طراحي صنعتي
ديباچه: آيا بايد محصولات زيبا را در موزه‌ها و نمايشگاه‌ها ديد؟ يا اينکه بايد دنيايي داشته باشيم که زيبايي در گوشه‌گوشه آن جلوه‌گر باشد؟رشته طراحي صنعتي براساس ديدگاه دوم شکل گرفته است. البته نبايد تصور کرد که رشته طراحي صنعتي فقط به زيبايي محصولات مي‌انديشد بلکه اين رشته معتقد است که در ساخت محصولات مورد استفاده بشر بايد از لطافت، زيبايي و ظرافت هنر و همچنين فناوري و کارآيي علم بهره گرفت تا بتوان زندگي زيباتر و راحت‌تري داشت؛ يعني طراحان صنعتي توسعه دهنده و تکامل‌بخش محصولاتي هستند که ما هر روزه از آنها استفاده مي‌کنيم. اين رشته که شالوده‌اي از علم، صنعت و هنر است؛ به طراحي تمامي محصولات مي‌پردازد؛ يعني کليه لوازم، تجهيزات و محصولاتي که مورد استفاده انسان است، از لوازم آشپزخانه گرفته تا محصولات بسيار پيچيده مثل سيستم‌هاي کامپيوتري را طراحي مي‌کند. طراحي صنعتي تلاش مي‌کند که سختي و خشونت صنعت را از آن بگيرد تا محصول صنعتي براي مشتري لطيف گردد و در اين کار هم منافع کارفرما و هم استفاده کننده را در نظر مي‌گيرد. گفتني است که امروزه ديدگاه‌هاي جديدي در زمينه طراحي صنعتي ارائه شده است. براي مثال در طراحي بايد دقت کرد که کالاي مورد نظر به طبيعت ضرري نرساند و قابل بازيافت باشد. يک طراح صنعتي براساس اطلاعات به دست آمده، در نهايت با توجه به فرهنگ بومي، اقتصاد، روانشناسي، ديدگاه‌هاي هنري، روش‌هاي توليد، تکنولوژي توليد، نوع مواد مورد استفاده و مسائل زيست‌محيطي، طرح محصولي جديد را ارائه مي‌دهد يا يکي از معايب محصولات قديمي را برطرف مي‌سازد.
توانايي‌هاي لازم :
در رشته طراحي صنعتي، خلاقيت حرف اول را مي‌زند و دانشجوي اين رشته بايد توانايي نوآوري و تفکر خلاق را داشته باشد؛ يعني هم هنر و هم صنعت را درک کرده و هم قدرت مديريت داشته باشد و علاوه بر موارد فوق تا حدودي با مباحث کاربردي علوم پايه مثل فيزيک، شيمي، هندسه و زيست‌شناسي آشنا باشد. دانشجوي اين رشته بايد نگاه خود را به اطراف و اشياء دقيق‌تر کند و پيوسته نيازهاي فردي و اجتماعي افراد را در ذهن خود مرور نمايد. او بايد به راحتي با محيط‌هاي کاري ارتباط برقرار کرده و تجارب خود را از نظر فني گسترش دهد به گونه‌اي که بتواند عملکرد طرح خود را کاملاً توجيه نمايد و تمامي مراحل اجرايي آن را زير نظر داشته باشد.
موقعيت شغلي در ايران :
متأسفانه در کشور ما تکنولوژي توليد پايين است و ما توليدات محدودي داريم و 99% همين توليدات محدود نيز کپي از توليدات خارجي است؛ يعني کارخانه‌دارها براي طرح جديد سرمايه‌گذاري نمي‌کنند. براي همين فرصت‌هاي شغلي طراحان صنعتي بسيار محدود است. از سوي ديگر در کشور ما ارتباط نزديکي بين صنعت و دانشگاه وجود ندارد و به همين خاطر صاحبان صنايع اين رشته را نمي‌شناسند و حتي در بسياري از کارخانه‌ها يک مهندس مکانيک، کار طراح صنعتي را انجام مي‌دهد؛ يعني هم طرح يک محصول و هم توليد آن برعهده مهندس مکانيک است. بنابراين فارغ‌التحصيلان اين رشته هنوز حضور فعالي در صنعت ندارند و تنها در بحث مبلمان شهري، صنعت راه‌آهن و تا حدودي لوازم خانگي و صنعت خودروسازي فعاليت مي‌کنند.
درس‌هاي اين رشته در طول تحصيل :
آشنايي با هنر در تاريخ ، مواد و روش‌هاي ساخت، کارگاه طراحي پايه ، مباني هنرهاي تجسمي ، عکاسي پايه، رياضي کاربردي ، نقشه‌کشي صنعتي، هندسه ، فيزيک ، شيمي کاربردي ، تاريخ طراحي صنعتي، مهندسي عوامل انساني ، حجم‌سازي ، کارگاه طراحي صنعتي ، فرم و فضا، مدل‌سازي ، هنر و تمدن اسلامي ، طراحي فني ، طراحي به کمک کامپيوتر، ارزيابي توليدات صنعتي، پروژه طراحي صنعتي (پروژه طراحي صنعتي در هر ترم به يک مسئله خاص مثل بسته‌بندي، طراحي صنعتي در حال و آينده، مبلمان يا بيونيک مي‌پردازد)، اقتصاد و مديريت توليدات صنعتي، جامعه‌شناسي صنعتي ، پروژه نهايي.
