استاد گرانقدر جناب آقاي كريم محمود حقيقي از شاگردان برجسته حضرت آيت الله نجابت در آغاز جواني از تقوا و تهجد بهره ها داشت به طوري كه با مادر متديّن خود اغلب سحرها بر مي خاست و با معبود خود به راز و نياز مي پرداخت و شبهاي جمعه را غالباً در حرم حضرت احمد بن موسي ( شاهچراغ ) احيا مي داشت .
به اقتضاي سن و زمان زندگي از عشقي مجازي در التهاب بود و چون طبع شعري هم داشت گه گاه از آن التهاب درون ابياتي مي تراويد .
معلّمي متديّن به نام مرحوم حبيب مشكبار اخلاق اسلامي و اصول عقايد به وي مي آموخت .
همو اولين كسي بود كه استاد را با شريعت آشنا نمود و در جلسات ، مورد توجه خاص خود قرار داد ..
از همان دوران علاقه و انس به تنهايي و نيز تفكر و نظاره ي آسمان او را از مجالس دعا و جمع دوستان جدا مي كرد ، به گونه اي كه گاهي او را به تصوف و ديوانگي منتسب مي كردند .
از جمع دوستان كناره مي گرفت و در كناره جويبارها تنها ، به دنبال گمشده جان مي گشت ؛ گمشده اي كه نديده و نشناخته ، دوستش داشت و به آن عشق مي ورزيد . بعد از توسل و عرض حاجت به محضر مولا امام اميرالمومنين ، در عالم رويا به حضور حضرت امام زمان ( عجل الله تعالي فرجه ) شرفياب شد و عرض حاجت و آرزوي انتظار نمود و مورد تفقد قرار گرفت . از اين رويا بسيار تحت تاثير قرار گرفته ، توجه به معني و مراقبت در شرعيات را پيشه نمود .
در هجده سالگي كتابي در موضوع عبور از مجاز و روي آوردن به حقيقت به نام طوفان عشق نگاشته و به چاپ رساند . حضرت آيت الله نجابت بعد از رسيدن به درجه اجتهاد در مراجعت از نجف اشرف به طرف شيراز ، كتاب مذكور را در دست كسي مي بينند و علاقمند ديدار مولف مي شوند . در اولين ملاقات به نحو عجيبي آن بزرگوار به ايشان پيشنهاد رفاقت و دوستي مي فرمايد . شاگرد كه گويي گمشده خود را يافته ، خود را با تمام وجود به آن مرشد كامل و عارف متاله تسليم مي نمايد .
رفاقت روز به روز گرمتر مي شود و اغلب روزها در دامن طبيعت و كوه و دشت و شبها در نور مهتاب ، در جلسات انس با حضرت استاد ، در كنار جويبارهاي طبيعت از چشمه سار زلال معرفت جامهاي پياپي به ريشه جان مي نوشاند .
منبع : http://www.irtanin.com
پسورد : www.irtanin.com
