مطالب علمی - پزشکی

سالها ست که درباره “اچ. آی. وی.” و “ایدز” هشدار داده می شود. ایدز تا کنون جان  انسان های زیای را گرفته است و در سرتاسر جهان هر ساله میلیون ها انسان به ویروس “اچ. آی. وی.” آلوده می شوند. 

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،   دلایل مختلفى وجود دارد که مبارزه با HIV را مشکل مى‌کند:

 اول اینکه HIV یک ویروس دارای  RNA است که از آنزیم نسخه بردار معکوس براى تبدیل RNA خودش به DNA استفاده مى‌کند. این روند باعث مى‌شود که احتمال بیشترى براى موتاسیون (جهش) در HIV نسبت به ویروس هاى دارای DNA  وجود داشته باشد. بنابراین امکان ایجاد مقاومت سریع ویروس به درمان وجود دارد.

دوم اینکه این تصور رایج که HIV یک ویروس کشنده است صحت ندارد. اگر HIV یک ویروس کشنده بود، خودش هم به زودى از بین می‌رفت، چرا که فرصت چندانى براى عفونت‌هاى جدید باقى نمى‌ماند. در واقع  HIV سال‌ها در بدن باقى مى‌ماند و از طرق مختلف مانند رابطه جنسى، انتقال خون، انتقال از مادر به نوزاد دیگران را هم آلوده مى‌کند.

همان طور که ذکر شد حتى هنگامى که هیچ ذره ویروسى در خون وجود ندارد ویروس در بدن به حالت نهفته باقى مى‌ماند. پس از سال ها ویروس مى‌تواند فعال شود و از ماشین‌هاى سلولى براى تکثیر خودش استفاده کند.

حتى در سال‌هاى اخیر این تصور که عفونت مستقیم HIV باعث کاهش یافتن سلول هاى  T CD4+ مى‌شود، مورد تردید قرار گرفته است. علت کاهش سلول‌هاى ایمنى به این امر مربوط مى‌شود که پروتئین سازنده پوشش HIV به آسانى از ذرات ویروس جدا و به خون وارد مى‌شود و آن را پر مى‌کنند. این پروتئین ها مانند چسب، سلول‌هاى   T CD4+  را به هم مى‌چسبانند، از طرف دیگر دستگاه ایمنى بدن به آنها واکنش نشان مى هد و باعث مى‌شود سایر سلول هاى ایمنى بدن به سلول‌هاى + T CD4  خود بدن حمله کنند و آنها را از بین ببرند.

گرچه تاکنون هیچ راهی برای درمان قطعی آن پیدا نشده است. اما جلوگیری از انتقال و آلوده شدن به این ویروس بسیار آسان است آیا تاکنون فکر کرده اید که اطلاعات شما در رابطه با این بیماری  چقدر به واقعیت نزدیک است؟   

 به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  برای انتقال  HIV می بایست با ترشحات یا سلولهای آلوده به این ویروس تماس حاصل شود . HIV تقریبا در تمام ترشحات بدن وجود دارد ولی به طور عمده در خون ، مایع منی ، ترشحات واژینال و شیر مادر پیدا می شود .
HIV از طرق زیر منتقل می شود :
-     تماس جنسی با شخص آلوده ، به طوری که « دهان ، واژن ، آلت مردانه یا مقعد فرد با ترشحات آلوده تماس پیدا کند . »
-     تزریق خون آلوده ، مثل تزریق خون ، استفاده از سوزن مشترک ( معتادان ) ، برخورد اتفاقی سوزن آلوده به بدن ( کارکنان بهداشتی )
-     انتقال از مادر آلوده به فرزند ، قبل ، حین یا پی از تولد
احتمال انتقال در صورت آسیب پوستی ( زخم ) ، یا ابتلا به دیگر بیماریهای منتقله جنسی ( سیفلیس ، سوزاک و … ) بیشتر خواهد بود . انتقال از طریف تماس غیر جنسی، عطسه، سرفه ، نیش حشرات صورت نخواهد گرفت .
 ۱)آیا در یک محیط کاری با شخص الوده احتمال سرایت وجود دارد؟

در یک محیط کاری مانند اداره و یا در بخشهای مختلف اجتماع عوامل روزانه ای همچون دست دادن یا روبوسی کردن و یا در آغوش گرفتن و یا از نزدیک حرف زدن …….. موحب انتقال نمی شود بنابرین رفتار ما با شخص آلوده باید همچون یک فرد سالم باشد
 
 
۲)آیا استخر رفتن ، دستشویی های عمومی و یا استفاده از حمام شخص الوده خطری برای سایرین ندارد؟
دوستان این را باید قبول کنیم ویروس در بدن شخص الوده تنها با همخوابی با شخص دیگر قابل انتقال است بس نگرانی نداشته باشید و راحت با دوستتان به استخر بروید
 
۳)آیا همسر شخص الوده با خوابیدن در یک مکان و در یک محیط مشترک در خطر این بیماری نیست؟

          همسران این افراد باید در مسایل جنسی دقت مضاعفی انجام دهند چرا که این خطر بیشتر آنها را تهدید می کند. با استفاده از  کاندوم خطر انتقال بسیار کاهش پیدا میکند  .استفاده از کاندوم نباید فراموش شود حتی برای یک بار!!!  
  
۴)آیا حشرات مانند پشه این بیماری را منتقل می کند ؟
دارای سیستم دفاعی می باشند که ویروس را از بین می برند و خوشبختانه ساختمان بدن پشه به گونه ایی است که حشره به خاطر مکیدن هیچگاه خون را به بدن طرف وارد نمی کند تنها خون را می مکد بنابرین حشرات قادر نخواهند بود ویروس را منتقل کنند   
۵)چگونه می توان دریافت که ما به ویروس الوده ایم یا نه؟
امروزه !ما میتوانیم با ازمایش خون به وجود ویروس ایدز در سیستم دفاعی بدنمان بی ببریم بعد از ۱۵ روز از وضعیت قرمز که احتمال الودگی وجود داشته است .
اگر ازمایشات خون در همان زمان مثبت باشد ! آن نشانه ایست دال بر الودگی توسط ویروس .
برعکس اگر نتیحه تست منفی باشد تنها ۳ ماه بعد از اخرین وضیت قرمز با یک تست دوباره می توان مطمین شد که الوده به ویروس هستیم یا نه . در این مدت زمان ۳ ماهه باید از وسایل بیشگیری کننده صد در صد استفاده کرد بنابرین اگر تست شما منفی است زیاد خوشحال نشوید چرا که این قدرت ویروس است که خود را تا مدت ۹۰ روز پنهان می کند بدون کوچکترین علایم بیماری تنها بعد از  دومین تست شما می توانید نفس راحتی بکشید !!!!!!!
در همه وضعیت ها بسیار مهم است که با بزشک بسیار سریع مشورت کنید چرا که او به شما گوش خواهد کرد .به سوالات شما باسخ خواهد داد و در صورت نیاز تست دوم را به شما بیشنهاد خواهد کرد . در بخش تست خویش  می توانید جزئیات روش تست را مطلع شوید.
 آیا این بیماری از طریق یک ظرف غذای مشترک و یا یک فنحان مشترک و یا وسایل شخصی قابل انتقال است؟
   ظرف مشترک و فنحان مشترک خیر ولی وسایل مشترک مانند مسواک و برس احتمال انتفال بیماری ۸۰/ ۰وحود دارد حرا که گاهی به علت بیماری در دهان احتمال خونریزی وجود دارد و یا به علت نوک تیز برس و یا شانه موجب جراحت بوست شده و مقدار کمی خون بیاید و همین مقدار اندک برای انتقال کافی خواهد بود .
بنابرین بهترین کار استفاده از لوازم شخصی خودمان است
۷)آیا شخص مبتلا را می توان از ظاهر او یا به طریق دیگری شناسایی کرد ؟
این بیماری علایم مشخصی ندارد، لذا هیچگاه از ظاهر شخص نمی توان به بیماری او پی برد. علاوه بر این که در مراحل بدون علامت این بیماری، شخص کاملا سالم است ولی بیماری را انتقال می دهد.  شخص مبتلا تا وارد مرحله ی بیماری نشده علائم ظاهری ندارد .مرحله ی قبل از ایدز را مرحله ی اچ آی وی مثبت می گوییم که شخص فقط ناقل ویروس می باشد و علائم بیماری در وی آشکار نشده.
 ۸)شخصی که احتمال می دهد به ویروس این بیماری آلوده است ( مثلا به دنبال تماس جنسی مشکوک) چه باید بکند؟
هر فردی که رفتار پر خطر دارد و مشکوک به ابتلا به بیماری است باید به پزشک مراجعه کند و پس از مشاوره در صورت لزوم آزمایش شود. لازم به تذکر است که به علت دوران پنجره در مدت خاصی ممکن است فرد آلوده باشد، ولی آزمایش خون منفی جواب دهد.
 ۹)آیا استفاده از کاندوم به طور صددرصد از انتقال جلوگیری می کند؟
خیر. در شرایط مطلوب و صحیح استفاده از کاندوم، باز هم خطر ابتلا وجود دارد(%۲).
 ۱۰)آیا می توان در شخص آلوده به ویروس از بروز بیماری جلوگیری کرد؟
ایدز  که مرحله انتهایی و علامتدار این بیماری است سالها پس از آلوده شدن به ویروس ایجاد می شود. در صورتی که فرد مبتلا تحت کنترل باشد قبل از رسیدن به این مرحله با درمان می توان مذحله ی ایدز (بروز علائم ) را به تعویق انداخت.
 ۱۱)چه عواملی بروز بیماری را در شخص آلوده تسریع می کند؟
عوامل متعددی باعث تسریع بروز مرحله ایدز می شود. از جمله بروز برخی عفونتهای میکروبی و ویروسی، تغذیه بد، استفاده از مواد مخدر و الکل و هم چنین استرس های فراوان سرعت پیشرفت بیماری را زیاد می کند.
۱۲)آیا هر نوع تماس جنسی می تواند بیماری را منتقل کند؟
بلی، ولی خطر ابتلا علاوه بر میزان تراکم ویروس در فرد مبتلا به توع تماس جنسی نیز بستگی دارد.
 ۱۳)کسانی که همسرشان آلوده به ویروس است، چه باید بکنند؟
حتی با وجود درمان موقت، فرد مبتلا به ایدز می تواند باعث انتقال بیماری به همسرش شود . لذا در تماس جنسی استفاده از کاندوم  باید در نظر گرفته شود.
 ۱۴) آیا بیماری از راه چشم و دهان نیز منتقل می شود؟
            بزاق به تنهایی آلوده کننده نیست مگر با خون آغشته شود . اگر خون فرد آلوده به چشم پاشیده شود باعث انتقال ویروس می شود.
 ۱۵)اگر خانمی که آلوده است حامله شود چه باید بکند. اگر حین حاملگی آلوده شود چه ؟
معمولا به خانم های آلوده به HIV توصیه می شود که حامله نشوند و در صورت حاملگی به آن خاتمه دهند، ولی در صورت ادامه حاملگی می توان از داروهای  ضد ویروس در مادر استفاده کرد که با درصد بالایی از ابتلاء جنین پیش گیری می کند. ضمنا چون بیشترین زمان ابتلا حین زایمان و در اثر شیردادن اتفاق می افتد، لذا اگر شرایط موجود باشد ترجیحا خانم حامله و HIV مثبت بهتر است سزارین شود از شیردادن به نوزاد خودداری کند.
 
۱۶)آیا مادر آلوده به  ایدز می تواند به کودک خود شیر دهد؟
شیر مادر حاوی مقادیری از ویروس اچ ای وی است که در شیر دادن مادر مبتلا به کودک خطر انتقال وجود دارد .
 
۱۷)آیا فرزند متولد شده از مادر مبتلا، حتما مبتلا خواهد شد؟ آیا پدر نیز می تواند بیماری را به فرزند منتقل کند؟
درصد ابتلای فرزند از مادر به تراکم ویروسی و مرحله بیماری او بستگی دارد، لذا میزان آلودگی ۱۰۰ درصد نیست و رقم بین ۲۵ تا ۴۵ درصد را بیشتر ذکر می کنند. پدر بیماری را به فرزند انتقال نمی دهد مگر اینکه به طور تصادفی به خون او آلوده شود.
 ۱۸)کسانی که در خانواده خود شخص آلوده به ایدز دارند چه باید بکنند؟
چون این ویروس از راه های معمول و در تماس روزانه منتقل نمی شود لذا از زندگی کردن یا کار کردن کنار بیمار مبتلا هیچ مشکلی ایجاد نمی کند. فقط اگر به هر وسیله خون فرد آلوده وارد بدن افراد شود و یا در تماس جنسی می تواند بیماری را منتقل کند، تیغ ، مسواک و وسایلی که امکان آلوده شدن به مایعات  بدنی را دارند باید کاملا جدا باشند.
 
۱۹)آیا استفاده مشترک از اپی لیدی یا ماشین اصلاح، حجامت، طبی سوزنی و سوراخ کردن گوش نیز می تواند بیماری را منتقل کند؟
           هر وسیله ایی که به خون آغشته می شود و سپس توسط شخص دیگری مورد استفاده قرار می گیرد و با زخم و یا مایعات  بدنی فرد دیگر در تماس باشد می تواند آلوده کننده باشد .
 ۲۰)شیء آلوده به خون فرد آلوده به ویروس را چگونه می توان استریل کرد؟
در ابتدا باید آنرا شست و خشک کرد و سپس در محلول ضد عفونی مورد قبول نیم ساعت غوطه ورشود و سپس در فور یا اتوکلاو استریل نمود. این اقدام برای وسایلی است که در پزشکی  و دندان پزشکی استفاده می شوند، ضروری است .
 
۲۱)در برخی از مراکز درمانی لوازم بخیه و سایر لوازم را در الکل نگه می دارند. آیا این کار ویروس را از بین می برد؟ برخی نیز نخ را با گرما استریل می کنند و مجددا به کار می برند، آیا بی اشکال است ؟
بهترین راه برای ضد عفونی کردن وسایل پزشکی استفاده از اتوکلاو یا فور است . الکل ۷۰% یکی از مواد ضد عفونی برای این ویروس است  که وسیله باید به مدت ۱۵ دقیقه به طور کامل در الکل باقی بماند، ولی برای وسایل جراحی این روش ضد عفونی کافی نیست و حتما باید از اتوکلاو استفاده شود.
 ۲۲)شیئی مثل سوزن یا چاقو که به ویروس ایدز آلوده است، تا چه مدت می تواند آلوده کننده باشد؟
 
این ویروس در خارج از بدن و در اثر عوامل گرما یا سرمای محیطی خیلی زود از بین می رود. گزارشات محدود در مورد پایدار بودن در لخته خون به مدت ۶ روز بوده استو البته بسته به قوی یا ضعیف بودن ویروس منغیر است ، ولی به طور کلی وسایل آلوده به خون حتما باید شسته و استریل شود و یا یکبار مصرف باشد.
 ۲۳)آیا غربالگری در مورد مبتلایان به ایدز صورت می گیرد؟
غربالگری افراد جامعه به هیچ وجه انجام نمی شود و غربالگری فقط در مورد خونها در بانک خون اجباری است .
۲۴)آیا افراد آلوده به ویروس ایدز را قرنطینه می کنند؟
به هیچ وجه این بیماران احتیاج به قرنطینه ندارند، حتی زمان بستری در بیمارستان نیز احتیاج به قرنطینه ندارند مگر در شرایط خاص مثل وجود عفونتهای قابل سرایت به بقیه (مثل سل).
 
۲۵)کدامیک از مایعات بدن شامل HIV است؟
HIV   به مقادیر عفونی در موارد زیر وجود دارد:
      -   خون و محصولات خونی
      -   منی و احتمالاً در مایع مذی
      -   ترشحات واژن و یا گردن رحمی
      -   شیر پستان
 
در طول یک پروسة عمل جراحی امکان دارد کارکنان مرکز بهداشتی در تماس با مایعات بدن که حاوی مقادیر زیادی HIV می باشند، قرار گیرند از جمله:
      -   مایع آمنیوتیک
      -   مایع مغزی نخاعی
      -   مایع سینوویال (مفصلی) در اطراف مفاصل
 
HIV در مقادیر بسیار ناچیز در موارد زیر وجود دارد:
       -  بزاق (فقط در تعداد معدودی از افراد و در مقادیر بسیار ناچیز یافت شده است)
       -  اشک
       -   مایع تاولی

۲۶) اچ آی وی در چه مواردی  وجود ندارد؟
     -  ادرار
     – مدفوع
     – استفراغ
     – عرق
۲۷-اچ آی وی تا کی می تواند در بیرون از بدن زنده بماند؟
بطور عموم طبیعت شکننده ویروس, مانع از آن می شود که مدت زمان زیادی در هوای آزاد زنده بماند. تنها مطالعاتی بر روی بقای HIV در بیرون از بدن تحت شرایط علمی کنترل شده موجود در آزمایشگاه انجام شده است. این مطالعات کشف کرده اند که HIV تحت تاثیر سرمای شدید قرار نمی گیرد اما در دمای ۶۰ درجه و یا بالاتر از بین می رود. مطالعات علمی کشف کرده اند که HIV می تواند هرازگاهی در خون خشک شده در اتاق به مدت بیش از ۶ روز زنده بماند.  ارزیابی اینکه ویروس HIV در خارج از بدن بدون امکانات آزمایشگاهی چه مدت زنده می ماند مشکل است.
۲۸)آیا راهی جهت اینکه HIV خود را بوجود آورد، وجود دارد؟
HIV خود را تحت هیچ شرایطی بوجود نمی آورد. ویروس باید در بدن یک فرد وجود داشته باشد و بعد به فرد دیگری انتقال یابد. HIV در بدن یک شخص همانند سرطان بطور خودسرانه پیشرفت نمی کند. HIV یک عفونت قابل انتقال است که از شخص دیگر منتقل می شود. تنها راهی که یک شخص می تواند با HIV آلوده شود ورود مایعات بدن یک شخص آلوده به یک فرد غیر آلوده است. روشهای عمده که در آن انتقال HIV اتفاق می افتد، رابطه جنسی محافظت نشده مقعدی یا مهبلی است همانند رابطه جنسی بدون کاندوم. از طریق تماس خونی که در این روش در نتیجه اشتراک گذاشتن سوزنها با یک فرد آلوده انتقال صورت میگیرد. و بالاخره امکان دارد عفونت از طریق یک مادر آلوده به فرزندش در داخل رحم و یا به هنگام شیر دادن اتفاق افتد.همچنین از راه دریافت خون یا فرآورده های خونی آلوده هنگام عمل جراحی
۲۹)آیا کاندومها در پیشگیری از HIV مؤثرند؟
البته، مطالعات نشان داده اند که در صورتیکه یک کاندوم لاتکس در تمام مدت رابطه جنسی بدرستی استفاده شود در برابر HIV بسیار کارآمد است. واضحترین مدرک در مطالعه زوجهایی است که یکی از زوجها با HIV آلوده است و دیگری فرد سالم همانند زوجهای ناسازگار. در مطالعه این زوجها  در اروپا از بین ۱۲۳ زوج گزارش شده که بطور مداوم از کاندوم استفاده می کنند، هیچیک از شرکای جنسی سالم آلوده نشدند. در عوض از بین ۱۲۲ زوجی که از کاندوم بطور متناوب استفاده می کردند ۱۲ نفر از شرکای جنسی سالم آلوده شدند.
کاندومهای لاتکسی در جلوگیری از HIV بسیار کارآمدند. زیرا سوراخهای کاندوم لاتکسی بقدری کوچکند که به ویروس اجازه عبور از آن را نمی دهد.
برای مطلب بیشتر درباره چگونگی استفاده ار کاندوم به صفحه ایدز و روابط جنسی، «استفاده از کاندوم» مراجعه کنید.
 
۳۰)چگونه رابطه جنسی دهانی را امن کنیم؟
 
خطر آلودگی به این طریق نسبت به رابطه جنسی محافظت نشده با یک مرد یا زن بسیار کمتر است.
هنگام رابطه جنسی دهانی با یک مرد (مکیدن یا لیسیدن آلت مردانه) اگر منی آلوده وارد بریدگی ها یا زخمهای احتمالی  لثة در دهان شخص شود فرد می تواند آلوده شود.
در یک  رابطه جنسی دهانی با یک زن ( لیسیدن کلیتوریس یا واژن) نیز  اگر مایع جنسی  آلوده وارد بریدگی ها یا  زخمهای احتمالی  لثة در دهان شخص شود فرد می تواند آلوده شود.
 انتقال آلودگی می تواند در خلال ورود مایعات تناسلی آلوده از یک زن به دهان شریک جنسی خود صورت گیرد.
 احتمال وقوع عفونت زمانیکه فرد آلوده به خون قاعدگی باشد  افزایش می یابد.
 ۳۱)در صورتیکه مایع جنسی  وارد بدن شخص سالم شود شانس ابتلا به ایدز  چقدر است؟
در حالیکه تحقیقات بیان می کنند هرازگاهی غلظتهای بالایی از HIV در مایع جنسی  آشکار می شود، قضاوت دربارة اینکه آیا HIV موجود در مایع جنسی به مقدار کافی برای  وقوع بیماری در فرد دریافت کننده وجود دارد مشکل است. جهت حفاظت در برابر عفونت HIV یا دیگر بیماری های منتقله از راه جنسی بهترین راه انجام رابطه جنسی امن است, رابطه جنسی با یک کاندوم.
 ۳۲)آیا بوسیدن عمیق روش انتقال HIV است؟
بوسیدنهای عمیق به علت انتقال آب دهان که حاوی مقدار کمی ویروس می باشد خطر ابتلاء به ایدز را افزایش می دهد. به این صورت که ویروس از طریق زخم های لثه و دهان منتقل می شود.همچنین ورود آب دهان خون آلود امکان انتقال  ویروس را افزایش می دهد و شما باید تا قطع خونریزی از بوسیدن امتناع کنید.
 ۳۳)آیا از طریق میخ و سوزنهای صندلی  مکان های عمومی مانند سینما  آلوده می شوم؟
داستانهایی در ایمیل(Email ) و اینترنت وجود دارند دربارة افرادی که با میخهای صندلی های سینما و یا سکه آلوده شده اند. بهر حال این شایعات بنظر بی پایه و اساسند. آلودگی به HIV با این روش نیاز به خون آلوده با سطح بالای ویروس اچ آی وی دارد. اگر شخصی با یک سوزن آلوده سوراخ شود، اگرچه شانس ابتلا % ۴/. است ولی احتمال آلودگی وجود دارد.(هرچند بسیار اندک)
۳۴)آیا خطر انتقال HIV زمانیکه خالکوبی، سوراخ کردن بدن و یا سلمانی رفتن انجام می دهیم وجود دارد یا نه؟
 اگر وسایل آلوده با خون(وسایل نوک تیز مشترک) بین مشتری ها استریل نشوند، خطر انتقال HIV وجود دارد. بهر حال افرادی که بدن را سوراخ می کنند یا خالکوبی انجام می دهند بایستی پروسه هایی را دنبال کنند که اصطلاحاً «احتیاط جهانی»خوانده می شود که جهت پیشگیری از انتقال عفونتهای خونی نظیر HIV و هپاتیت B طراحی شده است.
توجه شود که در آرایشگاه ها به هیچ وجه از تیغ و یا دستگاه مشترک نباید استفاده شود .وسایل شخصی هر فرد فقط برای خودش می باشد و ضد عفونی و استریل درست سایر وسایل مشترک و استفاده از دستکش یکبار مصرف ضروری است.
۳۵)آیا از طریق گزش به ویروس  HIV آلوده می شویم؟
آلودگی با HIV از این طریق نامعمول است. تنها دو مورد مستند از انتقال HIV بوسیله گزیده شدن وجود داشته است.
در این موارد نیز پارگی و آسیب شدید بافت همراه با حضور خون گزارش شده بود. همچنین در بدن پشه ماده ایی وجود دارد که ویروس اچ آی وی  را از بین می برد و این موضوع مبنای تحقیقات برای کشف دارو های ضد اچ آی وی است.
 ۳۶)آیا از طریق پشه مالاریا به HIV آلوده می شوم؟
خیر، آلودگی با HIV از طریق پشه مالاریا امکان پذیر نیست. زمانیکه پشه مالاریا خون کسی را می مکد، خون افراد قبلی را به فرد دیگر تزریق نمی کند. تنها چیزی که این پشه تزریق می کند، بزاق می باشد که بعنوان یک لغزنده ساز عمل می کند و پشه را قادر می سازد که بطور مؤثر تغذیه کند.
 ۳۷)اگر خون و یا مایع جنسی به چشم  پاشیده شود،خطر آلودگی به اچ آی وی وجود دارد؟
تحقیقات بیان می کنند که خطر عفونت HIV با این روش بی نهایت اندک است. تعداد بسیار اندکی از افراد که اغلب در سیستم مراقبت بهداشتی هستند، با پاشیده شدن خون به چشم خود با HIV آلوده شده اند.
 ۳۸)راههای اصلی انتقال HIV چه چیزهایی هستند؟
راههای اصلی که یک فرد می تواند با HIV آلوده شود عبارتند از:
- رابطه جنسی محافظت نشده توسط کاندوم با فرد آلوده
- استفاده از سرنگ و سوزن مشترک بین معتادان
- انتقال خون و یا محصولات خونی آلوده با HIV
- اهدای منی ( اسپرم برای لقاح مصنوعی)
- پیوندهای پوستی و ارگانی از شخص آلوده
-  از یک مادر آلوده به فرزندش که ممکن است در طول حاملگی باشد، در طی تولد و یا از طریق     تغذیه با شیر مادر
- اشتراک وسایل تزریق غیر استریلیزه،وسایل تیز و برنده  که قبلاً توسط شخص آلوده استفاده شده است و استریل نگردیده باشد مانند وسایل آرایشگاه و یا دندانپزشکی
 ۳۹)برای اطلاع از آلودگی به  HIV چه آزمایشی را باید انجام دهیم؟
عفونت با HIV نشانه های خاصی ندارد. تنها راهی که جهت اطمینان از آلودگی با HIV وجود دارد، انجام آزمایش آنتی بادی HIV است. آزمایش HIV آنتی بادیهای ضد ویروس را در خون شخص جستجو می کند. در اغلب افراد این آنتی بادیها در عرض ۳ ماه گسترش می یابند و در موارد نادر تا ۶ ماه طول می کشد و در موارد بسیار ناشایع گسترش آنتی بادیهای قابل شناسایی بیش از ۶ ماه طول می کشد. انجام این تست قبل از ۳ ماه ممکن است سبب ایجاد یک جواب ناواضح شود بنابراین امکان دارد در یک شخص آلوده هنوز آنتی بادیها قابل شناسایی نباشد (دوره پنجره) .بنابراین بهتر است که قبل از انجام آزمایش حداقل ۳ ماه بعد از آخرین باری که شما در معرض خطر آلودگی با HIV بودید، انتظار بکشید. بعضی از مراکز آزمایشگاهی دوبار در ۶ ماه بعد را توصیه می کنند. همچنین اینکه شما در طول این مدت در خطر تماس های بعدی با فرد آلوده به HIV نباشید بسیار حائز اهمیت است و بطور فوق العاده پراهمیت بایستی عادت رابطه جنسی ایمن(استفاده از کاندوم و شریک جنسی مطمئن و پرهیز از شرکای جنسی متعدد) و عدم اشتراک سوزنها را ادامه دهید.
  ۴۰)نشانه های اولیة عفونت با HIV چیست؟
 تنها راه اطمینان از اینکه آیا شما با HIV آلوده هستید، انجام تست HIV است. نشانه های ابتدایی عفونت با HIV اختصاصی نیستند. فقط ۵/۱ افراد نشانه های چنان جدی را تجربه می کنند که نیاز به توجه پزشک دارند. چندین سال بعد از آلودگی فرد ممکن است علائم بیماری های ویژه و سرطانها را تجربه کنند. این موارد در نتیجه آسیب HIV به سیستم ایمنی شخص آلوده می باشد که بیش از آن قادر به مقابله با عفونت های فرصت طلب نیست. به هر حال تشخیص عفونت HIV بدون انجام تست آنتی بادی HIV مشکل می باشد. اما گاها تب یک هفته ایی ،حالت تهوع برای چند روز ،اسهال و علائم سطحی دیگر با ورود اچ آی وی به بدن همراه است که البته با علائم بیماری سرماخوردگی بسیار نزدیک می باشد.
-۴۱-چه طور باید بدانیم پس از آلوده شدن به اچ آی وی در مرحله ی بیماری ایدز قرار گرفته ایم؟
شما توسط چگونگی تظاهرات بالینی شخص نمی توانید بگوئید شخص آلوده به HIV به سمت ایدز پیشرفت کرده است یا نه. یک شخص آلوده با HIV زمانی به بیماری ایدز دچار است که به سمت بیماری تعریف شده ایدز پیشرفت کند. این روند تضعیف سیستم ایمنی توسط HIV ، بحدی است که در برابر عفونت ها به سختی مقابله می کند و از سوی دیگر این عفونت ها توسط سیستم ایمنی سالم کنترل می شوند. از آنجا که این عفونت ها از سیستم ایمنی افراد آلوده برای ایجاد بیماری سوء استفاده می کنند، اصطلاحاً بعنوان عفونت های فرصت طلب شناخته می شوند. در کشورهای بسیاری داروهای ضد ویروس در دسترس افراد آلوده با HIV جهت کمک به کاهش سرعت تضعیف سیستم ایمنی وجود دارد. همچنین داروهایی جهت پیشگیری و درمان بعضی از عفونت های فرصت طلب وجود دارد.
 ۴۲)در صورت حراحت یک شخص الوده چه باید انحام دهیم؟
           حراحت و خونریزی فرد مبتلاء برای شما مشکلی ایجاد نخواهد کرد مگر با زخم و یا جراحات روی اندام شما تماس پیدا کند.در صورت داشتن زخم و یا جراحتی بر روی  دستها  از  دستکش استفاده کنید و بعد با خیال راحت به پانسمان و برطرف کردن زخم او ببردازید .
  ۴۳)آیا برای کار در کشور دیگر نیاز به انجام تست HIV داریم؟
بعضی کشورها، برای مثال USA، جهت ورود به کشور نیاز به ارائه مدرکی برای تست HIV منفی دارند. این آزمایش جهت صدور ویزا یا اجازة کار الزامی است.
۴۴)آیا کارفرما می تواند از من تقاضای تست HIV کند؟
هنوز شکآیات و تبعیضاتی در ارتباط با HIV وجود دارد که سبب ایجاد اکراه و بی میلی برخی کارفرمآیان جهت استخدام افراد آلوده به HIV شده است. در برخی از کشورها، نیروهای محافظ استخدامی وجود دارند که از تبعیض در برابر افرادی که HIV مثبت هستند و بطور غیر منطقی در برابر استخدام افراد آلوده با HIV تبعیض قائل می شوند جلوگیری می کند.
در ایران قانون تاییدیه سلامت شامل تست اچ آی وی نیست و همچنین در آزمایشات مربوط به ازدواج آزمایش اچ آی وی اجباری نیست و استخدام نکردن یک فرد مبتلا غیر قانونی است.
۴۵)چه مدت پس از یک تماس احتمالی جهت انجام تست HIV منتظر بمانم؟
آزمایشاتی که بطور معمول جهت تشخیص عفونت HIV بکار می روند، در واقع آنتی بادیهای تولیدی توسط بدنتان بر علیه HIV را جستجو می کنند.
اغلب افراد در عرض ۳ ماه بعد از آلودگی به سمت  تولید آنتی بادیهای قابل شناسایی پیشرفت خواهند داشت. بطور میانگین ۲۵ روز و در موارد نادر بیش از ۶ ماه نیز می تواند باشد.
۴۶)چه مدت طول می کشد که HIV سبب ایجاد ایدز شود؟
از سال ۱۹۹۲، دانشمندان تخمین زده اند که حدود نیمی از افرادی که با HIV آلوده اند در عرض ۱۰ سال بعد از آلودگی , به سمت ایدز پیشرفت کرده اند. اما ممکن است این دوره تا ۲۰ سال نیز ادامه پیدا کند.البته این زمان از شخصی به شخص دیگر بسیار متفاوت است و می تواند عوامل بسیاری داشته باشد که شامل وضعیت سلامت فرد و رفتارهای مرتبط با سلامتی شان می باشد. امروزه درمانهایی وجود دارند که میزان تضعیف سیستم ایمنی توسط HIV را آهسته می کنند. درمانهای دیگری نیز وجود دارند که می تواند از برخی بیماریهای مرتبط با ایدز پیشگیری یا آنها را معالجه کند. اگرچه این درمانها خود بیماری ایدز را معالجه نمی کند. همانند دیگر بیماریها، تشخیص زود هنگام اختیارات بیشتری را از جهت درمان و مراقبت پیشگیرانه سلامتی بدست می آورد.
۴۷)آیا از طریق رابطه جنسی دهانی می توانید آلوده شوید ؟
رابطه جنسی دهانی با یک شریک جنسی آلوده تا حدودی خطر عفونت دارد. برای مثال اگر فردی آلت تناسلی یک مرد آلوده را بمکد مایع آلوده می تواند وارد دهان او شود. در صورتیکه شما از لثه ها دچار خونریزی باشید و یا زخمهای بسیار کوچکی در نقاط مختلف دهان داشته باشید، این ویروس می تواند از طریق همین زخمها وارد جریان خون شما شود.
به همین ترتیب چنانچه مایعات تناسلی آلوده از یک زن آلوده به دهان شریک جنسی خود وارد شود، شخص به HIV آلوده می شود.
۴۸۸)زمانیکه فردی با یک شخص آلوده رابطه جنسی بدون محافظت برقرار می کند وویروس چگونه عمل می کند؟
ویروس در مایعات تناسلی یک فرد آلوده یافت می شود. برای یک مرد منظور مایعاتی است که از آلت مردانه در قبل و حین رابطه جنسی بیرون می آید و در یک زن بدین معناست که HIV در مایعات تولیدی توسط واژن قبل و در حین رابطه جنسی که به سهولت مقاربت کمک می کند وجود دارد.اگر مردی آلوده با HIV مقاربت مهبل بدون کاندوم دارد مایع آلوده می تواند از طریق برشها و زخمهای بسیار کوچک وارد جریان خون زن شود. این زخمها بقدری کوچکند که حتی شما آنها را درک نمی کنید. اگر زوجی مقاربت مقعدی داشته باشند خطر عفونت از مقاربت مهبلی بیشتر است. به علت اینکه مخاط آنوس نسبت به مخاط واژن نازکتر است بنابراین احتمال آسیب در طول رابطه جنسی از این طریق بیشتر است. اگر زن آلوده به HIV مقاربت جنسی بدون کاندوم دارد، HIV می تواند از طریق یک زخم پلاک مانند روی آلت مردانه وارد جریان خون وی شود یا بوسیله ورود به داخل مجرا در آلت به دام می افتد. اگر در طول رابطه جنسی تماس با خون وجود داشته باشد، خطر آلودگی را افزایش می دهد. برای مثال اگر مقاربت در طول قاعدگی زن اتفاق افتد،‌ امکان دارد که خون در مهبل وجود داشته باشد. ضمناً امکان دارد در طول رابطه جنسی مقعدی خونریزی ایجاد شود.
چگونه HIV از شخصی به شخص دیگر منتقل می شود؟ انتقال HIV زمانیکه خون، منی (ازجمله پیش منوی (مایع مذی)، مایع مهبلی یا شیر پستان از یک شخص آلوده وارد بدن یک شخص غیر آلوده شود، می تواند اتفاق افتد. HIV می تواند از طریق وریدی مثل مصرف مواد تزریقی، مقعد و راست روده (رکتوم)، مهبل، آلت مردانه، دهان یا دیگر سطوح مخاطی مثل چشم و یا داخل بینی و برشها و زخمها وارد بدن شود. در واقع پوست سالم مانع عالی در برابر ویروسها و باکتریهاست.
۴۹)کاندومهای لاتکسی در پیشگیری از HIV چه تاثیری دارند؟
مطالعات نشان داده اند که کاندومهای لاتکسی در پیشگیری از انتقال زمانیکه بدرستی و بطور مداوم مصرف شوند بسیار مؤثرند.
این مطالعات افراد غیر آلوده ای را که بعلت رابطه جنسی با افراد آلوده با HIV در خطر بسیار زیاد آلودگی قرار دارند مورد بررسی قرار دادند. این مطالعات نشان دادند که حتی با تکرار تماسهای جنسی %۱۰۰ – ۹۸ افرادی که کاندومهای لاتکسی را به درستی و بطور مداوم استفاده کردند آلوده نشدند
۵۰)آیا در سلمانی ها و ارایشگاه ها  احتمال آلودگی به اچ آی وی وجود دارد؟
هر وسیله ی برنده ایی مانند تیغ، قیچی و … میتواند  وسیله ایی برای انتقال ویروس باشد،در نتیجه وسایل آرایشگاه خطر زا هستند و باید به طور شخصی مورد استفاده قرار گیرند.
 

 
  ۵۱ ) آیا هر فرد آلوده به HIV مبتلا به ایدز است؟
 
ویروس HIV مسبب ایدز است و ایدز مرحله نهایی آلودگی با HIV است. باید دانست که هرفرد آلوده به HIV الزاما مبتلا به ایدز نیست بلکه باید یکسری معیارهای شاخص ایدز را بروز دهد تا بگوییم به ایدز مبتلا شده است.
تنها نیمی از افراد آلوده به HIV درطی ۱۰ سال به سندرم ایدز مبتلا می شوند. این فاصله زمانی از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به عوامل زیادی منجمله وضعیت سلامت فرد و عادات بهداشتی وی ارتباط دارد. امروزه به کمک بعضی ازداروها می توان این فاصله را طولانی تر کرد.
 
۵۲ ) چگونه بفهمم اطرافیانم آلوده به HIV هستند یانه؟
 
هیچ گاه نمی توانید فقط با نگاه به اطرافیانتان به این مورد پی ببرید. هرفرد ظاهرا سالمی را که درمحل کار، مدرسه، استادیوم ورزشی، خیابان و … ملاقات می کنید ممکن است بدون آنکه حتی خود آگاه باشد ناقل این ویروس باشد و در حالی که واقعا سالم به نظر می رسد ویروس را به فرد دیگری منتقل کند.
 
 ۵۳ )   پس از یک تماس جنسی مشکوک و یا استفاده از سوزن مشترک، یا در واقع پس از مواجه چه کارهایی را باید انجام داد.
 
آزمایشاتی که بطور معمول برای تشخیص این عفونت بکار می رود براساس جستجوی آنتی بادی های ایجاد شده توسط بدن دربرابر HIV است. میزان این آنتی بادی ها دراکثر مردم درطی ۳ ماه پس از عفونت قابل شناسایی است (بطور متوسط حدود ۲۵ روز پس از تماس). اما در بعضی موارد ممکن است این زمان به ۶ ماه هم برسد. بنابراین درحال حاضر پیشنهاد می شود که ۳ ماه پس از تماس احتمالی برای انجام آزمایش مراجعه کند. نکته بسیارمهمی که نباید فراموش شود این است که درطی این ۳ ماه نباید خود و دیگران را درمعرض HIV قرار دهید .(برای بدست آوردن اطلاعات کافی به قسمت در صورت مواجه شدن با ویروس ایدز چه باید کرد.)
 
۵۴ ) منظور از تماس جنسی سالم چیست؟ 
منظور این است که شما از آلودگی های منتقله از راه تماس جنسی نظیر HIV درامان هستید اگر و فقط:
الف – اگر اصولا تماس جنسی نداشته باشید.
ب – اگر تنها بایک فرد تماس جنسی داشته باشید و هیچ کدام ازشما آلوده به HIV نبوده و شریک جنسی دیگری نداشته باشید.
پ – اگر بطور صحیح از کاندوم استفاده کنید.
   
۵۵ ) کاندوم های لاتکس چقدر درپیشگیری از انتقال HIV موثرند؟
 
بر طبق پژوهش های انجام شده بر روی افراد سالمی که با افراد ناقل این ویروس تماس جنسی داشته اند، ۹۸ % از آنهایی که بطور منظم و به روش صحیح از کاندوم لاتکس استفاده می کرده اند به ویروس آلوده نشده اند. لذا کاندوم لاتکس درصورت استفاده منظم می تواند تا حد زیادی ازخطر انتقال HIV بکاهد.
 
۵۶ ) آیا بوسیدن بادهان باز، HIV را منتقل می کند؟
 
بوسیدن با دهان باز٬ خطر کمی دارد چون بزاق دهان به میزان بسیار کمی حاوی HIV می باشد. البته درمواردی که بوسه با دهان باز طولانی باشد ممکن است باعث ایجاد خراش در دهان یا لب شده و ویروس را منتقل کند. علاوه بر آن بعضی افراد گاهگاهی خونریزی خفیف از لثه یازخمهای کوچک در دهان دارند که می تواند عامل انتقال HIV باشد.
 
 
توصیه مهم :
 
جلوگیری ازتماس جنسی مشکوک بهترین راه برای جلو گیری از ابتلا به عفونت HIV (وسایر بیماری های مقاربتی) است ولی آنهایی که فعالیت جنسی دارند لااقل توصیه های زیر را بکار بندند :
الف – مقاربت فقط بایک شریک جنسی سالم.
ب – استفاده از کاندوم های لاتکس درهر نوبت.
 
 
۵۷ )  آیا HIV ازطریق تماس های اتفاقی منتقل می شود؟ 
خیر. این ویروس درطی فعالیت های روزمره درمحیط کاری منتقل نمی شود.
منجمله :
الف – تماس های اجتماعی روزمره شامل دست دادن، روبوسی و در آغوش گرفتن دوستان.
ب – ورزش و کار .
پ – خوابیدن در یک اتاق و یا نفس کشیدن در هوای مشترک (محیط کار، اتومبیل و … ) .
ت – ظروف غذا یانوشیدنی مشترک، دستگیره در، استفاده از آب مشترک درشستشو، شنا در استخر مشترک.
ث – آب دهان انداختن، عطسه و سرفه.
ج – عرق بدن و اشک.
چ – گزش پشه یا سایر حشرات.
 
۵۸ ) علائم و نشانه ها و بیماریهای شایع حاصل از آلودگی با HIV چیست؟
 
علائم و نشانه های شایع آلودگی با HIV عبارتند از:
 
 عفونت (مغز، خون و دستگاه تناسلی)
کاهش شدید وزن
عرق شبانه
تب و لرز
ضایعات مخاط دهان
سردرد
اختلال دید
احساس خستگی مزمن
اسهال
جنون
 
 
بیماریهای شایع حاصل از  HIV عبارتند از :
 
هرپس (تب خال)
سل
عفونتهای بی هوازی
بدخیمی
مننژیت (عفونت لایه های مغز)
 ایدز
    
•  بسیاری از افراد آلوده به عفونتهای آمیزشی و ایدز علائمی از بیماری ندارند در حالیکه می توانند آلودگی را به دیگران سرایت دهند. پس در هر تماس جنسی مشکوک، خطر آلودگی را در نظر داشته باشید.
۵۹ ) چرا نیش حشرات بیماری ، را منتقل نمی کند؟
خون آلوده مکیده شده بوسیله حشرات به سرعت توسط آنزیمهای حشره پاره شده و ویروس خارج شده از سلول میزبان قادر به ادامه حیات در داخل بدن حشره نمی باشد و حشره با گزش فرد دیگر ، نمی تواند ویروس فعال را منتقل کند
۶۰ )  آیا تیغ استفاده شده که خونی روی آن دیده نشود هم می تواند بیماری را منتقل کند ؟

بلی ، تیغ به ظاهر سالم می تواند لخته های خون بسیار کوچک که با چشم غیر مسلح دیده نمی شود داشته باشد و ویروس تا یک هفته در چنین لخته های زنده و عفونت زا باقی بماند .
۶۱ )  آیا مصرف مشروبات الکلی می تواند عامل ابتلا به ویروس  HIV باشد ؟
مشروبات الکلی باعث اختلال در قدرت تصمیم گیری می شود و هم میل جنسی فرد افزایش پیدا می کند و قادر به تصمیم گیری صحیح جهت حفظ سلامت خودش نمی باشد و اکثر تماس های جنسی همراه با استفاده از مشروبات الکلی بدون استفاده از کاندم است .
۶۲ )  آیا دستشویی های فرنگی راه انتقال ویروسHIV  محسوب می شود ؟

سطح پوست سالم و داخل عرق بدن که در تماس با این نوع دستشویی ها میباشند ، وجود ندارد
۶۳ )   چرا تماس جنسی راه انتقال محسوب می شود ؟
در ترشحات جنسی مرد و زن ویروس وجود دارد و ویروس قادر است به مخاط دستگاه تناسلی چسبیده و به داخل بدن راه یافته و خود را به سلولهای میزبان اصلی یعنی لنفوسیت های کمک کننده برساند.
۶۴ )  چرا احتمال انتقال بیماری ایدز در همجنس بازان بیشتر است ؟

این مربوط به نوع تماس جنسی است :
۱-  مخاط روده ظریفتر از مخاط دستگاه تناسلی زنان (واژن ) است

۲-  مویرگهای زیر مخاط روده بیشتر از مویرگهای زیر مخاط دستگاه تناسلی است

۳-  احتمال آسیب و زخم شدن در روده بیشتر است

۴-  مدت زمان تماس ترشحات آلوده با مخاط روده بیشتر است

علاوه بر این فاکتور های اندامی افراد همجنس باز دارای شرکاء جنسی و فعالیت آمیزشی بیشتر هستند و این عوامل احتمال ابتلا را افزایش می دهد
۶۵ )  آیا در اثر تماس جنسی انسان با حیوان احتمال ابتدا به بیماری وجود دارد
یکی از فرضیه های اولیه در پیدایش این بیماری تماس جنسی انسان با میمون بوده است اما با شناخت ویروس و مشخص شدن محدودیت میزبان این ویروس ، احتمال انتقال ویروس از این راه ممکن نمی باشد .
۶۶ )  آیا همجنس بازی زن با زن راه انتقال محسوب می شود ؟
خیر با توجه به این امر که معمولا این زنان از وسایل مصنوعی استفاده می کنند و قادر به انتقال ترشحات جنسی بطور مستقیم نمی باشند ، راه انتقال محسوب نمی شود .
۶۷ )  آیا همجنس بازی در صورت سالم بودن افراد راه انتقال محسوب می شود ؟
ج: خیر بیماری ایدز یک بیماری عفونی است و ایجاد بیماری بدون حضور عامل عفونت امکان پذیر نمی باشد . همانطوری که تا قبل از پیدایش این بیماری افراد هم جنس باز و معتاد تزریقی در همه جوامع بوده است اما بیماری ایدز مشاهده نشده بود .
۶۸ )  چرا آزمایش تشخیص قبل از ازدواج اجباری نمی شود ؟
داشتن یک پاسخ منفی دلیلی بر اینکه فرد آلوده نمی باشد ، نیست . و ممکن است فرد در چند ماه اخیر آلوده شده باشد و هنوز جواب ایشان مثبت نشده باشد . از طرفی فردی که دارای رفتارهای پر خطر مانند اعتیاد تزریقی و داشتن آمیزش با شرکاء جنسی متعدد باشد می تواند در هر زمان آلوده شود و داشتن سلامت قبل از ازدواج ضامن پایداری و سلامت خانواده نخواهد شد .

۶۹ )  فاصله زمانی بین ابتلا و ظهور علائم بالینی چقدر است ؟
از زمانی که ویروس وارد بدن و وارد اولین سلولهای دفاعی می شود ابتلا صورت پذیرفته است . اما بطور معمول حداقل ۱۵-۱۰ سال طول  میکشد که شخص وارد مرحله بیماری شود .

این مدت با عواملی مانند فقر غذایی و عدم رعایت بهداشت و ابتلا به عفونت های مختلف ، نحوه ابتلاء اولیه و تعداد ویروس وارد شده مدت زمان کوتاه تر می شود و استفاده از غذای مغذی  و بهداشتی، مصرف ویتامین های لازم، انجام ورزش و داشتن روحیه بالا و تشخیص و درمان عفونت ها در این مسیر مدت زمان را طولانی تر کرده و منابع پزشکی تا ۲۰ سال را هم گزارش نموده است.
۷۰ ) آیا پاشیده شدن خون آلوده به ایدز در چشم باعث انتقال ایدز می شود ؟

در مورد انتقال از طریق ملتحه چشم تقریبا احتمال انتقال حدود ۱/۰% یا یک به هزار می باشد ( یعنی از هر هزار مورد پاشیده شدن خون آلوده به چشم یک مورد ویروس انتقال می یابد  البته مواردی از انتقال بیماری HCV به دنبال پاشیده شدن خون آلوده به چشم در کارکنان بهداشتی و درمانی دیده شده است ولی چون این موارد بیشتر در کارکنان بهداشتی بوده و عموم با آن سروکار ندارند، آموزشهای مربوطه به این طیف خاص محدود شده است.

۷۱ ) آیا فرو رفتن سوزن آلوده به دست باعث انتقال ایدز می شود ؟

گزارشاتی مبنی بر انتقال از این روش به خصوص در بین کارکنان سیستم بهداشتی درمانی دیده شده است. البته با توجه به تعداد کم و احتمال پایین ابتلا در چنین شرایطی، معمولا بر این روشها در مقایسه با سایر روشها که احتمال بالاتری دارند تاکید نمی شود. در کل احتمال اینکه یک فرد که سوزن آلوده به دستش وارد شده به عفونت با HIV مبتلا شود، ۳/۰% یا یک به ۳۰۰ می باشد و به عبارت دیگر ۷/۹۹% موارد به عفونت با HIV منتهی نخواهد شد.
۷۲ ) مدت زمان زنده ماندن ویروس ایدز در بیرون از بدن فرد زنده چقدر است؟

در اکثر منابع تاکید می گردد که ویروس حدود نیم ساعت در خارج  از بدن فرد زنده می ماند ولی در لخته های خونی ممکن است این مدت افزایش یافته و حتی به چند روز هم برسد .
۷۳ )  آیا در یک محیط کاری با شخص الوده احتمال سرایت وجود دارد؟
در یک محیط کاری مانند اداره و یا در بخشهای مختلف اجتماع عوامل روزانه ای همچون دست دادن یا روبوسی کردن و یا در آغوش گرفتن و یا از نزدیک حرف زدن …….. موحب انتقال نمی شود بنابرین رفتار ما با شخص آلوده باید همچون یک فرد سالم باشد

۷۴ ) آیا استخر رفتن ، دستشویی های عمومی و یا استفاده از حمام شخص الوده خطری برای سایرین ندارد؟

خیر . تاکنون گزارشی مبنی بر انتقالویروس از این راه گزارش نشده است ویروس HIV در بدن شخص الوده تنها با رابطه مستقیم با شخص دیگر قابل انتقال است بس نگرانی نداشته باشید و راحت با دوستتان به استخر بروید

گرفتگی عضلانی زمانی روی می دهد که عضله دچار اسپاسم شده و در آن حالت باقی بماند. این حالت توسط هر عاملی که در انقباض یا ارتجاع عضله دخالت دارد رخ می دهد. مغز از طریق اعصاب ، پیام هایی به عضلات می فرستد ، وقتی سیگنالها از اعصاب به عضلات می رسند یک سری فرایند مرتبط به حرکت مواد معدنی در داخل و خارج عضله ، منجر به انقباض عضله می شود.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  جریان الکتریکی به علت تفاوت غلظت مواد معدنی در دو طرف غشاء سلول برقرار می شود.در بدن انسان هر ماده معدنی ، یک یا دو بار الکتریکی دارد.جمع جبری باز مواد معدنی باید در داخل و خارج سلولها برابر باشد.اگر هر گونه تفاوتی موجود باشد ، جریان الکتریکی در طول عضله برقرار می گردد.سدیم و کلسیم در ابتدا در خارج سلولهای عضلاتی قرار دارند و پتاسیم در داخل این سلولها است.

هنگامی که پیام از مغز به عضله می رسد، کلسیم به داخل سلولهای عضلانی و پتاسیم به خارج از آنها حرکت می کند.

این عمل منجر به یک فعالیت الکتریکی در طول عضله می شود که موجب انقباض عضله نیز می گردد.سپس هنگامی که بارهای الکتریکی نسبت به هم متعادل شوند از عضله رفع انقباض می شود.برای عمل طبیعی انقباض و ارتجاع عضلات نیاز به مقادیر کافی چربی و قند و اکسیژن است تا این مواد را تجزیه کنند. همچنین به غلظت کافی مواد معدنی سلولی هم نیاز است.

بدون در نظر گرفتن عامل ایجاد کننده ، درمان گرفتگی ها یکسان است.چنین عضله ای را باید توسط یک دست کشیده و به طور متناوب با دست دیگر آن را ماساژ داد.

دلایل گرفتگی عضلات
استفاده بیش از حد از عضلات، کم‌آبی بدن، فشار عضلانی یا قرارگیری در وضعیتی خاص برای مدتی طولانی هر کدام می‌توانند سبب گرفتگی عضلات شوند. به همین دلیل ورزشکارانی که پس از ورزش و بخصوص در آب و هوای گرم خسته شده و دچار کم‌آبی بدن می‌شوند، معمولا چنین شرایطی را تجربه خواهند کرد.

یکی دیگر از انواع شایع گرفتگی عضلات نیز حالتی است که در طول شب رخ داده و بیشتر عضلات ساق پا و انگشتان را درگیر می‌کند.

البته در بیشتر شرایط علت اصلی گرفتگی عضله مشخص نیست. گرفتگی عضلات اغلب مشکل خاصی نداشته و خطری ایجاد نمی‌کند اما در برخی موارد نیز بیماری‌ها و شرایط خاصی می‌توانند سبب ایجاد این حالت باشند. گرفتگی عضلانی گاهی بخشی از بیماری‌های تیروئید، کلیه، اعصاب، اختلالات هورمونی، دیابت و کم‌خونی نیز می‌تواند باشد.

بهبود و پیشگیری
چنانچه شما هم با چنین مشکلی رو به رو هستید، با اقداماتی خاص می‌توانید آن را بهبود بخشیده و شرایط بهتری ایجاد کنید. در این شرایط عضله آسیب‌دیده را کشش داده و به آرامی آن را مالش دهید تا آرام شود. بنابراین کشش و ماساژ مناسب و آرام می‌تواند به شما در این شرایط کمک کند.

در این شرایط می‌توانید از گرما یا سرما نیز استفاده کنید. به عنوان مثال حوله‌ای گرم یا یک حمام آب گرم یا بسته‌ای یخ می‌تواند به آرام شدن عضله کمک کند.

برای این‌که از بروز این حالت پیشگیری کنید، بهتر است دقت داشته باشید تا بدنتان با کم‌آبی روبه‌رو نشود. به همین دلیل هر روز به مقدار کافی آب بنوشید و در زمان‌هایی که مشغول فعالیت هستید و این کار را در فواصل منظم تکرار کنید تا مشکلی ایجاد نشود.

حتما به خاطر داشته باشید که قبل و بعد از هر ورزشی، عضله خود را به‌آرامی کشش دهید. اگر شما هنگام خواب دچار این وضعیت می‌شوید، قبل از رفتن به رختخواب این کشش‌ها را انجام دهید. ورزش سبک قبل از خواب هم می‌تواند برای پیشگیری از این وضعیت مفید باشد.

گرفتگی عضلانی در هنگام شروع ورزش

این مشکل معمولاً مربوط به عدم تعادل مواد معدنی است مثلا:

کاهش یا افزایش کلسیم ، سدیم و یا پتاسیم مقادیر غیر طبیعی این مواد در خون منجر به انقباض عضله و جلوگیری از بازگشت آن به حالت اول است.

برای تشخیص مقادیر غیر طبیعی این مواد آزمایش خون انجام می گیرد. گرفتگی هایی که به هنگام شروع ورزش رخ می دهد ، می تواند به علت کم کاری تیروئید یا عدم توانایی عضله جهت تجزیه قند باشد. آزمایش آدرنالین خون برای بررسی عملکرد تیروئید انجام می شود. همچنین به منظور اطلاع از عملکرد عضله می توان از بیوپسی عضله استفاده نمود.

مقادیر غیر طبیعی مواد معدنی معمولاً نشانه نوعی بیماری در بدن است.مقدار کم پتاسیم می تواند به علت استفراغ ، مصرف مدرهای استروئید و شیرین بیان ، اسهال یا بیماریهایی که بر جذب و نگهداری پتاسیم موثرند ، باشد.در صورت تشخیص کمبود منیزیوم ، حتماً باید یک بررسی کامل درباره علت این نقصان انجام داد. مقدار کم یا زیاد کلسیم در خون هیچگاه نمی باشد.

در صورت وجود کلسیم غیر طبیعی در بدن باید به بیماریهای روده ، کلیه یا غدد پاراتیروئید شک کرد.همچنین با مصرف بیش از حد ویتامین D نیز مقادیر غیر طبیعی کلسیم مشاهده می شود.

مقدار کم نمک ( سدیم ) در خون از علل نادر گرفتگی عضلانی است.برنامه غذایی روزانه حاوی مقدار نمک کافی است و احتمال کمی وجود دارد که فرد دچار فقر سدیم شود.

به عنوان مثال: در صورت ورزش شدید برای چندین ساعت در هوای گرم بدن به ۳۰۰۰ میلی گرم نمک احتیاج دارد. اگر فردی در هنگام مصرف غذا از اضافه کردن نمک خودداری کند و غذای او نیز بی نمک باشد. با این وجود میزان نمک دریافتی وی ۳۰۰۰ میلی گرم در روز می باشد.

گرفتگی های عضلانی در ابتدای فعالیت عضلانی

دلیل مهم در این حالت ناکافی بودن جریان خون در عضله می باشد.در هنگام استراحت ، قطر شریانها برای رساندن خون کافی به عضلات مناسب است.در جریان ورزش عضلات به مقدار بیشتری خون پراکسیژن نیاز دارند. اگر قطر شریانها برای رساندن این مقدار خون به حد کافی نباشد ، عضله به علت کمبود اکسیژن دچار گرفتگی می شود.

گرفتگی های عضلانی پس از فعالیت شدید ورزشی

از دست دادن آب بدن مهمترین عامل چنین گرفتگی هایی است.در فعالیت طولانی مدت ، در هوای گرم مقدار زیادی مایعات از بدن دفع می شود.در این حالت حجم خون کاهش یافته و مقدار کافی خون برای رساندن اکسیژن به کلیه عضلات در حال ورزش وجود ندارد.در نتیجه عضلات در حال فعالیت ، خون کافی دریافت کرده و به سمت اسپاسم پیش می روند.

با نوشیدن آب قبل از فعالیت و هر ۱۵ دقیقه یک بار در حین فعالیت می توان از بروز چنین گرفتگی هایی پیشگیری نمود.

گرفتگی های عضلانی در هنگام خواب

گرفتگی عضلانی در هنگام خواب ، معمولاً به علت فشردگی یک عصب یا رفلکس خاص عضلانی – تلزونی بوجود می آید.اگر در هنگام خواب فرد غلت بزند، ممکن است که عصبی تحت فشار قرار گیرد، در این هنگام یک پیام از محل فشردگی آغاز و به عضله مربوط به آن امتداد می یابد. در این هنگام عضله درست شبیه به هنگامی که پیام از مغز به سوی آن بیاید منقبض می شود.علت دوم این حالت ، تشدید یک رفلکس طبیعی در بدن است.در هنگام غلت زدن در خواب ، عضلات منقبض می شوند. این عمل باعث کشیدگی تاندونهای متصل به عضله می شود.در تاندونها ، گیرنده هایی وجود دارند که در هنگام کشیدگی ، پیام هایی به نخاع ارسال می نمایند.در این هنگام یک پیام به عضله رفته و باعث انقباض آن می شود.در این حالت فرد احساس گرفتگی دردناک می نماید. با کشش دادن به عضلاتی که معمولاً دچار گرفتگی می شوند، پیش از خواب ، می توان از بروز این حالت جلوگیری کرد.

بطور خلاصه: علل گرفتگی عضلانی

 -  سیگنالهای غیر طبیعی در اعصاب

 -  غلظت غیر طبیعی مواد معدنی در داخل یا خارج سلولها

 -  عرضه ناکافی اکسیژن

 -  منبع ناکافی اکسیژن

 -  صدمه به سلولهای عضلانی

 -  مقادیر غیر طبیعی هورمونها یا آنزیم هایی که در انقباض عضله دخالت دارند

 توصیه ‌های غذایی :

 بهترین توصیه ‌های غذایی مواد غذایی بر اساس ارزش تغذیه‌ای که دارند به چهار گروه عمده تقسیم می‌شوند که هر وعده غذایی حداقل باید سه گروه را در بر بگیرد:
- گروه نان و غلات که منبع انرژی هستند .
- گروه لبنیات که پروتئین و کلسیم آنها بسیار بوده و با هیچ گروه دیگری قابل مقایسه نیست (این گروه‌ حاوی ویتامین B2 هم هست). مصرف این گروه از مواد غذایی بسیار توصیه می‌شود، زیرا در صورت عدم دریافت کافی، دچار کمبود کلسیم و ویتامین B2 می‌شویم که عامل اصلی گرفتگی عضلانی شناخته شده‌اند؛
- گروه گوشت‌ و ماهی که حاوی پروتئین و آهن بوده و عدم مصرف‌شان سبب کمبود ویتامین B12 و کم‌خونی می‌شود؛
- و گروه چهارم که شامل میوه و سبزیجات است، هم موجب دریافت فیبر می‌شود و هم انواع ویتامین‌ها و املاح را به بدن می‌رساند.
دکتر کشاورز خاطرنشان می‌کند: «حال اگر این چهار گروه مواد غذایی را به اندازه استفاده نکنیم، یا کم یا زیاد مصرف کنیم، تعادل املاح و مواد معدنی موجود در خون و سلول‌های بدن به هم خورده و گرفتگی عضلانی پیش می‌آید، بنابراین اصلاح رژیم غذایی راه‌حل اصلی است.»
مکمل‌ ویتامین E دکتر کشاورز درباره لزوم مصرف مکمل‌های غذایی برای پیشگیری از گرفتگی عضلات می‌گوید: «اگر رژیم غذایی‌تان صحیح باشد، یعنی از همه گروه‌های غذایی که توصیه شد، مصرف کنید، دیگر نیازی به مصرف مکمل‌ها از جمله ویتامین E نیست.
اما در ورزشکاران، به دلیل اینکه شب قبل از مسابقه مواد نشاسته‌ای و قندی بیشتری مصرف می‌کنند که ذخایر گلیکوژن‌شان بالا برود، در حین مسابقه سوخت ناقص انجام می گردد و به دنبال آن مواد سمی در بدن تولید می‌شود و برای از بین بردن این مواد و خنثی کردن آنها ممکن است توصیه شود مکمل‌های غذایی حاوی ویتامین E، مصرف کنند.
فراموش نکنید که منابع غنی این ویتامین، انواع مغزها و روغن‌های گیاهی مثل روغن سویا، بادام، گردو، فندق، ذرت، دانه کتان و زیتون است.»

خلاصه این‌ که … مصرف چربی را کاهش دهید، زیرا رژیم غذایی چرب سبب کاهش جذب منیزیم و افزایش احتمالی دفع آن می‌شود.
مصرف قند را هم کم کنید، چون خوردن مواد غذایی شیرین بدن را وادار می‌کند تا منیزیم را جهت متابولیزه کردن مواد قندی مصرف کند و کمبود این ماده معدنی رخ دهد.

به عنوان توصیه آخر هم باید گفت که یا به کلی مصرف نوشابه‌های گازدار را قطع کنید یا مصرفشان را به حداقل برسانید، زیرا این نوشیدنی‌ها حاوی فسفات هستند و ذخایر کلسیم و منیزیم بدن را کاهش می‌دهند.

محققین علوم پزشکی می گویند به تازگی دستگاهی ساخته اند که بیماران مبتلا به فشار خون بالا می توانند به جای مصرف دارو، با استفاده از آن فشار خون خود را کاهش دهند.
 
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، پژوهشگران انجمن علوم پیشرفته آمریکا اعلام کردند ، بیماران مبتلا به فشار خون بالا به زودی می توانند به جای مصرف دارو، از وسیله تنظیم فشار خون استفاده کنند.

 در آزمایش های انجام شده این ابزار- که سامانه رئوس ( Rheos System) نام دارد- توانست فشار خون را سه رقم کم کند؛ این در حالی است که برای کاهش این میزان فشار خون فرد بیمار می بایستی سه یا چهار داروی اضافی بخورد تا این بیماری سخت درمان خود را کنترل کند.
آزمایش های بالینی این پروژه مهم بر روی ۲۶۵ بیمار مبتلا به فشارخون بالا در ۴۰ مرکز درمانی در آمریکا و دو مرکز در اروپا انجام شد و تمامی بررسی ها از مفید بودن این دستگاه جدید حکایت کرد.
دستگاه Rheos System, که توسط شرکت CVRx Inc در آمریکا ساخته شده است فشار خون را بطور مطلوبی تنظیم می کند.
این دستگاه که با باتری کار می کند در زیر پوست و درنزدیکی ترقوه کاشته می شود و دو سیم از آن به دو رگ اصلی کاروتید که مسوول خون رسانی به سر هستند متصل می شود.

دستگاه، گیرنده های خاصی را به نام گیرنده فشار شاهرگی در این رگها تحریک می کند که در واقع تنظیم کننده اصلی جریان خون در بدن هستند.

سپس این گیرنده ها پیام افزایش فشار خون را به مغز می فرستند که واکنش بدن به آن عملکرد در جهت کاهش آن خواهد بود.بدن این کار را با آرامش دادن و منبسط کردن به عروق و کاهش ضربان قلب انجام می دهد.
به گفته محققان این نخستین دستگاهی است که در مقیاس وسیع مورد آزمایش بالینی قرار می گیرد. این دستگاه جدید با فعال سازی سازوکار تنظیم جریان خون طبیعی بدن، فشار خون بالا را کاهش می دهد.
محققان می گویند باید پیش از اینکه این دستگاه برای کسب مجوز به اداره نظارت بر غذا و داروی آمریکا فرستاده شود، تحت آزمایش های بیشتری قرار گیرد.
به گفته جان بیزوگنانو سرپرست محققان از مرکز پزشکی دانشگاه روچستر، عملکرد این دستگاه به گونه ایست که عملکرد قلب را نیز بهبود می بخشد.

وی در ادامه تصریح کرد، این اولین باری است که از یک وسیله برای تنظیم فشار خون استفاده می شود.

بیماران مبتلا به فشار خون افرادی محسوب می شوند که تنظیم سطح فشار خون آنها از طریق رژیم غذایی مناسب، ورزش و حداکثر سه قرص فشار، ممکن نیست.

این افراد همچنین بیشتر از سایرین در خطر بروز حمله، سکته و ایست قلبی هستند و امکان ابتلا به بیماریهای کلیوی در این بیماران زیاد است.

پژوهشگران علوم  پزشکی در موسسه ملی بهداشت آمریکا هشدار دادند که استفاده طولانی مدت از تلفن های همراه موجب مصرف قند که سوخت اصلی مغز است، می شود.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ، امواج رادیویی ناشی از تلفنهای همراه بخشهایی از مغز را که در نزدیگی آنتن تلفن همراه قرار دارند فعالتر می کند. محققان دریافتند ۵۰ دقیقه صحبت در پای تلفن همراه می تواند میزان فعالیتهای مغزی را تا ۷ درصد افزایش دهد اما تا کنون نشانه ای از آسیب دیدگی به واسطه نزدیک بودن تلفن همراه به سر کاربران به دست نیامده است.

نتایج نشان دادند فعالیتهای مغزی متناسب با شدت میدان الکترومغاطیسی در بخشهای از مغز که در معرض تلفنهای همراه قرار دارند، افزایش پیدا می کند. تلفنهای همراه برای برقراری ارتباط از امواج رادیویی استفاده می کنند و این امواج می توانند میدانهای الکترومغناطیسی کوچکی به وجود آورند که توسط مغز و سر انسان قابل جذب هستند.

 متخصصان موسسه ملی بهداشت آمریکا در بررسی های خود نشان دادند که ۵۰ دقیقه مداوم صحبت با تلفن همراه می تواند فعالیت سلول های مغزی را در منطقه ای از مغز که به آنتن نزدیکتر است تغییر دهند.

 محققان می گویند: ما مشاهده کردیم که در مغز افرادی که به مدت ۵۰ دقیقه مداوم با تلفن همراه صحبت می کنند در منطقه نزدیک به آنتن، متابولیسم قند مغز افزایش می یابد که نشانه فعالیت مغزی است.

با وجود این، دانشمندان آمریکایی تاکید کردند که هنوز مشخص نیست این تغییر فعالیت سلول های مغزی چه اثراتی بر روی سلامت انسان می گذارد و این بدان معنی نیست که میان ابتلا به سرطان و استفاده تلفن های همراه ارتباط وجود دارد.

به گفته پزشکان، این نتایج نشان داد که تششعات ضعیف الکترومغناطیس تلفن های همراه می تواند فعالیت مغزی را تغییر دهد، اما این تحقیقات هیچ آگاهی جدیدی در خصوص احتمال وجود ارتباط میان سرطان و تلفن های همراه ارائه نکرد.

 تلفن های همراه از اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی وارد بازار شدند و امروز در تمام دنیا بیش از پنج میلیارد دستگاه تلفن استفاده می شود.

افزایش قابل توجه استفاده از تلفنهای همراه در سرتاسر جهان نگرانی هایی را در رابطه با تاثیرات مخرب احتمالی این ابزار بر روی مغز انسان برانگیخته است. با وجود اینکه سال گذشته اعلام شد هیچ مدرک قابل قبولی مبنی بر مضر بودن امواج تلفنهای همراه وجود ندارد اما این نگرانی همچنان بر جای خود باقی است.

در مطالعه جدید محققان ۴۷ داوطلب را در دو روز مختلف تحت اسکن مغزی قرار دادند، این اسکن مغزی به شیوه PET بوده و برای کنترل تغییرات در گلوکزهای متابولیزم شده مغز طراحی شده است.

پیش از آغاز اسکنها هر یک از داوطلبان دو تلفن همراه را بر روی دو گوش خود قرار می دادند، در یکی از اسکنها هر دو گوشی خاموش و در اسکن دیگر تلفن همراهی که بر روی گوش راست قرار داشت روشن باقی می ماند.

مقایسه نتایج این دو اسکن با یکدیگر نشان داد فعالیتهای مغزی در بخش راست مغز در افرادی که تلفن همراه روشن را بر روی گوش راست خود قرار داده بودند، افزایش پیدا می کند. همچنین میزان متابولیسم گلوکز در این بخش از مغز از ۳۳٫۳ تا ۳۵٫۷ میکرومول گلوکز در دقیقه افزایش پیدا می کند.

 پژوهشگران علوم پزشکی در کالج پزشکی دانشگاه وارویک تاکید کردند شب بیداری های طولانی مدت و اختلال و آشفتگی در الگوی خواب خطراتی جدی مثل سکته مغزی و حملات قلبی را می تواند در پی داشته باشد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از ان بی سی ،  کارشناسان و اساتید کالج پزشکی دانشگاه وارویک در مطالعات جدید خود ثابت کرده اند که بین کمبود خواب و بروز اختلالات قلبی عروقی، سکته مغزی و حمله قلبی که در نهایت به مرگ زودرس منجر می شود، ارتباط مستقیم وجود دارد.

به گفته پروفسور فراچسکو کاپوچیو از متخصصان علوم پزشکی دانشگاه وارویک، اگر شما در طول شب کمتر از ۶ ساعت بخوابید و خواب آشفته داشته باشید ۴۸ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا و مرگ ناشی از امراض قلبی و ۱۵ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سکته مغزی هستید.

این پزشکان هشدار دادند: کسانی که شب دیر می خوابند و صبح نیز باید زود از خواب بیدار شوند در واقع حامل یک بمب ساعتی و تهدیدی جدی برای سلامتی شان هستند و باید هرچه سریعتر شرایط زندگی خود را به گونه ای تغییر دهند که این خطر کمتر آنها را تهدید کند.

این یافته حاصل ۲۵ سال مطالعه و آزمایش روی بیش از ۴۷۰ هزار شرکت کننده از هشت کشور مختلف شامل ژاپن، آمریکا، سوئد و انگلیس است.

نتایج تحقیقات جدید پژوهشگران علوم پزشکی نشان می دهد که  کم خوابی علاوه بر اینکه خطر بروز بیماری های قلبی، دیابت و مرگ را افزایش می دهد  موجب افزایش خطر بروز سرطان روده بزرگ نیز می گردد .

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  پژوهشگران علوم پزشکی در مرکز پزشکی کیس می گویند کم خوابی خطر سرطان روده بزرگ را افزایش می دهد  . آنان در بررسی های خود دریافتند افرادی که در طول شب کم تر از ۶ ساعت می خوابند، نسبت به افرادی که دست کم ۷ ساعت در طول شب می خوابند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان خوش خیم روده بزرگ قرار دارند.

محققان در مطالعات جدید خود مدت زمان خواب را در طول شب به عنوان یکی از عوامل بروز سرطان روده بزرگ در افراد بیان کردند که می تواند افرادی را که دچار کم خوابی هستند در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان روده بزرگ قرار دهد.

محققان روی ۱۲۴۰ نفر تحقیق کردند که در آزمایش کولونوسکوپی حدود ۳۳۸ نفر از آن ها مبتلا به سرطان خوش خیم روده بزرگ بودند.

این گروه از افراد نسبت به افرادی که آزمایش آن ها منفی بود، شب ها کم تر از ۶ ساعت می خوابیدند. این ارتباط حتی پس از بررسی سابقه خانوادگی، مصرف سیگار و معیارهای سنجش چاقی، ثابت ماند.

تحقیقات نشان می دهد زنانی که کم می خوابند بیشتر از مردان در معرض ابتلا به سرطان روده بزرگ قرار دارند.

ولی در کنار آن، بالا بردن ساعات خواب در شول شب و بهبود کیفیت خواب می تواند از بروز این خطر جلوگیری نماید.

سرطان خوش خیم روده بزرگ در صورتی که به موقع تشخیص داده شود قابل درمان است ولی در صورت تعلل در درمان، ممکن است بدخیم شده و قابل درمان نباشد.

محققان علوم پزشکی می گویند  نتایج تحقیقات جدید صورت گرفته در کلینیک کلولند نشان می دهد که انجام عمل جراحی به منظور خنثی کردن سردردهای میگرنی نتایج مثبت و دائمی به همراه خواهد داشت که بیماران را از شر این عذاب خلاص می کند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  محققان در تحقیقاتی که بر روی بیماران میگرنی انجام داده اند نشان می دهند که انجام عمل جراحی برای برطرف کردن این گونه سردردها در حدود ۹۰ درصد از بیماران نتایج مثبتی به همراه داشته و تا دست کم ۵ سال می تواند آن ها را از شر این سردردها رها کند.

این در حالی است که تحقیقات حاکی از آن است که حدود ۳۰ درصد از مبتلایان به میگرن با عمل جراحی به طور دائم درمان می شوند و سردرد در آن ها به طور کامل از میان می رود.

یک جراح پلاستیک در مطالعات خود دریافت سردردهای بیماران مبتلا به میگرن (Migraine) که تحت عمل جراحی زیبایی کشیدن پیشانی قرار می گیرند، پس از عمل بسیار کاهش می یابد.

این روش ها شامل اعمال خنثی کننده نقاط از اعصاب و ماهیچه هایی است که باعث درد می شوند.

به عنوان مثال در بیمارانی که میگرن آن ها از قسمت پیشانی شروع می شود، پزشکان ماهیچه های آن نقطه را همانند عمل جراحی زیبایی بر می دارند.

این کار با حذف فشار وارد بر عصب اصلی در ناحیه پیشانی باعث کاهش حملات میگرنی می شود. در میگرن هایی هم که از نقاط دیگر شروع می شوند سایر روش ها کاربرد دارد.

حدود ۸۸ درصد از افراد مورد آزمایش واکنش وثبت و دراز مدتی نسبت به این درمان ها نشان دادند و دردها در ۵۹ درصد از بیماران به طور قابل توجهی کاهش یافت و در ۲۹ درصد کاملاً از بین رفت. در بسیاری از موارد، حملات میگرنی پس از عمل جراحی از ۱۱ به ۴ بار در ماه کاهش یافت.
 
 

میگرن (Migraine) بیماری است که با سردردهای مداوم و سخت مشخص می‌شود و غالبا با اشکالات زود گذری در جریان خون مغزی و استفراغ همراه است. این بیماری با یک‌ نوع‌ سردرد شدید و ناتوان ‌کننده‌ معمولا در یک‌ طرف‌ سر ، که‌ به‌ همراه‌ آن‌ علایم‌ دیگری‌ مثل‌ تهوع ‌، استفراغ‌ و مشکلات‌ بینایی‌ همراه است. حمله‌ این‌ سردرد می‌تواند ۷۲ – ۲ ساعت‌ طول‌ بکشد. حملات‌ میگرن‌ در بعضی‌ از افراد ممکن‌ است‌ بطور هفتگی‌ رخ‌ دهند، در حالی‌ که‌ در بعضی‌ دیگر ممکن‌ است‌ حتی‌ یک‌ بار نیز در سال‌ رخ‌ ندهند.
میگرن‌ هر دو جنس‌ را تحت ‌تأثیر قرار می‌دهد، اما در زنان‌ شایع‌تر است‌. میگرن همچنین ممکن است ارثی باشد. بیماری در حوالی سنین بلوغ شروع شده و در میانسالی از نظر شدت و دفعات تکرارش کاهش می‌یابد. حملات میگرن بیشتر صبحها شروع شده و علایم اولیه آن تار شدن دید یا ظهور نقاط رنگی در خطوط جلوی چشم است. حملات سردرد چند ساعتی به طول می‌انجامد و پس از خوابیدن بهبود می‌یابد.

پژوهشگران علوم پزشکی در  دانشکده پزشکی مونت سینای در نیویورک  امریکا موفق به شناسایی یک نوع ماده شیمیایی کلیدی و طبیعی در مغز شده اند که در حین شکل گیری حافظه  موجب تقویت حافظه می شود .

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از  دیلی میل  ،  این متخصصان ادعا کرده اند که یافته جدید آنها به کشف روش های نوین و موثر برای درمان بیماریهای ذهنی مثل آلزایمر و زوال عقل منجر خواهد شد.

متخصصان دانشکده پزشکی مونت سینای در نیویورک دریافته اند که IGF II مولکولی در مغز است که نقش اصلی در تثبیت و تقویت حافظه ایفا می کند. این مولکول در حین شکل گیری حافظه به طور طبیعی در مغز بوجود می آید.

آزمایشات اخیر روی موشهای آزمایشگاهی نتایج امیدوارکننده ای برای پزشکان داشته است.

این ماده شیمیایی به مقدار نسبتا زیاد در هیپوکامپ یافت می شود که کانون حافظه در مغز است اما مقدار آن با افزایش سن رابطه معکوس دارد و کاهش پیدا می کند.

به گفته پزشکان، کسب آگاهی و اطلاعات بیشتر درباره نحوه اثرگذاری این ماده شیمیایی روی حافظه، به تولید داروهای جدید تقویت کننده حافظه بویژه برای مبتلایان به آلزایمر و سکته مغزی منجر خواهد شد.

آزمایشات تایید کرد: وقتی این مولکول به مغز موشهای آزمایشگاهی تزریق می شود، حافظه و ذهن آنها قوی تر عمل می کند.

پزشکان معتقدند: در انسان نیز همین نحوه اثرگذاری وجود دارد و به موفقیت های بعدی در درمان آلزایمر منجر خواهد شد.

پژوهشگران علوم پزشکی گونه جدیدی از پشه را در آفریقا کشف کرده اند که احتمالا عامل اصلی مالاریا است. این پشه بیشتر در خارج از خانه زندگی می کند و بنابراین از سمپاشی درون ساختمان جان سالم به در می برد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  محققان مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه در پاریس که به جمع آوری پشه های تالاب های نزدیک دهکده های بورکینافاسو در غرب آفریقا می پردازند، اظهار کرده اند که نوعی پشه از زیرگروه آنوفل گامبیائه را شناسایی کرده اند که شباهتی با انواع ثبت شده پیشین ندارد.

این پشه که گاندری نام گرفته، بسیار مستعد عفونی شدن با انگل مالاریاست و از آن جاکه به ماندن در فضای خارجی بیشتر از فضای داخلی تمایل دارد، پس از نیش زدن و مکیدن خون انسان در آرامش استراحت می کند و بنابراین می تواند از سموم و موادی که برای کنترل مالاریا در محیط های بسته به کار می رود، دوری کند.

مالاریا نوعی بیماری عفونی است که توسط پشه ها منتشر می شود و نیمی از جمعیت جهان را تهدید می کند. بیشتر قربانیان این بیماری کودکان زیر پنج سال در مناطق فقیر کشورهای جنوب صحرای آفریقا هستند.

دانشمندان هنوز نتوانسته اند مشخص کنند که این گونه جدید پشه مسئولیت انتقال چه میزان مالاریا را بر عهده دارد، اما بیشترین هراس آنها از این است که شاید این گونه جدید، عامل اصلی مالاریا باشد، چراکه علاقه ویژه ای به خوردن خون انسان دارد و همین عامل به تنهایی می تواند به سرعت بیماری را به جمعیت منتقل کند.

دانشمندان فرانسوی در مقاله خود که در مجله ساینس به چاپ رسیده، گفته اند این پشه تازه کشف شده شبیه هیچ کدام از پشه های پیشین نیست و از نظر تکاملی بسیار جوان تر از سایر گونه هاست.

گاندری هم از نظر کیفیت عملکرد و هم از نظر ژنتیکی با سایر گونه های آنوفل متفاوت است که احتمالا به این دلیل است که نمونه های پیشین از فضاهای داخلی محل زندگی انسان ها انتخاب شده بودند.

سازمان جهانی بهداشت (WHO) که خواستار تحقیقات سریع تر و ساخت داروهای جدید ضد مالاریا شده، سال گذشته اعلام کرده بود که در صورت سرمایه گذاری گسترده، جامعه بین المللی تا سال ۲۰۱۵ مرگ ومیر توسط بیماری مالاریا را متوقف خواهد کرد، اما با کشف این نمونه های جدید ظاهرا جنگی پایان ناپذیر علیه این بیماری ادامه خواهد داشت.

●  عفونت‌ گوش میانی(Otitis Media) :

 
 این بیماری بدنبال عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی بروز می کند ، عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی باعث اختلال عملکرد شیپور استاش می شود و بدین ترتیب عفونت از طریق شیپور استاش بطرف گوش میانی پیشرفت می کند و باعث ایجاد بیماری اوتیت مدیا می گردد .  
    
   
 
● اوتیت مدیا به سه صورت دیده می شود :

۱) اوتیت مدیای حاد (AOM:Acute Otitis Media ) معمولاً یک عفونت باکتریائی حاد بهمراه عفونت دستگاه تنفسی فوقانی می باشد .

۲) اوتیت مدیای حاد عود کننده : اگر اوتیت مدیای حاد سه بار یا بیشتر در ۶ ماه یا ۴ بار یا بیشتر در یک سال اتفاق افتد از نوع عود کننده می باشد .

۳) اوتیت مدیای منتشره (OME:Otitis Media with Effusion ) عفونت مقاوم و بدون علامت مایع گوش میانی که به اوتیت مدیای حاد عود کننده بدون سابقه ابتلا به AOM منجر میشود .

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، کودکان تا سن ۷ سالگی ۹۳ درصد یک مورد یا بیشتر و ۳۹ درصد ۶ مورد یا بیشتر ابتلا به این بیماری را تجربه می کنند . تغذیه با شیر مادر و سیگار نکشیدن در منزل احتمال ابتلا به اوتیت مدیای حاد را کاهش می دهد .

علائم AOM شامل درد گوش ، تب (ولی در برخی موارد بدون تب) ، آبریزش بینی و سرفه و کاهش شنوائی می باشد . در اطفال چند ماهه ممکن است بدون علامت باشد در این مورد حساسیت زیاد اغلب نشانه درد گوش و AOM می باشد .

اوتیت مدیای منتشره ( OME ) اغلب بدون علامت می باشد . سیگار کشیدن ، سابقه فامیلی ابتلا به بیماری اوتیت میانی ، جنس پسر ، ابتلا به اوتیت مدیای حاد در سال اول زندگی از عوامل مستعد کننده ابتلا به این بیماری می باشد .

 گرچه این بیماری ممکن است در هر سنی روی دهد، عمدتا نوزادان و کودکان کم‌سن را مبتلا می‌کند. اکثر کودکان تا سن سه سالگی دست کم یک بار به آن مبتلا شده‌اند.

این امر ممکن است به علت باریک‌تر بودن لوله‌های استاش (که گوش میانی را به حلق متصل می‌کنند) در کودکان نسبت به بزرگسالان باشند. در نتیجه به علت تخلیه نشدن ترشحات گوش میانی، زمینه برای عفونت فراهم می‌آورد.

●  اوتیت مدیا براساس تظاهرات بالینی طبقه بندی می شود.
۱-اوتیت مدیا حاد:

وجود مایع در گوش میانی که با علائم و نشانه های حاد بیماری در موضع ‍( مانند گوش درد، خروج ترشحات گوش میانی، تورم پرده صماخ ) و یا در کل بدن مانند تب همراه می باشد.
۲-اوتیت مدیا مقاوم:

وجود علائم تقریبا شدید (درد و تب) پس از سه روز درمان با ‎آنتی بیوتیک و ادامه فشار و التهاب در پشت پرده صماخی.
۳- اوتیت مدیا با ترشح:
ترشح گوش میانی ۶ روز پس از یک دوره درمان آنتی بیوتیکی برای اوتیت مدیا حاد، ادامه دارد که ممکن است تا چند هفته یا چند ماه طول بکشد.
۴-اوتیت مدیا راجعه:
وقوع حداقل ۳ دوره اوتیت مدیا حاد  در ۶ ماه و یا ۴  دوره اوتیت مدیا حاد در ۱۲ ماه.  

●  عوامل زمینه‌ساز

عوامل معینی – چه محیطی و  چه عواملی فراسوی کنترل فرد – وجود دارد که ممکن است خطر عفونت گوش را در کودک افزایش دهد. ار جمله:

•قرار داشتن در معرض دود سیگار محیطی.
•داشتن سابقه عفونت‌ گوش، سرماخوردگی‌های مکرر، یا داشتن سابقه خانوادگی عفونت‌های گوش.
• رفتن به مهد کودک.
• به طور نارس یا کم‌وزن متولد شدن.
• به خواب رفتن با بطری شیشه شیر یا استفاده از پستانک.
• پسر بودن.
• داشتن آلرژی‌های که به احتقان یا پرخونی مخاط بینی منجر  شود.
نشانه‌های عفونت گوش در کودکان

متاسفانه کودکان کم‌‌سن نمی‌توانند حرف بزنند تا به شما بگویند که چه ناراحتیی‌ دارند.

وجود این نشانه‌ها در کودک‌تان ممکن است بیانگر ابتلای او به عفونت گوش میانی باشد:

• درد، که ممکن است به صورت ناآرامی کودک، دست زدن و کشیدن گوش،
•تحریک‌پذیر بودن حین تغذیه، یا به گریه‌افتادن کودک هنگام خواباندن او خود را نشان دهد.
•ترشح سفید یا زردرنگ از گوش که ممکن است بویی نامطبوع داشته باشد.
• تب که معمولا بین ۳۷٫۷۸ تا ۴۰ درجه سانتی‌گراد است.
•اشکال در شنوایی

●  اپیدمیولوژی:

در کودکان بسیار شایع است و بیشترین وقوع آن از ۶ ماهگی تا  ۳ سالگی می باشد.
اتیولوژی: ریسک فاکتورهایی که بروز اوتیت مدیا را افزایش می دهند عبارتند از: فصل ( در زمستان بیشتراست)، ناهنجاری مادرزادی، فاکتورهای محیطی، نژاد    ( در سفید پوستان بیشتر است)، سن اولین ابتلا( هرچه سن ابتلای اولیه کمتر باشد، دوره های وقوع بیماری شدیدتر و مقاومتر بوده و احتمال عود آن بیشتر است ) و جنس ( در پسران بیشتر است ).
●  میکروبیولوژی:
استرپتوکوکوس پنومونی(۳۵%)، پاتوژن باکتریایی غالب است که با اوتیت مدیا حاد در ارتباط است. پاتوژن های رده دوم و سوم به ترتیب عبارتند از هموفیلوس آنفولانزا(۲۵% ) و موراکسلا کاتارالیس(۱۵%). از دیگر باکتری های پاتوژن می توان از استافیلوکوک اورئوس، استرپتوکوک پیوژن، اشرشیاکولی نام برد.

 ● درمان :

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، اگر کودک شما عفونت گوش میانی دارد، مهم است کودک را برای تشخیص و درمان مناسب به نزد دکتر ببرید. متخصص اطفال تعیین خواهد کرد که ٱیا این عفونت باکتریایی است یا ویروسی.

اگر عفونت باکتریایی باشد، دکتر شما آنتی‌بیوتیک تجویز خواهد کرد. اگر عفونت ویروسی باشد، آنتی بیوتیک آن را درمان نخواهد کرد، بنابراین تجویز آنها نه تنها فایده‌‌ای ندارد، بلکه ممکن است عارضه ایجاد کند.

با توجه به این که عفونت‌های ویروسی شایع‌تر هستند، پزشکان در بسیاری موارد در کودکانی که از جهات دیگر سالم باشند، آنتی‌بیوتیک تجویز نمی‌کنند و منتظر رفع خودبخودی عفونت باقی می‌مانند.

اما در هر حال موارد عفونت گوش میانی کودکان نیاز  به ویزیت پزشک دارند

برای تسکین درد می‌توانید به کودکتان مسکن‌هایی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن بدهید. به کودکتان آسپیرین ندهید، مگر اینکه دکترتان آن را تجویز کند. همچنین گذاشتن یک بالشتک گرم‌کننده روی گوش کودک بگذارید هم به تسکین او کمک می‌کند. دکتر ممکن است قطره گوش هم برای کودک تجویز کند.

در کودکانی که دچار عفونت‌‌های مکرر گوش می‌شوند، ممکن است با جراحی لوله‌هایی در گوش کار گذاشته شود تا به کاهش تجمع مایع در گوش میانی- که زمینه‌ساز عفونت است-  کمک کند.

۱- هدف:
کنترل درد، ریشه کنی عفونت، جلوگیری از عوارض و پیچیدگی، جلوگیری از بازگشت عفونت، جلوگیری از مصرف آنتی بیوتیکهای غیر ضروری و کاهش عوارض ناشی از درمان.
 ۲- آنتی بیوتیک درمانی:
انتخاب آنتی بیوتیک بر اساس حساسیت میکروبی، میزان نفوذ به مایع گوش میانی، اثر بخشی بالینی، میزان تحمل بیمار، سن بیمار و
قیمت دارو می باشد. استفاده از آنتی بیوتیک برای درمان اولیه اوتیت مدیا ترشح دار توصیه نمی شود.

علیرغم آن که یک سوم انواع هموفیلوس آنفولانزا و حداقل سه چهارم انواع موراکسلا کاتارالیس بتالاکتاماز تولید می کنند، آموکسی سیلین هنوز اولین خط درمان است که علیه استرپتوکوک پنومونی اثر عالی و بر اکثر هموفیلوس آنفولانزاهای موجود در گوش میانی نیز موثر است. از داروهایی که بر مولدهای بتالاکتاماز موثرند می توان از کوآموکسی کلاو، کوتری موکسازول، اریترومایسین/سولفی سوکسازول، کلاریترومایسین،   برخی سفالوسپورین های خوراکی نسل دوم و سفیکسیم نام برد.

جهت درمان پنوموکوک های مقاوم به پنی سیلین، که هم اکنون مشکل بزرگی شده است، استفاده از دوز بالای آموکسی سیلین ، اریترومایسین و یا کوتری موکسازول ممکن است موثر باشد.

● درمان داروئی :

داروی انتخابی برای این بیماری آموکسی سیلین می باشد که با دوز ۴۰mg/kg/day منقسم در ۳ دوز برای ده روز متوالی تجویز می شود . در اوتیت مدیای حاد عود کننده آموکسی سیلین ۲۰mg/kg/day برای ۶ ۳ ماه یا در طول تابستان تجویز می شود .

در موارد زیر می توان از داروهای آلترناتیو دیگر استفاده کرد :

۱) بیماران مبتلا به اوتیت مدیای حاد که به پنی سیلین آلرژی دارند .

۲) مشاهده علائم مقاومت به داروی آموکسی سیلین بعد از ۷۲ ۴۸ ساعت

۳) اگر اوتیت مدیای حاد با فاصله ۴ ۳ هفته از یک اوتیت مدیای حاد قبلی اتفاق افتد .

۴) اوتیت مدیا با گوش درد شدید

۵) اطفال کمتر از ۶ ماه با تب بالا

۶) بیماران با ضعف سیستم ایمنی

داروهای آلترناتیو که بر پاتوژنهای مقاوم به آموکسی سیلین موثر هستند شامل :

۱) کوآموکسی کلاو (آموکسی سیلین + کلاونیک اسید ) با دوز ۴۰mg/kg/day

۲) سفیکسیم (سوپراکس ) با دوز ۸mg/kg/day ، دو بار در روز

۳) کوتریموکسازول ( باکتریم ) با دوز ۴۰/۸ mg/kg/day ، دو بار در روز

۴) سفاکلور که از دیگر آلترناتیوها کمتر موثر می باشد .

پژوهشگران علوم پزشکی در دانشگاه استنفورد  می گویند: گرچه میزان احساس درد و چگونگی پاسخ به آن تا حد زیادی به وضعیت جسمی ، روحی و فرهنگی افراد بستگی دارد  . اما نگاه کردن به تصویر کسی که دوستش دارید موجب کاهش درد تا ۴۴ درصد می‌شود.

 
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، درد یک احساس پیچیده است که اغلب اجزاى روحى را نیز در بردارد. وجود گیرنده هاى احساس درد و انتقال بدون اختلال این حس به سیستم عصبى مرکزى، پیش شرطهاى داشتن درد، میباشند. در دردهاى مزمن، عوامل بیولوژیکى، فیزیکى و اجتماعى بر روى یکدیگر تاثیرات متقابل میگذارند. 

دانشمندان دانشگاه استنفورد با بررسی های مختلف، به شواهد مستقیمی درباره پیوند احساس دلبستگی عاطفی با کاهش درد در بیمار دست یافتند.

محققان دریافتند تصویر فرد مورد علاقه بیمار به کاهش میزان درد در مناطق پردازش مغز، و  تاثیر داروها و مخدرها کمک می‌کند.

در این آزمایش، مغز افراد عاشق که به تصویر محبوب خود نگاه می‌کردند با اسکن‌های ام.‌آر.آی بررسی شد، در حالی که سطوح مختلف درد ناشی از سوزش هم در پوست آنها اعمال می‌شد.

دانشمندان دریافتند که به طور میانگین میزان درد در این افراد بین ۳۶ تا ۴۴ درصد بود در حالی که با نگاه کردن به فرد یا تصویری که دوست داشتند فقط  ۱۳ درصد اظهار ناراحتی شدید کردند.

به گفته محققان بی‌دردی ناشی از احساس علاقه بیشتر با جنبه‌های ابتدایی‌تر مغز در ارتباط است.

 با توجه به این یافته‌ها انسان می‌تواند تا حدود زیادی با درد خود کنار بیاید.

طبق تعریف رسمى انجمن بین المللى مطالعات علمى در این مورد، “درد، یک درک و تجربه ناخوشایند است، که بر اثر یک صدمه دیدگى بوجود آمده و یا به بروز آسیبى منجر خواهد شد ، یا اینکه به این صورت احساس میشود.” بنابراین درد، آن چیزیست که بیماران احساس میکنند.

پژوهشگران علوم پزشکی  در موسسه ملی سوء مصرف دارو در مریلند آمریکا می گویند نتایج  تحقیقات آنان نشان می دهد انتشار امواج الکترومغناطیسی تلفن همراه می تواند بخش هایی از مغز را که در نزدیکی گوشی قرار دارند تحریک کند و فعالیت آن بخش را افزایش می دهد.

 
 
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، استفاده از تلفن همراه پیش تر نگرانی هایی را میان کاربران این وسیله ایجاد کرده بود، به طوری که بارها مسئله هایی در  باره احتمال ایجاد تومورهای مغزی در پی استفاده از تلفن همراه مطرح شد که همین موضوع دانشمندان را به بررسی تاثیر امواج الکترومغناطیسی این وسیله روی مغز سوق داد، اما نتیجه عکسی از این مطالعات به دست آمد.

مطالعات تازه محققان درباره تاثیر استفاده از تلفن همراه، وجود هرگونه تاثیر مخرب از این وسیله را روی مغز رد کرد.

این مطالعات نشان می دهد، امواج رادیویی ناشی از استفاده از تلفن های همراه، بخش هایی از مغز را که در نزدیکی آنتن تلفن همراه قرار دارند، فعال تر می کند.

تاکنون نیز هیچ نشانه ای از آسیب دیدگی در این بخش از مغز (نزدیکی گوشی) با استفاده از تلفن همراه، دیده نشده است.

محققان در این آزمایش از  ۴۷ داوطلب، اسکن مغزی گرفتند تا تغییرات گلوکزهای متابولیسم شده مغز آنان را هنگام استفاده از گوشی تلفن همراه، بررسی  کنند.

محققان در پی این آزمایش دریافتند  ۵۰ دقیقه مکالمه با تلفن همراه، متابولیسم گلوکز را در بخش های مغزی نزدیک به گوشی تا هفت درصد افزایش می دهد.

پژوهشگران علوم پزشکی می گویند تحقیقات جدید از افزایش امکان تشخیص آلزایمر در مراحل ابتدایی و در نتیجه درمان به موقع آن از راه معاینه چشم فرد مبتلا خبر می دهد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، بیماری آلزایمر زمانی بروز می کند که برای درمان آن دیگر فرصتی  باقی نیست ؛ اما تحقیقات جدید از افزایش امکان تشخیص این بیماری در مراحل ابتدایی و در نتیجه درمان به موقع آن از راه معاینه چشم فرد مبتلا خبر می دهد.
 
با توجه به افزایش میانگین طول عمر آدمی ؛ تا سال ۲۰۵۰ میلادی شمار بیماران مبتلا به آلزایمر به دو تا سه برابر امروز خواهد رسید و  هم اکنون نزدیک به ۲۵ میلیون نفر در سراسر جهان از آلزایمر رنج می برند.
 
آلزایمر یکی از شایع ترین نوع از انواع بیماری های دمانس یا همان زوال عقل است که از آن به عنوان کابوس بسیاری از مردم در دوره سالمندی یاد می شود؛ چرا که در مغز فرد مبتلا به علت افزایش میزان پروتئین بتا آمیلوئید چه در خارج و چه در داخل سلول عصبی ؛ نه تنها حافظه بلکه در نهایت شخصیت فرد نیز از دست می رود
هنوز کسی علت چنین تغییری را نمی داند؛ اما در هر صورت افزایش این پروتئین سبب اختلال عملکردهای حیاتی سلول های عصبی و تبادل اطلاعات بین آنها می شود؛ در نتیجه سلول های مغزی رفته رفته می میرند و مغز تا ۲۰ درصد کوچکتر می شود؛ حافظه بیمار مختل شده و شخصیت او تغییر می کند.
 
حدود ۲۰ سال زمان لازم است تا نخستین علائم شایع این بیماری در فرد مبتلا بروز کند؛ به همین دلیل تا پیش از فرا رسیدن این زمان ؛ مغز به نحوی این تغییرات را جبران کرده که در رفتار ظاهری چیزی مشاهده نشده است اما نکته اینجاست که تا همان زمان حدود یک سوم سلول های مغزی تخریب شده و دیگر با درمان های موجود نمی توان مانع پیشرفت بیماری شد.

 پروفسور یوخن هرمس متخصص نوروپاتولوژی در دانشگاه مونیخ به همراه ۲۰ محقق دیگر معتقدند که شاید در آینده بتوان تنها با معاینه چشم ها بیماری آلزایمر را در مراحل اولیه آن تشخیص داد.
 
به اعتقاد هرمس ؛ در شبکیه چشم مبتلایان به آلزایمر تغییراتی مشهود است که این تغییرات در ارتباط با مغز بیمار بوده و سال ها قبل از آن که علائم شایع بیماری ظاهر شود؛ قابل تشخیص است
وی در حال حاضر مشغول تحقیقاتی برای اثبات ارتباط بین تغییرات شبکیه و مغز بیمار مبتلا به آلزایمر و توضیح آن است.
 
همزمان با پژوهشگران مونیخ ؛ محققان موسسه کلمنز ـ شوپف دانشگاه صنعتی دارم اشتات و دانشگاه ینا نیز تحقیقات مشابهی از جمله مشاهده تغییرات شبکیه چشم با کمک برخی مواد رنگی را در دستور کار خود دارند.
هزینه این طرح سه ساله ؛ حدود سه میلیون یورو برآورد شده که از محل کمک  های تحقیقاتی و آموزشی دولت آلمان تامین می شود

بیماری آلزایمر ۲ تا ۵ درصد اشخاص مسن را دربر می‌گیرد و گاهی هم بر اشخاص جوانتر حمله می‌کند. به نظر می‌رسد که بیماری آلزایمر در اثر فاسد شدن سلولهای منطقه هیپو کامپ که معمولا مقدار زیادی استیل کولین تولید می‌کنند بوجود می‌آید.

سلولهای مغزی یا نرونهایی که آسیب دیده‌اند پلاکهایی جمع می‌کنند و به تعداد زیادی می‌میرند. منطقه آسیب دیده مغز و استیل کولین در تشکیل خاطرات جدید وارد عمل می‌شوند به همین دلیل یکی از نشانه‌های اصلی بیماری آلزایمر عدم توانایی در تحکیم یک یادگیری تازه (مثل یادآوری آدرس تازه) و دشواری در جهت‌یابی است. اما خاطرات رویدادهای دور معمولا کمتر آسیب می‌بینند.
تقریبا ۱۰ درصد افراد بالای ۶۰ سال ، زوال عقل دارند و حدود نیمی عقل دارند از آنها مبتلا به آلزایمر می‌باشند. آلزایمر نوعی بیماری ناهمگن از نظر ژنتیکی است که در تمام نژادها دیده می‌شود. ۵ درصد بیماران دچار بیماری خانوادگی با تظاهر زود هنگام ، ۱۵ – ۲۵ درصد دچار بیماری خانوادگی با تظاهر دیررس ، ۷۵ درصد مبتلا به بیماری تک گیر می‌باشند. ۱۰ درصد موارد آلزایمر خانوادگی ، توارث اتوزومی غالب و بقیه چند عاملی را نشان می‌دهند.

مهمترین یافته‌های شناختی بیماری آلزایمر ، رسوب دو پروتئین رشته‌ای پپتید بتاآمیلویید تاو در مغز می‌باشند. پپتید بتاآمیلویید که از پروتئین رمز گردانی شده توسط یکی از ژنهای مستعد کننده به بیماری آلزایمر خانوادگی بوجود می‌آید، در پلاکهای آمیلویید یا پیری در فضای خارج سلولی مخ مبتلایان به آلزایمر یافت می‌شود. پلاکهای آمیلویید ، حاوی پروتئینهای دیگر علاوه بر بتاآمیلویید می‌باشند. از جمله آپولیپو پروتئین E که این هم توسط نوعی ژن مستعد کننده به آلزایمر (APOE) رمز گردانی می‌شود.

اشکال هیپر فسفریله پروتئین تاو (Tau) ، کلافهای نورو فیبریلاری را تشکیل می‌دهند که برخلاف پلاکهای آمیلویید در داخل نورونهای آلزایمر یافت می‌شوند. تاو یک پروتئین مرتبط با میکرو توبولهاست که بطور وافری در نورونهای مغز بروز می‌یابد. این پروتئین ، تجمع و پایداری میکروتوبولها را که بر اثر فسفوریلاسیون کاهش می‌یابد، تقویت می‌کند. تشکیل کلافه‌های و نورو فیبریلازی تاو ظاهرا یکی از علل استحاله نورونی در بیماری آلزایمر است.

آلزایمر که شایعترین حالت بیماری جنون است با از بین بردن حافظه کوتاه مدت آغاز شده و به ضعف بیشتر حافظه، از بین رفتن قدرت تکلم، ادراک، مهارتهای حرکتی، بی ثباتی احساسی و در موارد پیشرفته به بی واکنشی، از بین رفتن حرکت و توانایی کنترل واکنشهای جسمی می انجامد و میتواند در طی ۵ تا ۱۰ سال به مرگ بیمار منجر شود.
این بیماری در دوران میان سالی یا کهن سالی رخ میدهد و با از بین بردن نورونها و اتصالات غشای مخ موجب بروز ضایعات عمده در توده مغز میشود.

درباره این بیماری باورهای غلطی وجود دارند که شناسایی آنها به شناخت بهتر آلزایمر منجر خواهد شد:

۱٫ از بین رفتن حافظه بخشی طبیعی از کهن سالی است.
در گذشته چنین تصور میشد که ضعف یا زوال حافظه از عوارض عادی پیری است و حتی گاهی آلزایمر را نیز به حساب ضعف پیری میگذاشتند. اما واقعیت این است که ضعف شدید حافظه نشانه یک بیماری وخیم است.

این مطلب که ضعف حافظه در اثر کهولت امری طبیعی است یا خیر، هنوز به طور یقین ثابت نشده است. عده بسیاری از افراد احساس میکنند که حافظه آنان به مرور زمان دقت خود را از دست داده است اما هنوز یک حکم قطعی علمی در این باره مشخص نشده است و تحقیق پیرامون این موضوع ادامه دارد.

۲٫ بیماری آلزایمر کشنده نیست.
واقعیت این است که آلزایمر کشنده است. این بیماری با ویرانی سلولها در بخشهایی از مغز که برای حافظه اهمیتی حیاتی دارند آغاز میشود. البته تخریب تدریجی سلولها در بخشهای مغز به نارسایی در سیستمهای حیاتی دیگر بدن نیز منجر خواهد شد. علاوه بر این، از آنجایی که افراد مبتلا به آلزایمر معمولا به بیماریهای دیگر مربوط به کهولت نیز مبتلا هستند، فوت آنها لزوما به یک دلیل به خصوص صورت نمیگیرد.

۳٫ نوشیدن نوشابه هایی که در قوطی آلومینیومی بسته بندی میشود و همچنین آشپزی در ظروف آلومینیومی موجب بروز آلزایمر میشود.
واقعیت این است که در طی سالهای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، آلومینیوم به عنوان یک مظنون اصلی در بروز آلزایمر مطرح شد. این شک و تردید به بروز نگرانیهایی در رابطه با قرار گرفتن در تماس روزانه با آلومینیوم که از طریق ظروف پخت و پز، قوطیهای نوشابه، داروهای ضد اسید معده و مواد ضد تعریق منجر شد.

از آن زمان به بعد، مطالعات در اثبات نقش آلومینیوم در ایجاد آلزایمر با شکست مواجه شده اند. امروزه متخصصین بیشتر بر زمینه های دیگر تحقیق متمرکز شده اند و عده اندکی آلومینیوم را تهدیدی بر سلامت میدانند.

۴٫ اسپراتام موجب ضعف حافظه میشود.
واقعیت این است که اسپراتام (aspartame) نوعی شیرین کننده مصنوعی است و تحت نامهای تجاری از جمله Nutrasweet و Equal در بازار موجود است و استفاده از آن در اوایل دهه ۸۰ از طرف اداره نظارت بر دارو و مواد غذایی FDA برای شیرین کردن نوشیدنیهای رژیمی و مواد خوراکی دیگر تایید شده است. عده ای از دانشمندان عقیده دارند که تاثیر دراز مدت مصرف این ماده بر سلولهای مغز و در کل سلامت بدن مشخص نیست.

بنابر گزارش FDA، این سازمان به طور مرتب به بررسی اطلاعات جدید در اینباره پرداخته و هیچ نشانه ای از تاثیر مخرب اسپراتام بر سلامتی انسان مشاهده نکرده است.

۵٫ واکسن آنفلوانزا خطر ابتلا به الزایمر را افزایش میدهد
واقعیت این است که نظریه ای که واکسن آنفلوانزا را عامل افزایش خطر ابتلا به آلزایمر دانسته بود، توسط پزشکی آمریکایی مطرح شد که پروانه پزشکی او توسط هیات ممتحنین پزشکی رد شده بود. این فرد ادعا داشت که میتواند با دارویی که از مغز استخوان خود تهیه نموده، بیماری ژنتیکی اوتیسم را درمان کند.

در حقیقت، چندین آزمایش و مطالعه اساسی واکسن آنفلوانزا و واکسنهای دیگر را عامل کاهش دهنده آلزایمر و کسب سلامتی بیشتر دانسته اند.

۶٫ برای متوقف کردن روند آلزایمر درمانهایی وجود دارد.
واقعیت این است که در حال حاضر، هیچ روش درمانی برای معالجه یا متوقف کردن آلزایمر وجود ندارد. داروهای موجود با تایید FDA، تنها میتوانند در بعضی از بیماران موجب ثابت نگهداشتن موقتی وضعیت موجود یا کند نمودن روند زوال حافظه شوند.

آیا این بیماری حالت ارثی هم دارد؟
سن بالا ، سابقه خانوادگی ، جنس مونث بودن و سندرم داون ، مهمترین عوامل خطر ساز برای آلزایمر هستند. در جمعیتهای غربی ، خطر تجربی آلزایمر در سرتاسر عمر ، ۵ درصد است. اگر بیماران ، خویشاوند درجه اولی داشته باشند که آلزایمر در او پس از ۶۵ سالگی بروز کرده باشد، خطر نسبی ابتلای آنها ۳ – ۶ برابر ، افزایش می‌یابد. اگر بیماران خواهر یا برادری مبتلا به آلزایمر پیش از ۶۰ سالگی و نیز یک والد مبتلا باشند، خطر نسبی آنها ۷ – ۹ برابر می‌شود.

آزمایش آپولیپوپروتئین A نوعی آزمایش تشخیصی کمکی است و نباید برای پیش بینی آلزایمر در بیماران بی‌علامت استفاده شود. مبتلایان به سندرم داون ، افزایش خطر ابتلا به آلزایمر را نشان می‌دهند. پس از ۴۰ سالگی ، مبتلایان به سندرم داون ، همواره یافته‌های آسیب شناختی عصبی آلزایمر را دارند و تقریبا ۵۰ درصد آنها ، دچار افت شناختی می‌شوند.

 پژوهشگران علوم پزشکی در دانشگاه کوپنهاگن پس از سال ها تلاش و مطالعه توانستند واکسنی را بسازند که افراد را در مقابل هپاتیت C حفظ می کند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  در نوع C هپاتیت، ویروس در کبد پنهان شده و می تواند باعث بروز سیروز کبدی و حتی سرطان کبد شود.

با پیشرفت این ویروس دیگر هیچ درمانی برای آن باقی نمی ماند و بیمار روز به روز به مرگ نزدیک تر می شود.

مسیر عفونی هپاتیت C و ایدز مشابه هم است. به طور تقریبی از هر ۵ بیمار مبتلا به هپاتیت C، ۱ نفر از لحاظ ایمنی قدرت مقابله با عفونت حاد هپاتیت C را در ۶ ماه نخست ابتلا دارد.

ولی مهم این جاست که بسیاری از بیماران هیچ علامتی از خود نشان نمی دهند و رفته رفته ویروس به عفونت مزمن کبدی تبدیل می شود.

هر ساله حدود ۳ تا ۴ میلیون نفر به این بیماری مبتلا می شوند و شایع ترین علت انتقال آن استفاده از سوزن مشترک در یمان معتادین و نیز تتو کردن با سوزن آلوده است. ۱۵ دردص از آلودگی ها از طریق تماس جنسی و ۱۰ درصد هم از طریق فرآورده های خونی قابل انتقال است.

واکسن ساخته شده طوری عمل می کند که سیستم ایمنی بدن را تحریک کرده و عملکرد آن را تسریع می بخشد و مکانیسم های دفاعی بخش هایی از ویروس را که غیر فعال بوده و فعال نشده اند، فعال می کند.
 
 بیمارى هپاتیت C که طبق آمارهاى موجود بیش از ۱۷۰ میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند با نشانه‌هاى عمومى بیمارى هپاتیت همراه است. علائمى مثل تهوع، اسهال و ضعف عمومى. اما زردى پوست یا زردى سفیدى چشم در بیمارى هپاتیت C دیده نمى‌شود. این مسئله یکى از تفاوت‌هاى بارز این نوع هپاتیت با سایر انواع هپاتیت است.
دوره خفتگى بیمارى، یعنى از هنگام ورود ویروس تا شروع فعالیت آن ممکن است بین دو تا ۲۰ ماه به طول انجامد. این امکان هست که پس از ورود ویروس بیمارى هپاتیت C سیستم دفاعى بدن بتواند تا مدتى مقاومت کند. گلبولهاى سفید که در خون شناورند مى‌توانند ویروس‌ها و باکترى‌ها را ببلعند و آنها را در خود هضم کنند. ویروس بیمارى هپاتیت C ممکن است تا مدتى در گلبولهاى سفید به صورت خفته باقى بماند اما این ویروس مى‌تواند به دلایل نامعلومى فعال شود.

شروع فعالیت ویروس گاه به یک سرماخوردگى ساده شبیه است. از آنجا که بیمارى هپاتیت C با زردى همراه نیست غالبا فرد متوجه ابتلا خود به بیمارى نمى‌شود. اما فاکتورهاى کبدى خون که میزان فعالیت آنزیم‌هاى کبدى را نشان مى‌دهند به شدت بالا مى‌رود که نشان‌دهنده بر هم خوردن تعادل در کبد و آغاز بیمارى است.
روند بیمارى در بیمارى هپاتیت C سریع‌تر و آسیب‌هاى حاصل از آن شدیدتر است. از جمله آسیب‌هاى جانبى این بیمارى دردهاى مفصلى و از بین رفتگى بافت کلیه است. متأسفانه بیمارى هپاتیت C بیش از ۸۰ درصد موارد به سیروز کبدى مى‌انجامد. با تشخیص سریع بیمارى و بهره‌گیرى از داروهاى کمکى و بازدارنده مى‌توان از تخریب بیشتر بافت کبد جلوگیرى کرد و بیمارى را تا حدى کنترل کرد.
هپاتیت‌ها به شدت مسرى هستند. مهمترین راه انتقال بیمارى هپاتیت C از طریق تماس مستقیم با خون فرد بیمار و آلوده است. متأسفانه این بیمارى در زندانها و در معتادان تزریقى آمار بالایى نشان مى‌دهد.‌ درمان بیمارى بسیار پرهزینه و مشکل است. مهمترین راه مقابله جلوگیرى از انتقال ویروس است.
واکسن بیمارى هپاتیت C تا به امروز کشف نشده است. اما واکسیناسیون علیه هپاتیت نوع B بدن را بیش از ۷۵ درصد نسبت به هپاتیت نوع C نیز ایمن مى‌کند.

پژوهشگران علوم پزشکی می گویند نتایج تحقیقات جدید نشان می دهد که آلودگی به  ویروس ایدز ( AIDS ) بر روی سلامتی  استخوانها در افراد آلوده تاثیر می گذارد  به نحوی که خطر شکستگی های استخوانی در بیماران آلوده به ویروس اچ آی وی ۶۰ درصد بیشتر است.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از یونایتدپرس ،  دکتر استفان گرینسپون متخصص بیمارستان دولتی ماساچوست و دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد در بوستون در این باره خاطرنشان ساخت: مطالعات ۱۱ ساله روی بیش از ۸۵۰۰ فرد آلوده به ویروس ایدز و دو میلیون فرد سالم در گروه کنترل نشان داده است که خطر بروز شکستگی های استخوانی به ویژه از ناحیه لگن و ستون فقرات در بین زنان و مردان آلوده به ویروس اچ آی وی ( HIV  )  بالا است که این خطر با بالا رفتن سن بیشتر می شود.

 بنابراین آزمایشات متخصصان نتیجه گیری کردند که نرخ شکستگی های استخوانی در افراد آلوده به ویروس ایدز  ( AIDS )  بسیار بیشتر است.

به گفته دکتر گرینسپون، این خطر در زنان آلوده به ویروس اچ آی وی به ویژه پس از دوران یائسگی بسیار بیشتر خواهد شد.

این متخصصان در مطالعات بعدی خود بررسی خواهند کرد که آیا این ویروس به تنهایی می تواند عامل تشدید شکستگی استخوانی باشد یا عوامل متابولیسمی دیگری نیز در این زمینه نقش دارند.

جزئیات این بررسی در مجله غدد درون ریزشناسی و متابولسم به چاپ رسیده است.