معرفی غارهای طبیعی و کوه های استان تهران

  

در قسمت قبل به 

  پرداختیم. اینک در ادامه می خوانیم...

  

این غار در

واقع است؛ از هرانده تا غار بورنیک در حدود دو ساعت پیاده فاصله است. در فصل تابستان هوای درون غار بسیار خنک و دلپذیر است.

این غار

واقع است. غار رودافشان در مسیر راه کوهنوردانی است که به ارتفاعات منطقه صعود می کنند. درون غار پوشیده از مواد آهکی است که به صورت قندیل هایی از سقف غار آویزان شده است. همچنین در داخل غار چاله هایی وجود دارد که آبی زلال از دل صخره هایی سنگی آن بیرون می آید. ارتفاع غار به اندازه ای است که به آسانی می توان در آن حرکت کرد.

  

غار گل زرد

قرار دارد. سطح درون غار پوشیده از استالاکتیت ( چکیده ) و استالاکمیت ( چکنده ) است که به شکل قندیل هایی از سقف تا کف آن نمایان شده اند. همچنین سطح غار پوشیده از کربنات کلسیم است که با روشنایی چراغ های کوهنوردان که بر آنها می تابد درخشندگی شگفتی را در غار پدید می آورد. درون غار چندین حوضچه آب سرد در فاصله های گوناگون از هم وجود دارند. با آن که سطح غار دارای شیب تند است ولی حرکت در آن بسیار آسان صورت می گیرد.

این غار

در منطقه گچسر و در جایی مصفا به نام آزادبر قرار دارد. برودت درون غار به حدی است که تا ماه خرداد می توان قندیل های یخ را در آنجا دید.

  

مرتفع ترین قله سلسله جبال البرز

با 5636 متر ارتفاع از سطح دریای مازندران و 5671 متر از سطح دریاهای آزاد جهان قرار دارد. آتشفشان دماوند هزاران سال پیش خاموش شده است. یادگار این آتشفشان پیش از تاریخ، سنگ های گوگرد دار و تکه های گوگرد ناب و نیز وجود حوضچه ای به شعاع 100 متر و عمق 30 متر در قله قیفی شکل دماوند است که معمولاً یخ بسته است. درجه برودت هوا در قله دماوند، در میانه تابستان بین ظهر تا ساعت 4 بعدازظهر در حدود چهار درجه زیر صفر است. دامنه دماوند در ارتفاع 2000 تا 3500 متری یک سره از گل های شقایق پوشیده می شود.

  

دامنه جنوبی البرز که به کوهستان توچال شهرت دارد، میعادگاه اصلی کوهنوردان و ورزشکاران است که از تهران و حومه آن به صعود می پردازند. مشهورترین و پر رفت و آمدترین پناهگاه ها و جان پناه های توچال به ترتیب از شرق به غرب کـُلـَک چال، شروین، شیرپـَلا، توچال، اسپیدکمر و پلنگ چال است که همگی آنها مشرف به تهران هستند. تله کابین توچال (علاوه بر تله سی یژ مختصر منطقه دربند ) دارای بالابر عمده، و پیست توچال تنها مکان قابل اسکی این منطقه است. ایستگاه سوم این تله کابین در 2000 متری از سطح دریا، ایستگاه پنجم در 3000 متری و ایستگاه هفتم در ارتفاع 3700 متری از سطح دریا است.

  

این پناهگاه در ارتفاع 2550 متری از سطح دریا قرار دارد و مسیر آن از «دَرَکه» است. مدت زمان صعود در تابستان در حدود 5 ساعت است. این پناهگاه دارای خوابگاهی به ظرفیت 70 نفر است.

این پناهگاه در ارتفاع 2750 متری از سطح دریا است و مسیرهای آن از سربند ، پس قلعه و آبشار دوقلو است. از شیرپلا تا قله توچال معمولاً سه ساعت راه است. این پناهگاه دارای امکاناتی چون خوابگاه با ظرفیت 150 نفر، ناهارخوری، بوفه، و لوله کشی آب و برق است.