بهترین راه برای حفظ کاهش وزن در بلند مدت، کم کردن سریع وزن در مراحل اولیه کاهش وزن است

محققان اعلام کردند: کم کردن سریع وزن بهترین راه برای حفظ کاهش وزن است .

پژوهشگران در دانشگاه فلوریدا، ۲۶۲ زن چاق را تحت برنامه شش ماهه رژیم غذایی کم کالری و افزایش فعالیت بدنی قرار دادند.

 
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از یونایتدپرس  ،  محققان این ۲۶۲ زن را که چاق بودند، با برنامه ای شش ماهه تحت رژیم غذایی کم کالری و افزایش فعالیت بدنی قرار دادند و آنها را به سه گروه تقسیم کردند، گروه نخست زنانی بودند که در ماه اول برنامه رژیم غذایی و فعالیت بدنی هفته ای یک ونیم پوند وزن کم کردند، گروه دوم بین یک تا یک ونیم پوند در هفته وگروه سوم کمتر از یک پوند در هفته کاهش وزن داشتند.

گروه اول زنانی بودند که در ماه اول برنامه رژیم غذایی و فعالیت بدنی هفته ای یک و نیم پوند (۶۸۰ گرم) وزن کم کردند ، گروه دوم بین یک تا و یک و نیم پوند (۵/۴۵۳ گرم تا ۶۸۰ گرم) در هفته و گروه سوم کمتر از یک پوند (۵/۴۵۳ گرم) در هفته کاهش وزن داشتند.
این مطالعه نشان داد زنانی که در ماه اول به سرعت وزن کم کردند پنج برابر بیشتر از دیگر زنان می توانند وزن کم شده خود را در بلند مدت حفظ کنند.
این تحقیقات که در نشریه بین المللی طب رفتاری منتشر شد، نشان داد زنانی که در ماه اول به سرعت وزن کم کردند پنج برابر بیشتر از دیگر زنان می توانند وزن کم شده خود را در بلندمدت حفظ کنند.

خواب جزو رفتارهای مهم سالم محسوب می شود و کمبود خواب در کودکان می تواند موجب چاقی شود

پژوهشگران می گویند خواب ناکافی به عنوان یک عامل خطر ایجادکننده چاقی در دوران کودکی بویژه در بین پسران محسوب می شود. 

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  محققان می گویند: نوجوانانی که به اندازه کافی نمی خوابند ممکن است دچار اضافه وزن شوند.
پژوهشگران مرکز بهداشت، رفتار و رشد کودکان موسسه تحقیقات کودکان سیاتل ۷۲۳ نوجوان دختر و پسر با میانگین سنی ۷/۱۴ ساله را در مورد میزان ساعت خواب در شب ها و آخر هفته ها و همچنین میزان بروز مشکلات خواب در آنها مورد بررسی قرار دادند.
محققان در سه موقعیت جداگانه، برای تعیین میزان کالری مصرفی نوجوانان، از آنها در مورد غذا و نوشیدنی هایی که در روز قبل مصرف کرده بودند سوال پرسیدند.
محققان همچنین با استفاده از ابزار خاصی میزان تحرک این افراد طی شبانه روز و همچنین میزان شاخص توده بدنی آنها را نیز به دقت مورد بررسی قرار دادند.
نتایج این بررسی ها نشان داد خواب کمتر با شاخص توده بدنی بالاتر مرتبط است.این ارتباط بویژه در بین پسران و دانش آموزان دوره راهنمایی در مقایسه با دانش آموزان دبیرستان قویتر بود. در بین دخترها خواب کمتر در آخر هفته ها با افزایش شاخص توده بدنی مرتبط بود.
خواب جزو رفتارهای مهم سالم محسوب می شود.
محققان اکنون نشان دادند ارتباط خواب با اضافه وزن و چاقی در کودکان و بزرگسالان مشابه هم است.
نتایج این تحقیقات در نشست سالانه انجمن های آکادمی پزشکی کودکان( PAS) ارائه شد.

بررسی علل درد قفسه سینه و پشت و روش های درمان آن

 - درد قفسهٔ سینه نشانهٔ چیست؟
ناگهان دچار درد قفسهٔ سینه می‌شوید و موجی از ترس شما را فرا می‌گیرد. به‌اندازه کافی دربارۀ این درد شنیده‌اید تا آن را خطرناک بدانید. قبل از اینکه دچار وحشت شوید، یک چیز را در نظر داشته باشید: در فیلم‌های تلویزیونی درد قفسهٔ سینه همیشه نشانهٔ حمله قلبی است، اما در زندگی واقعی آنقدر هم خطرناک نیست.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  گرچه همیشه باید خطرناک‌ترین علت را برای درد قفسهٔ‌ سینه در نظر داشت، اما بیش از ۵۰ علت برای این درد وجود دارد که برخی از آنها چیزی نیستند و اصلاً درمانی لازم ندارند. به‌طور کلی، ضربهٔ ناگهانی درد، درد خفیف طولانی، احساس سوزش، و احساس دردی که هنگام جابه‌جائی بالاتنه تغییر می‌کند معمولاً جای ترس ندارد. در این موارد، پزشکان وجود بیماری قلبی یا موردی را که نیاز به درمان فوری دارد تشخیص می‌دهند.
چطور می‌‌توانید دردهای احتمالی مربوط به قلب را تشخیص دهید؟ فرض کنید که در حال قدم زدن یا ورزش کردن هستید و ناگهان فشار، گرفتگی، یا تنگی درست در پشت جناغ یا کمی به طرف چپ آن احساس می‌کنید که احتمالاً به دست، پشت، گردن، یا آرواره کشیده می‌شود. فوراً می‌نشینید و ناراحتی ظرف ۵ تا ۱۵ دقیقه فروکش می‌کند. آیا دچار حملهٔ قلبی شده‌اید؟ بیشتر امکان دارد که گرفتار چیزی شده باشید که پزشکان آن را آنژین صدری می‌نامند. (ولی اگر شما این درد را پیدا کردید، آن را آنژین صدری ندانید و برای تشخیص واقعی به پزشک مراجعه کنید.) در آنژین صدری چربی در درون رگ‌های اکلیلی قلبی رسوب و مجرای آنها را تنگ کرده است و با کاهش جریان خون به ماهیچه‌ٔ قلب، نیاز اکسیژن آن برطرف نمی‌شود.
آنژین صدری اصولاً در هنگام فعالیت یا لحظات هیجان روی می‌دهد که قلب کار بیشتر دارد و نیاز آن به‌ خون غنی از اکسیژن بیشتر است. این درد پیامی از قلب برای اعلام احتیاج به اکسیژن است، درست مثل درد ماهیچهٔ ساق پا وقتی دچار گرفتگی می‌شود.
عوامل دیگری مثل سیگار کشیدن، تنش روانی، و کمی فعالیت نیز تنگی رگ‌های اکلیلی را تشدید و امکان درد را بیشتر می‌کنند.
آنژین صدری یک حالت اورژانس نیست، اما یک زنگ خطر است. فرض کنید یکی از این رگ‌ها بسیار باریک شود یا لخته‌ای خون آن را کاملاً ببندد. در این صورت بخشی از ماهیچهٔ قلب می‌میرد.
روی دادن چنین حالتی حملهٔ قلبی نام دارد و در بیشتر موارد قلب خود درد اخطار را به شما اطلاع می‌دهد. درد حاصل شبیه به آنژین صدری است، اما طولانی‌تر، شدیدتر و اغلب همراه سرگیجه، تهوع، تنگی نفس، و عرق کردن است. اگر این علائم را دیدید، منتظر خوب شدن آن ننشینید. فوراً به اورژانس پزشکی مراجعه کنید تا از تخریب بیشتر قلب جلوگیری کنند.
درد قلب همیشه به‌علت بیماری رگ‌های اکلیلی نیست. مثلاً التهاب شایع بافت دور قلب که معمولاً ویروسی است، درد شدیدی ایجاد می‌کند که با تنفس یا دراز کشیدن بدتر می‌شود. آسیب‌دیدگی رگ‌های قلب یا بیماری‌های دریچه‌ای قلب نیز درد قفسهٔ سینه ایجاد می‌کنند. و همهٔ اینها معمولاً با آنژین صدری یا درد حملهٔ قلبی تفاوت دارند.
دردهائی نیز در قفسهٔ سینه روی می‌دهند که منشأ قلبی ندارند. بسیاری از آنها عصبی هستند. حملات اضطراب و تنش روانی کششی در ماهیچه‌های سینه ایجاد می‌کنند یا باعث ضربان نامنظم قلب می‌شوند. بیماران مضطرب اغلب فشار خوب هم دارند و تنفس سریع آنها به ناراحتی در قفسهٔ سینه و نیز گزگز و کرختی لب‌ها و دست و پا منجر می‌شود.
در بسیاری افراد، درد ناشی از علل نسبتاً خوش‌خیم گوارشی، مثل نفخ، سوزش سردل، فتق مری، یا برگشت اسید معده است. این نوع درد معمولاً در قسمت‌ پائین قفسهٔ سینه است و انواعی از احساس سوزش تا درد مبهم دارد.
هر درد برنده‌ای که با دم نشدید شود می‌‌تواند به علت التهاب جنب (پوشش دور ریه‌ها) یا ناشی از سینه پهلو یا دیگر بیماری‌های ریوی باشد. احتمال دیگر آسیب‌های مختلف مثل کشیدگی ماهیچه‌ها یا غضروف‌های سینه یا ضرب‌دیدگی و شکستگی دنده است.
- درمان درد قفسهٔ سینه
درد قفسهٔ سینه همیشه به معنی مراجعه به اورژانس پزشکی نیست. گرچه اگر درد داشتید حتماً به پزشک خود اطلاع دهید. در اینجا راهنمائی‌هائی برای کنترل درد گفته می‌شود.
فوراً بنشینید. اگر درد ناگهانی داشتید، راه نروید. آنژین صدری با چند دقیقه استراحت تسکین می‌یابد. اگر درد بدتر شد، نزد پزشک بروید.
نیتروگلیسیرین استفاده کنید. استفاده از قرص‌ زیر زبانی نیتروگلیسیرین درد را آرام می‌کند. این دارو گشادکنندهٔ رگ‌ها است، یعنی دیوارهٔ رگ‌ها را شل کرده و باعث عبور خون بیشتری از آنها می‌شود. امروزه چسب‌های پوستی نیتروگلیسیرین هم وجود دارد، اما بسیاری آنها را بعد از مدتی استفاده بی‌تأثیر می‌یابند. قرص‌های طولانی اثر آن هم وجود دارد که روزی دو تا چهار قرص آن را با تجویز پزشک می‌توان خورد.
از پزشک دارو بخواهید. دیگر داروهای گشادکنندهٔ رگ‌ها برای آرام کردن آنژین صدری و دیگر دردهای قلب عبارتند از مسدودکننده‌های کانال کلسیم (مثل نایفدیپین) که تأمین اکسیژن قلب را زیاد می‌کند و داروهای مسدودکنندهٔ گیرنده‌های بتا (مثل آتنولول و پروپرانول) که با کاهش بار قلب نیاز آن را به اکسیژن کم می‌کنند.
آسپیرین بخورید. آسپیرین مسکن بسیار خوبی برای دردهای ناشی از آسیب‌دیدگی و نیز التهاب دور قلب است. همچنین در افراد مبتلا به آنژنی صدری، خوردن روزانهٔ یک قرص آسپیرین بچه یا نصف قرص آسپیرین بزرگسالان (با تجویز پزشک) خطر حملهٔ قلبی را کاهش می‌دهد و اگر فردی دچار حملهٔ قلبی شد، خوردن یک قرص آن تا رسیدن به بیمارستان از لخته شدن بیشتر خون جلوگیری می‌کند.
مواظب معده خود باشید. برای تسکین سوزش سر دل یک قرص با یک قاشق شربت ضداسید، کمی آب، و یک بیسکویت بخورید. از خوردن غذاهائی که دستگاه گوارش شما را ناراحت می‌کنند اجتناب کنید.
آروغی بزنید. یک جرعهٔ بزرگ آب معدنی بخورید و دهانتان را باز بگذارید تا آروغ بزنید. ممکن است بی‌ادبانه به حساب آید، ولی درد ناشی از گاز معده یا غذای پرحجم را کاهش می‌‌دهد.
بالش خود را بلندتر کنید. بعضی دردهای قفسهٔ سینه، مثل درد التهاب دور قلب، با دراز کشیدن تشدید می‌شوند. گذاشتن چند بالش یا بالا آوردن زیر سری درد را کمتری می‌کند.
خود را محدود نکنید. راحت باشید. مسافرت کنید. در فعالیت‌های اجتماعی شرکت کنید. تنش روانی و اضطراب ایجاد درد قفسهٔ سینه می‌کند که خود درد نیز تنش و اضطراب را بیشتر می‌کند.
کارهائی را که باعث درد می‌شود کنار بگذارید. گرچه ورزش برای سلامتی بسیار مهم است، فعالیت‌هائی مثل دویدن یا برف پارو کردن ممکن است باعث آنژین صدری شوند. ورزش‌های سبک‌تری مثل پیاده‌روی یا شنا انجام دهید.
سیگار نکشید. سیگار کشیدن رگ‌های خونی را منقبض کرده و کار قلب را بیشتر می‌کند. کسانی که سیگار را ترک می‌کنند ظرف چند هفته کاهش دردهای قفسهٔ سینه را احساس می‌کنند.
الکل ننوشید. مصرف زیاد الکل باعث بسیاری ناراحتی‌های قلبی، از جمله درد قفسهٔ سینه، می‌شود.

کمتر قهوه بخورید. مصرف قهوه، کوکاکولا، و دیگر نوشابه‌های کافئین‌دار را کم کنید.
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- هر درد قفسهٔ سینه را به پزشک اطلاع دهید.
- اگر درد شدید است و به‌ شانه‌ها، گردن، دست‌ها یا آرواره‌ منتشر می‌شود، یا همراه با سرگیجه، غش، عرق کردن، تهوع یا تنگی نفس است، آن را یک مورد اورژانس بدانید.

مروری بر علل درد مقعد و روش های درمان آن

درد در نشیمنگاه ممکن است نشانهٔ ساده کوفتگی ناشی از زمین‌ خوردن یا لخته شدن خون در رگ بواسیری باشد. شقاق (ترک پوست اطراف مقعد) نیز علت شایع دیگر این درد است. شقاق همانند یک زخم تبخالی، ولی دردناک است.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  به‌علاوه، برخی افراد دچار گرفتگی ماهیچه‌های راست روده هستند که معمولاً شب‌ها روی می‌دهد. این گرفتگی‌های دردناک که در میان نوجوانان شایع‌ است، با بالا رفتن سن فروکش می‌کند.
از طرف دیگر، درد مقعد می‌تواند علامتی برای وجود یک آبسه یا بیماری آمیزشی، یا خارج شدن راست روده از محل طبیعی خود باشد که این مورد در زنان مسنی که چندین زایمان داشته‌‌اند زیاد روی می‌دهد.

- درمان درد مقعد
خوشبختانه راه‌های ساده‌ای برای تسکین سریع درد مقعد وجود دارد.
حمام نشستن. نشستن روزانهٔ دو یا سه بار در یک تشت آب گرم ۴۰ تا ۴۵ درجهٔ سانتی‌گراد به مدت ۱۵ دقیقه ممکن است درد را تسکین دهد. (آب باید خیلی گرم باشد، ولی نه آنقدر داغ که دست را بسوزاند.) پوشاندن نشیمنگاه با حولهٔ خیسانده در آب گرم نیز راه مؤثر دیگری است.
بی‌حس کردن. گذاشتن داروهای حاوی بنزوکائین یا ایبوکائین بر روی نقاط حساس شده می‌تواند درد را تا حدی آرام کند.
آب را فراموش نکنید. خوردن ۶ تا ۸ لیوان آب در روز برای جلوگیری از یبوست و درد مقعد لازم است. اگر به اندازهٔ کافی به بدن نرسانید، مدفوع مانند سنگ سخت می‌شود. دفع مدفوع سخت شده مشکل‌تر است و زور زیاد شدن برای دفع آن امکان‌ ایجاد شقاق یا بواسیر را بیشتر می‌کند.
غذاهای فیبردار بخورید. پزشکان افزودن میوه‌های تازه، سبزیجات، نان گندم سبوس نگرفته، و غلات را به رژیم غذائی توصیه می‌کنند. مواد فیبردار حجم و نرمی مدفوع را زیاد کرده و فشار بر روی رگ‌های خونی را به‌هنگام دفع کاهش می‌دهد.
مسهل بخورید. اگر در دفع منظم مدفوع مشکل دارید، پزشکان استفاده از مسهل را برای نرم‌کردن مدفوع و دفع آسان‌تر آن توصیه می‌کنند. اجابت مزاج راحت امکان پدید‌ آمدن علائم دردناک مقعد را کاهش می‌دهد.
ورزش کگل. تمرین کگل معمولاً برای کنترل انواع خاص بی‌اختیاری دفع انجام می‌شود، ولی می‌تواند به قوی کردن ماهیچه‌های مقعد و جلوگیری از بواسیر دردناک کمک کند. ورزش کگل بر روی ماهیچه‌های قلابی شکلی تأثیر می‌کند که از استخوان شرمگاه در جلو تا استخوان دنبالچه در پشت کشیده می‌شوند.

منقبض کردن این ماهیچه‌ها نه تنها جریان ادرار را بند می‌آورد، بلکه ماهیچه‌های راست روده را نیز در حالت طبیعی نگاه می‌دارد. گرچه انجام تمرین کگل بسته به شرایط متفاوت است، ولی روش معمول آن شامل ۲۰ بار منقبض کردن این ماهیچه‌‌ها به مدت ۱۰ ثانیه و روزی چهار بار است. از پزشک خود دربارهٔ مفید بودن این روش سئوال کنید.
شنا کنید. ورزش راه مهمی برای منظم‌کردن دفع مدفوع است. اگر دچار درد مقعد شدید، باید از ورزش‌هائی مثل وزنه‌برداری که بر روی ماهیچه‌ها فشار زیاد می‌آورد خودداری کند. شنا ورزش بسیار خوبی است، چون فشاری وارد نمی‌کند. تنیس و بدمینتوت نیز مفید هستند. ولی از انجام کارهای در حال چمباتمه زدن و هر چیز که فشار بر روی ناحیهٔ مقعد را افزایش می‌دهد باید خودداری کرد.

مروری بر علل درد معده

- درد معده نشانهٔ چیست؟
اگر خوردن یک غذای تند معده‌تان را به‌درد آورده است، تعجب نکنید. چیز مهمی نیست، احتمالاً دچار دل به‌هم خوردگی معده شده‌اید و حداکثر بعد از چند روز حالتان خوب می‌شود. اما اگر با خوردن غذای معمولی برنج و غلات و مراقبت از معده هنوز هم ناراحتید و درد معده دارید، احتمالاً دچار زخم گوارشی شده‌اند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  این زخم‌ها که درون لولهٔ گوارشند، به هر شکل و اندازه و در هر جا ممکن است پدیدار شوند. در واقع، دردی که با خوردن غذا کمی آرام بگیرد ممکن است علامت زخم معده یا دوازدهه باشد. برخلاف درد دل به‌‌هم خوردگی معده، درد زخم گوارش باز می‌گردد.
گرچه هنوز علت دقیق زخم گوارشی نامعلوم است (تحقیقات اخیر باکتری‌هائی را که نام هلیکوباکترپیلوری دارند مسئول ایجاد این زخم‌ها می‌داند)، اما مشخص است که خوردن چیزهائی مثل آسپیرین و قهوه زخم را بدتر می‌کند.
برخی داروها، مثل آسپیرین، توانائی معده را برای التیام خود مانع می‌شود.
اما گاهی زخمی در کار نیست و درد معده دارید. در این حالت ممکن است دچار سوء هاضمه شده باشید، یعنی پوشش درونی معده هر غذائی را تحمل نمی‌کند که شایع‌ترین اینها غذاهای پر ادویه است.
نشانگان قولون تحریک‌پذیر هم دستگاه گوارش را به تنگ می‌آورد. در اینجا روده در به جلو راندن غذا دچار اشکال شده است. علامت مشخصهٔ نشانگان قولون تحریک‌پذیر درد شکم همراه با اسهال یا یبوست و نفخ است. درد با اجابت مزاج تسکین می‌یابد، ولی باز هم بر می‌گردد.
مسمومیت غذائی هم درد معده می‌آورد. ممکن است ساندویچ کهنه‌ای را نادانسته خورده باشید، ولی رودهٔ شما کهنگی آن را تشخیص می‌دهد.
نفخ ناشی از بلع هوا در هنگام جویدن یا تولید گاز متان در هنگام هضم غلات هم ممکن است در لولهٔ گوارش گیر کرده و تا خارج شدن آن ایجاد درد کند.
متأسفانه، تعداد بیماری‌های گوارشی که می‌توانند ایجاد درد ناگهانی شکم بکنند زیاد است. از جملهٔ اینها التهاب زخمی قولون، بیماری کرون، بیماری کیسهٔ صفرا، التهاب آپاندیس، التهاب دیورتیکولی، و التهاب لوزالمعده است.

- درمان درد معده
برای تشخیص علت هر درد شدید و تند شکم نزد پزشک بروید. چون علت این دردها معمولاً نیاز به درمان هرچه سریع‌تر طبی دارند.
اما برای رفع درد و ناراحتی جزئی شکم کارهائی می‌توانید بکنید.
چای بخورید. اسید تانیک موجود در یک فنجان چای دم‌کرده ظاهراً به دفع برخی باکتری‌ها و مواد شیمیائی عامل درد معده کمک می‌کند، مخصوصاً اگر اسهال هم داشته باشید. ظرف یک ساعت پس از خوردن چای درد باید تسکین یابد.
ضد اسید بخورید. تمام داروهای ضد اسید ماده‌ای دارند که زیادی اسید معده را خنثی می‌کنند.
- درمان درد زخم گوارشی
گرچه علت دقیق زخم گوارشی معلوم نیست، ولی راه‌های درمانی خوبی برای آن دارند.
دارو بخورید. انواعی از داروها وجود دارند که با تأثیر بر گیرنده‌های H۲ توان معده را برای تولید یا ترشح اسید مهار می‌کنند. تحقیقات نشان داده است که در ۹۵ تا ۹۸ درصد موارد استفاده از این داروهای قوی زخم التیام یافته است. بیشتر پزشکان معتقدند که این دارو باید جزء اصلی درمان باشد.
سایمتیدین بخورید. داروهائی مثل سایمتیدین و رانیتیدین تولید اسید معده را که باعث زخم می‌شود متوقف می‌کنند.
آنتی‌بیوتیک بخورید. اگر درد مقاوم شکم و اسهال دارید، احتمالاً برای از بین بردن باکتری‌های جای گرفته در معده باید آنتی‌بیوتیک بخورید.
شیر بخورید. خوردن یک لیوان شیر بدون چربی در حملهٔ درد زخم معده تسکین سریع آن را به‌دنبال دارد. شیر مانند یک ضداسید عمل می‌کندو با خنثی کردن اسید درد را هم از بین می‌برند. اما مواظب باشید: برخی از کسانی که برای تسکین درد معده شیر خورده‌اند، بعد از مدت کوتاهی دچار درد شدیدتر گشته‌اند.
غذای محرک نخورید. پزشکان مدت‌ها قبل متوجه شده‌اند که غذاهای پرادویه ایجاد زخم گوارش نمی‌کند، ولی درد زخم را شدت می‌بخشد. بافت زخم بسیار حساس‌تر است و وقتی غذای تند یا اسیدی خورده شود، درد ایجاد می‌شود. پس، از خوردن غذاهای محرک زخم خودداری کنید.
قهوه نخورید. دلیلی وجود ندارد که نشان دهد خوردن قهوه زخم معده می‌آورد، ولی کافئین قهوه زخم را تحریک می‌کند. به‌هر حال، هیچ‌وقت بیش از دو یا سه فنجان قهوه در روز نخورید.
زیاد آسپیرین نخورید. تحقیقات نشان داده است که مصرف زیاد آسپیرین پوشش معده را آسیب رسانده و باعث خونریزی آن می‌شود. اگر برای رفع سرماخوردگی یا سردرد دو سه روز آسپیرین می‌خورید، اشکالی ندارد، ولی اگر بیش از سه ماه خورده‌اید، ممکن است دچار گرفتاری شوید. در این مورد، پزشک می‌تواند داروی دیگری جایگزین آن کند.
سیگار نکشید. نیکوتین سیگار پوشش معده را آسیب رسانده و زخم آن را تشدید می‌کند.
- درمان درد نشانگان قولون تحریک‌پذیر
متأسفانه هنوز علت نشانگان قولون تحریک‌پذیر کاملاً معلوم نیست، ولی خوشبختانه با تشخیص آن می‌توان تمام ناراحتی‌ها را از بین برد.
وحشت نکنید. چون اغلب تشخیص علت نشانگان قولون تحریک‌پذیر سخت است، در برابر معاینه و آزمایش صبور باشید. وقتی تمام آزمایش‌ها منفی باشند و کسی نتواند علت را به شما بگوید، نگران شدن چیزی عادی است.
فیبر بخورید. سبزیجات و غلات سبوس نگرفته نه تنها حاوی مواد مغذی هستند، بلکه از یبوست هم جلوگیری کرده و قولون تحریک‌پذیر را آرام می‌کنند.
چربی نخورید. غذاهایچرب تحریک‌پذیری قولون را بیشتر می‌کنند.
غذاهای محرک نخورید. غذاهای پر ادویه هم در تحریک‌پذیری قولون شرکت دارند.
غذاها را امتحان کنید. گرچه همهٔ پزشکان معتقد نیستند، ولی برخی می‌گویند که نشانگان قولون تحریک‌پذیر ممکن است ناشی از حساسیت به برخی غذاها باشد. شما می‌توانید با حذف یک‌به‌یک موادی که می‌خورید درستی یا نادرستی آن را نیز امتحان کنید. شیر، تخم مرغ، گندم، ذرت، سویا، بادام زمینی، مرکبات، نوشابه‌های گازدار، و شکلات از شایع‌ترین مواد ایجاد کننده، واکنش‌های حساسیتی روده هستند. هر بار گروهی از مواد را برنامهٔ غذائی خود حذف کرده و ببینید آیا درد تسکین می‌یابد یا نه. اگر علائم ناراحتی از بین برود، معلوم می‌شود که به آن ماده حساسیت دارید.
دارو بخورید. اگر از ناراحتی‌های نشانگان قولون تحریک‌پذیر در رنج هستید، پزشک ممکن است برایتان داروهای ضدگرفتگی روده تجویز کند که ماهیچه‌های روده را شل می‌کنند. این داروها را فقط در دوره‌های شدید با درد باید مصرف کرد. 

- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- درد شکم ناگهانی و شدید است.
- درد بیش از چهار روز طول کشیده است.
- خونریزی مقعد یا کاهش وزن وجود دارد.
- اسهال و درد شکم به‌طور مکرر روی می‌دهد.

بررسی علل درد در دست و شانه و روش های درمان آن

 - درد شانه نشانهٔ چیست؟
مفصل شانه پیچیده‌ترین مفصل بدن است. این پدیدهٔ عجیب شاهکار زیست مکانیکی و هنر حرکات است. لااقل یک چیز در مورد شانه واضح است: تا جائی که دچار ناتوانی شود، عدم درمان را تحمل می‌کند. و متأسفانه از کار افتادن آن معمولاً دردناک است.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  یکی از شایع‌ترین علل درد شانه التهاب وترهای اطراف مفصل آن است. التهاب وتر بیشتر در اثر کار زیاد آن روی می‌دهد. وقتی کاری مثل اره‌کشیدن یا ورزش گلف می‌کنید، وترهای شانه‌ بر روی استخوان سائیده شده و به تحریک و درد آن منجر می‌گردد.
التهاب کیسهٔ زلالی مفصل هم، که به اندازهٔ التهاب وترها ایجاد درد شانه می‌کند، در اثر کار زیاد روی می‌‌دهد. اما شروع آن به‌صورت گسترده‌تری است. کیسهٔ نرمی در مفصل برای کاهش اصطکاک آن است، که تورم آن ایجاد درد می‌کند.
اگر به‌هنگام بالا بردن دست احساس درد در شانه می‌کنید، ممکن است علت آن رسوب کلسیم در آنجا باشد. این رسوب در زیر وتری در مفصل تیغهٔ شانه با استخوان چنبر تشکیل می‌شود.
گاهی درد شانه در اثر یک حادثه روی می‌دهد. افتادن ممکن است باعث در رفتن شانه شود، که بازو را از مفصل خود با استخوان کتف خارج می‌کند. شکستگی استخوان بازو گاهی وتر حرکت‌دهندهٔ بازو را پاره می‌کند. اگر این پارگی با عمل جراحی ترمیم نشود، ممکن است باعث گرفتاری شانه برای تمام عمر گردد.

- درمان درد شانه
هر درد شانه در اثر حادثه باید فوراً توسط پزشک درمان شود. پزشک بعضی در رفتگی‌ها را به‌آسانی جا می‌اندازد. موارد شدیدتر آن باید با جراحی درمان شود.
اگر درد شانه در اثر کار زیاد باشد، نکات زیر به رفع آن کمک می‌کند.
شانه را استراحت بدهید. اگر شانهٔ شما بعد از انجام کار تکراری دچار درد می‌شود، سعی کنید طرز انجام کار را عوض کنید. یا در فاصلهٔ کار به شانه استراحتی بدهید. ورزش را به‌طور کامل ترک نکنید مثلاً اگر گلف بازی می‌کنید، چند روز به‌جای آن دوچرخه‌سواری کنید.
آن را خنک کنید. با اولین آزردگی شانه کیسه‌ای یخ را چندبار در روز، و هر بار کمتر از ۲۰ دقیقه، روی آن بگذارید. یخ ناحیهٔ آزرده را بی‌حس کرده و تورم و التهاب آن را کاهش می‌ٔهد.
آن را گرم کنید. بعد سه روز یخ‌گذاشتن و کم شدن درد، چندبار در روز، هر بار بین ۲۰ تا ۳۰ دقیقه، گرمای مرطوب به آن بدهید. گرما جریان خون را در ناحیهٔ آسیب دیده بیشتر می‌کند. حتی ریزش آب‌گرم در هنگان دوش گرفتن مؤثر است.
دارو بخورید. خوردن داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی مشکل را درمان نمی‌کند، ولی درد را موقتاً تسکین می‌دهد.
نزد پزشک بروید. اگر بعد از چند روز درد شانه از بین نرود، یا مرتباً به آن آسیب وارد می‌آید، نزد پزشک بروید تا او درمان فراصوتی، استروئیدی، یا جراحی را توصیه کند. یک تزریق داروی استروئید با بی‌حسی موضعی در مفصل می‌تواند تا یک سال درد را آرام کند. مدت تسکین درد بستگی به فعالیت شانه دارد. اگر به‌کار خود برگردید و دوباره شانه را زیاد به‌کار بگیرید، درد ظرف چند هفته باز می‌گردد.
در برخی افراد، عمل جراحی تراشیدن تکه‌ای استخوان که بر وتر فشار می‌آورد لازم می‌شود. بعضی دیگر نیاز به ترمیم وتر گردانندهٔ بازو دارند.
تقویت شانه. اگر درد شانه مکرر است تقویت ماهیچه‌ها و وترهای آن را احتمالاً مفید خواهد بود. هفت ورزش زیر به این کار کمک خواهد کرد.
۱. به شکم بر روی تخت یا میز محکمی دراز بکشید و دست‌ها را از دو طرف آویزان کنید. در کف هر دست یک وزنهٔ نیم‌کیلوئی گرفته و پشت دست را به طرف خود بگیرید. حالا وزنه‌ها را تا سطح چشم‌ها بالا بیاورید. این کار را ۸ تا ۱۲ تکرار کنید.
۲. صاف بایستید و در هر دست وزنه‌ای نیم‌کیلوئی بگیرید. شانه‌‌‌ها را به طرف گوش‌ها بالا بکشید. سپس شانه‌ها را به عقب کشیده و به‌هم نزدیک کنید. شانه‌ها را آزاد کرده و این کار را ۸ تا ۱۲ بار تکرار کنید.
۳. به پشت دراز بکشید و دست چپ را بالای سر روی دست راست بگذارید. با دست چپ دست راست را به آرامی به‌طرف گوش چپ بکشید. با دست راست کمی مقاومت کنید. این کار را ۸ تا ۱۲ بار تکرار کرده و سپس با دست دیگر انجام دهید.
۴. بر لبهٔ صندلی محکمی نشسته و با دست‌هایتان صندلی را در دو طرف پاها بگیرید. حالا سعی کنید خود را از روی صندلی بلند کنید. این کار را ۸ تا ۱۲ بار تکرار کنید.
۵. روی طرف چپ بدن دراز بکشید. آرنج راست را روی طرف راست بدن گذاشته و آن را ۹۰ درجه خم کنید. وزنه‌ای نیم‌کیلوئی را در دست راست گرفته و روی شکم بگذارید. حالا آرنج را محکم نگاه دارید و سعی کنید تا آنجا که می‌‌توانید وزنه را بلند کنید. دست را رها کرده و ۸ تا ۱۲ بار تکرار کنید. همین ورزش را با دست دیگر هم انجام دهید.
۶. بایستید و وزنه‌ای نیم‌کیلوئی در هر دست بگیرید. در حالی که دست‌ها را به‌‌دور خود می‌چرخانید، آنها را تا جائی که امکان دارد از دو طرف بلند کنید. دست‌ها را رها کرده و ۸ تا ۱۲ بار تکرار کنید.
۷. به شکم روی میز محکمی دراز بکشید، به‌طوری که شانه‌ها و بازوها روی میز و ساعدها از میز آویزان باشند. در هر دست وزنه‌ای نیم‌کیلوئی گرفته و دست‌ها را تا سطح میز بالا بیاورید. این کار را نیز ۸ تا ۱۲ تکرار کنید.
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- دست را نمی‌توان بالای سر برد.
- شانه را نمی‌‌توان تکان داد.
- احساس شبیه خارج‌شدن شانه از جای خود وجود دارد. 
* درد دست
 
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- دست بیش از دو روز است که درد دارد.
- درد با کار یا ورزش بدتر می‌شود.
- دست گرفتار درد حس ندارد.
- دست تغییر شکل داده یا ورم کرده است.
- دست را نمی‌‌توان دراز کرد.
- درد دست همراه با درد قفسهٔ سینه یا تنگی ممکن است علامت حملهٔ قلبی باشد. در این‌صورت یک فوریت پزشکی است.

- درد دست نشانهٔ چیست؟
دست ابزار انعطاف‌پذیر عجیبی است. می‌توان آن را برای کارهای مختلف، از پرتاب توپ گرفته تا حمل کیسهٔ خرید و تکان دادن برای خداحافظی، به کار گرفت. ولی، مانند هر ابراز دیگر، دست نیز تا حدی تحمل دارد.
درد دست علل متعددی دارد، ولی اغلب تا یک علت ردیابی می‌شود: خستگی ماهیچه‌ها. درد و خستگی امروز دست ممکن است فردا بهتر شود، در این‌صورت چیز مهمی نیست. اما اگر بدون هیچ دلیل مشخصی درد می‌آید و می‌رود، و باز بر می‌گردد، ممکن است ناشی از التهاب مفصل باشد.
اگر درد به تدریج زیاد می‌شود و ورم آزاردهنده‌ای دارد، احتمالاً دچار شکستگی استخوان ساعد یا بازو شده‌اید. ممکن است فکر کنید شکستگی استخوان چیز واضحی است، ولی گاهی استخوانی می‌شکند، بدون آنکه انسان متوجه شود. مثلاً ممکن است ضربه‌ای به دستتان بزنید یا زمین بخورید و احساس درد نکنید تا زمانی که فعالیت دست زیاد شود یا فشاری بر ناحیهٔ شکسته وارد آید.
آسیب دیدن مچ دست هم می‌‌تواند باعث درد شدید ساعد شود. از شایع‌ترین این دردها آسیب ناشی از تکرار یک حرکت است، مثل تایپ کردن، چکش زدن یا برداشتن تکراری یک چیز. این درد هر روز بدتر می‌شود، چون دست استراحت نمی‌کند. بالاخره کشیدگی بافت‌ها بر توانائی دست به بهبود غلبه می‌کند. گرچه آسیب‌دیدگی عمدتاً در مچ است، اما درد ممکن است تا آرنج بالا رود.
آسیب دیدن بازو کمتر اتفاق می‌افتد، چون ماهیچه‌های زیادی دور آن را گرفته است. یکی از شایع‌ترین آسیب‌دیدگی‌های بازو که به درد منجر می‌شود التهاب وتر ماهیچهٔ دو سر است که در آن، وتر نزدیک به شانه کوفته یا پاره شده است و درد فزاینده‌ای در ماهیچهٔ دو سر بازو ایجاد می‌کند.
درد هر جای بدن نیز می‌تواند به بازو مربوط باشد. مثلاً برداشتن اجسام سنگین ممکن است وترهای شانه را ملتهب کند که صورت درد بازو خود را نشان می‌‌دهد.
درد شدیدتر منتشر به پائین دست چپ علامتی سنتی حملهٔ قلبی است. این درد ممکن است با تهوع، تنگی نفس یا درد قفسهٔ سینه همراه باشد. اما گاهی درد دست چپ تنها علامت آن است.

- درمان درد دست
درمان درد دست بستگی به محل و شدت آسیب‌دیدگی دارد. ولی در اینجا چند مورد یادآوری می‌شود.
دست را راحت بگذارید. اگر درد دست شدید نیست و تغییری در آن مشاهده نمی‌شود، آسان‌ترین درمان، یعنی استراحت، را انجام دهید. چند روز دستتان را از انجام فعالیت معاف کنید.
کار دست را کم کنید. اگر استراحت مطلق برای دستتان امکان ندارد و باید کار کند، مقدار فعالیتش را نصف کنید و در فاصلهٔ آن چنند بار به آن استراحت دهید. کار کردن افراد تا حدی که فعالیت آنها باعث ایجاد درد نشود اشکالی ندارد، اما کارکردن آنها با درد زیاد غیر عاقلانه است. درد یک علامت هشداردهنده است.
دست را بالا بگیرید. در هنگام استراحت، دست را تا حد سینه بالا بیاورید. مثلاً وقتی دراز کشیده‌اید، آن را روی یک یا دو بالش نرم بگذارید.
دست را خنک کنید. یک قطعه یخ را بر روی ناحیهٔ دردناک بمالید تا پوست نسبت به آن بی‌حس شود، البته نه بیشتر از چهار دقیقه. مواظب باشید رنگ دست سفید یا آبی نشود. یا یک بستهٔ شیمیائی آمادهٔ ”خنک‌کننده سریع“ را در یک حوله پیچیده و آن را تا ۲۰ دقیقه بر روی دست بگذارید. هر ۱۰ دقیقه یک‌بار پوست را کنترل کنید.
مسکن بخورید. در صورت لزوم، از داروهای ضددرد مجاز، با رعایت دستورات آن، استفاده کنید.
به پزشک خبر دهید. اگر با همهٔ این کارها هنوز درد دارید، به پزشکتان اطلاع دهید. درمان‌های بیشتر ممکن است شامل استفاده از کورتیزون برای کاهش ورم، گچ گرفتن، و در موارد شدیدتر انجام عمل جراحی برای تصحیح اختلال درونی بدن باشد.

آخرین آمار موارد ثبت شده HIV/AIDS در کشور ایران تا تاریخ ۱/۱/۱۳۸۹ مجموعاً ۲۰۹۷۵ نفر اعلام شده است

آخرین آمار موارد ثبت شده HIV/AIDS در سه ماهه چهارم سال ۱۳۸۸ در کشور اعلام شد.
براساس آمار جمع‌آوری شده از دانشگاه‌های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی سراسر کشور ایران ، تا تاریخ ۱/۱/۱۳۸۹ مجموعاً ۲۰۹۷۵ نفر افراد مبتلا به HIV/AIDS در کشور شناسایی شده‌اند که ۶/۹۲ درصد آنان را مردان و ۴/۷ درصد را زنان تشکیل می‌دهند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز   ،   بنابراین گزارش تاکنون ۲۳۰۷ نفر مبتلا به ایدز شناسایی شده و ۳۶۲۴ نفر از افراد مبتلا فوت کرده‌اند. ۳/۳۸ درصد از مبتلایان به HIV در گروه سنی ۳۴-۲۵ سال قرار دارند که بالاترین نسبت در بین گروه‌های سنی را به خود اختصاص می‌دهند.

علل ابتلا به HIV در بین کل مواردی که از سال ۱۳۶۵ تاکنون در کشور به ثبت رسیده‌اند به ترتیب، تزریق با وسایل مشترک در مصرف کنندگان مواد (۸/۶۹ درصد)، رابطه جنسی (۹/۸ درصد)، دریافت خون و فرآورده‌های خونی (۲/۱ درصد) و انتقال از مادر به کودک (۶/۰ درصد) بوده است. راه انتقال در ۵/۱۹ درصد از این گروه نامشخص مانده است.

گفتنی است در مقایسه این آمار با مواردی که ابتلا آنان در سال ۱۳۸۸ گزارش شده است، اعتیاد تزریقی ۵/۷۰ درصد، برقراری روابط جنسی ۹/۱۷ درصد و انتقال از مادر مبتلا به کودک ۷/۱ درصد را تشکیل داده است. در ۹/۹ درصد از موارد شناسایی شده در این سال راه انتقال نامشخص بوده و هیچ مورد جدید ابتلا از راه خون و فرآورده‌های خونی گزارش نشده است.

- درمان درد زانو
کلید اصلی تسکین بیشتر دردهای زانو انجام ندادن حرکاتی است که درد را شروع کرده‌‌اند. تکرار این حرکات جرقهٔ شعله‌ور شدن پاسخ‌های شدید درد است. زانوی دردناک را با ملایمت و آرامش درمان کنید.
اصول چهار‌گانه را رعایت کنید. استراحت، یخ گذاشتن، بستن، و بالا گرفتن در تسکین دردهای ناشی از پیچ‌خوردگی و کار زیاد زانو مؤثر است. استراحت از همه مهم‌تر است. سپس، بعد از یک دوره محدودیت فعالیت، به‌تدریج به کارهای عادی باز گردید.
همراه با چند روز استراحت از یخ نیز استفاده کنید. گذاشتن ۱۵ دقیقه یخ چند بار در روز به تسکین درد کمک می‌کند. زانو را با پارچه‌ای کشسان ببندید، ولی نه محکم. و بالشی زیر زانو بگذارید تا مایع جمع شده در آن تخلیه شود.
مسکن بخورید. آسپیرین و ایبوپروفن مسکن‌های خوبی برای رفع ورم و درد زانو هستند. استامینوفن درد را آرام می‌کند، ولی بر التهاب تأثیری ندارد.
زانو را گرم کنید. گذاشتن یخ در آسیب‌های بار اول درد را کاهش می‌دهد. اما در بیشتر موارد، گرمای مرطوب مؤثرتر است. حولهٔ گرم و مرطوب، کیسهٔ آب گرم و حمام آب گرم به تسکین درد کمک زیادی می‌کند.
وزن کم کنید. اگر اضافه وزن دارید، کاهش وزن راه خوبی برای کم کردن فشار وارد بر زانو در هنگام راه رفتن است. این فشار تا ۸ برابر وزن بدن است. یعنی با کاهش ۵ کیلوگرم وزن ۴۰ کیلوگرم فشار از روی زانو برداشته می‌شود.
کفی در کفش بگذارید. گذاشتن کفی طبی در کفش مانع چرخش زیاد پا را به طرف داخل می‌شود. اگر این چرخیدگی زیاد است، باید کفی مخصوص بگذارید.
بالش زیر زانو بگذارید. اگر در حین کار باید زانو بزنید، بالشتک نرمی زیر آن بگذارید و گاه‌گاه استراحتی به زانو بدهید تا فشار مداوم بر آن نیاید.
چمباتمه نزنید. چمباتمه زدن و خم کردن کامل زانو فشار بسیار زیادی بر آن وارد می‌کند که ممکن است باعث پارگی غضروف یا وتر ماهیچه‌ٔ چهار سر ران شود. در برخی افراد، چمباتمه زدن مکرر باعث حملات درد می‌شود.
نوع ورزش را عوض کنید. ورزش‌هائی مثل شنا، دوچرخه‌سواری، و پیاده‌روی هم به اندازهٔ دویدن سودمندند، ولی کمتر زانو را آزار می‌‌دهند. اگر حتماً باید بدوید، خوب خود را گرم کنید، مسافت کوتاه‌تری را بدوید، سطح نرم‌تری را برای دویدن انتخاب کنید، و همیشه کفش‌های مخصوص دویدن بپوشید.
ورزش کنید. ضعف ماهیچه‌ای بیشترین علت زمینه‌‌ای دردهای زانو است. به‌همین دلیل ۸۰ درصد دردهای زانو با انجام برنامهٔ ورزشی مناسب برای تقویت ماهیچه‌ها، مخصوصاً ماهیچه‌های جلو و پشت ران، تسکین می‌یابند.

اشنایی با علل درد لگن ، کمر و گردن و روش های درمان آن

درد لگن 
 
- درد لگن نشانهٔ چیست؟
متأسفانه برخی شرایط، مثل گرما و رطوبت، که برای رشد جنین در زهدان زن لازم است، محیط مناسبی برای رشد باکتری‌ها نیز فراهم می‌کند. این عفونت زهدان باعث درد لگن می‌شود. عفونت‌های مجاری ادراری هم در زنان و هم در مردان درد لگن ایجاد می‌کند. البته، زنان بیشتر مستعد ابتلا به این عفونت‌ها هستند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  از علل دیگر درد لگن بیماری التهابی لگن، یعنی التهاب لوله‌های تخمدان است. بیماری‌های مقاربتی از شایع‌‌ترین علل این بیماری هستند، گرچه عفونت‌های دیگر هم باعث آن می‌شوند.
در برخی موارد، پزشک ممکن است علت دقیق درد لگن را با توضیحات شما دربارهٔ نوع و محل درد بیابد. مثلاً اگر گرفتاری‌ شما بیماری التهابی لگن باشد، درد در دو طرف لگن است. اما درد ناشی از پارگی کیست تخمدان ناگهانی و بیشتر در یک طرف لگن است.
آندومتریوز (رشد لایهٔ درونی زهدان در جائی دیگر) باعث درد مزمن، قاعدگی دردناک، و نزدیکی دردناک می‌شود. آبستنی خارج زهدان یا درون لولهٔ تخمدان هم درد لگن می‌آورد.
اگر دچار التهاب آپاندیس باشید، نخست اشتها از دست می‌دهید، و بعد در اطراف ناف، و سپس درد ناحیهٔ راست پائین شکم احساس درد می‌‌کنید.
البته همه دردهای لگنی علت بیماری ندارند. اگر به‌طور عادی در وسط چرخهٔ قاعدگی دچار درد خفیف لگن می‌شوید، نگران نشوید. برخی زنان در هنگام تخمک‌گذاری دچار چنین دردی می‌شوند که طبیعی و بی‌خطر است.

- درمان درد لگن
خوشبختانه، تمام دردهای لگنی درمان‌پذیر هستند. در اینجا مواردی را که خود می‌‌توانید درمان کنید یا برای معاینهٔ بیشتر باید نزد پزشک بروید گفته می‌شود.

عفونت را برطرف کنید. اگرپزشک وجود عفونت مجرای ادرار را تشخیص دهد، برای درمان آن آنتی‌بیوتیک مناسب تجویز می‌کند. شما نیز با دفع مکرر ادرار می‌‌توانید از عود عفونت جلوگیری کنید. یعنی لااقل هر سه ساعت یک بار در روز و یک بار یا دو بار در طی شب. ادرار کردن بلافاصله بعد از نزدیکی هم به دفع عفونت کمک می‌کند.
مسکن بخورید. اگر درد ناشی از پارگی کیست تخمدان باشد، درمان احتمالاً فقط شامل تسکین درد با مسکن است. به‌ندرت خونریزی شدید ناشی از پارگی کیست تخمدان نیاز به جراحی پیدا می‌کند. پزشک برای علل دیگر درد لگن هم ممکن است داروئی مثل ایبوپروفن تجویز کند.
نزد پزشک بروید. پزشک بسته به‌شدت درد و وسعت آندومتریوز درمان‌های مختلف انجام می‌‌دهد. گاهی قطع مصرف ضدبارداری درد ناشی از آندومتریوز را از بین می‌برد. داروهائی نیز وجود دارد که با به هم زدن چرخهٔ قاعدگی و انقباض بافت آندومتریوز یک قاعدگی‌گذاری شیمیائی به‌وجود می‌آورد. این داروها را نباید بیش از شش‌ماه مصرف کرد.
اگر دارو درد آندومتریوز را از بین نبرد، پزشک ممکن است به عمل جراحی شکم‌بینی (لاپارسکوپی) متوسل شود. در این روش، پزشک وسیله‌ای لیزری از شکاف کوچکی در شکم به‌درون فرستاده و بافت‌های اضافی را می‌سوزاند. در برخی موارد عمل زهدان‌برداری توصیه می‌شود، اما این روش باید آخرین راه درمان باشد.

- درمان بیماری التهابی لگن
درد ناشی از بیماری‌ التهابی از یک جهت بسیار خوب است. چون بیشتر زنان مبتلا بدون درد هستند و پیشرفت بی‌سر و صدای بیماری خطر ناباروری یا آبستنی نا به جا را بیشتر می‌کند. بنابراین، بیماری التهابی لگن را نباید سرسری گرفت. درمان معمولاً درد را تسکین می‌دهد، اما ۱۰ درصد زنان مبتلا نابارور می‌شوند.
درمان معمولاً با تجویز آنتی‌‌بیوتیک خوراکی انجام می‌شود. موارد شدید بیماری ممکن است نیاز به تزریق درون سیاهرگی آنتی‌بیوتیک در بیمارستان پیدا کند.

- پیشگیری از بیماری التهابی لگن
پیشگیری از عود بیماری التهابی لگن کلاً به اختیار شماست.
سیگار نکشید. اولین کار برای پیشگیری ترک سیگار است. همه می‌دانند که کشیدن سیگار خطر ابتلا به سرطان‌های ریه و حنجره را افزایش می‌دهد، اما کمتر خبر دارند که سرطان مثانه، لوزالمعده، و گردن زهدان هم می‌آورد.
مهبل را زیاد نشویید. شستن زیاد مهبل با فرستادن مواد عفونی‌کننده به درون زهدان یا بیماری‌زا کردن باکتری‌های طبیعی موجود در مهبل باعث بیماری التهابی لگن می‌شود. مهبل با ترشحات طبیعی خود را پاک می‌کند.
از بیماری مقاربتی بپرهیزید. چون بیماری‌های مقاربتی از عمده‌ترین علل بیماری التهابی لگن هستند، جلوگیری از ابتلا به آنها از اهمیت زیادی برخوردار است.
عفونت را فراموش نکنید. درمان به‌موقع عفونت‌های مهبلی برای پیشگیری از بیماری التهابی لگن مهم است. در طی درمان از نزدیکی خودداری کنید. و اگر پزشک تشخیص بیماری مقاربتی دهد، همسر بیمار نیز باید درمان شود.

- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- درد شدید ناگهانی در لگن احساس می‌شود.
- در بیش از دو روز طول کشیده یا تکرار می‌شود.
- سوزش ادرار، تکرر ادرار، تهوع، استفراغ یا اسهال نیز وجود دارد.
- آبستنی وجود دارد.
- درد لگن به‌دنبال از بین رفتن اشتها روی داده است.
- سابقهٔ ابتلا به بیماری مقاربتی وجود دارد.

 
* درد کمر 
 
- درد لمبر نشانهٔ چیست؟
درد لمبر می‌تواند به‌علل مختلف باشد. درد ممکن است عمیق و در خود مفصل لگن باشد. گاهی درد در بافت‌های اطراف مفصل است – مثلاً در اثر التهاب کیسهٔ زلالی (کیسهٔ پر از مایعی که بین سطوح استخوانی قرار دارد). وترهائی نیز در اطراف لگن وجود دارند که آن را به پاها و پشت متصل و محکم می‌کنند. التهاب یا آسیب دیدن اینها نیز درد لمبر ایجاد می‌کند. درد ممکن است مربوط به‌خود لگن نباشد و منشأ آن در جائی دیگر، مثلاً پشت، باشد. حتی درد ممکن است علت خارجی داشته باشد، مثل خوابیدن روی تشک خیلی نرم یا پوشیدن کفش تنگ.
التهاب مفصل از علل شایع درد لمبر است و معمولاً التهاب استخوانی مفصلی است که از گرفتاری‌های سالخوردگی است و تقریباً همه تا حدودی به آن مبتلا می‌شوند. اگر دچار شکستگی لگن شده باشید، احتمال ابتلا به التهاب استخوانی مفصلی در شما بیشتر می‌شود. همچنین ممکن است التهاب شبه روماتیسمی مفاصل هم خود را در لگن نشان دهد، گرچه کمتر شایع است. این از انواع گرفتاری‌های ناتوان‌کننده است که معمولاً در جوانی بروز می‌کند.
گاهی یک عیب ساختاری سرچشمهٔ درد لمبر است. انحنای ستون مهره‌ها یا کوتاهی یک پا نسبت به پای دیگر باعث درد لمبر می‌شود. گرچه اضافه وزن دقیقاً یک عیب ساختاری نیست، اما این هم می‌تواند باعث ایجاد درد در لگن شود.

- درمان درد لمبر
گرچه درد لمبر چیز مزاحم و ناراحت‌کننده‌ای است، اما زیاد نگران نباشید، راه‌های مختلفی برای تسکین آن وجود دارد.
آن را گرم کنید. استفاده از گرمای مرطوب اولین کاری است که می‌‌توانید بکنید، چون رطوبت باعث نفوذ بیشتر گرما می‌شود. حوله‌ای را در آب داغ خیس کنید، آن را بچلانید، و ۲۰ دقیقه روی باسن خود بگذارید. این کار را سه تا چهار بار در روز انجام دهید. می‌توانید حوله‌ای خشک را روی حولهٔ خیس بگذارید تا گرمای آن هدر نرود.
ورزش را کم کنید. وقتی درد شدید است، چند هفته فعالیت ورزشی خود را کم کنید. (اما به کلی کنار نگذارید) به‌جای آن بیشتر نرمش و ورزش‌های سبک بکنید.
پماد گرم‌کننده بزنید. هم خود پماد و هم مالیدن آن باعث راحت‌تر شدن ماهیچه‌های لگن می‌شوند. پمادهای حاوی منتول را با کیسهٔ آب گرم استفاده نکنید، چون ممکن است باعث سوختگی شدید شود.
ماساژ دهید. ماساژ دادن ماهیچه‌های لگن به تسکین درد آن کمک زیادی می‌کند. ماساژ باید متمرکز بر ناحیهٔ سرچشمهٔ درد باشد.
دارو بخورید. اگر مسکن‌های بدون نسخه، مثل آسپیرین و استامینوفن، درد را آرام نکنند، پزشک دارو‌های قوی‌تری می‌دهد. او حتی ممکن است قرص یا تزریق هیدروکورتیزون تجویز کند. هیدروکورتیزون در کاهش التهاب بعد از آسیب بسیار مؤثر است.
راحت بخوابید. روی لگن دردناک نخوابید و برای نرم کردن تشک از یک بالشتک استفنجی استفاده کنید.
کفش مناسب بپوشید. کفش اندازهٔ پا و سبک بپوشید. کفش‌های مخصوص دویدن بسیار سبکند و برای افزایش ایستائی پا طراحی شده‌اند.
عصای مناسب به دست بگیرید. اگر برای راه رفتن و ایستادن به عصا نیاز دارید، اندازهٔ آن را درست انتخاب کنید. اگر اندازهٔ عصا بلند یا کوتاه باشد، درد لمبر را بیشتر می‌کند.
وزن کم کنید. وزن اضافی باعث شدیدتر شدن درد لمبر می‌شود. با هر قدمی که بر می‌دارید، دو تا سه برابر وزن بدنتان به‌صورت فشار بر روی لگن وارد می‌شود. کاهش هر کیلوگرم وزن اضافی دو تا سه کیلوگرم فشار روی مفصل لگن را کم می‌کند.
جای درد را مشخص کنید. اگر برای درمان درد لمبر نزد پزشک می‌روید، دقیقاً مکان و زمان درد را برای او مشخص کنید. نوع درد را هم به‌ او بگوئید – درد مبهم است یا تیر می‌کشد، دائمی است یا متناوب، با حرکت شدید می‌شود یا آرام می‌گیرد، و نوع حرکاتی که درد را بدتر می‌کند.
آزمایش کنید. اگر پزشک تشخیص التهاب مفصل بدهد، شاید نیاز به انجام چندین نوع آزمایش باشد، چون بیش از ۱۰۰ نوع التهاب مفصلی وجود دارد. خود را برای اسکن استخوان یا MRI (تصویرنگاری با تشدید مغناطیسی) آماده کنید. پزشک ممکن است داروهای ضدالتهابی نیز تجویز کند و شما را برای انجام ورزش مناسب و گرما درمانی و فراصوت درمانی به مرکز فیزیوتراپی بفرستد.
ساختمان بدنتان را کنترل کنید. ممکن است انحنای کوچکی در ستون مهره‌ها یا کمی کوتاهی یک پا داشته باشید و خود ندانید. پشت به یک آینه قدی بایستید و آینهٔ دیگری را بالای شانه بگیرید تا از پشت خود را ببینید، یا به کسی دیگر بگوئید شما را از پشت به‌دقت نگاه کند. اگر یکی از زانوان بالاتر از دیگری باشد، اگر باستنتان به یک طرف افتاده است، یا اگر پشتتان کج به‌نظر می‌رسد، احتمالاً دچار یک مشکل ساختاری هستید.
خوشبختانه، اشکال راه رفتن قابل تصحیح است. باید کفش داری تخت متناسب بپوشید یا حتی فقط کفی داخل کفش بگذارید. اگر گرفتاری شدید باشد، پزشکتان شما را به یک متخصص استخوان معرفی می‌کند.
جراحی کنید. معمولاً شکستگی لگن به عمل جراحی نیاز دارد. گذاشتن یک میله در استخوان لگن آن را سر جای خود نگاه می‌‌دارد. در شکستگی‌های شدید یا التهاب شدید مفصلی، جراح ممکن است مفصل گرفتار را بردارد و مفصل مصنوعی به‌جای آن بگذارد.
عفونت لگن نیز ممکن است به جراحی و تزریق درون سیاهرگی آنتی‌بیوتیک نیاز پیدا کند.
و در مواردی که یک تومور باعث درد لمبر شده است، بعد از نمونه‌‌برداری، پرتو درمانی، شیمی درمانی، و جراحی انجام می‌شود.

درد گردن
 
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- درد گردن بیش از سه‌روز طول کشیده یا تکرار می‌شود.
- درد به‌دنبال سقوط یا یک حادثه روی داده است.
- درد از گردن به دست‌ها یا پاها منتشر می‌شود.

- درد گردن نشانهٔ چیست؟
اگر شانه‌ها افتاده باشند و چانه به جلو کشیده شده باشد، سر در حالت تعادل مناسب بر روی گردن قرار ندارد. در عوض، رباط‌ها و بافت‌های نرم دیگر گردن باید باری بیش از ۹ کیلوگرم را که درست توزیع نشده است تحمل کنند.
احتمالاً بزرگ‌ترین مشکل گردن و تمام ستون مهره‌ها در قرار گرفتن مفاصل در وضعیت نادرست به‌مدت طولانی و فشار و کشش زیاد برآنها است که در نهایت به درد گردن منجر می‌شود.
ساختارهای مختلفی در گردن ممکن است آن را به‌درد آورند. پارگی یکی از صفحات بین‌مهره‌ای (دیسک) و گرفتاری‌های ماهیچه‌ها، مفاصل، یا رباط‌ها ایجاد درد گردن می‌کنند. شایع‌ترین آنها در هنگام برخورد شدید یک اتومبیل از عقب به اتومبیلی که در آن نشسته‌اید روی می‌دهد. در این تصادف، گردن به‌شدت به‌جلو و عقب پرتاب می‌شود. تخریب تدریجی هر یک از ساختارهای گردن در اثر بالا رفتن سن یا کار زیاد هم درد گردن می‌آورد.

درمان دردگردن
درد گردن با بیشتر روش‌های تسکین درد کمر آرام می‌شود. اما روش‌های اختصاصی‌تری هم برای تسکین درد گردن وجود دارد.
گردن را بی‌حرکت نگاه دارید. بستن گردن‌بندهائی که گردن را بی‌حرکت می‌کنند درد آن را تسکین می‌دهد. اما بیش از چند روز گردن را بی‌حرکت نکنید، چون باعث ضعیف شدن ماهیچه‌های آن شده و آسیب بیشتر را به‌دنبال خواهد داشت. اگر درد بیش از سه روز طول بکشد، نزد پزشک یا متخصص فیزیوتراپی بروید.
تحمل کنید. تحقیقات نشان داده است که ۸۰ تا ۹۰ درصد دردهای گردن ظرف دو یا سه روز خوب می‌شوند.
وضعیت گردن را تصحیح کنید. وضعیت بد فقط در بد نشستن و بد ایستادن نیست. بلکه حفظ وضع درست بدن در هنگام کار، حرکت، نشستن، ایستادن، بلند کردن چیزی، و ورزش کردن هم اهمیت دارد. بدترین آنها نشستن در وضعیت نامناسب است.
فکر می‌کنید چه‌چیز سر را بر روی گردن نگاه می‌دارد؟ تمام ماهیچه‌ها و رباط‌های گردن تحت فشارند تا سر راست بایستد. برای حفظ حالت درست گردن، صاف بنشینید، سینه را بالا بکشید، و سر را به عقب بگیرید، به‌طوری که گوش‌ها درست در بالای شانه‌ها باشند، نه در جلو آن.
اگر مرتباً دچار درد گردن می‌شوید، از پزشک بخواهید وضع بدنتان را بررسی کرده و راه رفع اشکال آن را به شما بیاموزد.
سرفه‌تان را کنترل کنید. اگر هنگام سرفه‌کردن یا عطسه کردن سرتان را به‌جلو می‌‌اندازید، ممکن است باعث آسیب‌دیدن گردنتان شوید. بهتر در حالی که سر را کمی عقب نگاه می‌دارید سرفه یا عطسه نکنید.
گوشی تلفن را با دست بگیرید. نگاه داشتن گوشی تلفن در بین سر و شانه باعث کشیده شدن بافت‌های نرم گردن و ماهیچه‌های قسمت بالای پشت می‌شود. اگر دست‌هایتان بند است از تلفن‌های بلندگودار استفاده کنید. گرفتن گوشی تلفن به‌صورت بالا گردن و سر را در وضعیت غلط نگاه داشته و به‌تدریج فاجعه به‌بار می‌آورد.
از کپی‌نگهدار استفاده کنید. هنگام نوشتن کردن یک مطلب، به‌جای چرخاندن مداوم سر، از یک کپی‌نگهدار در کنار نمایشگر کامپیوتر یا ماشین تحریر استفاده کنید.
بالشتتان را کنترل کنید. بالش نامناسب از شایع‌ترین علل درد گردن است. از بالشی استفاده کنید که درد گردنتان را برطرف می‌کند. هر بالشی که اتکائی برای رباط‌های گردن باشد مفید است. مهم‌تر از همه، از بالش‌هائی که سر را به جلو خم می‌کنند بپرهیزید.
ورزش گردن برای پیشگیری از درد. همه می‌دانند که ورزش ماهیچه‌ها را قوی کرده و انعطاف‌‌پذیری آنها را زیاد می‌کند. حتی مختصری ورزش گردن آن را روغن‌کاری کرده و مواد مغذی بیشتر به آن می‌رساند.
سر را ورزش دهید. سر را به‌آرامی پائین بیاورید تا چانه به سینه برسد. سپس سر را تا وضعیت عادی خود برگردانید. این کار را ده بار تکرار کنید. آنگاه، ده بار نیز سر را به‌آرامی از یک طرف به طرف دیگر کج کنید و سپس به وضعیت عادی برگردانید. این کارها را تا جائی که گردن درد نگیرد انجام دهید. (نگران صدا کردن آن نباشید.) این ورزش برای کسانی که مفاصل گردن را در طی روز به‌حرکت در نمی‌آورند مفید است.
سر را فشار دهید. کف دستتان را پشت سر قرار داده و به‌آرامی آنها را بر هم فشار داده و تا ده بشمارید. این کار را با جلو و طرفین سر هم انجام دهید. این ورزش را روزی یک بار انجام دهید.
سر را نچرخانید. چرخاندن سر به دور گردن، که عادت شایع بسیاری از مردم است باعث آسیب دیدن بیشتر گردن می‌شود.

مکمل‌های غذایی حاوی پروبیوتیک‌ها به افزایش وزن نوزادان زودرس و کم‌وزن کمک می‌کند

مصرف پروبیوتیک‌ها، وزن نوزادان زودرس را افزایش می‌دهد .
محققان در یک مطالعه جدید دریافته‌اند که مصرف پروبیوتیک‌ها می‌تواند به نوزادان زودرس و کم‌وزن کمک کند تا وزن بیشتری بدست آورند. محققان می‌گویند؛ تغذیه کردن نوزادانی که وزنشان بسیار پایین‌تر از حد طبیعی است با مکمل‌های غذایی حاوی پروبیوتیک‌ها به افزایش وزن این نوزادان کمک می‌کند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  به گفته محققان؛ فرآورده‌های پروبیوتیکی حاوی باکتری‌های مفیدی هستند که پس از مصرف در روده ساکن می‌شوند و اثرات مفیدی در سلامتی انسان برجای می‌گذارند.

اصطلاح پروبیوتیک که ریشه لاتین دارد، به معنی “برای زندگی” است و سازمان جهانی بهداشت، این اصطلاح را به ارگانیسم‌های زنده‌ای اطلاق می‌کند که در صورت مصرف به میزان لازم، اثرات مفید و سلامت‌زایی موثری برای مصرف کننده خود دارند.

محمد الحسنی و دستیاران وی در سه مرکز پزشکی با همکاری شبکه تحقیقاتی ورمونت آکسفورد در آمریکا تاثیرات تغذیه با این مکمل‌های پروبیوتیکی را روی نوزادانی که زیر دو پوند وزن داشتند، بررسی کردند.

این محققان می‌گویند؛ نوزادانی که از این مکمل‌ها استفاده می‌کنند در طول روز می‌توانند مقدار بیشتری غذا را تحمل کنند و سریعتر نیز رشد می‌کنند.

درواقع پروبیوتیک‌ها به دو صورت مصرف می‌شوند که شامل مکمل‌های غذایی به شکل پودر، شربت یا قرص و یا مواد غذایی غنی شده با پروبیوتیک‌ها هستند. مثلا اگر در تولید هرگونه فرآورده لبنی تخمیری مانند ماست از باکتری‌های پروبیوتیکی استفاده شود، محصول حاصل را پروبیوتیک می‌نامند.

استفاده از پروبیوتیکها نه فقط در انسان بلکه امروزه در غذای طیور صنعتی به فراوانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نوعی فن‌آوری جدید نور مادون قرمز را به نور مرئی برای دیدن انسانها تبدیل خواهد کرد

گروهی از محققان دانشگاه فلوراید، نوعی فن‌آوری جدید فیلم باریک طراحی کرده‌اند که می‌تواند نور مادون قرمز را به نور مرئی تبدیل کند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  دانشمندان می‌گویند شاید دیگر از این پس نیازی نباشد که برای بهبود دید شبانه‌مان هویچ بخوریم چون به زودی و طی ۱۸ ماه آینده عینک‌های ارزان قیمت، شیشه‌های خودروها و یا حتی تلفن‌های همراه مجهز به این فن‌آوری وارد بازار خواهند شد که این وظیفه را به خوبی انجام خواهند داد.

ابزارهای کنونی دید شبانه از مقادیر زیادی جریان الکتریسیته با هزاران ولتاژ و لنزهایی با شیشه‌های فوق‌العاده سنگین استفاده می‌کنند تا با ایجاد خلاء بتوانند عمل کنند اما در عوض این فیلم جدید که منطبق با فن‌آوری تلویزیونی صفحه مسطح ابداع شده بدون خلاء‌ و با استفاده‌ه از چراغ‌های ال‌ای‌دی کم مصرف و آلی کار می‌کند.

این ویژگی باعث می‌شود وزن وسیله جدید فوق‌العاده کاهش پیدا کرده و به ۱۰ گرم برسد که فقط چند میکرون ضخامت دارد.

محققان هم چنین در نظر دارند این فناوری را برای اندازه‌گیری گرما توسعه دهند.

جزئیات دستاورد جدید در مجله “مواد پیشرفته” منتشر شده است.

آشنایی با علل درد بیضه و تناسلی و روش های درمان آن

 - درد بیضه نشانهٔ چیست؟
برای یک مرد چیزی دردناک‌تر از وارد آوردن ضربه‌ای به بیضه‌هایش نیست. اما همهٔ دردهای بیضه ناشی از ضربهٔ خارجی نیست. گاهی منشأ درد در خود آنها است. علت احتمالی درد بیضه بستگی به سن شما دارد. درد بیضه در بزرگسالان می‌تواند ناشی از التهاب اپیدیدیم در اثر عفونت آن باشد. (اپیدیدیم یا بربخ لوله‌ای پیچ‌خورده در پشت بیضه و داخل کیسهٔ آن است.) در اینجا نه تنها پوست بیضه درد می‌گیرد،بلکه احتمالاً احساس تورم یا برآمدگی در اپیدیدیم خواهید کرد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،   درد بیضه در کودکان و نوجوانان ممکن است در اثر پیچیده شدن طناب منوی متصل به بیضه به دور آن است. چیزی شبیه به این در کودکان بسیار شایع و کمتر جدی است (گرچه ممکن است دردناک باشد) که پیچ‌خوردگی جائی به نام زائدهٔ بیضه یا اپیدیدیم است. این پیچ‌خوردگی‌ها خودبه‌خود روی می‌دهد، گاهی در حال بازی و گاهی نیز در نیمه شب.
درد بیضه می‌تواند ناشی از اوریون باشد. به‌علاوه، ممکن است علل غیر مستقیمی مثل فشردگی اعصاب پشت، سنگ‌کلیه، سیاهرگ‌های واریسی طناب منوی.

-درمان درد بیضه
گذراندن وقت در هنگامی که از درد شدید بیضه دولا شده‌اید جایز نیست، چون اگر پیچیده شدن طناب منوی به دور آن علت درد باشد فقط چهار تا شش ساعت تا مرگ بیضه در اثر نرسیدن خون فاصله هست. و وقتی به بیمارستان برسید، تشخیص اینکه درد ناشی از پیچیدگی بیضه، اپیدیدیم، یا فتق است فرقی ندارد. تمام اینها مثل هم دردناکند و تشخیص آن حتی برای پزشک دشوار است. بنابراین، درد حاد بیضه را فوراً به پزشک اطلاع دهید، چون اگر ظرف چند ساعت درمان نشود، به از دست رفتن بیضه منجر می‌گردد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  بیضه را بلند کنید. یک آزمایش ساده، ولی نه دقیق، این است که با گذاشتن بالشی در زیر لمبر، پوشیدن بیضه‌بند، یا تغییر وضعیت بیضهٔ متورم را بلند کنید. درد التهاب اپیدیدیم موقتاً تسکین می‌یابد، ولی درد پیچ‌خوردگی تشدید می‌شود. فرد دچار پیچ‌خوردگی ممکن است تهوع هم داشته باشد یا استفراغ کند.
چرخاندن بیضه را به پزشک بسپارید. پزشک ممکن است بتواند بیضه را بدون جراحی نجات دهد، اما این کار اغلب بسیار دردناک است. معمولاً عمل جراحی اجتناب‌ناپذیر می‌شود. پزشک پیچ‌خوردگی را باز کرده و سپس آن را به درون پوست بیضه می‌دوزد تا دوباره گرفتار نشود. حتی اگر بدون عمل هم پیچ‌خوردگی باز شود، پزشک ممکن است عمل جراحی ثابت کردن بیضه را لازم بداند.
آن را خنک کنید. اگر پزشک پیچ‌خوردگی زائدهٔ بیضه یا التهاب اپیدیدیم را تشخیص دهد، نیازی به جراحی نیست. این پیچ‌خوردگی گرچه دردناک است، اما خطرناک نیست. در این حالت، پزشک کمپرس یخ، بالاگرفتن پوست بیضه و داروهای مسکن به‌مدت چند هفته تجویز می‌کند، گرچه درد به‌طور عادی ظرف دو یا سه روز فروکش می‌کند. با گذاشتن بالش در زیر لمبر یا پوشیدن شورت ورزشی بیضه‌ها را بالا بگیرید. اگر درد طول بکشد، عمل جراحی ممکن است لازم شود.
درد عفونت بیضه. عفونت‌های باکتریائی یا مقاربتی – معمولاً از باکتری ناشناخته، ولی گاهی ناشی از باکتری سوزاک یا کلامیدیا – دردی ایجاد می‌کند که هر ساعت بیشتر می‌شود. گرچه بیشتر افراد مبتلا به عفونت بیضه از نظر جنسی فعالند، ولی تماس جنسی تنها علت این عفونت‌ها نیست. هر باکتری، مخصوصاً باکتری‌های آلوده‌کنندهٔ مجاری ادرار، می‌توانند باعث درد بیضه شوند.
وقتی بیضه عفونی شود، برآمدگئی در داخل پوست آن احساس می‌شود که قرمز و در تماس گرم است. ادرار کردن ممکن است دشوار و ترشح آلت تناسلی دیده شود.
التهاب اپیدیدیم مانند پیج‌خوردگی حال اورژانس ندارد. اما شدت درد ممکن است شما را بی‌درنگ نزد پزشک بفرستد. پزشک آن را با تجویز آنتی‌بیوتیک درمان می‌کند. خود نیز می‌‌توانید کارهائی برای کمک به آن انجام دهید.
استراحت کنید. استراحت در تسریع درمان التهاب اپیدیدیم مؤثر است. بالا گرفتن بیضه درد را کمتر می‌کند.
حمام کنید. دراز کشیدن در وان آب گرم تورم و درد را کم کرده و جریان خون را بیشتر می‌کند.
کمپرس یخ کنید. کمپرس بیضه با یخ نیز درد و تورم را کاهش می‌دهد.
بیضه‌بند بپوشید. پوشیدن بیضه‌بند، استراحت مطلق به‌مدت چند روز، و گذاشتن یخ برای رفع درد ناشی از اوریون کافی است. 

- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- درد بیضه یا پوست آن با تورم، تهوع، استفراغ، دردشکم، قرمزی، ترشحات تناسلی، یا اشکال در دفع ادرار همراه است.
* درد تناسلی 
 

- درد تناسلی نشانهٔ چیست؟
درد آلت تناسلی به اشکال مختلفی است، اما بیشتر در حالت نعوظ خود را ظاهر می‌کند.
تورم طولانی آلت تناسلی، که پرنعوظی نام دارد، در اول ممکن است به‌صورت نعوظ طبیعی باشد و با آن اشتباه شود. اما علت آن عدم تنظیم گردش خون در آلت تناسلی و معمولاً ناشی از آسیب یا دارو است. برخی مردان دچار بیماری قند یا کم‌خونی داسی شکل مستعد پرنعوظی هستند.
یک ضربه ممکن است آلت نعوظ‌یافته را بشکند و به درد و حتی پرنعوظی منجر شود. ممکن است شکستن آلت عجیب به‌نظر برسد اما واقعیت دارد و حتی گاهی ممکن است به بالا برگشته و کبود شود.
وقتی درد ناشی از ضربه از بین رود، از این موضوع خنده‌تان می‌گیرد، ولی به‌زودی دچار ناراحتی خواهید شد. چون حتی انزال هم نمی‌تواند نعوظ کاذب آن را برطرف کند. دردش را هم نمی‌توانید پنهان کنید. درد مانند پیچیدن نواری لاستکی به دور انگشت است؛ فشار بر آلت بسیار زیاد است و آن را دردناک کرده است.
این فشار ناشی از جراحت سرخرگ درون آلت است. خون زیادی وارد می‌شود ولی نمی‌‌تواند خارج گردد. میزراه هم که از میان آلت تناسلی می‌گذرد ممکن است آسیب ببیند و ایجاد عفونت کند.
آلت تناسلی گاهی بدون نعوظ آسیب می‌بیند. در این حالت ضربه آسیب زیادی به قسمت خارجی دستگاه تناسلی وارد نمی‌کند و فقط اسیب سرخرگی ایجاد می‌کند که به ناتوانی منجر می‌گردد. ضربهٔ خفیف به هرجائی از نوک آلت تناسلی تا سوراخ مقعد می‌تواند سرخرگ را آسیب رسانده و در انسداد ایجاد کند. بیشتر مردم باور ندارند که نصف ساز و کار آلت تناسلی در درون لکن انجام می‌گیرد.
شکستگی آلت یا بافت نعوظی اگر به پرنعوظی منجر نشود ممکن است به‌طور غلط التیام یابد یا جوشگاه (اثر زخم) به‌جای بگذارد. این اثر زخم نه‌تنها از جریان خون جلوگیری می‌کند، بلکه یکنواختی نعوظ آلت را هم از بین می‌برد. نعوظ به‌طور طبیعی در تمام جهات روی می‌دهد و اگر جوشگاهی موجود باشد، نعوظ در جهت آن انجام نمی‌گیرد. درست مانند چسباندن نواری روی یک بادکنک و باد کردن آن است.
عفونت یا التهاب میزراه هم کمک است جوشگاه ایجاد کند. سخت‌شدگی سرخرگ درون آلت تناسلی در مردان مبتلا به نوعی جمع‌شدگی و سخت‌شدگی دست به‌نام انقباض دوپویترن دیده می‌شود.
علت ایجاد جوشگاه هرچه باشد، نتیجهٔ آن بیماری پیرونی است، یعنی نعوظ دردناک و پیچ‌خوردهٔ آلت تناسلی. این پیچ‌خوردگی در حالت عادی دیده نمی‌شود، ولی ممکن است به‌قدری شدید باشد که عمل نزدیکی را غیر ممکن سازد.

- درمان درد تناسلی
بزرگ‌ترین مشکل درمان نعوظ یا تورم دردناک آلت تناسلی نه خودگرفتاری، بلکه دودلی فرد در مراجعه به پزشک است. نعوظ طولانی بدون رابطهٔ جنسی خطرناک است، چون بافت نعوظی را تخریب می‌کند. اگر این نعوظ ظرف ۴ ساعت درمان نشود، مشکلات جدی به‌دنبال دارد و اگر ظرف ۱۲ ساعت درمان نشود، آسیب غیرقابل برگشت می‌شود. فرد دچار چنان نگران و خجلت زده است که دست دست می‌کند شاید نعوظ از بین برود. اما هرچه تأخیر بیشتر می‌شود، آسیب‌دیدگی بافت دائمی‌تر می‌گردد.
به اورژانس مراجعه کنید. خجالت را کنار بگذارید و فوراً به نزدیک‌ترین بخش اورژانس مراجعه کنید. با درمان به موقع شانس حفظ توان جنسی ۱۰۰ درصد است. و بدون درمان، احتمال ناتوان شدن بین ۲۵ تا ۷۵ درصد است.
خوددرمانی نکنید. سالیان سال درمان‌های خانگی برای رفع نعوظ طولانی پیشنهاد شده است. دوش آب سرد، تنقیهٔ آب یخ، کمپرس آب سرد، و غیره، هیچ کدام مؤثر نیستند. این کارها فقط درمان را به تأخیر انداخته و آسیب را دائمی می‌کنند.
رگ‌ها را منقبض کنید. اگر نعوظ طولانی در اثر دارو باشد یا خون از آلت خارج نشود، پزشک ممکن است داروئی به آن تزریق کند تا رگ‌های خونی را منقبض کرده و خون را بیرون براند.
از آن مراقبت کنید. اگر شکستگی مختصر و همراه با خونریزی کم و بدون عفونت ادراری باشد، پزشک ممکن است فقط گذاشتن یخ و خودداری از نزدیکی تا التیام کامل را تجویز کند. البته خطر ناتوانی و بدشکلی بعد از عمل جراحی بسیار کمتر است.
درمان‌های کمتر تهاجمی بهتر است. وقتی یک سرخرگ در درون آلت تناسلی زخم شود، پزشک همیشه جراحی را لازم نمی‌‌داند. در عوض ممکن است لخته‌ای خون را با سوند در مجرای سرخرگ فرستاده و خون را بند آورد. وقتی لخته در خون حل شود، زخم نیز التیام یافته است.
اگر میزراه پاره شده باشد، عمل جراحی برای جلوگیری از تجمع ادرار در آلت تناسلی لازم می‌شود.
داروهایتان را کنترل کنید. برخی داروها با تأثیر بر جریان خون باعث نعوظ طولانی می‌شوند. این عارضه در بعضی داروهای ضدافسردگی و داروهائی که در آسیب‌دیدگی‌های سر و پشت مصرف می‌شوند شایع‌تر است. استفادهٔ نادرست از داروها برای ایجاد نعوظ هم نعوظ طولانی و دردناک می‌آورند. فهرست تمام داروهای مصرفیتان را به پزشک نشان دهید.
- روش‌های درمان
بیماری پیرونی ممکن است دردناک باشد، اما همیشه لزومی به‌عمل جراحی ندارد و در صورتی که پزشک صلاح بداند، راه‌های دیگری برای رفع توصیه می‌کند.
صبر کنید. تقریباً در نصف موارد، اگر گرفتاری خفیف باشد، درد، نه‌ پیچ‌خوردگی، ظرف یک تا دو سال از بین می‌رود. اما اگر نزدیکی امکان‌پذیر نباشد، یا درد شدید باشد، جراحی لازم می‌شو. به‌‌هر حال، تصمیم‌گیری با پزشک است و خود در این مورد تصمیم نگیرید.
ویتامین E بخورید. خوردن ویتامین E به درمان بیماری پیرونی کمک زیادی می‌کند.
درمان فراصوتی. درمان با پرتو فراصوتی ممکن است در بازگشت انعطاف‌پذیری نسج جوشگاه مؤثر باشد. تزریق داروهای ضدالتهابی هم مفید است.
جراحی. اگر عمل جراحی لازم شود، پزشک بافت‌های سخت شده را بر می‌دارد. در موارد شدید، پیوند بافت آن انجام می‌گیرد. 

- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- نعوظ دردناک یا تورم مانند بدن ارتباط با روابط جنسی بیش از یک ساعت طول کشیده است.
- آسیبی به آلت تناسلی وارد شده است.
- آلت تناسلی در هنگام نعوظ درد می‌گیرد.

هشدار پزشکان به مردان چاق

 
” پیتر بیکر ”  مدیر عامل “سازمان بهداشت مردان” اعلام کرد : در حال حاضر مردان زیادی از خطرات چاقی برای سلامت خود آگاه نیستند. ,  خاطرنشان کرد : سازمان بهداشت ملی انگلیس با بی توجهی به حل این مسئله در دراز مدت، مشکلات و هزینه های بیشتری برای خود ایجاد می کند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از بی بی سی ، وی افزود : در حال حاضر زنان برای لاغر شدن زیر فشارهای فرهنگی زیادی قرار دارند. آنها شاید کمتر نگران تبعات جسمی چاقی باشند اما قطعا درک خوبی از عوامل موثر در افزایش وزن دارند. این در حالی است که مردان آن قدر مراقب وزن خود نیستند و سازمان های بهداشتی نیز به این موضوع توجهی ندارند.
بیکر یادآور شد : مردان بسیار بیشتر از زنان از چاقی و یا چاقی مفرط رنج می برند (۶۶ درصد از مردان در مقایسه با ۵۷ درصد از زنان). از سوی دیگر مردان بسیار بیشتر از زنان در جوانی می میرند.
در انگلیس و ولز، ۲۲ درصد از مردان و ۱۳ درصد از زنان پیش از ۶۴ سالگی می میرند. زیرا چاقی و چاقی مفرط از عوامل اصلی ازدیاد میزان مرگ مردان است.
دو سوم مردان، چاق و یا چاق مفرط هستند و میزان چاقی مفرط آنها تا سال ۲۰۵۰ احتمالا به ۶۰ درصد افزایش می یابد. مردان چاق “سیب شکل” و زنان چاق “گلابی شکل” هستند. این در حالی است که به دلایل پیچیده فیزیکی و بیولوژیکی، این چاقی اضافه در بخش میانی بدن بسیار بیشتر از بخش تحتانی خطرناک است.
در حال حاضر دیدگاه مردان این است که چاقی “مشکل زنان” است. این موضوعی فرهنگی است و در مجموع به نظر می رسد که مردان کمتر متوجه ارتباط بین اضافه وزن و بیماری هستند.
این در حالی است که چاقی خطر بیماری قلبی و سکته مغزی را که دو عامل اصلی مرگ مردان است ، افزایش می دهد. اضافه وزن همچنین خطر بسیاری از بیماری های مختلف سرطانی را نیز تشدید می کند.

مردان در مقایسه با زنان ۷۰ درصد بیشتر احتمال دارد که از سرطان هایی که هر دو جنس می گیرند بمیرند. در این میان تحرک جسمی اهمیت زیادی دارد و احتمال مرگ زودرس مردانی که فعالیت جسمی دارند ۲۰ تا ۳۰ درصد کمتر است. احتمال ابتلای این گروه از مردان به بیماری های مهم نیز گاه تا ۵۰ درصد کاهش می یابد.
مردان بیش از زنان ورزش می کنند، اما وقتی به سن ۳۰ سال و بالاتر می رسند، تحرکشان ناگهان افت می کند. بسیاری از آنها فکر می کنند که استقامتشان دیگر مانند دورانی که جوانتر بودند،نیست و یا نگران می شوند در حین ورزش زخمی شوند.

آنها به جای آن که سبک بازی های قدیمی خود مثل فوتبال را تغییر دهند، به طور کلی دست از ورزش می کشیدند.
این در حالی است که راه های دیگری هم برای بهره مند شدن از ورزش وجود دارد . یک مطالعه انجام شده در هلند نشان می دهد کسانی که با دوچرخه سر کار می روند، کمتر بیمار می شوند.