موزه گردی در تهران

با آغاز ماه مبارک رمضان، پرونده سفرهای تابستانی هم بسته شده است. با این حال، توصیه ما برای گشت و گذار شما در این روزهای کشدار و بلند تابستانی، سر زدن به موزه های شهرتان است. اگر ساکن تهران هستید و تا به حال سری به مجموعه سعد آباد نزده اید، این روزها فرصت خوبی دارید تا با خواندن این راهنمای مختصر و مفید، راهی کاخ سعد آباد شوید و تاریخ فرهنگ ایران را از نزدیک ببینید.

بر پهنه کوهپایه ای توچال و در میان درختان کهن سرو و سپیدار دره سرسبز دربند، جایی است که زمانی ییلاق تابستانی شاهان سلسله قاجار بوده است. سعدآباد مجموعه ای است از 18 کاخ و کوشک با معماری زیبا و انبوهی از گنجینه های ملی که 13 تای آن تبدیل به موزه شده و شاید کمتر کسی هر 13 تا را دیده باشد. این مجموعه 110 هکتاری با تپه ها و دره های مشجر و آواز خوش پرندگان و آب روان قنات ها و رودخانه با صفای جعفرآباد که از میان باغ ها می گذرد، تنها گوشه طبیعت فراموش شده تهران است.

هر گوشه بافت تاریخی شمال تهران قدیم که تنها در سعدآباد از روزگار قاجار دست نخورده باقی مانده، خاطره ای از تاریخ معاصر ایران در دل دارد. این همه برای ساکنان تهران که تهران را ندیده اند. غنیمت است. سعدآباد دوران قاجار هشت هکتار بود اما رضاخان بسیاری از باغ های گلاب دره و ولنجک را خرید و به آن اضافه کرد. کاخ ها و بناهای دیگری در دوره پهلوی در این آبادی ساخته شد که امروزه بیشترشان تبدیل به موزه شده اند.

کاخ موزه ملت (کاخ سفید)

درست روبه روی موزه هنرهای زیبا مسیر ورودی به مجموعه سعدآباد قرار دارد. در روزهای ویژه به دلیل ازدحام باری بازدید، مدیریت سعدآباد، برای حمل و نقل بازدیدکنندگان  ون هایی قرا می دهد اما در روزهای عادی باید قدم زنان مسیر مشجر میان کاخ ها را طی کنید. اولین ساختمانی که به رنگ سفید با معماری ایرانی – رومی جلب نظر می کند، کاخ سفید است که اقامتگاه تابستانی و محل تشریفات شاه و همسرش بوده است و ساخت آن به دستور رضاخان در سال 1310 خورشیدی آغاز شو در سال 1315 به پایان رسید.

در بنای این کاخ هنرمندان و صنعتگران فراوانی مشارکت داشته اند. نقشه کاخ از مهندس خرسندی است و گچبری های ظریف و زیبای درون کاخ، کار دست هنرآفرین استادانی چون غلامرضا پهلوان و سنگ های مرمر سرسراها از معادن یزد و تربت حیدریه است که استاد لرزاده آن را اجرا کرده. کاخ سفید با 10 تالار و 54 اتاق، با نفیس ترین میراث ایرانی و خارجی ای که در حراجی های فرانسوی خریداری شده، تزئین شده است.

در تالار ورودی، پرده ای بزرگ نقاشی از شاهنامه و فرش های دستباف تبریز و آثار سفالین از هزاره چهارم قبل از میلاد چشم هر ایران دوستی را نوازش می دهد. طبقه پایین کاخ، موزه دیگری به نام هنر ملل قرار دارد که در گذشته موزه هنری فرح پهلوی بوده که مورد استفاده او اطرافیانش قرار می گرفت. مجموعه آثار این موزه از سراسر جهان خریداری شده یا اهدایی است. این آثار شامل تمدن های بیش از اسلام، دوره اسلامی، هنر آفریقای سیاه، هند، خاور دور، مایاها و آثار هنر معاصر ایران و جهان است.

نفیس ترین نقاشی (وزارت دربار)

در جنوبی ترین نقطه مجموعه سعدآباد ساختمان سه طبقه موزه هنرهای زیبا، معروف به کاخ اسود به چشم می خورد. علت شهرتش به این نام، سنگ های مرمر سیاهی است که در بنای آن به کار رفته است. این عمارت که در سال 1319 دوره رضاخان پایه گذاری شد است، در 1342 با انجام تعمیرات، به کاخ محل وزارت دربار تبدیل شد.

پس از انقلاب اسلامی گنجینه های نقاشی هنرمندان ایرانی و خارجی در آن به نمایش گذاشته شدند. وارد موزه که شوید در طبقه همکف آثار هنرمندان معاصر ایرانی مانند سهراب سپهری، حسین زنده رودی، پروانه اعتمادی و... را می بینید. آثار هنرمندان اروپایی از قرن هفدهم تا بیستم میلادی در طبقه اول قرار دارد. یک طبقه بالاتر که بروید آثار هنرمندان ایرانی از دوره صفویه جلب توجه می کند؛ چهره، چهره و باز هم چهره؛ درباریان و ثروتمندان آن دوره علاقه داشتند پرتره ای از خودشان داشته باشند اما هیچ کدام از این تابلوها امضای نقاش ندارد.

دیگر آثار نفیس موزه هنرهای زیبا مربوط به دوره افشار و زند و قاجار  است که جز چهره شاه، دربار را هم ترسم کرده اند. از نفیس ترین تابلوهای آن هشت اثر از کمال الملک نقاش چیره دست ایرانی است.

آنچه شما خواسته اید

ساعات و روزهای بازدید: مجموعه سعدآباد همه روزه از ساعت هشت صبح الی پنج بعدازظهر به روی بازدیدکنندگان باز است.

بلیت: بلیت 11 کاخ موزه سعدآباد 300 تومان و دو کاخ موزه ملت (کاخ سفید) و کاخ سبز 500 تومان است. خانواده معظم شهدا، جانبازان، آزادگان می توانند با ارائه نامه از سازمان مربوطه بلیط نیم بها خریداری کنند. همچنین دانشجویان و دانش آموزان هم می توانند با ارائه کارت از بلیت نیم بها استفاده کنند.

مسیرهای منتهی به مجموعه سعدآباد: خیابان ولی عصر(عج) نرسیده به میدان تجریش، خیابان شهید فلاحی نژاد، خیابان طاهری، درب زعفرانیه: میدان تجریش، خیابان فناخسرو، درب جعفرآباد؛ میدان قدس، خیابان دربند ، میدان دربند، درب شمالی سعدآباد.

کافی شاپ ها و رستوران ها: کافی شاپ سعدآباد، روبه روی کاخ سبز؛ رستوران سنتی سعدآباد، دربند درب شمالی سعدآباد.

سرویس های بهداشتی: ضلع شمال غربی مجموعه سعدآباد، غرب ساختمان موزه برادران امیدوار ضلع شمال شرقی مجموعه سعدآباد، شرق ساختمان موزه فرشچیان

فروشگاه محصولات فرهنگی: ورودی در زعفرانیه

کتابخانه: کاخی که در شمالی ترین نقطه سعدآباد قرار دارد متعلق به کتابخانه ای با بیش از 10 هزار جلد کتاب است که نیمی از آن از دوره پهلوی باقی مانده است. این کتابخانه به محققان، پژوهشگران و دانشجویان با ارائه کارت در محل کتابخانه کتاب تحویل می دهد.

موزه بهزاد (کاخ ولیعهدی)

پیمودن سراشیبی های خیابان های سعدآباد با وجود هوای روح بخش کوهپایه های شمیران بسیار لذت بخش است. از کاخ سفید با نقشه راهنمایی که در دست دارید به سوی موزه بهزاد بروید.

معماری ساختمان این موزه متعلق به اواخر دوره قاجار است و در گذشته به کاخ کرباس معروف بوده و رضاخان از آن به عنوان محل کار و استراحت استفاده می کرده. در صدمین سالروز تولد استاد حسین بهزاد – نگارگر ایرانی – 310 اثر او به کاخ کرباس انتقال یافت و در معرض دید عموم قرار گرفت.

موزه میرعماد (کاخ علیرضا پهلوی)

در ادامه مسیر به سمت کاخ دیگری با نمای ایرانی – اروپایی می رویم. این کاخ پس از انقلاب اسلامی به نام بزرگ ترین استاد خوشنویسی قرن 11 هجری قمری، میرعمادالحسنی سیفی قزوینی افتتاح شد.

آثار خوشنویسی موزه منحصر به آثار میرعماد نیست بلکه خطوط قبل از اسلام، دوره اسلامی تا قرن 14 هجری قمری هم در آن نگهداری می شود.

خطوط ایران باستان با کتیبه های میخی ایلامی معبد چغازنبیل شوش، آثار پهلوی ساسانی و... آغاز می شود.

 

 

 

 

موزه آبکار (کاخ لیلا پهلوی)

با توجه به مسیری که در راهنما مشخص شده است به سوی موزه نگارگری آبکار می رویم. هنرمند معاصر، کلارا آبکار – از تبار ارمنیان جلفا – 300 اثر هنری از خود به جای گذاشت که به سازمان میراث فرهنگی اهدا کرده است و اکنون در موزه سعدآباد قرار دارد.

مجموعه آثار او شامل هنر نقاشی سنتی ایران مانند نگارگری، تذهیب، نقش قالی، تشعیر و نقاشی زیرلاکی است.

از قوی ترین آثار تذهیب آبکار، تابلوی نگارگری دو صورتی اوست که به شیوه مکتب اصفهان تصویر شده ولی هنرمند مجال آن را نیافت که کار هر دو صورت را به پایان رساند، در نتیجه، یک چهره کامل و چهره دیگر نیمه کاره مانده است. هر دو چهره از پردازشی حرفه ای برخوردارند.

موزه نظامی (کاخ شهرام پهلوی)

اگر می خواهید نفسی تازه کنید، تمام نیمکت ها و فضای سبز باغ سعدآباد در اختیار شماست.

در ادامه راه به سوی موزه نظامی می روید که از همان لحظه ورود به محوطه آن، چند توپ قدیمی از دوره قاجار جلب توجه می کند در ساختمان موزه که در سال 1317 برای همسر دوم رضاخان بنا شده است، از دوره پهلوی دوم کم کم با جمع آوری ابزار و ادوات جنگی ادوار قبل – مخصوصا سلاح های دوره قاجار – نمایشگاهی در دانشکده افسری برای بازدید مقامات و سران داخلی و کشورهای خارجی و آشنا کردن نسل جدید با نحوه ساخت و تزئینات ابزار برگزار شد.

پس از پیروزی انقلاب، موزه دانشکده ادوار مختلف ارتش ایران، سلاح های سرد، توپ های جنگ های ایران و روس، مدال ها و نشان های ارتش و سلاح های گرم اهدایی به سران ارتش و سلاح های قدیمی به نمایش گذاشته شد.

برفراز تپه علی خان (کاخ رضاخان)

از این قسمت مسیر دو راه برای انتخاب دارید؛ یا به سوی شمال به موزه مردم شناسی بروید یا با ما به سمت شمال غربی مجموعه بیایید و بعد از دیدن موزه ای دیگر در کافی شاپ نزدیک آن خستگی در کنید و چیزی بخورید.

سراشیبی تند مسیر را به تپه علی خان منتهی می شود بالا برویم، یکی از زیباترین کاخ های کشور پیش روی شماست؛ علی خان از زمین داران سرشناس تهران این تپه را با ساختمان نیمه کاره کاخ به رضاخان فروخت و او از دوره وزارت جنگ تا اوایل سلطنتش، بنای آن را به «میرزا جعفر معمار باشی» سپرد.

معمار باشی باری اینکه اثری منحصر به فرد به جای بگذارد، در نمای خارجی کاخ از سنگ های سبز معدنی کمیاب خمسه زنجان استفاده کرد. ساختمان دو طبقه آن دارای گچبری ها و آینه کاری های زیبایی است. تذهیب دیوارها اثر استاد «حسین طاهرزاده بهزاد» و خاتم کاری هایش حاصل کار گروهی کارگاه استاد «صنیع خاتم» است.

تمام وسایل کاخ از اروپا خریداری شده که برخی از آنها عتیقه اند. شما می توانید با قدم زدن میان اتاق ها و تالارهای آن وسایل شخصی رضاخان و محل سکونت او را ببینید.

اگر در محوطه باز کاخ گردش کنید، در ضلع شمالی آن از فراز تپه می توانید چشم انداز جنوبی مجموعه را تماشا کنید. در انتهای محوطه کاخ، کافی شاپ انتظار شما را می کشد تا در هوای دل انگیز ارتفاعات شمیران خود را مهمان یک چای کنید.

موزه بهزاد (کاخ ولیعهدی)

پیمودن سراشیبی های خیابان های سعدآباد با وجود هوای روح بخش کوهپایه های شمیران بسیار لذت بخش است. از کاخ سفید با نقشه راهنمایی که در دست دارید به سوی موزه بهزاد بروید.

معماری ساختمان این موزه متعلق به اواخر دوره قاجار است و در گذشته به کاخ کرباس معروف بوده و رضاخان از آن به عنوان محل کار و استراحت استفاده می کرده. در صدمین سالروز تولد استاد حسین بهزاد – نگارگر ایرانی – 310 اثر او به کاخ کرباس انتقال یافت و در معرض دید عموم قرار گرفت.

موزه میرعماد (کاخ علیرضا پهلوی)

در ادامه مسیر به سمت کاخ دیگری با نمای ایرانی – اروپایی می رویم. این کاخ پس از انقلاب اسلامی به نام بزرگ ترین استاد خوشنویسی قرن 11 هجری قمری، میرعمادالحسنی سیفی قزوینی افتتاح شد.

آثار خوشنویسی موزه منحصر به آثار میرعماد نیست بلکه خطوط قبل از اسلام، دوره اسلامی تا قرن 14 هجری قمری هم در آن نگهداری می شود.

خطوط ایران باستان با کتیبه های میخی ایلامی معبد چغازنبیل شوش، آثار پهلوی ساسانی و... آغاز می شود.

 

 

 

 

موزه آبکار (کاخ لیلا پهلوی)

با توجه به مسیری که در راهنما مشخص شده است به سوی موزه نگارگری آبکار می رویم. هنرمند معاصر، کلارا آبکار – از تبار ارمنیان جلفا – 300 اثر هنری از خود به جای گذاشت که به سازمان میراث فرهنگی اهدا کرده است و اکنون در موزه سعدآباد قرار دارد.

مجموعه آثار او شامل هنر نقاشی سنتی ایران مانند نگارگری، تذهیب، نقش قالی، تشعیر و نقاشی زیرلاکی است.

از قوی ترین آثار تذهیب آبکار، تابلوی نگارگری دو صورتی اوست که به شیوه مکتب اصفهان تصویر شده ولی هنرمند مجال آن را نیافت که کار هر دو صورت را به پایان رساند، در نتیجه، یک چهره کامل و چهره دیگر نیمه کاره مانده است. هر دو چهره از پردازشی حرفه ای برخوردارند.

موزه نظامی (کاخ شهرام پهلوی)

اگر می خواهید نفسی تازه کنید، تمام نیمکت ها و فضای سبز باغ سعدآباد در اختیار شماست.

در ادامه راه به سوی موزه نظامی می روید که از همان لحظه ورود به محوطه آن، چند توپ قدیمی از دوره قاجار جلب توجه می کند در ساختمان موزه که در سال 1317 برای همسر دوم رضاخان بنا شده است، از دوره پهلوی دوم کم کم با جمع آوری ابزار و ادوات جنگی ادوار قبل – مخصوصا سلاح های دوره قاجار – نمایشگاهی در دانشکده افسری برای بازدید مقامات و سران داخلی و کشورهای خارجی و آشنا کردن نسل جدید با نحوه ساخت و تزئینات ابزار برگزار شد.

پس از پیروزی انقلاب، موزه دانشکده ادوار مختلف ارتش ایران، سلاح های سرد، توپ های جنگ های ایران و روس، مدال ها و نشان های ارتش و سلاح های گرم اهدایی به سران ارتش و سلاح های قدیمی به نمایش گذاشته شد.

برفراز تپه علی خان (کاخ رضاخان)

از این قسمت مسیر دو راه برای انتخاب دارید؛ یا به سوی شمال به موزه مردم شناسی بروید یا با ما به سمت شمال غربی مجموعه بیایید و بعد از دیدن موزه ای دیگر در کافی شاپ نزدیک آن خستگی در کنید و چیزی بخورید.

سراشیبی تند مسیر را به تپه علی خان منتهی می شود بالا برویم، یکی از زیباترین کاخ های کشور پیش روی شماست؛ علی خان از زمین داران سرشناس تهران این تپه را با ساختمان نیمه کاره کاخ به رضاخان فروخت و او از دوره وزارت جنگ تا اوایل سلطنتش، بنای آن را به «میرزا جعفر معمار باشی» سپرد.

معمار باشی باری اینکه اثری منحصر به فرد به جای بگذارد، در نمای خارجی کاخ از سنگ های سبز معدنی کمیاب خمسه زنجان استفاده کرد. ساختمان دو طبقه آن دارای گچبری ها و آینه کاری های زیبایی است. تذهیب دیوارها اثر استاد «حسین طاهرزاده بهزاد» و خاتم کاری هایش حاصل کار گروهی کارگاه استاد «صنیع خاتم» است.

تمام وسایل کاخ از اروپا خریداری شده که برخی از آنها عتیقه اند. شما می توانید با قدم زدن میان اتاق ها و تالارهای آن وسایل شخصی رضاخان و محل سکونت او را ببینید.

اگر در محوطه باز کاخ گردش کنید، در ضلع شمالی آن از فراز تپه می توانید چشم انداز جنوبی مجموعه را تماشا کنید. در انتهای محوطه کاخ، کافی شاپ انتظار شما را می کشد تا در هوای دل انگیز ارتفاعات شمیران خود را مهمان یک چای کنید.

موزه برادران امیدوار

در انتهای شمال غربی مجموعه سعدآباد، کمی پایین تر از کاخ احمدشاهی که فقط از دور می توانید نمای آن را ببینید، ساختمانی از دوره قاجار که متعلق به کالسکه خانه و استراحت سورچی های قاجاری بوده پابرجاست که یکی از جالب ترین موزه های ایران است. این موزه به نام برادران امیدوار نخستین جهانگردان پژوهشگر معاصر ایرانی – در سال 1382 تاسیس شد.

برادران امیدوار چند دهه پیش سفری دور و دراز به گرد جهان را آغاز کردند و گنجینه ای بزرگ و گرانبها از آثار و اشیای اقوام و سرزمین های سراسر جهان را به همراه عکس ها و فیلم های مستند و خاطراتی شنیدنی گرد آوردند.

 بسیاری از آداب و رسومی که برادران امیدوار موفق به ثبت آن در تاریخ شده اند، امروزه دیگر منسوخ و فراموش شده و در واقع مجموعه امیدوار، گنجینه مطالعاتی بی نظیری برای محققان مردم شناسی و اساطیر جهان است.

در حیاط موزه اولین چیزی که خودنمایی می کند اتومبیل و موتور سیکلتی قدیمی است که شرکت سیتروئن پس از اولین سفرشان، به این دو برادر هدیه کرد. عیسی و عبدالله امیدوار 20 سال از عمرشان را برای کشف ناشناخته های جهان گذاشتند و با موتور سیکلت و اتومبیل از سال 1333 سه دوره سفر چندین ساله رفتند و بیشتر نقاط جهان، از امریکا گرفته تا قطب جنوب و از آسیا تا اعماق آفریقا را زیر پا گذاشتند، در حالی که امکانات کمی برای سفر داشتند.

برادران امیدوار سخاوتمندانه رهاورد جهانگردی و پژوهش های خویش را که شامل صدها قطعه از آلات و ادوات شکار انسان های بومی، اسکیمو، آمازون، آفریقا، ظروف سفالین از فرهنگ اینکاها، حیوانات، پرندگان و حشرات تاکسیدرمی شده، آلات موسیقی قبایل بدوی جهان، سنگواره ها، فسیل ها، مرجان ها و فسیل جانوران دریایی متعلق به میلیون ها سال پیش و عکس هایی از تمدن های مختلف است، برای استفاده محققان و جهانگردان امروز و فردای ایران به موزه امیدوار هدیه کرده اند. این موزه به دلیل گنجینه هایش، اولین موزه انسان شناسی ایران است. یادتان باشد که دیدار موزه برادران امیدوار را به هیچ وجه نباید از دست داد.

موزه آب (دفتر رئیس تشریفات)

در ضلع جنوب غربی کاخ سبز، راهی به سوی موزه آب است. ساختمان موزه، دفتر مخصوص محمدرضا پهلوی است که در زمان پهلوی دوم ساخته شد و برای پذیرایی از مقامات درباری و مراجعین شاه استفاده می شد گنجینه آب، مکانی فرهنگی است که در جهت گردآوری، نگهداری، نمایش و حفظ و احیای میراث گذشتگان درباره آب از جمله استحصال، انتقال، توزیع و بهره برداری و فنون به کار رفته در آن فعالیت می کند. داخل موزه هم ماکت هایی از آثار و ابنیه قدیم و شاخص مرتبط با آب و اسناد مربوط به آب از قبیل دفترهای محاسبات میراب ها، وقفنامه ها و لوح محاسبه قنات قرار دارد. همچنین وسایل سنتی آب از قبیل وسایل حفر قنات، چاه گونیای چوبی، قرقره، کوزه سفالی، مشربه، روغن دان، خمره، زاویه سنج و... به نمایش گذاشته شده است.

موزه مردم شناسی (کاخ شمس)

اگر مسیر برگشت را به سوی موزه نظامی طی کنیم و به سمت شمال مجموعه برویم، نمای ساختمان موزه مردم شناسی پیداست. ساختمان موزه مردم شناسی متعلق به شمس پهلوی بوده است. رضاخان آن را در سال 1314 با سبک معماری تلفیقی اروپای و ایرانی ساخت.

بنای کاخ از سال 1342 به عنوان محل نگهداری اشیا و ظروف قیمتی استفاده می شد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی برای برپایی موزه پژوهشی مردم شناسی در نظر گرفته شد که در اسفندماه 1373 این موزه افتتاح شد. مجموعه های ارائه شده در آن، مجموعه های ثابت و نمایشگاه های موقتند که اشیای آن طی سال ها از نقاط مختلف کشور گردآوری شده و نمایانگر بخشی از آداب، فرهنگ و هنر ایران زمین است.

موزه فرشچیان (کاخ عصمت دولتشاهی)

تا اینجای راه هر چه دیدید سمت چپ رودخانه جعفرآباد قرار داشت و برای دیدن باقی مجموعه از یکی از پل ها عبور کنید. طبق نقشه راهنما نزدیک ترین موزه به اولین پل، موزه استاد فرشچیان – از مشهورترین نقاشان معاصر ایرانی – قرار گرفته است. ساختمان کاخ که از جمله بناهای دوره قاجاری در مجموعه سعدآباد است و رضاخان بعد از استقرار در تپه علیخان و پس از ساختن کاخ سبز، آن را آراسته به مجموعه سلطنتی کرد، شامل دو عمارت اندرونی و بیرونی است که دو موزه استاد فرشچیان و چهره های ماندگار را در خود جای داده است.

در دوران محمدرضا پهلوی، برادر شاه و سپس سرآشپز مخصوص او، در آنجا سکونت داشتند و بعدها نیز، به انبار تبدیل شد. این بنا، پس از بازسازی و مرمت در تاریخ 26 مهر سال 1380 خورشیدی با عنوان موزه مینیاتور استاد فرشچیان، افتتاح گردید. از جهت ظرافت های معماری، عمارت بیرونی ظرافت بیشتری دارد و عمارت اندرونی سادهتر به نظر می آید. این دو عمارت پس از تملک توسط رضاشاه، کاخ اختصاصی ملکه توران امیرسلیمانی، همسر سوم رضاخان شد.

در محوطه این موزه، تصویر و زندگینامه کوتاهی از چهره های ماندگار ایران در رشته های مختلف به همراه چند تندیس از دانشمندان ایرانی قرار دارد. موزه در بیشتر روزهای سال تعطیل است. جلوی ساختمان موزه فرشچیان تندیسی از او جای گرفته و شما می توانید 70 نمونه از بهترین آثار مینیاتورهای او را در آنجا تماشا کنید.

موزه صنایع دستی (کاخ اشرف)

کمی بالاتر از موزه فرشچیان، نمای بنایی با مرمر سفید به چشم می خورد که توسط مهندس فرمانفرماییان در دوره رضاخان ساخته شده است. این بنا از سال 1372 به عنوان موزه ظروف معرفی شد و سپس به موزه صنایع دستی تغییر نام داد. شما می توانید اشیای نفیس و با ارزش این موزه را که هر یک نشان از ذوق، سلیقه و مهارت هنرمندان نامدار ایرانی دارند، در پنج سالن تماشا کنید. این آثار شامل منسوجات پارچه ای، سفال و سرامیک، شیشه، فرض، گلیم و جاجیم و آثار فلزی است. از جمله برجسته ترین هنرمندانی که آثار نفیس آنها در این موزه به نمایش گذاشته شده عبارتند از صنیع خانم، مصور الملک، طوسی، ساریخوانی، طاعت، اینانلو، دهنوی و رضا مغرب.

 موزه نگارستان (کاخ فریده دیبا)

به انتهای مسیر گردشمان در شمالی ترین نقطه مجموعه سعدآباد رسیدیم. موزه نگارستان معماری منحصر به فرد و زیبایی دارد که در دوره پهلوی دوم ساخته شده و محل برگزاری نمایشگاه های دوره ای پوشاک سنتی و طراحی لباس و هنرهای تجسمی و میزبان نمایشگاه های متعددی بوده است.

این ساختمان که در ابتدا جهت سکونت «فاطمه پهلوی» بنا گردید و بعدا به عنوان محل استقرار «فریده دیبا» مادر فرح پهلوی در نظر گرفته شد، در شمالی ترین نقطه سعدآباد و جنوب میدان دربند، با ورودی مجزا از خیابان دربند واقع شده است. محوطه ورودی از ایوان ستونداری تشکیل شده است که کف آن با سنگ مرمر سفید پوشش یافته و بدنه ورودی به ساختمان تماما از شیشه است.

از مهم ترین نمایشگاه های برگزار شده در این موزه می توان به نمایشگاه نقاشی رنگ روغن رضا صمدی، نمایشگاه نقاشی رنگ و روغن و آکرلیک مینا قویدل و نادر یاسمی (فرزند علی اکبر یاسمی، از شاگردان برجسته کمال الملک)، آثار نگارگری استاد مصطفی بسیمی، آثار نگارگری استاد مصطفی بسیمی، آثار نقاشی رنگ روغن طاهره چیذری و آثار نقاشی خلیل طوایی حمیدی اشاره کرد. اگر بخت با شما یار باشد، احتمالا نمایشگاه هایی از این دست آنجا برپاست که می توانید به تماشای آنها بروید.

در پایان پیاده روی طولانی یک روز مفرح پیشنهاد می کنیم به سوی سفره خانه سنتی سعدآباد که در کنار در ورودی دربند قرار دارد بروید و خودتان را مهمان یک غذای سنتی کنید.