امروزه کارها بهصورت خودکار انجام شده و نياز به
نيروي انساني براي انجام کارها بسيار کمتر از گذشته احساس ميشود. دليل اين
موضوع، وجود نرمافزارها و سختافزارهاي هوشمندي است که در تمامي زمينهها
کارها را بهدست گرفته و علاوه بر اينکه باعث آسانتر شدن کارها شدهاند،
سرعت انجام آنها را نيز بسيار بالاتر از گذشته بردهاند.
ما براي
نوشتن نرمافزارها به زبانهاي برنامهنويسي احتياج داريم و هر زباني با
توجه به ويژگيها و امکاناتي که در اختيار برنامهنويس قرار ميدهد،
طرفداران خاص خودش را دارد.
يکي از قديميترين زبانهاي
برنامهنويسي که در ميان برنامهنويسان جايگاه خاصي دارد، زبان
ويژوالبيسيک است.
اين زبان در حقيقت همان زبان بيسيک است که توسعه
پيدا کرده است.
زبان بيسيک در سال 1960 توسط دو پروفسور با نامهاي
جان کمنسي و توماس کرتز اختراع شد و پس از اينکه رابط گرافيکي اين زبان
توسط آلن کوپر در شرکت مايکروسافت گسترش داده شد، اين زبان با عنوان
ويژوالبيسيک در ميان کاربران شناخته شد.
بسياري از افراد، کوپر را
پدر ويژوالبيسيک مينامند و اعتقاد دارند که کار او ارزش بسياري دارد و
باعث شده که کار برنامهنويسان بسيار آسانتر از گذشته شود.
طبق
آماري که در سال گذشته منتشر شده است بيش از 53 درصد از نرمافزارهاي تجاري
که وجود دارند با استفاده از اين زبان نوشته شده و سيستمعامل ويندوز هم
با استفاده از اين زبان نوشته شده است.
يکي از ويژگيهايي که در
مورد اين زبان به چشم ميخورد اين است که تا بهحال نسخههاي متفاوتي از آن
در اختيار کاربران قرار گرفته تا هر فرد بتواند با توجه به نياز خود از آن
استفاده کند.
جالب است که بدانيد نوع ويرايش ديگري از اين زبان با
نام Enterprise Edition هم به بازار عرضه شده است که بيشتر براي ايجاد
سيستمهايي مورد استفاده قرار ميگيرد که قرار است براي محاسباتي با حجم
بسيار بالا بهکار گرفته شوند.
آلن کوپر که مخترع اين زبان است تا
بهحال کتابهاي زيادي را در زمينه برنامهنويسي نوشته است که براي بسياري
از برنامهنويسان بهعنوان بهترين مرجع استفاده ميشود.
سايت
uxdesign.com مصاحبهاي را با وي انجام داده است که در ادامه ميخوانيم.
زمينه اتفاقاتي که در بزرگسالي رخ ميدهد تا حد بسيار زيادي در کودکي شکل
گرفته است. شما در کودکي به چه چيزي علاقه داشتيد؟
من در زماني که 4
سال سن داشتم، مسحور قطارها بودم و تمام رويا و آرزوهايم در اين خلاصه
ميشد که روزي يک قطار واقعي داشته باشم. البته شايد اين روياي کودکي
بيارتباط به جايگاهي باشد که اکنون دارم.
از چه زماني به
رايانه علاقهمند شديد؟
من تقريبا از 18 سالگي که در دوره دبيرستان
بودم، علاقه بسياري به رايانهها پيدا کردم. دليل اصلي اين علاقه اين بود
که در زيرزمين محل زندگي ما شرکتي فعاليت ميکرد که چند دستگاه رايانه
داشت.
به چه رشتهاي براي تحصيل علاقه داشتيد؟
چند سال
منطق رياضيات خواندم و ميتوانم بگويم که در آن زمان رياضيات بخشي از
زندگي من شده بود و هميشه دوست داشتم بهوسيله رياضيات و روابط رياضي
چيزهاي جديدي اختراع کنم.
با توجه به اين همه علايق متفاوت،
چگونه سر از برنامهنويسي درآورديد؟
شما هيچگاه نميتوانيد رايانه و
تمامي رشتههاي مربوط به آنرا از رياضيات جدا بدانيد. در نرمافزارهاي
رايانه هر کاري که انجام ميشود به الگوريتمها و استدلالهاي رياضي هم ربط
پيدا خواهد کرد ولي جدا از اين موضوع، گسترش يک زبان برنامهنويسي
لذتبخشترين لحظه زندگي من بود.
چه شد که ويژوالبيسيک
بهوجود آمد؟
من هيچگاه به زبان بيسيک علاقه زيادي نداشتم و براي
نوشتن برنامههايم از آن استفاده نميکردم. تا مدت زيادي توربوپاسکال
انتخاب اول من براي برنامهنويسي بود. زماني که در مايکروسافت بودم، گيتس
از من خواست که در مورد گسترش بيسيک تحقيق کنم و ببينم که آيا اين زبان
ميتواند توسعه پيدا کند. به اين شکل به اينکار علاقه پيدا کردم و ويژوال
بيسيک متولد شد. خوشحالم که اکنون افراد زيادي به آساني حرف زدن با اين
زبان، برنامههاي خود را مينويسند.بايت