حاج میرزا حسین نوری طبرسی مشهور به علامه محدث نوری ، علامه نوری ،حاجی نوری و صاحب مستدرک در 14 دی 1217ش ( 18 شوال 1254ق ) در روستایسعادت آباد نور دیده به جهان گشود . وی فرزند آیت ا... میرزا محمد تقینوری و نواده آیت ا... میرزا علی نوری از علمای بزرگ شیعه بود . پس ازفراگیری تحصیلات مقدماتی نزد پدرش ، به تهران رفت و در محضر شیخعبدالرحیم بروجردی ( پدر عیالش ) دوره سطح را فرا گرفت.سپس رهسپار عتباتعالیات شد و از مجلس درس آیات عظام ، شیخ عبدالحسین شیخ العراقین تهرانی، شیخ مرتضی انصاری ، سید مهدی قزوینی ، ملا فتحعلی سلطان آبادی ، ملاخلیل تهرانی کسب فیض کرد و به مقام استادی رسید و به تبلیغ و تدریسپرداخت . از علمای بعدی کسانی مانند ، شیخ عباس قمی ، میرزا جواد آقاملکی تبریزی ، حاج شیخ علی اکبر نهاوندی و حاج شیخ محمد باقر بیرجندی ازکرسی درس اوبه مقام استادی رسیدند. شهید مطهری درباره او می گوید ، محدث نوری مرد بسیار فوق العاده ای بودهاست . محدثی است که در فن خودش فوق العاده متبحر است . حافظه ای بسیارقوی داشت ، مرد بسیار با ذوق و بسیار با حرارت و با ایمانی بوده است. علامه محدث نوری عشق و علاقه فراوانی به اهل بیت ( ع ) داشت . در زهد وعبادت سخت کوشا بود . راز و نیازش با خداوند متعال در تمام شب ها برقراربود . با طهارت و یاد خدا به بستر می رفت . از وی تالیفات ارزشمندی بجای مانده که مشهورترین آنها عبارت اند از : البدر المشعشع در احوال ذریه ابوجعفر موسی مبرقع بن امام محمد تقی ( ع ) ، سلامه المرصاد ،صحیفه الرابعه السجادیه ، فصل الخطاب فی تحریف الکتاب ، الفیض القدسی فی احوال العلامه المجلسی ، مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ، ظلمات الهاویه ، شاخه طوبی ، مستدرک مزارالبحار ، حاشیه منتهی المقال ابوعلی در رجال . این عالم جلیل القدر و محدث نامدار پس از بازگشت از آخرین حج به سال 7 مهر1281ش ( 27 جمادی الثانی 1320ق ) در نجف اشرف چشم از جهان فرو بست و پیکر مطهرش پس از تشییع باشکوه و در میان حزن عزاداران در صحن مقدس حضرت علی ( ع ) به خاک سپرده شد.
