براده برداری شیمیایی –اچ کردن

براده برداری شیمیایی –اچ کردن

غالباً سطوح جهت اهداف کاری با تزئینی بافت دار میشود. همچنین برای زیبا سازی افزایش مقاومت سایشی و مقاومت در برابر خراش (مثلاً دانه بندی چوب یا چرم)و یا برای لمس پذیری بهتر این کار انجام می شود. در ضمن می توان اثرات جریان(خطوط جوشکاری،رگه )را پنهان کرد .

با فرایندهایی که قبلاً بیان شد .عموماً مکانیکی و اغلب دستی ،طراحی هایی خلافانه ممکن نیستند .تنها فرآیند شیمیایی امکانات جدیدی برای طرح ایجاد کرده است.

مبنای این فرایند،حل شدن فلزات در محلولهای اسیدی ،بازی و نمکی است. مواد فلزی،در نتیجه اختلاف پتانسیل بین مناطق میکروسکپی ماده یا بین ماده و عامل اچ حل میشوند .اتم های فلزی ،الکترون ساطع می کنند و به صورت یونی از شبکه فلزی تخلیه می شوند. یونهای آزاد در فرآیند احیاء به وسیله کاتیونها و انیونهای موجود در عامل اچ مصرف می شوند .فلز جدا شده برای تشکیل نمک فلزی غیر محلول با آنیونها ترکیب می شود. این نمک با صاف کردن و عمل سانتریفیوژ از عامل اچ خارج می شود.

عموماً ترکیب دقیق عامل اچ از اسرار تجاری تولید کننده است.تقریباً تمامی فولاد ها را بدون محدودیت مقدار عناصر آلیاژی مثل نیکل یا کروم (حتی فولاد زنگ نزن)می توان به روش شیمیایی ماشین کاری یا بافت دار کرد. علاوه بر قالبهای فولادی قالبهایی که از فلزات غیر آهنی هم ساخته شده اند می توان عملیات شیمیایی کرد .

پرداخت سطحی که با براده برداری شیمیایی یا اچ کردن بدست می آید به جنس و شرایط قطعه کار و البته به عامل اچ بستگی دارد .براده برداری یکنواخت فقط در مواردی حاصل می شود که ترکیب همگن و ساختار یکنواخت باشد .هر چه که ساختار ظریف تر باشد سطح اچ شده بهتر و صافتر نمایان میشود.بنابراین معمولاً قالبها را قبل ار اچ کردن عملیات حرارتی می کنند. عمق عملیات حرارتی همیشه باید بیشتر از عمق اچ کردن باشد. در غیر این صورت عامل اچ به داخل لایه های عملیات حرارتی شده نفوذ می کند. در این صورت اچ کردن بسیار نامنظم می شود. با سختکاری سطحی قبل از اچ کردن لایه های کافی بدست می آید. همانطور که گفته شد زبری اولیه قالب بر پرداخت سطحی پس از اچ کردن موثر است .اثرات ناخواسته ماشینکاری پوشیده نشده ولی کم و بیش به صورت نامشخص تر دیده میشوند.قبل از اچ کردن باید سطح را با سمباده ای به اندازه دانه 240 کاملاً صاف کرد. عمق مجاز اچ کردن نتیجه شرایط کاری قالبگیری تزریقی است. سرعت براده برداری به عامل اچ،دما و نوع جنس بستگی دارد .عموماً سرعتMM/MIN  0.08 -0.01 است و با افزایش دما زیاد می شود.

دو روش اچ کردن ،اچ غوطه وری و اچ پاششی بکار می روند. هر دو روش امتیاز و ضعفهایی دارند،با اچ غوطه وری ،قالبهایی با هر اندازه را می توان اچ کرد و تجهیزات آن ساده و ارزان هستند .در این روش دفع محصولات واکنش و تعویض پایدار عامل اچ در نزدیکی سطح قطعه مشکل است.در اچ پاششی خارج کردن محصولات واکنش و تعویض پایدار عامل در سطح قطعه راحت تر است. البته فرآیند کار بیشتری لازم دارد و تجهیزات آن گرانتر هستند.عامل اچ فشرده شده و از میان نازل به سطح اچ شونده پاشیده میشود.

کلیه پوششهایی که بر روی سطح قرار گرفته اند تا از اچ شدن جلوگیری کنند در موقع برخورد عامل پاشیده شده نباید از بین رفته و یا بلند شوند طوریکه عامل در سطح زیر آنها عمل کند.

چندین روش برای پوشش گذاری سطوحی که نباید براده برداری شوند ارائه شده است.این روشها به نوع بافت بستگی دارند. روشهای پوشش گذاری دستی ،سیلک اسکرین و واسطه های فتو شیمیایی در این دامنه هستند. به وسیله فرایند اخیر تولید مجدد با دقت بالا قابل دستیابی است سطح فلز با یک پوشش حساس به نور که طرح فیلم روی آن کپی شده است پوشیده می شود.سطح بافت داری که به این وسیله ساخته می شود در جزئیات نیز درست است و به خوبی بصورت یکسانی تولید مجدد می شود بنابراین این فرایند خاصه برای قالبهایی با چند حفره قالب قابل توجه است. امروزه شابلونهای مختلفی در زمینه های گسترده ارائه می شوند.