معرفی کتاب از وبلاگ باشگاه کتاب

یکی از آرزوهای قدیمی من این بوده که در یک فرصت مناسب تمامی آثار کلاسیک و شاخص ادبیات داستانی روسیه رو مطالعه کنم. از آناکارنینا و جنگ و صلح تولستوی گرفته تا ابله و جنایت و مکافات داستایوسکی و آثار چخوف و گوگول و ناباکوف. در این لیست بلند بالا، "مرشد و مارگریتا"ی بولگاکف جایی نداشت. حقیقتش را بخواهید تا به سال گذشته اسم این کتاب و نویسنده اش را هم نشنیده بودم. هدیه تولد دوست خوبم جواد بود که خواندن این کتاب رو پیش از خیلی آثار مطرح تر و شناخته شده تر میسر کرد.

" مرشد و مارگریتا ساختی به غایت بدیع دارد. رمان از سه داستان مختلف تشکیل شده که گاه به گاه در هم تنیده می شود و بالاخره در پایان کتاب، به وحدتی ارگانیک می رسد. شرح وقایع سفر شیطان به مسکو، سرنوشت پونتیوس پیلاطس و تصلیب مسیح و داستان عشق مرشد و مارگریتا اجزاء سه گانه رمان هستند. این داستانها در دو زمان تاریخی مختلف رخ می دهد: یکی زمان عیسی مسیح در اورشلبم و دیگری زمان حکومت استالین در مسکو. وقایع زمان اورشلیم از صبح چهارشنبه هفته عید فصح آغاز می شود و تا غروب شنبه ادامه دارد. وقایع اصلی داستان های مسکو نیز حدود هفتاد ساعت، یعنی از بعد از ظهر چهارشنبه تا صبح یکشنبه را در بر می گیرد. این توازی زمانی قاعدتا بیانگر توازی سرنوشت هایی است که در این دو زمان تاریخی مختلف رقم خورده است. بولگاکف با تمهیدات دیگری نیز این توازی و تکرار را به ما نشان می دهد. مسائل و خصائل بسیاری از شخصیت های سه داستان شبیه هم هستند. به تدریج خواننده در می یابد که آنچه در فصل های مربوط به پیلاطس خوانده در حقیقت بخش هایی از همان رمان مرشد بوده است و بالاخره توصیف نویسنده از دو شهر مسکو و اورشلیم و طوفانی که در پایان ماجراهای این دو شهر رخ می دهد نیز همخوانی و شباهت کامل دارد. انگار دو شهر یکی شده اند: یکی مسلخ مسیح است و دیگری مذبح مرشد و یا به تعبیری خود بولگاکف."

بولگاگف 12 سال پایانی عمرش را صرف نگارش این کتاب کرد. دو سال پس از آغاز نوشتن، به دلیل فشار های روانی و اجتماعی مانند مرشد، نسخه اول مرشد و مارگریتا را آتش زد و چندی بعد نگارش مجدد آن را شروع کرد. پس از درگذشت او، تا ربع قرن بعد که کتاب اجازه انتشار گرفت، کسی جز همسر و چند دوست نزدیک از وجود این رمان خبر نداشت. تیراژ سیصد هزار نسخه ای چاپ اول این کتاب به سرعت به فروش رفت و هر نسخه آن نزدیک به صد برابر قیمت خرید و فروش شد. فقط به زبان انگلیسی بیش از صد کتاب و مقاله درباره این رمان شگفت انگیز نوشته شده است.

ترجمه عباس میلانی ترجمه نسبتا خوبی است که البته تنها برگردان این کتاب به فارسی به شمار می رود.

"بدون لهجه خندیدن" یکی از محصولات داغ نمایشگاه کتاب امسال بود و بالاخره بعد از قریب به یک سال از انتشار کتاب به انگلیسی، ترجمه فارسی اش به بازار اومد. مخاطبان باشگاه کتاب فیروزه جزایری دوما رو می شناسند چرا که کتاب اولش با عنوان "عطر سنبل عطر کاج" پیش از این معرفی شده بود. سبک کتاب جدید فیروزه جزایری مثل کتاب اولش است و بدون ترتیب زمانی با بیان خاطره هایی از زندگی اش در ایران و آمریکا به تفاوت های فرهنگی دو کشور و مشکلات مهاجرین در تطبیق خود با فرهنگ جدید اشاره می کند. خاطره های بازگو شده کوتاه اند و خواندن آن مثل دیگر کتابهایی که با این سبک نوشته شده اند (نظیر "این مردم نازنین" کیانیان و "مارک و پلو" ضابطیان) بسیار سریع تمام می شود.

"ترجمه اثر جدید در مقایسه با ترجمه اثر اول و حتی بدون مقایسه با آن ضعیف است. این ضعف در ناهمگونی ترجمه محسوس است. مثلا فرض کنید در یک نثر صمیمی کلمه ای مثل "دین مبین اسلام" بدجوری توی چشم می زند. خیلی بعید است که در متن اصلی چنین پیشوندی برای اسلام بکار رفته باشد. نظیر این کلمات در ترجمه کم نیست و همین یکدستی نثر را مخدوش کرده است. 

وقتی چلچراغ حدود یک سال پیش خبر از چاپ این کتاب داد، یکی از خاطره های کتاب را که درباره اعطای نشان به فیروزه جزایری توسط خوانندگان چلچراغ در شب چله بود، ترجمه و چاپ کرده بود. این خاطره در ترجمه حاضر وجود ندارد و دلیلش هم معلوم نیست.

پشت جلد کتاب تعریف هایی از افراد و نشریات آمریکایی به چشم می خورد که لب کلامشان این است: این کتاب را بخوانید!

"در زندگی زخم هایی هست که آدم نمی تواند جایش را به کسی نشان بدهد! به همین دلیل رویش چسب زخم می زند. اساسا شاید درست تر این باشد که در زندگی چسب زخم هایی هست که آدم روی زخم های ناجورش می زند."

روزگاری در چلچراغ که هنوز ابراهیم رها هم توش قلم می زد صفحه ای بود به اسم چسب زخم. وقتی صفحه مثل بقیه صفحه های رها بسته شد، قول کتاب کردن اون صفحه رو داد که نتیجه غیرمستقیمش شده این کتاب. به قول خودش چسب زخم عبارت های کوتاهی است که آدم (یعنی نویسنده) باید تمام زورش را در آن بزند و در یکی دو جمله، هم حرفش را بگوید، هم به وجه طنز ماجرا بپردازد، هم انتقاد کند و ...

خود ابراهیم رها هم که اصلا معرفی نمی خواهد. نویسنده مجهول الهویه ای که در روزهای دور در چلچراغ می نوشت و پرطرفدارترین نویسنده مجله بود و کتاب هایی طنز خوبی هم دارد که به جز "شب نشینی در جهنم" که به دلیل تاریخ مصرف گذشته بودنش، دیگر جای معرفی ندارد، همه را در همین جا معرفی کرده ام. البته چسب زخم مثل کتاب های قبلی چندان تاریخ مصرف ندارد. رها در وبلاگ خود گفته: "بالاخره بعد از چند سال یک کتاب من از ارشاد دولت احمدی‌نژاد مجوز گرفت. در تمام این سال‌ها کتاب‌های من در ارشاد گیر می‌کردند و بیرون نمی‌آمدند! این یکی هم که بیرون آمده کتاب جمع و جور «چسب زخم» است که ارشاد در جمع و جورتر کردنش نقش موثری بازی کرده. در ضمن اسم کتاب در جلد آن با یک رنگ خاصی چاپ شده. گفتم بدانید!"

چسب زخم رو حتما بخونید. این توصیه رو مخصوصا به کسانی می کنم که مثل من تنبل اند، دوست دارند تو تاکسی و اتوبوس چیزی واسه خوندن داشته باشند و از همه مهمتر عاشق طنز غیرمستقیم هستند.

" ولی فکر می کنم اگر مجبور باشم یک لحظه را از بین همه لحظات انتخاب کنم ، باید آن صبح شنبه آخر اکتبر را برگزینم . وقتی که جولین و من پشت میز آشپز خانه نشسته بودیم ، استراحت می کردیم و از سومین فنجان قهوه خود لذت می بردیم. خواهرم روزنامه صبح را پایین گذاشت و به آرامی اطلاع داد که می خواهد با مردی که به جرم کشتن سیزده زن در دادگاه محاکمه می شود ، ازدواج کند. بله ، فکر می کنم باید از اینجا شروع کنم. "   ( بخشی از متن کتاب)

تکه های گمشده / جوی فیلدینگ / مترجم : شهناز مجیدی ( حمزه لو ) / نشر شادان / 425 صفحه / 3600 تومان

کیت – یک روانشناس ۵۵ ساله – به همراه شوهر و دو دختر نوجوانش زندگی آرامی دارند تا اینکه خواهر ناتنی اش (جولین) تصمیم می گیرد با کولین – مردی که متهم به قتل ۱۳ زن و دختر است – ازدواج کند. جولین در تمام جلسات دادگاه حضور می یابد و از او حمایت می کند. به تدریج زندگی کیت به هم می ریزد: مادرش دچار آلزایمر می شود، بطور تصادفی با عشق دوران دبیرستانش ملاقات می کند، دختر بزرگش سرکشی های خاص جوانان هم سن و سال خود را پیش می گیرد، با شوهرش به مشکل برمی خورد و.... در پایان کولین به کمک جولین از زندان می گریزد و کیت می داند که دختران نوجوانش قربانیان بعدی این قاتل بیرحم خواهند بود..

Wow!!!  یکی از  نفس گیر ترین کتابهایی بود که خوندم... 20 صفحه پایانیش جدا بینظیر بود.هرچند هم  که این نویسنده استعداد خاصی در ایجاد تعلیق و هیجان داشته باشه اما نمی شه این فضا سازی و شیوه روایت متقاطعش در لحظات حساس داستان رو نادیده گرفت.  فکر کن ، داستان شروع می شه ! حالا با هر شکل و شمایل و جذابیتی...   روال هموار خودش رو هم پیدا می کنه و خواننده به این شیوه جلو رفتن داستان خو می گیره بعد ناگهان !  صحنه ها موازی پیش می روند.  صحنه کابوس ها ، اوهام و تخیلات بیمار گونه، آنقدر خوب با پوست و خون خواننده یکی می شود که شک نمی کنی این تصاویر را قبلا دیدی یا حتما اونجا حضور داشتی....

صحنه کابوس عروسی ژولین معرکه بود. تداعی تلخ رفتار ناپدری با مادرش...  لحظه که "برندی"  -همسر معشوقش- برای مشاوره به مطبش اومده بود و چه تلخ از حقارت خودش در مقابل همسر خیانتکارش حرف می زد و شنیدن اونهمه حقایق سنگین و سرد ... تمام تردیدش و گرفتن تصمیم آخر ، توی همون چند لحظه ای که در لابی هتل منتظر رابرت بود تا به همسرش خیانت کنه..... طغیان ژولین و افشای رازش.... زمانی که خبر فرار کولین رو بین موجهای رادیو شنید... و تمــــــــــــــــــام 30 صفحه پایانی ...  

شخصیتها خوب پرداخت شدند . کاملا قابل باور و ملموس هستند، از خانم " وینچل"  مسئول محل نگهداری از سالخوردگان بگیر  تااااااااااااااا  "برندی" و  خود شخصیت اصلی "کیت". جالب اینجاست که این شکل دادن قوی به شخصیتها ، براحتی و در قالب توصیف ساده ای از لباس و مدل مو  یا حتی شیوه آرایش کردن صورت می گیره...    با توجه به آشنایی که با بقیه آثار این نویسنده دارم ، به جرات می تونم بگم  ؛ کتابهاش از پشتوانه روانشناسانه بسیار بسیار قوی برخورداره... هیچ رفتاری بی دلیل صورت نمی گیره ، تک تک حرکت ها و رفتارها پایه و اساسی منطفی دارند که با جلو رفتن داستان اونها هم روشن می شوند. در اینجا ما با "کیت" روانشناسی کار کشته روبرو هستیم که برای حل ساده ترین مشکلات زندگی خصوصی خودش ناتوان مونده.نویسنده حتی برای این سوال ساده ذهن مخاطب هم جوابی داره...یک جای داستان " کیت " به دخترش می گه :
- شاید صحبت کردن با یک روان شناس به تو کمک کنه
- شما روان شناس هستید.
-من مادر تو هم هستم. این دوتا با هم جور نیستند....
و این جور نبودن رو به خوبی هر چه تمام تر حس می کنیم... خوب می بینیم ، وقتی یه آدم داخل معرکه باشه ، هرگز نمی تونه از شعارهایی که همیشه می داده ، استفاده کنه . حتی نمی تونه مثل یه آدم عادی و نه روانشناس اون مشکلات رو ببینه و فکر کنه می تونن ریشه ای هم داشته باشند.

فصل بندی ها  کمک فراوانی به فضاسازی داستان کرده بودند... درست جایی و با جمله ای فصل تمام می شه که جرات نمی کنی کتاب رو ببندی.... " به اتاق نشیمن برگشتم ،  از جلوی میز صبحانه در گوشه ای که در کمتر از 8 ساعت دیگر غرق خون می شد ، گذشتم."و اما پایان....   علاوه بر موضوع اصلی ، جمع کردن خط داستانی و خرده داستانها توی ذوق نمی زنه و کاملا حرفه ای و دلنشین بسط پیدا می کنه.

به نظرم حالا دیگه فقط یکی از کتابهای ترجمه شده این نویسنده هست که نخوندم. احساس می کنم سبک نگارشش یجورایی اعتیاد آوره.  با اینکه توی تعطیلات عید ، کتاب " ژرفای زندگی" رو از این نویسنده خونده بودم و  علی رغم فضای پر از تعلیقش ، اصلا دوستش نداشتم  . اما باز هم دیدم یکی دیگه از کتابهاش توی دستمه.

وب سایت شخصی نویسنده

 10 اردیبهشت ، سالروز درگذشت مردی بود که ژان پل سارتر او را " بی شک"  بزرگ ترین نمایشنامه نویس معاصر خوانده ، شاعری که تئاتر اروپا را تحت تاثیر گرفته ، نوآوری که هنر تئاتر را دگرگون کرده  و راه هایی تازه و شگفت به روی نویسنده و بازیگر و تماشاگر گشوده است.  روزهایی که گذشت، تمام اهالی تئاتر سرگرم جشن تئاترایران- این هنر دوست داشتنی- بودند ؛  بی مناسبت ندیدم به پاس تمام آنچه تئاتر از او دارند ، معرفی امروز به یکی از آثار وی اختصاص داشته باشد.

گالیله ، می بینم که به راه خطرناکی می روی . شبی که انسان حقیقت را کشف می کند ، برایش شب شومی است . لحظه ای که انسان به عقل نوع بشر ایمان می آورد ، لحظه خیرگی است . عاقبت کسی که در این نور خیره کننده به جای چشم بستن با چشم باز حرکت کند ،  چیست ؟  هیچ ؛ به چاه افتادن . چطور صاحبان قدرت کسی را که بر حقیقت آگاه است – هر چند حقیقتی باشد در دورترین ستاره ها  -  آزاد می گذارند؟ ( صفحه 163 کتاب " زندگی گالیله" )

زندگی گالیله / برتولت برشت / ترجمه عبدالرحیم احمدی / انتشارات نیلوفر / 285 صفحه / 4800 تومان

داوری بیرحمانه گالیله درباره خود و آنچه در پایان کار درباره هدف واقعی علم می گوید ، دریچه ای به سوی نور می گشاید. کوششی است برای پاسخ ، پاسخی که در سراسر نمایشنامه جستجو شده است. برشت فقط به طرح مسائل دل خوش نمی کند. دست کم راهی به سوی جواب می نماید و ذر امکانات گوناگون را در اندیشه ما می پاشد . به همین جهت تحول حوادث و آدمها با ختم  نمایشنامه به پایاین نمی رسد.این تحول سیر شگفتش را در اندیشه ما دنبال می کند.  خواننده یا تماشاگر ، به شیوه معمول و قدیم ، با حادثه نمی آمیزد ، مسخره نمی شود، بلکه اندیشه اش بیدار می شود  و نیروی فعالش به کار می افتد و به جای آن که فقط  گذرگاه احساسات گوناگون باشد ، می تواند بفهمد و تصمیم بگیرد . تنها تجربه نمی اندوزد ، بالاتر از ان معرفت می آموزد  و دید شگفتی در او رشد می کند  که به گالیله بزرگ امکان داد حرکت ستارگان را ببیند و قوانین حرکت را کشف کند.     (شرح پشت جلد ) 

همیشه اعتقادم بر این بوده که ، کتاب در زمین تاریخ یا بیوگرافی ، حتی اگه بد باشه و  کسل کننده باز هم وقتی  به صفحه آخر می رسیم کتاب رو با احساس پوچی تمام و هدر دادن وقت نمی بندیم. حداقلش اینه که یه علامت سوال گنده رو سرمون سبز نمی شه ونمی گیم خوب که چی ؟!   

و اما زندگی گالیله....  خوب بود ، مفید بود.... شاید مثل همه کتابهای تاریخیه دیگه...یه سری چیزها بود که سالهاست در قالب فیلم ، کارتون ، کتابهای درسی  شنیدیم و از حفظیم... اینجا می خونیم با قابلیت تصویری بهتر  برای اونهایی که نوشته هایی از جنس نمایشنامه دوست دارند و هر طور که بخوان پرداختش می کنند.  اما به نظر من بخش ابتدایی کتاب هزاران برابر مفید تر از خود کتاب بود. یجورایی برای من و امثال من یه سری کلاس های تئوری برشت شناسی J بود. که با زبان روان و خیلی ساده ، خواننده رو با تفکرات و عقاید برشت آشنا می کرد. به شدت توصیه می کنم علاقمندان به ادبیات نمایشی ( به فرض محال ) حتی اگه حوصله خوندن بخش داستانی این کتاب رو ندارند ، قسمت اولش  ((((( گفتاری در آثار و اندیشه های برشت : که شامل فصلهای : 1- برتولت برشت و نخستین نمایشنامه های او  2- از اپرای "دوپولی" تا "استثنا  قاعده"  3- انسان ، سرنوشت انسان است  4- وسوسه نیکی  5- تئاتر حماسی  و فن فاصله گذاری  6- بزرگی و شکست گالیله  )))))   نوشته ( عبدالرحیم احمدی )  در 117 صفحه ابتدایی کتاب رو حتما بخونند.

خيلي ها اي. ال. دكتروف را يكي از بهترين نويسنده هاي زنده انگليسي زبان مي دونن . خوشبختانه 2 كتاب معروف اين نويسنده در ايران چاپ شده . بيلي بات گيت و رگتايم كه امروز مي خواهيم دومي رو معرفي كنيم.

رگتایم /ای. ال. دکتروف / ترجمه نجف دریابندری / انتشارات خوارزمی/ 280صفحه / 4500 تومان

رمان رگتایم جامعه آمریکا در دهه 1960 را تشریح می کنه. رگتایم اثريست رئالیستی که از شخصیت های فراوانی تشکیل یافته که هر کدام برای خود داستان و ماجرایی داره و جالب اینکه تک تک این داستان ها با دیگری ارتباط پيدا مي كنه. ماجرای اصلی این کتاب ظاهرا داستان یک خانواده ساده و متوسط آمریکاییه. پدر، مادر، برادر کوچيکه، پسر، همین. هیچ کدام اسمی ندارند. خانه شان توی یک خیابان بی نام و نشان خلوته. این خانواده محل اتصال تمام ماجراهای کتابه. در كنار اينها، ماجراي دو خانواده ديگر نيز روايت مي شه. خانواده دوم چيني‌هاي مهاجري هستند به اسم‌هاي تاته و مامه و دخترشان. تاته كارش اينه كه كنار خيابان بشينه و با قيچي زدن مقواي سياه، نيمرخ مردم را دربياره و اونو روي كاغذ سفيد بچسبونه و بده بهشون. زنش- مامه- هم كارگر خياطيه. خانواده سوم هم يك زوج سياه‌پوست هستند؛ كولهاس واكر نوازنده و ساراي خجالتي. داستان‌هاي اين 3 خانواده از هم جداست. اما در عين حال اين داستان‌ها، به هم پيوسته است. پسر پدر و مادر، با دختر تاته و مامه آشنا مي‌شه و...

در كنار همه اينها کتاب سرشاره از شخصیت هائيه كه بسياري از آنها اشخاص واقعی اند. هنری فورد، هری هودینی، جی. پی مورگان، اما گلدمن، زیگموند فروید و ... همگی اشخاص مشهور اوایل قرن گذشته اند اینها در کنار شخصیت های خیالی مانند کولهاموس واکر، تاته، مانه و بقیه داستان را جلو می برن. شاید علت اصلی حضور این اشخاص واقعی، واقعی جلوه دادن فضای داستان باشه. دکتروف هر کجا که خواسته با این شخصیت ها بازی کرده و تمام نظریات سیاسی و اجتماعی اش را ابراز کرده . البته مترجم كتاب معتقده كه نويسنده با دو دسته آدم کار می کنه : آدمهای تاریخی مانند پیر پون مورگان ، سرمایه دار بزرگ ؛ هنری فورد ، سازنده اتومبیل های ارزان قیمت ؛ هری هودینی، میلیونر زاده معروف و ... و آدمهای تخیلی که نمایندگان توده های بی نام و نشان و غیر تاریخی  هستند . این آدمها همان عناصري هستند که بدنه اصلی جامعه آمریکا را تشکیل می دهند: آمریکایی ها، مهاجران و سیاهپوستان .

حرف آخر اينكه فقط اونهایی که یه کتاب با ترجمه بد خوندن درک می کنند که یه ترجمه خوب چه نعمتیه. خوشبختانه این کتاب توسط یکی از بهترینها به فارسی ترجمه شده که لذت خوندن کتابو چند برابر می کنه. به قول بچه های مجله چلچراغ، "نجف دریا بندری "یک برند معروف تو ترجمه است که وقتی اونو روی کتاب دیدی، هم خیالت از بابت ترجمه راحته و هم اینکه می دونی با یک کتاب حسابی طرفی که ارزش خوندن داره.   

من تصمیم گرفتم کتاب من و نازی  رو معرفی کنم که به اعتقاد خیلی ها مهم ترین دفتر شعر حسین پناهی ست.

این مجموعه شامل اشعاری چون : آشنایی من و نازی، گفت و گوی من و نازی زیر چتر، قیل و قال من و نازی سرهیچ ،شب و نازی-من و تب، شبی که من و نازی با هم مردیم، باز هم من و نازی،غلت نازی-من و دکتر و مداد زردم،آخرین گفت و گوی من و نازی...است.

شعر پناهی در عین سادگی ، گاهی اوقات فضای وهم آلودی رو به تصویر می کشه که درک این ابهام چندان آسان نیست.

معمولا در ابتدای دفترهای شعر حسین پناهی یک سالشمار زندگی وجود داره که توسط یغما گلرویی گردآوری شده و همین طور یک مقدمه با عنوان در کودکی... که به نظر من فوق العاده ست.

در ابتدای کتاب می خوانیم: این دفتر را به جواد یساری تقدیم می‌کنم ،که عمری شرافتمندانه آواز خواند... و گمان نکنم فهمیده باشد، کتاب حضرت موسا ،انجیل است یا تورات

...و این چنین شد که پنجره را بستیم و در آن شب تابستانی من ونازی با هم مردیم و باد حتی آه نرگس طلایی ما را، با خود به هیچ کجا نبرد... "شبی که من ونازی با هم مردیم"

پ.ن.1 چه مهمانان بی دردسری هستند مردگان! نه به دستی ظرفی را چرک می کنند و نه به حرفی دلی را آلوده، تنها به شمعی قانعند و اندکی سکوت...

پ.ن.۲ افلاطون در کنار بخاری، سالهاست که مرده ام، نمی دانم ها، به وقت گرینویچ، سلام- خداحافظ، نامه هایی به آنا،ستاره ها ، کابوسهای روسی، خروس ها و ساعت ها ، از دیگر آثار حسین پناهی هستند

 روایت مختصر اما کامل داستانها بطرز عجیبی دوست داشتنی اند.....   و اما پایان...   یطوری داستان تموم می شه که پیش خودت فکر می کنی با توجه به فضای داستان ، هر چیزی غیر از این محال بود و به دلت نمی نشست....   از ونجاییکه کتابش سخت پیدا می شه ، لینک pdf دانلود این داستان کوتاه 13 صفحه ای رو در انتهای مطلب می ذارم.

((مهرداد از آن پسرهاي چشم و گوش بسته بود كه در ايران ميان خانواد ه اش ضرب المثل شده بود و هنوز هم اسم زن را كه مي شنيد از پيشاني تا لاله هاي گوشش سرخ ميشد . شاگردان فرانسوي او را مسخره ميكردند و زماني كه از زن ، از رقص ، از تفريح ، از ورزش ، از عشقبازي خودشان نقل ميكردند، مهرداد هميشه از لحاظ احترام حرفهاي آنها را تصديق ميكرد ، بدون اينكه بتواند از وقا يع زندگي خودش بسرگذشتهاي عاشقانه آنها چيزي بيفزايد ، چون او بچه ننه ، ترسو ، غمناك و افسرده بار آمده بود ، تاكنون با زن نامحرم حرف نزده بود و پدر و مادرش تا توانسته بودند مغز او را از پند و نصايح هزار سال پيش انباشته بودند . و بعد هم براي اينكه پسرشان از راه درنرود ، دخترعمويش درخشنده را براي او نامزد كرده بودند و شيرينيش را خورده بودند – و اين را آخرين مرحله فداكاري و منت بزرگي ميدانستند كه بسر پسرشان گذاشته بودند و بقول خودشان يك پسر عفيف و چشم و دل پاك و مجسمه اخلاق پرورانيده بودند كه بدرد دوهزار سال پيش ميخورد . ))

  اینجوریه که خواننده پرتاب می شه وسط زندگی مهرداد و تنهاییاش...... وسط زندگی آدمی که یک  مجسمه براش مظهر عشق ، شهوت و آرزو بود.

 - پی نوشت : ظاهراً صادق هدایت اولین نویسنده یی ست که توانست با استفاده از شیوه های ذهنی و روانی، نخستین داستان های روان شناختی مدرن را در ادبیات معاصر ایران پدید آورد. نمونه بارز این نوع را در داستان های زنده بگور، سه قطره خون، تاریکخانه و عروسک پشت پرده می توان مشاهده کرد . در عروسک پشت پرده صادق هدايت به شيوة روانكاوي فرويد، ريشة روان رنجوري مهرداد را در دوران كودكي او جستجو مي كند. در نوع تربیت غلط و آموزه های نادرست کودکی . باورهای غلطی که در ذهن کودک میکنند میتواند فاجعه آفرین باشد .  ( وبلاگ دست نوشته های خیال)

 - پی نوشت : دانلود داستان کوتاه "عروسک پشت پرده" اثر صادق هدایت

                    دانلود "عروسک پشت پرده"