0
عضویت / ورود
چهارشنبه، 3 بهمن 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )

مجله پزشکی : بیماریهای عفونی

 
mohammad_43
mohammad_43
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : فروردین 1388 
تعداد پست ها : 41934
محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:مجله پزشکی : بیماریهای عفونی


بروسلوز

 
بروسلوز● تعریف :
بروسلوز بیماری عفونی است که توسط میکروب های جنس بروسلا (Brucella) در حیوانات و انسان ایجاد بیماری می نماید. بیماری در انسان معمولا" از طریق انتقال از حیوانات اتفاق می افتد.
این بیماری از بیماریهای مهم مشترک است. بروسلوز در حیواناتی از قبیل گاو، گوسفند، بز و خوک ایجاد سقط جنین می کند و در انسان با علائم تب، عرق شدید، ضعف، کاهش وزن و درد و ناراحتی عمومی همراه است. اسامی دیگر بروسلوز در حیوانات و انسان عبارتند از: تب آبورتوس، سقط جنین واگیر، تب متناوب، بیماری بانگ، تب مالت، (Malta Fever)
● سبب شناسی :
بروسلوز انسانی عفونتی است که در اثر یکی از انواع بروسلاملی تنسیس (B.Melitensis) از گوسفند و بز، بروسلاسیوس (B.Suis) از خوک و بروسلا آبورتوس (B.Abortus) از گاو در انسان ایجاد بیماری می نماید. مواردی چند به علت بروسلا کانیس (B.canis) از سگها به انسان گزارش شده است و در کشورهائی که سگها را برای منظورهای متفاوتی پرورش می دهند و یا در منازل نگهداری می نمایند میزان شیوع این نوع بروسلوز (یعنی با منشاء بروسلاکانیس ) در انسان ممکن است رو به افزایش باشد.
اگر چه عفونت بروسلوز معمولا" به میزبانهای عمده حیوانی مهمی که ذکر شد محدود می باشد ولی عفونتهای بروسلوزی ناشی از بروسلا آبورتوس در خوک و بروسلاسیوس در گاو نیز ممکن است اتفاق افتد. عفونتهای بروسلائی در حیوانات دیگر مثل آهو، گوزن، اسب، گربه و جوجه نیز گزارش شده است. گونه های بروسلا توسط واکنش ها و آزمایشهای بیو شیمیائی، میکروب شناسی و سرولوژیک از یکدیگر متمایز می شوند . عوامل بروسلائی اجرامی کوچک و زنده، غیر متحرک، بدون هاگ و گرم منفی می باشند که در محیط کشت تریپتوفسفات در PH بین ۶/۶ تا ۸/۶ و حرارت ۲۷ درجه سانتی گراد و تحت شرایط حضور مقدار زیادی CO۲ بخوبی رشد و تکثیر می یابند .
● اپیدمیولوژی
میکروب های بروسلا قادر هستند از طریق هر یک از بافتها وارد بدن شوند و چون در محل ورود خود آثار قابل رؤیتی به جای نمی گذارند مشکل است که مشخص نمود آلودگی به چه نسبتی از راه پوست یا بافتهای مخاطی دهان، چشم و دستگاه تناسلی وارد بدن می شود. منبع طبیعی بروسلوز انسانی، حیوانات اهلی بخصوص گاو، گوسفند، بز و خوک می باشند. انتقال بروسلوز از حیوان به حیوان دیگر معمولا" از طریق آمیزشی و یا بلع مواد و نسوج آلوده و یا شیر صورت می گیرد. عفونت بروسلوز در انسان عمدتا" از طریق خوردن بافتهای آلوده حیوانات و یا فرآورده ای لبنی و یا انتقال مستقیم از راه پوست صورت می گیرد. انسان از طریق تنفس نیز به بروسلوز مبتلا می شود. میمونها با گرد و خاک آلوده به میکروب که داخل چشم آنها ریخته شده است ، مبتلا به بروسلوز شده اند.
بر اساس یک معیار جهانی میزان شیوع بروسلوز انسانی در هر کشوری بستگی بسیار نزدیکی با میزان شیوع بروسلوز حیوانات در آن کشور دارد. در برخی کشورهای اسکاندیناوی (سوئد و دانمارک ) و آلمان که میزان شیوع بیماری در حیوانات بسیار پائین می باشد بروسلوز تقریبا" ریشه کن شده است.
در آمریکا سالانه قریب ۲۰۰ مورد بروسلوز در انسان گزارش می شود. بیماری بروسلوز در اکثر نقاط ایران به طور وسیعی در انسان و دام شایع است و بررسی و برنامه ریزی دقیقی برای کنترل و ریشه کنی آن ضرورت دارد. از نظر مقررات مملکتی بایستی این بیماری جزء بیماریهای مهم تلقی و اعلام آن توسط پزشکان اجباری شود تا تشخیص سریع تر بروسلوز در بیماران آسانتر باشد. بروسلوز بیشتر به صورت موارد انفرادی که با نسوج آلوده بروسلائی حیوانات، شیر یا فرآورده های لبنی سر و کار دارند از قبیل کارگران کشتارگاهها، تولید کنندگان محصولات دامی، دامداران، دامپزشکان و سرانجام اشخاصی که از شیر غیر پاستوریزه و یا شیر خام استفاده می کنند اتفاق می افتد.
خوشبختانه از گوشتهای آلوده ای که مدتی در یخچال نگهداری شوند میکروب بروسلا کمتر جدا شده است ولی میزان شیوع بیماری از طریق تماس گوشتهای آلوده با جراحات جلدی در کارگران حمل گوشت و یا در آشپزهائی که موقع بریدن و قطع گوشت زخمی شده اند با نسبت درصد بالائی گزارش شده است. تماس با حیوانات تازه ذبح شده بخصوص با غدد لنفاوی موجود در لاشه هائی که آلوده به میکروب های بروسلا بوده اند برای تمام افرادی که در معرض خطر ابتلا بوده اند در سوابق مبتلایان به این بیماری کرارا" گزارش شده است. در آلاسکا مواردی از انتقال بروسلوز در انسان به علت مصرف گوشت خام گوزنها گزارش شده است .
درصد قلیلی (۲ تا ۳ درصد ) از ابتلا به بروسلوز در دامپزشکان، تکنسین ها و واکسیناتورهای دامپزشکی به طور اتفاقی به هنگام مایه کوبی دامها با واکسن های زنده بروسلائی گزارش شده است.
گاو آلوده به بروسلا میکروب را متناوبا" ولی اغلب برای مدتهای طولانی همراه شیر دفع می کند. بروسلوز، در بز نیز مانند گاو سقط جنین ایجاد می کند ولی هر دو نوع حیوان ممکن است در حین ابتلا سابقه ای از جنین نداشته باشند .
● علائم بالینی در انسان:
دوره کمول بیماری بروسلوز معمولا" بین ۷ تا ۲۱ روز متغیر می باشد، اگر چه گاهی اوقات چندین ماه ممکن است بین زمان ابتلا به عفونت و شروع اولیه نشانه های ظاهری فاصله افتد.شروع بیماری غالبا" ناگهانی است و در بیمار ابتدا تب خفیفی وجود دارد و هیچگونه نشانۀ موضعی خاصی در بدن مشاهده نمی شود.
تنها بیمار از سر درد، ضعف عمومی، بی خوابی، عرق کردن، یبوست، درد کمر و پشت و سرانجام دردهای عمومی سراسر بدن شکایت دارد.
اکثر بیماران بی اشتها شده، کاهش وزن نشان می دهند. سرفه، درد ناحیه پشت کره چشم و درد مفاصل و دست و پا و حالت گیجی در تعداد معدودی از بیماران وجود دارند . علائم غیر عادی که معمولا" در دامپزشکانی که جفت های باقیمانده را از رحم گاوهای مبتلا خارج کرده اند به صورت بروز دانه های قرمز رنگ روی پوست بدن مشاهده شده اند که تصور می رود این واکنش مربوط به افزایش حساسیت ناشی از پادگن های بروسلا باشد .
آندوکاردیت باکتریائی ناشی از بروسلوز اگر چه بندرت اتفاق می افتد ولی از عوارض بسیار جدی این بیماری می باشد که بایستی مورد توجه قرار گیرد. در بین سایر عوارض ثانویه ای که به طور معدود در مبتلایان به بروسلوز در انسان گزارش شده است ، علاوه بر آندوکاردیت بایستی آبسه ای ریوی ، ذات الجنب چرکی، پیوتوراکس یا وجود چرک در قفسه صدری، نفریت، اوستئومیلیت ، آرتریت چرکی، نوریت اعصاب بینائی و سرانجام مننگو آنسفالیت را نام برد.
هنگامی که بیماری به صورت حاد بروز می کند، تب، عرق، بی اشتهائی، یبوست، سخت شدگی عضلات درد مفاصل وجود خواهد داشت. تعداد حرکات تنفسی زیاد می گردد گرههای لنفاوی، طحال و کبد بزرگ شده و گاهی از نظر بالینی قابل لمس هستند. در شمارش گلبولی خون ئوترفیل ها همراه با لنفوسیت ها ازدیاد پیدا می کنند.بیمار افسره یا تحریک پذیر می شود. آلودگی نخاع شوکی ممکن است منجر به ایجاد آبسه در اطراف ستون فقرات شود و صفحات بین مهره ای نیز امکان دارد مبتلا شوند که این حالت در بیماری سل نادر است.
افتراق شکل مزمن بروسلوز از نظر بالینی با توجه به سایر بیماریهای عفونی با علائم مشابه از قبیل آنفلوآنزا، مونونوکلئوز، توکسوپلاسموز، هپاتیت ویروسی، سل، لپتوسپیروز و تیفوئید بسیار بعید و مشکل به نظر می رسد. در بعضی اشخاص ممکن است این بیماری طی ماهها و حتی سالها به طور مزمن باقی بماند و فرد مبتلا به طور مزمن حالات ضعف و خستگی، دردهای مبهم و سر انجام علائم نامشخص غیر طبیعی از خود نشان دهد. تغییرات پرتونگاری (رادیوگرافیک) استخوانهای آلوده و بالا رفتن تیترآگلوتیناسیون بروسلا در خون از نشانه های مهم تشخیصی هستند ولی جدا کردن میکروب بروسلا از خون و یا آبسه بدون شک تشخیص را قطعی می کند. بعضی اوقات در بروسلوز مزمن، ابتلای قلب منجر به آندکاردیت می شود و چنین حالتی بدون استثناء کشنده است. میکروب های بروسلا در داخل سلول ها ازدیاد پیدا می کنند و در بدن بخصوص در سلول های سیستم رتیکولو آندوتلیال، طحال، غدد لنفاوی و کبد موضع می گیرند . ارکیت هم در انسان از عوارض بروسلوز است.
● تشخیص
میکروب های بروسلا از کشت خون و یا نسوج مبتلا در محیط های اختصاصی جدا می شوند. بروسلا آبورتوس برای رشد احتیاج به اکسید دو کربن دارد در حالی که دو گونه دیگر بروسلا نیازی به ماده ندارند. آزمایش اگلوتیناسیون داخل لوله برای تشخیص بیماری بسیار مهم است. شواهد قطعی تشخیص بروسلوز در انسان همان جدا کردن میکروب بروسلا از بیمار است. البته کشت میکروب های بروسلا ممکن است برای کارکنان آزمایشگاه خطرناک باشد رعایت نکات دقیق بهداشتی در آزمایش کشت میکروب های بروسلا نهایت اهمیت را دارد. تمام محیط های کشت در آژمایشگاه بایستی علامت گذاری شوند. علامت « خطر احتمال بروسلوز» برای جلوگیری از خطرات احتمالی، باید روی نمونه ها نوشته شود. تمام تکنیک ها بایستی در شرایط استریل و تحت شرایط استفاده از دستگاه هود و در محوطه محدود انجام گیرنده توصیه می شود آزمایشگاههایی که تمام امکانات را در اختیار ندارند و از تجهیزات ایمنی کافی برخوردار نیستند اقدام به کشت موارد مشکوک بروسلا ننمایند.
حداقل نیمی از بیمارانی که مبتلا به بروسلا هستند چنانچه در شروع بیماری خونشان کشت داده شود و از آنتی بیوتیک ها نیز استفاده نکرده باشند، میکروب های بروسلا وقتی در محیط تریپتوفاز سویا کشت داده شود، طی یک تا سه هفته حضور ۵ تا ۱۰ درصد CO۲ رشد می کنند. البته بعضی آزمایشگاهها بعد از ۱۰ روز محیط های کشتی را که رشد بروسلا ها را نشان نمی دهند معدوم می کنند. تشخیص بروسلوز مزمن مشکل است و برای تشخیص این حالت از بیماری علاوه بر آزمایش اگلوتیناسیون داخل لوله ، آزمایشهای ثبوت عناصر مکمل (C.F.T) وآزمایش کومبز (Coomb &#۰۳۹;s test ) نیز بایستی انجام گیرند.
قابل اعتمادترین آزمایش سرولوژیک بروسلوز استفاده از لوله های اگلوتیناسیون استاندارد (Wrigth test ) بروسلا می باشد که میزان پادتن های موجود در خون بیمار را اندازه می گیرد. این پادتن ها در اثر تاثیرمستقیم پادگن های پانی ساکارید بروسلا در خون ترشح می گردند. معمولا" نمونه های خونی که یک تا چهارهفته بعد از ابتلا به بروسلوز از انسان گرفته می شوند. در صورتی که در رقتهای چهاربرابر یا بیشتر، تیتر پادتن در سرم خون مشخص گردد مثبت تلقی می شوند. البته واکنش های مثبت کاذب نیز به علت تست جلدی بروسلا، واکسیناسیون وبا، عفونت ویبرنوز و سرانجام ابتلا به فرانسیسلاتولارنسیس (عامل بیماری تولارمی) ممکن است مشاهده شود.
● اهمیت یافته های سرولوژیک :
تغییر ۱۶۰ یا بالاتر بندرت در افرادی که در معرض ابتلا به اجرام بروسلائی بوده اند مشاهده می شود. چنانچه علائم بالینی بیمار حاکی از ظن قوی بروسلوز باشند بایستی رقتهای ۱۲۸۰/ ۱ سرم خون بیمار مشکوک به تب مالت را تهیه نمود زیرا در رقتهای ۶۴۰/۱ به پائین دراثر پدیده جایگزین شدن و باز دارنده واکنش پادتن ها Blocking antibodies واکنش ها منفی کاذب نیز گزارش شده اند .
بیماران مبتلا به بروسلوز در خون خود هر دو پادتن IgG و IgM را در پاسخ به واکنش اثرات پادگن های بروسلائی نشان می دهند. زمانی که تشخیص فوری و سریع انجام شود و بیمار تحت درمان آنتی بیوتیک ها به میزان کافی قرار گیرد، مقدار IgG بندرت در خون باقی می ماند . اگر چه در بعضی بیماران ممکن است چنین نباشد و تیتر بالائی از IgG را در خون خود نشان دهند. برخی بیماران تیتر بالائی از ایمونوگلوبولین ام را برای مدتهای طولانی حتی چندین سال در خون خود نشان می دهند. این افراد حتی بعد از آنکه مدتها تحت درمان قرار گرفته اند و ظاهرا" سالم به نظر می رسند تیتر بالائی از IgG در سرم خون خود نشان می دهند.
پادتن های جمع کننده IgG می توانند به وسیله عصاره گیری با (۲-ME) ۰.۵ mercapto ethanol خالص و سپس تشخیص داده شوند. این روش تنها میزان ایمونوگلوبولین جی را مشخص می نماید و بروز تیتر بالای این قسمت از پادتن های بروسلا دلالت بر عفونت جاری و یا ابتلای اخیر بیمار به بروسلا دارد و در این صورت (حتی با یک بار آزمایش مثبت) نیاز به اقدامات درمانی را ایجاب می کند. سایر آزمایشهای سرولوژیک از قبیل آزمایش جلدی بروسلین فاقد اهمیت و اعتبار تشخیصی می باشند.
● درمان بروسلوز در انسان:
بر خلاف دامپزشکی که اصولا" درمان دامهای مبتلا به بروسلوز توصیه نمی شود در پزشکی روی درمان تب مالت مطالعات زیادی انجام گرفته است . در انسان تتراسیکلین خوراکی به مقدار ۵۰۰ میلی گرم چهار نوبت در روز برای مدت ۶ هفته به اضافه استریتومیسین تزریقی داخل عضلانی روزانه به مقدار یک گرم برای مدت دو هفته تواما" تجویز می شود و این روش درمانی بهتر از تجویز تتراسیکلین تنها نتیجه داشته است. طولانی بودن دوره درمان، به بیمار فرصت می دهد تا سیستم دفاعی بدن وی به حرکت درآیدو با انجام این برنامه درمانی عود بیماری فقط در ۲% موارد گزارش شده است که این نیز به درمان مجدد جواب داده است.
انواع داروهای دیگر شامل جنتامیسین (Gentamycin) همراه با استریتومیسین، دوکی سیکلین + جای تتراسیکلین، « تریمتویریم، سولفا» یا ریفامپسین نیز به کار رفته ولی هیچکدام از آنها مزیتی بر تجویز تتراسیکلین تؤام با استرپتومیسین نداشته است. از داروهای فوق الذکر تنها در مواردی باید استفاده شود که بیمار قدرت تحمل تتراسیکلین و یا استرپتومیسین را نداشته باشد.
بیمارانی که دچار فرم حاد یا تحت حاد بروسلوز شده اند و بی اشتهائی ضعف شدید و تب مداوم و ملایمی از خود نشان می دهند تحت معالجه کوتاه مدت استروئیدها قرار گرفته اند.
مقدار ۶۰ میلی گرم پردنیزون Prednisone روزانه به طور خوراکی حداکثر به مدت ۷ روز ثمر بخش بوده است ولی نبایستی در مورد همه بیماران از استروئیدها استفاده کرد. مصرف و کاربرد واکسن بروسلا به منظور کاربرد درمانی در انسان مورد بحث می باشد ولی تا کنون توصیه نشده است عوارض سردرد، کمر درد و دردهای عمومی بیماران را با تجویز مسکن ها می توان رفع نمود.
● پیشگیری:
پیشگیری بروسلوز در گاو با به کار بردن واکسن زنده تخفیف حدت یافته بروسلا ( ۶۱۹ در گاو و Rev در گوسفند) می تواند انجام گیرد . برای پیشگیری بیماری در انسان در برخی کشورها هیچگونه واکسنی وجود ندارد ولی در فرانسه واکسن ضد بروسلا آبورتوس در دسترس است. خطر انتقال و اکتساب بیماری بروسلوز در انسان با توجه به رعایت نکات بهداشتی در جهت پرهیز از تماس با نسوج حیوانات مبتلای ذبح شده و با عدم مصرف شیر غیر پاستوریزه، می تواند در جوامع مختلف کاهش یابد. کارگران کشتارگاهها، بازرسان بهداشتی گوشت، دامپزشکان و سایر افرادی که به مناسبت حرفه خود با حیوانات زنده و یا با لاشه حیوانات بخصوص گاو و گوسفند تماس دارند می توانند با استفاده از دستکش و لباسهای بهداشتی بخصوص در موقع کار از خطر انتقال بیماری جلوگیری می کنند ولی به هر حال بروسلوز را که یکی از بیماریهای مهم و خطرناک مشترک انسان و دام می باشد هرگز نمی توان بدون حذف، کنترل و یا مبارزه جدی با بیماری در حیوانات آن را در جمعیت های انسانی ریشه کن نمود. برای کنترل بروسلوز در هر کشوری با توجه به سویه و یا سویه های موجود بروسلا و مطابق با شرایط فرهنگی ، اقتصادی ، اجتماعی و بهداشتی جامعه، برنامه ریزی دقیق و متناسبی مورد نیاز است.
 
دكتر داوود ملكان
 
 

قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست)   /عنکبوت20
یک شنبه 25 اردیبهشت 1390  10:43 AM
تشکرات از این پست
mohammad_43
mohammad_43
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : فروردین 1388 
تعداد پست ها : 41934
محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:مجله پزشکی : بیماریهای عفونی


برونشیت مزمن

 
برونشیت مزمن● برونشیت مزمن چیست؟
برونشیت به معنای التهاب لوله های برونشی( نایژکها ) می باشد. زمانیکه نایژکها ملتهب یا عفونی می شوند، هوای کمتری قادر به عبور و ورود و خروج به ریه ها خواهد بود و معمولاً فرد مقادیر زیادی خلط در طی سرفه دفع می کند. بسیاری از افراد در طول زندگی ممکن است به برونشیت حاد دچار شوند که همراه با سرفه و دفع خلط در طی سرماخوردگی می باشد. برونشیت حاد معمولاً همراه با تب نیست.
برونشیت مزمن بصورت وجود سرفه خلط دار در اکثر روزهای یک ماه و در سه ماه از سال و برای دو سال پی در پی در عدم حضور سایر بیماریهای زمینه ای که منجر به بروز سرفه می شوند تعریف می شود . این التهاب حتی می تواند منجر به از بین رفتن پوشش نایژکها شود. زمانیکه نایژکها به مدت زمان طولانی دچار تحریک می شوند، مقادیر زیادی خلط بصورت دائمی ساخته می شود و ضخامت پوشش نایژکها افزایش یافته و سرفه های تحریکی افزایش می یابد و جریان هوا در داخل نایژکها با مشکل مواجه شده و ریه ها نیز دچار آسیب می شوند. سپس نایژکها مکان مناسبی برای ایجاد عفونت خواهند شد.
برونشیت مزمن می تواند قبل یا همراه آمفیزم ایجاد شود. این دو حالت را با یکدیگر بیماری مزمن انسدادی ریوی ( COPD ) نامگذاری می کنند.
● علل ایجاد برونشیت مزمن چیست؟
کشیدن سیگار شایعترین علت ایجاد برونشیت مزمن است . هر چند نایژکهای افراد مبتلا به برونشیت مزمن می توانند در ابتد ا توسط عفونتهای ویروسی و باکتریایی نیز مورد آسیب قرار گیرند.
افرادی که در محل های کار خود در تماس، با گرد و غبار و بخارهای صنعتی هستند، نظیر معدنچیان ذغال سنگ،کارگران کارخانه های ذوب فلزات نیز در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
در مطالعه ای که اخیراً صورت گرفته است مشخص شده که بخشی از افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه، که حدود ۲/۱۹ در صد بودند بدلیل شرایط کاری و ۳۱ درصد در غیاب تماس با سیگار به این بیماری مبتلا شده اند.
آلودگی هوا زمانیکه غلظت دی اکسید گوگرد و سایر آلاینده ها در اتمسفر افزایش می یابد، منجر به تشدید علائم برونشیت مزمن می شود. این علائم زمانیکه فرد سیگاری نیز باشد بسیار بیشتر خواهد بود.
● برونشیت مزمن تا چه اندازه جدی و خطرناک است؟
سالانه بیش از ۱/۹ میلیون نفر در امریکا با برونشیت مزمن تشخیص داده می شوند. این بیماری افراد را در تمامی سنین مبتلا می سازد اما احتمال ابتلا در سن بالای ۴۵ سال بیشتر است. بنظر می رسد زنان ۲ برابر بیشتر از مردان به آن مبتلا می شوند. در سال ۲۰۰۲، ۹/۲ میلیون نفر مرد و ۲/۶ میلیون نفر زن با برونشیت مزمن مورد تشخیص قرار گرفتند.
همراه با آمفیزم و سایر بیماریهای مزمن ریوی بجز آسم، بیماری مزمن انسدادی ریه، چهارمین علت مرگ در آمریکا به حساب می آید.
بسیار از افراد تا زمانی که این بیماری به حالت پیشرفته در نیاید به آن توجهی نمی کنند. زیرا اکثراً اعتقاد دارند این بیماری چندان تهدید کننده حیات نیست. اما با این حال ریه اکثر افراد مبتلا در زمان مراجعه به پزشک به شدت دچار صدمه شده است و بعد از آن ممکن است فرد دچار اختلالات تنفسی بسیار شدید یا نارسایی قلبی شود.
● حملات برونشیت مزمن چگونه است؟
این بیماری معمولاً یکباره ایجاد نمی شود. عمولاً بعد از آن که سرماخوردگی فرد به نظر بهبود یافته است. امکان دارد همچنان سرفه و تولیدی مقادیر زیاد خلط برای چند هفته ادامه یابد.از آنجایی که اکثر افرادی که مبتلا به این بیماری هستند، سیگاری می باشند، سرفه ناشی از این بیماری با سرفه ناشی از سیگار اشتباه می کنند. همچنان که زمان سپری می شود، سرما خوردگی ها مخرب تر می شوند و طول دوره های سرفه ها و تولید خلط بعد از هر سرماخوردگی بیشتر می شود.
بدون اطلاع از آن،فرد این دو روند سرفه را وابسته به دوره خود بیماری سرماخوردگی می داند و خیلی زود بیمار در تمامی اوقات حتی قبل از سرماخوردگی، در طی آن و بعد از آن، در اکثر روزهای سال دچار سرفه و خلط می شود. معمولاً سرفه در صبح، در هوای سرد و خشک شدیدتر است. فرد ممکن است در طی روز یکبار یا بیشتر همراه با سرفه خود خلط زرد رنگی داشته باشد.
● درمان برونشیت مزمن
هدف اصلی در درمان برونشیت مزمن در ابتدا کاهش تحریک بر نایژکها می باشد. کشف آنتی بیوتیک ها در درمان عفونتهای باکتریایی حاد وابسته به برونشیت بسیار مفید بوده است ، هرچند این بیماران نیازی به استفاده مداوم از آنتی بیوتیک ها ندارند.
داروهای گشاد کننده برونشها نیز ممکن است به منظور شل کردن و باز نمودن مجاری هوایی موجود در ریه ها تجویز شوند،این داروها بصورت اسپری های استنشاقی یا بصورت خوراکی می توانند مورد استفاده قرار گیرند. بعضی از پزشکان معتقدند استفاده از کورتیکوستروئیدهای استنشاقی نیز می توانند مفید باشند.
اگر فرد در محیط کار خود با گرد و غبار و بخار سر و کار دارد، پزشک باید تغییر محیط کار را به بیمار خود توصیه نماید. تمامی افراد مبتلا به برونشیت مزمن باید برنامه ای به منظور داشتن یک روش زندگی سالم داشته باشند. بهبود سلامت عمومی یک فرد توانایی بدن وی را جهت مقابله با عفونتها افزایش می دهد.
● اگر شما مبتلا به برونشیت مزمن هستید چه کار باید بکنید؟
یک برنامه بهداشتی و سلامتی خوب برای هر فرد مبتلا به برونشیت مزمن شامل موارد زیر است:
▪ در ابتدای شروع سرماخوردگی یا هرگونه عفونت تنفسی حتماً به پزشک مراجعه نمائید.
▪ سیگار نکشید.
▪ از یک برنامه غذایی سالم، مغذی و متعادل استفاده نمائید. و وزن بدن خود را در حد ایده ال نگه دارید.
▪ بدون آنکه خود را بیش از حد خسته کنید، هر روز فعالیتهای بدنی منظم انجام دهید.
▪ از پزشک خود جهت تزریق واکسن آنفولانزا یا پنوموکوک سؤال کنید.
▪ از تماس با افرادمبتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا در خانه یا در جامعه خودداری نموده و از محرکهای تنفسی نظیر تماس با دود سیگار و سایر آلاینده های محیطی اجتناب ورزید.
 

 
 

قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست)   /عنکبوت20
یک شنبه 25 اردیبهشت 1390  11:18 AM
تشکرات از این پست
mohammad_43
mohammad_43
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : فروردین 1388 
تعداد پست ها : 41934
محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:مجله پزشکی : بیماریهای عفونی


بلاستومیکوز

 
بلاستومیکوز● شرح بیماری
بلاستومیکوز عبارت‌ است‌ از یک‌ بیماری‌ عفونی‌ قارچی‌ که‌ در ریه‌ها پدیدار می‌شود. گاهی‌ از راه‌ خون‌ به‌ سایر نقاط‌ بدن‌، به‌ خصوص‌ پوست‌، گسترش‌ می‌یابد. بلاستومیکوز مستقیماً از انسان‌ به‌ انسان‌ انتقال‌ پیدا نمی‌کند، اما امکان‌ دارد از راه‌ گاز گرفتن‌ سگ‌های‌ بیمار انتقال‌ یابد. عفونت‌ می‌تواند در ریه‌ها، دهان‌، پوست‌ و بافت‌های‌ زیر پوستی‌، پروستات‌، و اپیدیدم‌ گسترش‌ پیدا کند.
● علایم‌ شایع‌
▪ علایم‌ ممکن‌ است‌ به‌ آهستگی‌ آغاز شوند، یا برعکس‌ عفونت‌ ممکن‌ است‌ خیلی‌ ناگهانی‌ خود را نشان‌ دهد.
▪ سرفه‌، که‌ امکان‌ دارد خشک‌ و بدون‌ خلط‌، یا خلط‌دار باشد.
▪ درد قفسه‌ سینه‌
▪ لرز، تب‌، و عرق‌ریزش‌ فراوان‌
▪ تنگی‌ نفس‌
▪ خستگی‌، بی‌اشتهایی‌
▪ ضایعات‌ پوستی‌ یا آبسه‌، در صورت‌ درگیری‌ پوست‌
● علل‌
عفونت‌ با قارچ‌ بلاستومیسِس‌ درماتیتیدیس‌ ، که‌ در چوب‌ و خاک‌ پیدا می‌شود. امکان‌ دارد ارتباطی‌ باخانه‌ سگ‌های‌ آبی‌ وجود داشته‌ باشد. ضایعات‌ پوستی‌ عمدتاً در باغبانان‌ یا کشاورزان‌ رخ‌ می‌دهد، اما منشأ اصلی‌ این‌ قارچ‌ در طبیعت‌ هنوز مشخص‌ نشده‌ است‌.
● عوامل تشدید کننده بیماری
▪ باغبانی‌ و کشاورزی‌
▪ دیابت‌ شیرین
▪ مصرف‌ داروهای‌ سرکوب‌کننده‌ ایمنی‌
● پیشگیری‌
در حال‌ حاضر نمی‌توان‌ از آن‌ پیشگیری‌ کرد.
● عواقب‌ مورد انتظار
این‌ قارچ‌ می‌تواند باعث‌ بیماری‌ شدید و ناتوان‌کننده‌ شود، که‌ بدون‌ درمان‌ ممکن‌ است‌ مرگبار باشد. با درمان‌ مجدانه‌، معمولاً در عرض‌ چند هفته‌ معالجه‌ می‌شود.
● عوارض‌ احتمالی‌
▪ گسترش‌ به‌ سایر نقاط‌ بدن‌، که‌ باعث‌ بیماری‌ جدی‌ و احیاناً مرگ‌ می‌شود. در اثر گسترش‌ عفونت‌ امکان‌ دارد علایم‌ زیر ظاهر شوند:
الف) درد در استخوان‌های‌ دراز
ب) ضایعات‌ پوستی‌ که‌ اول‌ به‌ صورت‌ جوش‌های‌ کوچک‌ غیرچرکی‌ یا چرکی‌ در نواحی‌ باز بدن‌ پدیدار می‌شوند. این‌ جوش‌ها به‌ آهستگی‌ گسترش‌ می‌یابند. با گذشت‌ زمان‌، ضایعات‌ تبدیل‌ به‌ زخم‌های‌ دلمه‌ بسته‌ می‌شوند که‌ حاشیه‌ آنها فرو رفته‌ و رنگ‌ بنفش‌ رو به‌ قرمز است‌.
ج) تورم‌ کیسه‌ بیضه‌ و ظاهر شدن‌ برجستگی‌های‌ دردناک‌ و حساس‌ به‌ لمس‌ روی‌ آن‌
● درمان‌
الف) اصولی‌ کلی‌
▪ ممکن‌ است‌ آزمایشات‌ تشخیصی‌ شامل‌ موارد زیر باشند: کشت‌ از ضایعات‌ پوستی‌، چرک‌، خلط‌، یا ترشحات‌ ریوی‌؛ نمونه‌برداری‌ از بافت‌ پوست‌ یا ریه‌؛ عکس‌ قفسه‌ سینه‌، و سایر آزمایشات‌
▪ درمان‌ با دارو. در صورت‌ لزوم‌، سایر اقدامات‌ حمایتی‌ انجام‌ می‌پذیرد.
▪ بیمار معمولاً در بیمارستان‌ بستری‌ می‌شود و درمان‌ در آنجا آغاز می‌شود.
▪ استفاده‌ از گرما شاید درد مفصلی‌ را تخفیف‌ دهد.
▪ بیمار باید روزانه‌ وزن‌ شود و مقادیر آن‌ در یک‌ برگه‌ ثبت‌ گردد. در صورت‌ کاهش‌ وزن‌ بدون‌ توجیه‌، باید به‌ گسترش‌ یافتن‌ عفونت‌ مشکوک‌ شد.
بیمار حتماً باید به‌ قرارهای‌ ملاقاتی‌ که‌ جهت‌ پیگیری‌ وضع‌ وی‌ ترتیب‌ داده‌ می‌شود پایبند باشد. بررسی‌ اینکه‌ آیا درمان‌ اثربخش‌ بوده‌ است‌ یا خیر، و نیز بررسی‌ وجود اثرات‌ جانبی‌ داروها اهمیت‌ زیادی‌ دارند.
ب) داروها
داروهای‌ ضد قارچ‌، داروهای‌ انتخابی‌ برای‌ مبارزه‌ با این‌ بیماری‌ هستند.
ج) فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
به‌ هنگام‌ مرحله‌ حاد بیماری‌، در رختخواب‌ استراحت‌ کنید. با برگشت‌ تدریجی‌ قوای‌ جسمانی‌، فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های‌ خود را تدریجاً از سر گیرید.
د) رژیم‌ غذایی‌
هیچ‌ رژیم‌ خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود.
● در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ کنید
▪ اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان علایم‌ بلاستومیکوز را دارید.
▪ اگر یکی‌ از مشکلات‌ زیر به‌ هنگام‌ درمان‌ رخ‌ دهد: کاهش‌ وزن‌، تب‌، اسهالی‌ که‌ با درمان‌های‌ خانگی‌ قابل‌ کنترل‌ نباشد، سردرد شدید و سختی‌ گردن‌
▪ اگر دچار علایم‌ جدید و غیرقابل کنترل شده اید. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌، عوارض‌ جانبی‌ به‌ همراه‌ دارند.
 

 
 

قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست)   /عنکبوت20
یک شنبه 25 اردیبهشت 1390  11:19 AM
تشکرات از این پست
mohammad_43
mohammad_43
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : فروردین 1388 
تعداد پست ها : 41934
محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:مجله پزشکی : بیماریهای عفونی


بوتولین، مهلک ترین زهری که شفا می دهد!

 
بوتولین، مهلک ترین زهری که شفا می دهد!بوتولین مهلک ترین زهری است که تاکنون در جهان شناخته شده است. این زهر یک نوروتوکسین و اگزوتوکسین کلستریدیوم بوتولینوم (dotulinium -Clostribium) است. قدرت این سم به قدری است که یک میلی گرم می تواند ۲۰ میلیون موش آزمایشگاهی را از پای درآورد. میزان کشندگی سم در نزد انسان ۹ تا ۱۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است و چنانچه میانگین وزن انسان را از ریز و درشت ۶۰ کیلوگرم بگیریم ۶۰ میلی گرم از این سم می تواند یک میلیارد انسان را به هلا کت برساند.
بوتولیسم ناشی از سم باسیل به بیهواری کلستریدیوم و بوتولینوم اطلا ق می شود. این مسمومیت در اثر مصرف غذاهای کنسروی یا قوطی اغذیه خانگی که خوب حرارت ندیده اند یافت می شود.
چون اولین بار این مسمومیت در اثر مصرف سوسیس گندیده حاصل شد نام بوتولیسم از Botulus به معنای سوسیس برای آن به کار رفت.
سم بوتولین مقاوم به اسید معده است و شش نوع آنتی ژنیک متفاوت دارد که به A/B/C/D/E/F تقسیم کرده اند.
تیپ E در ماهی وجود دارد. اسپور باکتری های مولد این سم در لجن های سواحل دریاچه ها و شن های ساحلی وجود دارد.
در گیلا ن مسمومیت با ماهی کپور و دودی و پس از مصرف اشبل (Ashdal) (خاویار ماهی) گزارش شده است. نخستین گزارش در سال ۱۳۴۴ توسط Lappysonnie نماینده سازمان بهداشت جهانی از مجارستان در بیمارستان پورسینای رشت بود که خانواده ای در اثر خوردن ماهی دچار مسمومیت شده بودند.
در سال ۱۳۶۱ خانواده ای پس از مصرف کنسرو ماهی دچار مسمومیت شدند و از آن پس گزارش مسمومیت های شدید غذایی پی درپی در مطبوعات منعکس شد. از آن جمله مسمومیت با کشک که بدین میکروب خطرناک آلوده شده بود و مدت ها خوراک خبری ستون حوادث روزنامه ها را تشکیل می داد.
سبزیجات کنسرو شده مانند فلفل و لوبیا و نخود سبز و نیز قارچ که PH خنثی دارند مسوول همه گیری تیپ A و Bهستند.
صرف این که مواد غذایی در محل مطمئنی چون یخچال نگهداری می شوند مانع آلودگی آنها بدین میکرب نخواهد بود.
غذاهای مسموم ممکن است در اثر آلودگی متعفن شوند ولی اغلب موارد حتی ظاهر و طعم غذا تغییر نمی یابد.
توکسین اصولا در معده و بخش فوقانی روده کوچک جذب می شود. ولی ممکن است روده بزرگ جذب بیشتری داشته باشد.
دوز مرگ آور از راه دهان ۱۰۰۰ بار بیشتر از تجویز داخل وریدی است. علا یم بالینی بوتولیسم عبارتند از: استفراغ - دل درد- یبوست - اختلا ل در دید - اختلا ل حرکتی - خشکی دهان و حلق - عطش - سرفه خروسکی - میدربازوپتوز. بوتولیسم از طریق زخم آلوده به خاک نیز پیدا می شود. علا یم مسمومیت از طریق زخم دو فرق عمده با شکل گوارشی دارد. یکی این که علا یم گوارشی مانند تهوع و استفراغ در کار نیست. دیگر آن که دور نهفته آن طولا نی تر از شکل گوارشی و از ۴ تا ۱۴ روز تغییر می کند.
دوره نهفته در مسمومیت گوارشی ۱۸ تا ۳۶ ساعت است ولی ممکن است خیلی کوتاه پس از دو ساعت از مصرف غذا یا بسیار طولا نی تا ۸ روز پس از مصرف غذاهای گندیده باشد.
این نوع بوتولیسم در معتادان به مواد مخدر که از تزریق داخل سیاهرگی استفاده می کنند دیده شده است ۶۰ مورد در سال های ۱۹۸۲ و ۱۹۸۳ از بوتولیسم زخمی در معتادان به مواد مخدر در آمریکا گزارش شد.
برای درمان بوتولیسم از تزریق آنتی توکسین چند ظرفیتی برای تیپ A به میزان U.I ۷۵۰۰ و تیپ B به میزان ۵۵۰۰ و برای تیپ E به میزان U.I ۸۵۰۰ استفاده می کنند.
برای پیشگیری از بوتولیسم باید غذاها را با حرارت بالا طبخ کرد و جوشاند اسپورها ۳۰ دقیقه در درجه حرارت مرطوب ۱۲۰ درجه و توکسین در اثر جوشاندن به مدت ۱۰دقیقه از اثر می افتند.
● بوتولیسم شیرخواران
نخستین گزارش از این نوع بوتولیسم در سال ۱۹۷۶ بود که به عنوان شکل جداگانه ای از بوتولیسم معرفی شد و تا به امروز ۱۰۰۰ مورد آن در ایالا ت متحده آمریکا مورد شناسایی و تائید قرار گرفت. بیماری مشخص می شود و با فلج نزولی متقارن و پیشرونده اعصاب مغزی که تا نارسایی کامل تنفسی پیش می رود.
این بیماری سیر بطئی و تدریجی دارد. بوتولیسم شیرخواران در ۹۰ درصد موارد در کودکان ۶-۱ ماهه ظاهر می شود.
چون شیرخواران مصرف غذایی ندارند بنابراین آلودگی به سم میکروب مسوول این بیماری نخواهد بود بلکه دستگاه گوارشآنها بگونه ای به اسپور میکروبی آلوده می شود، عسل منبع اسپورکلستریدیوم بوتولیسم است و شیرخوارانی که از تغذیه عسل استفاده کردند مبتلا خواهند شد. به دلیل آزاد شدن تدریجی اگزو توکسین بروز علا یم بالینی روند تدریجی خواهد داشت.
این شکل از بوتولیسم ممکن است بخشی از علل سندرم مرگ ناگهانی شیرخواران را تشکیل دهد حفظ تنفس این شیرخواران در برنامه درمانی آنها حائز اهمیت فراوان است.
گزارش های اولیه در سال ۱۹۷۹ خاطر نشان می کند که تراکئوتومی اولیه برای اجتناب از عوارض دیرپای لوله گذاری (ionzIntuda) انجام پذیرد ولی مطالعات بیمارستان اطفال کریستوفر در آمریکا در رسیدگی به ۱۱ مورد از بوتولیسم شیرخوار نشان داد که لوله گذاری به طور میانگین ۱۶ روز در برقراری تنفس بسیار موثر بوده است. پس از لوله برداری (Extudation) درمان کامل تنفس برجا گذاشتن یادگار نامطلوب لا رنگوتر اکئال پدید آمده و تراکئوتومی به ندرت لا زم بوده است.
بازگشت کامل کارکرد حرکتی این شیرخواران ممکن است هفته ها تا ماه ها به طول انجامد.
● جنبه های درمانی بوتولیسم
بهره یابی از زهر قتاله ای چون سم بوتولیسم که وصف آن آمد از شگفتی های دانش امروز است که انسان با کنترل آن توانسته است در جهت معالجه بیماری های صعب العلا ج به کار گیرد.
در سال ۱۹۸۱ سم بوتولین برای درمان استرابیسم به کار رفت. از آن پس برای بی عصب کردن (Denervation) ماهیچه با تزریق سم در اختلا لا ت عصبی ماهیچه ای و دیس تونی سروگردن استفاده شده است.
▪ کاربرد بالینی شامل
▪ استرابیسم
▪ بلفارو اسپاسم
▪ اسپاسم همی فاسیال
▪ تورتیکولی، دیستونی کرانیوفاسیال
▪ دیستونی دست
▪ دیستونی دهانی فکی
▪ دیستونی اسپاسموریک و عدم تقارنی که در اثر فلج عصب صورتی حاصل می شود بوده است.
یکی از جالب ترین کاربردهای سم بوتولینوم که در تجارت به نام بوتوکس (Botox) خوانده می شود دیستونی اسپاستیک حنجره است که بدان دیس تونی حنجره (btstonia Larmgeal) نیز نام داده اند.
دیستونی اسپاستیک برای نخستین بار به وسیله Traud در سال ۱۸۷۱ توصیف شد که او آن را گرفتگی صدای عصبی تعبیر کرد.
Critchley در سال ۱۹۳۹ این عارضه را بدین گونه توصیف کرد که: بیمار کوشش می کند حرف بزند ولی احساس خفگی به وی دست می دهد.
درمان دیس فونی با دارو نتیجه کامل نمی دهد و معمولا ناموفق است، Dobe قطع عصب راجعه حنجره را برای بیماران پیشنهاد کرد با این وجود علا یم حنجره ای مجددا تظاهر کرد. تجربه قطع شاخه های عصب صورتی برای بلفار و اسپاسم وریزوتومی برای تورتیکولی آثار موقت داشته و با عوارض ناخواسته ای همراه بوده اند.
مکانیسم تاثیر بوتوکس Botox همانند سم بوتولینوم در پایانه های پیش سیناپس بوده که از آزاد شدن کلسیم وابسته به استیل کولین جلوگیری می کند.
فلج ماهیچه های مجاور عارضه عمده تزریق موضعی سم بوده است.
برای درمان دیسفونی اسپاستیک سم را در ماهیچه تیروآری تنویید تزریق کرده اند.
برای این منظور ۲/۵ تا ۷/۵ واحد بین المللی سم بوتوکس را با کنترل الکترومیوگرافی در محل تزریق کرده اند.
در یک بررسی از ۱۲ مورد از ۱۶ مورد آزمایش سرعت بلع تقلیل یافته بود که یک مورد آن دچار آسپیراسیون شده بود و این نشان می دهد که سم بوتولینوم از ماهیچه های حلق عبور نموده و سبب فلج آن شده است. سم بوتولینوم به راحتی از نیام ماهیچه ها عبور می کند.
مثال دیگر تزریق داخل ماهیچه دور چشم (Ocuali Ordicularis) است که تزریق زیاده سبب از دست رفتن کامل کارکرد ماهیچه ای و متعاقب آن بروز کراتیت تماسی است که در اثر نفوذ به ماهیچه های زیرین خارج کره چشمی ایجاد لوچی (Stradismus Vertical) می نماید.
بنابر این دقت در تزریق محل مورد انتخاب و نیز تزریق مقدار دقیق سم در این تکنیک با تاکید باید مورد توجه قرار گیرد.
● سم بوتولین برای جلوگیری از افزایش ترشح بزاق
این گزارش از گروه پژوهشگران اسکاندیناوی از کاربرد دیگر این سم بی همانند خبر می دهد. در یک تجربه بالینی در بیمارانی که ترشح مقاوم بزاق داشته اند سم بوتولینوم گروه A در غده های بزاقی تحت فکی تزریق شد. محققان مطالعه ای رادر خارج از بدن با جایگزین کردن و کنترل توزیع تشریحی مایع تزریق شده در پارانشیم غده تحت فکی آغاز کرده اند و حجم مایع را برای انتشار مطلوب به دست آورده اند. آنها غدد طبیعی از بیمارانی که تحت تشریح بنیادی قرار گرفته اند استخراج کرده اند و ماده حاجب محلول در آب را تزریق کرده اند و غدد را از نظریه پرتونگاری در مراحل مختلف عمل تزریق ارزیابی کرده اند. مطالعه داخل بدن در کودکانی صورت گرفت که مبتلا به فلج مغزی با ترشح شدید بزاق بوده اند. این عمل زیربیهوشی عمومی با هدایت ورای صوت پذیرفت. در جریان ترشح بزاق به طور متعارف پس از ۲۴ هفته از درمان اندازه گیری شد و نشان داده شد که تزریق سم بوتولین با هدایت ورای صورت به طور مستقیم در پارانشیم غده بزاقی یک روش مناسب و مطمئن است.
● درمان تزریقی در چین و چروک سالخوردگان
کاربرد مواد تزریقی به ویژه پرکننده ای اختصاصی و بوتولینیوم تیپ A در سال های اخیر به علت شیوه ای با حداقل مزاحمت استقبال فزاینده ای پیدا کرده است.
فراوان ترین عمل زیبایی در ایالات متحده آمریکا سم بوتولینیوم تیپ A چین و چروک پوست صورت در اثر ضعیف کردن ماهیچه های فعال صورت است که شش ماه این حالت را حفظ می کند. مواد دیگر مانند اسید هیالورونیک و کلاژن های انسانی نیز به عنوان مواد تزریقی به کار می رود که کاربرد آنها بر مبنای تجربه مورد اعتبار خواهد بود. سم بوتولینیوم تیپ A یک ماده فلج کننده تزریقی است یا به طور مستقل یا ترکیبی با مواد موثر دیگر به کار می رود و می تواند چروک را از بین برده و حجم از دست رفته صورت را باز گرداند و آن را پر کند و نمای جوان تری به سیمای سالخوردگان بدهد. اطلاعات راجع به این تزریق و عوارض بالقوه باید به بیمار پیش از عمل گوشزد شود و عکس پیش و پس از عمل الزامی است.
هر چه بوتوکس به طور فزاینده در منطقه سر و گردن به کار گرفته می شود مرور این کارآیی های جدید نیز ارزنده می شود.
در این مرور ما به ترمیم زخم صورت برخورد می کنیم که از طریق فلج ماهیچه ها تسهیل می یابد درد غیرعادی صورت، میگرن و سردرد کششی (Heabache Tension) با تزریق بوتوکس درمان پذیرفته اند.
تاثیر فرضی آن روی گیرنده های حساسه عصبی (Noclireceptor) است و حتی افسردگی را با بوتوکس درمان کرده اند. کاربرد بوتوکس در وزوز گوش شرح داده شده است ولی کاربرد واقعی آن روی میوکلونوس کام و دندان قروچه (بروکسیسم) است.
دیس تونی (اختلال در قوام ماهیچه) حنجره نمودار شناخته شده ای برای کاربرد بوتوکس است. اثر جالب کاربرد بوتوکس روی فلج دوطرفه حنجره است با این فرض که کشش باقیمانده در طناب صوتی از طریق عصب حنجره فوقانی اعمال می شود. انسداد عصبی موجب دور ماندن طناب ها از همدیگر شده و بازسازی گلوت را بهبود می بخشد.
کاربردهای دیگر شامل اختلال بلع، اسپاسم کریکوفارنژه و درمان دیسفونی دهانی فکی است. در ابداع کاربردی جدید برای دارویی جدید به هر تقدیر باید جانب احتیاط را رعایت کرد.
 
نویسنده : دکتر عبدالحمید حسین نیا منابع در روزنامه موجود است

قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست)   /عنکبوت20
یک شنبه 25 اردیبهشت 1390  11:20 AM
تشکرات از این پست
mohammad_43
mohammad_43
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : فروردین 1388 
تعداد پست ها : 41934
محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:مجله پزشکی : بیماریهای عفونی


بیماری‌ دست‌، پا و دهان‌

 
بیماری‌ دست‌، پا و دهان‌● شرح بیماری
بیماری‌ دست‌، پا و دهان‌ عبارت‌ است‌ از یک‌ عفونت‌ ویروسی‌ که‌ در گلو آغاز می‌شود و لوزه‌ها، پوست‌، لوله‌ گوارش‌ و دستگاه‌ عصبی‌ مرکزی‌ را درگیر می‌سازد. این‌ بیماری‌ در شیرخواران‌ و کودکان‌ کم‌ سن‌ و سال‌ (۲ هفته‌ تا ۳ ساله‌) رخ‌ دهد.
● علایم‌ شایع‌
▪ تب‌ ناگهانی‌
▪ گلودرد همراه‌ با وجود تاول‌ و زخم‌ در دهان‌ و گلو
▪ سردرد
▪ بثور پوستی‌ به‌ صورت‌ تاول‌ روی‌ دست‌ها، پاها و کشاله‌ ران‌
▪ بی‌اشتهایی‌
▪ گاهی‌ درد شکمی‌
● علل‌
عفونت‌ ناشی‌ از ویروس‌ کوکساکی‌ ۱۶ ـ آ، که‌ از فرد به‌ فرد انتقال‌ می‌یابد.
● عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر
فصول‌ تابستان‌ و پاییز
● پیشگیری‌
از تماس‌ شیرخواران‌ و کودکان‌ کم‌ سن‌ و سال‌ با افرادی‌ که‌ بیماری‌ تنفسی‌ دارند جلوگیری‌ کنید.
● عواقب‌ مورد انتظار
بهبود خود به‌ خودی‌ در عرض‌ ۵-۴ روز
● عوارض‌ احتمالی‌
انتظار نمی‌رود عارضه‌ای‌ به‌ وجود آید.
● درمان‌
الف) اصول‌ کلی‌
▪ این‌ بیماری‌ سیر خفیفی‌ دارد و می‌توان‌ از کودک‌ در منزل‌ مراقبت‌ به‌ عمل‌ آورد.
▪ یک‌ گوش‌ پاک‌کن‌ یا چیزی‌ شبیه‌ آن‌ را با پراکسید هیدروژن‌ ۲% آغشته‌ کنید، و روی‌ تاول‌های‌ دهان‌ بمالید.
▪ اگر کودک‌ به‌ سنی‌ رسیده‌ باشد که‌ بدون‌ قورت‌ دادن‌ بتواند دهان‌ خود را بشوید، دهان‌ او را پس‌ غذا با آب‌ نمک‌ (نصف‌ قاشق‌ چایخوری‌ نمک‌ در یک‌ فنجان‌ آب‌) بشویید.
▪ وسایل‌ غذاخوردن‌ و سایر اشیایی‌ که‌ با دهان‌ یا بزاق‌ بچه‌ تماس‌ حاصل‌ کرده‌اند را در صورت‌ امکان‌ بجوشانید یا از وسایل‌ یک‌ بار مصرف‌ استفاده‌ کنید تا از سرایت‌ بیماری‌ جلوگیری‌ شود.
▪ سر شیشه‌ شیر را قبل‌ از استریل‌ کردن‌ شیر خشک‌ در شیشه‌، به‌طور جداگانه‌ ۲۰ دقیقه‌ بجوشانید.
ب) داروها
برای‌ کم‌ کردن‌ تب‌ بالا یا درد می‌توان‌ از داروهایی‌ مثل‌ استامنیوفن‌ استفاده‌ کرد. آنتی‌بیوتیک‌ها برای‌ این‌ بیماری‌ مؤثر نیستند.
ج) فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تا زمانی‌ که‌ تب‌ و سایر علایم‌ برطرف‌ نشده‌ باشند، کودک‌ باید در رختخواب‌ استراحت‌ کند. پس‌ از آن‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری ها می‌توانند تدریجاً از سرگرفته‌ شوند.
د) رژیم‌ غذایی‌
▪ کودک‌ را تشویق‌ کنید مایعات‌ زیادتری‌ دریافت‌ کند، مثلاً شیر، ژلاتین‌ مایع‌، بستنی‌، یا نوشیدنی‌های‌ درست‌ شده‌ از شربت‌ گیلاس‌.
▪ اگر نوشیدن‌ مایعات‌ دردناک‌ باشد، در کودکانی‌ که‌ سنشان‌ بالاتر است‌ می‌توان‌ از نی‌ استفاده‌ کرد.
● درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
▪ اگر کودکتان‌ علایم‌ بیماری‌ دست‌، پا و دهان‌ را دارد.
▪ اگر علایم‌ بدتر شوند یا رو به‌ بهبود نگذارند.
 
 

قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست)   /عنکبوت20
یک شنبه 25 اردیبهشت 1390  11:22 AM
تشکرات از این پست
mohammad_43
mohammad_43
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : فروردین 1388 
تعداد پست ها : 41934
محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:مجله پزشکی : بیماریهای عفونی


بیماری سرخچه

 
بیماری سرخچهسرخچه یکی از علل شایع بیماری های حاد تبدار و بثوری می باشد . بیماری دارای چندین عارضه می باشد .عفونت سرخچه در حاملگی می تواند منجر به سقط مرده زایی یا نوزاد مبتلا به عفونت سرخچه مادرزادی گردد.
ویروس سرخچه از ویروس های RNA دار و نسبت به حلالهای چربی حساس است و در گروه توگا ویروسها قرار دارد . ویروس سرخچه توسط گروه کثیری از عوامل شیمیایی ، PH کمتر از ۸/۶ یا بیش از ۱/۸ و تحت اثر اشعه ماوراء بنفش غیر فعال می گردد .
در حرارت اطاق تا ۳۷ درجه سانتی گراد ویروس ناپایدار است و بهترین درجه حرارت جهت نگهداری آن ۶۰ درجه سانتی گراد زیر صفر است انسان تنها میزبان طبیعی ویروس سرخچه است انتقال عامل بیماری از طریق ترشحات دستگاه تنفس شخص مبتلا صورت می گیرد و در اکثر موارد ناشی ازتماس طولانی و نزدیک با بیمار است . سرخچه بیشتر از همه در کودکان دیده می شود اما سن ابتلا به آن بعد از زمان معمول برای ابتلا به سرخک است.
اگر چه واگیر بودن سرخچه کمتر از سرخک و بسیاری از بیماری های دیگر کودکی است ولی با بروز اپیدمی در سربازخانه ها و یا موسسات شبانه روزی کلیه افراد حساس به بیماری مبتلا خواهند شد در سرخچه اکتسابی زمان سرایت پذیری بیماری کوتاه است و از یک هفته قبل از بروز بثورات تا ۵ روز بعد از آن ادامه خواهد داشت .
بیماری که در جریان سرخچه دچار راش نمی شود نیز آلوده کننده است نوزادان مبتلا به سرخچه مادرزادی نیز یک منبع عفونت محسوب می گردند و در حلق ، ادرار ومدفوع بسیاری از این نوزادان ویروس یافت
می شود تماس افراد حساس با چنین نوزادانی موجب ابتلا آنها به سرخچه می گردد .
به طور کلی یک بار ابتلا طبیعی به سرخچه شخص را برای تمام عمر در مقابل بیماری سرخچه محافظت
می کند هر چند که وقوع عفونت مجدد با یا بدون نشانه های بالینی در افراد واکسینه شده و بندرت در آنهایی که قبلاً به بیماری مبتلا شده اند گزارش شده است . بیماری سرخچه مانند بسیاری از بیماریهای ویروسی می تواند در دورهٔ حاد عفونت موجب کاهش پاسخ های ایمنی سلولی میزبان گردد .
● نشانه های بالینی
پس از دوره نهفتگی (حدود ۱۸ روز ) نشانه های دوره مقدماتی به صورت بی اشتهایی ضعف ـ سردرد ـ کونژونکتیویت ـ تب خفیف و علائم تنفسی از یک تا ۵ روز قبل از بروز بثورات جلدی مشاهده شده و در بالغین معمولاً واضح تر است در بالغین یا اطفال بزرگتر ورم ملتحمه ، بثورات جلدی – چند غده لنفاوی بزرگ و حساس ، افزایش درجه حرارت بین ۲/۳۷ تا ۸/۳۷ درجه سانتی گراد و ضعف مختصر تظاهرات بالینی بیماری سرخچه هستند چنانچه بثورت جلدی وجود نداشته باشد . تنها معدودی از افراد متوجه بیماری خود می شوند به ندرت بیماران نیاز به بستری شدن و مراجعه به پزشک می کنند .
بثورات جلدی در مدت یک تا دو روز محو می شوند و بیمار فعالیت طبیعی خود را از سر می گیرد و به این جهت آن را سرخک سه روزه می نامیدند .
بثورات جلدی به صورت ماکول قرمز رنگ و کوچک هستند بثورات جلدی کاملاً مسطح و دایره ای می باشند و با وجود خصوصیات ذکر شده گاهی تشخیص آنها از بثورات سرخکی ، بثورات مربوط به حساسیت دارویی و مخملک دشوار می گردد . بثورات جلدی ابتدا روی صورت و خط رویش مو در پیشانی ، در اطراف دهان و پشت گوش ها ظاهر می شود .
معمولاً بثورات جلدی حدود ته سنجاق و در موارد کمی به ابعاد ۳ تا ۴ میلی متر می رسد . در انواع شدید بیماری بثورات علاوه بر تنه روی ساعد و ساق پا دیده می شود به ندرت لکه ها به هم متصل گردیده و به صورت اریتم منتشر ( شبیه به مخملک ) ظاهر می شوند . پتشی و پور پورا در نوزادان مبتلا به سرخچه مادرزادی غیرمعمول نیست اما در سرخچه بالغین پیدایش پورپرا نادر است این عارضه ممکن است در جریان بیماری سرخچه و یازمان کوتاهی پس از محو بثورات جلدی و یا اواخر دوره نقاهت پیش آید . در مرحله اول غالباً پوریورا ناشی از اثر ویروس روی پلاکتها یا عروق خونی است ولی در دوره نقاهت علت ایمونوپاتولوژیک دارد . در موارد نادر خونریزی شدید پیدا می شود و منجر به مرگ بیمار می گردد .
بزرگ شدن غدد لنفاوی در سرخچه شایع ترین علامت است و اغلب به تشخیص بیماری کمک می کند بخصوص زمانی که بثورات جلدی غیر مشخص هستند غالباً غدد لنفاوی ناحیه پشت سر و گوش بزرگ
می شوند ولی هر غده لنفاوی گردنی ممکن است گرفتار گردد طحال بزرگ اما در اکثر موارد غیر قابل لمس است حساسیت غدد لنفاوی بزرگ شده در بیماران متفاوت است . تقریباً همیشه تورم غدد لنفاوی
( آدنوپانی ) مقدم بر ظهور بثورات جلدی است .
پرخونی خفیف ملتحمه بخصوص در بالغین شایع است اما به شدت سرخک نیست و بیمارترس از نور ( فتوفوبی ) یا اشک ریزش ندارد . در موارد استثنایی ، پرخونی شدید ملتحمه ( کونژونکتیویت ) و حتی خشکی چشم ( کراتیت ) در سرخچه گزارش شده است .
لوزه ها و کام نرم اغلب قرمز هستند لکه های ماکولوپاپولر یا خونمردگی ( اکیموتیک ) قرمز روشن را در روی کام نرم Forchheimer spot نامیده اند . تورم مخاط بینی و سقف دهان و لثه ها در برخی از اپیدمیها گزارش شده است .
سرخچه اغلب یک بیماری خفیف و در مقایسه با سرخک در شروع بیماری معمولاً فاقد آبریزش شدید از بینی است . سرخچه بندرت به صورت یک بیماری شدید ظاهر می شود و گاهی نیز به علت وجود تورم غدد لنفاوی پشت گردن ( آدنوپانی ) ممکن است بیماری با سفتی گردن نیز همراه باشد . گاهی لرز و تب
( ۵/۳۸ تا ۵/۳۹ درجه سانتی گراد ) همراه با درد عمومی شدید بدن وجود دارد . افراد بالغ بیشتر از کودکان از چنین نشانه هایی رنج می برند .
● علائم بیماری معمولاً در مدت یک تا دو روز فروکش
می کنند و به سرعت رو به بهبودی می روند . احتمال عفونت دوباره در سرخچه نسبت به سایر بیماریهای ویروسی بیشتر و حدود ۵ تا ۸ درصد است .
● درمـان
کودکی که مبتلا به سرخچه می شود معمولاً احساس درد آزار دهنده ای ندارد واحتیاج به بستری شدن هم ندارد کودک در ایام بیماری بهتر است در خانه بماند و احتیاج به بستری شدن ندارد خوردن آنتی بیوتیک ضرورت ندارد زیر علت بیماری سرخچه ویروس است و آنتی بیوتیک هیچ اثری روی ویروس ندارد .
● واکسن سرخچـه
واکسن سرخچه ای که امروزه در اختیار است واکسنی است که از ویروس سرخچه زنده و ضعیف شده تهیه شده است و واکسن بسیار خوبی است زیرا نه فقط پادتن آن در سرم خون بلکه در ترشحات بینی و حلق افرادی که واکسن می زنند بوجود می آید و اثر آن شبیه موقعی است که آن شخص مبتلا به بیماری سرخچه شده باشد. واکسن سرخچه به صورت جداگانه یا توام با واکسن سرخک و اوریون تهیه شده است و می توان آن را در ۱۲ تا ۱۵ ماهگی زیر جلد تزریق کرد مگر در مواقعی که بیماری در مناطق شایع باشد که در این صورت می توان در نه ماهگی تزریق نمود .
چون ویروس واکسن در اثر نور و حرارت از بین می رود بنابراین واکسن را باید قبل از مصرف در یخچال و دور از نور نگهداری نمود و در هنگام مصرف زیر جلد تزریق کرد . تحقیقات نشان داده است که تزریق یک نوبت واکسن سرخچه کافی است و بعد از تزریق در ۹۸% موارد پادتن ضد سرخچه در خون کودکی که واکسن زده است بوجود می آید .
دومین تزریق واکسن سرخچه توام با سرخک و اوریون در ۴ تا ۶ سالگی توصیه می شود به کودکان که دومین تزریق انجام نشده است در بین ۶ تا ۱۲ سالگی می توان تزریق کرد .
واکسن سرخچه را به خانم های باردار نباید تزریق کرد زیرا امکان ابتلای جنین آنها وجود دارد همچنین به کودکانی که دچار تب حاد عفونی هستند یا به کودکانی که دچار اختلال ایمنی هستند یا داروهایی مصرف می کنند که دفاع بدن آنها را کم می کند نباید تزریق کرد.
بعد از تزریق واکسن سرخچه به کودکان معمولاً عوارضی رخ نخواهد داد ولی ممکن است تزریق واکسن موجب بثورات ، بزرگی غدد لنفاوی و درد مفاصل ( مخصوصاً در دختران جوان ) گردد . تزریق واکسن به ندرت ممکن است موجب بی حسی موقتی زودگذر در دست و بازوها که درشب و به مدت یک ساعت طول می کشد یا درد مفاصل زانو و تورم مفصل بوجود آید که چندین هفته ادامه خواهد یافت و سپس خود به خود از بین می رود .
 
تهیه:ناصر خلجی

قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست)   /عنکبوت20
یک شنبه 25 اردیبهشت 1390  11:25 AM
تشکرات از این پست
mohammad_43
mohammad_43
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : فروردین 1388 
تعداد پست ها : 41934
محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:مجله پزشکی : بیماریهای عفونی


بیماری سل

 
بیماری سلسِل یک بیماری عفونی قابل انتقال می باشد.که توسّط باکتری به نام میکوباکتریوم توبرکلوزیس ایجاد می شود. نام دیگرمیکوباکتریوم توبرکلوزیس باسیل کخ است زیرا در سال ۱۸۸۲ (میلادی) پرفسور رابرت کخ دانشمند آلمانی آن را یافت. نوعی از این بیماری که به سل گاوی موسوم است ،میان انسان و چهارپایان مشترک است.
سازمان جهانی بهداشت سل را یک فوریت جهانی اعلام نموده است زیرا با پیدایش و انتشار باسیلهای مقاوم به دارو،مجدداً خطر تبدیل بیماری سل به یک بیماری غیر قابل علاج مطرح است.
● راه انتقال بیماری
اصلی ترین راه ابتلا و استنشاق ترشحات یا غبار آلوده به باسیل سل می‌باشد که معمولا ناشی از تماس با بیمار سلی درمان نشده می‌باشد.بیماری سل از راه صحبت، سرفه و عطسه کردن از بیماران مبتلا به سل ریوی به دیگران منتقل می‌شود. یک سرفه می تواند حدود ۳۰۰۰ ریزقطره عفونی تولید کند.این ریزقطره‌ها به سرعت خشک می‌شوند و در هوا معلق می‌مانند و در صورت استنشاق وارد ریه افراد می‌شوند.
باکتری سل همچون سرماخوردگی به سادگی به دیگران منتقل می‌شود.
سل گاوی می‌تواند از طریق مصرف لبنیات آلوده و غیر پاستوریزه انسان را آلوده نماید.
این باکتری می‌تواند تمامی اعضای بدن را گرفتار کند اما بیشتر ریه ها را گرفتار می‌کند.باکتری سل پس از ورود به ریه‌ها در آنجا تکثیر پیدا می‌کند ومعمولاً پس از تحریک سیستم ایمنی برآن در همان محل به صورت نهفته باقی می‌ماند ودر صورت ایجاد شرایط مساعد ممکن است سل ریوی بروز کند.گاهی باکتری پس از تکثیر در ریه‌ها از طریق خون به سایر اعضای بدن منتقل می‌شود و ایجاد سل در آن عضو می‌نماید. ندرتاً باکتری بلافاصله پس از ورود به ریه‌ها، شروع به فعالیت و تکثیر می‌کند و موجب بیماری فعال درریه‌ها می‌گردد که این نوع در کودکان و بیمارانی که اختلال سیستم ایمنی دارند، شایعتر است.
● عوامل مساعدکننده
بعضی از عواملی که باعث می شود آلودگی به سل تبدیل به بیماری شود یا فرد سالم در معرض بیشتری برای بیمار شدن باشد در زیر آمده است:
▪ عفونت ایدز (HIV)
▪ استفاده از مواد مخدر
▪ عفونت اخیربا میکوباکتریوم توبرکلوزیس (طی ۲ سال گذشته)
علائم رادیوگرافی قفسه سینه که دال بر سل قبلی باشد (در افرادی کامل درمان نشده‌اند یا اصلاً درمان نشده‌اند).
▪ دیابت ملیتوس
▪ سیلیکوز یا سیلیکوزیس
▪ درمان طولانی با کورتیکواستروییدها (داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی)
▪ سرطان سر‌وگردن
▪ بیماریهای خونی (مانند لوسمی)
▪ بیمارهای کلیوی پیشرفته
▪ وزن بدن پایین (۱۰٪ یا کمتر از ۱۰٪ وزن مطلوب)
▪ آلودگی به ایدزیکی از عوامل موثر در ابتلا به سل می باشد.یعنی فردی که به ایدز مبتلا باشد ۵۰٪ احتمال دارد که به سل مبتلا شود.
● اشکال بیماری سل
سل ریوی که اگر ریه‌ها را درگیرکند بیماری سل ریوی حادث می شود که خود شامل دو گروه می شود:
۱) سل ریوی با خلط مثبت (یعنی حاوی مایکوباکتریوم)
۲) سل ریوی با خلط منفی (یعنی فاقد مایکوباکتریوم)
بیماران مبتلا به سل ریوی از مهمترین گروه می باشند زیرااین گروه به عنوان مخزن بیماری در جامعه نقش دارند و موجب انتقال بیماری به سایر افراد می گردند.
▪ سل خارج ریوی :سل ممکن است بجز ریه اعضای مختلفی از بدن را گرفتار کند که این اعضا میتواند شامل غدد لنفاوی ، استخوان و مفاصل ، ستون مهره ها، دستگاه ادراری تناسلی ، شکم و روده ، پریکارد قلب باشد.
● علائم بیماری
سل اولیه معمولاً بی نشانه است و در جریان معاینه معاشران بیماران سلی کشف می‌شود.
‌هر بیماری که یک یا چند علائم زیر را داشته باشد باید مشکوک به بیماری سل شد:
▪ سرفه بیش از ۳ هفته(شایعترین علامت)( معمولا خشک)
▪ تب و عرق شبانه
▪ بی اشتهایی
▪ خلط فراوان
▪ خلط خونی
▪ درد قفسه سینه
▪ در کودکان نارسایی رشد میتواند از علائم سل باشد.
▪ سل خارج ریوی بستگی به قسمت مورد ابتلاء علامتهای خاص خود را خواهد داشت.
● عارضه‌های بیماری
بسته به دستگاه درگیر و مدت درگیری سل میتواند منجر به پلورزی(جمع شدن مایع در فضای جنب)، آمپیم( پلورزی چرکی سلی)، هموپتزی(خونریزی رخمهای مخاط برونش )که معمولاً جزیی است ولی میتواند به خونریزی کشنده نیز منجر شود.خنازیر یا لنفادنیت گردن ( تورم گره های لنفاوی که ممکن است با ترشح نیز همراه شود . تخریب کلیه ها ؛ اختلال های باروری در گرفتاری اندامها تناسلی ، شکستگی مهره ها و .... شود
● اهمیت مبارزه صحیح باسل
با تشخیص به موقع و درمان صحیح بیماران مبتلا به سل به راحتی می توان با این بیماری مبارزه کرد.
‌ولی اگر بیماران را نتوانیم تشخیص دهیم به راحتی هر بیمار مسلول سالانه ۱۰ تا ۱۵ نفردیگر را در خانواده ونزدیکان خود آلوده می کند ومهمتر آنکه اگر بیمار مبتلا به سل ریوی را تشخیص دهیم ولی تحت درمان صحیح و دقیق قرار نگیرد،موجب به وجودآمدن میکروب سل مقاوم به دارو می گردد که دیگر داروهای ضد سل معمولی برآن اثرنمی کند ودر نتیجه بیماری وخیم تر شده وبه راحتی قابل درمان نیست واگر به دیگران منتقل شود مشکلات زیادی را به وجود می آورد.
عدم درمان صحیح و دقیق بیماران مسلول موجب بروز بیماری لاعلاجی می گردد.
سل بیماری فقرا می‌باشد.
● روشهای تشخیص
▪ آزمون توبرکولین
▪ کشت خلط
▪ ۳ نمونه خلط از بیمار گرفته و به آزمایشگاه ارسال می‌گردد. نحوه گرفتن نمونه خلط :
الف) ابتدا در اولین مراجعه فرد مشکوک یک نمونه گرفته می‌شود.
ب) ظرفی به بیمار داده می شود که مشخصات بیمار در سطح خارجی ظرف نوشته شده است. ج) وبیمار باید نمونه دوم خود را صبح زود و قبل از مراجعه دوم جمع‌آوری کند.
د) در مراجعه دوم نمونه سوم از وی گرفته می‌شود.
و) رادیوگرافی سینه
هـ) نمونه برداری بافتی
● درمان
مصرف داروهای ضد سل راه اصلی درمان این بیماری میباشد.دوره درمان و تعداد داروی مورد مصرف بسته به شدت بیماری و قسمتهای درگیر بدن متفاوت است ولی بطور متوسط بین شش ماه تا یک سال میباشد.آلودگی همزمان به بیماری ایدز میتواند درمان بیماری را بسیار مشکل کند.درمان انواع مقاوم به درمان باسیل سل از چالشهای پزشکی است. طول مدت درمان معمول ۶ ماه است که ۲ ماه اول مرحله حمله‌ای شامل ۴ داروی ایزونیازید،‌ ریفامپین، پیرازینامید و اتامبوتول است و ۴ ماه بعدی در مرحله نگهدارنده از ۲ داروی ایزونیازید و ریفامپین استفاده می‌شود.
● عوارض داروهای ضد سل
سرگیجه، تهوع، تاری دید، عدم تعادل، زرد شدن سفیدی چشم‌ها، دل‌درد، استفراغ و وزوز گوش که در صورت مشاهده این علائم باید مصرف داروها قطع شود و پزشک در جریان قرار گیرد.
نارنجی شدن یا قرمز شده رنگ ادرار یا سایر ترشحات بدن در اثر مصرف ریفامپین می‌باشد وهیچگونه خطری ندارد.
● پیشگیری
▪ بعد از ۲ هفته از شروع درمان امکان انتقال بیماری به دیگران وجود ندارد ولی در ۲ هفته اول درمان باید از تماس‌های مکرر با بیمار مبتلا به سل خودداری کرد.
▪ بیماران حتماً از ماسک استفاده کنند.
▪ از بوسیدن کودکان خودداری شود.
▪ از پراکندگی اخلاط در هوا و زمین خودداری کنند.
● پیشگیری در جامعه
▪ اصلی ترین راه مبارزه با این بیماری شناسایی افراد مبتلا و درمان آنها با داروهای ضد سل میباشد(تحت نظارت مستقیم DOTS).
▪ شناسایی افراد آلوده که به هنوز به سل مبتلا نشده اند .
▪ ارتقاء آموزشهای بهداشتی و سطح اقتصادی فرهنگی در جامعه موجب کاهش بیماری میگردد.
مبارزه با بیماری ایدز ، این بیماری موجب شیوع موج جدید از بیماری سل گردیده است.
● پیشگیری با واکسن سل (ب‌ث‌ژ)
با توجه به دستورالعمل‌های کشوری واکسن ب‌ث‌ژ در حال حاضر در بدو تولد ودر یک نوبت تزریق می‌شود.‌
تزریق مکرر واکسن سود بخش نیست و فقط یکبار تزریق کافی است.
باید دانست که واکسن ب‌ث‌ژ از بروز موارد خطرناک و مرگ ومیر بیماری سل منشتر اعضای بدن و سل مننژیت‌ی جلوگیری به عمل می‌آورد ولی اثرات ناچیزی در پیشگیری از گسترش بیماری سل در جامعه دارد.
● شرایط اتاق بیمار
▪ نور خورشید به مقدار کافی به داخ اتق نفوذ کند.
▪ به اندازه کافی پنجره داشته باشد (یک پنجم مساحت کف اتاق).
▪ از بستن پنجره اتاق بیمار خودداری کنید.
 
● منابع ۱) دکتر میرحقانی ،لیلا.مداحی،مژگان .محمدی زاده ، حمیدرضا.مرکز بهداشت غرب تهران-واحد پیشگیری و مبارزه با بیماریها ۲) دکترعزیزی،فریدون-دکتر حاتمی، حسین-دکتر جانقربانی،محسن- اپیدمیولوژی و کنترل بیماریهای شایع در ایران.چاپ دوم ۱۳۷۹ ۳) درسنامه پزشکی آکسفورد ۱ ،چاپ مرکز نشر دانشگاهی ۱۳۶۸
 
 

قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست)   /عنکبوت20
یک شنبه 25 اردیبهشت 1390  12:05 PM
تشکرات از این پست
mohammad_43
mohammad_43
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : فروردین 1388 
تعداد پست ها : 41934
محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:مجله پزشکی : بیماریهای عفونی


بیماری شبه‌آنفلوآنزا همراه با بثورات پوستی

 
بیماری شبه‌آنفلوآنزا همراه با بثورات پوستیدر ماه مه ۲۰۰۷ خانمی ۴۶ ساله برای بار سوم در عرض ۶ هفته به بخش اورژانس بیمارستان مراجعه کرد. وی ۸‌-‌۶ هفته بود که دچار بیماریی شبه‌آنفلوآنزا شده بود: سردرد، درد عضلانی و مفصلی و خستگی. مدت کوتاهی پس از آغاز علایم، بیمار دچار تب و بثورات ماکولوپاپولار گسترده شد. تب و بثورات هر دو به صورت دوره‌ای بودند و بثورات هر ۷‌-‌۵ روز ظاهر می‌شد، ۴۸‌-‌۲۴ ساعت باقی می‌ماند و خارش نداشت. چندین کشت خون تهیه شد که منفی بودند. بیمار پیش از این سالم بود و سابقه پزشکی قابل‌توجه دیگری نداشت. در هر دو ویزیت قبلی در بخش اورژانس، تشخیص بیماری ویروسی گذاشته و بیمار مرخص شده بود....
بیمار تب داشت (۵‌/‌۳۹ درجه سانتیگراد) و ضربان قلب وی ۹۹ بار در دقیقه بود. راش ماکولوپاپولار تنه، بازوها و ساق‌های بیمار را پوشانده بود. لکه‌ها قطری حدود ۱۰ میلی‌متر داشتند و برخی از آنها دارای مراکز پورپورایی بودند (شکل ۱). معاینه عمومی، عصبی و روماتولوژیک نکته قابل‌توجه دیگری مشخص نکرد. آزمایش سرولوژیک برای هپاتیت B و C، ویروس اپشتین‌ـ‌‌‌‌بار، HIV و سیتومگالوویروس و نیز بررسی ادرار و سوآب گلو نتایج منفی داشتند.
آزمایش خون نشان‌دهنده آنمی خفیف (غلظت هموگلوبین، L/g ۱۱۲)، نوتروفیلی شدید (L ‌۱۰۹‌×‌۱۸) و شواهد بیشتری از التهاب (سرعت رسوب گویچه‌های قرمز، ۳۸ میلی‌متر در ساعت؛ غلظت پروتئین واکنشی C، L/mg ۱۹۲) بود. برای وی یک نوبت پونکسیون کمری انجام شد، که بررسی مایع مغزی‌-نخاعی هیچ چیز غیرطبیعی نشان نداد. سی‌تی‌اسکن مغز و قفسه‌سینه نیز طبیعی بودند. سی‌تی‌اسکن شکم به جز کبد چرب نکته قابل‌توجه دیگری نشان نداد. یک متخصص پوست بثورات را بررسی کرد و به مننگوکوکسمی مشکوک شد.
ما یک مجموعه کشت خون دیگر و یک نمونه بیوپسی با سوراخ کردن پوست از بثورات تهیه کردیم و برای بیمار یک دوره سفتریاکسون ‌وریدی تجویز کردیم. نایسریا مننژیتیدیس در خون رشد کرد و بررسی بافت‌شناختی نمونه بیوپسی، واسکولیت لوکوسیتوکلاستیک را نشان داد که با مننگوکوکسمی مزمن مطابقت داشت. در عرض ۲۴ ساعت از آغاز درمان آنتی‌بیوتیکی، تب و بثورات شروع به برطرف‌شدن کردند. با مقامات بهداشت عمومی تماس گرفتیم و افراد با تماس نزدیک با بیمار را به صورت پیشگیرانه با ۶۰۰ میلی‌گرم ریفامپین دو بار در روز به مدت ۴۸ ساعت درمان کردیم. بیمار پس از ۷۲ ساعت درمان ترخیص شد. در آخرین ویزیت در ژوئن ۲۰۰۷، بیمار خوب بود.
نایسریا مننژیتیدیس به صورت قطرات ریز معلق در هوا استنشاق می‌شود که با نفس افراد آلوده خارج شده‌اند. بیشتر عفونت‌ها در زمستان یا اوایل بهار رخ می‌دهند. مننگوکوکسمی مزمن نادر است. مشخصه این بیماری تب، بثورات و درد مفاصل به صورت راجعه است. دیگر علایم شایع عبارتند از سردرد و دردهای عضلانی. سفتی گردن و فوتوفوبی مشخصه مننژیت معمولا وجود ندارند. بثورات به طور تیپیک ۲۴‌-‌۱۲ ساعت پس از آغاز تب ایجاد می‌شود و ممکن است ماکولوپاپولار، پتشیال، پوستولار یا ندولار باشد. بثورات معمولا به طور خودبه‌خود در عرض چند روز همراه با فروکش‌کردن تب برطرف می‌شود. تشخیص افتراقی شامل گنوکوکسمی تحت‌ حاد، آندوکاردیت باکتریال تحت ‌حاد و پورپورای هنوخ‌ـ‌شوئن‌لاین است. در مراحل اولیه بیماری، کشت خون در بیشتر بیماران منفی است، اما اغلب بعدا، در صورتی که همزمان با تب گرفته شود، نتایج مثبت نشان می‌دهد.
بررسی ‌آسیب‌شناختی بثورات به طور تیپیک بیشتر نشان‌دهنده یافته‌های منطبق با واسکولیت لکوسیتوکلاستیک (شامل انفیلتراسیون التهابی دورعروقی و آسیب جدار عروق) است تا دیپلوکوک‌هایی که در مننگوکوکسمی حاد قابل‌رؤیت‌اند. درمان عموما شامل یک دوره ۷ روزه پنی‌سیلین است. سفالوسپورین‌های نسل سوم نیز موثرند.
افراد با تماس نزدیک باید پیشگیری با ریفامپین دریافت کنند. در موارد عفونت با مننگوکوک، باید احتمال نقص ایمنی (در کمپلمان نهایی یا زیر‌رده‌ای از IgG) را در نظر گرفت. تشخیص دقیق مننگوکوکسمی مزمن اهمیت اساسی دارد؛ بیش از همه بدین خاطر که این بیماری ممکن است بدون درمان برطرف شود یا به آندوکاردیت، مننژیت یا مرگ منجر گردد.
 
ترجمه: دکتر کیوان شلیله منبع: Speranza G, Javaheri S. Flu-like illness—and a rash. Lancet August ۲۳, ۲۰۰۸; ۳۷۲: ۶۸۸

قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست)   /عنکبوت20
یک شنبه 25 اردیبهشت 1390  12:08 PM
تشکرات از این پست
mohammad_43
mohammad_43
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : فروردین 1388 
تعداد پست ها : 41934
محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:مجله پزشکی : بیماریهای عفونی

 

بیماری کزاز


  بیماری کزازکزاز بیمارئی است عفونی مشترک بین انسان و دامها که معمولاً بصورت تک تک و پراکنده دیده می شود ( تنها در زمان جنگ که بین سربازان و اسبها بصورت همه گیر ملاحظه می شود ) . بعلت آلوده بودن وسائل جراحی نیز ممکن است چند تن در بخش جراحی بدان دچار گردند . این بیماری متأسفانه در کشور عزیز ما زیاد دیده می شود .
کزاز میکروب خاصی است که در انتهای آن اسپور وجود دارد ( سنجاق مانند ) در محیط خارج مقاومت زیادی از خون نشان می دهد و اسپوری تولید می کند که مقاومتش خیلی زیادتر است . اثرات میکرب بواسطه سم بسیار قوی است که ترشح می کند و از راه لنف ، خون بمراکز عصبی میرود . با سم میکرب کزاز توانسته اند علائم بیماری را تولید کنند . میکرب کزاز در خاک ، مدفوع اسب و گاو و آب و گرد و خاک وجود دارد .
مطلب مهم اینکه ابتلاء به کزاز ایمنی کاملی ایجاد نمی کند لذا بهترین وسیله برای جلوگیری از آن واکسیناسیون می باشد . از سوی دیگر سرم ضد کزاز برای پیشگیری سودمند است ولی برای درمان بویژه پس از بروز نشانه های بیماری ندارد .
● « نشانه های کزاز »
دوران پنهانی متوسط بیماری ۸-۷ روز است هر قدر دوران نهفتگی کوتاهتر باشد عاقبت بیماری خطرناکتر است گاهی در مرحله ی نهائی چرک زخم کم شده و سوزش و انقباض عضلانی ظاهر می شود . امکان ابتلاء مجدد در غیاب واکسیناسیون وجود دارد و هر اندازه فاصله بین شروع و انقباض عمومی حاصل از سم بیشتر باشد پیش آگهی بهتر است .
اولین نشانه ی کزاز دشواری بلع و کلید شدن دهان است . بیمار خیلی بزحمت دهان خود را باز می کند عضلاتی که برای جویدن بکار میرود در موقع انقباض دردناک و سفت هستند سپس انقباض در عضلات گردن ، صورت و ستون فقرات و شکم و غیره فرا می رسد ( انقباض عمومی ) .
انقباض عضلات صورت ، شکل مخصوصی به مبتلا می دهد و مانند این است که بیمار خنده بی نمکی به لب دارد ( خنده شیطان ) در حالت حمله عضلات جونده منقبض شده و بواسطه گرفتاری ماهیچه های ستون فقرات بدن بعقب خم می شود ( نظیر کمان ) یعنی سطح اتکاء تنها پشت سر و پاشنه ها می باشد . هر گاه انقباض عضلات یک طرف بدن زیاد شود بدن بهمان طرف خم می شود و اگر تمام عضلات بدن بطور یکنواخت دچار شده باشند تمام بدن کشیده و بشکل خبردار در می اید . در شیرخواران و افراد خیلی پیر کزاز خطرناک است .
انقباض عضلات عمومی بصوت حمله ای ظاهر می شود یعنی در اثر تحریک بیمار با روشنائی و صدا ، تزریق و یا لمس بدن ، جمع شدن عمومی بدن فرا میرسد ، فکها سخت بهم فشرده شده و سایر عضلات نیز سفت می شوند . انقباض عضلات حنجره و شکم و دیافراگم وعضلات تنفسی باعث خفگی می شود . اگر انقباض ماهیچه های تنفس طولانی باشد موجب کبودی رنگ می گردد . حملات انقباضی بیمار را فرسوده و خسته می کند . کلید شدن دهان سبب تشنگی ، اتلاف شدید انرژی ، عرق ( دفع الکترولیتها ) آسیب ماهیچه ها ( پارگی ) و گرسنگی میشود .
تب در ابتدای بیماری درحدود ۳۸ درجه بوده و بتدریج بالا میرود به ۴۰ و بالاتر میرسد حتی ممکن است تب بعد از مرگ هم بالاتر برود . نبض سریع نیست تعداد تنفس درخارج از حملات تند است و اگر به ۴۰ بار در دقیقه برسد تقریباً وقوع مرگ حتمی است .
در کزاز تعریق فراوان وجود دارد ، فشار خون پائین و بی خوابی وجود دارد . گاه بیماری شدت می یابد و بیمار در عرض ۳-۲ روز در حالت سکته قلبی یا خفگی یا وارد شدن مواد غذائی در ششها تلف می شود و یا برعکس در عرض چند هفته انقباض عضلانی تخفیف یافته بهبودی حاصل می گردد .
انواع خیلی سخت و سبک بیماری هم وجود دارد . فلج یک پا و یا دو پا و فلج صورت و چشم به تنهائی دیده می شود . اگر فاصله بین اولین علامت کزاز با شروع انقباض عمومی ماهیچه ها کمتر از ۴۸ ساعت باشد بیماری خیلی جدی و بدخیم می باشد .
● « پیشگیری »
اسپور کلستریدیوم تتانی از راه خراش کوچک و بزرگ و زخم و شکستگی ها و غیره وارد بدن می شود ، اگر شرایط رشد و افزونی آن فراهم باشد سم ترواش می کند و این سم راهی مراکز عصبی می شود ، بنابراین قبل و بعد از وارد شدن باسیل در بدن می توان پیش گیری لازم را انجام داد .
دادن آنتی بیوتیک ،‌ ضدعفونی کردن و رعایت پاکیزگی زخم نیز از رشد احتمالی و تراوش سم جلوگیری می کند ، باسیل کزاز در بافتهای خراب شده بهتر رشد می کند بنابراین پانسمان و رعایت پاکی زخم وعمل جراحی لازم سودآور می باشد .
● « واکسیناسیون »
تزریق واکسن مؤثرترین روش حفاظت در برابر کزاز است .
کزاز نوزادان با واکسینه کردن مادر در زمان حاملگی قابل پیشگیری است .
▪ پیشگیری پاسیو
ایمنی پاسیو می تواند بوسیله آنتی توکسین کزاز ( ایمونوگلوبولین انسانی ) تأمین گردد .
سرم اسبی ممکن است موجب واکنشهای آلرژیک و حتی مرگ در اثر شوک آنافیلاکتیک شود . ایمونوگلوبولین کزاز انسانی معمولاً فاقد خطرات ذکر شده بوده و قدرت آن هم بیشتر از نوع آنتی توکسین هترولوگ است وجانشین سرم اسبی شده است .
▪ پیشگیری با آنتی بیوتیکها
کلستریدیوم نسبت به پنی سیلین حساس است بنابراین کاربرد آن در زخمهای مشکوک منطقی و گاه ضروری است ولی باید بخاطر داشت که در زخمهای له و خراب شده دارو بمحل زخم نمی رسد ( بسبب اختلال جریان خون ) لذا امکان زنده ماندن و رشد باسیلها وجود دارد . عملاً در برخی بیماران مشاهده شده است که در زخمهای تمیز شده و عمل شده با وجود کاربرد پنی سیلین جانشینی برای واکسن یا سرم ضدکزاز نمی باشد .
▪ نظافت و جراحی زخم
‌ برای از بین بردن محیط غیرهوازی بافت و رشد اسپورها سود بخش است عمل جراحی و تمیز کردن زخم هر چه زودتر صورت بگیرد اثر سودبخش تری خواهد داشت ( رشد باسیل و تولید سم کاهش خواهد یافت )
توجه به این نکته حائز اهمیت است که بهترین وسیله پیشگیری از کزاز واکسیناسیون کلیه افراد درحال تندرستی است .
● « درمان »
گرم و مرطوب کردن اطاق ، فیزیوتراپی قفسه صدری ،خارج کردن تراوشات سینه و حلق ، حرکت دادن بیمار در روی تخت ، مراقبت چشمها ، تغذیه از راه لوله معدی ، تجویز آرام بخش ها ( دیازپام ) بمقدار کافی ، آنتی بیوتیکها و در صورت لزوم باز کردن نای تنفس مصنوعی با دستگاه و مراقبت دقیق و دائمی بیمار که بطور واضح تمام این موارد به توصیه و تحت نظارت پزشک انجام می شود.    
 

قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست)   /عنکبوت20
یک شنبه 25 اردیبهشت 1390  12:15 PM
تشکرات از این پست
mohammad_43
mohammad_43
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : فروردین 1388 
تعداد پست ها : 41934
محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:مجله پزشکی : بیماریهای عفونی

 

بیماری کزاز در کمین کودکان


  بیماری کزاز در کمین کودکانکزاز یک بیماری باکتریایی جدی است که منجر به سفتی عضلات جونده دیگر عضلات می شود. بیماری منجر به گرفتگی عضلانی شدید و مشکل تنفسی و نهایتا مرگ می شود.
یک زخم، پارگی یا دیگر زخم ها منجر به یک عفونت کزاز تولید کننده سم در افراد غیر ایمن می شود.
اسپور باکتری کزاز، کلستریدیوم تتانی، معمولا در خاک دیده می شود. در صورت قرار گرفتن باکتری در یک زخم، تولید سم کرده که با عملکرد اعصاب و عضلات تداخل می کند.
درمان در استرس، کم اثر و ناکارا است. کزاز ممکن است علیرغم درمان، کشنده باشد. در ایالات متحده با حدود ۱۰۰ مورد بروز سالانه بیماری جزو بیماری های نادر محسوب می شود. یک تعداد کمی از بیماران نهایتا می میرند.
● علائم و نشانه ها
ـ سفتی فک، گردن ودیگر عضلات
ـ تحریک پذیری
ـ گرفتگی عضلا ت جونده، گردن ودیگر عضلات
ـ تب
وقتی که سم به اعصاب انتشار می یابد، عضلات صورت و فک دچار گرفتگی های شدید می شوند. به همین علت یکی از مشکلا ت شایع قفل شدن فک است. همچنین گرفتگی عضلات گردن، بلع مشکل و تحریک پذیری نیز رخ می دهد. به علاوه عضلا ت قفسه سینه، شکم و پشت نیز ممکن است دچار گرفتگی شوند.
گرفتگی عضلات شدید عضلات تنفسی منجر به تنفس مشکل برای بیماران می گردد.
علائم و نشانه های کزاز در هر زمانی (چند روز تا چند هفته) بعد از صدمه ظاهر می شوند.
دوره نهفتگی برای این بیماری بین ۵ روز تا ۱۵ هفته می باشد. میانگین دوره نهفتگی ۷ روز می باشد.
● علل
باکتری عامل بیماری یا کلستریدیوم تتانی درخاک، غبار و مدفوع حیوانات یافت می شود. هنگامی که باکتری وارد زخم تازه عمیق می گردد اسپورهای باکتری یک سم قدرتمند به نام تتاناسپاسمین را تولید می نمایند.
این سم بر عملکرد سیستم عصبی مناطق مختلف اثر می کند. این عملکرد سم باعث گرفتگی عضلانی (شایعترین علا مت تتانی) می شود.
چه زمانی به درمان نیازمندیم؟
- وجود یک زخم عمیق و کثیف در حالی که شما حداقل در ۵ سال گذشته دوز یادآور کزاز را دریافت نکرده اید و یا از وضعیت واکسیناسیون خود مطمئن نیستید.
- وجود هر گونه زخم در حالی که شما طی ۱۰ سال گذشته دوز یادآور کزاز را دریافت نکرده اید.
● غربالگری و تشخیص
پزشک کزاز را براساس معاینه فیزیکی وعلائم و نشانه هایی نظیر اسپاسم عضلا نی ، گرفتگی و درد تشخیص می دهد. تست های آزمایشگاهی عموما در تشخیص کزاز غیرموثر هستند.
● درمان
درمان شامل مصر ف یک ضد سم نظیر TIG می باشد. هر چند ضد سم تنها می تواند سموم و غیر متصل به بافت عصبی را خنثی نماید. پزشک ممکن است برای مقابله با باکتری کزاز آنتی بیوتیک خوراکی یا تزریقی تجویز کند.
همچنین تجویز واکسن کزاز، از عفونت آتی با کزاز جلوگیری می نماید. عفوت کزاز نیازمند یک دوره طولانی درمان در یک مرکز بهداشتی است.
داروهایی جهت آرامش بخشی و فلج عضلانی تجویز می شوند که در این صورت شما نیازمند روش های حمایتی از مجاری هوایی می باشید.
اکثر موارد بیماری کزاز شدید بوده و علی رغم درمان منجر به مرگ می شود. مرگ اغلب در اثر انقباض مجاری هوایی، عفونت های تنفسی و اختلا ل در سیستم عصبی خودکار رخ می دهد. سیستم عصبی خودکار قسمتی از سیستم عصبی است که کنترل عضلا ت قلبی، عضلا ت غیرارادی و غدد را بر عهده دارد. بیماران بهبود یافته از کزاز گاهی به مشکلا ت روانی مبتلا می شوند و به مشاوره روانپزشکی نیازمند می گردند.
● پیشگیری
شما از طریق ایمنی بر علیه سم می توانید از کزاز پیشگیری نمایید. اکثر موارد کزاز در افراد غیر ایمن و کسانی که دوزیادآور و کزاز را طی ۱۰ سال گذشته دریافت نکرده اند، رخ می دهد.
واکسن کزاز اغلب به عنوان جزئی از واکسن DPT (دیفتری، کزاز، سیاه سرفه) به کودکان تزریق می شود.
این تزریق فرد را در برابر سه بیماری، دیفتری (عفونت تنفسی و گلو) سیاه سرفه و کزاز ایمن می کند.
آخرین مدل این واکسن شامل دیفتری، شبه سم کزاز و سیاه سرفه بدون سلول می باشد.
Dtap شامل ۵ دوز می باشد که به طور معمول در بازو یا ران اطفال تزریق می شود. سنین تزریق واکسن عبارتند از :
ـ ۲ ماهگی ،
ـ ۴ ماهگی،
ـ ۶ ماهگی،
ـ ۱۸-۱۵ ماهگی،
ـ ۶-۴ سالگی.
بزرگسالا ن باید به صورت مرتب هر ۱۰ سال یک دوز واکسن یادآور کزاز تزریق نمایند.در صورت مسافرت های بین المللی بهتر است یک دوز جدید واکسن کزاز تزریق شود.
در صورت وجود زخم کثیف یا عمقی اگر از آخرین دوز دریافتی واکسن ۵ سال گذشته باشد، لا زم است یک دوز واکسن کزاز تزریق گردد. دوز یادآور واکسن کزاز به طور معمول همراه با دوز یادآور دیفتری به صورت واکسن نوع بالغین (Tb) تزریق می شود. ابتلا به کزاز منجر به ایجاد ایمنی در برابر بیماری نمی شود. بنابراین توصیه به واکسیناسیون جهت جلوگیری از عود مجدد بیماری کاملا منطقی به نظر می رسد اگر دوران کودکی واکسن کزاز دریافت نکرده اید به پزشک مراجعه و واکسن نوع بالغین یا Tb را تزریق نمائید.
▪ تمیز نگاه داشتن زخم
ابتدا زخم را با آب تمیز بشوئید. زخم و اطراف آن را با یک صابون بادقت تمیز نمایید.
▪ توجه به منبع بیماری
زخم های ناشی از سوزن یا دیگر برش های عمقی، گزیدگی حیوانات و به ویژه زخم ها کثیف شما را در گروه پر خطر برای ابتلا به عفونت کزاز قرار می دهد. در این صورت پزشک زخم شما را تمیز می نماید و پس از تجویز آنتی بیوتیک، دوز یادآور کزاز را به شما تزریق می نماید.
▪ مصرف آنتی بیوتیک
بعداز شستن و تمیز کردن زخم، یک لایه آنتی بیوتیک های (کرم یا پماد) نظیر نئوسپورین با پلی سپورین بر روی زخم قرار دهید.
این آنتی بیوتیک ها بهبود زخم را تسریع نمی کنند اما با مهار رشد باکتری ها و ایجاد مصونیت، بدن را در ترمیم زخم یاری می نمایند. برخی اجزا در پمادها باعث ایجاد لکه های پوستی خفیف می شوند در صورت بروز لکه های پوستی مصرف پماد را متوقف سازید.
▪ پوشش زخم
در معرض هوا بودن زخم به بهبودی آن کمک می نماید، اما پانسمان زخم راتمیز نگاه داشته و از ایجاد عفونت های مضر جلوگیری می کند. تاول های تخلیه شده باید تا زمان بهبود پانسمان شوند.
▪ تعویض پانسمان
پانسمان روزانه و در صورت مرطوب بودن سریع تر تعویض می شوند. در صورت حساسیت به برخی از باندها و چسب ها از گاز استریل و چسب های کاغذی استفاده شود.     نویسنده : سیما غلامیان
قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست)   /عنکبوت20
یک شنبه 25 اردیبهشت 1390  2:08 PM
تشکرات از این پست
mohammad_43
mohammad_43
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : فروردین 1388 
تعداد پست ها : 41934
محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:مجله پزشکی : بیماریهای عفونی


بیماری های پوستی ناشی از آب استخرها

 
بیماری های پوستی ناشی از آب استخرهاورزش شنا یکی از بهترین و مناسب ترین ورزش هاست، خصوصا در استخرها، که به دلیل کم خطر بودن، روز به روز بر طرفداران آن افزوده می شود و تمامی افراد در تمامی سنین می توانند به آن بپردازند. ولی مانند هر محیط عمومی می تواند منشا آلودگی هایی در انسان شود، خصوصا به دلیل تماس پوست بدن با آب.
اولین و شایع ترین اندام هایی که می تواند دچار ضایعات شوند، پوست و چشم است. ضایعات پوستی ناشی از آب استخرها به دو دسته تقسیم می شوند:
الف) بیماری های عفونی پوست
بیماری های عفونی پوست ناشی از آب استخرها شامل: بیماری های قارچی، انگلی، ویروسی و باکتریایی می باشد.
● عوامل قارچی
عوامل قارچی از پوست افراد مبتلا در آب استخر جدا می شوند و روی پوست تمامی شناگران می نشینند. بعضی افراد به طور سرشتی دفاع کاملی در برابر عوامل قارچی دارند، لذا هیچ گاه دچار ضایعات قارچی نمی شوند، ولی افراد مستعد خصوصا آنها که به دلیل ابتلا به بعضی بیماری های ضعیف کننده سیستم ایمنی مانند لوپوس، بیماری قند، کم خونی ، مصرف داروهای کورتونی و غیره به آسانی به این عوامل قارچی مبتلا شده اند، پوست شان بیمار می شود.
شایع ترین قارچ پوستی که از آب استخر آلوده ایجاد می شود، قارچ" تینا ورسیکولر" است که به صورت ضایعات سفید، قهوه ای تیره، قهوه ای روشن و غیره دیده می شود، این ضایعات باعث خارش خفیف تا شدید می شود و در موقع عرق کردن، ضایعات تشدید می شود. بعد از حمام گرفتن، رنگ ضایعات کمی روشن تر می شود و به تدریج مجددا تیره می شود. عامل این بیماری قارچ"مالاسز" یا"فورفورا" می باشد که تمایل به مزمن شدن دارد.
این ضایعات با درمان های طبی، به طور موقت بهبود می یابند، ولی با قطع درمان، ضایعات عود می کنند. خصوصا در فصول گرم بهار و تابستان که پوست تعریق بیشتری دارد، ضایعات پوستی شدت می یابند.
قارچ شایع دیگر که از آب آلوده ی استخرها می تواند به پوست انسان سرایت کند، قارچ"کاندیدا آلبیانس مونلیا" است که نواحی چین دار پوست مانند لای انگشتان پا، کشاله ران و زیر بغل را گرفتار می کند. این قارچ، مخمری است به رنگ سفید که در عمق چین های پوست از بسیار کم تا متوسط دیده شده و باعث خارش پوستی می شود که با درمان های طبی به سرعت بهبود می یابند، ولی چنان چه بعد از استخر یا حمام، چین های پوستی خود را به دقت با حوله تمیز و خشک نکنند، رطوبت باقی مانده در چین ها، پوست را مستعد ابتلا به قارچ کاندیدا می کند.(خصوصا در افرادی که زمینه بیماری قند، کم خونی، مصرف داروهای کورتونی، استرس های مداوم روحی، کار جسمی سنگین، مداوم و غیره دارند.) این قارچ پوستی به آسانی از آب آلوده استخر در چین های پوستی جایگزین شده و باعث بیماری قارچی پوست می شود.
و بالاخره قارچ های کچلی پوست و مو از عللی است که انتقال آن از راه آب استخر شیوع کمتری دارد. این بیماری به صورت ضایعات حلقوی با زمینه قرمز و پوسته مختصری روی آن است که اغلب با خارش همراه است و چنانچه به موقع درمان مناسب طبی ضد قارچ صورت نگیرد می تواند باعث از بین رفتن دائمی موهای انسان شود.
● بیماری های ویروسی
بیماری های ویروسی ناشی از آب استخرها روی پوست انسان شامل موارد زیر است:
"مولوسکوم کنتازیوزوم"، یک بیماری ویروسی پوست و مخاط در انسان است که معمولا از طریق تماس با افراد مبتلا منتقل می شود. ولی از طریق راه های غیر مستقیم مانند لوازم شخصی از قبیل حوله و آب استخرها نیز می تواند فرد را آلوده کند. این ضایعات پوستی، برجسته، متعدد و منتشر با خارش است که بیشتر کودکان را آلوده می کند. فرد مبتلا به دلیل سرایت بسیار شدید باید بلافاصله مجزا از دیگران تحت درمان قرار گیرد.
بیماری ویروسی دیگری "فلج اطفال" است که از طریق مدفوع آلوده، مگس و سوسک آلوده که روی مواد غذایی می نشینند، افراد سالم را آلوده می کنند. مواردی از طریق آب استخرها باعث آلودگی انسان ها شده است که بیماری خطرناک و فلج کننده است. خوشبختانه با واکسن مؤثری که در سراسر کشور به اطفال تزریق شده، خطر آن بسیار کم شده است.
بیماری های ویروسی تبخال و زونا به طور نادر از طریق آب استخرها منتقل شده است.
یکی از بیمارهای شایع ویروسی ناشی از آب استخرها، گروه ویروس های "آدنوویروس ها" هستند که مهم ترین و آسان ترین راه انتقال آن، آب استخرها است که به طور عمده باعث ورم ملتحمه چشم می شود و همه گیری های متعددی از طریق آب استخرها گزارش شده است که علاوه بر تورم ملتحمه چشم نشانه های عمومی ماند تب، تهوع، استفراغ و تورم غدد لنفاوی هم دارد که درمان آن شامل رعایت بهداشت فردی و درمان علامتی چشم است.
● بیماری های باکتریایی
بیماری های باکتریایی ناشی از آب استخرها، در روی پوست انسان نسبت به بیماری های قارچی، انگلی و ویروسی کمتر دیده می شود. در مواردی، باکتری های موجود در ادرار می توانند از طریق استخر بر روی پوستی که قبلا صدمه دیده است، باعث عفونت باکتریایی شود. بیماری هایی از قبیل: زرد زخم و کورک پوستی می توانند از طریق آب آلوده استخرها در روی پوست ایجاد شوند.
● بیماری های انگلی
آمیب "منگنو آنسفالیست" که محل زندگی اش آب های آلوده می باشد، می تواند موقع شنا کردن از راه بینی وارد شده و خود را به سیستم اعصاب مرکزی برساند. البته در استخرها بحث کنترل ممکن است اتفاق نیفتد، ولی کودکان و جوانانی که در استخرهای غیر بهداشتی مانند برکه ها شنا می کنند، احتمال ابتلا به این بیماری عصبی خطرناک را دارند.
"تریکومونیازیس" یک بیماری انگلی است که معمولا از طریق مقاربت انتقال می یابد، ولی مواردی از طریق آب استخرهای آلوده(شنا شده توسط افراد آلوده) به اشخاص سالم منتقل می شود و باعث علائم ادرار، به صورت سوزش می شود.
ب) بیماری های غیر عفونی پوست
حساسیت های فردی در بعضی افراد به علت تماس پوست با کلر موجود در آب باعث قرمزی، خشکی و در مواردی خارش بدن می شود.
بیمارانی که دچار اگزمای اتوپیک(سرشتی) هستند، چنان چه به طور مستمر از آب استخر استفاده کنند، دچار افزایش خستگی پوست و خارش شدید می شوند.
یک سری نیز ضایعات پوستی ناشی از آفتاب هستند که در کنار استخرها به حداکثر می رسد. مضرات تابش آفتاب از طریق انعکاس آن دراستخرها، دریاچه ها و دریاها چند برابر اثرات مستقیم تابش آن، می باشد.
 

 
 

قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست)   /عنکبوت20
یک شنبه 25 اردیبهشت 1390  2:10 PM
تشکرات از این پست
mohammad_43
mohammad_43
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : فروردین 1388 
تعداد پست ها : 41934
محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:مجله پزشکی : بیماریهای عفونی

 

بیماری های عفونی در تابستان


  بیماری های عفونی در تابستانآب ها و كودهای انسانی تنها با میكروب وبا آلوده نمی شوند و انواع و اقسام بیماری های گوناگون این منابع را آلوده می كنند. آمیب یكی از موجودات ریزی است كه موجب بیماری خاصی به نام آمیبیازیس می شود كه علایمی مانند اسهال خونی و دل درد ایجاد می كند. اگر دوست دارید درباره این میكروب و راه های پیشگیری از ورود آن به بدنتان بیشتر بدانید گفت وگوی زیر را كه با دكتر یادگاری تنظیم شده است را حتما بخوانید.
● درباره آمیب كمی توضیح دهید؟
▪ آمیب به دو شكل كیستی و فرم غیركیستی وجود دارد. فرم غیركیستی معمولاً باعث ایجاد بیماری نمی شود اما زمانی فرد به این بیماری مبتلا می شود كه از طریق سبزی و غذای آلوده فرم كیستی آمیب را بخورد.
● علایم بالینی ابتلا به این بیماری چطور است؟
▪ آمیب یكی از عفونت هایی است كه می تواند باعث بروز اسهال خونی شود، چند روز بعد از خوردن میوه، سبزیجات، غذاها یا آب آلوده فرد ممكن است دچار تب، دل درد و علایم دیگری شود. به طور كلی می توان افراد را پس از آلوده شدن با كیست آمیب به چند گروه تقسیم كرد: یك گروه از افراد آن هایی هستند كه پس از خوردن كیست و آلوده شدن با آمیب هیچ علامتی از خود نشان نمی دهند و تنها كاری كه می كنند این است كه كیست را در روده خود تكثیر می كنند و با دفع آن منشا آلوده شدن محیط و اطراف می شوند.
یعنی خود مریض هیچ علامت و شكل خاصی ندارد اما كیست را دفع می كند كه می تواند خطری برای اطرافیان باشد. برخی دیگر از بیماران هم هستند كه پس از آلوده شدن با كیست آمیب فقط دچار نفخ و دل پیچه و گاهی اسهال بدون خون می شوند اما گروهی از بیماران هم هستند كه پس از خوردن كیست آمیب دچار كولیت شدید می شوند كه اسهال خونی، دل پیچه و تب و تهوع و استفراغ علائم آن است.
● درمان این عفونت ها و اسهال های خونی آمیبی چیست؟
▪ اول باید تشخیص صحیح گذاشته شود و بعد اگر از تشخیص اطمینان حاصل شد این درمان ها به كار گرفته شوند اگر از طریق آزمایش مدفوع تشخیص قطعی شد آن وقت ما از داروهای ضدانگلی خاص كه بر علیه این آمیب است استفاده می كنیم كه دوره درمانی آ ن هم حداقل ۷ تا ۱۰ روز است.
● بیشتر چه كسانی در معرض ابتلا به این بیماری هستند؟
▪ افرادی كه در مناطق روستایی هستند و افرادی كه معمولاً با سبزیجات و صیفی جات در تماس هستند اما در واقع تمام افراد جامعه می توانند به این بیماری دچار شوند.
● عوامل و راه های انتقال این بیماری چیست؟
▪ این بیماری از طریق سبزیجات و میوه آلوده منتقل می شود پس هر فردی كه از این مواد استفاده كند ممكن است دچار این بیماری شود. حتی آب آلوده یعنی آبی كه به نحوی با مدفوع انسان در تماس بوده است چه آب رودخانه و چه آب چشمه ها همگی می توانند عامل انتقال این بیماری و منبع آلودگی باشند البته این را هم باید این جا تاكید كنم كه ما انواع مختلفی آمیب داریم اما تنها تعداد محدودی از آن ها هستند كه این توانایی را دارند به بدن انسان حمله كرده و صدمه بزنند.
● برای پیشگیری چه كارهایی را باید انجام داد؟
▪ باید از سلامت آب مطمئن شد كه با كیست آمیب آلوده نیست . سبزیجات هم خوب شسته شوند. البته متاسفانه كلرزنی آب و شست وشوی سبزیجات با مواد شوینده كلردار می تواند بسیاری از میكروب ها را از بین ببرد اما روی آمیب اثر چندانی ندارد در نتیجه با كلرزنی آب و استفاده تنها از شوینده ها برای سبزیجات و غیره نمی توان امیدوار بود كه به آمیب مبتلا نمی شویم در این جا تنها راه حل جوشاندن آب است تا كیست در حرارت از بین برود.
● واكسن یا دارویی برای پیشگیری از آمیب وجود دارد؟
▪ برای پیشگیری از برخی از بیماری ها در هنگام مسافرت به مسافران داروهایی پیشنهاد می شود، اما متاسفانه برای آمیب هیچ دارویی برای پیشگیری نداریم.
● در آخر چه توصیه هایی برای پیشگیری از این بیماری دارید؟
▪ رعایت بهداشت فردی از جمله شستن دست با آب و صابون، كوتاه بودن ناخن ها، آموزش به بچه ها و غیره بسیار مهم است. در خانه های سالمندان و محل های نگهداری كودكان عقب مانده مسلماً شانس ابتلا بالاتر است. مخصوصاً در این مراكز رعایت مسایل بهداشتی و آموزش و تاكید آن ها برای پیشگیری بسیار بااهمیت است. در مكان هایی كه از نظر بهدشت مواد غذایی مطمئن نیستند مثل رستوران های بین راه از سالاد و سبزیجات استفاده نكنید. سبزیجاتی كه با كودهای انسانی پرورش داده می شوند ممكن است خطرساز باشند هیچ وقت نباید بدون رعایت دقیق مسایل بهداشتی از آن ها استفاده كرد.    
 

قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست)   /عنکبوت20
یک شنبه 25 اردیبهشت 1390  2:13 PM
تشکرات از این پست
mohammad_43
mohammad_43
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : فروردین 1388 
تعداد پست ها : 41934
محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:مجله پزشکی : بیماریهای عفونی


بیماری‌های ویروسی و هومیوپاتی

 
بیماری‌های ویروسی و هومیوپاتیاستفاده از داروهای متعارف، لااقل سبب تسکین نشانه های عفونت باکتریال می‌گردد، اما طب متعارف در درمان بسیاری از بیماریهای ویروسی ابزار اندکی دارد. از آنجا که طب هومیوپاتی به جای آنکه مستقیم بر پاتوژن‌های اختصاصی حمله کند، صرفاً به تحریک دفاع جسمانی اقدام می‌کند، در این مورد نیز در درمان بیماری‌های ویروسی، بیشتر می‌توان از هومیوپاتی کمک گرفت.
طی یک پژوهش روی ویروس‌هایی که به جنین جوجه حمله کرده‌بودند، ۸ مورد از ۱۰ مورد داروی هومیوپاتی مورد آزمایش سبب مهار رشد ویروسها از ۵۰ تا ۱۰۰ درصد شدند. این پژوهش دارای اهمیت خاص است زیرا علم متعارف تعداد کاملاً محدود و برگزیده‌ی داروهایی را می‌شناسد که دارای تأثیر ضد ویروسی هستند و هیچ یک از این داروها به خلاف داروهای هومیوپاتی از امنیت مصرف برخوردار نیستند.
هومیوپات‌ها افراد مبتلا به بیماریهای حاد و مزمن ویروسی را درمان می‌نمایند افراد مبتلا به بیماری‌های ویروسی تنفس و گوارش، عفونت ویروسی دستگاه عصبی، هرپس و حتی چند مورد ایدز با استفاده از داروهای هومیوپاتی بهبود قابل توجه گزارش شده است. گاهی این بهبودی چشمگیر و فوری است، ولی در بسیاری موارد بهبودی در سلامت کلی شخص به صورت آهسته و تدریجی دیده می‌شود.
ریچارد ساویج Richard Savage یکی از پزشکان انگلیسی گوشزد کرده است که ضمن آنکه پژوهش در زمینه‌ی یافتن داروهای اختصاصی ضد ویروسی که عاری از عوارض جانبی باشند در جریان است، از هومیوپاتی می‌توان به طور مؤثر به ۴ طریق در درمان بیماران استفاده نمود:
۱) پروفیلاکسی برای ایجاد مقاومت نسبت به عفونت
۲) درمان در مرحله‌ی حاد بیماری‌ برای کاهش مدت و وخامت بیماری
۳) ترمیم در جهت بازسازی بیمار در طول نقاهت
۴) اصلاح داغ‌های مزمن برای ترمیم وضع بیمار و باز گرداندن وی به حالت سلامت اولیه.
ابتدا باید این مراحل را یک به یک مورد بررسی قراردهیم.
● پروفیلاکسی
در حدود دهه‌ی ۱۸۰۰، هومئوپات‌ها برای پیشگیری یا علاج آنچه بعدها مشخص شد عفونت باکتریال و ویروسی است از دارو استفاده می‌کردند. آکونیت aconite و فروم فوس ferrum phos غالباً در ابتدای شروع تب و درد برای پیشگیری از آنفلوانزا تجویز می‌شد. بلادونا رایج‌ترین دارویی بود که برای پیشگیری یا درمان تب مخملک مورد استفاده قرار می‌گرفت و کامفورا (کافور) داروی اصلی مورد استفاده برای پیشگیری یا درمان وبا بود. موفقیت چشمگیر استفاده از دارو در پیشگیری و درمان این بیماری‌های وحشتناک سبب شد هومیوپاتی هواداران فراوان پیدا کند.
هومیوپات‌ها پی برده‌اند که درمان موفق بیماری حاد یا مزمن با داروهای هومیوپاتی سبب قوی‌تر و سالم‌تر شدن افرادی می‌شود که به کرات یا به شدت بیمار نمی‌شوند. در اواخر دهه‌ی ۱۸۰۰، بسیاری از شرکت‌های بیمه‌ی عمر برای افرادی که به پزشکان هومیوپات رجوع می‌کردند از نرخ بیمه پایین‌تر استفاده می‌نمودند زیرا آمارهای موجود نشان می‌داد که بیماران پزشکان هومیوپات سالم تر بوده و طولانی‌تر زندگی می‌کنند. همچنین در پرونده‌ها ثبت شده است که این شرکتها به بیماران هومیوپات، سهم بیمه‌ی زیادتری پرداخته‌اند زیرا بیش از افرادی که به پزشکان طب متعارف رجوع می‌نمودند، زیسته‌اند.
● درمان بیماری حاد
یکی از مزایای دیگر استفاده از هومیوپاتی در درمان بیماریهای ویروسی آن است که می‌توان حتی پیش از تشخیص قطعی، داروهای هومیوپاتی را تجویز نمود. این امر به آن علت است که هومیوپات‌ها براساس تمامیت نشانه‌ها دارو تجویز می‌کنند و کار آزمایشگاهی برای یافتن داروی صحیح همیشه هم ضروری نیست. از آنجا که به دشواری می‌توان بعضی بیماریهای ویروسی را حتی پس از انجام آزمایش تشخیص داد، غالباً می‌توان پیش از انجام تشخیص طبی متعارف با داروی هومیوپاتی، بیمار را درمان نمود.
استفاده از آنتی‌بیوتیک فقط در بعضی عفونت‌های باکتریال سودمند است و از آنجا که بیماری‌های ویروسی شیوع خاص دارند، طب متعارف در این زمینه نمی‌تواند کمکی کند. در قیاس، غالباً هومیوپات‌ها با موفقیت بیماریهای حاد ویروسی مانند سرماخوردگی، سرفه‌های ناشی از وجود ویروس، آنفلوانزا، گاستروآنتریت (که گاهی سرماخوردگی معده نامیده می‌شود) و هپاتیت ویروسی را درمان می‌کنند.
هومیوپات‌ها از آلیوم سپا Allium cepa (پیاز)، اوفریزیا Euphrasia (حشیشة النور)، ناتروم مور Natrum mur(نمک طعام) یا سایر داروهایی که بر حسب بیمار انتخاب می‌شود برای سرماخوردگی استفاده می‌کنند. آکونیت (آقونیطون)، بلادونا، بریونیا (رازک وحشی)، فسفوروس (فسفر) و سایر داروها در درمان عفونت‌های شایع‌ ویروسی دستگاه تنفس به کار می‌روند.
انفلوانزا، یکی از بیماری‌هایی است که به علت عفونت ویروسی ایجاد می‌شود و به آسانی با هومیوپاتی درمان می‌گردد. با وجودی که فردی بودن داروهای هومیوپاتی معمولاً یک مورد الزام برای تأثیر آنها است، ولی بیماریهایی هم وجود دارد که بعضی داروها در آنها تأثیر خاص دارد. اوسیلوکوکسینوم Oscillococcinumیکی از داروهایی است که هومیوپات‌ها تأثیر خاص آن را در درمان آنفلوانزا یافته‌اند. سازنده‌ی این دارو، لابراتوارهای بوآرون Boiron در لیون فرانسه پی برده‌ است که این دارو در درمان فلو وقتی ظرف ۴۸ ساعت بعد از شروع نشانه‌ها مصرف شود، در ۸۰ تا ۹۰ درصد موارد مؤثر است. موفقیت استفاده از این دارو در فرانسه آنچنان گسترده بود که درآن کشور به صورت وسیع‌ برای درمان فلو به کار می‌رود.
جالب توجه آنکه، اوسیلوکوکسینوم در واقع یک میکرو دوز از قلب و کبد یک اردک است. جای تعجب است که چگونه این ماده برای فلو سودمند است ولی باید گفت که در واقع منطق خاصی در پس این کار وجود دارد. نتایج پژوهش در کلینیک مایو نشان داده است که سوپ جوجه دارای تأثیر ضد ویروسی است. از آنجا که سوپ جوجه اصولاً آبگوشت اندام‌های جوجه است، شاید بتوان گفت اوسیلوکوکسینوم نیز به این علت مؤثراست که «سوپ اردک» است.
دکتر بن هول Ben Hole هومیوپاتی که در اوریندای Orinda کالیفرنیا کار می‌کند گزارش داده است: «اوسیلوکوکسینوم به طور چشمگیری موفق است ولی در موارد نادری که مؤثر نیست یا در دسترس نمی‌باشد، می‌توان ازچند داروی دیگر هومیوپاتی استفاده کرد که وقتی برحسب فرد تجویز شوند دارای نتایج عالی می‌باشند».
سایر داروهای هومیوپاتی رایج‌ در درمان فلو عبارتند از ژلسمیومGelsemium (یاسمن زرد)، بریونیا Bryonia، روس تاکس Rhusiox و اوپاتوریوم پرفولیاتوم Eupatorium perfoliatum بهبود از عفونت راجعه و درازمدت ویروسی با وجودی که با طب متعارف، بسیار اندک می‌توان از شر عفونت‌های راجعه یا دراز مدت ویروسی خلاص شد، ولی هومیوپات‌ها مشاهده کرده‌اند که با استفاده از میکرو دوزهامی‌توان نشانه‌های بیماری‌های مزمن و مختلف ویروسی مثل هرپس سیمپلکس، هرپس ژنیتال، ویروس اپشتین بار مزمن و زگیل را از بین برد، نمی‌توان ادعا کرد که داروهای هومیوپاتی در واقع این بیماریهای مزمن را «علاج» می‌کنند زیرا تصور بر آن است که ویروس در سراسر عمر بیمار در بدن باقی می‌ماند ولی با این وجود، هومیوپات‌ها دریافته‌‌اند که در بیماران تحت درمان، حمله‌های عفونت به طور چشمگیری از شدت کمتر برخوردار است و یا به مدت طولانی، نشانه‌یی دیده نمی‌شود.
رویکرد هومیوپاتیک درمان تمام این بیماری‌ها شامل است بر تحلیل کامل تمامیت نشانه‌های بیمار. بنابراین دارویی برای بیماری خاص وجود ندارد.
● اصلاح داغ‌های مزمن
بعد از عفونت ویروسی (یا حتی باکتریال)، گاهی بیماران حس می‌کنند هنوز به وضع سلامت پیشین خود بازنگشته‌اند، به طور معمول، در این موارد نیز دارویی براساس فرد انتخاب و تجویزمی‌گردد. در صورتی که داروی انتخابی بر اساس بیمار مؤثر باشد، هومیوپات گاهی یک دوز تقویت شده potentized از ویروس خاص را تجویز می‌کند که سبب آلودگی قبلی شخص شده تا قدرت بیمار را در جهت بازیافت سلامت تقویت کند. واریسلینوم Varicellinum (اگزودای حاصل از وزیکول آبله مرغان) معمولاً طی یک میکرودوز مطمئن برای نشانه‌هایی داده می‌شود که پس از آبله مرغان باقی می‌مانند و پاروتیدینوم Parotidinum (اگزودای ویروس اوریون) غالباً برای نشانه‌هایی تجویز می‌شود که بعد از اوریون باقی مانند.
برای نورالژی‌های بعد از هرپس، داروی شایع عبارت است از هایپریکوم Hypericum (هوفاریقون، علف چای)، کالمیا Kalmia (کوهی mountain laurel)، منیزیافسفوریکا Magnesia phosphorica (فسفات دومنیزی)، کاستیکوم Causticum (هیدرات پتاسیم‌هاهنمن)، مزرئوم Mezereum (زیتون Spurge olive) یا آرسنیکوم. Arsenicum حالت ضعف بعد از حمله‌ی آنفلوانزا غالباً با چاینا china (پوست تنه‌ی گنه گنه)، ژلسمیوم ، سولفور، فسفوریکوم اسیدوم (اسید فسفریک) کادمیوم یا آوناساتیوا Avena sativa (جوی دو سر) درمان می‌شود.
عفونت های تنفسی گاهی مزاحمت ایجاد کرده و سبب ترشح مزمن بینی، سینوزیت و عفونت‌های گوش می‌شوند. بعضی از داروهای رایج‌ که در این مورد تجویز می‌شود عبارتند از کالی بی‌کرومیوم (بی‌کربنات پتاس)، کالی یوداتوم (یدورپتاسیم)،کالی کاربونیکوم (پتاسیم کربنات)، کالی موریاتیکوم (کلرور پتاسیم)، کالی سولفوریکوم (سولفات پتاسیم)، سیلیسیا (سیلیکا)، مرکوریوس، پولساتیلا، آلومینا (آلومینیوم) ناکس و میکا (Poison nut) و کونیوم Conium (hemlock).
 
دکتر الهه کتابی هومیوپات
 
 

قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست)   /عنکبوت20
یک شنبه 25 اردیبهشت 1390  3:27 PM
تشکرات از این پست
mohammad_43
mohammad_43
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : فروردین 1388 
تعداد پست ها : 41934
محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:مجله پزشکی : بیماریهای عفونی

 

پارونیشیا


  پارونیشیا● شرح بیماری
پارونیشیا التهاب‌ چین‌های‌ بافتی‌ اطراف‌ ناخن انگشتان‌ دست‌. این‌ التهاب‌ می‌تواند باکتریایی‌ یا قارچی‌ باشد ولی‌ مسری‌ نیست‌.
● علایم‌ شایع‌
الف) پارونیشیای‌ باکتریایی‌:
▪ درد یا احساس‌ درد با لمس‌ محل‌ درگیری‌، قرمزی‌، گرمی‌ و تورم‌ بافت‌ اطراف‌ ناخن‌ انگشت‌ دست‌.
▪ سفیدی‌ مرکز ضایعه‌ ناشی‌ از وجود چرک‌ در آن‌
ب) پارونیشیای‌ قارچی‌:
▪ قرمزی‌ و تورم‌ اطراف‌ ناخن‌ انگشت‌ دست‌
▪ عدم‌ وجود درد، گرمی‌، خارش‌ یا چرک‌
● علل‌
▪ علل‌ زمینه‌ساز پارونیشیای‌ باکتریایی‌ یک‌ آسیب‌ قبلی‌ ناخن‌، نظیر کندن‌ زواید پوستی‌ کنار ناخن‌ موسوم‌ به‌ گوشه‌ ناخن‌ یا ریشه‌ ناخن‌ است‌. باکتری عامل‌ این‌ عفونت معمولاً استافیلوکوک است‌.
▪ پارونیشیای‌ قارچی‌ در اثر عفونت‌ با یک‌ قارچ‌ یا مخمر ایجاد می‌شود.
● عوامل تشدید کننده بیماری
▪ آسیب‌ اطراف‌ ناخن‌ انگشتان‌ دست‌
▪ تماس‌ شغلی‌ با رطوبت‌ مداوم‌ (نظیر مشاغل‌ ظرفشویی‌، لباسشویی‌، اتومبیل‌شویی‌ و خدمتکاری‌ منازل‌)
▪ دیابت شیرین
● پیشگیری‌
▪ جلوگیری‌ از تماس‌ زیاد دست‌ها با رطوبت‌
▪ خودداری‌ از کندن‌ گوشه‌ ناخن‌
▪ جلوگیری‌ از آسیب‌دیدگی‌ نوک‌ انگشت‌
● عواقب‌ مورد انتظار
▪ پارونیشیای‌ باکتریایی‌ با دو هفته‌ درمان‌ معالجه‌ می‌شود.
▪ پارونیشیای‌ قارچی‌ مزمن‌ بوده‌ و بهبود آن‌ ممکن‌ است‌ به‌ ۶ ماه‌ درمان‌ نیاز داشته‌ باشد.
▪ عود بیماری‌ در هر دو نوع‌ پارنیشیا شایع‌ است‌.
● عوارض‌ احتمالی‌
▪ در صورت‌ عدم‌ درمان‌ ممکن‌ است‌ آسیب‌ دایمی‌ به‌ ناخن‌ یا بستر ناخن‌ وارد شده‌ و ممکن‌ است‌ عفونت‌ به‌ داخل‌ استخوان‌ انگشت‌ یا جریان‌ خون‌ گسترش‌ یابد.
● درمان‌
الف) اصول‌ کلی‌
▪ بررسی‌های‌ آزمایشگاهی‌، نظیر کشت‌ ترشحات‌ ضایعه‌ جهت‌ شناسایی‌ عامل‌ عفونت‌ صورت‌ می‌گیرد.
▪ برای‌ پارونیشیای‌ باکتریایی‌ کمپرس‌ گرم‌ با آب‌ گرم‌ توصیه‌ می‌شود.
▪ برای‌ جلوگیری‌ از تماس‌ دست‌ با مواد تحریک‌کننده‌ نظیر آب‌، صابون‌، مواد پاک‌کننده‌، سیم‌ ظرفشویی‌، اسکاچ‌ و سایر مواد شیمیایی‌ از دستکش‌های‌ مقاوم‌ وینیل‌ استفاده‌ کنید.
▪ پس‌ از استفاده‌ از دستکش‌ها داخل‌ آنها را خشک‌ نمایید. در صورت‌ سوراخ‌ شدن‌ دستکش‌ها آنها را دور انداخته‌ و از یک‌ دستکش‌ جدید استفاده‌ کنید زیرا کارکردن‌ با یک‌ دستکش‌ سوراخ‌ بیش‌ از حالت‌ کارکردن‌ بدون‌ دستکش‌ به‌ دست‌ها آسیب‌ می‌رساند.
▪ هنگام‌ پوست‌ کندن‌ یا آبگیری‌ لیمو، پرتقال، گریپ فروت، گوجه فرنگی یا سیب زمینی نیز از دستکش‌های‌ وینیل‌ استفاده‌ کنید.
▪ برای‌ کارهای‌ منزل‌ یا باغبانی‌ از دستکش‌های‌ چرمی‌ استفاده‌ کنید.
▪ برای‌ شستن‌ ظرف‌ها از یک‌ ماشین‌ ظرفشویی‌ استفاده‌ کرده‌ و یا شستن‌ آنها را به‌ شخص‌ دیگری‌ واگذار نمایید.
▪ از تماس‌ با مواد شیمیایی‌ تحریک‌کننده‌، نظیر رنگ‌؛ سقز؛ و پولیش‌ اتومبیل‌، کف‌پوش‌ کفش‌، اثاثیه‌ منزل‌ یا فلزات‌ خودداری‌ کنید.
▪ برای‌ شستشو یا حمام‌ کردن‌ از آب‌ ولرم‌ و یک‌ صابون‌ بسیار ملایم‌ استفاده‌ کنید. همه‌ صابون‌ها تحریک‌کننده‌ هستند.
▪ صابون‌های‌ گران‌ قیمت‌ هیچ‌ مزیتی‌ نسبت‌ به‌ صابون‌های‌ ارزان‌ قمیت‌ از نظر محافظت‌ در برای‌ تحریک‌ پوستی‌ ندارند.
ب) داروها
▪ برای‌ درد خفیف‌ مصرف‌ داروهای‌ بدون‌ نسخه‌ نظیر آسپیرین یا استامنیوفن ممکن‌ است‌ کافی‌ باشد.
▪ آنتی بیوتیک ها یا داروهای‌ ضدقارچ‌ (بسته‌ به‌ نوع‌ پارونیشیا) ممکن‌ است‌ تجویز شوند.
ج) فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
▪ محدودیتی‌ وجود ندارد.
د) رژیم‌ غذایی‌
▪ رژیم‌ خاصی‌ نیاز نیست‌.
● درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
▪ اگر شما دارای‌ علایم‌ پارونیشیا باشید.
▪ بروز تب‌ در طی‌ درمان‌
▪ عدم‌ تسکین‌ درد با درمان‌    

قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست)   /عنکبوت20
یک شنبه 25 اردیبهشت 1390  5:09 PM
تشکرات از این پست
mohammad_43
mohammad_43
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : فروردین 1388 
تعداد پست ها : 41934
محل سکونت : اصفهان

پاسخ به:مجله پزشکی : بیماریهای عفونی

 

پاندمی‌ جهان را تهدید کرد


  پاندمی‌ جهان را تهدید کردقدیمی‌ها در همین ‌ایران خودمان آنفلوآنزا را همان سرما خوردگی می‌دانستند و هنوز هم باور عمومی‌بسیاری از مردم بر همین است.
اما واقعیت زمانی رنگ عوض می‌کند که داده‌ها دیگر مبنای درستی نداشته باشند. همان سرماخوردگی دیروز، امروز چنان کشنده است که از نگاه سازمان‌های ذی‌ربط به مهلک‌ترین بیماری دهه اخیر تبدیل شده است. ‌این همان زمانی بود که سازمان جهانی بهداشت اعلام کرد یک جهش ژنتیکی در ویروس H۵N۱ در یک خانواده اندونزیایی کشف شده است. داستان آنفلوآنزای مرغی از همین جا شروع شد.
سابقه تاریخی
سازمان جهانی بهداشت یک جهش ژنتیکی مختصر را در زنجیره H۵N۱ از ویروس کشنده آنفلوآنزای مرغی در یک روستای کوچک در اندونزی کشف کرد که مقامات بهداشتی می‌گفتند این نسخه مسری‌تر از نسخه‌های قبلی ویروس مزبور نیست؛ اما کار به همین جا ختم نشد.
کارشناسان، ویروسH۵N۱ را که در آن زمان یک خانواده ۸ نفری را در جزیره‌ سوماترا آلوده کرده بود، مورد آزمایش قرار دادند. ۷ تن از اعضای این خانواده در اثر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست دادند. محققان پس از آن دریافتند که یک جهش ژنتیکی پس از ابتلای پسر ۱۰ ساله این خانواده در ساختار ویروس مزبور رخ داده بود. پس از آن این پسر بچه زنجیره جدید را به پدرش منتقل کرد.
در حالی که کارشناسان برجسته در زمینه این بیماری تاکید کردند که این جهش ژنتیکی نتوانست احتمال اپیدمی انسانی را افزایش دهد؛ اما در هر حال نشانه‌ای از احتمال شیوع بیماری بین انسان‌ها بود. با این حال این جهش تکامل و تحول مهمی در ساختار این ویروس به شمار نرفت.
متخصصان اما ۳ دلیل اصلی و مهم ارائه کردند که ثابت می‌کرد کشف این جهش نمی‌تواند دلیلی برای افزایش نگرانی‌ها باشد و این ۳ دلیل عبارتند از:
۱) اولین دلیل این است که دانشمندان و متخصصان علم طب همواره انتظار بروز این چنین جهش‌هایی را به عنوان بخشی از طبیعت ویروس‌ها دارند. ویروس‌های آنفلوآنزا هر زمان در حال تغییر و جهش ژنتیکی هستند و این کار اصلی آنها است.
۲ ) تحقیقات سازمان جهانی بهداشت نشان داده است که این جهش موجب عفونی‌تر شدن ویروس در بین انسان‌ها نشده است. این جهش از نوعی نیست که بتواند انتقال انسان به انسان را موجب شود.
۳ ) از آنجا که پدر خانواده قربانی نهایی بوده است، این ویروس نیز به همراه وی مرده و این بدان معنی است که هیچ منبع دیگری برای انتقال این زنجیره جهش یافته وجود ندارد.
هر چند بسیاری از کارشناسان نگران بودند که ویروس مزبور در نهایت با جهش ژنتیکی به زنجیره‌ای مبدل شود که به راحتی بین انسان‌ها شیوع پیدا کند؛ اما مقامات این سازمان اعلام کردند که هیچ دلیلی برای افزایش زنگ‌های خطر و هشدارها در این مورد خاص در حال حاضر وجود ندارد.
اندونزی از جامعه بین‌المللی بودجه‌ای معادل ۹۰۰‌میلیون دلار برای مقابله با شیوع این بیماری درخواست کرد؛ اما مدعی شد که فقط ۵۰‌میلیون دلار برای اقدامات پیشگیرانه در اختیار داشت.
از سوی دیگر نتایج یک مطالعه جدید در چین ادعای این کشور را در مورد اولین قربانی انسانی آنفلوآنزای مرغی در ۲ سال گذشته زیر سوال برد و پرسش‌های بسیاری را درباره شیوع این بیماری در چین برانگیخت.
یافته‌های جدید از سوی ۸ دانشمند چینی در نامه‌ای به مجله طب نیوانگلند تاکید شد. در این نامه آمده بود که مرد ۲۴ ساله‌ای که در اواخر سال ۲۰۰۳ و به گفته متخصصان در اثر ابتلا به سارس جان خود را از دست داد؛ در واقع قربانی زنجیره خاصی از آنفلوآنزای مرغی شده بود و بر خلاف تصور قبلی مبتلا به سارس نبود.
علاوه بر این چین مدعی شده بود که اولین مورد ابتلای انسانی به آنفلوآنزای مرغی در اواخر سال ۲۰۰۴ در این کشور مشاهده شده بود. در این گزارش آمده بود مقامات بهداشتی بین‌المللی از مدت‌ها پیش نسبت به آمار واقعی تلفات جانی آنفلوآنزای مرغی در چین مشکوک بودند و احتمال می‌دادند که تعداد قربانیان بیشتر از رقمی بود که چین ادعا ‌کرد.
در بخشی دیگر از تلاش‌ها برای مقابله با بیماری آنفلوآنزای مرغی، دپارتمان علوم پزشکی و دانشگاه سیلپاکورن در تایلند با همکاری یکدیگر روی عصاره برخی از گیاهان دارویی برای کشف دارویی برای نابودی ویروس آنفلوآنزای مرغی و سایر ویروس‌هایی که می‌توانند موجب بروز این قبیل بیماری‌ها شود، مطالعه می‌کنند.
به گفته متخصصان، عصاره‌های گیاهی مورد استفاده در این مطالعات از گیاهانی تهیه شده که عموما در تایلند یافت می‌شوند؛ اما تا کنون در هیچ تحقیق دیگری مورد استفاده قرار نگرفته است.در همان زمان کشور بوتسوانا نیز در پی شنیدن خبر احتمال شیوع آنفلوآنزای مرغی در کشور همسایه‌اش زامبیا، در شرایط هشدار قرار گرفت.
● افزایش قربانیان
«وزارت بهداشت اندونزی گزارش داده است که یک پسر ۱۶ ساله از اهالی بخش بکاسی در جاوه غربی در اثر ابتلا به آنفلوآنزای مرغی جان خود را از دست داده است.» اگر این خبر از سوی سازمان بهداشت جهانی تایید می‌شد، شمار مرگ و میر ناشی از ابتلا به آنفلوانزای مرغی در اندونزی به ۴۳ نفر می‌رسید. در‌این صورت این بالاترین آمار تلفات ناشی از آنفلوآنزای مرغی در جهان بود که همین هم شد. ویتنام نیز از جمله کشورهایی بود که بالاترین آمار تلفات آنفلوآنزای مرغی را داشت. تا آن زمان ۴۲ نفر از شهروندان آن کشور در اثر ابتلا به آنفلوآنزای مرغی جان خود را از دست داده بودند؛ اما به نظر می‌رسید که گسترش این بیماری در ویتنام تحت کنترل بود و از آغاز سال ۲۰۰۶ میلادی این بیماری تلفاتی در ویتنام در بر نداشت.نمونه‌های آزمایشگاهی و مدارک پزشکی آن پسر نوجوان برای انجام آزمایش‌های نهایی به مرکزی در ایالات متحده ارسال شد. مقامات بین‌المللی می‌گفتند دولت اندونزی در از بین بردن طیور اهمال کرده؛ در حالی که این روش در مهار بیماری آنفلوآنزای مرغی در کشورهای دیگر موثر بود.
اما مقامات اندونزی گفتند که کشتار گسترده طیور امکان پذیر نیست و دولت این کشور بودجه لازم را برای پرداخت غرامت به پرورش دهندگان طیور ندارد. در همین حال، رسانه‌های اندونزی گزارش کردند که ده‌ها مرغ در منطقه پاپوا به ویروس «اچ پنج ان یک» که مشتقی مهلک از بیماری آنفلوانزای مرغی بود، آلوده شده بودند.
تا آن زمان تمام نمونه‌های انتقال بیماری به انسان از طریق تماس با طیور بود؛ اما این نگرانی وجود داشت که ویروس ناقل آنفلوآنزای مرغی بتواند تغییر شکل دهد و از انسان به انسان دیگر سرایت کند.چنین وضعیتی منجر به بروز اپیدمی ‌گسترده‌ای شد که جان‌میلیون‌ها نفر را در معرض خطر قرار داد.به دنبال مرگ ده‌ها نفر در اندونزی در ماه مه همان سال، سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد این تلفات به احتمال زیاد ناشی از انتقال بیماری از فردی به فرد دیگر بود؛ اما کارشناسان گفتند که این واقعه ناشی از تغییر شکل ویروس آنفلوآنزای مرغی نبود. شرایط آن زمان دشوار بود. جمعیت ماکیان اندونزی، هم در مقیاس صنعتی و هم در سطح روستایی گسترده بود. اکثر موارد، مربوط به آلودگی‌ها در مراکز عمده نگهداری از طیور نبود و مربوط به مرغ‌ها یا غازهایی می‌شد که در حیاط خانه‌ها نگهداری می‌شدند.
گستردگی جغرافیایی در مجمع الجزایر پرجمعیت و پراکنده اندونزی، کار نظارت را بسیار دشوار می‌کرد. سخنگوی سازمان بهداشت جهانی در‌این‌باره می‌گفت اندونزی از زمان تایید اولین مورد مرگ ناشی از ابتلا به ویروس «اچ پنج ان یک»، پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشت. از سال ۲۰۰۳ تاکنون ۱۸۰ نفر در سطح جهان در اثر ابتلا به آنفلوانزای مرغی جان خود را از دست داده‌اند. غالب مرگ و میرها در شرق آسیا بوده است، اما آلودگی به این ویروس در اروپا، آفریقا و جنوب و مرکز آسیا نیز دیده شده است.
● گسترش ویروس
با وجود کاهش تلفات ناشی از بیماری آنفلوآنزای مرغی در این کشور‌، شیوع این بیماری در اندونزی همچنان رو به افزایش بود. به گزارش خبرگزاری رسمی اندونزی (آنتارا)‌، «الیسوان عزلی» با تشریح وضع این بیماری در اندونزی گفته بود اگرچه دولت در یکی دو سال گذشته توفیقاتی در مبارزه با این بیماری داشت‌، اما این موفقیت‌ها تنها در سطح ملی بود. به لحاظ استانداردهای جهانی و نیز براساس آخرین آمار موجود در جهان این کشور در مبارزه با این بیماری همچنان درمعرض خطر جدی قرار دارد. به گفته این محقق اندونزیایی، آنفلوآنزای مرغی براساس آمار دولتی در سه سال گذشته بیش از یک میلیارد و ۴۰۰میلیون روپیه (معادل یک‌میلیون و ۵۰۰هزار دلار) خسارت به اندونزی وارد کرده است. برابر اعلام سازمان خواروبار جهانی (فائو)‌، اندونزی بیشترین آمار افراد مبتلا به آنفلوآنزای مرغی را در جهان به خود اختصاص داد. در آن زمان آنفوآنزای مرغی در ۳۰استان از مجموع ۳۳استان اندونزی از جمله استان‌های جاوه‌، بالی و سوماترا به یک اپیدمی تبدیل شد و همچنان در حال گسترش به دیگر استان‌ها بود. همچنین تا زمان تهیه گزارش‌های مستند ۱۱۰شهروند اندونزیایی در این کشور براثر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست دادند که از این منظر نیز حائز مقام نخست در جهان بود. با این حال، وزیر بهداشت اندونزی از کاهش بیماری آنفلوآنزای مرغی در این کشور خبر داده بود. به گفته سیتی فضیله سوپاری‌، بیماری آنفلوآنزای مرغی به ویژه موارد ابتلای انسانی آن در این کشور در شش ماهه اول سال ۲۰۰۸در مقایسه با سال‌های ۲۰۰۷و ۲۰۰۶با کاهش قابل ملاحظه‌ای همراه بود.
● خسارت‌های مالی
سازمان بهداشت اندونزی اعلام کرد آنفلوآنزای مرغی ۱/۴تریلیون روپیه خسارت به آن کشور وارد کرد.رییس کمیسیون ملی کنترل آنفلوآنزای مرغی اندونزی با صدور بیانیه‌ای خاطرنشان کرد که این میزان خسارت ازطریق محاسبه هزینه‌های مربوط به جمع آوری پرندگان آلوده، کاهش تولید گوشت مرغ و تخم مرغ‌، کاهش مصرف محصولات دامی و سایر هزینه‌هایی که کشاورزان و دامداران به خاطر این بیماری متحمل شده اند، محاسبه شده بود.«بایو کرسینا مورسی» هشدارداد چنانچه این بیماری فراگیر شود به اپیدمی تبدیل خواهد شد که هزینه‌های اقتصادی بسیار بیشتری تحمیل خواهد کرد. برآورد اولیه بر اساس هزینه‌های سال ۲۰۰۶نشان می‌دهد که تنها خسارت کوتاه مدت این بیماری بین ۱۴تا ۴۸تریلیون روپیه بود. در ادامه به نقل از رییس کمیسیون ملی مبارزه باآنفلوآنزای مرغی اندونزی خبر دیگری مخابره شد به‌این مضمون:« شواهد نشان می‌دهد دولت اندونزی با تلاش خود برای کنترل و پیشگیری از اشاعه این بیماری موفق بوده است.»
● گزارش یومیوری شیمبون
‌این بیماری بدجور ژاپنی‌ها را به تکاپو انداخته بود؛ چرا که در گزارش روزنامه‌های خود مدام آمار مرگ و میر ناشی از‌این بیماری را به مردم اطلاع می‌دادند . یومیوری شیمبون در گزارش خود نوشت:« بامرگ یک دختر نوجوان بر اثر ابتلا به آنفلوانزای مرغی شمار جان‌باختگان ناشی از این بیماری در اندونزی به ۷۹نفر رسید. مقامات بهداشتی اندونزی ابتلای این دختر ۱۵ساله به آنفلوانزای مرغی را تایید کردند.»مقامات بهداشتی اندونزی روز قبل از انتشار‌ این گزارش نیز مرگ هفتادوهشتمین بیمار مبتلا به آنفلوآنزای مرغی را در این کشور تایید کرده بودند. جان باخته یک مرد ۴۵ساله بود که در بیمارستان عمومی «سولو» واقع در جزیره اصلی «جاوه» درگذشت. در پرونده پزشکی این مرد سابقه تماس وی با مرغ‌های خانگی آلوده ثبت شده بود. مهم‌ترین راه انتقال ویروس کشنده «اچ ۵ن» عامل مولد بیماری آنفلوآنزای مرغی، از طریق تماس با مرغ و ماکیان آلوده بود.
بروز همه‌گیری جهانی آنفلوآنزای مرغی قادر است بیش از یک میلیارد نفر را در سراسر جهان مبتلا کند و تا هفت‌میلیون نفر را نیز از بین برد. «ژان مارک الیو» نماینده سازمان بهداشت جهانی گفت: «این آمار از روی الگوی همه‌گیری‌های پیشین آنفلوآنزای مرغی تخمین زده شده است.»آنفلوآنزای مرغی عمدتا یک عارضه خاص طیور محسوب می‌شود؛ اما در سال ۱۹۹۷ برای نخستین بار ابتلای انسان به این بیماری از هنگ کنگ گزارش شد. تقریبا در همه موارد گزارش شده، ابتلای انسان به ویروس آنفلوانزای مرغی از طریق تماس با طیور صورت گرفته؛ اما در چند مورد در هنگ کنگ و ویتنام احتمال سرایت بیماری از انسان به انسان گزارش شد اما قابل تایید نبود. انتقال بیماری از انسان به انسان می‌تواند نشانه‌ای از ایجاد جهش در ویروس باشد که در این صورت احتمال بروز همه‌گیری جهانی قوت می‌گیرد. بر اساس تحقیقات صورت گرفته، همه‌گیری جهانی آنفلوآنزای مرغی می‌تواند به اقتصاد کشورهای آسیایی بین ۶تا ۹درصد آسیب وارد کند.
این آسیب ناشی از اقدامات قرنطینه‌ای شدید در تجارت جهانی‌، کاهش تولید ناشی از این بیماری و مرگ ومیر خواهد بود.
در صورت وقوع چنین همه‌گیری‌، اقتصاد کشورهای در حال توسعه با شدت بیشتری دچار صدمه می‌شود؛ چرا که میزان مرگ و میر در این گروه از کشورها بالا خواهد بود. بر اثر پاندمی (همه‌گیری جهانی) آنفلوآنزای مرغی، تولید ناخالص ملی در چین ۸/۷درصد، کره جنوبی ۶/۷درصد، ژاپن ۶/۱درصد، مجموعه آسه‌آن ۷/۱درصد و در استرالیا ۶/۸درصد کاهش یافت.
● آنفلوآنزای مرغی در همسایگی‌ایران
این بیماری اما به همسایگی ‌ایران هم راه یافت. خبرگزاری‌های داخلی اعلام کردند «لقمان احمدی» مسوول آزمایشگاه اتحادیه مرغداران دهوک در جمع خبرنگاران در شهر دهوک عراق گفت: «شیوع این بیماری در دهوک جدی است و در صورتی که اقدامات پیشگیری به‌عمل نیاید، خسارت زیادی به مرغداران دهوک وارد می‌کند.»
وی برآورد احتمالی خسارت را حدود هفت میلیارد دلار اعلام کرد و خواستار احساس مسوولیت بیشتر مسوولان اقلیم کردستان عراق شد. گزارش‌ها حاکی از آن بود که ۸۶ مرغداری در دهوک فعال بود که سالانه قریب به هشت‌میلیون‌تن گوشت سفید تولید و به بازار عرضه می‌کنند.
● واکنش سازمان ملل
نماینده «کوفی عنان» دبیرکل سازمان ملل در زمینه مبارزه با ویروس مرگبار آنفلوآنزای مرغی همان زمان اعلام کرد: ‌این بیماری حداقل پنج میلیون نفر از مردم جهان را قربانی خواهد کرد که شمار قربانیان می‌تواند تا ۱۵۰‌میلیون نفر افزایش یابد. دکتر «دیوید آبارو» یکی از کارشناسان ارشد سازمان بهداشت جهانی که از سوی دبیرکل سازمان ملل به‌این سمت انتخاب شده بود، گفت:« مطمئنم که زمانی بیماری آنفلوآنزای مرغی مسری خواهد شد. سرایت‌این بیماری را در آینده نزدیکی فراگیر می‌دانم. تعداد قربانیان‌ این بیماری مسری بستگی به‌این دارد که‌ این بیماری چه زمانی آغاز و چگونه به آن پاسخ سریعی داده شود؛ اما من تعداد قربانیان‌این بیماری مسری را بین پنج تا ۱۵۰ میلیون نفر پیش بینی می‌کنم.» آبارو تعداد قربانیان بیماری مسری آنفلوآنزای مرغی را در آمریکا ۲۷۰ هزار نفر پیش بینی کرد. نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل یکی از معضلات در مبارزه با‌این بیماری را ندادن اطلاعات کافی از سوی دولت‌ها به مردم خود ذکر کرد و افزود:« تقریبا همه کشورها ‌این مشکل را دارند. ما با بانک جهانی، سازمان بهداشت جهانی، بخش خصوصی، دولت‌ها و دانشمندان جهان در زمینه به حداقل رساندن بیماری آنفلوآنزای مرغی همکاری می‌کنیم.»نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل گفت:« هنگامی‌که در سال ۱۹۱۸ میلادی بیماری آنفلوآنزا فراگیر شد، بیش از ۴۰میلیون نفر از مردم جهان جان خود را از دست دادند و قربانیان بیماری آنفلوآنزای مرغی بسیار بسیار بیشتر از‌ این رقم خواهد بود و ما با فاجعه‌ای روبه رو خواهیم شد. ‌این بیماری تاکنون موجب مرگ میلیون‌ها پرنده و میلیاردها دلار خسارات اقتصادی شده و لطمات شدیدی را مرغداران جنوب آسیا متحمل شده‌اند. ‌این بیماری باید کنترل شود و نخستین استراتژی من افزایش تلاش‌ها برای کنترل بیماری آنفلوآنزای مرغی خواهد بود.»    
 

قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست)   /عنکبوت20
یک شنبه 25 اردیبهشت 1390  5:10 PM
تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها