چرا مسابقات 2010 در آفریقای جنوبی برگزار می‌شود؟

برای نخستین بار جام جهانی فوتبال در قاره آفریقا برگزار می‌شود. اما چرا آفریقای جنوبی؟

(1)برای نخستین بار جام جهانی فوتبال در قاره آفریقا برگزار می‌شود. در یك تحلیل ساده، شاید بتوان این تصمیم را به جامع‌نگری فیفا و خارج كردن میزبانی پربیننده‌ترین و معظم‌ترین رویداد ورزشی جهان از انحصار كشورهای اروپایی و آمریكای جنوبی دانست.اما چرا آفریقای جنوبی؟
(2)در همین قاره آفریقا، بسیار كشورهایی هستند كه چه به لحاظ تاریخی، چه از جهت توان اقتصادی و چه قدرت ورزشی در سطح بالاتری نسبت به آفریقای جنوبی قرار دارند. می‌توان حتی كشورهایی را نام برد كه در بازی افتتاحیه جام‌جهانی مقابل قهرمان دوره قبل از آن به پیروزی رسیده و شگفتی آفریده و یا داوری داشته‌اند كه فینال جام جهانی را سوت زده است. اما این كشورها نه فقط میزبان، بلكه نامزد میزبانی جام جهانی فوتبال هم نشده‌اند. به راستی چرا؟ از میان تمام كشورهای بزرگ و كوچك، قدرتمند و متوسط و زیرمتوسط به لحاظ ساختار و سطح كیفی فوتبال، غنی و فقیر قاره سیاه، چرا آفریقای جنوبی؟
به نظر می‌رسد باید به جز مؤلفه‌های اقتصادی، فنی و ورزشی روی عامل بسیار مهم دیگری درنگ كرد:«نقش ارزشمند نلسون ماندلا در توجه افكار عمومی جهان به مبارزه با نژادپرستی، تلاش برای برقراری صلح در كشورها، همزیستی مسالمت‌آمیز ملت‌ها بدون كمترین برتری طلبی به لحاظ‌ نژاد، رنگ پوست، مذهب و زبان، همكاری برای محو هرگونه خشونت و عملی ساختن شعار اساسی بخشیدن ارادی و بدون تحمیل به جای انتقام گرفتن.»
(3)اگرچه پس از میزبانی مشترك دو كشور آسیایی (ژاپن و كره جنوبی) در سال 2002، فیفا به دنبال یافتن موقعیت و فرصتی مناسب برای برگزاری جام جهانی فوتبال در یك كشور آفریقایی بود، اما بعید به نظر می‌رسد كه در شرایط «فقدان نلسون ماندلای بزرگ» این میزبانی به آفریقای جنوبی سپرده می‌شد كه هنوز با مشكلات عدیده سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و حتی امنیتی روبرو است. در واقع شخصیت كاریزماتیك «نلسون ماندلا» و محبوبیت جهانی او، مهم‌ترین عامل برتری آفریقای جنوبی نسبت به دیگر مدعیان میزبانی جام‌جهانی 2010 بوده است. بزرگمردی كه 27 سال از بهترین دوران عمر خود را در زندان‌های رژیم نژادپرست «پروتاریا» گذراند و پس از آزادی نیز اگرچه توسط مردم كشورش به ریاست جمهوری آفریقای جنوبی انتخاب شد، اما بعد از پایان دوره ریاست خود اساساً از دنیای سیاست كناره گرفت و به سراغ فعالیت‌های بشردوستانه رفت. پیرمرد جوان دلی كه وقتی «یان اسمیت» رهبر سفیدپوستان نژادپرست را پس از آزادی خود در زندان دید، سخت برآشفت و گفت:«قرار بود زندان‌ها به مدارس و دانشگاه‌ها تبدیل گردند. قرار نبود جای زندانی و زندانبان عوض شود»!
بعد هم زمانی كه با اعتراض برخی از دوستان و دوستداران در مورد شكنجه‌های نژادپرستان علیه مبارزان سیاه‌پوست از جمله خود او (ماندلا) مواجه شد آن جمله معروف و تاریخی را گفت: «من می‌بخشم، اما آن وقایع را فراموش نمی‌‌كنم.» و اینچنین بود كه «فیفا» نیز در مقابل وی سر تعظیم فرود آورد و آفریقای جنوبی در میان تعجب همگان، میزبان جام‌جهانی شد.