بوئین و میاندشت نام یکی از شهرهای استان اصفهان در مرکز ایران است.
موقعیت جغرافیایی و تاریخچه مختصر شهر بوئین میاندشت
بویین میاندشت از جمله شهرهای شهرستان فریدن ، واقع در 25 كیلومتری داران(مركز شهرستان) می باشداین شهر در غرب استان اصفهان واقع شده و در حقیقت بخش بوئین میاندشت مرز بین استانهای اصفهان و لرستان است. اكثریت مردم آن گرجی میباشند. هسته اولیه شهر از دو مكان جغرافیایی بویین ( به مختصات جغرافیای 04/33 عرض و 09/50 طول جغرافیایی و ارتفاع 2400 متر از سطح دریا) و میاندشت (مختصات جغرافیایی 05/33 عرض و 09/50 طول جغرافیایی و ارتفاع 2420 متر از سطح دریا) تشكیل شده است .
این دو مكان در گذشته ای نه چندان دور با فاصله ، و در دو سوی رودخانه قرار داشتند احداث شاهراه اصفهان ، لرستان ( در سالهای قبل از 1350 ) و عبور آن از كنار این مراكز روستایی ، رشد و توسعه این دو مركز را فراهم نمود و ایجاد تأسیسات خدماتی ، بازرگانی ، ساختمانها و اماكن فاصله این دو مركز را از میان برداشته و به هم پیوستن این دو مكان ، هسته اولیه شهر بویین و میاندشت را ایجاد نمود . بویین را صاحب نظران به معنای انبار دانسته اند . مولف سیمای شهر اراك به نقل از استاد دهگان گوید : نام اولیه شهر آستانه ، بویین كرج بوده كه به آن بویین كره نیز می گفتند . بویین به معنای انبار و كره به معنای محصول می باشد . میاندشت كه به سبب واقع شدن در میان دشت نسبتاً وسیعی به این نام موسوم گشته است در میان گرجیهای فریدن به نام توللی یا تورلی موسوم است كه یك كلمه گرجی است . معانی متعددی بر آن آورده اند از آنجمله به معنای ماه و نیز پرجاذبه،چشمگیر می باشد .
از جمله علل وجودی این مكان جغرافیایی می توان بهره برداری از آب رودخانه و چشمه های متعدد اطراف و نیز زمینهای حاصلخیز اطراف رودخانه را نام برد . وجود تعداد 12 رشته قنات و 15 دهانه چشمه نقش منابع آب را در ایجاد و توسعه این مكان به خوبی روشن می سازد از سویی دیگر این مكان از دیر باز مركزیتی بوده است برای داد و ستد كالا و نیز ارتباطات بین روستاها و نیز تأمین مایحتاج اولیه عشایر چهارلنگ در ییلاق را تا حدودی عهده دار بوده است . بر اساس نتایج سر شماری نفوس و مسكن سال1385 ،بخش بویین میاندشت دارای 6666 خانوار و 27856 نفر جمعیت بوده است . 9933 نفر نیز جمعیت شهر در سال 85 بوده است.
