در سال ۱۳۳۶ در تهران متولد شد .
در سال ۱۳۶۱ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته کارگردانی و بازیگری تئاتر فارغ التحصیل شد
فرزند شادروان “جمیله شیخی” و همچنین همسر خانم” فاطمه تقوی” دو بازیگر خوب سینما، تئاتر و تلویزیون است.
ثمره ازدواج وی دو فرزند است یک دختر و یک پسر
بازی در تئاتر را از سال ۱۳۴۷ آغاز کرد زمانی که تنها ۱۱ سال داشت
بازی در سینما را از ۱۳۶۲ با “مرگ سفید” کاری از حسین زند باف تجربه کرد
قبل از ورود به عرصه سینما در تلویزیون با “محله بروبیا” حضور یافته بود
تا سال ۱۳۷۲ سالی یک فیلم بازی کرد
با بازی در “خاکستر سبز” ( ابراهیم حاتمی کیا) به چشم آمد از سال ۱۳۷۲ به بعد بازی های ستودنی اش در فیلمهای “روز شیطان” “در کمال خونسردی” “دو زن” “نسل سوخته” “آب و آتش” وی را بعنوان یکی از بازیگران توانای سینمای ایران لقب داد
تله تئاتر”گنگ خوابدیده” به کارگردانی وی برای شبکه ۴ تهیه خواهد شد. بازیگران اصلی این اثر خانوادگی آتیلا پسیانی ، فاطمه نقوی و ستاره پسیانی خواهند بود
ضبط تله تئاتر “زخمه بر رمل” نیز به سفارش شبکه ۴ سیما در کویر مرنجاب کاشان انجام خواهد شد که در این اثر نیز آتیلا پسیانی همراه با فاطمه نقوی به ایفای نقش میپردازند. نویسندگی و کارگردانی “زخمه بر رمل” به عهده پسیانی خواهد بود
در دو تله تئاتر یاد شده پسیانی قصد دارد شیوه کاملا بدیعی در ساخت تله تئاتر ارائه کند که با آنچه تاکنون دیده ایم کاملا متفاوت است.
حدود ۱۸ سال مسئولیت گروه تئاتر “بازی” را برعهده دارد که در حوزه ی تئاتر تجربی فعال است
گروه تئاتر بازی تاکنون بیش از ۵۰ نمایش را به روی صحنه برده است
حدود ۶ سال است که بر روی کارهای بی کلام و ترکیبی از مولتی مدیا و کارهای تجسمی تئاتر کار میکند
یکی دیگر از استعدادهای بیشمار پسیانی در عالم هنر خلق آثار حجمی است ( با یک سری ابزار پیش پا افتاده مانند سیم ها ، مفتول ها و چیزهای دورر یز مثل تکه های چوب و خاک و پلاستیک) که هر از گاهی نمایشگاهی از این آثار برپا میکند
از کارهای معروف تلویزیونی اش می توان راه بی پایان – آخرین گناه- آپارتمان- گمگشته- اولین شب آرامش – زیر تیغ و … را نام برد
آثار معروف سینمایی اش عبارتند از طلسم- مسافران- خاکستر سبز- روز شیطان- آب و آتش – شام آخر- گاو خونی- مجردها- نسل سوخته- کما- حس پنهان و …
به جز بازیگری و کارگردانی بعنوان دستیار کارگردان، بازیگردان،برنامه ریز، دستیار صحنه و لباس و انتخاب کننده ی بازیگران فعالیت داشته
به دلیل اینکه اغلب نقشهای پر حجم سینمای ایران- به جز چند مورد استثنایی- جذاب نیستند در سالهای اخیر نقشهای مکمل و حتی کوتاه را به نقشهای اصلی ترجیح داده است.
ایفای نقش مکمل و کوچک را در سینما نیازمند نوعی اعتماد به نفس میداند.
خود را جز بازیگران خوش شانس سینمای ایران میداند که به جز چند استثناء همیشه در فیلمهای خوب بازی کرده است
نقشهای منفور را نقشهای بدی می داند و و می گوید “من هرگز در این نقشها بازی نمیکنم زیرا کاملا بی خاصیت هستند.”
در قالب نقش فرورفتن و با آن زندگی کردن را ” شوخی محض” میداند
معتقد است هرگز در سینما نقشی را بازی نکرده که تفکری برایش ایجاد نکند
درباره بازی سالهای پیشش در نقش” میشل گنج بخش” در فیلم”روز شیطان” می گوید: “این نقش هم برای من نقش ویژه ای است”
اعتقاد دارد که نمایش های هر آدمی شبیه خود اوست
می گوید: “هرگاه تئاتر بدی ببینم قهر میکنم و بدون خداحافظی سالن نمایش را ترک میکنم”.
دو سال پیش نمایشگاهی از آثار تجسمی عجیب خود بر پا نمود. ساعتی که روی بیست دقیقه مانده به چهار متوقف مانده و جعبه ای که در آن دفتر خاطراتی قفل شده بود و یک ورق قرص نیمه تمام در کنار آن به چشم می آمد از جمله آثار یه نمایش در آمده بودند. پسیانی در این نمایشگاه ترجیح داد در باره آثارش توضیحی ندهد تا مخاطب بتواند برداشتی آزاد داشته باشد اما در عین حال تاکید داشت کارهای به نمایش درآمده اسباب بازی بچه ها هستند که برای دلش خلق کرده است
از نظر او اینکه هرچیزی در تئاتر می بیند هدفی داشته باشد اشتباه است. برخی از چیزها فقط می خواهند یک تصویر نشان دهند ذهن شما را درگیر کنند و قلقلک بدهند. خیلی از چیزها بطور نا خود آگاه خلق شده اند بدون آنکه معنا داشته باشند. این غلط است که فکر کنید تئاتر چیز درجه دویی است که میخواهد چیز درجه یکی را بیان کند.
در مورد نمایش هایش میگوید: “نمایش من یک مثلث است که کارگردان صحنه و تماشاگر ضلع های ان هستند.
به منفی یا مثبت بودن نقش اعتقادی ندارد و نکته مهم در مورد یک نقش از نظر وی تاثیر گذاری و ماندگاری آن است
