آشنایی با برخی از فیلد باسها

- آشنایی با برخی از فیلد باسها

 2-3-1-1- تکنولوژی  ‍‍‍‍ (ff) [10],[11] Foundation Field bus

 خاصیت مهم و سودمند FF ، قابلیت همکاری آن است. به این معنا که دشتگاههای مختلف از سازندگان متفاوت قادرند از طریق آن، در یک سیستم کار کنند. سازنده ای که می خواهد چنین دستگاهی را تولید کند باید با استاندارد های FF توافق کند و گواهی لازم را دریافت نماید. این مسأله کاربر را قادر می سازد که به سازنده خاصی محدود نباشد و خود باعث رقابت در ساخت دستگاهها وپایین آمدن قیمتها می شود.

پشته پروتکل FF شامل سه بخش است:

1- لایه فیزیکی

2- لایه ارتباطات

3- لایه کاربرد

به منظور مدل کردن این اجزاء ، از مدل OSI استفاده شده است. لایه فیزیکی همان لایه یک OSI است. و[6]FMS ( لایه تعریف پیغامهای فیلد باس ) متناظر با لایه هفتم OSI  می باشد. زیر لایه FAS[7] ارتباط بین FMS وDLL[8] را فراهم می کند ( شکل 1-4 ). هر لایه header مربوط به خودش را به داده های کاربر اضافه می کند تا پیغام به لایه فیزیکی برسد. طول header بر حسب بایت در شکل 1-4 مشخص شده است.

لایه فیزیکی مطابق استانداردهای ISA و IEC ساخته شده است. لایه فیزیکی پیغام را از پشته پروتکلی در یافت کرده آنرا به سیگنالهای قابل ارسال روی بستر ارتباطی فیلد باس تبدیل می کند. عملیات تبدیل شامل اضافه و حذف کردن مقدمه، محدود کننده ابتدایی و محدود کننده انتهایی می باشد. سیگنالها به روش Manchester- Biphase-L کد می شوند . بنابراین اطلاعات زمانی لازم برای همگام سازی در خود داده ها پنهان می باشد. شکل های 5و6 نمایشگر نحوه کد کردن اطلاعات و الگوهای خاص شروع و خاتمه پیغام هستند. گیرنده از سیگنال Preamble برای همگام سازی ساعت خودش با اطلاعات ارسالی استفاده می کند.