معارف اسلامى كرد و در اين راه از استادان بزرگى چون آيت الله العظمى امام خمينى (ره) (فقه و دو دوره درس اصول ) و آيه الله العظمى بروجردى (خارج فقه ) استفاده نمود.
معظم له از امام خمينى و آيت الله بهجت در امور حسبيه اجازه دارند .
از خدمات فرهنگى، اجتماعى و مسؤوليت او در بيست سال گذشته مى توان به موارد زير اشاره كرد.
همكارى با دادگاه عالى انقلاب اسلامى ايران ، قائم مقام ديوان عدالت (حدود چهارسال )
رئيس ديوان عدالت ادارى (حدود سه سال و نيم )
همكارى با بعثه امام خمينى و پس از آن با بعثه مقام معظم رهبرى در امور حج و زيارت (حدود هيجده سال )
همكارى با سازمان اوقاف و امور خيريه در رابطه با كميسيون ماده دو (حدود بيست سال)
همكارى با جامعه محترم مدرسين حوزه علميه قم در گزينش قضات (كه هم اكنون نيز ادامه دارد).
همكارى با مركز مديريت حوزه علميه قم و مسؤول امور مدارس آن مركز (حدود چهار سال).
ايشان كه در فقه و اصول و دروس مقدمات و سطح حوزه عمليه قم صاحب نظر هستند فعلا به تحقيق و تألليف مشغولند . زيبا ترين نكته از نظر ايشان: «عدم تعلّق انسان به مادّيت به ويژه روحانيون كه بايد به معنويت بپردازند و امور مادى را فقط براى گسترش اسلام و خدمت به مردم بخواهند».

جمعه 1 مهر 1390  11:37 AM
تشکرات از این پست
montazer_1371
montazer_1371
کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت : تیر 1390 
تعداد پست ها : 298
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به:زندگی نامه علما

آيت الله حاج سيد محمد جواد علوى طباطبايى بروجردى « دام ظله »


www.alaviboroujerdi.com

ولادت

معظم له در تاريخ 26 فروردين 1330 در خانواده متدين و مشهور علوى متولد شدند.

 

والده گرانقدرشان دختر حضرت آيت الله العظمى سيد حسين بروجردى (ره) مىباشند، و والد بزرگوارشان حضرت آيت الله سيد محمد حسين علوى طباطبايى بروجردى از خانواده‌ و از شاگردان آيت الله العظمى بروجردى (ره) مىباشند.
ايشان مقطع ابتدايى را تا كلاس چهارم در مدارس اوحدى و سنايى در قم خواندند، و سپس به علت فوت آيت الله بروجردى (ره) در تاريخ 21 فروردين 1340 هـ ش به همراه خانواده مكرمشان به تهران عزيمت نمودند. در تهران كلاس ششم ابتدايى را در مدرسه علوى كه به همت علامه كرباسچيان داير شده بود و از مدارس در سطح بالا و اسلامى به شمار مىرفت شاگرد اول شدند. و در مقطع دبيرستان زير نظر اساتيدى چون سيد كاظم موسوى، غلام رضا دانش و على مدرسى بهره جستند. و از سال چهارم دبيرستان در مدرسه شيخ عبدالحسين در بازار تهران به همراه دروس جديد به دروس حوزوى مشغول شدند و در همان ايام در تعطيلات تابستانى نزد اديب نيشابورى در مشهد مقدس سيوطى، مغنى و مطول مىخواندند.
بعد از اخذ ديپلم در رشته‌ى طبيعى در خرداد 1348 هـ ش در چند رشته دانشگاهى از جمله حقوق وادبيات قبول شدند و مراحل ثبت نام را نيز گذراندند ولى در همان سال جهت آموختن علوم اهل بيت ـ عليهم السلام ـ به حوزه علميه قم وارد شدند.
از جمله فعاليتهاى فرهنگى ايشان در دوران دبيرستان، تأسيس انجمن اسلامى جوانان مىباشد. و نيز انتشار مجله اى به نام جوانان در پناه اسلام در تيراژ 2000 عددى كه بعدها در سال 1352 به دستور ساواك چاپ و نشر آن متوقف شد.
بعد از عزيمت به شهر مقدس قم رسماً مشغول به دروس حوزوى شدند و دروس سطح را نزد آيات عظام مرحوم اعتمادى، ستوده، پايانى و سلطانى (رحمهم الله) و نيز ابطحى كاشانى و سبحانى (دام ظلهما) درس گرفتند. و دروس عالى حوزه (خارج فقه و اصول) را نزد مرحوم آيت الله العظمى گلپايگانى و مرحوم آيت الله العظمى مرتضى حائرى و مرحوم آيت الله العظمى سيد محمد روحانى (قدس الله اسرارهم) و آيت الله العظمى ميرزا جواد تبريزى و آيت الله العظمى وحيد خراسانى (دام ظلهما) بهره جستند.
همچنين كتاب منظومه از قسمت فلسفه را نزد آيت الله محمدى گيلانى و اسفار را نزد آيت الله جوادى آملى و الهيات بمعنى الاخص را نزد مرحوم آيت الله العظمى سيد رضا صدر (ره) درس گرفتند.
معظم له مكرر اكثر كتابهاى حوزوى را در سطوح مختلف نظير: شرح تصريف، سيوطى، مغنى، لمعه، اصول مظفر، رسائل و مكاسب و كفايه را تدريس فرمودند. و از سال 1370 هـ ش خارج اصول و 1375 خارج فقه را شروع نمودند. و تا به امروز نزديك به يك دوره خارج اصول و خارج فقه كتابهاى اجتهاد و تقليد و مقدارى از طهارت و چندين بار منظومه سبزوارى و شرح تجريد و كتب كلامى ديگر و به مدت 2 سال رجال تدريس نموده اند.
از فعاليتهاى اجتماعى ايشان مىتوان مؤسسه آيت الله العظمى بروجردى لنشر معالم اهل البيت (عليهم السلام) را نام برد كه سعى در احياى مباحث شيعه و احياى آثار آيت الله العظمى بروجردى (ره) را دارد و در بخشى ديگر از اين مؤسسه درسهاى حضرت آيت الله موسوى تهرانى (دام ظله) كه از اساتيد بنام و مشهور دروس رسائل و كفايه مىباشند. جمعى از شاگردان ايشان مشغول پياده نمودن نوارهاى درسى و تطبيق آن با دست نوشته هاى ايشان هستند تا در آينده به صورت كتاب در دست علاقه مندان و شاگردان آن استاد قرار گيرد.
همچنين در جمهورى آذربايجان و آسياى ميانه با محوريت نشر و تبليغ مذهب تشيع امور فرهنگى زير را انجام مىدهند.
1 ـ مدارس تربيت طلاب كه قبلاً شامل هفت مدرسه بوده ولى هم اكنون به علت محدوديت مالى به دو مدرسه تنزل يافته است.
الف ـ مدرسه امام باقر (عليه السلام) در باكو.
ب ـ مدرسه جليل آباد با بيش از 300 طلبه.
2 ـ اعزام مبلغ در ماههاى محرم و رمضان به كشورهاى آسياى ميانه و تبليغات وسيع فرهنگى در خصوص علويهاى تركيه كه بالغ بر 23 ميليون نفر مىباشند.

نكته اخلاقى از نظر معظم له:
فخر ما اين است كه به عنوان طلبه آنچه كه به دست ما رسيده همان طور كه درباره علما شيعه آمده «حملة العلم» هستند ما نيز حمله اى صادق و امينى براى آيندگان باشيم و اعتقادات مردم را تضعيف نكنيم.

تأليفات

1- تقريرات فقه و اصول درس خارج آيت الله العظمى مرحوم سيد محمد روحانى (رحمه الله)
2- تقريرات فقه و اصول درس خارج آيت الله العظمى وحيد خراسانى (دام ظله) بالغ بر 5000 صفحه
3- حاشيه كفاية الاصول
4- شرح حال زندگى خاندان بروجردى
5- شكوفه اميد
6- آفرينش در قرآن

جمعه 1 مهر 1390  11:38 AM
تشکرات از این پست
montazer_1371
montazer_1371
کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت : تیر 1390 
تعداد پست ها : 298
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به:زندگی نامه علما

آيت الله ميرزا جواد غروى عليارى « دام ظله »


www.gharavi-aliari.com

ولادت

ايشان در سال 1313 هـ.ش در شهر تبريز در ميان خانواده اى كه معروف به علم و تقوى و فضيلت بودند ديده به جهان گشودند.
 

 

والد معظم حضرت استاد شيخ الفقها و المجتهدين حضرت آيت الله العظمى حاج ميرزا على غروى عليارى (قدس سره) كه بعد از زندگى نامه ايشان در قسمتهاى ديگر مستقلا مى آيد .
والده ماجده ايشان نيز بانوى مومنه از سلاله پاك رسول الله (صل الله عليه وآله) بوده است كه از نظرنسب به ساحت مقدس كريم اهلبيت امام حسن مجتبى (عليه السلام) مى رسند .
تحصيلات:
ايشان ازهمان كودكى با جديت و علاقه به تحصيل علوم پرداختند و دوره هاى علمى و اخلاقى رانزد والد بزرگوارشان و حجج الاسلام آقايان ميرزا محمد آخوندى ، ميرزا عبد الرزاق مشك عنبرى گذرانيدند .
اساتيد :
استاد حدود ده سال از عمر خود را در كنار بارگاه ملكوتى باب علم نبى (صل الله عليه وآله) مولاى متقيان على (عليه السلام) صرف تحصيل نمود واز خرمن پر فيض علماى بزرگوار و اساتيد مبرز گذراند و به مقام رفيع استنباط و اجتهاد رسيد .
از خيل آيات عظام :
1- حضرت آيت الله العظمى سيد ابوالقاسم خويى (ره)
2- حضرت آيت الله العظمى سيد ابراهيم اصطهباناتى (ره)
3- حضرت آيت الله العظمى سيد مرتضى فيروز آبادى (ره)
4- حضرت آيت الله سيد نصر الله مستنبط (ره)
5- حضرت آيت الله ميرزامحمد قائنى (ره)
6- حضرت آيت الله ميرزا احمد على توحيدى (ره)
7- حضرت آيت الله سيد جعفر جزايرى (ره)
8- حضرت آيت الله ميرزا محمد على سرابى (ره)
استاد به علت جو نامساعد عراق بعد از كودتا به تهران و از آنجا با نظر والد معظمشان جهت ادامه تحصيل به مشهد مقدس و در كنار حرم مطهر ثامن الائمه (عليه السلام) هجرت نمودند و از محضر اساتيد بزرگوار بهرمند گرديدند كه از ميان آن عالمان :
1- حضرت آيت الله العظمى سيد هادى ميلانى (ره)
2- حضرت آيت الله شيخ احمد كفايى خراسانى (ره) فرزند حضرت آيت الله العظمى آخوند خراسانى .
3- حضرت آيت الله حاج شيخ مرتضى شاهرودى(ره)
استاد به جهت علاقه وافر و اينكه هيچ وقت خود را از آموختن علم مستغنى نمى دانست تن به سفرى كه دوازده سال طول كشيد سپرد و در جوار آستانه فاطمه معصومه (عليها السلام) و در محضر اساتيد بزرگوار و علمان عامل و ستارگان آسمان عرفان و فقاهت زانوى ادب بر زمين زد و از گلستان پر فيضيشان بهره هابرد كه هنوز هم در كهولت سن زمانى كه يادى از آن ايام ميكنند حلقه هاى اشك بر رخسارشان مى نشيند و آن ايام را بهترين دوران عمر خود بحساب مى آورند.
اساتيد استاد در شهر قم :
1-حضرت امام خمينى (ره)
2- حضرت آيت الله العظمى سيد محمد رضا گلپايگانى (ره)
3- حضرت آيت الله العظمى سيد شهاب الدين مرعشى نجفى (ره)
4- حضرت آيت الله العظمى شيخ محمد اراكى (ره)
5- حضرت آيت الله العظمى ميرزا هاشم آملى (ره)
6- حضرت آيت الله العظمى سيد محمد محقق داماد (ره)
استاد علم عرفان و فلسفه و تفسير را نزد فيلسوف و عارف بزرگ زمانه حضرت علامه سيد محمد حسين طباطبائى (ره) آموخت .
تدريس : شيوه بزرگان علم و ادب چنين است كه همراه با آموختن بر مسند تدريس هم مى نشينند استار هم از اين قاعده مستثنى نبود و خود به تدريس سطوح عاليه (رسائل ،مكاسب ،كفايه ،عرفان واخلاق) پرداختند . و پس از چند دوره متوالى تدريس دروس فوق به تدريس خارج فقه اصول پرداختند . شايان ذكر است ايشان طى اين ساليان در كنار دروس فوق از تربيت شاگردان در قالب تدريس عرفان ، اخلاق غافل نبودند شيوه تفسيرى ايشان آميخته اى از روش استاد بزرگوارشان علامه طباطبائى (ره) و صاحب تفسير مجمع البيان ، تبيان و تفسير عرفانى مى باشد.
عالمان دين و فقيهان وارسته بنايشان چنين است آن هنگام كه خود سير اب شدند لباس تبليغ و صيا نت دين بر تن كرده و جهت انجام وظيفه هجرت مى نمايند استاد در سال 1352 بنابر اصرار دوستان و صلاح ديد مراجع وقت به تهران عزيمت نمودند و همزمان با بر عهده گرفتن امامت مسجد جامع فاطميه به تاسيس حوزه علميه اى در كنار مسجد همت گماشتند كه با متانت ، صبر و حوصله به پرورش طلاب و عاشقان فقه آل محمد (صلى الله عليه وآله) پرداختند .
مبارزات :
خطه آذربايجان ياد آور ايمان ، استقامت مردانگى وآزادگى مى باشد كه در طول تاريخ پرفراز و نشيب اسلام و ايران هميشه حافظ اين كيان بوده است حضرت استاد خود از اين قاعده مستثنى نبودوآن هنگام كه استاد بزرگوارشان امام خمينى (ره) نداى اسلام خواهى سردادند استاد با لبيك گفتن به اين ندا برگ زرين ديگرى بر زندگانى خود بازنمودند و در اين راه از آزارو اذيت و مصائبى كه بر او رفت هيچ باكى برخود راه نداد و تا پايان راه بر اين عقيده پا فشرد .
 

تأليفات

1- تقريرات درس امام خمينى (ره)
2- تفريرات درس آيت الله العظمى شاهرودى (ره)
3- تقريرات درس آيت الله العظمى محقق داماد (ره)
4- شناخت توحيد
5- تفسير قرآن مجيد
6- نبوت و امامت
7- شناخت امام منتظر مهدى موعود (عجل الله فرجه)
8- عرفان ( نفس، قلب،روح،عقل)
9- فضائل انسانى
10- حاشيه بر عروه الوثقى
11- رساله علميه
12- مناسك حج
13- الرجعة و المعراج
14- مجموعه مقالاتى در باب اخلاق

جمعه 1 مهر 1390  11:38 AM
تشکرات از این پست
montazer_1371
montazer_1371
کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت : تیر 1390 
تعداد پست ها : 298
محل سکونت : خوزستان

پاسخ به:زندگی نامه علما

آيت الله العظمى ميرزا مسلم ملكوتى سرابى « دام ظله »

ولادت و تحصيلات

حضرت آيت الله ميرزا عبدالله مسلم ملکوتى ، در پانزدهم‌ خرداد سال‌ 1303 در حومة‌ شهرستان‌ سراب‌، واقع‌ در 130 كيلومترى‌ تبريز به‌ دنيا آمد. پدرش‌ به‌ شغل‌ كشاورزى‌ روزگار مي‌گذراند و داراى‌ تحصيلاتى‌ نيز بود. اشتياق‌ خانواده‌ آية‌ الله‌ ملكوتى‌ و نيز علاقه‌ پدر، او را به‌ تحصيل‌ علوم‌ دينى‌ وا داشت‌ به‌ گونه‌اى‌ كه‌ در پنج‌ يا شش‌ سالگى‌ نزد عالم‌ محل‌ كه‌ خود از منسوبين‌ او بود، توانست‌ نوشتن‌ و خواندن‌ را فرا گيرد و با قرآن‌ مجيد و معارف‌ آن‌ آشنا شود و بخشى‌ از قرآن‌ را حفظ‌ كند.
آية‌ الله‌ ملكوتى‌، با فرا گرفتن‌ قرآن‌ در زادگاه‌ خود به‌ سراب‌ آمد و در آنجا به‌ فراگيرى‌ كتابهاى‌ متداول‌ ادبى‌ حوزه‌ علميه‌، همانند جامع‌ المقدمات‌، سيوطى‌، مغنى‌، مطول‌، منطق‌ و اصول‌ فقه‌ پرداخت‌ و در هفده‌ سالگى‌ براى‌ ادامة‌ تحصيل‌، به‌ تبريز رفت‌.
در حوزه‌ علميه‌ تبريز، به‌ مدت‌ چهار سال‌ اقامت‌ داشت‌ و از محضر استادان‌ گرانمايه‌ آن‌ ديار همچون‌ مرحوم‌ آية‌ الله‌ سيد مهدى‌ انگجى‌، مرحوم‌ آية‌ الله‌ ميرزا فتاح‌ شهيدى‌ و مرحوم‌ آية‌ الله‌ ميرزا محمود دوزدوزاني‌. بهره‌ برد و كتابهاى‌ شرح‌ لمعه‌، رسائل‌، مكاسب‌ و كفاية‌ الاصول‌ را به‌ پايان‌ رساند. ايشان‌ در طى‌ اين‌ سالها، كتابهايى‌ را كه‌ پيش‌تر فرا گرفته‌ بودند، به‌ طلابى‌ كه‌ تازه‌ وارد حوزه‌ شده‌ بودند، تدريس‌ مي‌كردند.
با اتمام‌ دوره‌ سطح‌، در سال‌ 1321 به‌ منظور ادامة‌ تحصيل‌ و بهره‌گيرى‌ از محضر عالمان‌ و دانشمندان‌ قم‌، بدانجا روانه‌ شد. از نخستين‌ روزهاى‌ سكونت‌ در شهر قم‌، به‌ جد و جهد، در درس‌ بزرگان‌ حوزه‌ علميه‌ حاضر شد و در علوم‌ معقول‌ و منقول‌، از محضر بزرگانى‌ چون‌ امام‌ خميني‌(ره‌) و علامه‌ طباطبايى‌ بهره‌ برد. سپس‌ به‌ حوزه‌ علميه‌ مشهد عزيمت‌ كرد و ضمن‌ انس‌ با آستان‌ ملكوتى‌ على‌ بن‌ موسى‌ الرضا(ع‌) از درس‌ بزرگان‌ آن‌ ديار، همچون‌ آية‌ الله‌ ميرزا مهدى‌ اصفهانى‌ استفاده‌ نمود.
شوق‌ فراگيرى‌ علوم‌ دينى‌، آية‌ الله‌ ملكوتى‌ را در سال‌ 1334 به‌ سمت‌ نجف‌ اشرف‌ كشاند. انوار علوى‌ چنان‌ بر سر ايشان‌ سايه‌ افكند كه‌ توانست‌ در آن‌ ديار، به‌ درس‌ بزرگانى‌ چون‌ آية‌ الله‌ سيد ابوالقاسم‌ خويى‌، آية‌ الله‌ سيد محسن‌ حكيم‌ راه‌ يابد و كسب‌ فيض‌ نمايد همچنين‌ در اين‌ مدت‌ از تربيت‌ شاگردان‌ ممتاز در فقه‌، اصول‌، فلسفه‌، كلام‌، رياضى‌ و ... غافل‌ نماند و بدين‌ ترتيب‌، دين‌ خود را به‌ حوزه‌ علميه‌ آن‌ ديار نيز ادا كرد. اقامت‌ دوازده‌ ساله‌ ايشان‌ در نجف‌، در سال‌ 1346 به‌ پايان‌ رسيد و ايشان‌ براى‌ سپرى‌ كردن‌ اوقات‌ فراغت‌ در تابستان‌، به‌ ايران‌ آمد. با به‌ پايان‌ رسيدن‌ تابستان‌، بار ديگر قصد نجف‌ اشرف‌ نمود اما درگيريهاى‌ آن‌ روز دولت‌ ايران‌ و عراق‌ كه‌ به‌ نا امن‌ شدن‌ مرزها انجاميده‌ بود، او را از تصميم‌ خود بازداشت‌ و ديگر باز، عازم‌ شهر مقدس‌ قم‌ شد.
آية‌ الله‌ ملكوتى‌، با ورود به‌ شهر قم‌، تدريس‌ فقه‌ و اصول‌ را آغاز كرد كه‌ با استقبال‌ فراوان‌ طلاب‌ مستعد روبرو شد و نيز ايشان‌ در كنار آن‌ به‌ تدريس‌ فلسفه‌ مي‌پرداخت‌ كه‌ حاصل‌ آن‌، ظهور طلابى‌ فرهيخته‌ در حوزه‌ علميه‌ امروز ماست‌.
 

اساتيد

دوران‌ تحصيل‌ آية‌ الله‌ ملكوتى‌، در محضر بزرگانى‌ سپرى‌ شده‌ است‌ كه‌ نام‌ هر كدام‌، همچون‌ ستاره‌اى‌ در آسمان‌ تشيع‌ مي‌درخشد.
ايشان‌ در تبريز، دروس‌ سطح‌ را نزد مرحوم‌ آية‌ الله‌ ميرزا فتاح‌ شهيدى‌، مرحوم‌ آية‌ الله سيد كاظم‌ شريعتمدارى‌، مرحوم‌ آية‌ الله‌ ميرزا محمود دوزدوزانى‌ و مرحوم‌ آية‌ الله‌ سيد مهدى‌ انگجى‌ آموخت‌. با ورود به‌ قم‌، در درس‌ خارج‌ فقه‌ و اصول‌ آقايان‌ مرحوم‌ حاج‌ ميرزا محمد فيض‌ قمى‌ و سيد محمد حجت‌ شركت‌ نمود. با ورود آية‌ الله‌ بروجردى‌ به‌ قم‌ از درس‌ ايشان‌ نيز بهره‌ برد و در علوم‌ عقلى‌ به‌ درس‌ حضرت‌ امام‌ خميني‌(ره‌) رفت‌. ايشان‌ از امام‌(ره‌) به‌ دقت‌، جديت‌ و همت‌ بلند معظم‌ له‌ ياد مي‌كند و از سجاياى‌ اخلاقى‌ ايشان‌، حضور دائمى‌ در نماز جماعت‌ را بر مي‌شمرد.
همچنين‌ ايشان‌ در علوم‌ عقلى‌ از ميرزا مهدى‌ مازندرانى‌، شيخ‌ ابوالقاسم‌ اصفهانى‌، ميرزا مهدى‌ آشتيانى‌ و علامه‌ طباطبايى‌ نيز بهره‌ برده‌ است‌.
در مشهد نيز به‌ درس‌ فلسفه‌ شيخ‌ سيف‌ الله‌ ايسى‌ ميانجى‌ و هيأت‌ و رياضيات‌ شيخ‌ محمد رضا كرباسى‌ رفت‌ و نيز از محضر آية‌ الله‌ ميرزا مهدى‌ اصفهانى‌ بهره‌هاى‌ فراوان‌ برد.
استادان‌ ايشان‌ در نجف‌، ميرزا عبدالهادى‌ شيرازى‌، سيد محسن‌ حكيم‌، سيد محمود شاهرودى‌ و شيخ‌ حسين‌ حلي‌بودند كه‌ در درسهاى‌ خارج‌ فقه‌ آنان‌ شركت‌ مي‌نموده‌ است‌ و نيز در درس‌ خارج‌ فقه‌ و اصول‌ آية‌ الله‌ ابوالقاسم‌ خويى‌ حضور مداوم‌ داشته‌ است‌.
ايشان‌ از دوستان‌ دوره‌ طلبگى‌ خود به‌ شيخ‌ اسدالله‌ اصفهانى‌ و آقا سعيد اشراقى‌ اشاره‌ مي‌كند كه‌ هماره‌ با آنها به‌ مباحثه‌ دروس‌ فرا گرفته‌ شده‌، مي‌پرداخته‌ است‌.
 

تدريس

آية‌ الله‌ مسلم‌ ملكوتى‌ طبق‌ سنت‌ حوزه‌هاى‌ علميه‌، هم‌ زمان‌ با تحصيل‌ به‌ تدريس‌ دروس‌ به‌ طلاب‌ بعد از خود مي‌پرداخت‌ و در فقه‌ و اصول‌، فلسفه‌، كلام‌، هيأت‌، رياضى‌ و ... صاحب‌ شاگردانى‌ زبده‌ بود و سه‌ حوزه‌ قم‌، نجف‌ و مشهد خاطرة‌ سالها تدريس‌ ايشان‌ را در ذهن‌ دارد.
 

فعاليتهاى‌ سياسى‌

زندگى‌ آية‌ الله‌ ملكوتى‌ همچون‌ بسيارى‌ ديگر از علماى‌ راستين‌، با مبارزات‌ و فعاليتهاى‌ سياسى‌ بسيارى‌ همراه‌ بود. در زمان‌ سلطه‌ حكومت‌ ستمشاهى‌، ايشان‌ لحظه‌اى‌ از مبارزه‌ با آن‌ رژيم‌ سرباز نزد و حتى‌ ديگران‌ را به‌ فعاليت‌ و مبارزه‌ بر ضد شاه‌ تشويق‌ مي‌كرد.
آية‌ الله‌ مسلم‌ ملكوتى‌ با تأسيس‌ كتابخانه‌ و صندوق‌ قرض‌ الحسنه‌ المهدى‌ در شهر سراب‌، زادگاه‌ خود، بر آن‌ شد كه‌ با جذب‌ جوانان‌ متدين‌، آنها را براى‌ مبارزه‌ بر ضد رژيم‌ شاه‌ منسجم‌ و متشكل‌ سازد و در ضمن‌، مبانى‌ اعتقادات‌ آنها را نيز تقويت‌ كند.
از فعاليتهاى‌ ديگر ايشان‌ در پيش‌ از انقلاب‌، عضويت‌ در جامعه‌ مدرسين‌ حوزه‌ علميه‌ قم‌ بود. در آن‌ روزگار، جلسات‌ جامعه‌ مدرسين‌ به‌ صورت‌ مخفى‌ و در خانة‌ افراد عضو، برگزار مي‌شد. آية‌ الله‌ ملكوتى‌ با حضور مستمر در جلسات‌ جامعه‌ مدرسين‌، امضاى‌ نامه‌هاى‌ آن‌ مركز در حمايت‌ از نهضت‌ امام‌ خميني‌(ره‌) و تبادل‌ نظر با گروهها و جناحهاى‌ سياسى‌ براى‌ وحدت‌ هر چه‌ بيشتر، نام‌ خود را در شمار ياران‌ باوفاى‌ انقلاب‌ و امام‌(ره‌) رقم‌ مي‌زد. افشاگري‌هاى‌ ايشان‌ در آن‌ سالها، باعث‌ شده‌ بود كه‌ ساواك‌ بارها ايشان‌ را در قم‌ و آذربايجان‌ تحت‌ تعقيب‌ قرار دهد. حضرت‌ آية‌ الله‌ ملكوتى‌، در سالهاى‌ مبارزه‌ بر ضد رژيم‌ با تبعيت‌ و پيروى‌ محض‌ از فرمانهاى‌ حضرت‌ امام‌ خميني‌(ره‌) در برابر گروهها و دسته‌هاى‌ انحرافى‌ و التقاطى‌ ايستاد و بر اسلامى‌ بودن‌ حركت‌، پافشارى‌ نمود.
فعاليتهاى‌ سياسى‌ ايشان‌ به‌ پيش‌ از انقلاب‌ محدود نشد. با پيروزى‌ انقلاب‌ شكوهمند اسلامى‌ ايران‌ در بهمن‌ 1357، حضور سبز و پر صلابت‌ ايشان‌ در عرصه‌هاى‌ گوناگون‌ انقلاب‌، به‌ بسيارى‌ از مبارزان‌، اميد مي‌بخشيد. ايشان‌ با شركت‌ مستمر در دفتر استفتائات‌ امام‌(ره‌) به‌ مستحكم‌ كردن‌ پيوند امام‌ و امت‌ و نيز به‌ حل‌ مشكلات‌ فقهى‌ مردم‌ مي‌پرداخت‌ و نيز به‌ نمايندگى‌ از طرف‌ امام‌(ره‌) براى‌ حل‌ مشكلات‌ مردم‌ آذربايجان‌ و زنجان‌، به‌ آن‌ ديار شتافت‌.
با شهادت‌ آية‌ الله‌ مدنى‌، امام‌ جمعه‌ تبريز، در سال‌ 1360، امام‌ خميني‌(ره‌) آية‌ الله‌ ملكوتى‌ را به‌ نمايندگى‌ خود در آذربايجان‌ و نيز به‌ عنوان‌ امام‌ جمعه‌ تبريز برگزيد. تبريز در آن‌ سالها دست‌ خوش‌ نزاعها و تحريك‌ گروهكهاى‌ ضد نظام‌ براى‌ ايجاد يأس‌ از انقلاب‌ اسلامى‌ بود. آية‌ الله‌ ملكوتى‌ با افشاى‌ اين‌ دسيسه‌ها و دعوت‌ مردم‌ و گروه‌هاى‌ هوادار انقلاب‌ به‌ وحدت‌ و يكپارچگى‌، دشمنان‌ را از رسيدن‌ به‌ اهداف‌ خود مأيوس‌ نمود. ايشان‌ بارها و بارها در خطبه‌هاى‌ نماز جمعه‌ و ديگر سخنرانيها، مردم‌ را به‌ حضور پر شور در جبهه‌هاى‌ جنگ‌ و كمك‌ به‌ رزمندگان‌ دلير اسلام‌ فرا خواند و خود نيز از حمايت‌ مادى‌ و معنوى‌ رزم‌ آوران‌ دفاع‌ مقدس‌ دريغ‌ نورزيد.
همچنين‌ آية‌ الله‌ ملكوتى‌ در دورة‌ اول‌ و دوم‌ مجلس‌ خبرگان‌ رهبرى‌، به‌ نمايندگى‌ از طرف‌ مردم‌ آذربايجان‌ شرقى‌ عضويت‌ داشت‌ و خدمات‌ شايانى‌ را در اين‌ عرصه‌ نيز به‌ انجام‌ رساند.
آية‌ الله‌ ملكوتى‌ در سال‌ 1373، با دعوت‌ برخى‌ بزرگان‌ حوزه‌ علميه‌ قم‌ و نيز موافقت‌ مقام‌ معظم‌ رهبرى‌ از تبريز به‌ قم‌ آمد و با بر پا كردن‌ درس‌ خارج‌ فقه‌ و اصول‌، بسيارى‌ از طلاب‌ علوم‌ دينى‌ را شيفتة‌ درس‌ خويش‌ ساخت‌ و بدين‌ وسيله‌، سيرة‌ علما و دانشمندان‌ اين‌ حوزه‌ سترگ‌ را پاس‌ داشت‌.
 

فعاليتهاى‌ علمى‌ و فرهنگى‌

آية‌ الله‌ ملكوتى‌، در عمر شريف‌ خود فعاليتهاى‌ فرهنگى‌ شايانى‌ را به‌ جامعه‌ شيعه‌ تقديم‌ نموده‌ است‌ كه‌ از آنها به‌ ذكر تأليفات‌ و تدريسها بسنده‌ مي‌كنيم‌:
 

تأليفات‌

1- الربا فى‌ التشريع‌ الاسلامى‌
2- مسجد، مسجد شد (تاريخ‌ كامل‌ آذربايجان‌)
3- المحاكمات‌ (نقد و بررسى‌ نظريات‌ مرحوم‌ ميرزاى‌ نايينى‌ و مقايسه‌ آن‌ با نظريات‌ ديگر علما)
4- شرح‌ كفاية‌ الاصول‌
5- يك‌ دوره‌ اصول‌ مدوّن‌
6- حاشيه‌ بر اسفار
7- حاشيه‌ بر شفا
8- الامن‌ العالم‌ فى‌ الاسلام‌ او الامر بالمعروف‌ و النهى‌ عن‌ المنكر
9- تفسير سورة‌ فاتحه‌
10- المنافقون‌ فى‌ القرآن‌ و السنة‌ و التاريخ‌
11- الفرق‌ بين‌ الدين‌ و العلم‌ و الفلسفه‌
12- رسالة‌ توضيح‌ المسائل‌
13- مناسك‌ حج‌
14- مقتل‌ الامام‌ الحسين‌(ع‌)
15- الحاشيه‌ على‌ العروة‌ الوثقى‌
16- الصلوة‌
17- الحدود و الديات‌
18- رقبات‌ موقوفه‌ طبق‌ وقف‌ نامه‌.

جمعه 1 مهر 1390  11:39 AM
تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها