سس :
سس يک گياه کاملا انگلی می باشد که دارای ريشه و برگ نيست و مواد غذايی مورد
نياز خود را بطور کامل از گياه ميزبان ميگيرد . بذر گياه سس به مدت بسيار طولانی در
خاک می ماند و گاه تا ۱۳ سال در خاک دوام می آورد و قادر به جوانه زدن می باشد .
بذر سس هنگامی که در شرايط مساعد قرار می گيرد جوانه می زند و يک ساقه زير
زمينی توليد می کند که اين ساقه زير زمينی بطور بسيار جالبی در خاک حرکت می
کند تا به ريشه گياه ميزبان برسد . نحوه حرکت سس به اين صورت است که پس از
اينکه تمامی محتويانت بذر صرف رشد ساقه زير زمينی شد جوانه انتهايی ساقه زير
زمينی انرژی خود را برای رشد از خود ساقه ميگيرد به اين صورت که مواد غذايی
موجود در انتهای ساقه زير زمينی را ميگيرد و صرف رشد خود ساقه زير زمينی می
کند به اين ترتيب از انتهای ساقه زير زمينی کاسته و به ابتدای ان اضافه می شود و
ساقه زير زمينی رو به جلو حرکت می کند . جهت حرکت هم اتفاقی است اين حرکت
تا به آنجا ادامه می يابد که يا ساقه زير زمينی به ريشه گياه ميزبان می رسد و با
ترشه آنزيمهايی ديواره سلولی را شکافته و اندام مکنده خود را وارد ريشه می کند و
از مواد غذايی ساخته شده توسط گياه ميزبان برای رشد و توليد مثل خود استفاده
می کند و يا در اين مدت به هيچ گياهی برخورد نمی کند و مواد غذايی خود را تماما
استفاده می کند و از بين ميرود . ساقه سس زرد رنگ می باشد و روی طيف
وسيعی از گياهان رشد می کند و باعث از بين رفتن يا ضعيف شدن گياه ميزبان می
شود . برای مبارزه با آن هيچ گونه سم اختصاصی ندارد و هنگامی که مزرعه به آن
آلوده می شود چون ابتدا بصورت لکه ای ظاهر می شود از سموم علف کش عمومی
استفاده می شود که گياه ميزبان را نيز از بين ميبرد ولی اين کار برای جلوگيری از
پخش شدن آن در مزرعه ضروری می باشد . در مزارع يونجه از شعله افکن نيز برای از
بين بردن گياه استفاده می شود .
گل جاليز :
گل جاليز نيز مانند سس يک گياه کاملا انگلی می باشد . بذر اين نيز تا ۱۳ سال می
تواند در خاک بماند . بذر گل جاليز هنگامی که در کنار ريشه گياه ميزبان قرار می گيرد
توسط ترشحات ريشه گياه ميزبان تحريک می شود و جوانه می زند و سپس اندام
مکنده خود را در ريشه گياه ميزبان فرو می برد و از مواد غذايی آن استفاده می کند .
برای مبارزه با اين انگل گياهی نيز هيچ علف کش اختصاصی وجود ندارد . البته در
بازديدی که از مزارع نونه سيب زمينی در همدان داشتم آنجا از يک قارچ که بطور
اختصاصی به گل جاليز حمله می کرد و آن را از بين می برد استفاده کرده بودند که
بسيار موفق نيز بود . مبارزه زراعی با اين انگل به اين صورت است که قبل از کشت
گياه اصلی گياهان ميزبان ديگری را به عنوان گياه تله در زمين می کاريم که عمدتا از
آفتاب گردان و خردل استفاده می شود و هنگامی که گلهای جاليز نيز با اين گياهان
رشد کردند زمين را شخم ميزنيم به اين ترتيب تعداد زيادی از گلهای جاليز از بين
ميروند و بعد اقدام به کشت اصلی می کنيم .عمل شخم را بايد قبل از بذر دادن
گلهای جاليز انجام بدهيم .
دارواش :
دارواش يک گياه نيمه انگلی می باشد و برگ دارد و می تواند قسمتی از مواد غذايی
خود را توليد کند . اين گياه انگل درختان می باشد ولی خسارت زيادی نمی زند و گياه
انگلی خيلی مهمی نيست . بذر آن توسط پرندگانی از قبيل دارکوب در تنه درختان
قرار می گيرد و جوانه می زند و رشد ميکند . اين گياه دارای گلهای زيبايی می باشد
که حتی بعضی مواقع بخاطر گلهای زيبای آن آنرا از بين نمی برند و اجازه رشد آنرا
روی درخت ميدهند .
