معرفت كبوتر

معرفت كبوتر

علىّ بن ابوحمزه ثمالى حكایت نماید:

روزى یكى از دوستان حضرت ابوالحسن امام موسى كاظم علیه السلام به دیدار آن حضرت آمد؛ و حضرتش را به میهمانى در منزل خود دعوت كرد.

امام علیه السلام دعوت دوست خود را پذیرفت و به همراه آن شخص ‍حركت كرد تا به منزل او رسید.

همین كه حضرت وارد منزل شد، میزبان تختى را مهیّا نمود و امام كاظم علیه السلام بر آن تخت جلوس فرمود.

چون صاحب منزل به دنبال آوردن غذا رفت، حضرت متوجّه شد كه یك جفت كبوتر زیر تخت در حال بازى و معاشقه با یكدیگر مى‌باشند.

وقتى صاحب منزل با ظرف غذا نزد حضرت وارد شد، امام علیه السلام در حال خنده و تبسّم مشاهده كرد، از روى تعجّب اظهار داشت: یابن رسول اللّه ! این خنده و تبسّم براى چیست؟

حضرت فرمود: براى این یك جفت كبوترى است كه زیر تخت مشغول شوخى و بازى هستند، كبوتر نر به همسر خود مى‌گوید: اى انیس و مونس من، اى عروس زیباى من! قسم به خداوند یكتا! بر روى زمین موجودى محبوب‌تر و زیباتر از تو نزد من نیست؛ مگر این شخصیّتى كه روى تخت نشسته است .

صاحب منزل با تعجّب عرضه داشت: آیا شما زبان حیوانات و سخن كبوتران را هم مى‌فهمید؟

امام علیه السلام فرمود: بلى، ما اهل‌بیت رسالت، سخن حیوانات و پرندگان را مى‌دانیم؛ و بلكه تمام علوم اوّلین و آخرین به ما داده شده است .

_____________________

نكته:

1- برای اثبات امامت ائمه "علیهم السلام" و حقانیت و ضرورت وجودشان در كتابهای كلامی بطور گسترده بحث و استدلال شده و این‌گونه ماجراها جهت اثبات این مسأله نیست بلكه جهت آشنایی با تاریخ و سیره آنان و پند‌‌آموزی است

2- مواجهه‌ی امامان "علیهم السلام" با افراد مختلف متناسب با عقول و میزان فهمشان بوده است لذاست كه می‌بینیم مباحثات آنان با دانشمندان و اصحاب سرّشان، سرشار از مطالب بلند و معارف مستدَلّ، و با عوام بسیار ساده است

3- گونه‌ای از رفتار آن بزرگواران "علیهم السلام" در مقام تحدّی و بر جا نشاندن مخالفان (اسكات خصم) بوده مانند آنچه كه در تاریخ انبیا نیز آمده است و نباید خُرده‌ی قوی نبودن با مثبِت نبودن كرد.

منبع:

بحارالانوار: ج 41، ص 56، ح 65/ مختصر بصائرالدّرجات : ص 114.