گزارش اختصاصی// یاسوج//کودکان خیابانی و آثار مخرب آن بر جامعه

به گزارش باشگاه خبرنگاران، سماجت آنها در تحريك احساسات ما آنقدر آزار دهنده است كه مظلوميتشان را تحت شعاع قرار مي دهد.
اين عارضه شوم منحصر به كشور ما نيست از كوچه هاي غبار آلود افغانستان تا خيابانهاي پرزرق و برق نيويورك اين پديده ي شوم در سراسر پهنه ي گيتي به نام كودك خياباني شناخته شده است و معمولترين آسيب اجتماعي است كه تقريبا نتايج يكسان و دقيقا مشابهي دارد.
فقر والدين، طلاق ، مرگ و اعتيادشان بستر آشكار ساز اين آسيب است و خيابانها براي اين سرمايه هاي ملي به مانند دانشگاهي است كه آزمون ورودي آن  وقاحت و سماجت و در برخي موارد دزدي است.
بی‌شک اندیشه مطالعه و بررسی کودکان خیابانی در سال های گذشته اذهان کارشناسان مسائل اجتماعی را مشغول نموده است.
کودکان فقیر دارای خانواده یا بدون خانواده که در خیابان‌ها، ایستگاه‌های راه‌آهن، و سایر مراکز تجاری زندگی می‌کنند، بخشی از جامعه بشری هستند که پرداختن به آن، جلوگیری از شروع آسیب‌های اجتماعی است.
درب ورودي اتاق هاي دادگاه كودكان خياباني را مي بينيد كه به جرم هاي پيش پا افتاده اي چون خربزه دزدي ؛ كف زني و همانند آنها دستبند به دست و رديف به رديف نشسته اند و منتظر ورود به ندامتگاه ها هستند.
نوجوانان مجرمي كه محروميت توام با بي عدالتي و نبود دنياي اميد بخش آنان را به انجام جرمهايي چه بسا غير هوشمندانه كشانده است. مجرمان كوچك ممكن است مجرمان پرسابقه و جنايتكاران بعدي باشند.
آگاهي جامعه نسبت به پديده ي كودك خياباني امري است لازم چرا كه موج كودكان خياباني بزودي از حالت كودكي خارج شده و تبديل به جوان خياباني شده و جوان خياباني به مانند بمب است.كودك خياباني به عنوان گروهي از كودكان جامعه است كه با توجه به شرايط خاص سني خود در حال گذراندن دوران بلوغ و بحران هستند.
اينان نيازمند حمايت جدي بيشتر والدين هستند ولي از انجا كه به دلايل گوناگون از حمايت والدين محروم هستند در خيابانها رها شده و آمادگي لازم براي كسب هر نوع آسيب پذيري را دارند.
در حال حاضر در کشور سازمان بهزیستی کشور مسئول ساماندهی کودکان خیابانی است که با همکاری نهاد ها و سازمانهای دیگر از جمله نیروی انتظامی ، شهرداری ، استانداری ، دادگستری ، آموزش و پرورش ، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی ، آموزش فنی و حرفه ای این وظیفه را انجام می دهد.
نکته ای که در اینجا باید به آن اشاره کرد این است که سن کودکان خیابانی را کمتر از هجده سال در نظر می گیرند چون بر اساس ماده یک پیمان نامه حقوق جهانی ، کودک را زیر هجده سال می دانند ، مگر اینکه بر اساس قانون ملل که قابل اعتماد باشد سن قانونی کمتر تعیین شده باشد.
 عدم به کارگیری راهکارهای تربیتی صحیح و بروز مشکلات متعدد، تبعیض بین فرزندان، کمبود محبت، لوس شدن، تنبیهات شدید فیزیکی، سوء استفاده جنسی، عدم درک حساسیت‌های دوران بلوغ نوجوانی، ترس کودک از حضور در مدرسه، تفاوت سنی فاحش والدین و کودک و نوع ارتباط بین نسلی، مقدار زوجات پدر خانواده، اختلالات روانی، سرقت‌های کوچک و بزرگ در منزل و مدرسه، فقر مادی و فرهنگی خانواده و طلاق، عمده‌ترین مشکلات درون خانواده است.
معاون پلیس اطلاعات و امنیت نیروی انتظامی کهگیلویه و بویراحمد گفت : بیش از 30درصد كودكان كار و خيابان اتباع بيگانه هستند.
سرهنگ زمانی در گفت و گو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان افزود :30 درصد كودكان كار و خيابان، اتباع بيگانه هستند كه سازمان هاي مربوطه براي ساماندهي آنان در كشور و رسيدگي به وضعيت آنان بايد همكاري كنند. 
وی تصریح کرد : 70 درصد بقيه كودكان كار و خيابان به دليل فقر فرهنگي واقتصادي خانواده ها در خيابان ها و جامعه كار مي كنند.
وی اظهار داشت : براي ارتقاي سطح زندگي و جلوگيري از آسيب هاي اجتماعي كودكان كار و خيابان بايد توانمندسازي خانواده هاي آنان در دستور كار سازمان ها و نهادهاي مربوطه قرار گيرد.
سازمان بهزيستي هر سال 12 هزار كودك كار را ساماندهي مي كند اما براساس شيوه نامه مصوبه هيات وزيران، بهزيستي متولي جمع آوري كودكان كار و خياباني نيست.
در حال حاضر این پدیده از شهرهای بزرگ مانند: تهران، اصفهان، شیراز و مشهد به شهرهای کوچک همچون کهگیلویه و بویراحمد نیز سرایت پیدا کرده است و در صورت عدم برنامه‌ریزی دقیق شاهد آسیب‌های اجتماعی این پدیده خواهیم بود./گ