آش نذری (گیلان)
این آش از مغذی ترین و خوش مزه ترین آش های ایرانی است که یک ظرف از آن با یک تکه نان می تواند غذای کاملی از نظر تغذیه ای باشد.
این آش بدین دلیل به آش نذری معروف است که معمولا سالی یک بار درست می شود و به مقدار زیاد و بین مستمندان و دوستان پخش می شود.
مردم این منطقه معتقدند که این آش باید با حرارت بسیار ملایم 3 تا اذان روی آتش بماند یعنی از صبح تا شب.
نام دیگر این آش، آش حضرت زهرا (س) می باشد.
مواد لازم برای 4 تا 6 نفر:
کشک 1 پیمانه
لوبیا سفید، لوبیا قرمز، لوبیا چشم بلبلی 150 گرم
نخود، لوبیا چیتی، عدس، ماش 200 گرم
گندم پوست کنده، برنج 200 گرم
گوشت با استخوان (دنده و سرسینه گوسفندی) 400 گرم
قیمه ساده 1 پیمانه
پیاز 3 عدد
سبزی (تره، جعفری، گشنیز، شوید، ترخون، مرزه، برگ چغندر) 500 گرم
روغن، نمک، فلفل سیاه، فلفل قرمز، زردچوبه به میزان لازم
نعنا داغ و سیر داغ به میزان لازم
طرز تهیه:
گوشت را همراه با 1 پیاز خام چهار قاچ شده، فلفل، زردچوبه و 1 لیتر آب روی حرارت می پزیم.
بعد برنج و گندم را اضافه می کنیم.
بعد از آن که گوشت پخته شد آن را خارج نموده، بی استخوان می کنیم و می کوبیم و سپس همراه با آن، سبزی و 2 قاشق پیاز داغ را به آش اضافه می نماییم. (شوید و تره 2 برابر جعفری و برگ چغندر 4 برابر ترخون ومرزه است.)
در ظرفی دیگر حبوباتی را که از قبل خیس نموده ایم با 1 لیتر آب کاملاً می پزیم و بعد با گوشت کوب برقی یا هر وسیله ی دیگری یک سوم آن را می کوبیم (نه همه آش را)، زیرا آش یک دست می شود.
تمام این مواد را به ظرف گوشت و سبزی اضافه نموده، نمک آن را اندازه می کنید و اگر آش شل نبود، آماده می باشد.
آن را در ظرف ریخته و با نعنا داغ، سیر داغ، کشک و قیمه ساده تزیین می کنیم.
در روش سنتی پخت این آش:
همه حبوبات و گوشت را با هم در دیگ جاداری ریخته و آن قدر هم می زنند تا دانه های بنشن در آش حل شود و به قول مادر بزرگ ها تا 3 اذان روی آتش می ماند. ولی از لحاظ مزه و ظاهر آش هر دو روش شبیه هم می باشد.