تغييراتي كه در زندگي انسان رخ مي دهد بر دو نوع است :

1 ) تغييراتي صحيح و اعتلائي 2 ) تغييرات ناصحيح و غيراعتلائي . آيا بايد با تغييراتي كه در زمان پيدا مي شود ،هماهنگي كرد يا مخالفت ؟ با تغييرات زمان نه بايد كاملاً هماهنگي كرد و نه صدرصد مخالفت . چون انسان ، زمان را مي سازد و اين  قابليت را دارد كه زمان را در جهت خوب يا بد تغيير دهد. پس با تغييراتي كه در جهت خوبي است بايد هماهنگي كرد و با تغييراتي كه در جهت بدي است مخالفت . قرآن كريم به دو استعداد وجودي انسان در كنار هم اشاره كرده مي فرمايد: 1) انا عرضنا الامانه 2) انه كان ظلوماً جهولاً. استعداد ابتكار بشر با استعداد ظلم وستمگري او اتحاد يافته، يعني قدرت ستمگري بشر، قدرت ابتكار او را در خدمت خود گرفته است . حكيم سنائي با همين مضمون سروده است : « چو علم آموختي ، از حرص آنكه ترسي كاندر شب ـــــ چو دزدي ، چراغ آيد ، گزيده‌تر برد كالا»

اگر در زندگی تغییر نکنید ، فردا همان چیزی را به دست می آورید که امروز دارید .

انسان همیشه باید از تغییرات استقبال کند . خیلی ها اینقدر به وضع موجود خو گرفتند که خواهان هیچ نوع تغییری در زندگی نیستند و این ایستایی و عدم تغییر زندگی آنها را دچار رکود و یکنواختی کرده .

انسانهای بزرگ هیچ وقت به وضع موجود راضی و قانع نبودند و همیشه به فکر ایجاد تغییری مثبت و رو به رشد در زندگی خود و دیگران بودند

به نظر من اصلا تغییر باید اصل جدایی ناپذیر زندگی انسان باشد .