معنی کلمات زبان عربی متوسطه
آتِ
:
بده
(
مترادف
«
أعْطِ
»)
آتَي
(
يـ
ﺆ
تـ
ﻰ
،إيتا
ﺀً):
دادأجلَسَ
:
نشانيد
(
متضادّ
«
وَقَّفَ
»)
ألْهَمَ
:
الهام كرداِنتَفَعَ بِـ
:
سود برد از
(
متضادّ
«
خَسِرَ ، يَخْسَرُ، خُسْراناً و خَسارةً
)
اِنزَعَجَ
:
ناراحت شدأنطَقَ
:
به سخن در آوردأنطِقْنـ
ﻰ:
مرا به سخن آوراِهْتَمَّ بِـ
:
توجّه كرد بهباعَ
(
يَبيعُ، بَيْعاً
):
فروخت
(
متضادّ
«
اِشْتَرَي
»)
بَنينَ، بَنونَ
:
پسران
(
جمع اِبْن
.
در اصطلاح به آن ملحق به جمع مذكر سالم مي گويند
.)
تابَ
(
يتوبُ، توبةً
) :
توبه كردتَجِدُ
:
مي يابيجادَ عَلَي
(
يَجودُ، جوداً
) :
بخشيدجالَ
(
يَجولُ، جَوَلاناً
) :
به گشت زدن پرداختحِبْر
:
جوهر، مركّبخافَ
(
يخافَ، خَوفاً
) :
ترسيد
(
مترادف
«
فَزِعَ، يَفزَعُ، فَزَعاً
»)
خَذَلَ
(
يَخْذُلُ، خِذْلاناً
) :
خوار ساختدارَ
(
يَدورُ، دوراً
) :
چرخيدراحَ
:(
يَروحُ، رَواحاً
):
رفت
(
مترادف
«
ذَهَبَ ، يَذهَبُ ، ذَهاباً
»)
رامَ
(
يَرومُ، رَوْماً
):
خواست
(
مترادف
«
أرادَ، يُريدُ، إرادةً
)
سارَ
(
يَسيرُ، سَيْراً
) :
حركت كردسَخَط
:
خشمسَعَة
:
توانگري و نعمت ، فزوني،گستردگي نعمتسَلَّمَ عَلَي
:
سلام كرد به سَواء
:
مساويعادَ
(
يَعودُ، عَوْداً
) :
برگشت
(
مترادف
«
رَجَعَ، يَرجِعُ، رُجوعاً
)
علي حَدٍّ سَواء
:
به صورت مساويفاتَ
(
يَفوتُ، فَوْتاً
) :
از دست رفتفازَ
(
يَفوزُ ، فَوْزاً
) :
موفّق شد، رستگار شدفَرَّقَ
:
جدا كردقامَ علي
(
يَقومُ، قَوْماً
) :
استوار است برقام
(
يَقومُ، قياماً
) :
ايستاد
(
مترادف نَهَضَ،ينهَضُ، نُهو ضاً
)
قَبَّل
بوسيدكادَ
(
يَكيدُ ، كَيْداً
) :
حيله كردلَدُن
:
نزد
(
مترادف
«
عِندَ
»)
لِقاء
:
ديدار، ملاقاتماتَ
(
يَموتُ، مَوْتاًًًًًًًًًًًًً
) :
مُردمُحْضَر
:
آماده، حاضر شده مُستَأهَل
:
شايسته و در خورمُنَي
:
آرزوها، هدفها
(
جمعِ مُنْيَة
)
نَدَم
:
پشيماننَدِمَ
(
يَنْدَم، نَدَماً و نَدامةً
) :
پشيمان شدهَبْ
:
ببخشهَوا
ﻯَ:
ميل من، رغبت منهَوْن
:
به آراميوَجَدَ
(
يَجِدُ، وَجْداً
) :
يافت
(
متضادّ
«
ضَيَّعَ
»
و
«
فَقَدَ
»)
وَدَعَ
(
يَدَعُ، وَدْعاً
) :
رها كرد، ترك كردوَصَفَ
(
يَصِفُ، وَصْفاً
) :
تجويز كرد، وصف كردوَعَدَ
(
يَعِدُ، وَعْداً
):
وعده دادوَهّاب
:
بسيار بخشندهيَعِدُ
:
وعده مي دهد
أبَي
:
يَأبَي، إباءةً
):
ابا كرد، كاري را ناپسند داشتأبْغَضَ
:
مورد بغض و نفرت قرار دادأتَي
(
يَأتـ
ﻰ
، إتياناً
):
آمد
(
مترادف
«
جاءَ، يجـ
ﻰ
ءُ، مَجيئاً
»
اِستَسْلَمَ
:
تسليم شداِستَعارَ
(
يَستَعيرُ، استعارةً
):
به عاريت گرفت، امانت گرفتألْقَي
(
يُلْقـ
ﻰ
، إلقاءً
):
انداخت
(
مترادف
«
قَذَفَ، يَقذِفُ، قَذْفاً
»
و
«
طَرَحَ، يَطْرَحُ، طَرحاً
»
أمِنَ
(
يأمَنُ، أمْناً
):
ايمن شد، در امان قرار گرفتاِنكِسار
:
شكسته شدنباب
:
در، دروازه
(
جمع آن
«
أبواب
»)
تَبْجيل
:
گراميداشت، بزرگداشتتَخَلَّصَ
:
رهايي يافتتَدارَكَ
:
جبران كردتَزَيَّنَ
:
آراستتَعَوَّدَ
:
عادت كردجُثَّة
:
جسم
(
جمع آن
«
جُثَث
»)
حَفاوة
:
گرمي
(
بحفاوة
:
به گرمي
)
خادَعَ
:
فريب دادخانَ
(
يَخونُ، خيانةً
):
خيانت كردخَراج
:
مالياتخَلّاب
:
چشم ربا، دلرباخُلُق
:
عادت، منش ، خويدَوّاب
:
چارپايان
(
جمعِ
«
دابّة
»)
رايَة
:
پرچم
(
مترادف
«
عَلَم
»)
سَجْن
:
زنداني شدنسَمِحَ
(
يَسْمَحُ، سَمْحاً
):
اجازه داد
(
مترادف
«
أذِنَ، يأذَنُ، إِذْناً
»)
شَقَّ علي
(
يَشُقُّ، شَقّاً
):
سخت گرفت ، در سختي افكندشَقَّ علي نَفْسِهِ
:
خود را به مشقّت افكند، بر خود سخت گرفتصاحَ
(
يَصيحُ، صَيحاً
):
فرياد زدصَنَعَ
(
يَصْنَعُ، صَنْعاً
):
انجام داد، ساختضَمِنَ
(
يَضمَنُ، ضَمْناً
):
ضمانت كردظاهرة
:
پديدهظَهْر
:
پشت
(
طرف بيروني هر چيزي
)
عاتَبَ
:
سرزنش كردعَبَث
:
بيهودهعَجوز
:
پيرمرد ، پيرزنعَظَّمَ
:
گرامي داشتعِقْد
:
گردنبند
(
جمع آن
«
عُقود
»)
عُقوبة
:
مجازاتقامَ بِـ
:
انجام دادقَدَّمَ
:
تقديم كردقَوسُ قُزَح
:
رنگين كمانما بِكَ؟
تو را چه شده است؟ماطِرة
:
بارانيمُترِف
:
ثروتمند، مرفّهمَدَي الحياة
:
تا پايان عمر، طول زندگيمُرافِق
:
همراهمَردودة
:
بازگردانده شدهمَشْهَد
:
صحنه، منظره
(
جمع آن
«
مَشاهِد
»)
مَضْمونة
:
ضمانت داده شدهمَواكِب
:
كاروان ها، جمعِ مَوكِبنالَ
(
يَنالُ، نَيلاً
):
فرا گرفت، شامل شد ، رسيد نَهَي
(
ينهَي، نَهْياً
):
نهي كرد، باز داشتهَيَّأ
(
يُهَيِّئُ، تَهيئةً
):
آماده كرد، تهيه كردوَقَعَ علي
(
يَقَعُ، وُقوعاً
):
افتاد
(
مترادف
«
سَقَطَ، يَسقُطُ، سُقوطاً
)
أبْحاث
:
بحث ها، پژوهش ها، تحقيقات
(
جمعِ
«
بَحْث
»)
أتَمَّ
(
يُتِمُّ، إتْماماً
):
كامل كرد، تمام كردأتْمَمْتُ
:
كامل كردمأحمَر
:
قرمز
(
مؤنّثِ آن
«
حَمْراء
»)
اِخْتَفَي
(
يَخْتَفـ
ﻰ
، اِختفاءً
):
پنهان شد
(
متضادّ
«
ظَهَرَ، يَظْهَرُ، ظُهوراً
»)
اُخْري
:
ديگر
(
مؤنّثِ
«
آخَر
»
است
.)
أزرَق
:
آبي، كبود
(
مؤنّثِ آن
«
زَرْقاء
»)
اِستَراحَ
(
يَستَريحُ، استراحةً
):
استراحت كردأسوَد
:
سياه
(
مؤنّثِ آن
«
سَوْداء
»)
اِصْرِفْ
:
باز دار
(
فعل امر است
)
أكْباد
:
جگر گوشگان
(
جمعِ
«
كَبِد
:
جگر
»)
أكْمَلَ
:
كامل كردإلَيك
:
بگير
(
خطاب به خواننده و شنونده به معني
«
اينك
»
،
«
اين است
» «
اكنون
»
و
«
چنين
»
است
»)
أمَلَ
:
آرزو ، اميد
(
جمعِ آن
«
آمال
»
، مترادفِ
«
اُمْنيَّة
»)
اُمّـ
ﻰّ:
بي سواد، به مكتب نرفتهاُنْثَي
:
ماده بالِغ
:
فراوانبَدَأ
(
يَبْدَأ، بِدايةً و بَدْءاً
):
آغاز كردبِرّ
:
خوبي، نيكي
(
متضادّ
«
شَرّ
»)
بَعضُها عَن بَعْضٍ
:
با يكديگر، نسبت به يكديگربَهجَة
:
شادماني
(
مترادفِ
«
فَرَح
»
و
«
سُرور
»)
بيئة
:
محيطتَحَنُّن
:
مهربانيتَذَكَّرَ
:
پند گرفت، به ياد آوردتَلَقَّي
:
دريافت كردثَقافة
:
فرهنگجُسَيم
:
جسم كوچكحائز
:
به دست آورندهحَديث
:
جديدحَسَنَة
:
نيكي
(
متضادّ
«
سَيِّئة
»)
حُصولٌ علي
:
به دست آوردنِحَفلة
:
جشن، مراسمحَكَم
:
داورحَنون
:
مهربان
(
مترادف
«
رَحيم
»)
حَيثُ
:
از آنجايي كه ، چونكهحَيّا
:
سلام داد
(
مترادف
«
سَلَّمَ
»)
خاطَبَ
:
خطاب كردخَفـ
ﻰ
ّ
:
مخفيدَم
:
خون
(
جمعِ آن
«
دِماء
»)
ذَكَر
:
نررَتَّلَ
:
با دقّت و آرامي تلاوت كردزِدْنـ
ﻰ:
بر من بيفزا
(
زِدْ
:
بيفزا
+
نون وقايه
+ ﻯ:
من
)
سالَ
(
يَسيلُ، سَيْلا
):
جاري شدسَديد
:
راست و درست و محكمسُمِّـ
ﻰ
َ
:
ناميده شد
(
مجهول
<
سَمَّي
:
ناميد
>)
شِِِحْنة
:
بار، بار الكتريكيشعاع
(
الشُّعاعُ الضَّوئـ
ﻰ
ّ
):
پرتو
(
شعاع نوري
)
شُعور
:
احساسصَحابة
:
دوستان
(
صَحابة و أصحاب، جمع صاحب هستند
.)
صِدْق
:
راستي، راستگوييعِشْرينَ، عِشْرونَ
:
بيستعَلانية
:
آشكار ، آشكاراغاصَ
(
يَغوصُ، غَوْصاً
):
فرو رفت، غوّاصي كردغَشِيَ
(
يَغْشَي، غَشاوةً
):
دربر گرفتفَخْمـ
ﺔ:
با شكوهفِئات
:
گروه ها
(
جمعِ فِئة
)
قَرين
:
جفت، همراهلاقَ بِه
(
يَليقُ، لياقةً
) :
مناسب و اندازه ي او بودلَـ
(
بر سر مضارع
):
برا ي تأكيد مي آيد مانند لَاُقَطِّعَنَّ
(
لَـ
+
اُقَطِّعُ
+
نون تأكيد
«
َنَّ
»
يعني حتماً حتماً قطع مي كنم
.)
لُجّـ
ﻰ
ّ
:
عميقمِائَتَينِ
:
دويست
(«
مِائة
»
يا
«
مِئة
»
به معني صد است
.)
مُثابَرَة
:
پايداري و استقامتمَثابة
:
مانندمَزَحَ
(
يمزَحُ، مَزْحاً
) :
شوخي كرد، مزاح كردمُعَدّات
:
تجهيزاتمَنْقوص
:
كم شدهميقات
:
زمان ملاقات و ديدارنَواة
:
هستهواجباتِهِم المَدرَسيّة
:
تكليف هاي مدرسه شانيَتَكَوَّنُ
:
تشكيل مي شوديَومُ الفَصْل
:
روز جدايي، قيامت
آباء
:
پدران
(
جمعِ
«
أب
»)
أبْدَي
(
يُبْد
ﻯ
، إبداءً
):
اظهار كرداِتَّخَذَ
:
گرفتأخضَر
:
سبز
(
مونث آن
<
خضرا
ﺀ>)
أرَقُّ جُلوداً
:
پوستْ نازك ترأزالَ
(
يُزيلُ، إزالةً
):
بر طرف كردأسقَطَ
:
انداخت
(
مترادف
«
أوقَعَ
»)
أصفَر
:
زرد
(
مؤنّث آن
«
صَفراء
»)
أصْلَبُ عُوداً
:
سختْ چوب ترأضْواء
:
نورها
(
جمعِ
«
ضَوْء
»
مترادف
«
أنوار
»)
أطاقَ
(
يُطيقُ، إطاقةً
):
توانا گردانيدأقْران
:
همتايان، همانندان
(
جمعِ
«
قَرين
»)
ألْبَسَ
:
پوشانيدألَحَّ علي
(
يُلِحُّ، إلحاحاً
):
اصرار كرداِمْتَلَأ
:
پر شداِنفَضّوا
(
لَانْفَضّوا
):
پراكنده شدندأ
ﻯُّ
إبهامٍ
:
هر ابهامي
(
أ
ﻯّ:
كدام، چه ، هر
)
تَضْحيات
:
فداكاري هاجَبْر
:
ترميم و اصلاح ، شكسته بنديجَشَع
:
حرص و طمعحِصَّة
(
الحِصَّةُ الأخيرةُ
):
زنگ
(
زنگ پاياني
)
حَمَّلَ
:
تحميل كرد، بار كردحَنان
:
مهربانيخَفَقَ
(
يَخْفِقُ، خَفْقاً
):
تپيددائرةُ التربيةِ و التَّعليم
:
اداره آموزش و پرورشدافَعَ
:
دفاع كردذاكِرَة
:
حافظه ، يادذِكْرَي
:
ياد بود، يادگار، ياد و خاطرهرُفِعَ السِّتار
:
پرده كنار زده شد،پرده بالا زده شدرِفْق
:
مهرباني و مدارارَواتِع
(
الرَّواتِعُ الخَضِرَةُ
):
گياهان و درختان
(
گياهان و درختان سر سبز
)
زالَ
(
يَزولُ، زَوالاً
):
از بين رفتزَميلات
:
همشاگردي ها، همكاران
(
مفردش
<
زميل
>
جمع مكسّرش
<
زُمَلا
ﺀ>)
سِتار
:
پرده
(
پرده ي در و پنجره، پرده ي سينما و تئاتر
.
جمع آن
«
سُتُر
» )
سِراج
:
چراغ
(
مترادف
«
مصباح
»
و
«
قِنديل
»
جمع آن
«
سُرُج
»
،معرَّب
<
چراغ
>)
سَعَي
(
يَسْعَي، سَعْياً
):
دويد، سعي كردسُلَّم
:
پلّكان ، پلّه، نردبان
(
جمع آن
«
سَلالِم
»
و
«
سَلاليم
» )
صَدَّقَ
:
باور كردصَفَّقَ
:
كف زد
(
دست زد
)
صورة
:
عكس، تصوير
(
جمع آن
«
صُوَر
»)
ضَحَّي
:
فداكاري كردضَوْضاء
:
سر و صدا، هياهوطابَ
(
يَطيبُ، طِيباً
):
خوب شد، دلپسند شدطَلائع
:
پيشگامان
(
جمعِ
«
طليعه
»)
عَسَي
:
شايد، چه بسا، اميد استفُجور
:
گناه و فسادفَظّ
:
درشتْ خوي سنگدلقادَ
(
يَقُودُ، قَوْداً
):
به دنبالِ خود كشيدقاعة
:
سالنقَدَح
:
پيمانه، جام
(
جمع آن
«
أقداح
»)
قَعَدَ بِـ
(
يَقْعُدُ، قُعوداً
):
نشانيد
(
مترادفِ
«
أجْلَسَ
» [
قَعَدَ
:
نشست
])
كَبَّرَ
:
تكبير گفتكَرِهَ
(
يَكْرَهُ، كَرْهاً
):
ناپسند داشت
.
لَبَن
:
شير
(
جمع آن
«
ألْبان
»
، مترادف
«
حَليب
»
و در محاوره به معني
«
ماست
»
به كار مي رود
.)
لَيتَ
:
كاشمُزدَحَمَة
:
شلوغمَراسيم
:
مراسممُقاتِل
:
رزمندهمَقْت
:
كراهت ، بدي، دشمني و كينهمُقَدَّمة
:
جلو، آغاز هر چيزمَكارِه
:
سختي ها
(
جمع
«
مَكْرُهة
»)
مُلَوَّن
:
رنگارنگمَمَرّ
:
راهرومُنازَلَة
:
مبارزهمُناقَشَة
:
گفت و گو ، بحثمِنبَر
:
تريبوننادَي
(
يُناد
ﻯ
، مُناداة
):
صدا زد، ندا دادنَسِـ
ﻰ
َ
(
يَنْسَي، نَسْياً
):
فراموش كردهَيهاتَ
:
چه دور است
!
يُبْد
ﻯ
رَأيَهُ
:
نظرش را اعلام مي كنديُزيلُ
:
بر طرف مي كنديُصيبُ
:
دچار مي شود
چهارشنبه 16 تیر 1389 12:44 AM
تشکرات از این پست
