سنت گرایان مدرن

سنت گرایان مدرن


سنت گرایی، چهره های برجسته ای در قرن بیستم داشته است. آنچه در پی می آید برخی از مهم ترین و تاثیرگذارترین آنها هستند.



سنت گرایی، چهره های برجسته ای در قرن بیستم داشته است. آنچه در پی می آید برخی از مهم ترین و تاثیرگذارترین آنها هستند.



● شیخ عبدالواحد یحیی گنون

رنه گنون (۱۸۸۶ ۱۹۵۱) پایه گذار سنت گرایی، ارزش چندانی برای مدرنیته قایل نبود. به اعتقاد او مدرنیته وحی الهی و تمدن معنوی اصیل را به بیراهه کشانده؛ دیدگاهی عمیقا مورد تایید سنت گرایان و هواداران ایشان. او که در خانواده ای کاتولیک متولد شده بود خیلی زود در

۲۶ سالگی از طریق آشنایی با تصوف مسلمان شد. گنون پس از آشنایی بیشتر با آموزه های شرقی، محافل نهان گرای پاریس را ترک گفت اما ارتباط خود را با جریان های فکری در پاریس قطع نکرد. از آن جمله ملاقات هایی با شخصیت های معروفی مانند ژاک مارتین، رنه گروسه و دیگران داشت. در ۱۹۲۱ نخستین کتابش به نام «مقدمه ای عمومی بر مطالعه عقاید هندو» را که نقطه عطفی در پژوهش های مربوط به آموزه های شرقی در غرب محسوب می شود، منتشر کرد. در ۱۹۳۰ پس از مرگ همسر فرانسوی اش، رهسپار مصر شد و تا پایان عمرش به عنوان مسلمان و با نام شیخ عبدالواحد یحیی در قاهره ماند. در آنجا ازدواج کرد و صاحب دو دختر و دو پسر شد.



● شیخ عیسی نورالدین احمد شوآن

فریتهوف شوآن آلمانی (۱۹۰۷ ۱۹۹۸) را می توان بزرگ ترین سنت گرای بعد از گنون در نظر گرفت؛ او قایل به نوعی عرفان کلی گرایانه بر پایه حقیقت باطنی در همه مذاهب و طرق معنوی بود. سنت گرایی با شوآن و تعالیم صوفیانه جدید بدل به نوعی حکمت الهی معنوی و مداراجویانه می شود که بر لوگوس یا وحی عالم گیر تاکید می کند و ذهن عقلانی ظاهری را در تقابل با فهم معنوی قرار می دهد. اولین کتاب او با عنوان «وحدت متعالی ادیان» همچنان یکی از تاثیرگذارترین آثار سنت گرایی است. او بیش از ۲۰ کتاب با موضوعات متافیزیک، معنویت و نژادی نوشته است.



● ابوبکر سراج الدین لینگز

مارتین لینگز (۱۹۰۹ ۲۰۰۵) از صوفیان پیرو طریقت شاذلیه و از مریدان فریتهوف شوآن بود. او در یک خانواده مسیحی پروتستان در منچستر زاده شد. در سال ۱۹۳۸، پس از سال های مطالعه در ادیان و در نتیجه آشنایی با آثار گنون و بعضی از مسلمانان الجزایری و مراکشی، شیفته اسلام شد و به این دین گروید. این عده، خود از پیروان صوفی و عارف الجزایری شیخ احمد العلوی بودند که در سال ۱۹۳۲ خرقه تهی کرده بود. لینگز نیز طبعا به این فرقه گروید. مارتین لینگز پس از تشرف به اسلام نام خود را به ابوبکر سراج الدین تغییر داد. علاقه وی به زبان عربی و فرهنگ اسلامی، او را به مصر کشاند و از سال ۱۹۴۰ در دانشگاه قاهره به تدریس پرداخت. در آنجا اغلب درباره شکسپیر تدریس می کرد.



● آناندا کوماراسوامی

آناندا کنتیش کوماراسوامی

(۱۸۷۷ ۱۹۴۷) از پدری سیلانی و مادری انگلیسی در سریلانکا متولد شد. کوماراسوامی تحصیلاتش را تا ورود به دانشگاه لندن ادامه داد و دکترای خود را در رشته زمین شناسی اخذ کرد. زوال تدریجی فرهنگ و تمدن شرقی، کوماراسوامی را در تمام دوران زندگی اش رنج می داد. در پی یافتن چرایی همین موضوع بود که به جست وجو پرداخت و با گنون آشنا شد. آثار بسیار کوماراسوامی که عموما به صورت مجموعه ای از مقالات به چاپ رسیده اند، موضوعات مختلفی را شامل می شوند، از جمله وحدت نهانی و آموزه های ادیان، فلسفه و تاریخ هنر سنتی، نمادپردازی، تمدن های شرقی، آیین هندو بودا و نقد مدرنیسم.



● سیدحسین نصر

ضدیت با مدرنیته در نظر سنت گرایان به معنای رد هر آن چیزی است که به غرب مدرن و پست مدرن تعلق دارد، شامل همه عناصر علم جدید که با قرائت سنتی از عالم در تعارض است. یکی از سنت گرایانی که در این گروه می گنجد، سیدحسین نصر (متولد ۱۳۱۲ در تهران) است که به دفاع از دیدگاه های قائلان به نظریه آفرینش (creationist) می پردازد، چرا که غالبا علم تکاملی سکولار در تقابل با حقایق کیهان شناختی سنتی تلقی شده است.

نصر تا آنجا پیش می رود که به صراحت امکان آشتی علم و دین را منتفی می داند. نصر در مقطع کارشناسی در موسسه فناوری ماساچوست تحت تاثیر فیتهوف شوآن قرار گرفت. تحصیلات تکمیلی خود را در دانشگاه هاروارد ادامه داد. او اکنون استاد علوم اسلامی در دانشگاه جرج واشنگتن است که مقالات و کتب دانشگاهی بسیاری نوشته است.