حاج شیخ فضل ا... نوری کجوری فرزند عالم متقی ملا عباس در 3 دی 1222 ش برابر با دوم ذیحجه 1295 ق در قریه لاشک منطقه کجور به دنیا آمد . پس از طی مقدمات در زادگاهش توسط دائیش آیت ا... میرزا حسین نوری صاحب مستدرک الوسایل به نجف اشرف رفت . وی در آنجا از محضر آیات عظام ، میرزا حسین نوری ، شیخ راضی و به ویژه میرزای شیرازی کسب فیض کرد و با توجه به استعداد و علاقه ای که داشت مدارج ترقی را پیمود و از مراجع و علمای بزرگ وقت به اخذ درجه اجتهاد نایل شد . پس از اتمام تحصیل با اشاره میرزای شیرازی برای هدایت و پیشوایی جامعه ایران ، راهی تهران شد . وی در تهران به اقامه جماعت و تالیف و تدریس علوم اسلامی و حوزوی پرداخت و بر اثر مهارت در فقه و اصول و سایر علوم اسلامی به زودی مورد استقبال طلاب و روحانیون قرار گرفت . آیت ا... شیخ فضل ا... نوری در نهضت تنباکو ( واقعه رژی ) به استاد خود میرزای شیرازی اول و بیداری ملت ایران کمک شایانی کرد و قاطعانه تا به ثمر رسانیدن آن کوشش کرد . وی در مبارزات روحانیون و مردم علیه استبداد و استعمار برای برپایی انقلاب مشروطه ، یکی از رهبران و روحانیون برجسته ای بود که با ابراز مخالفت با استبداد و همگامی با علمای تهران ، ضربه محکمی بر استبداد وارد ساخت . شیخ فضل ا... نوری به شدت با نظریه جدایی دین از سیاست مخالفت می کرد . او در تمام مراحل مشروطه خواهی ، خواستار مشروطه مشروعه بود ولی دشمنانش او را اتهام مخالف آزادی و طرفدار استبداد می زدند . شیخ فضل ا... به خوبی دریافت که دست های پلید و پنهانی قصد پایمال کردن خون های ریخته شده در راه نهضت را دارد و مشروطه را نه به معنای حکومتی که مشروط به رعایت حدود و قوانین الهی باشد ، بلکه به معنای رژیمی که مردم در مقابل آن مشروط به سکوت باشند و قوانین غربی در آن به اجرا در آید می خواهند .لذا شیخ فضل ا... نوری مخالفت خویش را از مشروطه غیر مشروعه اعلام کرد . البته طبیعی بود که روشنفکران وابسته به غرب نمی توانستند افکار اسلامی وی را بپذیرند . این بود که با انتشار شب نامه ها و روزنامه ها دائما به تبلیغ علیه ایشان می پرداختند و او را به عنوان مخالف آزادی و دمکراسی و طرفدار استبداد و وابسته به دربار معرفی می کردند . سرانجام جناح مقابل در یک دادگاه به ظاهر ملی که پس از انقلاب مشروطه تشکیل داده بود ، او را محکوم به اعدام کردند . ایشان در برابر دعوت سفارت روس برای پناهندگی هرگز زیر بار این ذلت نرفت و شهادت در راه خدا را پذیرا شد و گفت : کسی که یک عمر در زیر پرچم توحیدی لا اله الا ا... زیسته است در این انجام کار زیر پرچم کفر و بیگانه نخواهد رفت . سرانجام شیخ فضل نوری را در 9 مرداد 1288 ش برابر با 13 رجب 1327 ق مصادف با سالروز ولادت حضرت امام علی ( ع ) به چوبه دار کشیده و در میدان توپخانه تهران به شهادت رساندند . آیت الله شیخ فضل ا... نوری آثار تالیفی ارزنده ای دارد که مهم ترین آنها عبارت اند از : تذکره الغافل و ارشاد الجاهل ، صحیفه مهدویه ، تقریرات درس میرزای شیرازی اول ، احکام ، حاشیه فراید الاصول ، شصت مساله ، قاعده ضمن الید ، مصباح کفعمی ، مقیاس المصابیح ، مقاصد الصالحین و غیره . وی شعر می سرود و نوری تخلص می کرد
