سقراط (حدود سالهای ۳۹۹ ـ ۴۷۰ ق. م) پدر علم فلسفه است. او با نحوه تدریس سوفسطائیان در یونان باستان که به شاگردان خود می‌آموختند چگونه در مباحثات، به سوالات مختلف پاسخ‌‌های زیرکانه و اقناعی بدهند، مقابله و پیروان خود را به جستجو در دنیای اطراف تشویق می‌کرد.
به گزارش ایران بالکان، سقراط از شاگردانش خواست تا مطابق با ندای وجدان خود زندگی کنند؛ حتی اگر این کار، آنها را در جهت مخالف با حاکمان قرار دهد.
هر چند که او هیچ اثر نوشتاری از خود بر جای نگذاشته، اما تعدادی از مباحثات وی با ساکنان شهر آتن توسط شاگرد معروفش افلاطون (۳۴۷ ـ ۴۲۷ ق.م) و نیز گزنفون (۳۵۷-۴۲۵ ق.م) به طور نوشتاری ثبت شده اند.
سقراط در آتن می‌گشت و با افراد مختلف به روش خود (دیالکتیک) بحث و گفت‌وگو می‌کرد، او به همین شیوه بسیاری از بزرگان آتن در آن زمان را که ادعای علم و دانش داشتند، محکوم کرد که ادامه این روند به محاکمه او منجر شد.
در دادگاه به دو اتهام «نپرستیدن خدایان آتنیان» و «فاسد کردن جوانان آتن با افکار انحرافی» برای او درخواست مجازات مرگ شد؛ اما سقراط ضمن پاسخگویی مستدل به تمام موارد اتهامی اش، اعلام کرد که «از مرگ هیچ باکی ندارد اما مرگش لکه ننگینی بر چهره آتن بر جای خواهد گذاشت و آیندگان، در این مورد، آتنیان را محکوم خواهند کرد.»
