پشته پروتکلی Foundation Fieldbus
لایه فیزیکی از دو نوع باس ، پشتیبانی می کند: فیلد باس HI وفیلد باس H2. از فیلد باس HI برای کاربردهای کنترل دما، سطح و جریان استفاده می شود. دستگاهها را می توان مستقیما ً از طریق فیلد باس تغذیه نمود. سیگنالیک HI به این صورت است که بخش ارسال داده ها، جریان 10mA با سرعت 25/31 kbit/s تولید می کند و با توجه به اینکه مقاومت ختم کننده ، 50 اهم است ولتاژی برابر یک ولت ( peak to peak) روی خط می افتد. این سیگنال روی جریان DC مستقیم منبع تغذیه سوار می شود. ولتاژ تغذیه بین 9 تا 32 ولت DC متغیر است. طول فیلد باس به سرعت انتقال داده ها، اندازه سیم و توان باس بستگی دارد. مسیر اصلی در صورتی که از کابل زوج سیم تابیده با محافظ استفاده شود، نباید از 1900 تجاوز کند. فیلد باس H2 برای کنترل پیشرفته فرآیند، ورودی – خروجی های راه دور و کاربرد های اتوماسیون سرعت بالای کارخانه بکار می رود. گر چه استاندارد لایه فیزیکی اجازه می دهد توان از طریق فیلد باس توزیع شود، اما در بیشتر کاربردها دستگاههای متصل به H2، منبع تغذیه جداگانه دارند یا از طریق کابل دیگری، توان دریافت می کنند. مشخصات سیگنالیک H2 به این ترتیب است که دستگاه ارسال داده، جریان 60mA با سرعت 2/5 مگابیت در ثانیه تولید می کند. با توجه مقاومت 75 ختم کننده ها، ولتاژ97 روی خط القاء می شود. اگر قرار باشد توان از طریق باس ارسال شود، سیگنالهی فیلد باس روی سیگنال توان 16Khz AC مدوله می شوند. دستگاه های فیلد باس، همگی به مسیر اصلی متصل می شوند وبه کمک اتصال دهنده خاصی از طریق کوپل القایی سیگنالهای داده و توان را در یافت می کنند. در این حالت نیازی به شکستن مسیر اصلی باس به منظور اتصال دستگاهها نیست.
به دلیل بالا بودن سرعت انتقال داده ها، تنها از توپولوژی باس پشتیبانی می شود و به علت پدیده انعکاس ، نمی توان مانند H1 انشعابها را به مسیراصلی متصل نمود. تعداد کل وسایلی که می توان به H2 وصل نمود بستگی به مصرف توان ، نوع کابل و استفاده از تکرار کننده ها دارد. به منظور اتصال فیلد باسهای منفرد H1 وH2 وساخت شبکه بزرگتر از پل ( bridge ) استفاده می شود. وظیفه لایه LDD کنترل دسترسی به رسانه ارتباطی با استفاده از زمانبند مرکزی بنام[11] LAS می باشد. این پروتکل از ترکیب استانداردهای ISA و IEC برای لایه DLL بوجود آمده است.
