راه‌اندازي يک شبکه بي‌سيم خانگي

مودم را به برق وصل کنيد و سپس از طريق يک کابل شبکه لپ‌تاپ را به آن متصل کنيد. مرورگر را باز کنيد و به آدرس زير برويد:

اين آدرس پيش فرض کارخانه است که مي‌توان آن را تغيير هم داد. اگر اين آدرس درست نبود، راهنماي مودم خود را بخوانيد تا آدرس را بيابيد. بعد از آنکه شناسه و گذرواژه را داديد، به صفحه تنظيمات تحت وب مودم خود مي‌رويد. در اين صفحه تنظيمات مشابهي با مودم‌هاي با سيم وجود دارد.

WAN: براي اتصال با مرکز سرويس‌دهنده اينترنت و تنظيمات آن

LAN: براي تنظيم شبکه محلي

DHCP: براي روشن‌کردن آدرس دهنده خودکار IP و تنظيمات آن

علاوه بر اينها، دو تنظيم ديگر نيز وجود دارد که آن را مشاهده خواهيد کرد.

SSID: تنظيمات ديگرمرتبط با شبکه بي‌سيم

Authentication Network Wireless: براي امن کردن شبکه بي‌سيم.

در مودم خود، بسته به نوع آن مي‌توانيد تنظيمات وايرلس را در جاهاي مختلف پيدا کنيد. اما بايد تنظيمات وايرلس به دو صورت Basic و Advanced‌ در دسترس باشد. بنابراين اگر به تب وايرلس برويد، تنظيمات پايه‌اي وايرلس را مشاهده خواهيد کرد. سه تنظيم کلي براي اين بخش وجود دارد.

Wireless Network Mode: حالت شبکه را انتخاب مي‌کنيد. سه حالت کلي وجود دارد.

Name Network Wireless: نام شبکه بي‌سيم خود را انتخاب کنيد. اين نام بايد براي همه دستگاه‌هاي بي‌سيم روي شبکه قابل خواندن باشد. بنابراين بهتر است تنها از کاراکترهاي لاتين براي آن استفاده کنيد. وقتي دستگاه‌هاي بي‌سيم مي‌خواهند به شبکه وصل شوند، باند فرکانسي را براي فريم‌هاي خاصي جستجو مي‌کنند. اين فريم‌ها اگر داراي اين SSID باشند، تشخيص داده مي‌شوند و در صورت داشتن گذرواژه اين شبکه، مي‌توانند به آن متصل شوند.

SSID حساس به بزرگي و کوچکي حروف است و نبايد طول آن از 32 حرف بيشتر باشد. بهتر است به دلايل امنيتي (نشناختن مودم شما توسط هکرها) نام آن را عوض کنيد و از نام پيش‌فرض اکيدا استفاده نکنيد. مثلا نام آن را Network-Home بگذاريد.

Wireless Channel: در حال حاضر 13 کانال وايرلس وجود دارد. تمام دستگاه‌هاي وايرلس شما بايد در يک کانال باشند تا درست کار کنند. بنابراين مي‌توانيد يکي از اينها را انتخاب کنيد. اين گزينه تنها در محيط‌هاي خيلي شلوغ حساس و حياتي است. بنابراين اگر در اطراف شما تعداد شبکه‌هاي بي‌سيم به تعداد انگشت‌هاي دو دست نمي‌رسد، يکي را انتخاب کنيد.

Wireless Broadcast SSID : اگر اين گزينه را فعال کنيد، روتر شما SSID را روي شبکه مي‌فرستد و مودم شما توسط دستگاه‌ها قابل شناسايي مي‌شود. به‌دلايل امنيتي بهتر است اين قابليت را غيرفعال کنيد و دستگاه‌هاي خود را به‌صورت دستي تنظيم کنيد. مگر آنکه خانه شلوغ و پر رفت و آمدي داشته باشيد و دستگاه‌هاي زيادي مي‌آيند و مي‌روند، اين گزينه را فعال کنيد.

Wireless Network Authentication: هر چند که مي‌توانيد کاري کنيد که بدون هيچ رمزگذاري افراد به شبکه شما وصل شوند، اما اين موضوع خطرناک است. علاوه بر اين‌که پهناي باند گران‌قيمت خود را به دست افراد نااهل مي‌سپاريد، امکان ورود به سيستم فايل و شبکه مايکروسافت ويندوز و خواندن اطلاعات محرمانه شما از روي شبکه کار چندان دشواري نيست. بنابراين اين بهترين کار اين است که با يک رمزگذاري صحيح شبکه خود را امن کنيد. روترها معمولا از دو روش

معمولا کاربران خانگي از WEP يا WPA و

اگر مودهاي

اگر در خانه شما بيش از يک مودم يا روتر قرار دارد، بايد کاري کنيد که اطلاعات شما از اين مودم به مودم ديگري انتقال پيدا کند. براي اين‌کار بايد به صفحه Setup رفته و Routing Advanced را پيدا کنيد. در آنجا بايد از حالت Gateway به حالت Router تغيير ماهيت بدهيد.

ميلاد پيکاني