تاریخچه هیدروپونیک (کشاورزی بدون خاک)

تاریخچه هیدروپونیک (کشاورزی بدون خاک)

هیدروپونیک در کره زمین مربوط به زمانی است که دراقیانوس‌ها گیاهان بدون وجود خاک در حال رویش بودند وکشت هیدروپونیک در زمین به زمان اهرام مصر تعلق دارد.

اما بسیاری از افراد معتقدند که هیدروپونیک از بابل قدیم شروع شده و نمونه آن در باغ‌های معلق وجود داشته که در لیست عجایب هفت گانه قدیم است.

مارکوپولو در سفرنامه خود نوشته که در دریاچه‌ای جزیره‌هایی وجود داشته که روی آب دائم در حال حرکت بوده‌اند و این جزیره‌ها در اصل همان کرجی‌هایی است که مملو از گل‌ها و میوه‌های مختلف است وهم چنین به خاطر رشد نامحدود در گیاهان در کرجی‌ها به باغ‌های معلق تشبیه شده‌اند.

باغ‌های معلق در حقیقت یک سیستم ماهرانه هیدروپونیک بوده که استفاده از آب شیرین مواد غذایی غنی را به دنبال داشته است.

البته توسعه کشت بدون خاک تحت شرایط کنترل شده (‪ (CEA‬سریع نبوده است.

نخستین کاربرد کشاورزی بدون خاک تحت شرایط کنترل شده به پرورش خیار خارج از فصل برای امپراطور رومی تیبریوس با استفاده از سنگ شفاف یا میکا در قرن اول میلادی نسبت داده می‌شود.

نخستین بار یک استاد دانشگاه در کالیفرنیا به نام دکتر "و.ف.گریکه" کلمه هیدروپونیک را در دهه ‪ ۱۹۲۰‬به کار برد. او توانست شیوه‌ای را که دو دانشمند آلمانی به نام ساکس در سال ‪ ۱۸۶۰‬و کنوب بین سالهای ‪ ۱۸۶۱‬و ‪ ۱۸۶۵‬پدید آورده بودند، به یک روش تولید تجاری تبدیل کند.

با الهام از روش دکتر گریکه، تحقیق در مورد این شیوه کشاورزی در سراسر دهه‌های ‪ ۱۹۳۰‬و ‪ ۱۹۴۰‬نیز ادامه یافت.

بعد از گذشت سالها با فراوان شدن پلاستیک، هیدروپونیک بار دیگر مورد توجه قرار گرفت، در اواخر سال‌های ‪ ۱۹۶۰‬محققان مرکز تحقیقات گلخانه‌ای انگلستان(‪ (GCRI‬روش (‪ nutrient film technique (NET‬یا لایه نازک موادغذایی را ابداع کردند که آن نیز بهبود کیفیت‌هایی را به دنبال داشت.

بعد از نزدیک به ‪ ۲۰‬سال که از توجه واقعی به سیستم تجاری حقیقی هیدروپونیک گذشته است، امروزه توجه زیادی به این سیستم(کشاورزی درشرایط محیطی کنترل شده) معطوف شده است.