"یک قرن بعد صفویه آمد، و تشیع، از مسجد جامع توده برخاست و در مسجد شاه همسایه دیوار به دبوار قصر عالی قاپو شد.
و تشیع سرخ
تشیع سیاه گشت."
پاراگراف فوق بخشی از مقدمه کتاب "تشیع علوی و تشیع صفوی"، اثر ماندگار معلم شهیدمان "دکتر علی شریعتی" می باشد. از زمان راه اندازی وبلاگ باشگاه کتاب، کتابهای زیاد و متنوعی را "معرفی" کرده ایم. همین لفظ معرفی سبب می شود نوشتن درباره کتاب های قدیمی وشناخته شده درست به نظر نرسد. پس از مدت ها کلنجار رفتن با خودم، تصمیم گرفتم یادداشتی درباره کتاب "تشیع علوی و تشیع صفوی" بنویسم. مطمئنم که نام کتاب را شنیده اید و شاید هم آن را خوانده اید. پیش نیاز خواندن این کتاب کنار گذاشتن تعصبات مذهبی و تلاش برای رسیدن به یک جمع بندی واقع بینانه در طی مطالعه آن است.
دکتر شریعتی در این کتاب سعی می کند تفاوتهای تشیع برخاسته از اهل بیت پیامبر و تشیع دولتی حافظ منافع حکام و بالاخص حکومت صفوی را نشان دهد. در کتاب بارها تصریح شده است که این تفاوت، یک اختلاف ظاهری نیست بلکه تفاوت در عمق مفاهیم اصول تشیع نظیر وصایت، امامت، عصمت، ولایت، شفاعت، اجتهاد، تقلید، عدل، دعا، انتظار و غیبت است. به عنوان مثال "شفاعت" در تشیع علوی به معنی عامل کسب "شایستگی نجات" است و در تشیع صفوی وسیله "نجات ناشایسته"!
در متن کتاب از شخصیت های شناخته شده ای به عنوان ترویج دهندگان تشیع صفوی و نابودکنندگان تشیع راستین علوی نام برده شده است که این مساله به مذاق خیلی ها خوش نیامده است و انواع حمله ها و کوبیدن ها و تخریب شخصیت ها را علیه دکتر شریعتی برای نابود کردن این فکر به کار بسته اند.هر چند پس از گذشت سالها از انتشار این کتاب و به رقم تمام کارشکنیها چه قبل و چه بعد از انقلاب این تفکر همچنان زنده است.
این کتاب از دو بخش تشکیل شده است. قسمت اول "تشیع سرخ و تشیع سیاه" نام دارد که در واقع مقدمه ای بر نمایش نامه سربداران بوده است که به عنوان مقدمه این کتاب نیز آورده شده است. بخش دوم نیز متن کامل "تشیع علوی و تشیع صفوی" است.
این کتاب نهمین اثر از مجموعه 36 جلدی آثار دکتر شریعتی است که به همت "دفتر تدوین و تنظیم مجموعه آثار معلم شهید دکتر علی شریعتی" گردآوری شده است.
http://bookclub.blogfa.com/8612.aspx
