مطالب علمی - پزشکی

پژوهشگران علوم پزشکی اعلام کردند نتایج تحقیقات نشان می دهد  ممکن است به توان با یک آزمایش ساده ادرار خطر ابتلاء به بیماری قلبی را سالها پیش از بروز نشانه های اصلی آن پیش بینی کرد.  

   
 
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از دیلی میل  ،  دانشمندان دانشگاه گلاسکو انگلیس از نمونه های ادرار برای اندازه گیری سطح پروتئین هایی که می توانند مشکلات قلبی را پیش بینی کنند استفاده کردند . این شیوه تشخیصی نیازی به نمونه گیری از خون ندارد.
این شیوه می تواند جان هزاران نفر را با تشخیص آسیب های قلبی که می تواند به سکته، آنژین، نارسایی قلبی و دیگر بیماری های عروقی منجر شود نجات دهد.
با استفاده از این شیوه می توان افرادی را که در مراحل اولیه بیماری عروق کرونری قرار دارند شناسایی و با درمان زود هنگام از بروز سکته قلبی در آنها پیشگیری کند.
انجام این آزمایش بر روی مردم طی دو سال آینده امکان پذیر می شود.
محققان انگلیسی، آمریکایی، استرالیایی، آلمانی و دانمارکی بیش از ۲۰۰ پروتئین را شناسایی کرده و تاثیر افزایش و کاهش میزان آنها را در تنگ شدن عروق مورد بررسی قرار داده اند.
آنها ادرار ۱۳۸ مرد و زن را که نیمی از آنها مبتلا به بیماری قلبی بودند مورد بررسی قرار دادند. این آزمایش از دقت ۹۰ درصدی برخوردار بود.
پروفسور هارالد میسچاک از موسسه علوم پزشکی و قلبی دانشگاه گلاسکو ادرار افراد تحت درمان فشار خون بالا را نیز مورد آزمایش قرار داد.
نتایج این گروه نیز با بهبود شرایط سلامت، تغییر کرد. این امر حاکی از آن است که این کیت آزمایشی می تواند میزان عملکرد مطلوب داروهای قلبی را نشان دهد. 
 
نتایج این تحقیقات در نشریه فشار خون بالا منتشر شده است.

آکنه‌ (جوشهای‌ غرور) عبارت‌ است‌ از یک‌ بیماری‌ التهابی‌ مزمن‌ پپوست که‌ در دوران‌ نوجوانی‌ شایع‌ است‌، اما گاهی‌ بطور متناوب‌ در سراسر زندگی‌ رخ‌ می‌دهد. مشخصه‌ این‌ بیماری‌ عبارت‌ است‌ از بروز جوشهایی‌ روی‌ صورت ‌، قفسه سینه‌ و کمر. این‌ بیماری‌ در مردان‌ شایع‌تر از زنان‌ است‌.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  آکنه اغلب به صورت نقاط سرسیاه، نقاط سرسفید و جوش‌های چرکی بروز می‌کند. جوش صورت یا آکنه یکی از بزرگترین مشکلاتی است که نوجوانان را گرفتار می‌کند و متاسفانه درست زمانی به سراغ آنها می‌آید که بیش از هر وقت دیگر نگران زیبایی وضع ظاهر خود هستند. آکنه یک بیماری التهابی مزمن پوست است که اکثرا در دوران نوجوانی مزاحمت ایجاد می‌کند اما گاهی به طور متناوب در سراسر زندگی بارها و بارها فرد را گرفتار می‌کند.

آکنه در دختران در سنین پایین‌تری نسبت به پسران بروز می‌کند ولی در پسران معمولا تظاهرات بسیار شدیدتری دارد. به‌طور کلی علائم و نشانه‌های آکنه در افراد مختلف متفاوت است و می‌تواند از خفیف تا بسیار شدید متغیر باشد. اگر والدین یا اقوام نزدیک شما در دوره‌ای از زندگی خود دچار نوع شدید آکنه شده باشند به شما توصیه می‌کنیم که بیشتر مراقب پوست خود باشید چون در آن صورت احتمال درگیری شدید پوستی در شما از بقیه بیشتر خواهد بود.

نقطه‌های سرسفید، نقطه‌های سرسیاه آکنه اغلب به صورت نقاط سرسیاه، نقاط سرسفید و جوش‌های چرکی بروز می‌کند. غدد چربی در تمام سطوح پوست شما به غیر از کف‌پا و دست وجود دارد. اما بیشترین تراکم آنها در صورت، سینه، پشت و شانه‌ها است. کار این غدد،‌‌ترشح چربی است. چربی تولید شده توسط مجاری چربی به سطح پوست راه یافته و به طور طبیعی روی پوست را می‌پوشاند. در دوران نوجوانی به علت تغییرات ناگهانی که در سطح هورمو‌ن‌های جنسی رخ می‌دهد، غدد سباسه، تحریک می‌شوند و چربی بیش از حد تولید می‌کنند. این چربی زیادی مجاری انتقال چربی را مسدود می‌کند و به این ترتیب جوش‌های سرسیاه تولید می‌شوند. وقتی که چربی باقیمانده و لایه‌های مرده پوست نتوانند به بیرون پوست راه یابند، توسط باکتری‌هایش که به طور طبیعی در غده وجود دارند، عفونی می‌شوند و جوش‌های سرسفید را ایجاد می‌کنند. گاهی نیز چربی ترشح شده فضای اطراف فولیکول مو را اشغال می‌کند در نتیجه مو نمی‌تواند از پوست خارج شود و باکتری‌های موجود در پوست داخل منافذ مسدود شده و آنجا ایجاد عفونت و التهاب و جوش‌های چرکی می‌کند.

در آکنه شدید ممکن است کیست و آبسه هم دیده شود. کیست توری بزرگ‌تر، سفت‌تر و عمیق‌تر از جوش‌ معمولی است و در اغلب موارد خطرناک است. بعضی از کیست‌ها تا زیر سطح پوست انتشار می‌یابند و پاره می‌شوند و به این طریق عفونت را در زیر پوست منتشر می‌کنند. جای این جوش‌ها معمولا روی پوست باقی می‌ماند. آبسه یک ناحیه عفونی متورم و ملتهب وبسیار دردناک است که حاوی چرک فراوان است.

  
آکنه منافذ بسته شده غدد چربی (دانه های سرسیاه و سرسفید)، جوش ها و ضایعات عمیق تر (کیست ها یا ندول ها) است که در صورت، گردن، سینه، پشت، شانه ها و حتی بازوها بروز می کنند. کم و بیش اکثر نوجوانان به آکنه مبتلا می شوند.

با این حال این بیماری به گروه سنی خاصی محدود نمی شود و بزرگسالان حتی تا ۴۰ سالگی نیز می توانند به آن مبتلا شوند.

اگر چه آکنه معمولاً بعد از چند سال خود به خود خوب می شود ولی نمی توان آن را به حال خود رها کرد.

زیرا از آکنه ای که درمان نشود، ممکن است تا پایان عمر جوشگاه هایی بدشکل بر روی پوست بماند.

البته این جوشگاه ها نیز قابل ترمیم می باشند. اگرچه آکنه بیماری وخیمی نیست، اما می تواند باعث بدشکل شدن صورت و در نتیجه ناراحتی روحی بیمار گردد.

همچنین در موارد حاد و شدید، موجب پیدایش جوشگاه های بسیار بدشکل و دایمی می شود. باید در نظر داشت که حتی موارد ملایم آکنه نیز می توانند موجب پیدایش جوشگاه ها شوند.

 ● چه عواملی در ایجاد یا تشدید آکنه موثرند؟

▪ بهداشت پوست:

آکنه بخاطر آلودگی و کثیفی پوست بوجود نمی آید. ماده موجود در نوک جوش های سرسیاه را چربی خشک شده و سلول های مرده تشکیل می دهند که منفذ خروجی فولیکول مو را مسدود کرده اند. برای مراقبت طبیعی از پوست، روزی دو بار صورت خود را با صابون ملایم و آب ولرم بشویید.

شستشوی زیاد ممکن است سبب بدتر شدن آکنه شود. شستشوی مرتب سر با شامپو نیز توصیه می شود.

اگر موهای شما چرب هستند، شاید لازم باشد که دفعات شستشو را افزایش دهید. متخصص پوست می تواند در انتخاب شامپو و صابون مناسب به شما کمک کند.

مردانی که مبتلا به آکنه هستند، باید هم ریش تراش برقی و هم تیغ را امتحان کنند و هر کدام را که راحت تر است و جوش کمتری ایجاد می کند، انتخاب نمایند.

اگر شما از تیغ استفاده می کنید، قبل از اصلاح، موی صورتتان را کاملاً با آب گرم و صابون شسته و نرم کنید و سپس از خمیر ریش برای اصلاح استفاده کنید.

برای جلوگیری از زخمی شدن جوش ها، ریشتان را خیلی از ته نتراشید. صورتتان را فقط وقتی که واقعاً لازم است اصلاح کنید. همیشه تیغ نو و تیز بکار ببرید.

▪ رژیم غذایی

غذاهایی که می خورید نقشی در ایجاد آکنه ندارند. متخصصین پوست در مورد اهمیت رژیم غذایی در درمان آکنه عقاید متفاوتی دارند اما مسلم و قطعی است که رعایت یک رژیم غذایی شدید و سخت هیچ تأثیری در بهبود آکنه شما نخواهد داشت.

از سوی دیگر، بعضی از مردم دریافته اند که بعضی از غذاها باعث بدتر شدن آکنه در آن ها می شوند. در این صورت، از خوردن این گونه غذاها باید اجتناب کرد.

بخاطر داشته باشید که در قضاوت عجله نکنید. آکنه به خودی خود فراز و نشیب های زیادی دارد و گاهی بدتر و گاه بهتر می شود.

داشتن یک رژیم غذایی متعادل حاوی کلیه مواد غذایی لازم برای رشد، بخصوص در سنین نوجوانی و جوانی از اهمیت زیادی برخوردار است.

▪ نور خوشید

برنزه شدن پوست می تواند آکنه را مخفی کند ولی فواید آن زودگذر است. از سوی دیگر نور خورشید موجب پیری زودرس پوست شده و می تواند به پیدایش سرطان در پوست منتهی شود، لذا باید از تماس زیاد با نور خورشید، استفاده از چراغ های خورشیدی، آفتاب سوختگی و برنزه شدن زیاد برحذر باشید. بهتر است از یک ضدآفتاب مناسب برای پوست های آکنه ای استفاده کنید.

▪ فرآورده های آرایشی

اگر از کرم پودر یا کرم مرطوب کننده استفاده می کنید به دنبال آنهایی باشید که فاقد چربی (Oil- Free) هستند و تنها به اینکه پایه آبی (Water- Based) داشته باشند، اکتفا نکنید.

فرآورده هایی را انتخاب کنید که غیرآکنه زا (Non- Acnegenic) و غیر کومدون زا (Non-Comedogenic) باشند.

هر شب مواد آرایشی را با آب و صابون (و اگر صابون ها پوستتان را خشک می کنند، با شیر و لوسیون مناسب پوست های آکنه ای) از روی پوستتان پاک کنید.

یک لوسیون پوشاننده با رنگ ملایم (فرآورده هایی که قرمزی، التهاب و جای آکنه را می پوشانند)، می تواند به خوبی و در نهایت سلامت ضایعات پوستتان را از نظرها مخفی نگه دارد. برای این منظور پوردهای مایع با پایه بدون روغن (Oil- Free) مناسب هستند.

در موقع استفاده از فیکساتورها، اسپری های و ژل های مو، صورتتان را بپوشانید. در صورت پاشیده شدن اسپری یا ژل مو بر روی پوست صورت، ممکن است بدلیل حساسیت به مواد آرایشی آکنه بوجود آید.

●  علایم‌ شایع‌
•نقاط‌ سر سیاه‌ به‌ اندازه‌ سر سوزن‌
•نقاط‌ سر سفید شبیه‌ نقاط‌ سر سیاه‌
•جوش‌های‌ کوچک‌ چرکی‌
•قرمزی‌ و التهاب‌ در اطراف‌ جوشها
•در آکنه شدید ممکن‌ است‌ کیست‌ و آبسه‌ دیده‌ شود. کیست به‌ صورت‌ تورمی‌ بزرگتر و سفت‌تر از جوشهای‌ معمولی‌ در پوست پدیدار می‌شود.
•آبسه‌ نیز به‌ صورت‌ یک‌ ناحیه عفونی‌ متورم‌ ،ملتهب‌ و دردناک‌ به‌ هنگام‌ لمس‌ و حاوی‌ چرک‌ است‌.

 ●    عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر
•مواجهه‌ با هوای‌ بسیار گرم‌ یا سرد
•استرس
•پوست‌ چرب‌
•اختلالات‌ غدد درون‌ ریز
•استفاده‌ از بعضی‌ داروها مثل‌ کورتیزول، هورمونهای‌ مردانه‌، یا قرص‌های‌ ضد بارداری‌
•سابقه خانوادگی‌ آکنه‌
•بعضی‌ مواد آرایشی‌

  ●   درمان

درمان آکنه یک فرآیند مداوم و طولانی است. تمام درمان های آکنه برپیشگیری از بروز ضایعات جدید متکی هستند.

ضایعات موجود باید خودشان بهبود یابند و این بهبودی، زمان می طلبد. تا یک ماه پس از شروع درمان مناسب و موثر، بیشتر از ۱۰ درصد بهبودی در ضایعات، مورد انتظار نمی باشد و کنترل کامل ضایعات تا شش ماه می تواند طول بکشد. اگر جوش ها پس از ۶ تا ۸ هفته بهتر نشدند، شاید لازم باشد روش درمان شماتغییر کند.

روش درمانی که توسط متخصص پوست و مو پیشنهاد می شود، بسته به نوع آکنه تفاوت خواهد داشت. بندرت، مصرف محصولات آرایشی و بهداشتی پوست و یا داروهای خوراکی، ضایعات شبیه آکنه ایجاد می کنند.

همچنین آکنه می تواند بدلیل اختلالات هورمونی در بدن نیز بوجود آید. آگاه کردن پزشک از نوع موادی که به پوستتان می مالید و یا نوع داروهایی که مصرف می کنید می تواند در انتخاب روش صحیح درمان آکنه بسیار حائز اهمیت باشد. تغییرات عادت ماهیانه در زنان نیز در آکنه موثرند و باید پزشک را از آنها آگاه کرد.

بسیاری از کرم ها و لوسیون های ضدآکنه غیرنسخه ای موجود در بازار به درمان موارد خفیف آکنه کمک می کنند.

با این وجود بعضی از این فرآورده ها در صورت مصرف مداوم موجب خشکی پوست می شوند. اگر از این گونه محصولات استفاده می کنید، به دقت دستورالعمل آن را مطالعه و براساس آن عمل کنید.

ممکن است متخصص پوست برایتان کرم های موضعی و لوسیون هایی از قبیل ”اسید ویتامین آ“ و ”بنزوئیل پراکسید“ را تجویز کند تا منافذ بسته شده را باز کنند و تعداد باکتری های روی پوست را کاهش دهند.

این داروها ممکن است موجب خشکی و پوسته پوسته شدن پوستتان شوند. متخصص پوست روش صحیح کاربردی این فرآورده ها و نیز چگونگی مقابله با عوارض جانبی آنها را به شما توضیح خواهد داد.

همچنین آنتی بیوتیک هایی هم موجود هستند که به صورت موضعی بر روی پوست بکار برده می شوند. از این داروها برای درمان مواردی از آکنه که چندان حاد نیستند استفاده می شود. زمانی که آکنه که چندان حاد نیستند استفاده می شود.

زمانی که آکنه به صورت توده های قرمز و ملتهب خود را نشان می دهد، ممکن است متخصصین پوست با تزریق مستقیم بعضی داروها در داخل ضایعه، به بهبود آن کمک کنند.

پزشک شما ممکن است تصمیم به تخلیه جوش ها و یا دانه های سرسیاه و سرسفید بگیرد، ولی هیچوقت خودتان اقدام به فشردن کندن یا تخلیه محتویان جوش نکنید. زیرا ممکن است به تشدید تورم و التهاب و به جای گذاشتن جوشگاه منجر شود.

آنتی بیوتیک های خوراکی از قبیل داکسی سیکلین، تتراسیکلین یا اریترومایسین اغلب در موارد متوسط یا شدید آکنه و به خصوص وقتی تعداد زیادی جوش بر روی پشت و قفسه سینه وجود دارد، تجویز می شوند.

این آنتی بیوتیک ها تعداد باکتری های موجود در فولیکول را کاهش داده و ممکن است مستقیماً موجب کاهش قرمزی جوش نیز بشوند. بر اساس گزارش مرکز آموزش و پژوهش بیماریهای پوست و جذامدر زمان مصرف آنتی بیوتیک های خوراکی، بعضی زنان ممکن است دچار عفونت های قارچی دستگاه تناسلی شوند.

در این صورت ضمن قطع مصرف آنتی بیوتیک، باید به پزشک خود مراجعه کنند تا عفونت قارچی را درمان کند.

توجه داشته باشید که آنتی بیوتیک های خوراکی برای درمان آکنه باید مدت طولانی مصرف شوند.

مصرف طولانی این داروها اگر با تجویز و تحت نظر متخصص پوست باشد، عوارض جانبی مهمی نخواهد داشت و ترس بیجا از عوارض این داروها باعث اختلال در روند درمان خواهد شد.

زنانی که قرص ضدبارداری خوراکی مصرف می کنند ممکن است متوجه بهبودی چشمگیر در آکنه خود بشوند. حتی گاهی قرص های ضدبارداری خوراکی به طور اختصاصی برای درمان آکنه بکار برده می شوند.

یک نکته مهم که باید در نظر گرفته شود این است که آنتی بیوتیک های خوراکی ممکن است موجب کاهش تأثیر و کارآیی قرص های جلوگیری از بارداری بشوند.

این عارضه اگرچه شایع نیست ولی احتمال آن وجود دارد و به خصوص اگر تغییر در عادت ماهیانه ایجاد شود، حتماً باید به پزشک مراجعه کرد.

مانند سایر داروها، در صورت حاملگی یا شیردهی حتماً در مورد مصرف و عدم مصرف آنتی بیوتیک ها با پزشک خود مشورت کنید.

در موارد آکنه شدید ممکن است داروهای دیگری هم به صورت خوراکی تجویز شوند. یکی از آنها هورمون های جنس مونث و یا داروهایی هستند که سبب کاهش اثرات هورمون های مردانه می شوند.

یک داروی خوراکی دیگر که برای آکنه بسیار مقاوم تجویز می شود، ایزوترتینوئین (با نام تجاری آکوتان) است.

بیمارانی که این دارو را مصرف می کنند باید کاملاً به عوارض جانبی آن آگاه باشند. معاینات پزشکی و بررسی های آزمایشگاهی مکرر برای پیگیری سیر درمان و جلوگیری از عوارض ناخواسته در حین مصرف این دارو ضروری است.

جلوگیری از حاملگی الزامی است، زیرا مصرف این دارو در زمان بارداری آثار غیرقابل جبرانی بر روی جنین خواهد داشت.

نکته مهم در مورد این دارو، کامل کردن دوره درمان است زیرا در غیر این صورت احتمال عود آکنه به دنبال قطع دارو زیاد می باشد.

● درمان جوشگاه های آکنه

متخصصین پوست برای درمان جوشگاه های آکنه از روش های مختلفی استفاده می نمایند. به عنوان نمونه می توان از لیزر، تراشیدن پوست و لایه برداری (پیلینگ شیمیایی) برای صاف کردن جوشگاه های فرورفته نام برد.

با تزریق کلاژن یا چربی نیز می توان جوشگاه را صاف نمود. با استفاده مناسب از مجموعه این روش ها می توان به طور قابل ملاحظه ای جوشگاه ها را ترمیم نمود.

● لزوم مراقبت دقیق و مرتب از پوست

صرفنظر از درمان اختصاصی که پزشکتان برای شما تجویز می کند، به خاطر داشته باشید که شما بایستی مراقبت از پوستتان را مادامی که دوره آکنه خاتمه نیافته، ادامه دهید.

هیچ درمان سریع یا دایمی برای آکنه وجود ندارد ولی این بیماری قابل کنترل است و درمان مناسب مانع از برجای ماندن جوشگاه های بدشکل بر روی پوست می شود.
 

●  آیا تغذیه در ایجاد آکنه تاثیری دارد؟

 شاید این شایع‌ترین سوِالی باشد که یک متخصص پوست از بیمار خود می‌شنود. « با این همه جوش چرا شکلات می‌خوری؟» و شاید این شایع‌ترین گوشزدی باشد که افراد مبتلا به آکنه از دیگران می‌‌شنوند. واقعیت این است که نقش رژیم غذایی در ایجاد یا تشدید آکنه هنوز به اثبات نرسیده است‌.

گرچه گزارشاتی نیز موجود است که خوردن مداوم غذاهای خیلی چرب، شیرینی زیاد، سس مایونز، خامه، شکلات، گردو، بادام، فندق، خرمالو، موز، پسته، تخمه، چیپس، پفک، نوشابه، نارگیل، تخم‌مرغ و به تعبیری، همه آنچه که در قنادی و بقالی یافت می‌شود، را در بروز و تشدید آکنه موِثر دانسته است. اگر از دست این جوش‌های لعنتی به ستوه آمده‌اید،برای احتیاط به‌جای خوردن اینها از‌ سبزیجات و میوه‌های تازه استفاده کنید.

استفاده از اسفناج، هویج، شاهی و گوجه‌فرنگی را به شما توصیه می‌کنیم. سعی کنید خوردن چای و ادویه‌جات را بسیار محدود کنید. عامل مهم دیگری که اثر آن در تشدید آکنه به اثبات رسیده، تماس‌های شغلی است. آکنه در کسانی که به علت شغلشان با روغن‌های حیوانی و یا معدنی تماس دارند و یا در معرض هوای بسیار گرم و یا بسیار سرد هستند با شدت بیشتری بروز می‌کند.افرادی که شغل‌های پر استرس دارند یا اینکه اصولا از نظر تیپ شخصیتی مضطرب محسوب می‌شوند معمولا دچار آکنه‌های شدید می‌شوند.

اگر خود استرس عامل این تشدید نباشد، حداقل این است که افراد مضطرب معمولا بیش از حد صورت خود را دستکاری می‌کنند و این امر خود باعث تشدید بیماری می‌شود. از دیگر عوامل موثر، لوازم آرایشی، اختلال غدد درون ریز، تعریق زیاد، برخی داروها مانند کورتیزول، هورمون‌های مردانه، قرص‌های ضدبارداری، لیتیوم و باربیتورات‌ها را می‌توان نام برد.

●  نحوه صحیح استفاده ازداروهای موضعی ضدجوش یا اکنه

۱-درشروع مصرف داروهای موضعی باید ازمقدارکم ومدت مواجهه(مدت زمانی که دارو روی پوست میماند)کوتاه داروهها استفاده شود.تاپوست به تدریج به داروها عادت کند.

۲-بایدمیزان مصرف داروها(چه ازلحاظ مقداروچه ازلحاظ مدت مواجهه)براساس تحمل پوست تنظیم شود.یعنی اگربدنبال مصرف داروهای موضعی پوست خشک یا قرمز شد،نوبت بعدی مقدارکمتردارواستفاده شود.وهمچنین مدت مواجهه دارو با پوست کاهش یابد.دارو پس از مثلاً پنج دقیقه یک ربع یا یک ساعت شسته شوند.

۳-هرگز نباید روی پوست قرمز و ملتهب  داروی مالیدنی محرک استفاده شود.اگربدنبال مصرف داروهای مالیدنی پوست شما قرمز وملتهب شده صبرکنید تا قرمزی والتهاب بخوابد وسپس داروها راادامه دهید.

۴-داروهای مالیدنی را فقط در نواحی ایجاد جوش استفاده کنید.مثلاًاگرجوشها فقط درناحیه پیشانی ایجاد میشوند داروها فقط به ناحیه پیشانی بمالید.اگر جوش درهمه صورت پراکنده است داروها را به همه صورت بمالید.

۵-بیادداشته باشید نواحی تحتانی صورت مثل چانه و اطراف دهان به داروها حساسترند وبیشتر درمعرض خشکی و قرمزی هستند.داروهارا دراین ناحیه با احتیاط مصرف کنید.

۶-همیشه از یک شوینده ملایم برای شستشوی صورت استفاده کنید.صابونهایی که پوست راخشک میکنند،برای افرادیکه درحال مصرف داروهای موضعی هستند مناسب نیستند.شوینده ایی برای پوست ایده ال است که بدنبال شستشو پوست راخشک نکند.اگر پوست با آب خالی تمیز میشود نیازی به استفاده ازشوینده نیست.

۷- همیشه ازیک مرطوب کننده مناسب وفاقدچربی استفاده کنید.استفاده ازیک مرطوب کننده بدنبال هربار شستشوی صورت پوست را نرم کرده و تحمل پوست را به داروهای موضعی افزایش میدهد.

ساختمان زانو  
 
 مفصل زانو، مفصلی است که به وسیله یک کپسول متشکل از رباط ها احاطه می شود و حاوی مایعی است که به آن مایع سینوویال می گویند که اصطکاک مفصل را کاهش می دهد. در مفصل زانو، انتهای استخوان ران با سر استخوان درشت نی (استخوان بزرگ تر ساق پا) کنار هم قرار می گیرند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  دو برجستگی استخوانی در دو طرف انتهای استخوان ران وجود دارند که به آن ها “کندیل” می گویند. این کندیل ها روی سطح فوقانی استخوان درشت نی قرار می گیرند.

این سطح را “کفه درشت نی” می گویند. این کفه به دو قسمت بیرونی و درونی تقسیم می شود. درشت نی در شیار خاصی میان دو کندیل استخوان ران، می لغزد.

استخوان کوچک تر ساق پا (نازک نی)، وارد مفصل زانو نمی شود. این استخوان، مفصل کوچکی را تشکیل می دهد که آن را به یک طرف درشت نی وصل می کند. این مفصل چندان حرکتی ندارد.

غضروف مفصلی، ماده ای است که انتهای استخوان ها در هر مفصل را می پوشانند. این ماده در اغلب مفاصل بزرگ تر حدود ۲/۵سانتی متر ضخامت دارد. این ماده، سفید و درخشان است و قوامی لاستیکی دارد. غضروف مفصلی یک ماده لغزنده است که اجازه می دهد سطوح استخوانی بدون آسیب دیدن، روی هم بلغزند.

کارکرد غضروف مفصلی این است که ضربات وارده را جذب و یک سطح کاملا صاف ایجاد کند تا حرکت استخوان ها آسان شود. تقریبا در هر نقطه ای از بدن که دو سطح استخوانی در مقابل هم حرکت می کنند، این غضروف مفصلی وجود دارد. در زانو غضروف مفصلی، انتهای استخوان ران، سر استخوان درشت نی و پشت استخوان کشکک را می پوشاند.

● رباط ها

رباط ها (لیگمان ها) نوارهای محکم بافتی هستند که انتهاهای استخوان ها را به یکدیگر متصل می کنند. دو رباط مهم در هر طرف زانو قرار دارد: رباط کولترال داخلی (MCL) و رباط کولترال خارجی (LCL). داخل مفصل زانو، دو رباط مهم دیگر قرار دارد که بین استخوان ران و درشت نی قرار دارند: رباط صلیبی قدامی (ACL) در جلو و رباط صلیبی خلفی (PCL) در عقب.

رباط های کولترال داخلی و خارجی، مانع از حرکت بیش از حد زانو به طرفین می شوند. رباط های صلیبی قدامی و خلفی، حرکت جلو به عقب زانو را مهار می کنند.

رباط صلیبی قدامی مانع از لغزیدن بیش از حد درشت نی، روی استخوان ران به سمت جلو می شود. رباط صلیبی خلفی مانع از حرکت بیش از حد درشت نی، روی استخوان ران به سمت عقب می شود. این دو رباط همراه با هم مهم ترین رباط هایی هستند که پایداری زانو را حفظ می کنند.

● مِنیسک ها (menisci)

دو نوع رباط اختصاصی به نام “منیسک” میان ران و درشت نی قرار دارند. این ساختارها را گاهی “غضروف زانو” هم می گویند، ولی در واقع منیسک ها با غضروف مفصلی که سطح مفصل را می پوشاند، متفاوت هستند.

منیسک های زانو به دو دلیل اهمیت دارند:

۱) مانند یک ضربه گیر عمل می کنند و نیروی وارده از طرف وزن بدن را در سطح بزرگ تری پخش می کنند.

۲) به رباط های اطراف زانو کمک می کنند تا زانو را پایدار نگه دارند.

یک توپ را تصور کنید که روی یک سطح صاف قرار گرفته است. این توپ انتهای استخوان ران است و آن سطح صاف سر استخوان درشت نی. منیسک ها در واقع به دور انتهای گرد استخوان ران می پیچند و فضای میان آن و کف استخوان درشت نی را پُر می کنند.

منیسک ها با این ساختار، به توزیع وزن استخوان ران روی استخوان درشت نی هم کمک می کنند.

اگر منیسک ها وجود نداشتند، هر وزنی که روی استخوان ران وارد می شد، روی یک نقطه از استخوان درشت نی منتقل می شد.

اما با وجود این منیسک ها، وزن روی تمام سطح کفه بالایی استخوان درشت نی توزیع می شود.

این توزیع وزن به وسیله منیسک ها اهمیت زیادی دارد، زیرا از وارد آمدن فشار بیش از حد بر غضروف مفصلی در انتهاهای استخوان ها جلوگیری می کند. فشار بیش از حد بر غضروف مفصلی می تواند به سطح آن آسیب برساند و باعث تحلیل آن در طی زمان شود.

منیسک ها علاوه بر محافظت از غضروف مفصلی، به رباط ها کمک کنند تا زانو را پایدار نگه دارند. منیسک ها مانند یک دیلم که زیر یک چرخ ماشین پارک شده قرار می گیرد، مفصل زانو را پایدارتر می کنند.

منیسک ها در لبه بیرونی شان ضخیم تر هستند و این ضخامت کمک می کند تا مانع از تکان خوردن انتهای استخوان ران روی کفه استخوان درشت نی شود.

در مجموع همه رباط های زانو از جمله مهم ترین ساختارهایی هستند که به پایداری زانو کمک می کنند. رباط ها استخوان ها را به استخوان ها متصل می کنند. بدون رباط های محکم و قوی، برای اتصال ران به درشت نی، مفصل زانو بیش از حد، شل و ول می شد.

● تاندون ها

تاندون ها (زردپی ها) مانند رباط ها هستند، با این تفاوت که عضلات را به استخوان ها متصل می کنند. بزرگ ترین تاندون بدن، “تاندون کشککی” است که در اطراف زانو قرار دارد.

● عضلات

حرکت زانو و راه رفتن ما به یک ساختار حرکتی وابسته است، که “ساختار راست کننده زانو” نامیده می شود. این ساختار که در جلوی زانو قرار دارد، شامل استخوان کشکک، تاندون کشککی، تاندون چهارسر و عضلات چهارسر است. عضلات چهارسر که در جلوی ران قرار دارند، عضلاتی هستند که به تاندون چهارسر متصل می شوند. هنگامی که این عضلات منقبض می شوند، زانو را راست می کنند، مثل زمانی که ما از وضعیت نشسته بلند می شویم.

کشکک مانند یک تکیه گاه عمل می کند و نیروی ایجاد شده به وسیله عضلات چهارسر را هنگام راست شدن زانو تشدید می کند. هنگامی که عضلات چهارسر منقبض می شوند، زانو راست می شود.

عضلات هامسترینگ در پشت ساق پا و ران قرار می گیرند. هنگامی که این عضلات منقبض می شوند، زانو خم می شود.
 
 
● متداول ترین صدمات و جراحت های ورزشی
در هـر ورزشـی باید انتظار آسیب ها، جراحت ها و خطرات احتمالی آن را داشـتـه بـــاشید، به خصوص در ورزش های گـروهی. هـر ورزشـی کـه طـبـق آمــار در هر ۱۰۰۰ ساعت بیـش از ۵ آسـیـب داشته باشد، جزء ورزش های پرخطر با درصـد آسیـب بـالا به شـمار مـی رود. راگــبی و لاکروس با ۳۰ صـدمه در ۱۰۰۰ ساعت بالاترین حد هستند، درحالیکه بسکتبال و اسکواش هم با آمار ۱۴ صدمه در ۱۰۰۰ ساعت بازی های پرخطری بـحـساب می آیند. تعجب آور اسـت که بــدانید، دو، و ایروبیک هم با ۱۱ صدمه، زیاد از قافله ورزش های پرخطر عقب نیستند. آسیب های ورزشی انواع مختلف دارند، اما قسمت های ویژه ای از بدن هستند که بیش از سایر اعضاء در خطر صدمه خوردن هستند.

در این مقاله متداول ترین صدمات و جراحت های ورزشی را به شما معرفی می کنیم و راه های جلوگیری و درمان آنها را نیز بیان می کنیم. 
نکته:  RICE مخفف استراحت، یخ گذاشتن، فشار و بالا نگاه داشتن می باشد که یکی از درمان های متداول برای آسیبهای ورزشی است.

۱٫  ورم تاندون آشیل وقتی از تاندون پشت زنو(تاندون آشیل)زیاد استفاده شود، باعث درد و ورم در آن ناحیه خواهد شد. اگر درمان نشود، صدمه سخت تر شده تا حدی که دویدن را به کلی دشوار و غیرممکن می کند. این آسیب بیشتر در دونده ها و ورزشکارانی که با دویدن یا پریدن سروکار دارند اتفاق می افتد. 
●  پیشگیری و درمان: 

دادن تمرین های کششی و قدرتی به عضلات و ماهیچه های ساق پا می تواند از بروز این آسیب جلوگیری کند. RICE و درمان های ضد-تورمی و تقویت ماهیچه های ساق پا بهترین درمان های ممکن برای این عارضه هستند. تا برطرف نشدن کامل عارضه، ورزش را شروع نکنید چون باعث تشدید وضعیت خواهد شد. 

۲٫  ضربه ی مغزی  این صدمه با خوردن ضربه به سر ایجاد می شود. علائم آن شامل سرگیجه، اختلالات بینایی، سردرد، ضعف حافظه، از دست دادن تعادل، سختی تمرکز، و حالت تهوع میباشد. این صدمه ضرورتاً همراه با بیهوشی نمی باشد. در ورزش های برخوردی مثل فوتبال، بوکس و هاکی این عارضه بیشتر اتفاق می افتد. البته در ورزش هایی مثل اسکی و ژیمناستیک هم زیاد رخ می دهد. با اینکه اکثر افراد پس از چند هفته به حالت عادی برمی گردند، اما ضربه ی مغزی در خیلی افراد به آسیب های جدی می انجامد. 
پیشگیری و درمان:  بهترین راه پیشگیری از ضربه مغزی، اجتناب از ورزش های برخوردی است. اما برای اکثر افراد این راه حل مناسبی به نظر نمی رسد. برای درمان این عارضه استراحت بهترین روش است. اگر سردرد داشتید، می توانید از قرص های مسکن استامینوفن استفاده کنید. بنابر شدت ضربه ی وارده، باید از چند ساعت گرفته تا چند ماه از انجام دوباره ی ورزش های برخوردی اجتناب کنید.

۳٫  کشیدگی ماهیچه های ران  این عارضه زمانی اتفاق می افتد که هنگام دویدن در ورزش هایی مثل فوتبال و والیبال، یکدفعه تغییر جهت بدهید. علائم آن شامل درد عمیق، ورم و گاهی کبودی داخل ران می باشد. 
●  پیشگیری و درمان: 

بهترین راه پیشگیری از بروز این عارضه، انجام تمرینات کششی قبل از ورزش است. بهتر است که شدت ورزش را تدریجاً بالا ببرید تا احتمال بروز این وضعیت کمتر شود. RICE و درمان های ضد-تورمی بهترین روش های درمانی برای این آسیب می باشد. از انجام فعالیت های شدید، یک یا دو هفته پس از بروز عارضه جداً خودداری کنید. پس از بروز عارضه، در محل آسیب دیده یخ بگذارید تا التیام یابد، پس از آن می توانید ماهیچه ها را کشیده و تقویت کنید.

 ۴٫  درد و ورم ساق پا  این عارضه بیشتر برای افرادی اتفاق می افتد که عادت به تحرک و ورزش ندارند. بالا بردن ناگهانی فشار و شدت تمرینات، پوشیدن کفشهای کهنه و دویدن و پریدن روی زمینهای خیلی سخت نیز ممکن است باعث بروز این عارضه شود. 
پیشگیری و درمان:  پوشیدن کفش مناسب، انجام حرکات کششی قبل از ورزش و بالا نبردن ناگهانی شدت ورزش، بهترین راه های جلوگیری از بروز این وضعیت هستند. یخ گذاشتن، انجام حرکات کششی و درمان های ضد-تورمی، بهترین راه های درمانی می باشند.

 ۵٫  درد پایین کمر اگرچه این عارضه بیشتر در افراد چاق و کم تحرک اتفاق می افتد، اما ممکن است برای دونده ها، دوچرخه سواران، گلف و تنیس بازان نیز پیش بیاید. مهمترین عامل ایجاد این عارضه، انجام غلط و نادرست حرکات کششی است. 
پیشگیری و درمان:  اگرچه بیشتر انواع این عارضه قابل پیشگیری نیستند، اما انجام صحیح حرکات کششی قبل از ورزش و گرم کردن درست بدن، احتمال وقوع آن را کاهش می دهد. راه های درمانی پیشنهادی RICE، دارو های ضد-تورمی و کشش عضلات است.

 ۶٫  کشیدگی عضلات و ماهیچه ها گرم نکردن صحیح بدن، خستگی، عدم انعطاف پذیری و ناتوانی و ضعف، همه از عوامل کشیده شدن ماهیچه در ورزشکاران می باشد. معمول ترین ماهیچه هایی که کشیده می شوند، عضلات پشت ران (در ورزشهایی همراه با دویدن است مثل دومیدانی، بسکتبال) و ماهیچه ساق پا (در تنیس بازان) می باشد. البته ماهیچه های دیگری نیز باتوجه به ورزش مورد نظر درصدد کشیدگی هستند.
 پیشگیری و درمان: بهترین راه جلوگیری از بروز چنین عارضه، انجام حرکات کششی صحیح قبل و پس از ورزش کردن و اجتناب از ورزش هنگام خستگی و ضعف است. RICE و دارو های ضد-تورمی مثل سایر آسیب ها، بهترین درمان برای این عارضه می باشد. خوب است که کمی هم به آرامی عضلات را کشش دهید. وقتی عارضه شروع به بهبودی کرد می توانید دوباره ورزش را شروع کنید، اما هر از چند گاهی در میان ورزش مکث کرده و ماهیچه هایتان را بکشید تا به طور کامل بهبود یابید.

 ۷٫  آسیب های آرنج در ورزش تنیس و گلف تعجب آور است که این آسیب %۷ کل آسیب های ورزشی را تشکیل می دهد. در این آسیب ورزشی، تاندون های آرنج به خاطر ضربات مکرر بَک هند در تنیس آسیب دیده و باعث ایجاد درد در قسمت داخلی آرنج می شود.، البته گاهاً ممکن است قسمت خارجی هم صدمه ببیند. 
پیشگیری و درمان:  بهترین راه جلوگیری از بروز این آسیب، انجام تمرینات تقویتی ساعد و بازو است. همچنین اصلاح کردن طریقه ی ضربه زدن با راکت و استفاده از آرنج بند می تواند کمک کننده باشد. برای درمان این عارضه  RICE و داروهای ضد-تورم مناسب است، اما در بعضی موقعیت ها فیزیوتراپی و ترک ورزش به مدت زیاد ضروری است.

۸٫  رگ به رگ شدن و پیچ خوردگی مچ پا  این آسیب در میان افرادی که فوتبالف هاکی، بسکتبال و والیبال بازی می کنند، بسیار متداول است. می توان گفت در ورزش هایی که با دویدن و پریدن سر و کار دارد غیر قابل اجتناب است. این حرکات ممکن است باعث پیچ حوردن مچ پا و گاهی پاره شدن یک تاندون یا لیگامنت شود. با عکسبرداری می توان تشخیص داد که عضو دچار شکستگی شده است یا خیر.
 پیشگیری و درمان:  تقویت مچ پا با حرکات نرمشی، بستن مچ یا استفاده از مچ بند می تواد از بروز این اتفاق پیشگیری کند اما ضمانتی درکار نیست که اگر افتادید یا حرکاتی اشتباه انجام دادید صدمه نبینید. پیچ خوردگی مچ پا را می توانید با RICE و داروهای ضد-تورمی مداوا کنید. اما به هیچ وجه بیش از یک روز استراحت نکنید. باید سعی کنید مچ پایتان را به نرمی تکان داده و بچرخانید تا از ورم آن کم شود.

 ۹٫  آسیب دیدگی شانه %۲۰ آسیب دیدگی های ورزشی مربوط به شانه است که شامل دررفتگی، رگ به رگ شدن و ضرب دیدگی می شود. این آسیب دیدگی در ورزشهایی مثل تنیس، شنا، وزنه برداری، بیسبال  و والیبال بیشتر اتفاق می افتد. علائم ای عارضه، بروز درد، کوفتگی عضلانی و احساس ضعف و ناتوانی در شانه می باشد.
 پیشگیری و درمان:  برای پیشگیری از وقوع این عارضه که بیشتر زمانی اتفاق میافتد که مدتی از شانه خود استفاده  نکرده باشید. مثل دوران تعطیلات لیگ، بهتر است قبل از شروع ورزش عضلات آن را با وزنه زدن تقویت کنید. بهترین راه های درمانی برای این عارضه نیز RICE و داروهای ضد-تورمی است. 

۱۰٫  آسیب دیدگی زانو در دونده ها آسیب دیدگی زانو %۵۵ آسیب دیدگی های ورزشی را تشکیل می دهد و تقریباً ¼ این مشکلات توسط پزشک جراح ارتوپد برطرف می شود. البته دونده ها تنها قربانیان این آسیب ورزشی نیستند. دوچرخه سواران، شناگران، افرادی که ایروبیک استپ کار میکنند، و آنها که فوتبال و بسکتبال و والیبال بازی می کنند نیز ممکن است به این عارضه دچار شوند. در این عارضه، استفاده بیش از حد از زانو باعث ناراحتی و آسیب رسیدن به تاندون زیر کاسه ی زانو می شود. 
پیشگیری و درمان:کفش یا کفی کفش هایتان را مرتباً عوض کرده و از نوع مناسب استفاده کنید. بین تمریناتتان مدت بیشتری استراحت کنید. اگر زانویتان آسیب دید حداقل دو روز از انجام دوباره ی ورزش خودداری کرده و از داروهای ضد-تورم استفاده کنید. قبل از شروع دوباره ی ورزش حتماً خود را خوب گرم کرده و در محل آسیب دیده از یخ استفاده کنید. پیشگیری بهترین درمان است  اکثر آسیب دیدگی های ورزشی به خاطر گرم نکردن صحیح و انجام حرکات کششی به طریقی نادرست قبل از ورزش کردن است. بالا بردن ناگهانی شدت ورزش هم می تواند به شما صدمه بزند. از این رو بهترین راه پیشگیری انجام حرکات صحیح کششی قبل و پس از ورزش و افزایش شدت ورزش به تناسب مهارت ها و تجاربتان در آن ورزش میباشد .
●   تعویض مفصل زانو چیست ؟
جراحی تعویض مفصل ممکن است راه‌حلی برای آرتریت ناتوان‌کننده، درد ناشی از سایر مشکلات پزشکی، یا توموری باشد که زانو را مبتلا کرده است.
 اما اگر عوامل خطرساز معینی داشته باشید، دکترتان ممکن است جراحی را برای شما توصیه نکند.
●   برخی از این عوامل خطرساز اینها هستند:
• ابتلا به عفونتی که زانو را مبتلا می‌کند.
• دچار بودن به چاقی مرضی شدید.
• داشتن عضلات ضعیف در جلوی ران، که راه رفتن را با مشکل روبرو کند.
•معلولیت روانی شدید.
•عدم رسیدن جریان خون کافی به ساق پا که ممکن است مانع بهبودی کامل پس از جراحی شود.
• ابتلا به سرطان لاعلاج که به انتشار به نقاط دیگر بدن ادامه می‌دهد.
●   پیش از اینکه به زیر چاقوی جراحی بروید، این نکات را در نظر داشته باشید:

از خودتان این سوال‌ها را بکنید: آیا درد مفصل‌تان باعث اشکال در به خواب‌رفتن شما می‌شود؟ ٱیا فعالیت‌های روزمره مانند ایستادن یا بالارفتن پله‌ها شما را ناراحت می‌کند؟ اگر به هریک از سوالات پاسخ “آری” می‌دهید، جایگزینی مفصل را مورد ملاحظه قرار دهید.

در مورد جراحی بحث کنید: اگر پزشک‌تان معتقد است،که شما از جراحی تعویض مفصل نفع می‌برید، از او بخواهید شما را به یک جراح ارتوپد معرفی کند.

اطلاعات بیشتر کسب کنید: در مورد چگونگی آماده‌شدن برای عمل، اینکه جراحی شامل مواردی می‌شود، زمان دوره نقاهت و  فیزیوتراپی پس از آن اطلاعات به دست آورید.

جراحی‌های جایگزین را در نظر داشته باشید: در صورت دسترسی از جراحی تعویض مفصل با حداقل تهاجم استفاده کنید، که نیاز به برش‌های کمتر و کوچکتر و معمولا  ماندن کمتر در بیمارستان و دوره‌های نقاهت کوتاه‌تر دارد.

 در مورد داروهای‌‌تان صحبت کنید: پیش از جراحی، به پزشک‌‌تان در مورد همه داروهایی که مصرف می‌کنید از جمله داروهای گیاهی و ویتامین‌ها، توضیح دهید، تا جراحی‌تان دچار عارضه نشود.

برای دوره نقاهت آماده باشید: سالمندانی که از جهات دیگر سالم هستند، می‌توانند انتظار داشته باشند که چهار تا پنج روز پس از جراحی از بیمارستان مرخص شوند.
فیزیوتراپی را در رده اول قرار دهید: در صورتی که می‌خواهید بهبودی سریع و مناسبی داشته باشید، فیزیوتراپی توصیه‌شده برای شما یک ضرورت است.

●   برای مقابله با درد مفصل به این اصول راهنمای عمومی توجه کنید:

• همیشه طرح درمانی دکترتان را رعایت کنید.
• هنگامی که ممکن است، به مفاصل‌تان استراحت دهید.
•تمرینات کششی ملایم نیز به تسکین درد مفصل کمک می‌کند.
• حمام گرم بگیرید، و ماساژ  انجام دهید.
• از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی استفاده کنید، اما اطمینان حاصل کنید که ابتدا با دکترتان در این مورد مشورت کنید، به خصوص اگر فرد مبتلا به درد مفصل کودک است.

گروهی از پژوهشگران می گویند قصد دارند رویاهای انسان در خواب را بر روی امواج الکترونیکی ثبت و تفسیر کنند. براساس تحقیق انجام شده، دانشمندان آمریکایی می گویند سیستمی را به وجود آورده اند که توانایی ثبت فعالیت های مغز را در سطوح بالا دارد.

 
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از بی بی سی ،  شاید ایده ماشینی که توانایی ثبت رویاها را داشته باشد ، به نظر تخیلی بیاید، اما یک تیم تحقیقاتی در کالیفرنیا در تلاش است تا دریابد که عملی شدن چنین ایده ای تا چه حد ممکن است.

در همین ارتباط، دکتر موران کیرف، سرپرست این تیم تحقیقاتی گفته است:”ما امیدواریم که بتوانیم رویاهای انسان را بخوانیم.

تحلیلگران خواب و رویا، تا همین اواخر از روانشناسی به عنوان ابزاری برای درک ضمیر ناخودآگاه استفاده می کردند. اما تنها راه تفسیر خواب این بود که از مردم خواسته شود تا بعد از بیدار شدن درباره موضوع خوابهایشان توضیح بدهند.

دکتر کیرف می گوید: “هنوز پاسخ روشنی در این باره که چرا خواب می بینیم وجود ندارد. اما یکی از سوالاتی که امیدواریم به آن پاسخ دهیم این است که چه موقع واقعا چنین رویاهایی به سراغ ما می آیند.

 براساس تحقیقی که توسط این تیم پژوهشی انجام شده، فعالیت تک تک سلول های مغزی و یا اعصاب با اهداف و مفاهیم مشخصی مرتبط است.

در جریان این تحقیق، این تیم تحقیقاتی با نشان دادن مجموعه تصاویری به داوطلبان توانست سلول های مغزی را که با بخش وسیعی از اهداف و مفاهیم هماهنگ هستند، شناسایی کنند.

حال قدم بعدی برای این محققان این است که دریابند آیا می توانند مفهوم امواج مغزی داوطلبان را به هنگام خواب دریابند یا خیر؟ در صورتی که چنین چیزی تحقق یابد دانشمندان امیدوارند که بتوانند نقشه امواج مغزی انسان را هنگام خواب ثبت و ارتباط آن را با رویاها پیدا کنند.

تولید دارویی جدید و موثر برای مقابله با سرطان‌های ریوی ( lung cancer  )
پژوهشگران رشته علوم پزشکی در انگلیس داروی جدیدی را تولید ‌کرده‌اند که بیش از نیمی از بیماران مبتلا به نوع خاصی از سرطان ریه به این دارو واکنش نشان داده‌اند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، این دارو در واقع ژن‌هایی را مورد هدف قرار می‌دهد که سبب بروز سرطان می‌شود.

این بیماران به سرطان‌ ریه سلولی غیرکوچک و پیشرفته ALK ـ مثبت مبتلا بودند که ۵۷ درصد از آن‌ها به طور نسبی یا کامل به قرص‌های جدید موسوم به «کریزو تینیب»  ( Crizotinib ) واکنش مثبت درمانی نشان دادند. این دارو در واقع یک بازدارنده آزمایشی کفیازلنفاوی آناپلاستیک است.

به گزارش روزنامه‌ سان، دکتر رز کامیج در این باره خاطرنشان کرد: این یافته تایید می‌کند که ایده پیدا کردن روش‌های درمانی خاص و منحصر به فرد برای هر یک از بیماران واقعا صحیح است.

با مصرف این دارو بیشتر بیماران ظرف چند روز پس از شروع آزمایش احساس بهتری پیدا کردند و بسیاری از آن‌ها نیز با کنترل مطلوب سرطان توانستند به زندگی فعال خود بازگرداند.

وی تصریح کرد: با مصرف این دارو بیشتر بیماران ظرف چند روز پس از شروع آزمایش احساس بهتری پیدا کردند و بسیاری از آن‌ها نیز با کنترل مطلوب سرطان توانستند به زندگی فعال خود بازگرداند.

این یافته در مجله «طب نیوانگلند» منتشر شده است.

افزایش طول عمر انسان‌ها و اضافه شدن جمعیت سالمندان یکی از دستاوردهای قرن ۲۱ بوده و سالخوردگی جمعیت پدیده‌ای است که برخی از جوامع بشری با آن روبه‌رو شده و یا خواهند شد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،   پدیده فوق ناشی از بهبود شرایط بهداشتی است که از یک طرف منجر به کاهش مرگ بویژه مرگ و میر کودکان و نهایتاٌ افزایش امید به زندگی گردیده و از سوی دیگر با اعمال سیاست کنترل موالید باعث افزایش درصد سالخوردگان به کل جمعیت شده است .  از این رو باید سالخوردگی جمعیت را یک موفقیت بهداشتی محسوب کرد.سالمندی بیماری نیست بلکه مرحله ای از چرخه زندگی است که مسائل رشدی خاص خودش را به همراه دارد.

بنابراین دامنه متفاوتی از واکنش ها را در افراد مختلف ایجاد می کند.فردی ممکن است نسبت به آن احساس مثبت داشته باشد یا ممکن است دچار نوعی احساس وحشت و اضطراب گردد و یا ممکن است دچار احساسهای متعارض شود.در نتیجه می تواند سالهای طلائی و یا خاکستری تلقی شود .

 بنابراین توجه به سلامت روان سالمندان در دنیای امروزی از اهمیت خاصی برخوردار است ، چراکه دنیا در حال پیر شدن است .

از طرفی کشورهای پیشرفته با کنترل موالید وارتقاءسطح بهداشت جامعه خود ، سالهاست که با این پدیده آشنایند.  آنچه که مهم است اینکه تنها با داشتن زندگی سالم و مراقبت های خاص می توان این دوران را به دوران مطلوب و لذت بخش، توام با سلامتی تبدیل کرد.

تعداد افراد سالمنددر جامعه کمتر ازدیگر گروههای سنی نیست، سالمندان  می توانند به شیوه ای زندگی کنند که منجر به افزایش حمایت و بهبود وضعیت بهداشت روانی آنان شود .

امروزه حدود ۷۰۰ میلیون نفر از جمعت جهان را افراد سالمند بالای ۶۰ سال تشکیل می دهند و تا سال ۲۰۵۰ این رقم به حدود دو بیلیون نفر خواهد رسید. ۸۰ درصد از این افراد سالمند در کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کنند. رقم سالمندان ایران نیز قابل توجه است .
روند تغییرات جمعیت سالخوردگان در ایران طبق سرشماری:

تعداد جمعیت سالمند کل کشور طبق سرشماری سال   ۱۳۸۵            ۴۶۴۳۴۲ نفر
درصد جمعیت سالمندان به کل جمعیت کشور در سال  ۱۳۸۵         ۶۸/۸%

ازمنظری دیگر ، هرچند سالمندی با کاهش توانایی‌های جسمی همراه است و بسیاری از افراد آن را به طور گسترده به  نقصان سلامت روانی نیز نسبت می دهند .اما کارشناسان معتقدند اگرچه برخی تغییرات در توانایی‌های ذهنی سالمندان اجتناب ناپذیراست ولیکن اکثر توانایی‌های ذهنی و روانی آنان مانند دوره جوانی است . می توان گفت که  هوش تغییر نمی‌کندوتوانایی تغییر و انعطاف‌پذیری برخلاف تصور عمومی دست نخورده باقی می‌ماند. توانایی یادگیری مطالب جدید هنوز وجود دارد، ‌اگرچه ممکن است نیاز به زمان بیشتری داشته باشد. می‌توان از نظر توانایی‌های ذهنی و شکوفایی جسمانی و احساسی پیشرفت کرد.
 از این رو اگر شما سالمندی در منزل دارید با توجه به تجارب وی  او را طرف مشورت  خود قرار دهید ومانند کودکی نوپا با او رفتار نکنید. درعوض سلامتی جسمی و روانی او را مورد بررسی قرار داده ، شرائطی را برایش فراهم کنید که بیشترین آسایش را در آن موقعیت داشته باشد. بعبارت دیگر پیری مرحله ای طبیعی از زندگی است، اما اگر برای آن آماده نباشیم، می تواند به تجربه ای تلخ و غم انگیز بدل شود.کمتر کسی است که از سالخوردگی کاملاٌ راضی باشد. ولیکن برخورد با آن در جوامع و موقعیت های گوناگون، متفاوت است.مرز پیری مسئله ای نسبی و گاه شخصی است. برخی می گویند سن آدم همان است که خود شخص احساس می کند. گفته           می شود که حال و هوای آدم می تواند بر سن و سال غلبه کند.

سن زمانی :
 ساده ترین راه برای تعریف سالمندی عبارت است از شمردن تعداد سال هایی که از بدو تولد طی شده است. به طور کلی۶۰  سالگی را آغاز پیری تعیین می کنند.

دربعضی اشخاص، این انتقال به تدریج انجام می گیرد، حال آنکه در مورد بعضی دیگر انتقال از دوره ای به دوره دیگر به سرعت و همراه با صدمات روحی ، روانی  به وقوع می پیوندد. در خصوص شخصی که بالاجبار بازنشسته شده است ، شصتمین سال زندگی ممکن است به معنای ورود ناگهانی به دوره پیری تلقی شود.

درسایر موارد پیر شدن با ملایمت پیش می آید ، مثلاً از طریق موهایی  که  سفید می شوند ، کودکانی که از کانون  خانواده جدا می شوند، دوستانی که فوت می شوند و … در جامعه ما سن ۶۰ سالگی آغاز سالمندی را مشخص می کند، زیرا با سن بازنشستگی مطابقت دارد. بنابراین  ورود  به  دوره  سالمندی  را  تا  اندازه ای قانون  معین می کند .

 چون  سن قراردادی  و اجباری  بازنشستگی ، که  معمولاً  ۶۰ سالگی است- گاهی می تواند  تا ۷۰  سالگی ادامه یابد. البته بعضی اشخاص لااقل از نظر قانون دیرتر از دیگران پیر می شوند. با توجه به  پراکندگی  زیاد  سنینی  که در دوره موسوم به سالمندی است ،می توان افراد سالمند را به سه گروه تقسیم کرد:  سالمند جوان ، سالمند پیر و سالمند کهنسال

سالمند جوان           ۶۰ تا ۶۹ سال
سالمند پیر              ۷۰ تا ۸۰ سال
سالمند کهنسال         ۸۰ سال به بالا
سن جسمی و زیستی : غیر از سن زمانی، معیار دیگری نیز می تواند به تعریف سالمندی کمک کند؛ این معیار عبارت است از دگرگونی جسمی  و  زیستی . با  وجود  موارد استثنایی،  پیری جسمی تدریجاً حاصل می شود ، به طوری که  تعیین لحظه ای که شخص از نظر جسمی پیر می شود غالباً قراردادی است . اکثر مردم احساس     می کنند که نیروی بدنشان بین ۳۰  تا ۳۵ سالگی نقصان می یابد، ولی تا زمانی که فعالیت های روزانه شان تحت تأثیر این نقصان قرار نمی گیرد آنها توجه زیادی به این امر نمی کنند. پیر شدن جسمی تصوری را که ما از خود داریم را تغییر می دهد، پیر شدن جسمی به دیگران پیام می دهد که باید رفتار خود را نسبت به ما عوض کنند.ژان پل سارتر چنین می نویسد : یک پیر هرگز خودش را پیر احساس نمی کند. من از طریق دیگران درمی یابم که پیرم . اما خودم پیری را احساس نمی کنم .
 سن روانی ، عاطفی :

می دانیم که تکامل ویژگی هایی دارد. مثلاً یک شخص زمانی از نظر روانی کامل شناخته می شود که بتواند مسئولیت های خود را در جامعه بر عهده بگیرد. اما انسان در سن ۷۰ سالگی به مرگ نزدیک می شود، که این موضوع  می تواند اثرات و پیامدهای روانی ، عاطفی مهمی بدنبال داشته باشد . از این رو حیات انسان برحسب مدت زمانی که برای زندگی کردن باقی مانده  است ، سازمان دهی می شود نه برحسب مدت زمانی که از بدو تولد طی شده است .دگرگونی روانی ، عاطفی را می توان به دو گروه تقسیم نمود : ۱- دگرگونی های شناختی ، یعنی دگرگونی هایی که شیوه تفکر و توانائی های فرد در این زمینه را تحت تاثیر قرار می دهد. و ۲- دگرگونی هائی که عاطفه و شخصیت فرد سالمند را دربرمی گیرد .

آیا سالمندی دوران خاکستری است یا طلائی ؟

 سالخوردگی مرحله ای حساس از عمر است که اگر با سلامت و رفاه نسبی توام شود از ایام خوش زندگی که همان دوران طلایی است تلقی می شود . اما اگر با بیماری وفقر توام شود ، مصیبتی است که از بدترین دوران زندگی که همان دوران خاکستری است به شمار می رود .دوران طلایی سالمندی سالهای پختگی و فرزانگی است .سالهای
درایت و پشت سرگذاشتن تجربه های گرانقدر است .سالهای بار وبر دادن درخت حیات وبه ثمر نشستن هر آنچه که در نوجوانی وجوانی و میان سالی کاشته است ، سالهایی است که جوانتر ها باید سراغ پیران آیند و از او بپرسند ویاد بگیرند. سالهای خلوت کردن با خاطرات و تجربه ها و آموخته ها وباز بینی و مرور گذشته و مآخذ و
باز گوئی حاصل از آن به دیگران است که با لذتی شگرف همراه است .اما این دور نمای خوش ، همیشه طلایی نیست . در بسیاری از موارد خاکستری است . تغییر و تحولات اقتصادی ،اجتماعی ، روانی ، سیاسی و تغییر بافت فرهنگی و تحول در رفتار روزمره که بخصوص در ۵۰ سال گذشته روندی سریع وفزاینده داشته است یکی از
 بیشترین آثار مخرب خود را بر زندگی افراد سالمند بجای گذاشته است .خانواده گسترده که در جامعه سنتی ما وجود داشت و امکان آن را فراهم می کرد که فرزندان ونوه ها و… در پیرامون خانه پدری یا درداخل آن با حفظ سلسله مراتب سنی زندگی کنند و پیرامون والدین لذت عاطفی دو جانبه را تجربه کنند امروزه رو به انهدام است .عجبا که نسل جوان و میانسال که خود با سالمندی وپیری روبروست چندان که باید به فکر نیست . اما می توان از پیری تصویر دگر داشت :

پیران سرم ،عشق جوانی به سرافتاد                             وآن راز که در دل بنهفتم به در افتاد
پیری چیزی بیش از مسن شدن است . پیری ممکن است به آهستگی یا با سرعت ،تدریجی یا ناگهانی فرا رسد . به نظر می رسد بعضی افراد موقرانه وبه زیبایی بسوی پیری گام بر می دارند .در حالیکه برخی دیگر یک شبه گویی در اثر واقعه ای ناگوار ناگهان پیر می شوند .نخستین باری که شخص در باره پیری به تفکر وتعمق                    می پردازد ، هنگامی است که پیر شده است. از اینرو پیری غالبا ًبه صورت غافلگیرانه است. بسیاری از شعرا ، نویسندگان و هنرمندان شناخت مثبتی از پیری به عنوان مرحله ای از زندگی پویا ندارند. البته شرائط سالمندان از جامعه به جامعه دیگر فرق می کند .

 به زبانی دیگر : هر چند دوره سالمندی با تغییرات مهمی همراه است ، اما الزاماً کل تغییرات منفی نیستند.
شرائط ذهنی و فکری سالمند ، خانواده و جامعه ، کیفیت زندگی سالمندان را تعیین می کند . از این رو دید و نگرش ، سالمند به دوره سالمندی و دید و نگرش خانواده نسبت به مرحله سالمندی و دید و نگرش جامعه به زندگی سالمندان یکی از نکات مهم و تعیین کننده در آینده زندگی اوست . پس خاکستری بودن یا طلایی بودن دوران سالمندی به عوامل سه گانه فوق بستگی دارد و از همه مهمتر دید ونگرش خود سالمند به دوره سالمندی است که می تواند دو عامل دیگر را تحت شعاع قرار دهد .

توصیه هایی برای سالم پیر شدن:

۱ – کاهش فشار روانی ( استرس )

استرس با اثرات مخربی که  بر کارکردهای جسمانی فرد سالمند می گذارد می تواند برعملکرد سیستم روانی ، عصبی و رفتاری او مانند : ، تفکر ،‌ خلق ، تمرکز و حافظه نیز تاثیر بگذارد . مواد شیمیایی که بدن در هنگام استرس تولید می کند در مغز تاثیر گذاشته در نتیجه تمرکز ،‌یادگیری و حافظه فرد سالمند را دستخوش اختلال می نماید . ضمن آنکه استرس باعث اضطراب و افسردگی نیز می شود .

برای مقابله با استرس در ابتدا باید منابع ایجاد کننده آن را شناسائی کرد . برای مثال گیر افتادن در ترافیک در ساعات شلوغ خیابانها می تواند باعث استرس فرد سالمندشود . از این رو با تنظیم زمان رفت و آمدها و یا تغییر مسیر می توان با آن مقابله کرد .اگر نگهداری اجباری نوه ها بعلت شاغل بودن والدینشان باعث خستگی و استرس است می توان با طرح موضوع در جستجوی راه حل برآمد .

با انجام فعالیتهائی مانند : پیاده روی ،  قدم زدن ،‌ بازیهای ورزشی و سرگرمی های مناسب و به کار بردن روشهای آرام سازی ، مدیتیشن و یوگا می توان استرس را کاهش داد .

۲- استراحت مناسب و کافی

خواب واستراحت کافی به فرد سالمند کمک می کند تا ذهنی آرام داشته باشد.توصیه می شود فرد سالمند ۸-۷ ساعت در شبانه روز  بخوابد .علاوه بر خواب شبانه، خواب نیمروزی به مدت ۳۰تا۴۰دقیقه برای تمدداعصاب  ونیز افزایش انرژی مناسب است .

۳ – محافظت از مغز و جلوگیری از صدمات‌ آن :

زمین خوردن شایع ترین صدمات مغزی در سالمندان است . این صدمات می تواند به افت توانایی های مغزی منجر شود پس باید از مغز، به عنوان عضو با ارزش به نحو مناسبی محافظت کرد . برای جلوگیری از زمین خوردن سالمندان باید موانع مسیر آمد و شد آنان  و جاهایی که احتمال لیز خوردن وجود دارد را اصلاح نمود . و در شب نیز آن فضا همیشه از نور کافی برخوردار باشد .

در اتومبیل همیشه از کمربند ایمنی استفاده شود و اگر هنگام شب و در مواقع نامناسب بدون همراه ‌رانندگی برای سالمندان مشکل است از این کار خودداری کنند .

در صورت استفاده از موتور سیکلت یا دوچرخه از کلاه ایمنی مناسب استفاده شود .

هنگام پیاده روی یا دویدن از کفش مناسب استفاده شود این فعالیت ها در مکان مناسب انجام شود تا از زمین خوردن پیشگیری گردد .

اگر احساس عدم تعادل هنگام ایستادن یا راه رفتن دارد با پزشک معالجش در مورد داروهای مصرفی صحبت کنید.

۴ – شرکت در فعالیتهای اجتماعی و حمایتی

 فرد سالمند باید روابط اجتماعی خود را در حدی حفظ کندکه با سالهای قبل از آن که تفاوت جزئی داشته باشد.برای بسیاری افراد، سالمندی  دوره تداوم رشد هوشی،هیجانی وروانی است.با انزوا ،افراد نسبت به افسردگی آسیب پذیرتر می شوند.تماس با جوانان نیز مهم است.فرد سالمند می تواند ارزش های فرهنگی رابه نسل جوان منتقل کند و احساس سودمند عزت نفس خودرا حفظ کندواز انزواوافسردگی واسترس روزمره رها گردد.

شاید در گذشته به علت کمبود وقت ، امکان شرکت در فعالیت های گروهی را وجود نداشت  اما حالا که چنین فرصتی پیش آمده نباید کوتاهی شود.

در کنسرت ها،سخنرانی ها،سینماومهمانی های دوستان وآشنایان،سفر های گروهی با بستگان ودوستان……شرکت کند.

سعی کند بادوستان وآشنایان خود ،حداقل یک بار در هفته دور هم جمع شوند.این عمل از شروع انزواطلبی در جلوگیری می کند.  بنابر این حمایتی که از روابط اجتماعی با دوستان ،‌خانواده ،‌بستگان و همکاران ایجاد می شود به حفظ سلامت روانی سالمندان کمک می کند . مطالعات نشان داده است در کسانی که با اعضای خانواده ،‌خویشاوندان و همچنین گروههای اجتماعی ارتباط خوبی دارند علائم آلزایمر دیرتر از کسانی که گوشه گیر و کم ارتباط هستند تظاهر می کند بنابراین توصیه می شود که سالمندان این ارتباط را حفظ کنند .

۵- فعالیت جنسی رضایت بخش در سالمندی یک نیاز طبیعی است

فعالیت جنسی در هرسنی بخشی غریزی وخودکار از رفتار انسانی است.در بسیاری از مردان وزنان فعالیت جنسی با افزایش سن کاهش می یابد.این روند معمولا تدریجی است واز میانسالی آغاز می شود.به نظر می رسد عوامل فرهنگی واجتماعی در تغییرات جنسی سالمندان بیش از تغییرات روانشناختی ناشی از پیری نقش داشته باشد.مهمترین عوامل موثر در میزان فعالیت جنسی در سن بالا به بقاء وسلامتی همسر،سلامتی خود فرد ومیزان فعالیت جنسی در گذشته مرتبط است  هم چنین استرس،افسردگی،اضطراب،تعارض های زناشویی وبیماری های جسمی ، عوارض برخی ازداروهای فشار خون وقلبی با کارکرد جنسی این افراد ممکن است تداخل داشته باشد.

برای سالمندان فعالیت جنسی رضایت بخش کاملا امکان پذیر است اما بسیاری از سالمندان بر اساس باور غلط عامه این فعالیت ها رابا افزایش سن کنار می گذارند.

روش زندگی سالم وحفظ سلامت،رژیم غذایی مناسب و ورزش منظم وعادات بهداشتی درست ، موثرترین راه برای کاهش خطر بیماری های مزمن ونیاز  به داروهایی است که ممکن است فعالیت جنسی رادر سالمندان مختل کند.

۶- از علایم افسردگی واضطراب آگاه باشید.

اگر اخیراٌ فرد سالمند  احساس تغییر خلق ،کاهش انرژی،کاهش لذت بردن از فعالیت های روزمره،احساس گناه،حس بی ارزشی ،میل به تنهایی،دلشوره واضطراب،کاهش خواب واشتهاوکاهش وزن وشکایات متعددجسمانی دارد . حتماٌ اورا همراه با یکی از اعضاءخانواده به متخصص روانپزشکی مراجعه دهید.

۷ –  تفکر مثبت داشتن  .

نقش تفکر مثبت در زندگی انسانها بسیار حائز اهمیت است . بدیهی است انسانها با مثبت اندیشی می توانند به هدفهای خود نزدیک و نزدیکتر شوند . باماشینی شدن زندگی ، انسانها کمتر فرصت دارند به خود بیاندیشند بلکه بیشتر درگیر مشکلات خود هستند. سالمندان نیز از این غائله مستثنی نیستند. وقتی با یک نقطه نظر مثبت و با تقویت هیجانات مثبت به موضوعات نگاه شود حل مسئله و تحمل مشکلات آسان تر می شود . برای حفظ سلامتی به خوبی های دنیا فکر کنید و با فعالیت ها و افراد ی که شما را خوشحال می کنند وقت بگذرانید . زندگی ما نتیجه انتخاب های ما تا این لحظه است. چون همیشه در انتخاب افکار خود آزاد هستیم، کنترل کامل زندگی و تمامی آنچه برای ما اتفاق  می افتد در دست خودمان است . قانون تفکر مثبت برای رسیدن به موفقیت و شادی و احساس رضایت مندی در زندگی امری ضروری است. شیوه تفکر شما نشان دهنده ی ارزش ها، اعتقادات و انتظارات شماست .

۸- قانون تغییر : مهمترین اصل در زندگی اصل تغییر است ، یعنی هیچ چیز ثابت نیست ، همه چیز در حال شدن است . از این رو ما باید توانائی تغییر داشته و همراه با جریانات زندگی این تغییرات را بپذیریم .

۹ – ارتباط معنوی :

یکی از جنبه های مهم سلامت روان ، بعد معنوی است . اگر مسائل معنوی و روحانی به شما احساس خوبی                می دهد سعی کنید ارتباط خود را با این موضوعات حفظ کنید . هر گونه عقاید مذهبی یا معنوی که دارید سعی کنید آن را تقویت نمائید . این ها ممکن است که به تخفیف افسردگی در سالمندی کمک کنند و یا حتی عامل دفاعی در برابر آلزایمر باشند کسانی که اعتقادات مذهبی و معنوی قوی دارند معمولاً به تبع آن احساس حمایت و راحتی بیشتری دارند .

چگونه می توان به حفظ حافظه در دوران سالمندی کمک نمود ؟

۱ – انتظار نداشته باشید که همه چیز را به یاد آورید . این روزها در دنیای شلوغی زندگی می کنیم که از اطلاعات مختلف اشباع شده است . بهتر است همیشه از لیست ‌یادداشت ومشخص کردن کارها براساس ثبت فعالیت روزانه استفاده نمائید .

۲ – سعی نمائید برای کارهای مختلف روال ثابت مشخص کنید . به عنوان مثال داروهایتان را همیشه در زمان خاصی مصرف کنید و برای دسته کلیدتان جای مخصوصی داشته باشید .

۳ – حافظه بصری (‌دیداری ) معمولاً‌ بهتر از حافظه شنیداری عمل می کند به عبارت دیگر ما آنچه را که می بینیم بهتر از آنچه می شنویم به یاد می آوریم و استفاده همزمان از هر دو ، به خاطر سپردن را آسانتر می کند .

۴ – برای به ذهن سپردن مطالب و موضوعات جدید ، آنها را داستانی ( دسته بندی ) کنید .

۵ – حفظ توجه موقع یادگیری مطالب جدید، باعث بهبود حافظه و یادگیری می شود پس در این موقعیت ها سعی کنید محرک های اضافی محیط را حذف کرده و روی موضوع متمرکز شوید .

۶ – اختصاص دادن زمان بیشتر برای یادگیری ، به خاطر سپردن و به یاد‌آوردن آن را تسهیل می کند .

تقویت حافظه در سالمندی :

در درجه اول از سؤال کردن و گفتن این که «موضوعی را فراموش کرده اید» نترسید و خجالت نکشید. اگر               نمی توانید مانند گذشته، چیزهایی را به یاد بیاورید، تقصیر شما نیست. بیایید به جای ناراحتی از این وضع، به راه هایی که حافظه شما را تقویت می کندو یا مانع کم شدن حافظه می شود ، توجه کنید. در این جا ما به نمونه هایی از این راه ها اشاره می کنیم؛ البته خود شما هم ممکن است از راه های دیگر برای یادآوری بهتر مطالب استفاده کنید.

*چیزهایی را که همیشه از آن استفاده می کنید مثل عینک یا کلید را در یک جای مشخص بگذارید به عنوان مثال داخل یک کاسه بزرگ در اتاق نشیمن.

* هر روز به اخبار رادیو یا تلویزیون گوش دهید. سعی کنید هر روز یک مطلب جدید یاد بگیرید،کتاب یا روزنامه را مطالعه کنید.

* در جمع دوستان یا خانواده، خاطرات گذشته را تعریف کنید. می توانید آلبوم عکس های قدیمی را برای یادآوری نام افراد و خاطرات گذشته نگاه کنید.

* خاطرات خود را بنویسید.

* بازی های فکری مثل شطرنج انجام دهید.

* با دوستانتان مشاعره کنید.

* جدول حل کنید.

* مطالبی را که ممکن است فراموش کنید، یادداشت نمایید. برای این کار یک تقویم جیبی بردارید. تمام تاریخ های مهم مثل روز تولد نوه تان، سالگردها، روزی که نوبت دکتر دارید، روز آخر مهلت پرداخت قبوض و … را در آن بنویسید. در انتهای تقویم، شماره تلفن های اقوام و دوستان را بنویسید. این تقویم را همیشه، حتی موقع خارج شدن از منزل همراه داشته باشید.

* یک دفترچه یادداشت در کنار تلفن بگذارید. هر بار که کسی تلفن می زند، اگر پیغامی دارد یا کاری از شما              می خواهد، بلافاصله یادداشت کنید. این کار کمک می کند که پیام های تلفنی را فراموش نکنید.

* هیچ گاه خودسرانه دارو مصرف نکنید. اما اگر دارویی توسط پزشک برای شما تجویز شده است، در مصرف درست و به موقع دارو دقت کنید. برای این که زمان مصرف یادتان نرود، از جعبه تقسیم دارو استفاده کنید. این جعبه را می توانید از داروخانه محل تهیه کنید. هر روز صبح داروهایتان را داخل جعبه بیندازید. وقتی که به جعبه نگاه کنید، یادتان می آید کدام دارو را نخورده اید. همیشه جعبه را در جایی بگذارید که در معرض دید شما باشد ولی کودکان به آن دسترسی نداشته باشند.

علائم خطر :‌

این علائم اجزاء طبیعی سالمندی نیستند و ممکن است وجود یک بیماری را نشان دهند پس بهتر است با پزشک مشورت شود .

۱ – خلق افسرده و غمگین که بیشتر از دو هفته طول بکشد.

۲ – گریه های مکرر بی دلیل .

۳ – از دست دادن علاقه و لذت به چیزها یا افرادی که قبلاً‌ احساس مثبتی ایجاد می کرده اند .

۴ – احساس خستگی غیر عادی ، بی حالی و احساس بی انرژی بودن .

۵ – تحریک پذیری و جر و بحث مکرر یا پرخاشگری.

۶ – از دست دادن یا افزایش اشتها و تغییر وزن بارز .

۷ – تغییر وضعیت خواب مثل بی خوابی در ابتدا یا انتهای شب یا خوابیدن بیشتر از حد معمول .

۸ – احساس بی ارزشی یا احساس گناه بی مورد ، ناامیدی یا احساس بی کسی.

۹ – کاهش توانایی فکر کردن‌ ، تمرکز و تصمیم گیری و …

۱۰ – افکار تکرار شونده راجع به مرگ ،‌مردن یا خودکشی (‌افکار خودکشی نیازمند مراجعه فوری به پزشک یا روانپزشک است .)

۱۱ – دردهای بدون علت جسمانی ، یبوست و یا ناراحتی های دیگر بدنی که توضیح خاصی برای آن وجود ندارد .

۱۲ – حالت گیجی یا حواس پرتی

۱۳ – اختلال حافظه ، به خصوص حافظه وقایع اخیر

۱۴ – گوشه گیری و قطع ارتباط اجتماعی

۱۵ – اشکال در حساب و کتاب یا کار با اعداد

۱۶ – تغییر در ظاهر و شکل مرتب لباس پوشیدن

۱۷ – اشکال در مرتب نگهداشتن خانه و محل زندگی

گردآوری :

محمودرضا هاشم ورزی – کارشناس ارشد روانشناسی بالینی – MPH بهداشت روان و اعتیاد

مدرس دانشگاه  Email : RELAX _ 892 @ YAHOO. COM

علل عمده درد زانو و چگونگی درمان آن

محققان اعلام کردند تقریبا نیمی از بزرگسالان حداقل در یکی از پاهای خود تا رسیدن به سن ۸۵ سالگی دچار آرتروز می‌شود و البته این ریسک در بین افراد چاق بیش‌تر است. وزن بیش‌تر فشار را بر مفاصل زانو افزایش می‌دهد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  محافظت از زانو در سنین جوانی می‌تواند از بروز مشکلات جدی‌تر مانند آرتروز و مشکلات زانو در سنین بالا پیشگیری کند. هر زمان که شما قدم برمی‌دارید سه برابر وزن خود را به زانوی خود وارد می‌کنید. زمانی که شما می‌دوید فشار وارده به ۵ برابر می‌رسد. زمانی که شما می‌‌پرید شدت فشار ۷ برابر می‌رسد. اگر شما مرتبا در زانوهای خود احساس درد می‌کنید، تغییر شیوه زندگی می‌تواند به عنوان اولین اقدام مورد نظر قرار بگیرد.
کاهش وزن تا ۷۰ درصد و ورزش کردن تا ۳۰ درصد می‌تواند در کاهش دردها موثر باشد.

ورزش‌های با شدت متوسط مانند شنا و دوچرخه سواری نیز بسیار بهتر از دویدن یا شنا کردن می‌تواند در حفاظت از زانوها موثر باشد. تقویت عضلات ران‌ها و کمر در کاهش فشار زیاد روی زانوها موثر است.
اگر شما بیش از دو هفته به طور مداوم احساس زانودرد دارید حتما باید به پزشک مراجعه کنید، چرا که ممکن است مشکلی در زانوی شما وجود داشته باشد که با گذشت زمان امکان حادتر شدن آن وجود دارد.
زانو مفصلی است که غیر از حرکت باز و بسته شدن دارای حرکات خفیف چرخش به داخل و خارج نیز می باشد در تشکیل و نگهداری مفصل زانو, استخوانها , رباطها و غضروف هایی شرکت دارند که به اختصار آین ساختارها و عملکرد آن ها را توضیح می دهیم.
استخوانها :
- سه استخوان در تشکیل مفصل زانو شرکت دارند.
- در بالا استخوان ران و در پائین استخوان درشت نی و در جلو استخوان کشکک در تشکیل مفصل زانو شرکت می کنند.
- استخوان نازک نی در تشکیل مفصل زانو شرکت ندارند اما درست در مجاورت بخش خارجی مفصل زانو قرار دارد.
رباطها :
- رباط ها باندهای فیبری هستند که دو استخوان را بهم ارتباط و متصل می کنند.
- زانو�۴ رباط مهم دارد که این�۴ رباط استخوان ران را به استخوان درشت نی محکم متصل می کنند و پایداری استاتیک مفصل زانو را تامین می کنند.
- رباطهای صلیبی قدامی و خلفی سبب پایداری مفصل زانو در حرکات به سمت جلو و عقب و ضربات در این جهات و نیز پایداری مفصل زانو در برابر حرکات چرخشی اعمال شده به زانو می شوند.
- رباطهای جانبی داخلی و خارجی که در طرفین زانو قرار دارند هم سبب پایداری مفصل زانو در برابر اعمال نیرو به سمت خارج و داخل زانو می شوند.
تاندونها:تاندونها عضلات را به استخوان اتصال می دهند.
- تاندون عضله چهار سر رانی ( جلوی ران ) -� در پائین در جلوی مفصل زانو به استخوان کشکک اتصال می یابد و ادامه آن در پائین کشکک به استخوان درشت نی اتصال می یابد. عمل عضله چهار سر رانی باز کردن زانو می باشد.
غضروفها:
- به ساختمانهای غضروفی زانو منیسک می گوئیم که در بین دو استخوان درشت نی و ران قرار دارند و سبب افزایش سطح تماس در استخوان فوق و افزایش پایداری مفصل زانو می شوند.
بورسها :
- بورس یک کیسه کوچک حاوی مایع است که سبب تسهیل حرکات مفصلی می شوند.
- زانو سه بورس دارد که عبارتند از : بورس کشکک ( جلوی کشکک و زیر پوست ) و بورس زیر کشکک و بورس غازی (Anserine) که در سمت داخل زانو حدود۲ �اینچ زیر مفصل زانو قرار دارد.
توجه:همواره باید توجه داشت که دردی که در زانو احساس می شود می تواند ناشی از درد واقعی زانو باشد یا یک درد ارجاعی از ناحیه کمر, ران و یا مچ پا باشد.
علل درد مزمن زانو
آرتروز :
- تعریف : به تخریب غضروف مفصلی زانو آرتروز زانو می گویند. در فرم شدید این بیماری منیسک ها که غضروفی اند بطور کامل از بین می روند و در استخوان ران و درشت نی به یکدیگر سایش پیدا می کنند.
- نشانه ها : آرتروز زانو سبب درد مزمن زانو می شود که با فعالیت زانو این درد تشدید می گردد.
- درمان : هدف از درمان در آرتروز کنترل درد است که می تواند با تقویت عضلات حول مفصل زانو یا استفاده از داروهای ضد درد و در موارد شدید تعویض مفصل زانو انجام گیرد.
بورسیت :
- تعریف :

در نتیجه ضربات, عفونت و استفاده مکرر از زانو بصورتی که زانو به زمین فشرده شود می تواند منجر به التهاب بورس های زانو شود.
- نشانه ها : شایعترین بورسی که دچار التهاب می شود بورس جلوی کشکک است که در افرادی که زیاد زانو می زنند مثل خدمتکاران یا آنها که زیاد فرش می شویند دیده می شود و منجر به درد جلوی زانو و التهاب و قرمزی می شود. همچنین التهاب بورس غازی که در زیر و داخل مفصل زانو قرار دارد در افراد چاق و زنان شایعتر است و سبب درد� قسمت داخل و پائین زانو بخصوص در شب و در هنگام خم شدن زانو می شود.
- درمان :

درمان بر پایه اصول اولیه مراقبتی شامل بالا نگه داشتن, استراحت, فشار موضعی و یخ درمانی است و گاهی هم از داروهای ضد درد غیر استروئیدی ( ایبوبروفن و استامینوفن ) استفاده می شود. در موارد شدید گاهی از تزریق کورتون به داخل بورس استفاده می شود.
عفونت :
- تعریف : ورود عامل عفونی ( معمولاً باکتری ) به فضای مفصلی را گویند که سبب ایجاد عفونت زانو می شود.
- نشانه ها : درد شدید زانو بهمراه تورم و قرمزی آن. همچنین اغلب فرد دچار تب و گاهی دچار لرز می شود.
- درمان : شامل تجویز آتنی بیوتیک برای از بین بردن عامل بیماری و گاهی تخلیه با سوزن مایع مفصلی است.
کندرومالاسی کشکک ( نرمی غضروفی ) :
- تعریف : سایش کشکک به قسمت داخلی یا خارجی انتهای تحتانی ران که موجب فشار به غضروف سطح داخلی کشکک و آسیب به آن شود.
- علائم : این عارضه بیشتر در خانمهای جوان و نیز در ورزشکاران از هر دو جنس رخ می دهد. سایش مداوم سطوح مفصلی بین کشکک و ران سبب التهاب و تخریب غضروف مفصلی می شود که سبب درد همراه با فعالیت و درد بدنبال شستن طولانی در زانو می شود.
- درمان : در موارد خفیف با اصول اولیه درمان ( استراحت, یخ درمانی, بالا نگه داشتن و فشار موضعی ) و استفاده از داروهای ضد التهابی درمان صورت می گیرد همچنین تقویت عضله چهار سر رانی در جلوی ران می تواند آنرا بهبود بخشد.
زانو پرش کاران:
- تعریف : به التهاب تاندون عضله�۴ سر در یکی از این�۳ نقطه : بالای کشکک, درست زیر کشکک و در محل اتصال به درشت نی می گوئیم مدت نامگذاری به عنوان زانوی پرش کاران این است که این آسیب عمدتاً در ورزشهای پرش و در والیبال و بسکتبال رخ می دهد.
- نشانه ها: دردی موضعی که با پرش بدتر می شود و با استراحت بهبود می یابد یا کمتر می شود.( بخاطر فشار روی فیبرهای تاندونی هنگام پرش )
- درمان : اساس درمان بر پایه یخ درمانی, استراحت و داروهای ضد التهابی است. بعد از کنترل درد باید تقویت عضلات چهار سر رانی و عضلات پشت ران صورت گیرد.
برخورد با آسیب های زانو
در هر آسیب زانو اولین امری که رخ می دهد بوجود آمدن التهاب است. که این التهاب منجر به درد و تورم و کاهش توانایی حرکت مفصل زانو خواهد شد. شکستن این سیکل التهابی می تواند منجر به تسریع بهبودی و کاهش درد شود. برای این امر باید کارهای زیر صورت گیرد :
*استراحت به زانو :
- استراحت سبب کاهش کشش های مکرر روی زانو می شود.
- استراحت سبب کاهش التهاب و جلوگیری از ورود آسیب بیشتر به زانو می گردد.
* یخ درمانی :
- سبب کاهش تورم زانو می گردد و در هر نوع آسیب حاد و آسیب مزمن زانو کاربرد دارد.
- اغلب مولفان توصیه می کنند یخ درمانی ۲-۳ بار در روز و هر بار برای مدت ۲۰-۳۰ دقیقه صورت گیرد.
- از تماس مستقیم یخ با پوست بپرهیزید. می توانید کیسه حاوی یخ را در حوله قرار دهید و حوله را روی محل بگذارید.
* فشار موضعی به زانو توسط بانداژ محل :
- فشار موضعی سبب کاهش تورم و تسریع بهبودی می شود.
- در برخی از آسیب های زانو بانداژ می تواند به قرار گیری صحیح کشکک سرجای خود و حفظ حرکات مناسب مفصل زانو کمک کند.
* بالا نگه داشتن زانو :
- سبب کاهش تورم و التهاب می گردد.
- بالا نگه داشتن سبب تخلیه مواد زائد و التهابی از زانو به سوی گردش خون مرکزی و کاهش التهاب می شود.
* استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ( NSAIDS ) :
- این داروها� در دوز کم سبب کاهش درد می شوند.
- این داروها در دوز بالاتر سبب کاهش التهاب هم می شوند.
- نمونه ای از این داروها عبارتند از : ناپروکسن و ایبوبروفن.
- چنانچه زخم معده یا اثنی عشر دارید یا قبلاً دچار خونریزی به هر دلیل شده اید قبلاً از مصرف این داروها حتماً با پزشک مشاوره کنید.
چه موقع به پزشک مراجعه شود
- هر گاه بعد از انجام برخوردهای اولیه که اشاره شد و یا استفاده از داروهای ضد درد بعد از ۳-۷ روز علائم شما ادامه یافت یا حتی بدتر شد حتماً -� به پزشک مراجعه نمائید.
- هرگاه بدنبال آسیب به زانو قادر به راه رفتن روی زانو نبودید فوراً به پزشک یا اورژانس مراجعه نمایید چرا که احتمال بروز شکستگی زانو در این موارد بالاست و یک اورژانس به حساب می آید.
- تب بهمراه درد زانو ( احتمال عفونت زانو )
- درد بسیار شدید و غیر قابل تحمل در زانو.
- زخم بزرگ یا عمیق در ناحیه زانو باشد.
- تورم زانو در افرادی که بیماری خونی دارند ( هموفیلی ) یا آنها که داروهای ضد انعقادی مصرف می کنند ( مثل وارفارین )
شرح حال, معاینه و بررسی های تصویری
شرح حال :
- درد در کجای زانوست ؟
- ماهیت درد چگونه است, درد تیز است یا گنگ و مبهم؟
- آیا آسیب قبلی در ناحیه زانو وجود داشته است یا خیر ؟
- چه حرکاتی درد را بهبود و چه حرکاتی آنرا تشدید می کند ؟
- آیا فرد مشکل طبی خاصی دارد؟
- میزان فعالیت روزانه وی چقدر است ؟
- چه داروهایی احتمالاً مصرف می کند ؟
- آیا حس در ناحیه پا و ساق نرمال است ؟
- آیا فرد تب داشته است یا خیر ؟
معاینه:
- بررسی ظاهری زانو از نظر کبودی, تورم, تغییر شکل.
- بررسی حساسیت زانو در لمس آن.
- بررسی و انجام تستهای اختصاصی مربوط به ارزیابی سلامت رباطها, تاندونها و منیسک ها که خارج از بحث ماست.
رادیوگرافی و سی تی اسکن :
- بر حسب شرح حال و معاینه پزشک امکان دارد برای بررسی شکستگی استخوانی احتمالی یا دررفتگی زانو و گاهی برای بررسی برخی سطوح مفصلی یا مشاهده تغییرات تخریبی زانو ( آرتروز ) عکس رادیوگرافی ساده درخواست کند.
- بندرت پزشک برای بررسی دقیق شکستگی یا دررفتگی امکان دارد سی تی اسکن درخواست کند.
- هم CT اسکن و هم رادیوگرافی ساده برای بررسی شکستگی های عادی هستند اما هر دوی آنها در بررسی و ارزیابی بافت نرم مفصل که شامل رباطها, عضلات و تاندونها و منیسک ها می باشند ناتوان هستند.
ام آر آی:
- در مقایسه با سی تی اسکن, ام آر آی شکستگی های استخوانی را بخوبی نشان نمی دهد.
- در مقایسه با سی تی اسکن, ام آر آی برای بررسی رباطها و تاندونها بسیار عالی است.
آرتروسکوپی :
- به مشاهده داخل مفصل زانو توسط دستگاه ویدئوئی می گویند.
- در این روش جراح توسط ابزاری خاص وارد حفره مفصلی زانو شده و آنرا بدقت بررسی می کند.
- در مواردی می توان اجسام زائد مثل قطعات شکسته غضروف که داخل فضای مفصلی مانده اند و سبب درد شده اند را با این روش تخلیه کرد.
جلوگیری از صدمات زانو
- لاغر اندام بمانید یا بهتر بگوئیم چاق نشوید. با حفظ وزن متعادل فشار بر روی زانوها کاهش و احتمال آسیب و آرتروز هم کاهش خواهد یافت.
- تناسب بدن خود را با انجام حرکات کششی و تقویت متناسب عضلات حفظ کنید. انجام حرکات کششی روی زانو قبل از ورزش به نحو قابل ملاحظه ای صدمات به زانو را کاهش می دهد.
- تقویت عضلات چهار سر رانی و پشت ران هر دو به کاهش آسیب های زانو کمک می کند.
- چنانچه درد مزمن زانو دارید شنا و ورزشهای آبی می تواند درد شما را بهبود بخشد, نیروی شناوری در آب سبب کاهش وزن و نیروی وارده به زانوها می شود.
- به بدن خود احترام بگذارید چنانچه ملی درد زانوی شما را ایجاد نموده یا بدتر می کند آنرا انجام ندهید.
- هرگاه خسته اید ورزش را ادامه ندهید, بسیاری از آسیبهای ورزشی هنگامی رخ می دهند که ورزشکار خسته است.
- استفاده از زانو بند در ورزشهایی مثل والیبال یا بسکتبال مفید است.

زانوها چه کاری انجام می دهند؟

زانوها تکیه گاهی استوار برای بدن مهیا می کنند.آنها همچنین اجازه به پاها می دهند که خم و راست شوند.هر دو عمل خم و راست کردن و ثبات مرد نیاز ایستادن ،راه رفتن، دویدن، دولا شدن، پریدن، چرخیدن است.دیگر قسمت های بدن کمک به زانوها برای انجام کارشان می کنند.

اینها عبارتند از:

- استخوان ها

- غضروف

-  ماهیچه ها

- لیگامنت ها

- تاندون ها

اگر هر کدام از این قسمتها صدمه ببیند ، به زانو ممکن است خسارت وارد آید و قادر به انجام کار خود نباشد.

چه کسانی مشکلات زانو به هم می زنند؟

مردان، زنان، و بچه ها می توانند مشکلات زانو داشته باشند. آنها در مردم از همه نژادها و سلبقه قومی اتفاق می افتد.

چه چیزهایی موجب مشکلات زانو می شود؟

مشکلات مکانیکی زانو می تواند ایجاد شود به وسیله:

- ضربه مستقیم یا حرکت ناگهانی که موجب در رفتگی و ضرب زانو شود

-  استئو آرتریت در زانو ، در نتیجه فرسایش و پارگی در قسمتهایش

مشکلات التهابی زانو می تواند به وسیله برخی بیماری های روماتیسمی ، مانند آرتریت روماتوئیدrheumatoid arthritis و لوپوس اریتما توز(لوپوس) systemic lupus erythematosus ایجاد شود. این بیماری ها موجب ورم می شود که می تواند صدمه دائم به زانو ها بزند.

مشکلات زانو چگونه تشخیص داده می شود ؟

پزشکان مشکلات زانو را تشخیص می دهند  به وسیله استفاده از :

- تاریخچه پزشکی

- معاینه بالینی

-   تست های تشخیصی ( مانند عکس برداری، اسکن استخوان، سی تی اسکن، ام آر آی ، آرتروسکوپی، نمونه برداری).

آرتریت در زانوها

شایعترین نوع آرتریت زانوها  استئو آرتریت است. در این بیماری ، غضروف داخل زانو به تدریج دچار فرسایش شده . درمان های استئو آرتریت عبارتند از:

- داروهای کاهش درد، مانند آسپرین و استامینوفن

-  داروهای کاهش ورم و التهاب، مانند ایبوبروفن و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی(NSAIDs)

- ورزش برای بهبود حرکت و قوی کردن

- کاهش وزن

روماتوئید ارتریت نوع دیگری از التهاب مفصل (آرتریت) است که بر زانو تاثیر می گذارد. در روماتوئید ارتریت ،زانو ملتهب شده و غضروف ها ممکن است تخریب شوند. درمان شامل:

- فیزیوتراپی

-  دارو درمانی

-  جراحی تعویض زانو( برای زانوهای شدیدا صدمه دیده).

صدمات غضروف و اختلالات آن

نرمی غضروفchondromalacia اتفاق می افتد وقتی که غضروف کپسول زانو نرم شود. این می تواند به علت صدمه ، استفاده بیش از حد، یا ضعف ماهیچه ای باشد، یا اینکه قسمتی از زانو خارج از محور باشد.نرمی غضروف می تواند ایجاد شود اگر یک ضربه به کپسول زانو موجب پارگی تکه ای از غضروف یا یک تکه از غضروف که شامل تکه ای از استخوان است.

منیسک ها Meniscus تکه هایی C شکل از غضروف هستند که مانند یک بالشتک بین استخوان فمور (استخوان ران) و درشت نی (قلم پا) هستند. بسادگی صدمه می بیند اگر زانو بچرخد در حالی که دارد وزن بدن را تحمل می کند.ممکن است قسمتی یا کاملا پاره شود.اگر پارگی بسیار کوچک باشد منیسک بهم متصل می ماند از جلو و عقب زانو. اگر پارگی بزرگ باشد ، منیسک ممکن است آویزان بماند به وسیله رشته ای از غضروف. شدت صدمه بستگی به محل و اندازه پارگی دارد.

درمان برای صدمات غضروف عبارتند از:

- ورزش برای قوی کردن ماهیچه ها

- تحریک الکتریکی برای قوی کردن ماهیچه ها

-  جراحی برای صدمات شدید

صدمات رباط(لیگامنت)

دو تا از لیگامنت هایی که به طور شایع  در زانو صدمه می بینند لیگامان های جلویی و پشتی صلیبی Cruciateهستند.یک صدمه به این رباط ها اغلب اوقات موسوم به پیچ خوردگی است. لیگامان صلیبی جلوییACL اغلب اوقات کشیده یا پاره می شود( یا هردو) با یک حرکت چرخشی. لیگامنت پشتی PCL معمولا به وسیله ضربه های مستقیم ، مانند تصادف اتومبیل یا تکل در فوتبال صدمه می بیند.

لیگامنت های میانی و جانبی هم برcollateral  معمولا به وسیله یک ضربه به سطح بیرونی زانو ایجاد می شود . این می تواند موجب کشش و پارگی رباط شود. این ضربه ها خیلی از اوقات در ورزش هایی مانند فوتبال و هاکی اتفاق می افتد.

صدمات لیگامنت درمان می شوند با:

- گذاشتن بسته یخی درست بعد از صدمه برای کاهش ورم.

-  ورزش برای تقویت ماهیچه ها

-  یک حایل brace

-  جراحی( برای بیشتر صدمات شدید)

صدمات تاندون Tendone و اختلالات آن

۳ نوع اصلی صدمات تاندون و اختلالات آن عبارتند از:

-   التهاب تاندونTendinitis و پارگی تاندون ها

-   بیماری Osgood-Schatter

-  سندرم Iliotibial band

صدمات تاندون دارای دامنه ای از التهاب تاندونtendinitis  تا پارگی تاندون متغیر است.پارگی تاندون ها اغلب اوقات اتفاق می افتد در نتیجه:

-  استفاده بیش از حد از تاندون ( عمدتا در بعضی از ورزش ها).تاندون مانند یک باند کشی زهوار در رفته و کهنه کشیده و ملتهب می شود.

-  سعی کنید یک راحت باش داشته باشید. اگر ماهیچه های ران منقبض شوند، تاندون می تواند پاره شود. این بیشتر در افراد پیرتر با تاندون های ضعیف اتفاق می افتد.

یک نوع از التهاب تاندون زانو موسوم به زانوی پرش کننده هاJumpers knee است. در ورزش هایی که نیاز به پریدن دارد، مانند بسکتبال، تاندون ملتهب شده و می تواند پاره شود.

بیماری Osgood – Schlatter بوسیله فشار stress یا کشش بر قسمتی از ناحیه رشد بالای استخوان قلم پا ایجاد می شود. این موجب ورم در زانو و قسمت بالایی استخوان قلم پا می شود. این می تواند اتفاق افتد اگر تاندون شخصی از استخوان کنده شود ، و تکه ای از استخوان را با خود داشته باشد. افراد جوان که می دوند و می پرند در هنگام ورزش می توانند این نوع صدمه را داشته باشند.

سندرم Iliotibial band وقتی اتفاق می افتد که تاندون بر استخوان خارجی زانو سائیده شده و ایجاد ورم می کند. این اتفاق می افتد اگر زانو برای مدت زیاد خیلی مورد استفاده قرار گیرد. این اغلب اوقات در تمرینات آموزشی ورزش اتفاق می افتد.

درمان ها برای صدمات تاندون و اختلالات آنها شامل:

-  استراحت

-  یخ

- بالا نگه داشتن

-  داروها مانند آسپیرین یا ایبوبروفن برای از بین بردن درد و کاهش ورم

-  کاهش فعالیت های ورزشی

-  ورزش برای کشش و تقویت

- گچ گیری، اگر پارگی نسبی باشد

-   جراحی برای پارگی کامل یا صدمات خیلی شدید

دیگر صدمات زانو

بیماری استئو کوندریتOsteochondritis  زمانی اتفاق می افتد که خون کافی به قسمتی از استخوان زیر سطح مفصل نرسد. استخوان و غضروف بتدریج شل شده و ایجاد درد می کند. برخی از غضروف ها ممکن است شکسته شده و ایجاد درد حاد، ضعف، و قلف شدن مفصل کنند. فردی با این وضعیت ممکن است به استئو آرتریت تبدیل شود. جراحی درمان اصلی است.

-  اگر تکه های غضروف شل و ول و شکسته نباشد ، یک جراح ممکن است آنها را با پیچ آنها را سرجای بگذارد.این می تواند موجب تحریک جریان خون تازه ای به غضروف شود.

-   اگر تکه غضروف شل باشد، جراح ممکن است حفره را تراشیده تا به استخوان تازه برسد و یک پیوند استخوان برای ثابت نگه داشتن قطعه غضروف در محل استفاده کند.

-  تحقیقات برای پیوند غضروف و بافت در حال انجام است.

سندرم پلیکاPlica syndrome  اتفاق می افتد زمانی که رشته هایی از بافت در زانو موسوم به پلیکا در نتیجه استفاده زیاد و صدمه ورم می کند. درمان های این سندرم عبارتند از:

- داروهای نظیر آسپرین یا ایبوبروفن برای کاهش ورم

-  استراحت

-  یخ

-  باند کشی بر روی زانو

- ورزش برای تقویت ماهیچه ها

- تزریق کورتیزون به داخل پلیکا

-  جراحی برای برداشتن پلیکا اگر درمان های اولیه مشکل را مرتفع نکرد.

چه نوع پزشکی مشکلات زانو را درمان می کند؟

صدمات و بیماری های زانو معمولا به وسیله یک ارتوپد درمان می شوند(یک پزشک که درمان می کند مشکلات استخوانها، مفاصل، تاندون ها، لیگامانت ها و ماهیچه ها).

چگونه افراد می توانند از مشکلات زانو پیشگیری کنند؟

بعضی از مشکلات زانو ( مانند آنهایی که در نتیجه یک تصادف است) می تواند پیشگیری شوند. ولی خیلی از مشکلات زانو می توان با انجام اقدامات زیر پیشگیری کرد:

- گرم شدن قبل از انجام ورزش ها. دویدن و نرمش تمرینات گرم کننده خوبی هستند. کشش ماهیچه ها به جلو و عقب ران ها بهترین راه برای گرم کردن زانو هاست.

-  قوی کردن ماهیچه های پا با انجام برخی ورزش ها ( به عنوان مثال، بالا رفتن از پله ها، دوچرخه پایی ثابت، یا کار کردن با وزنه ها).

- از تغییر ناگهانی در شدت ورزش بپرهیزید.

- افزایش قدرت یا زمان فعالیت ورزشی به تدریج.

-  کفش های مناسب و اندازه بپوشید.

- حفظ وزن مناسب . وزن اضافی بر زانو ها فشار می گذارد.

چه نوع از ورزش برای افراد با مشکلات زانو بهترین است؟

سه نوع از ورزش برای افراد با آرتریت بهترین است:

- ورزش های دامنه حرکتی Range- of-Motion . این ورزش ها کمک به ثبات یا افزایش قابلیت انعطاف می شود.آنها همچنین سفتی در زانو ها را از بین می برند.

-  ورزش های قوی کنندهStrengthening exercise . این ورزش ها کمک به ثبات یا افزایش قدرت ماهیچه می شود. ماهیچه های قوی کمک به حمایت و حفاظت از مفاصل با آرتریت می کنند.

-  ورزش های هوازی یا استقامتی. این ورزش ها عمل قلب و جریان خون را بهبود می بخشند. آنها همچنین کمک به کنترل وزن می کنند . برخی مطالعات نشان داده که ورزش های هوازی می تواند ورم را بعض از زانو ها کاهش دهد.

اصول مراقبت از زانو
تحمل وزن بدن بر عهده برخی مفاصل مانند لگن (Hip) مچ پا و زانو است. ایستایی مفصل زانو استخوانی نیست بلکه لیگامانی بوده و در زیر پوست به وسیله زردپی‌ها و لیگامان‌ها حفظ می‌شود، از این‌رو بسیار در معرض صدمه است.

به گزارش ایران، وزنی که روی مفصل زانو وارد می‌شود بین سه تا ۵ برابر وزن کل بدن است. یعنی یک فرد ۷۰ کیلوگرمی حدود ۳۵۰ کیلوگرم نیرو در هر بار که پا روی زمین می‌گذارد، به مفصل زانوی خود تحمیل می‌کند. این میزان در حین دویدن تا ۷ برابر وزن بدن خواهد بود.

تغییرات غضروفی مربوط به سن که در اثر گذر زمان رخ می‌دهد در زانو خیلی زودتر از دیگر مفاصل خود را بروز می‌دهد.از نظر بهداشت زانو باید بدانیم که وزن بدن بسیار مؤثر است و می‌تواند عاملی‌مخرب باشد، به عنوان مثال اگر فردی ۱۰کیلوگرم اضافه وزن داشته باشد به‌طور حتم بدون آنکه بداند حدود ۵۰ کیلوگرم در مجموع روی زانوهایش فشار وارد کرده است. تقویت عضلات چهار سر زانو بدون فشار به مفصل با انجام تمرینات ورزشی نشسته و با عنوان نرمش‌های ایزومتریک و در کل تقویت عضلات اطراف زانو بسیار مهم و حائز اهمیت فراوان است.

ساییدگی زانو یا به علت کهنسالی بروز می‌کند که این مسئله طبیعی است و در افراد متفاوت خواهد بود اما عامل دیگر به علت پارگی مینیسک (حتی ضایعه کم) در صورت درمان نشدن به صورت تدریجی موجب ساییدگی زانو می‌شود.

خیلی از افراد را می‌بینیم که مشکل انحنای زانو دارند یعنی اگر پای آنها را از مچ به هم بچسبانیم از ناحیه زانو به هم نمی‌چسبد و اصطلاحاً حالت پرانتزی به خود می‌گیرد و یا برعکس که البته این مسئله به علل ژنتیکی یا به علت راشیتیسم می‌تواند بروز کند که باید درمان شود تا بیومکانیک زانو بر هم نخورده و آسیب احتمالی به زانو وارد نشود که به این علل، علل ثانویه می‌گویند.

البته بیماری‌هایی مثل آرتریت روماتوئید، نقرس، روماتیسم و یا تصادفات می‌تواند از دیگر عوامل تخریب‌کننده بافت غضروف زانو محسوب شود.درمان در مواردی که علل ثانویه وجود دارد با رفع عامل تخریب زانو به عنوان مثال درمان پارگی لیگامان و یا پرانتزی بودن پاها به داخل یا خارج بدن، پیش از آسیب به غضروف زانو بسیار مؤثر و حائز اهمیت است اما اگر غضروف از بین رفت متأسفانه در افرادی هم که سن بالایی دارند کار خاصی وجود ندارد و دانش از کمک به اینگونه بیماران ناتوان بوده و تنها راه موجود تعویض مفصل است. این روش درمانی امروزه از گستردگی خاصی بهره‌مند است و در آن جراحان زانو با تراشیدن سطح مفصل تخریب شده، به جای آن مفصل فلزی مصنوعی قرار می‌دهند.

با پیشرفت‌هایی که در طراحی اینگونه پروتزها حاصل شده، طول عمر بهره‌گیری از آنها نیز افزایش چشمگیری یافته است. چند فرضیه را باید برای حفظ سلامت زانوها درنظر داشت: اول این که تلاش کنیم وزن خودمان افزایش نیابد و اگر افزایش وزن داریم درصدد کاهش آن برآییم. دوم باید بدانیم که غضروف به‌طور مستقیم با تغذیه ارتباط ندارد ، اما چگالی استخوان به عنوان عاملی در حمایت غضروف ازاهمیت بالایی برخوردار است و این مسئله مستلزم مصرف کلسیم از طریق موادغذایی، لبنیات کم‌چرب، میوه‌ها و سبزی‌ها است.

قد و وزن افراد در بروز مشکلات زانو بسیار مهم است باید فراموش نکنیم که پله‌ها و یا کوهنوردی و استفاده نکردن از سرویس‌های بهداشتی فرنگی (توالت فرنگی) از علل صدمه زننده به زانو به شمار می‌رود.نادرست بالا رفتن و بویژه پائین آمدن از پله‌ها و حتی کوهستان به مفصل زانو آسیب فراوان می‌زند. پائین آمدن روی مفصل کشک رانی (پتله فمورال) نقش دارد و با بالا رفتن روی ساق پا فشار می‌آورد.

 پائین آمدن از پله‌ها ۷ تا ۸ برابر وزن بدن بر زانوها فشار می‌آورد و درباره کوهنوردی هم همینطور اگر زانوی دردناکی داریم با پای غیر دردناک بالا برویم و با پای دردناک پائین بیاییم چون پای دردناک صاف پائین می‌آید اما اگر مشکل زانو داریم باید از کوهنوردی پرهیز کنیم. توصیه می‌کنم تا از سرویس بهداشتی فرنگی حتی از سنین پائین‌تر در منازل استفاده شود، با توجه به رعایت نکات بهداشتی در این خصوص مشکلی از نظر شرعی نیز وجود نخواهد داشت.ورزش‌های آبی بویژه راه رفتن در آب بسیار توصیه می‌شود. بهتر است در نواحی کم‌عمق که بالای لگن آب وجود دارد در جهات مختلف راه برویم.

برخلاف باورهای غلط کله و پاچه جز چاق کردن افراد کاربردی در تقویت غضروف ندارد. درخصوص مکمل‌های تقویت غضروف باید با پزشک مشورت کرد اما اگر کسی کاملاً تخریب غضروف دارد دیگر مصرف این داروها بی‌معنا است.

۱۰ حرکت برای تقویت زانو و جلوگیری از آرترز

۱ ) محکم کردن زانو :
 بنشینید و پاها را مقابل خود دراز کنید . زانوی خود را هرچه محکم‌تر راست کنید، آن را به زمین فشار دهید و هم‌زمان پا را از مچ به سمت خود بکشید . زانو را تا پنج شماره راست نگه دارید ، سپس آن را کاملا شل کنید ( سه بار در روز هر بار ده مرتبه ).
 ۲ ) محکم کردن زانـو در حالت ایستاده یا نشسته :
بایـد این تمرین را در فعالیت‌های روزمـره خود بگنجانید . بـرای مثال هنگامی ‌که بـرای مدتی طولانی نشسته‌ اید به دفعات زانوی خود را راست کنید.
 ۳ ) محکم کردن زانـو با حمایـت پـاشنـه :
بنـشیـنـیـد و پاها را در مقابل خود دراز کنیـد . جسمی ( مانند حوله‌ای تا شده یا یک تکه چوب به ارتفاع پنج سانتی‌متر ) را زیـر پـاشنـه خود قرار دهیـد ، عضلات ران را سفت کنـیـد و انگشتان را از مچ پا به سمت خود بکشید . تا ده بشمارید ، سپس عضلات را شل کنید و این تمرین را حداقل دو بار در روز و هر بــار ده مرتـبـه انجام دهید .

 ۴ ) بالا بردن پا در وضعیت کشیده :
بنشینید و پاها را راست کنید . در حالی که زانو را در وضعیت کشیده قفل کرده‌ایـد ، پای آسیـب دیـده را بالا ببرید ، سپس تا نزدیکی زمین پایـیـن بیاوریـد . این تمرین را به‌صورت متوالی و سریع ده بار انجام دهید و سعی کنید به سی بار برسانید .

 ۵ ) بالا بردن پا با وزنه :
 بنشینید و پاهای خود را راست کنید. وزنه‌ای روی مچ پا قرار دهید،‌ پاها را در همان حالت راست بودن بالا ببرید و سپس به آرامی ‌پاییـن بیاوریـد . بـرای شروع ، وزنه نباید از یک کیلوگرم بیشتر باشد وزنه را به‌ تدریج سنگین‌تر کنید . مراقب باشید که زانو در وضعیت کشیده باشد. تمرین را با پنج بار شروع کنید و به‌تدریج به پنج سری ده‌تایی برسانید .

 ۶ ) چرخش مفصل ران :
 بنشینید و مفصل پاهای خود را راست کنید. در حالی که زانو را در همان وضعیـت کشیـده قفل کرده‌ایـد پـا را بالا ببـریـد و دایره‌هایی را با پای خود در فضا به ‌سرعت رسم کنید و آن را به سه سری ده‌تایی برسانید . این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا انجام دهید.

 ۷ ) حرکت الفبا :
 بنشینـیـد و پاها را راست کنید ، در حالی که زانو را صاف نگه داشته‌اید پا را بالا ببـریـد و بدون توقف حروف الفبا را در فضا بنویسیـد . وقتی این تمریـن برایتـان آسان شد ، آن را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.

 ۸ ) بالا بردن پا در وضعیت نشسته :
 بنشینید و پاها را راست کنید. در حالی که زانو را در وضعیت کشیده قفل کرده‌اید ، پا را بالا ببرید‌. به صورت عرضی آن را به یک سو ببرید و به آرامی ‌به سمت مرکز برگردانید و آن گاه به نرمی ‌پایین بیاورید . ایـن حرکت را با هر پا پنج بار تکرار کنید و به تدریج به سه سری ده‌تایی برسانید ؛‌ سپس این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.

 ۹ ) دور کردن مفصل ران :
 به پهلو بخوابـیـد ، به نحوی که پـای آسیب دیـده بالا قرار گیـرد . زانـو را راست نگه دارید و پا را از زانو بالا ببرید ، تا سه بشمارید و سپس به آرامی ‌پایین بیاورید. با پنج بار شروع کنید ، به ‌تدریج تعداد تمرین به سه سری ده‌تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا آن را ادامه دهید.

 ۱۰ ) بالا بردن پا در وضعیت دمر :
 روی شکم بخوابید . زانو را راست نگه دارید و پا را از عقب کمی ‌بالا ببرید. این وضعیت را تا سه شماره حفظ کنید، سپس به‌تدریج پا را پایین بیاورید. تمرین را با هر پا پنج بار انجام دهید، به ‌تدریج آن را به سه سری ده‌تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.
 

- درد زانو نشانه چیست؟
کمی بلندتر قدم برداشتید و حالا زانویتان درد گرفته است. زانو درد چیز بسیار شایعی است. زانوان همیشه نسبت به وارد شدن ضربه و کبود شدن حساس بوده‌اند. و جوامع هر‌چه فعال‌تر می‌شوند، زانوان بیشتر در معرض سائیدگی قرار می‌گیرند و روز به روز بر مبتلایان به زانو درد افزوده می‌شود.
یک زمین خوردن، پیچ خوردن، یا ضرب دیدن زانو و نیز جراحت قدیمی که کاملاً التیام نیافته است حالا نسبت به تغییر هوا حساس شده و درد می‌گیرد. اما بیشترین دردها مکرر و خودبه‌خود زانو ناشی از کار زیاد آن است.
مفصل زانو دارای رباط‌های محکمی برای نگاه‌‌داری و محافظت، غضروفی به‌صورت یک بالشتک برای استخوان‌ها، و وترهائی برای اتصال ماهیچه‌ها به یکدیگر است. اما حتی این بافت‌های کشسان نیز محدودیت‌هائی دارند. خم شدن یا چرخیدن بیش از حد، دویدن زیاد، یا پرش می‌تواند باعث پارگی یا التهاب آنها شود.
آسیب وارد شده به این بافت‌ها به سطوح استخوانی مفصل زانو هم سرایت می‌کند. بافت‌های زانو مانند یک کمک فنر اتومبیل عمل می‌کنند و اگر توقف ناگهانی آن یا فشار بیش از حد بر آن زیاد باشد، فرسوده می‌شود. در فرسودگی کمک فنر شما صدای مالش فنر بر فلز را می‌شنوید و در زانو درد ناشی از ماش استخوان‌ها را بر هم احساس می‌کنید.
بسیاری از دردهای ناشی از کار زیاد زانو در زیر یا دور کشکک آن است که در گروه گرفتاری‌های زانو به نام نرم غضروفی کشکک قرار دارند.
اما همهٔ دردهای کار زیاد جزو این دسته نیستند. مثلاً نوجوانی در خانه دارید که درست زیر کشکک زانویش درد می‌کند؛ این درد ممکن است بیماری آزگوود – شلاتر یا درد شدید باشد که به‌علت کشیدگی زیاد وترهای متصل به ساق پا است. همراهی جست‌وخیز زیاد و رشد سریع ماهیچه‌ها و استخوان‌های نوجوان باعث دردهای شدید در جلو یا زیر زانو می‌شود.
انجام حرکت غلط زانو باعث التهاب غشای مفصلی می‌شود. مفصل در این حالت دردناک و شبیه به کیسه‌ای پر از آب می‌گردد. التهاب غشای مفصلی از ضربه دیدن یا پیچ خوردن زانو ناشی شده و خون یا مایع در بافت‌های آن جمع می‌شود.
یکی دیگر ناراحتی‌های ناشی از کار زیاد زانو نوعی التهاب کیسهٔ زلالی آن است. یعنی آزردن قسمت جلو زانو باعث پر از آب‌شدن کیسهٔ واقع در آن می‌شود. شایع‌ترین علت این گرفتاری زانو زدن زیاد بر روی سطوح سفت است.
همچنین زانو مستعد ابتلا به نوعی التهاب استخوانی غضروفی است که مرگ قسمتی از سلول‌های استخوان یا غضروف است. علت این ناراحتی معلوم نیست. بالاخره قطعه استخوان یا غضروف مرده می‌شکند و با قفل شدن زانو درد شدیدتری را به‌دنبال دارد.
در بعضی موارد، درد زانو از جائی دیگر بدن، مثل انگشتان پا، مچ پا، ستون مهره‌ها، یا لگن سرچشمه می‌گیرد. صاف بودن کف پا یا ضعیف بودن قوزک باعث چرخیدن بیش از حد پا به درون می‌شود که این حالت فشار زیادی بر زانو می‌آورد. و اگر وضعیت ایستادن یا را‌ه‌رفتن نادرستی بگیرید درد در زانو احساس می‌شود.
همچنین زانو هدفی مساعد برای انواع التهاب مفاصل است. التهاب استخوانی مفصلی ناشی از تخریب غضروف و بافت‌های دیگر در اثر فرسودگی است. التهاب شبه‌روماتیسمی مفاصل با رشد فزایندهٔ درد و تورم مفصل و بافت‌های متصل‌کنندهٔ آن مشخص می‌شود که با علائم دیگر، مثل خستگی، کاهش وزن و تب خفیف، همراه است. در نقرس نیز که یک اختلال سوخت‌وسازی است، با رسوب اسید اوریک در مفاصل و بافت‌های دیگر ایجاد التهاب مفصلی می‌شود.
علاوه بر همه، اینها، زانو محل مستعدی برای رشد تومور و کیست، و نیز عفونت‌های دردناک باکتریائی است.

- درمان درد زانو
کلید اصلی تسکین بیشتر دردهای زانو انجام ندادن حرکاتی است که درد را شروع کرده‌‌اند. تکرار این حرکات جرقهٔ شعله‌ور شدن پاسخ‌های شدید درد است. زانوی دردناک را با ملایمت و آرامش درمان کنید.
اصول چهار‌گانه را رعایت کنید. استراحت، یخ گذاشتن، بستن، و بالا گرفتن در تسکین دردهای ناشی از پیچ‌خوردگی و کار زیاد زانو مؤثر است. استراحت از همه مهم‌تر است. سپس، بعد از یک دوره محدودیت فعالیت، به‌تدریج به کارهای عادی باز گردید.
همراه با چند روز استراحت از یخ نیز استفاده کنید. گذاشتن ۱۵ دقیقه یخ چند بار در روز به تسکین درد کمک می‌کند. زانو را با پارچه‌ای کشسان ببندید، ولی نه محکم. و بالشی زیر زانو بگذارید تا مایع جمع شده در آن تخلیه شود.
مسکن بخورید. آسپیرین و ایبوپروفن مسکن‌های خوبی برای رفع ورم و درد زانو هستند. استامینوفن درد را آرام می‌کند، ولی بر التهاب تأثیری ندارد.
زانو را گرم کنید. گذاشتن یخ در آسیب‌های بار اول درد را کاهش می‌دهد. اما در بیشتر موارد، گرمای مرطوب مؤثرتر است. حولهٔ گرم و مرطوب، کیسهٔ آب گرم و حمام آب گرم به تسکین درد کمک زیادی می‌کند.
وزن کم کنید. اگر اضافه وزن دارید، کاهش وزن راه خوبی برای کم کردن فشار وارد بر زانو در هنگام راه رفتن است. این فشار تا ۸ برابر وزن بدن است. یعنی با کاهش ۵ کیلوگرم وزن ۴۰ کیلوگرم فشار از روی زانو برداشته می‌شود.
کفی در کفش بگذارید. گذاشتن کفی طبی در کفش مانع چرخش زیاد پا را به طرف داخل می‌شود. اگر این چرخیدگی زیاد است، باید کفی مخصوص بگذارید.
بالش زیر زانو بگذارید. اگر در حین کار باید زانو بزنید، بالشتک نرمی زیر آن بگذارید و گاه‌گاه استراحتی به زانو بدهید تا فشار مداوم بر آن نیاید.
چمباتمه نزنید. چمباتمه زدن و خم کردن کامل زانو فشار بسیار زیادی بر آن وارد می‌کند که ممکن است باعث پارگی غضروف یا وتر ماهیچه‌ٔ چهار سر ران شود. در برخی افراد، چمباتمه زدن مکرر باعث حملات درد می‌شود.
نوع ورزش را عوض کنید. ورزش‌هائی مثل شنا، دوچرخه‌سواری، و پیاده‌روی هم به اندازهٔ دویدن سودمندند، ولی کمتر زانو را آزار می‌‌دهند. اگر حتماً باید بدوید، خوب خود را گرم کنید، مسافت کوتاه‌تری را بدوید، سطح نرم‌تری را برای دویدن انتخاب کنید، و همیشه کفش‌های مخصوص دویدن بپوشید.
ورزش کنید. ضعف ماهیچه‌ای بیشترین علت زمینه‌‌ای دردهای زانو است. به‌همین دلیل ۸۰ درصد دردهای زانو با انجام برنامهٔ ورزشی مناسب برای تقویت ماهیچه‌ها، مخصوصاً ماهیچه‌های جلو و پشت ران، تسکین می‌یابند.

آسیب زانو در ورزش 
 این روزها آسیب دیدگی زانو در میان فوتبالیستهای جوان ایرانی بیداد می کند و روزی نیست که در تمرینات تیمی و یا مسابقات باشگاهی و ملی بازیکنی در معرض این آسیب دیدگی قرار نگرفته باشد بطوری که به کابوسی برای جوانان تبدیل شده است. در مقاله ذیل ضمن معرفی آناتومی زانو و رباط ها و لیگامنت های مربوطه سعی شده ضمن معرفی انواع آسیب دیدگی نحوه مقابله با آنها نیز توضیح داده شود.
مقدمه
زانو بعد از مچ پا شایعترین محل صدمات ورزشی است.صدمات رباط صلیبی قدامی یکی ازعلل شایع زانودرد حاد و مزمن است.جراحات این رباط مهم زانو عمدتاً ناشی از کاهش ناگهانی سرعت در هنگام دویدن و صدمات ورزشی تماسی که جزء چرخشی روی زانو دارند می باشد. همچنین ورزشهای تماسی می توانند ثانویه به کشیده شدن زانو, اعمال نیروهایی از سمت خارج به داخل زانو و یا باز شدن بیش از اندازه زانو (Hyper extension ) سبب صدمه دیدگی رباط صلیبی قدامی ( ACL ) شوند.

صدمه دیدگی رباط ACL در سطح یکسانی از فعالیت در زنان بیشتر رخ می دهد و درصد قابل ملاحظه ای از صدمات زانو را تشکیل میدهد. حداقل ۵۰% از افراد با آسیب ACL دچار آسیب همراه در منیسک زانو می شوند که منیسک خارجی مستعدتر به آسیب دیدگی است ( البته در آسیب دیدگی حاد ). در آسیب های مزمن رباط ACL معمولاً منیسک داخلی است که دچار آسیب همراه می شود. سالانه در آمریکا ۹۵۰۰۰ پارگی رباط ACL گزارش می شود.
رباط صلیبی قدامی زانو ( ACL ) برای پایداری مفصل زانو در هنگام دویدن, پرتاب پا و … بسیار حیاتی است. زانویی با آسیب دیدگی رباط ACL بسیار برای صدمه دیدگی در منیسک و تغییرات تخریبی ( آرتروز ) مستعد است.

فرکانس
در آمریکا سالیانه ۲۰۰۰۰۰ آسیب مرتبط با ACL ایجاد می گردد که ۹۵۰۰۰ مورد آن پارگی رباط صلیبی قدامی است. همچنین سالیانه حدود ۱۰۰۰۰۰ بازسازی رباط توسط جراحی انجام می شود.
بروز آسیب به این رباط در ورزشهایی مثل فوتبال, بسکتبال و اسکی بیشتر است.
همچنین احتمال ایجاد این آسیب در زنان ۷/۹- ۵/۲ برابر مردان است ( در سطح یکسانی از فعالیت (

آناتومی کاربردی
رباط صلیبی قدامی در عقب به لبه خلفی داخلی کوندیل خارجی ران اتصال دارد سپس در داخل کپسول مفصل ران به سمت پائین, جلو و داخل رفته کمی پهن تر شده و به حفره ای در جلو و خارج استخوان درشت نی اتصال می یابد. این رباط دو باند دارد. باند جلویی داخلی که در هنگام خم شدن زانو کشیده و در هنگام باز شدن زانو شل است و باند خلفی خارجی که در هنگام باز شدن زانو کشیده و در هنگام خم شدگی زانو شل است.
رباط ACL از شاخه خلفی عصب مربوط به درشت نی عصب می گیرد و سبب ایجاد حس عمقی در زانو می شود.

بیومکانیک ورزشی
۸۵% از مقاومت در مقابل حرکت به جلوی استخوان درشت نی نسبت به استخوان ران را در محل مفصل زانو را ACL تامین می کند و سبب پایداری زانو در هنگام ایست ناگهانی می شود. حداکثر مقاومت ACL زمانی است که زانو در حالت کاملاً باز قرار دارد.
همچنین رباط صلیبی قدامی در محدود کردن میزان چرخش درشت نی هم نقش دارد و هنگامی که زانو کاملاً باز است در مقابل نیروهای وارد به زانو از داخل و خارج زانو را محافظت می کند و پایداری آنرا به کمک رباطهای جانبی زانو حفظ می کند.
هنگامی که ACL صدمه ببیند ترکیبی از حالت حرکت به جلوی درشت نی نسبت به ران و چرخش به خارج و داخل بیش از حد استخوان درشت نی رخ می دهد.
متوسط قدرت رباط صلیبی قدامی در برابر کشش حدود ۲۱۶۰ نیوتن می باشد که این مقدار بطور قابل ملاحظه ای کمتر از متوسط توان رباط صلیبی خلفی و تقریباً نصف رباط جانبی داخلی زانو است.

شرح حال
با یک شرح حال مناسب که تاکید آن بر مکانیسم آسیب و شناسایی آسیب های احتمالی قبلی است و معاینه مناسب می توان در اغلب موارد آسیب ACL را تشخیص داد
. در ورزشهای غیر تماسی:
- یک صدای تق همراه با آسیب ACL شنیده شده یا خیر. معمولاً این صدا هنگامی که فرد ناگهان تغییر مسیر داده یا ناگهان در هنگام دویدن ایستاده است و یا در هنگام افتادن روی پا بعد از پرش شنیده شده و بدنبال آن التهاب ایجاد شده است.
- در خلال چند ساعت خون در مفصل تجمع پیدا کرده است.
- فرد معمولاً نتوانسته است بخاطردرد و تورم یا ناپایداری زانو به فعالیت ادامه دهد.
• در ورزشهای تماسی و ضربات با انرژی بالا:
- این صدمات رباط ACL معمولاً با آسیب دیدگی سایر رباطهای زانو یا منیسک ها همراهی دارد
- اعمال یک نیروی شدید از سمت خارج به داخل به زانو می تواند منجر به یک سه گانه آسیب دیدگی شامل آسیب ACL, آسیب رباط جانبی داخلی زانو و آسیب تاخیری منیسک داخلی شود.

معاینه بالینی
• مشاهده دقیق زانو برای بررسی تجمع مایع یا تغییر شکل استخوانی ( شکستگی احتمالی ) طبق تحقیقات انجام شده در آسیب استخوانی تجمع سریع مایع در مفصل ۷۲% ارتباط با آسیب رباط صلیبی قدامی دارد.
• معاینه دامنه حرکات مفصل زانو بخصوص بازشدن کامل زانو که اگر نشود امکان آسیب همراه در منیسک را مطرح می کند.
• لمس ساختارهای استخوانی امکان دارد منجر به شناسایی شکستگی استخوان درشت نی شود.
• لمس خطوط مفصلی زانو برای ارزیابی آسیب احتمالی منیسک ها لازم است. همچنین باید رباطهای جانبی زانو معاینه شوند.
• انجام Lachman test بعد از رفع یا کاهش درد بیمار باید برای ارزیابی رباط ACL صورت گیرد به این صورت که فرد روی تخت خوابیده و زانو را در وضعیت خم شدگی ۲۰ تا ۳۰ درجه قرار می دهیم با دست چپ ران را می گیریم و با دست راست پشت قسمت فوقانی ساق را به جلو و طرف خود می کشیم. چنانچه در سمت آسیب دیده مقدار جابجا شده به جلو نسبت به سمت سالم در پای دیگر بیش از ۳ میلی متر باشد غیر عادی است و نمایانگر آسیب است.
• انجام تست Ant.drawer test بخاطر اسپاسم عضلات پشت ران که تست را متاثر می کند کمتر قابل اعتماد است. برای انجام تست بیمار به پشت خوابیده و زانوها را در وضعیت خم شدگی ۹۰ درجه قرار می دهد. معاینه گر جلوی وی نشسته و با دو دست پشت قسمت زیر زانو را می گیرد و ساق را به سمت خود می کشد و در آسیب رباط صلیبی قدامی استخوان درشت نی جلو می آید

علل آسیب دیدگی رباط صلیبی قدامی
• ورزشهای پر خطر برای آسیب دیدگی ACL : ورزشهای فوتبال, اسکی, بسکتبال و بیسبال مسئول ۷۸% از جراحات مرتبط با ورزش رباط صلیبی قدامی هستند.
• جنس : صدمات ورزشی زنان در زمینه پارگی رباط ACL بیشترمی باشند.
• کفش ورزشی : کفش های ورزشی که کناره های آنها سفتتر و محکمتر از وسط کف آنها می باشد بیشتر فرد را مستعد صدمه دیدگی ورزشی می کند.

بررسی تصویربرداری
رادیوگرافی:
• یافته های رادیوگرافیک اغلب منفی است.
• برای بررسی آسیب های همراه با پارگی ACL می توان از نماهای AP, Lateral و merchant و sunrise و Notch view استفاده نمود.
• نمای مایل برای بررسی صفحه استخوان تیبیا مفید است.
• امکان دارد در نمای AP شکستگی همراه با کندگی قسمت خارج کپسول ( Segond fracture ) دیده شود.
این شکستگی یک شاهد بر آسیب کپسول خارجی و یک مدرک غیر مستقیم بر آسیب رباط صلیبی قدامی است. و در قسمت خارجی صفحه تیبیا اتفاق می افتد درست در مجاورت خط مفصلی و در خلف توبرکل Gerdy

آرتروگرام:
• این روش تقریباً با MRI جایگزین شده است.
• از این روش برای بررسی پارگی ACL استفاده می شود.

ام آر آی:
• برای تشخیص آسیب های ACL حدود ۹۵% حساسیت دارد. همچنین با آن می توان کوفتگی های استخوانی را که در ۹۰% از موارد آسیب رباط صلیبی قدامی وجود دارند تشخیص داد.

درمان
فاز حاد:

چنانچه جراحی لازم باشد معمولاً آنرا ۳ هفته به تاخیر می اندازند تا التهاب کاهش یافته و از عوارضی مثل خشکی مفصل بدنبال جراحی سریع جلوگیری شود. باید در این سه هفته عضلات جلو و عقب ران و دامنه حرکتی مفصل زانو تقویت و زیاد شود که این امر می تواند به کاهش تجمع مایع مفصلی و بدست آوردن سریع توان عضلانی بعد از عمل کمک کند. برای تصمیم به جراحی توجه به چند فاکتور مهم است مثل سطح فعالیت ورزشی قبل از صدمه دیدگی , صدمات همراه , تمایل برای ادامه همان رشته ورزشی.و میزان شلی مفصل زانو.جراحی می تواند بصورت ترمیم داخل یا خارج مفصلی رباط صلیبی قدامی باشد, در روش داخل مفصلی توسط روش آرتروسکوپی رباط پاره شده را بصورت اولیه یا با استفاده از رباط زیر کشکک ترمیم می کنند. در روش خارج مفصلی هم با استفاده از بخشی از نوار فیبری خارج ران به نام ایلیو تیبیال تراکت زانو را در سمت خارجی در بیرون سطح مفصلی پایدار می کنند. انتخاب بین این دو روش بسته به نظر جراح دارد و امری تخصصی است. درمان غیر جراحی پارگی aclمعمولا برای افراد مسن و آنهایی که قصد پرداختن به ورزش های شدید و رقابتی را ندارند در نظر گرفته می شود.

فاز بهبودی: سه فاز دارد
• فاز اول : دو هفته اول بعد از جراحی را شامل می شود و هدف در آن رسیدن به بازشدگی کامل زانو ( Full extension ) و حفظ قدرت عضلانی عضله چهارسر رانی و کاهش تورم و نیز توانایی خم کردن زانو در حد نود درجه است.
• فاز دوم : هفته سوم تا پنجم بعد از عمل را شامل می شود و هدف در آن حفظ توانایی باز کردن کامل زانو و افزایش میزان خم شدن زانو به بیش از ۹۰ درجه تا رسیدن به خم شدگی کامل زانو است.
• فاز سوم : هفته ششم را شامل می گردد و هدف در آن افزایش قدرت و سفتی عضلانی است و بدنبال این مرحله به آرامی به ورزش باز می گردیم.بدون انجام تمرینات کافی در دوره بعد از جراحی بازگشت به ورزش به زمانی معادل ۹-۶ ماه زمان نیاز دارد.

عوارض
• خشکی مفصلی
• ناپایداری مفصل زانو
• دردو محدودیت حرکات مفصل زانو

پیش آگهی
• میزان موفقیت جراحی رباط ACL 95-82% است.
 

چه ورزشی برای زانو درد خوب است ؟
شنا کردن اولین گزینه پزشکان است.شنا به جز شنای کرال پشت،برای زانوها بسیار مفید است. علاوه بر شنا می‌‌توان در قسمت کم عمق استخر قرار گرفته و به مدت ۱۵ دقیقه در مسیر عرض استخر راه رفت.این کار موجب می‌‌شود بدون وارد آمدن فشار بر مفصل زانوی مبتلا به آرتروز، عضلات اطراف زانو تقویت شود تا وزن اندام‌های فوقانی به زانو وارد نیاید.البته امکان این ورزش همیشه مهیا نیست.دومین گزینه پیاده‌روی است.پیاده‌روی فشار زیادی بر زانوها وارد نمی‌کند. پیاده‌روی سریع،اگر قبلا آسیبی در زانوهایتان نداشته‌اید،مشکلی ندارد.اما به زانوهای معیوب آسیب می‌رساند.دوچرخه‌سواری نیز بر روی زانوها فشار زیادی وارد نمی‌کند.به‌طور کلی هرگونه فعالیتی که فشار کمی بر زانوها وارد کند و یا فعالیت‌هایی که در آنها شما مجبور نیستید به‌سرعت تغییر جهت بدهید،برای زانوها مشکل‌ساز نیستند.
 
ورزش هایی که برای شما مضر هستند:
هر ورزشی که مستلزم خم‌کردن شدید زانوها باشد می‌تواند به زانو صدمه بزند.اگر خم کردن به‌همراه بلندکردن وزنه باشند،فشار مضاعفی به زانوها وارد می‌کند و می‌تواند به زانو آسیب برساند.با این تعریف فعالیت‌های ورزشی که در آنها خم می‌شوید یا می‌پرید،مثل بسکتبال و فوتبال برای زانوها مضرند.ورزش‌هایی که در آن حرکت‌های خم‌شدن زانوها و فرودآمدن روی پاها به دفعات زیاد انجام می‌شود نیز برای زانوها مضر هستند،تنیس،بدمینتون و فوتبال از این دسته ورزش‌ها محسوب می‌شوند.طناب‌زدن جزء موارد استثنایی است که به رغم پریدن آسیبی به زانو وارد نمی‌کند.ورزش‌هایی که در آنها فرد می‌پرد،فرود می‌آید یا در حال دویدن به‌طور ناگهانی تغییر مسیر می‌دهد،فشار خیلی زیادی  روی زانوها وارد می‌کند که ممکن است منجر به آسیب‌ به رباط‌های زانو و به‌خصوص رباط صلیبی قدامی شوند.حتی مقادیر کم این فعالیت‌های ورزشی نیز می‌توانند باعث آسیب به غضروف یا منیسک‌های زانو که از غضروف آن محافظت می‌کنند، بشود.توجه داشته باشید ورزشکاران حرفه‌ای با گذراندن دوران بدن سازی و تقویت عضلات پا احتمال آسیب دیدگی را کاهش می‌دهند ضمن این‌که قبل از شروع ورزش نیز بدن خود را بطور اصولی و مناسب گرم می‌کنند، برای همین است که میزان آسیب در آنها کمتر است، ورزشکاران آماتوریست که مثلا فوتبال بازی می‌کنند.
 
ورزش اختصاصی
با چند ورزش می‌‌توان عضلات زانو را به طور اختصاصی تقویت کرد.یکی از این ورزش‌ها،این است که روی زمین بنشینند و پای خود را دراز کنند و به حالتی قرار گیرند که به مفصل‌‌شان فشاری وارد نیاید سپس به حالت در جا عضله جلوی ران خود را منقبض کنند و تا ۱۰ شماره به همین حالت نگه دارند.می‌‌توان برای مثال،صبح سه بار،ظهر سه بار و شب هم سه بار این کار را انجام دهید. البته در روزهای ابتدایی بهتر است زیاد به اندام‌های‌شان فشار وارد نیاورید و به تدریج و به صورت هفته‌ای یک بار،شدت یا مدت تمرین را به مقدار ۱۰ تا ۲۰ درصد افزایش دهید.این نوع ورزش برای عضله چهار سر ران یا جلوی ران است.برای پشت ران هم می‌‌توان عضله پشت ران را منقبض کرد و به طور مشابه با تعداد و مدت گفته شده عمل کرد.

نان سفید برای تندرستی زیان آور نیست اما چربی های شکم را افزایش می دهد .

پژوهشگران دانشگاه تافتز (tufts) آمریکامی گویند نتایج تحقیقات آنان نشان می دهد اگر کسی بخواهد از چربی اضافی شکم خلاص شود نان های تیره و سبوس دار مصرف و از خوردن نان سفید دوری کند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  در این تحقیق شرایط دو هزار و ۸۰۰ نفر را مطالعه و بررسی شد و نتایج آن نشان داد، نان سفید برای تندرستی زیان آور نیست اما چربی های شکم را افزایش می دهد.

این در حالی است که چربی های شکم با خوردن نان به رنگ تیره و تهیه شده از دانه های سبوس دار برطرف می شود،زیرا نان سبوس دار حاوی ویتامین های ب ۱۲، ب ۱۴ و املاح مفید دیگری است که به سادگی چربی های شکم را از بین می برد.

“نیکولا میکن”، محقق این بررسی توصیه کرد، نباید در مصرف نان تیره زیاده روی کرد،زیرا ممکن است عوارض داشته باشد.

محققان بر این باورند، مصرف معقول نان سبوس دار، سه مرتبه در روز همراه با یک بار نان سفید می تواند در یک دوره دو تا سه ماهه سبب کاهش وزن و کاهش بسیار چربی های شکم شود.

آنان همچنین بر مصرف میوه ها و سبزی ها  و پرهیز از مصرف دخانیات، غذای چرب و الکل تاکید کردند.

سالانه چهار هزار نفر در امارات به سرطان مبتلا می شوند .

بر اساس مطالعاتی که توسط بخش مرکز مطالعات ژنتیکی عرب انجام گرفته است، سرطات بعد از بیماریهای قلبی و تصادفات، به عنوان سومین عامل مرگ و میر شناخته می شود. بر اساس آمار منتشر شده جمعیت پزشکی امارات متحده عربی ، سالانه چهار هزار نفر به انواع سرطان در این کشور مبتلا می شوند که سرطان سینه ۲۱ درصد سرطان ها را تشکیل می دهد. 

  
 
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  دکتر ‘علی عبدالرزاق’ از متخصصان پزشکی نیز در اواخر هفته گذشته در جریان یک کنفرانس بیماریهای سرطان در دبی گفت : بیش از ۵۰ درصد از بیمارانی که به سرطان مبتلا شده اندبه عمل جراحی و شیمی درمانی نیاز دارند و برای حدود نیمی دیگر نیز شیمی درمانی و پرتو درمانی تجویز شده است .
بر اساس مقالات ارایه شده در این کنفرانس ، میزان ابتلا به سرطان در امارات – به ویژه سرطان سینه در بین زنان – از میانگین جهانی آن بیشتر است .

یکی از نگرانیها سرطان سینه نزد زنان امارات متحده عربی کاهش سن ابتلاء به این بیماری است و گفته می شو در مواردی این بیماری به سنین ۱۰ سالگیرسیده است .
بیشترین موارد ابتلا به سرطان در امارات مربوط به سرطان سینه ، ریه ، جهاز هاضمه ، کبد ، خون و استخوان است.
این مطالعات  بر پایه گزارش ها و آمار منتشر شده امارات متحده عربی در مورد سرطان از سال ۱۹۸۱ تا کنون صورت گرفته است. این تحقیق، افزایش قابل توجهی را در تعداد موردهای سرطانی در امارات طی ۳۰ سال گذشته نشان می دهد.
این گزارش همچنین به سرطان سینه به عنوان شایع ترین سرطان بدخیم در بانوان امارات متحده اشاره می کند، با توجه به اینکه روند تکامل بیماری مذکور در آنها حدود ده سال زودتر از همتایان آنان در کشورهای غربی می باشد.
بر اساس آمار گزارش شده، تعداد موارد سرطانی در بین اطفال اماراتی حدود ۹٫۵ درصد از کل، یعنی میانگین ۹٫۲ مورد از هر ۱۰۰٫۰۰۰ کودک می باشد.
مطالعات صورت گرفته نشان می دهد، سرطان غدد لنفی، رایج ترین سرطان بدخیم در بین کودکان امارات است که نزدیک به دو- سوم این کودکان از ازدواج های فامیلی به دنیا امده اند.
از طرفی دیگر، بر پایه این تحقیقات، سرطان پروستات، دومین سرطان رایج در میان مردان اماراتی است. بر اساس آمار گزارش شده از مرکز بهداشت دبی، ۲۸ مورد سرطان پروستات از بین ۲۱۶ مورد سرطان در فاصله سال های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۷ تشخیص داده شده است.

 مراجعه به پزشک و تشخیص ابتلاء به سرطان در درمان آن نقش مهمی دارد و در صورت تاخیر در درمان عوارض جبران ناپذیری به بیماران وارد می کند.
پیشتر منابع پزشکی و بیمارستانی در امارات نسبت به نوع تغذیه و استفاده از غذاهای آماده و مصرف چربیهای زیاد به شهروندان این کشور هشدار داده بودند.
پزشکان معتقدند که شیوه مصرف مواد غذایی و نوع آن در ابتلا به انواع بیماری از جمله سرطان ، چاقی مفرط و قند تاثیری مستقیم دارد.

پژوهشگران می گویند سبک ناسالم زندگی در امارات افزایش هشداردهنده بیماری‌ها در میان ساکنان این کشور را به دنبال داشته است.

وزارت بهداشت امارات بارها نسبت به شایع بودن بیماری اضافه وزن ، دیابت، فشار خون ، بیماریهای قلبی و عروقی و ژنتیکی هشدار داده ،ولی این بار به افزایش بالای ابتلا به بیماری سرطان روده بزرگ اشاره کرده است .

بر اساس آمار منتشر شده در امارات هر سال ‪ ۵۰‬نفر در ابوظبی پایتخت این کشور به بیماری سرطان روده مبتلا می‌شوند.

یک منبع بیمارستانی روز جمعه در این ارتباط گفت : مهمترین عامل ابتلا به این نوع سرطان سبک ناسالم زندگی در جامعه امارات است .

وی افزود: در جامعه امارات مردم در خوردن غداهای فست فود زیاده روی کرده و اغلب از اضافه وزن رنج می‌برند ، دخانیات مصرف کرده و حرکات فیزیکی چندانی نداشته و از ورزش استقبال نمی‌کنند.

سرطان روده بزرگ سومین سرطان کشنده در جهان محسوب می‌شود و سالانه ‪۷۰۰‬ هزار نفر به دلیل ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می‌دهند که مردان بالای ‪ ۵۰‬سال بیش از سایرین در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند.

با ادامه روند شیوه زندگی بدین شکل در امارات، نه تنها ابتلا به این بیماری سیر صعودی خواهد داشت ، بلکه سن ابتلا به آن نیز کاهش پیدا می‌کند

چرت زدن بهتر از یک خواب عمیق است .

محققان آلمانی می گویند نتایج تحقیقات نشان داده چنین یک چرت سبک  شش دقیقه‌ای در روزمی‌تواند حافظه را تقویت کند؛ جالب است که تاثیر این چرت می تواند بیشتر از یک خواب عمیق باشد .

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از بی بی سی ،  مطالعات پیشین نشان داده بود که خواب کافی می‌تواند به تقویت حافظه، کمک کند. مطالعه‌ای که در دانشگاه بوستون انجام شده و نتایج آن حدود ۳ هفته پیش منتشر شده بود، از همین دسته مطالعات است.

در این مطالعه مشخص شده بود دانشجویانی که در روز ۴۵دقیقه چرت می‌زنند، عملکرد تحصیلی و توان یادگیری بالاتری نسبت به هم‌کلاسی‌هایشان دارند. این مطالعه در نشریه علمی«خواب» منتشر شده بود.

گرچه این محققان همان‌جا تأکید کرده‌اند که این روش را نمی‌توان برای شاگرد اول شدن دانش‌آموزان و دانشجویان ته‌خطی استفاده کرد. این روش تنها می‌تواند کارایی یادگیری هر فرد را به حد مطلوب خودش برساند.

این نتایج چندان برای محققان تعجب‌آور نبود؛ چرا که می‌دانستند مغز طی یک خواب عمیق، فرصتی برای پردازش اطلاعاتی به دست می‌آورد که طی بیداری کسب کرده بود. به همین علت توصیه به داشتن یک چرت کوتاه روزانه، در راستای همان فرضیه‌های پیشین در مورد نقش خواب در فعالیت و عملکرد مغز بود.

اما این مطالعه جدید، که در دانشگاه دوسلدورف آلمان انجام شده، نگاه دیگری به ماجرا دارد. در مطالعات قبلی، نقش خواب «عمیق» بررسی شده بود؛ خوابی که رسیدن به آن، حداقل ۲۰دقیقه برای فرد زمان می‌برد.

در حالی که در مطالعه جدید، تنها ۶دقیقه چرت زدن هم مفید شناخته شده! در این مطالعه، تعدادی کلمات، به دو گروه از افرادنشان داده شد.یک گروه یک ساعت بعد را خوابیدند و به گروه دوم اجازه داده شد تنها ۶دقیقه چرت بزنند؛ یعنی به عبارتی فقط برای مدت کوتاهی چشمان‌شان را ببندند و استراحت کنند.

بعد از یک ساعت، افراد مورد آزمایش قرار گرفتند که کدام گروه می‌توانند کلمات داده شده را بهتر به یاد بیاورند.

مقایسه این دو گروه نشان داد که عملکرد گروه دوم بهتر بوده است؛ یعنی چرت کوتاه و فوق‌فشرده، حتی تأثیری به‌مراتب بهتر از یک خواب واقعی و عمیق و کامل داشته است و بهتر می‌تواند حافظه افراد را تقویت کند.

سایر محققان هنوز نظر صددرصد مساعدی نسبت به این نتایج ندارند؛ چرا که عقیده دارند باید مطالعات بیشتری در این مورد صورت گیرد. نمی‌توان تنها از روی نتایج یک مطالعه، تمام فرضیات پیشین را تغییر داد.

با این حال، این نتایج که در نشریه «نیوساینتیست» منتشر شده، می‌تواند سرنخ‌هایی برای بررسی بیشتر سازوکار خواب در تقویت حافظه به وجود آورد؛ به ویژه اینکه مطالعات دیگری نیز که پیش از این انجام شده بود، تأثیرات مثبت دیگری را برای چرت روزانه نشان می‌داد.

کاهش بیماری‌های قلبی و عروقی و کنترل بهتر فشارخون، یکی از این تأثیرات است. به‌نظر می‌رسد چرت روزانه، به‌عنوان فرصتی برای کسب آرامش و استراحت در این دنیای شلوغ و پرتنش، می‌تواند نقش مهمی در عملکرد مغز و نیز سلامت جسم انسان داشته باشد؛ حتی اگر این فرصت، تنها ۶ دقیقه، و به اندازه چشم‌برهم‌ نهادنی کوتاه باشد.

مکمل‌های فلفل ممکن است در کاهش وزن بی‌تاثیر باشند.
پژوهشگران علوم پزشکی می گویند نتایج تحقیقات نشان می دهد ماده شیمیایی موجود در فلفل تند موسوم به «دی هیدروکاپسیات ـ ایس» ترکیب فوق‌العاده‌ای برای کنترل وزن است و می‌تواند به سوزاندن کالری در بدن کمک کند

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  متخصصان ژاپنی تاکید کردند: مکمل‌های فلفل ممکن است نتوانند در کاهش وزن موثر واقع شوند.

در حالی که برخی از کمپانی‌ها توصیه می‌کنند، ماده شیمیایی موجود در فلفل تند موسوم به «دی هیدروکاپسیات ـ ایس» ترکیب فوق‌العاده‌ای برای کنترل وزن است و می‌تواند به سوزاندن کالری در بدن کمک کند، اما کارشناسان یک شرکت تولید کننده مواد غذایی در ژاپن تحت عنوان «آجینوموتو» ادعا کرده است که این ماده آنقدرها هم که به مردم توصیه می‌شود، نمی‌تواند در کاهش وزن تاثیر داشته باشد.

کارشناسان شرکت ژاپنی می‌گویند: طبق بررسی‌های متخصصان پس از مصرف قرص حاوی این ترکیب هیچ تغییری در وزن افراد مشاهده نمی‌شود و تنها افزایش اندکی در میزان سوختن کالری روزانه اتفاق می‌افتد.

با این حال برخی از پزشکان و متخصصان علوم تغذیه‌ای معتقدند که قضاوت در این زمینه به چگونگی بررسی اطلاعات به دست آمده، بستگی دارد و بنابراین انجام آزمایشات دقیق‌تر مورد نیاز است.

فلفل را می‌توان با خوردن فلفل قرمز خام یا پخته شده مصرف کرد.پودر فلفل قرمز خشک نیز موجود است که می‌توان آن را به غذا اضافه کرد،در مایعات،چای یا شیر مخلوط کرد یا کپسول آن را مصرف کرد.

شکل کرم آن نیز برای استعمال موضعی موجود است.

پژوهشگران از مدتها پیش معتقد بودند  که از این سبزی خوراکی می‌توان برای افزایش جریان خون، تحریک سیستم عصبی، افزایش اشتها و رهایی از سوءهاضمه استفاده کرد.

حتی بسیاری از محققان و متخصصان طب سنتی در چین توصیه می‌کنند که زنان برای تسکین دردهای ناشی از دوره عادت ماهانه می‌توانند از فلفل استفاده کنند.

نوعی از این سبزی به نام فلفل دلمه‌ای به رنگ‌های سبز، نارنجی، زرد و قرمز وجود دارند که اصلا تند نیستند و ما اغلب آنها را با غذا یا در سالاد استفاده می‌کنیم.

پژوهشگران علوم پزشکی در دانشگاه گنت کشور بلژیک می‌گویند: ماست حاوی میکروب‌ های زنده مفیدی است که از  این باکتری‌ها   می‌توان به عنوان سلاحی طلایی برای مقابله با بیماری آنفلوانزا استفاده کرد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از تلگراف ،  ماست یک ماده غذایی پروبیوتیک است، یعنی حاوی میکروب‌ های زنده مفیدی است که ماست وارد لوله گوارش می ‌شوند و با جایگزینی در روده‌ها، این اندام را از وجود باکتری‌ های بیماری ‌زا محافظت می ‌کنند و به عمل تخمیر ادامه می ‌دهند و با تولید اسید‌های چرب کوتاه زنجیره، به سلامت سلول‌ های روده کمک می ‌کنند.

 پزشکان می‌توانند از این سلاح طلایی برای درمان سرماخوردگی معمولی نیز بهره بگیرند.

پژوهشگران موفق شدند: باکتری‌های معمولی موجود در ماست را به گلوله‌های طلایی برای نابود سازی ویروس‌ها تبدیل کنند. آن‌ها میخ‌های بسیار ظریفی از جنس نقره را به این باکتری‌های بی‌ضرر متصل کرده و با این تغییر به باکتری‌ها توانایی نابودسازی ویروس‌ها را دادند.

این متخصصان باکتری‌های مجهز به میخ‌های نقره‌ای را علیه نوروویروس‌ها که عامل شیوع حالت تهوع زمستانی هستند را به کار بردند و دریافتند که ویروس از ایجاد عفونت ناتوان می‌شود.

از آنجا که آزاد سازی بدون کنترل این ذرات نقره‌ای در بدن می‌تواند مضر و خطرناک باشد، متخصصان بلژیکی آن‌ها را به باکتری‌ها متصل کردند تا نتوانند آزادانه در بدن جابجا شوند و به سایر نقاط بدن آسیب برسانند.

نتایج این آزمایشات در انجمن بیولوژی کاربردی لندن ارائه شده است.
 

پژوهشگران پیش از این اعلام نموده بودند که ماست در کاهش احتمال بروز سرطان روده نیز موثر است. به این ترتیب که لاکتوباکتریاسه‌های موجود در آن، رشد باکتری‌ های مفید در روده را تحریک کرده و باکتری‌ های بیماری ‌زا را که می‌ توانند به سلول‌ های روده آسیب برسانند، کاهش می ‌دهند. ا

از سوی دیگر این باکتری ‌ها با متصل شدن به اسید‌های صفراوی، احتمال وارد شدن آسیب به سلول ‌های روده را کم می ‌کنند و از تبدیل نیترات و نیتریت موجود در غذا به ترکیبات نیتروزآمین که سرطان ‌زا هستند، جلوگیری به عمل می‌ آورند.

کلسیم موجود در ماست نیز ضمن باند شدن با ترکیبات صفراوی، رشد سلول‌ های طولی روده را کم می ‌کند. طی برخی مطالعات دیده شده افرادی که روزانه بیش از ۱۲۰۰ میلی‌ گرم کلسیم مصرف می ‌کنند، ۷۵ درصد احتمال ابتلای کمتری به سرطان روده داشته‌اند.

شیوه زندگی(  Lifestyle  )  موجب افزایش  تعداد موارد سرطان شده است .

پژوهشگران رشته علوم پزشکی در کشور انگلیس می‌گویند: سرطان ( Cancer )  یک بیماری کاملا ساخته دست بشر است و مهمترین عامل به وجود آمدن آن زندگی مدرن است.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  سرطان نوعی بیماری است که در آن سلول‌ها توانایی تقسیم و رشد عادی خود را از دست می ‌دهند و این موضوع منجر به تسخیر، تخریب و فاسد شدن بافت‌های سالم می ‌شود. از اجتماع این سلول‌های سرطانی و تخریب سلول‌های بافت‌های سالم توده ‌ای به نام تومور ایجاد می‌شود.

بر اساس بازبینی‌های انجام شده بر روی بدن مومیایی‌ها، فسیل‌ها و آثار قدیمی پزشکی معلوم شده است که تا پیش از سال‌های اخیر که مسایلی مثل آلودگی محیط زندگی و رژیم غذایی نامطلوب و فقیر مطرح شده‌اند، امکان بروز تومورهای سرطانی بسیاری نادر بوده است.

بر اساس این گزارش منتشر شده در مجله «بازبینی سرطان نیچر» به رغم آزمایشات بافتی که بر روی صدها مومیایی مصری انجام گرفته معلوم شده که فقط یک مورد ابتلا به سرطان تایید شده است.

این متخصصان در دانشگاه منچستر انگلیس می‌گویند: مشاهدات ما نشان می‌دهد که فاکتورهای سرطانزا به جوامع تحت تاثیر زندگی مدرن و صنعتی امروز محدود می‌شوند و در محیط زندگی طبیعی عاملی وجود ندارد که بتواند باعث بروز سرطان شود.

پژوهشگران می گویند عادت‌های مفید ممکن است که بر روی این عوامل تاثیرگذار باشند، اما نمی‌توانند بر روی مشکلات ژنتیکی تاثیرگذار باشند. خطرناک‌ترین عوملی که برای بیش از ۳۵% مرگ بر اثر سرطان شمرده شده‌اند، عبارتند از: استعمال دخانیات، نداشتن فعالیت‌های فیزیکی، الکل، رژیم غذایی بدون میوه و سبزیجات، چاقی، آلودگی هوا، داشتن رابطه جنسی نامطمئن و استفاده از سرنگ‌های استفاده شده هستند.

استعمال دخانیات، استفاده بیش از حد الکل و رژیم غذایی که شامل میوه و سبزیجات نمی‌باشد و یا مقدار آن بسیار ناچیز است، از عواملی هستند که می‌توانند با پرهیز از آنها خطر حدود دوازده نوع سرطان را کنترل کرد. به گونه‌ای که در کشورهای پیشرفته استفاده از الکل، استعمال دخانیات و چاقی از عوامل مهم مبتلا شدن به سرطان می‌باشند.

بر همین اساس می‌توان با کنترل و بهبود شرایط محیطی، از مبتلا شدن به سرطان‌های مختلف تا میزان زیادی جلوگیری کرد.

یک سلول طبیعی ممکن است بدون هیچ دلیل واضحی به یک سلول سرطانی تبدیل شود، ولی در اغلب موارد ، تبدیل در اثر مواجهه مکرر با مواد سرطانزا صورت می‌گیرد.

شکل ظاهری و نیز عملکرد سلولهای سرطانی شده با سلولهای طبیعی تفاوت دارد. جهش یا تغییر ایجاد شده در DNA یا ماده ژنتیکی سلول اتفاق می‌افتد. DNA همان مسئول کنترل شکل ظاهری و عملکرد سلول است.

وقتی DNA یک سلول تغییر می‌کند، آن سلول با سلولهای سالم کنار خود تفاوت می‌یابد و دیگر کار سلولهای طبیعی بدن را انجام نمی‌دهد. این سلول تغییر یافته از سلولهای همسایه‌اش جدا می‌شود و نمی‌داند چه زمانی رشدش باید به پایان برسد و بمیرد. به عبارت دیگر سلول تغییر یافته از دستورها و علائم داخلی که سلولهای دیگر در کنترل آنها هستند، پیروی نمی‌کند و به جای هماهنگی با سلولهای دیگر خودسرانه عمل می‌کند.

مطالعات طولانی مدت نشان می دهد افرادی که به مدت طولانی و خودسرانه از آنتی بیوتیکها استفاده می کنند نه تنها باکتریها را به اینگونه داروها مقاوم می سازند بلکه بیشتر در معرض ابتلا به انواع سرطانها قرار می گیرند. بررسیهای انجام شده شش ساله بر روی بیش از ۳ میلیون نفر بین ۳۰ تا ۷۹ سال که هیچگونه سابقه ای از سرطان در خانواده نداشته اند در مناطق گوناگون جهان موید این امر است .

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از ام.اس.ان  ،   در این مدت تعداد ۱۳۴ هزار نفر از این افراد که به میزان مکرر و زیاد از آنتی بیوتیکها استفاده می کردند دچار انواع سرطان شدند . در این میان افرادی که بسیار کم از آنتی بیوتیکها استفاده کرده بودند دچار سرطان نشدند اما گروههایی که به طور منظم سالیانه حداقل ۵ دوره یا بیشتر از انتی بیوتیکها استفاده کرده بودند تا ۲۷ درصد بیشتر در معرض ابتلا به سرطان قرار گرفتند . در میان سرطانها نیز سرطان ریه سینه پروستات و روده بزرگ و نهایتا غدد لنفاوی مشاهده شده است .
متخصصان توصیه می کنند که افراد در فصل سرما با مشاهده هر گونه علائم سرماخوردگی یا آنفلوانزا به طور خودسرانه از آنتی بیوتیکها استفاده نکنند.

طبق نظر مرکز کنترل بیماری‌های کودکان آمریکا، مصرف خودسرانه یاتجویز آنتی بیوتیک برای عفونت‌های ویروسی کودکان و عدم اتمام دوز آنتی بیوتیک تجویزی تاپایان باعث روند رو به افزایش مقاومت آنتی بیوتیک شده است. تصور می‌کنید در هنگام سرماخوردگی کودکان به‌عنوان والدین آنهاچه می‌توانید بکنید؟

 
متخصصان کودکان می‌گویند والدین خط اول درمان راتشکیل می‌دهند. آکادمی طب کودکان آمریکاچند سال قبل درمان‌های مکمل و جایگزینی راپیشنهاد کرد که بسیار کاربرد دارند، اماوالدین نباید به هر راهکاری که می‌شنوند یادر اینترنت می‌بینند اعتماد کنند.
پیشنهاد برخی پزشکان قانون ۳تا۵ روز است؛ یعنی اگر کودکی سرماخوردگی ویروسی پیداکرد ظرف ۳ تا۵ روز باید خوب شود و اگر نشد باید بامتخصص کودکان مشورت شود. توجه کنید که به گفته پزشکان، تب در ۲۴ ساعت اول، طیبعی است امااگر بعد از گذشت چند روز تب شروع شد مسئله عفونت ثانوی مطرح است.
نکته اینجاست که آنتی بیوتیک برای عفونت‌های ویروسی کاربرد ندارد و داده‌های پزشکی نشان می‌دهد حتی داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی که بدون نیاز به تجویز پزشک فروخته می‌شوند هم چندان مؤثر نیستند، امااگر والدین تمایل دارند ازآنهااستفاده کنند حداقل باید به توضیحات روی داروهاو نحوه مصرف دقت کنند.
● درمان درخانه
بیشتر راهکارهای مربوط به سرماخوردگی برای رفع علائم و راحت کردن بیمار پیشنهاد می‌شوند؛ چون حقیقت این است که سرماخوردگی درمان ندارد. نکته مهم این است که در این شرایط به کودک سرماخورده بیشتر توجه شود. حمایت روحی و جانبی بسیار مفید است: کودک رادر بستری گرم ونرم ببرید و او راخوب بپوشانید. به او کمپوت و مربابدهید تاانرژی بگیرد و غذاهاو نوشیدنی‌هایی که دوست دارد برایش تهیه کنید.
سوپ مرغ هنوز هم اثری مهم و کلیدی دارد و حتی بعضی تحقیقات نشان می‌دهد به درمان زودتر کمک می‌کند. حتی اگر اثر درمانی هم نداشته باشد غذایی سبک، سهل الهضم و مقوی است.
پزشکان اغلب معتقدند مصرف استامینوفن و ایبو پروفن برای تسکین درد مفید است و البته ایبو پروفن سریعتر عمل کرده و طول اثر آن هم بیشتر است. در کودکانی که تب دارند آسپیرین توصیه نمی‌شود چون عارضه دارد. فراموش نکنید که بخار دوش آب گرم هم باعث تسکین احتقان می‌شود. البته قبلا باید مطمئن باشید کودک مشکل تنفسی ندارد چون تغییر رطوبت هوا در مبتلایان به آسم باعث اسپاسم (گرفتگی) برنش می‌شود.
مالش پشت کودک هم، احتقان ریه راتسکین می‌دهد. ماساژ با الکل که قبلا باب بود اصلاتوصیه نمی‌شود چون بوی آن بیشتر آزاردهنده است. پس در ماساژ پشت کودک از هیچ ماده‌ای استفاده نکنید.
اگر کودک دچار احتقان بینی است بهتر است به پهلو بخوابد تاترشحات بینی به گلوی او نرود. بخور سرد حال بیمار را بهتر می‌کند. گفته می‌شود حتی‌الامکان در مورد نوزادان از بخور داغ استفاده نکنید؛ چون احتمال سوختگی مطرح است. می‌توانید به مایع بخور عصاره نعناهم اضافه کنید.
میان وعده‌های غذایی هر چقدر سبک‌تر باشند بهتر است. قدیمی‌ها می‌گفتند درصورت تب نباید از غذاهای جامد استفاده کرد اما این نظر مقبول نیست و الان می‌گویند باید بگذارید کودک هرچه میل دارد و می‌تواند بخورد. مایعات فراوان فراموش نشود و بر عکس باورهای قدیمی، نوشیدنی کمی خنک بهتر است. از هر نوشیدنی که کودک میل دارد استفاده کنید تا مایعات مصرف کند.
اگر نوزاد شماخروسک گرفته است چند دقیقه او رابیرون ببرید تادر جریان هوای سرد قرار بگیرد. در این بیماری گاهی والدین حس می‌کنند کودک در حال خفه شد ن است و وقتی او را باعجله به مرکز درمانی می‌رسانند مواجهه کودک باهوای سرد بیرون قبل از رسیدن به مرکز درمانی حال او راخوب می‌کند.
نکته دیگر این‌که در اغلب موارد تب به درمان‌های خانگی احتیاج ندارد. تب، واکنش طبیعی بدن است و بدن سعی می‌کند باتنظیم مجدد دما باکتری‌هاو ویروس‌هارا از بین ببرد. تب یک نشانه است و مشکل محسوب نمی‌شود که به درمان احتیاج داشته باشد؛ مگر این‌که خیلی بالا برود و از تشنج ناشی از آن بترسیم. استامینوفن داروی رایجی است که دما راکاهش می‌دهد و بعضی اوقات به آن‌هم نیازی نیست.
بهترین روش کاهش تب پاشویه یا دوش با آب ولرم است. خیلی‌ها بر این باورند که تب باعث تخریب سلول‌های مغز می‌شود امااین‌طور نیست. تشنج ناشی از تب هم در همه کودکان رخ نمی‌دهد و به زمینه ارثی هم مربوط است. حتی در یک کودک مستعد اولین افزایش دمای بدن می‌تواند باتشنج همراه باشد، به‌طوری که فرصت کاهش تب برای پیشگیری از آن وجود ندارد.
برخی پزشکان بر زمان تب تأکید دارند و آن رانگران‌کننده می‌دانند؛ یعنی اگر تب در شروع سرماخوردگی اتفاق بیفتد احتمال مشکل و نگرانی کم است اما اگر مدتی بعد از بروز علائم کودک تب کند باید او را به پزشک رساند.
● گوش درد
درمان‌های خانگی برای عفونت گوش هم فراوان است. اگرچه بسیاری از والدین کودکان مبتلابه گوش درد با هدف تجویز آنتی‌بیوتیک (به‌خصوص آموکسی سیلین) نزد دکتر می‌روند، اما جدیدا بسیاری از پزشکان چنین کاری نمی‌کنند؛ چراکه تحقیقات نشان داده در گوش درد بدون تب بالانیازی به تجویز آنتی بیوتیک نیست و در این مورد نباید به پزشک اصرار کنید.
بسیاری از پزشکان، در گوش درد بدون تب، داروهای معمولی راتوصیه می‌کنند مثل قطره هاو روغن‌های گیاهی موجود در داروخانه هاکه حاوی بادام، زیتون، سیر و موادی از این قبیل است. این داروها به تعادل فشار پرده گوش کمک کرده و درد رابرطرف می‌کنند. استامینوفن و ایبو پروفن هم برای کاهش درد گوش مفید است.
به این ترتیب درد برطرف می‌شود و به بدن کودک فرصت داده می‌شود خودش التهاب رابرطرف کند. گاهی حتی در معاینه کمی چرک هم دیده می‌شود ولی برای آن هم آنتی بیوتیک تجویز نمی‌شود.
گوش درد بادراز کشیدن بدتر می‌شود و بهتر است کودک در حالت نشسته استراحت کند.
گلو درد نگرانی اصلی در گلو درد آن است که مطمئن شویم از نوع استرپتوککی نیست.
معمولاگلودردهای تابستانی از این نوع نیست. گلودرد استرپتوککی ( استرپتوکک نام باکتری است ) به تدریج ایجاد می‌شود و ناگهانی نیست. پزشکان غرغره باآب نمک و جوش شیرین راتوصیه می‌کنند: نصف قاشق چای‌خوری از هر کدام در یک فنجان آب ولرم. انواع جوشانده‌های گیاهی مثل نارون قرمز، پوست درخت گیلاس یاشیرین بیان هم درد گلو را تسکین می‌دهند. اگر کودک به مواد غذایی خنک تمایل دارد مانعی نیست و حتی بستنی هم پیشنهاد می‌شود.

آنچه در مقاله زیر می خوانید شامل تمامی مواد مخدر موجود در بازار نمی باشد . همچنین توجه داشته باشید هر روز انواع جدید مواد مخدر صناعی تولید و روانه بازار می گردد . البته تمامی  داروهای مخدر و روانگردان، مغز و نواحی مخـتـلف بـدن را تـحت تـاثـیـر خـود قـرار میدهند و تعادل شیمیایی بدن را بر هم میزنند.اعتیاد یک مسئله بزرگ بهداشتی و بلایی اجتماعی و دارای جنبه‌های متعدد اقتصادی، سیاسی ، فرهنگی ، روانی ، اخلاقی و حقوقی است. از اینرو آگاهی خانواده‌ها درباره سرانجام نکبت‌بار اعتیاد در پیشگیری و مهار آن کمکی موثر به ‌شمار می‌آید.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  بعضی از داروها نیز ممکن است با ایجاد وابستگی روانی در بیمار موجب افزایش مصرف شوند و اعتیاد بدهند. فرد معتاد با دریافت مواد اعتیادآور سرخوش و راضی می‌شود و با توقف مصرف دارو دجار خماری و اختلال شدید جسمانی می‌گردد. مواد اعتیادآور سبب پیدایش پدیده تحمل نیز می‌شوند. به ‌موجب این پدیده فرد معتاد برای دسترسی به اثر اولیه این مواد که در ابتدا با مقدار کم حاصل می‌شود مصرف خود را افزایش می‌دهد.

 شدت و نوع وابستگی نسبت به مواد اعتیادآور برحسب نوع و اثر آن متفاوت است. برخی از این مواد مانند تریاک و مشتقات آن وابستگی شدید ایجاد می‌کنند و برخی دیگر با وجود تاثیری که بر روان و ذهن فرد می‌گذارند اعتیاد دهنده به ‌شمار نمی‌آین

دحشیش (CANNABIS) 
 
 
مصرف مواد مخدر و اعتیاد به آن خطرناکترین پدیده جامعه امروزی بحساب می آید که جز تباهی، نابودی، بـیـماری، پشیمانی و مرگ چیزی بدنبال نخواهد داشت. نـتـیـجـه و عاقبت افرادی که به مصرف مواد مخدر مبادرت می ورزنـد بـاید درس عبـرتـی برای افراد دیگر بخصوص جوانان باشـد تا بخاطر شادی ها، خوشـی هـا و اثـرات کـاذب زود گذر و تحت تاثیر دوستان ناباب هرگز حتی فکر مصرف آنها را نیزبـه خـود راه نـدهنـد. تمامی داروهای مخدر و روانگردان، مغز و نواحی مخـتـلف بـدن را تـحت تـاثـیـر خـود قـرار میدهند و تعادل شیمیایی بدن را بر هم میزنند. احساساتی که در پی این گونه مواد در بدن ایجاد میگردند به عوامل زیر بستگی دارد:

سن: مواد مخدر در جوانان تاثیر سوء بیشتری دارد بـخاطر آنکه مغزشان در حال رشد و تکامل است.

زمان استعمال

خلوص مواد

میزان مصرف

چگونگی مصرف (تزریق، خوراکی، دود کردن، استنشاق )

خلق و خو، سطح سلامتی و شرایط محیطی فرد.

مواد روانگردان

مواد روانگردان به ۴ گروه تقسیم بندی میگرند:

۱- STIMULANT (محرکها): افزایش انرژی، هوشیاری ذهنی و فـعالـیـت جـسـمــانی، کاهش خستگی، سرکوب گرسنگی، افزایش ضربان قبل و فشار خون. مثال: کـوکـائــین و کافئین .

۲- DEPRESSAN (سرکوبگرها): کاهـش انــرژی، هـوشیـاری ذهـنـی، ضـربـان قـلـب، فعالیت جسمانی و سرعت تنفس، کاهش سرعت عکس العمل،خواب آور و القاء حالت رویا. مثال: الکل ، مرفین و هروئین.

۳- HALLUCINOGENS (توهم زاها): تغـیـیـر و اخـتـلال در خـلق و خـو، ادراک و حــواس بینایی، شنوایی و احساسات، القاء حالت رویا. مثال: ماری جوآنا و ال اس دی.

۴- NARCOTICS (مخدرها): القاء بی حسی، کرختی،رخوت و خواب شدید.

انواع گیاهان روانگردان

۱- OPIUM POPPY (خشخاش)

داروهای استخراجی: هروئین، مورفین، کـدئـیـــن، تریاک. مسکن و ضد درد میباشند.

۲- CANNABIS SATIVA ( شاهدانه)

داروهای استخراجی: TETRAHYDROCANNABINOL که مـــاده ای مسـکن، شـل کنـنـده عـضلات، خـواب آور و آنـتـی بیـوتـیک است. ماری جوآنا و حشیش ازآن گرفته می شـود. حشیش از صمغ گیاه و ماری جوآنا از ساقه و برگ آن.

۳- COCA

از آن کوکائین استخراج میشود که یک آلکالوئید بی حس کننده موضعی میباشد.

نکته:

به تزریق وریدی موادمخدر MAINLINING و به تزریق زیر پوست و عضلات SKIN POPPING میگویند.

حشیش (CANNABIS)

اسامی عامیانه: GRASS ،HASH ،DOPE ،BLOW ،DRAW

شکل ظاهری: بصورت تکه های جامد، از رزین گیاه شاهدانه میباشد، قـهـوه ای و یــا مشکی است.

نحوه استعمال: بـصورت دود کردن با سیگار همراه با سیگار برگ و همراه با چپق و یا قلیان، پختن آن و مصرف بهمراه غذا، همراه به چای نیز دم میکنند.

اثرات آنی: ریلکس کننده، حواس شنوایی و بینایی (به خصوص رنگها) قویتر میگردنـد، اشتها آور است، فرد حراف و یا منزوی میگردد، واکنش به محرکها کند میشود، دقیقه ها طولانی شده زمانی دیر میگذرد، اجسام عادی عجیب بنظر میرسند.

خطرات کوتاه مدت: احسـاس سـردرگـمـی، اضــطراب، هراس، بد گـمـانـی، تـوانـایـی یادگیری کاهش می یابد، هماهنگی حرکات مختل میشود.

خطرات دراز مدت: پارانوئید، اسکیزوفرنی، جنون، روانپریشی، افسردگی و اضطــراب، استعمال آن همراه با سیگار سبب آسیب جدی به ریه ها میگردد.

ماری جوآنا (MARIJUANA)

اسامی عامیانه: WEED ،GRASS ،POT ،CHRONIC ،JOINT ،BLUNT ،HERB ،GANGA

HEMP ،BASH ،BHANG ،BLAST ،JIVE

شکل ظاهری: از برگ، ساقه شاهدانه بدست می آید. شبیه جـعــفـری خشک سبـز، قهوه ای و یا خاکستری میباشد. اندکی توهم زا است.

نحوه استعمال: مانند حشیش میباشد.

اثرات آنی: گذشت زمان حس نمیگردد، تمرکز کاهش مییابد، حافظه و یادگیری کاهش می یـابد، افـزایـش فـشار خـون و ضـربـان قـلـب، خشکی دهان، قرمزی چشمها، خواب آلودگی، اشتها آور، اثرات حشیش را نیز دارا می باشد. خنده های مکرر.

خطرات: پارانوئید، آسیب به ریه ها، سرفه و عفونت مجاری تنفس، برونشیت.

هروئین (HEROIN)

اسامی عامیانه: HORSE ،SMACK ،BIG H ، BLACH TAR ،CABALLO ،DRAGON،

GEAR SKAG ،BROWN ،JUNK

شکل ظاهری: از خشخاش بدست می آید، شکل تغییر یافته مورفین است، هـروئین خالص گرد سفید رنگی است که طعم بسیار بدی دارد، هـروئـیـن مـعمولا با مواد دیگری مانند نشاسته، پودر شکر، پودر تالک، پودر شیر، آرد و گچ و ترکیب می گردد، هـروئـیـــن میتواند قهوه ای و یا مانند قیر تیره باشد.

طرز استعمال: دود کردن، تزریق وریدی، استنشاق (زمانی که گرم میگردد میسوزد و ایجاد دود میکند به استنشاق دود آن CHASING THE DRAGON میگویند.)

اثرات آنی: خـوشـی زیاد، کاهش درد، تـهوع، خـارش شـدیـد، چـرت زدن، کـنـد شـدن تـنـفس، خـواب آلـودگـی، نشئـگی، ریـلـکس شـدن. مسـکن درد بسیار قوی، احساس سنگینی، گویی یک پتوی گرم دور بدتان کشیده شده است.

خطرات: بسیار اعتیاد آور است، هپاتیت، ایدز، اسـتـعمال بیش از حد تنفس را متوقف کرده و سبب مرگ میشود. چون با موادی همچون گچ، آرد، تالک و غیره ترکیب میـگردد، استعمال تزریقی آن سبب ایجاد حساسیت در بدن و خارش شدید میشود. صـــدمه به قلب و عروق خونی، عفونت، هموروئید و سوء تغذیه، آسیب به کبد و کلیه.

کوکائین (COCAIN)

اسامی عامیانه:NOSE CANDY ،BASE ،FLAKE،TOOT ،WHITE ،BLOW ،SNOW ROCK ،CHARLIE،

COKE ،STARDU

شکل ظاهری: گرد سفید رنگی که از برگهای خشک شده گیاه کوکا بدست می آید.با پختن کوکائین همراه با جوش شیرین ماده مخدر دیگری بنام CRACK حاصل می گــردد. کرک بسیار بسیار اعتیاد آور بوده و بشکل حبه های سفید و یا قهوه ای رنگی میباشـد. معمولا با نشاسته، شکر، ویتامین سی، پودر شیر و پودر تالک ترکیب می گردد.

نحوه استعمال: استنشـاق از راه بیـنـی، تـزریق وریـدی، دود کـردن کـرک تـوسط پیپ، جویدن برگها، بکار بردن در غشاء مخاطی دهان، مهبل و مقعد.

اثرات آنی: یک محرک میباشد، اثراتش بسیار زود از میان می رود (۳۰ دقیـقـه بـعد) کـه سبب میگردد فرد احساس افسردگی و نا آرامی کند، حـتی بـا یکـبـار مـصرف اعتـیـادآور است. افـزایش اعتمـاد بنـفس، احسـاس نیـرومنـدی و هـوشـیـاری، سـبــب تپــش قلب می گـردد، انرژی زا، فرد حراف و یا کم حرف میشود، سریع و چابک، شنگولی. از مـیـان رفتـن تـمرکـز، هــماهنگی حرکات و میل جنسی، تنفـس کـم عـمـق و نامـنـظـم، رفـتـار خشونت آمیز، رعشه، بسیار زود اثرش ایجاد می گـردد (۱۰ ثـانـیـه پـس از اسـتـعـمـال) افزایش انرژی، تقویت نیروی جنسی، ترشح دپامین در مغز. خطرات: استنشاق آن از را بینی سبب آسیب به پره مــیانی بینی شده و در آن ایجاد حفره میکند. آنقدر خطرناک است که با اولین مصرف می تواند سبب سکته قلبی گـردد. مشـکـلات تـنـفسی، آسیـب بـــه ریه، تشنج و مرگ ناگهانی. در دراز مـدت نـیـز سـبـب پارانوئید، توهم، خشونت و کاهش وزن میگردد.به مغز و قلب نیز آسیب جدی میرساند.

ال اس دی (LSD)

مخفف LYSERGIC-ACID-DIETHYLAMIDE میباشد.

اسامی عامیانه: ACID ،TABS ،BLOTTER

شکل ظاهری: در کاغذهای مربعی شکل کوچک که مـعـمـولا روی آنـهـا طرح و نـقـوش مختلفی وجود دارد-بصورت قرصهای ریزی بنام MICRODOTS ،DOTS، به صـــورت مـایع، کپسول و ژلاتین نیز موجود میباشد. ال اس دی خالص گرد بی بـو و سفـیـد رنگی است که از یک نوع قارچ استخراج میگردد.

نحوه استعمال: استنشاق، دود کردن، تزریق، خوراکی.

ثرات آنی: توهم زای قوی، حالت پرواز (TRIP)، ظـرف یک ساعت پس از مصرف ظـــاهر گشته و ۸ الی ۱۲ ساعت اثر آن باقی می مـاند، فـرد قـادر بـه خـاتمه دادن به این حالت نمی بـاشـد، رنــگها روشنتر، اصوات جدیدتر و حرکات و زمان کند تر و یا تندتر می گـردد. ادغام حواس در یکدیگر (رنگها شنیده میگردد و صداها دیده میشود)، کاهش اشتها، گر گرفتگی، پارانوئید، لرز، تپش قلب، سر در گمی و تنفس سریع.

خطرات: یک حالت پرواز و یا نشئه گی حاصل از ال اس دی میتواند خوشایند بـاشد اما یک تریپ بد بسیار وحشت آور خواهد بود. مسـئـله دیـگر حـالتـی اسـت که تریپ مجددا بدون استعمال ال اس دی برای فرد بارها و بارها تکرار میشود که FLASH-BACK نامــیده میگردد. افسردگی، روانپریشی، جنـون، تشـنـج، مـرگ، خود کشی از عواقب مصرف آن بشمار میرود.

بازدیدکننده محترم :

سایت پزشکان بدون مرز مقالات کاملتری در رابطه با اعتیاد و مواد مخدر دارد . جهت مطالعه بیشتر در این رابطه قسمت اعتیاد و مواد مخدر سایت را مشاهده کنید و یا در قسمت جستجوی سایت مقاله مورد نظر را جستجو نمایید .