وزیر حضرت علی علیه السلام
امیرالمؤمنین و امام المتقین و یعسوب المسلمین و المنزل فی حق ابن عمِّهِ خاتم النبیین، عنصر ابرار و معدن سکینه و وقار، خاتم خلفا و اشرف خلفا و منشو دار هل اتی و سرافراز لافتی، نحل وحی و فحل جود، و معدن حلم و مدینه علم، اسدالله الغالب، لیث بنی غالب علی بن ابی طالب علیه افضل الرضوان و التحیّات را وزیر، عبدالله بن ابی رافع بوده است.
وزیر خوش خط
علی بن مقله وزیر سه تن از خلفای عباسی (القاهر، الراضی و المستکفی) بود که به حُسن خط در جهان بدو مثال زنند، بیاض و سواد خطش نزد هنروران عزیزتر از بیان و سواد چشم آمد. وقتی خط او را دیدم حقیقت دُرجی یافتم پر دُرر و لآلی و آسمان دیدم پر کواکب متلالی،
ابوالفضل بلعمی
بلعمی اول پادشاهان سامانی اسماعیل بن احمد وزارت بر وی تقریر کرد و در بسط بساط معدلت و دفع لوای نصفت و تدبیر امور مملکت و ترتیب مصالح دولت ید بیضا بود و به واسطه قصد قتل صاحب جیش [خمارتکین] ملک نوح سامانی با هلاک و قتل او مثال داد.
ابوجعفر العتبی
او وزیر امیر حمید عبدالملک بن نوح بود و بحلیه فضل و ادب و علوّ اصل و نسب و خبرت به امور وزارت و وقوف بر غوامص اسرار مملکت متحلّی آمد و از سمات رذایل و معایب متخلّی، و خزانه پادشاه خود را به اموال وافر ممتلی گردانید. چنانچه پیش از او و بعد از او، از وزرای آل سامان در جمع اموال و اثارت وجوه و ادّخار خزائن عدیل او نبودند.
صدر الوزر
نظام الملک طوسی صدر جریده وزرای عالی شأن و شه بیت قصیده قهارمه و الامکان، و قرم طوایف مدبّران ممالک روی زمین، و باقعه معاشر اصحاب حکم و تمکین بود، به تأیید آسمانی مؤید و به توفیق یزدانی موفّق و مسدّد، و کلک معدلت بارش سی سال مجعّد، اصداغ اقبال و جلال سلاطین جهان و رأی خورشید جهانیان شد.
وزارت سلطان آلب ارسلان و اتابکی و وزارت پسرش سلطان ملکشاه را اعتناق فرمود بر اصحاب حکم فرمان به همه ادوات بزرگی برگذشت و گردن جبّاران روزگار را به کمند قهر فرو شکست، و در غُلَواء دولتی چنان وافر و اثنای عظمتی چنان متکاثر دائما به حال ضعفای رعیّت و بیچارگان مر ولایت رسیدی و با زهّاد و ابدال و مشایخ نیز نَفَسی داشت.
شمس الدین جوینی
جوینی ده سال وزارت هلاکوخان و هفده سال تدابیر امور دولت آباقا آن و سه سال قهرمانی سلطنت احمد سلطان را تکفّل بر شیوه نمود که ثغور ممالک محفوظ و مضبوط و رایت پادشاهی مظفر و منصور و بلاد و دیار آبادان و معمور و اموال خزائن موفّی و موفور و طبقات رعیت راضی و خشنود و جمهور سپاه و لشکر مرتب و بانوا، و صدر وزارت از آن فرّ طلعت خجسته سیما با رونق و بها بود.
خواجه علیشاه
خواجه علیشاه حقیقت آنکه وزیری پاک عقیدت صافی طوبّت دین دار نیکوکار شرع پرور بود، و از مناهی و محظورات متحرّز، و بر ازدیاد رونق و طراوت ریاض مسلمانی مواظب، و در استعطاف آرای اعیان جبار و صنادید کامکار و استمالت جوانب کبار و صغار دستی تمام داشت، همتش بر احداث بقاع بِرّ موقوف آمد و در سرّه مدینه السلام تبریز مدرسه مینو نمای رفیع بنا فرمود.
|
