اولین کلیه مصنوعی قابل پیوند زدن ظرف ۵ تا ۷ سال آینده کاربرد بالینی پیدا می کند

توسعه نمونه آزمایشی یک کلیه مصنوعی قابل پیوند زدن

محققان دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو کشور آمریکا  اولین نمونه آزمایشی یک کلیه مصنوعی قابل پیوند زدن را توسعه داده اند که می تواند ظرف ۵ تا ۷ سال آینده کاربردهای بالینی آن آغاز شود.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  آنان اعلام کردند که با همکاری گروههای تحقیقاتی سایر دانشگاهها اولین نمونه آزمایشی کلیه مصنوعی پیوند زدنی را توسعه داده اند.

به گفته این دانشمندان، این نمونه آزمایشی می تواند ظرف ۵ تا ۷ سال آینده در عرصه بالینی مورد استفاده قرار گیرد.

محققان در این خصوص اظهار داشتند: “این دستگاه برای کسب مزایای بسیاری طراحی شده است.

در موقعیتی که در آن همه ساله تعداد محدودی اهداکننده کلیه وجود دارد، بیشتر بیماران کلیوی مجبورند از دیالیز استفاده کنند اما برپایه پروتکلهای کنونی، سه بار در هفته در یک دوره زمانی بین سه تا پنج ساعت دیالیز پیش بینی می شود.

این درمان تنها ۱۳ درصد از عملکرد کلیه را انجام می دهد و در دراز مدت عواقب وخیمی بر روی وضعیت سلامت بیمار برجای می گذارد.”

این درحالی است که این سیستم جدید دارای دو سکو است. در سکوی اول، فیلترهای نانویی ویژه ای برای فیلتر کردن سموم متابولیکی از خون استفاده می شوند و در سکوی دوم در داخل یک راکتور زیستی، سلولهای لوله ای کلیوی رشد می کنند و می توانند عملکرد کلیه را در موازنه الکترودها، متابولیتها و آب تقلید کنند.

به این ترتیب، این دستگاه قادر خواهد بود عملکردهای بیولوژیکی مختلف یک کلیه سالم طبیعی را انجام دهد.

در فاز اول این پروژه، بر روی توسعه فناوریهای لازم برای ایجاد دستگاهی در ابعاد سازگار برای پیوند زدن به یک ارگانیسم زنده و آزمایش عملکرد قسمتهای مختلف آن بر روی مدلهای حیوانی تمرکز شد.

اکنون این دانشمندان در حال کار بر روی کوچکتر کردن ابعاد این دستگاه و آماده کردن آن برای پیوند آزمایشی بر روی انسان هستند.

نمونه بزرگتر این دستگاه که قابل پیوند زدن نیست بر روی بیماران با مشکلات کلیوی حاد با موفقیت آزمایش شده است.

بر خلاف تفکر قبلی ساختار مغز سلسله مراتبی نیست و به شبکه ای درهم و به هم پیوسته مانند اینترنت شباهت دارد

مغز انسان یک  شبکه اینترنت جاندار است .

پژوهشگران می گویند نتایج تحقیقات جدید نشان می دهد که مغز به شبکه ای درهم و به هم پیوسته مانند اینترنت شباهت دارد؛ دیدگاهی که کاملا با فرضیه سلسله مراتبی بودن ساختار مغز که در قرن ۱۹ میلادی ارائه شد متفاوت است.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  سطح نیمکره‌های مخ در مهره داران اولیه تا پستانداران اولیه صاف ، ولی در پستانداران عالی بویژه انسان چین خوردگی فراوان دارد. مغز آدمی بزرگترین مغزها نیست اما وزن آن نسبت به جثه آدمی بیشترین است و با در نظر گرفتن سایر شرایط بهترین مغز است.

مغز مهره داران در دوران جنینی دارای سه قسمت اولیه به نامهای مغز پیشین ، مغز میانی و مغز تحتانی است. از این قسمتها بتدریج بخشهای مختلف مغز پدید می‌آیند.

مغر انسان در تمامی فعالیت های ارادی و غیر ارادی در گیر میباشد. 

این عضو بسیار پیچیده حدود ۲ درصد وزن بدن شما را دارا می باشد، بنابراین یک انسان ۷۵ کیلوگرمی مغزی در حدود ۱٫۵ کیلوگرم دارد. با وجود آنکه تنها ۲ درصد از وزن بدن شما را شامل می شود بین ۲۰ تا ۳۰ درصد از انرژی شما را مصرف می کند.

به بیان دیگر ۲۰ تا ۳۰ درصد کالری که از مصرف غذا به بدن شما می رسد توسط مغز مصرف می شود. دقت کنید که نسبت وزن مغز به وزن کل بدن در انسان از همه موجودات زنده بیشتر می باشد.
در مغز شما حدود ۱۰۰ بیلیون سلول مغزی وجود دارد که بصورت یک شبکه بسیار پیپچیده با یکدیگر در ارتباط هستند. محاسبات نشان می دهد که در حدود ۱,۰۰۰,۰۰۰ بیلیون ارتباط نقطه به نقطه میان سلولهای مغزی در مغز انسان وجود دارد.

برای بدست آورده ایده از بزرگی این عدد، همین قدر بدانید که از تعداد ستاره کائنات بیشتر می باشد. بنابراین جای تعجب نیست اگر مغز را پیچیده تر از بزرگترین کامپیوتر های جهان فرض کنیم.

دانشمندان نسبت توانایی قویترین کامپیوتر های جهان را به مغز انسان، در حد مغز یک موش می دانند.

شیوه جدیدی که برای ردیابی سیگنال های مغزی بر روی مناطق کوچکی از مغز ارائه شده اتصال نواحی از مغز که با استرس، افسردگی و اشتها در ارتباط هستند را آشکار کرده است.

این شیوه می تواند به ارائه نقشه ای کامل و دقیق از سیستم عصبی مغز منجر شود.

محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی با جداسازی بخشی کوچک از مغز موش در منطقه ای از مغز که با خشنودی و رضایت در ارتباط است، ردیاب هایی را در نقاط ظریفی از بافت مغز تزریق کردند.

این ردیاب ها، مولکول هایی هستند که با حرکات سیگنال ها در سطح مغز درگیر نخواهند شد اما با استفاده از یک میکروسکوپ امکان ردیابی و شناسایی آنها وجود خواهد داشت.

نکته جالب و جدید در این مطالعات استفاده از دو نوع ردیاب، یکی برای تعیین مسیر سیگنال ها و دیگری برای تعیین منشاء آنها است. این شیوه می تواند چهار سطح از اتصالات عصبی مغز را نمایان کند.

در صورتی که مغز از ساختاری مشابه سلسله مراتب شرکت های بزرگ برخوردار باشد – مشابه آنچه عصب شناسان از گذشته آن را باور داشتند – نمودار “از سوی ” و “به سوی”، خطوط حرکت سیگنال ها را به شکل خطوط مستقیمی نشان می دهد که از مناطقی مستقل به یک واحد پردازشگر مرکزی یعنی دفتر رییس شرکت، وصل شده اند.

اما در عوض دانشمندان توانستند با کمک این شیوه جدید هم پوشانی میان نقاط متفاوت، مناطقی که تاکنون ارتباط میان آنها شاخته نشده بود را شناسایی کنند.

نتیجه به دست آمده بیشتر به شبکه های بزرگ و به هم متصلی مانند اینترنت شباهت دارد تا مدل سلسله مراتبی.

مناطق مورد مطالعه دانشمندان، مناطقی از شبکه های متصل به هم را نمایان کرد که با استرس، افسردگی و اشتها در ارتباط بودند.

فرضیه چنین ساختار به هم پیوسته ای که برای مدتی مورد بحث و بررسی قرار داشت می تواند به عنوان ابزاری قدرتمند برای بررسی چگونگی پردازش اطلاعات توسط مغز مورد استفاده قرار گیرد.

این مطالعه تنها گوشه ای بسیار کوچک از اتصالات بی شمار موجود در مغز کوچک موش را نشان می دهد؛ اما با همپوشانی تدریجی یک منطقه از مغز با منطقه ای جدید و فراهم کردن نقشه منطقه جدید می توان به تصویر و الگویی بزرگتر و دقیق تر از اتصالات مغزی دست پیدا کرد.

مروری بر علائم و نشانه‌های هشدار دهنده سرطان پستان

سرطان پستان یک مسألة مهم اپیدمیولوژیک با گسترش جهانی است. زنان ساکن کشورهای صنعتی در مقایسه با سایرین، ریسک ابتلای بالاتری دارند که البته کشور ژاپن در این میان یک استثناء است .

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  نشانه‌های هشدار دهنده‌ای که فرد باید با مشاهده آنها به پزشک مراجعه کند عبارتند از:
۱- هر توده غیرعادی در نواحی اطراف سینه

۲- تغییر اندازه یا شکل سینه

۳ – هرگونه ترشح غیرطبیعی از نوک سینه (به ویژه اگر حاوی خون باشد)

● علائم سرطان سینه شامل این موارد هستند:

* وجود توده و یا افزایش ضخامت در سینه و یا ناحیه‌ی زیر بغل

* ترشح شفاف یا خونی از سینه

* پوسته‌ریزی در نوک سینه

*  فرو رفتن نوک سینه به داخل

* قرمزی و یا تورم سینه

* فرو رفتگی پوست سینه که در آن پوست، حالتی شبیه به پوست پرتقال پیدا می کند.

* وقوع تغییر شکل سینه که موجب متفاوت شدن آن با سینه‌ی دیگر شود. 

* زخم در پوست سینه که بهبود پیدا نکند.

● پیشگیری:

اگرچه این اقدامات مصون ماندن ازسرطان سینه را تضمین نمی‌کنند اما به پیشگیری از آن کمک می‌کنند.

* سیگار نکشید

* وزن خود را در حد طبیعی و مناسب حفظ کنید

* مرتب ورزش کنید.

* مصرف الکل را محدود کنید. 

* رژیم غذایی سالمی داشته باشید که حاوی مقادیر زیادی از سبزیجاتی مانند کلم بروکلی،  کلم و گل کلم باشد.

* در حال حاضر توصیه سازمانهای تحقیقاتی- بهداشتی بیانگر تشویق افراد به انجام معاینه فردی و یا عدم انجام آن نیست.  اما اگر سن شما زیر ۴۰ سال است هر سه سال یک بار و در صورتی که بالای ۴۰ سال دارید هر ساله باید توسط پزشک معاینه شوید. 

* بررسی رادیوگرافی سینه یا ماموگرافی را به صورت مرتب انجام دهید. 

ماموگرام می‌تواند سرطان سینه را ۵-۲ سال پیش از اینکه تبدیل به یک توده‌ی قابل لمس شود نشان دهد. اگرچه بر سر تناوب انجام ماموگرافی‌ها اختلاف نظر وجود دارد، اما بسیاری از متخصصان همچنان توصیه می‌کنند که زنان بالای ۴۰ سال سالیانه یک ماموگرافی انجام دهند.  

●  راههای پیشگیری از سرطان سینه
در قسمت پزشکی سالانه خود ، از پزشکتان بخواهید که ریسک ابتلا به سرطان سینه را در شما محاسبه کند .
اگر از ریسک متوسطی در ابتدا به بیماری برخوردار هستید ،هر ماه سینه خود را به طور متوسط چک کنید . بهتر است این کار را از بیست سالگی شروع کنید .

از ۲۰ تا ۳۹ سالگی نیز هر سه سال یک بار به کلینیک های تخصصی مراجعه کرده و از سلامت خود آگاه شوید و از ۴۰سال به بالا هر سال این کار را انجام دهید .
اگر ریسک شما در ابتلا به بیماری بالا است می بایست در مورد چگونگی انجام آزمایشات و فاصله زمانی بین آنها با پزشک متخصص مشورت کنید .

وزن بدن خود را همواه متعادل نگه دارید ،هنگامی که به سن شما افزوده می شود باید میزان کالری را در رژیم خود کاهش دهید و زمان ورزش و نرمش را زیاد کنید .

در طول روز در شش وعده غذایی از میوه و سبزیجات تازه استفاده کنید البته اگر این تعداد را به نه مرتبه در روز افزایش دهید کار بی نظیری را انجام داده اید .

به دنبال راههای باشید که بدن شما را همواره به فعالیت وادارد چه در محیط کار ،چه در خانه و چه در اوقات فراغت .
اگر مادر یا خواهر یا دختر شما سرطان سینه دارند نزد مشاور ژنتیک رفته و آزمایشات اولیه را انجام دهید .

● ورزش و سرطان سینه
به اعتقاد پژوهشگران تندرستی ، زنان در هر گروه سنی می تواند با انجام حرکات ورزش به طور منظم میزان خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش دهد .

مطالعات علمی بارها نشان داده است که ورزش منظم به بدن انسان در مقابله با بیماری ها کمک می کند .
محققان دریافته اند ورزش های متداول مانند پیاده روی ،دوچرخه سواری یا شنا که در هفته پنج بار تکرار شود بیش از هر فعالیت دیگر موثر بوده است .

فعالیت همگانی همچنین خطر سرطان سینه را در زنانی که احتمال آنها به این سرطان بیش از سایر افراد است نیز کاهش می دهد .

در دو گروه خطر احتمال ابتلای آنها به سرطان سینه بالا است .
یکی آن دسته که در خانواده آنها سابقه سرطان سینه بوده است و گروه دیگر کسانی که از درمان جایگزینی هورمونی استفاده می کنند که تحقیقات نشان می دهد که ورزش برای زنان لاغر تا وزن متعارف و حتی آنهایی که کمی چاق هستند بیش از دیگر زنان سودمند است .

مطالعات نشان می دهد از بین هر سه زن یک نفر در طول زندگی خود دچار سرطان می شود و سرطان سینه هم از شایع ترین علت مرگ و میر در زنان است امید است که با تشخیص سریع درمان قطعی آن صورت پذیرد .

●  هفت  تفکر اشتباه در رابطه با سرطان پستان :

باورغلط اول: توده‌های پستانی تقریبا همیشه سرطان هستند.
این عقیده نادرستی است که هر توده‌ ای در پستان به معنی وجود سرطان است. به گفته محققان انجمن سرطان آمریکا، اگر چه هر خانمی در پستان خود که احساس توده‌ داشت باید به فکر سرطان باشد تا عکس این موضوع ثابت شود، اما این نباید زنان را نگران کند.

هر چه سن یک زن بیش تر باشد، احتمال بیش تری دارد تا یکی از ۷ تا ۸ نفری باشد که مبتلا به سرطان پستان می ‌شوند. همچنین احتمال بیش تری وجود دارد که توده ‌های پستانی در زنان سالمند و زنانی که به دوران یائسگی نزدیک می‌ شوند و یا یائسه شده‌ اند سرطانی شوند.

وقتی یک توده پستانی سرطانی نباشد، به چه دلیل ممکن است ایجاد شده باشد؟ این توده‌ ها ممکن است کیست ‌هایی باشند که معمولا خطرناک نیستند، اما ممکن است رشد غیر سرطانی و غیر طبیعی سلول‌ ها باشد نظیر فیبروآدنوما که کمتر شایع است و یا لخته ‌های خونی که موجب ایجاد توده می‌ شوند.

همچنین این توده ‌های کاذب ممکن است در اثر تغییرات هورمونی ایجاد شوند که در واقع اصلا آن ها توده نیستند.

به هر حال دلیل توده‌ های پستانی هر چه باشد، نباید مورد غفلت واقع شود و باید از سوی پزشک اطمینان حاصل شود که خطرناک نیستند.

گاهی لازم است معاینه جسمی از سوی پزشک صورت گرفته و گاهی نیاز به ماموگرافی و در برخی اوقات نیاز به سونوگرافی است. با انجام این آزمون‌ ها علت توده ‌های پستانی دقیقا مشخص خواهد شد.

باور غلط دوم: سرطان پستان همیشه همراه با توده ‌ای قابل لمس است.
همیشه این ‌طور نیست. به گفته محققان دانشگاه لومباردی شهر جورج واشنگتن همیشه سرطان‌ های پستان با توده همراه نیستند. گاهی اوقات قبل از این که خانمی احساس توده در پستان خود داشته باشد، بعد از انجام ماموگرافی مشخص می ‌شود که او دچار سرطان پستان است. بسیاری از سرطان‌ ها هنگام آزمون‌ های غربالگری ماموگرافی تشخیص داده می‌ شوند.

باور غلط سوم: توده‌ های سرطانی با توده‌ های خوش ‌خیم تفاوت دارند.
اگر این ‌طور فکر می ‌کنید بدانید که همیشه توده‌ های سرطانی متفاوت از توده‌ های خوش‌ خیم نیستند. توده‌ های سرطانی و توده‌ های غیر سرطانی یا همان خوش ‌خیم، ممکن است با یکدیگر اشتباه گرفته شوند.

زنان غالبا فکر می ‌کنند وقتی توده‌ ای سرطانی باشد، آن را به صورت توده ‌ای سفت احساس می ‌کنند که به اطراف حرکت نمی‌ کند. این در حالی است که توده ‌های پستانی همچنین ممکن است نرم و متحرک باشند.

بنابراین همیشه نمی ‌توان گفت که توده‌ های سفت، سرطانی و توده‌ های نرم، بی ‌خطر هستند.

در حالی که ۴۰ درصد زنان در زندگی خود با توده‌ های پستانی مواجه می ‌شوند، باورهای رایج درباره این توده‌ ها کم نیست.

کیست‌ ها در صورتی که عمقی باشند احساس سوزش ایجاد می‌ کنند. اما اگر این کیست‌ ها سطحی باشند غالبا نرم و گرد حس می ‌شوند.

اگر توده‌ های پستانی عمقی باشند قادر هستند بافت پستان را به جلو برانند. گاهی توده‌ هایی که در لمس به نظر خوش‌ خیم و نرم و متحرک می ‌آیند می ‌توانند سرطان باشند.

توده‌ هایی که با لمس آن ها زنان احساس خراش و سوزش داشته باشند معمولا خوش ‌خیم هستند و اما بهترین توصیه این است که اگر هنگام لمس هر احساسی داشتید باید مورد بررسی قرار بگیرید.

باور غلط چهارم: نباید نگران توده‌ های کوچک بود.
این باور غلط است که نباید با لمس توده‌ های کوچک در پستان احساس نگرانی کرد. توده‌ های سرطان ‌ها می ‌توانند در زمان شروع بسیار کوچک باشند. اندازه یا سایز توده ‌های پستانی راه خوبی برای تصمیم ‌گیری در مورد بی‌ خطری یا سرطانی بودن توده ‌ها نیست.

در برخی از زنان توده‌ های پستانی به اندازه ی یک نخود و در برخی دیگر اندازه ی این توده‌ ها حتی به حد یک گریپ ‌فروت هم می ‌رسد. با انجام ماموگرافی حتی توده‌ های بسیار کوچک مشخص می ‌شوند. وقتی زنان واقعا در پستان خود توده ‌ای را حس می ‌کنند اندازه ی آن ها معمولا کمتر از ۲/۵ سانتی ‌متر قطر دارد یعنی چیزی به اندازه یک آلبالو.

باور غلط پنجم: مراجعه فوری ضروری نیست.
این باور غلط را از ذهن خود دور کنید که با لمس توده نباید سریع به پزشک مراجعه کرد. مخصوصا اگر شما خانمی هستید که سن‌ تان کمی بالا رفته است به تأخیر انداختن مراجعه و پیگیری توده پستانی کار درستی نیست. هر توده‌ ای در پستان باید توسط پزشک مورد ارزیابی کامل قرار گیرد.

گاهی پزشک توصیه می‌ کند که بعد از دوران قاعدگی برای بررسی بیش تر مراجعه کنند. ممکن است این توده نوعی کیست باشد و با قاعدگی و تغییرات هورمونی تغییر کند. زنانی که به سن یائسگی نزدیک می ‌شوند احتمال کمتری وجود دارد تا دچار تغییرات توده ناشی از تاثیرات هورمونی شوند، بنابراین نباید ارزیابی‌ های پستانی به تاخیر انداخته شود.

اما این سوال مطرح می ‌شود که چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
پزشکان توصیه می ‌کنند در هر سنی که هستید حتما حداکثر ۲ تا ۴ هفته بعد از لمس توده به پزشک مراجعه کنید. حتی بهتر است بلافاصله پس از لمس توده به پزشک مراجعه کنید. این پزشک است که زمان مراجعه بعدی را تعیین می ‌کند و زنان خود نباید در مورد آن تصمیم بگیرند.

عده‌ای از زنان خود را با اطرافیان و آشنایان خود مقایسه می ‌کنند و به گمان این که توده پستانی آن ها هم ممکن است کیست باشد و برطرف می ‌شود به پزشک مراجعه نمی‌ کنند. در حالی که اگر توده‌ ای سرطانی باشد حتی یک هفته و یا یک ماه هم برای درمان ارزشمند است، مخصوصا اگر فرد جوان باشد.

باور غلط ششم: یک توده می ‌تواند سرطانی باشد، حتی در زنانی که تاریخچه خانوادگی سرطان ندارند.
این باور هم واقعیت مطلق ندارد. تنها ۵ تا ۱۰ درصد از سرطان‌ های پستان، ارثی است.

اکثریت زنانی که دچار سرطان پستان می ‌شوند هیچ عامل خطری ندارند. پس این جمله هم واقعیت ندارد که اگر خانمی در خانواده‌ ای زندگی می‌ کرد که تاریخچه سرطان در آن وجود نداشت، توده‌ های پستانی هرگز سرطانی نخواهند شد.

باور غلط هفتم: در زنانی با داشتن تاریخچه کیست، توده‌ های پستانی سرطانی نیستند.
همیشه این ‌طور نیست. برخی از زنان که سالیان زیاد در پستان خود کیست داشته ‌اند نباید تصور کنند که این کیست‌ ها نگران‌ کننده نخواهند شد، چرا که ممکن است کیست‌ ها هم دچار تغییراتی شده و به توده‌ های سرطانی تبدیل شوند.

همه خانم‌ ها باید توجه کنند که هر زمانی که در پستان ‌های خود توده‌ ای جدید یافتند باید فورا به پزشک مراجعه کنند تا نگرانی‌ های شان برطرف شود، چرا که ممکن است این توده از همان کیست ‌های قدیمی نباشد.

معاینه فردی برای تشخیص سرطان سینه:

با توجه به اینکه سرطان پستان از عوامل مهم مرگ و میر در زنان به شمار می رود، معاینة پستان یک بخش مهم از معاینات بالینی را تشکیل می دهد.

معمولاً برای این معاینات، بیماران به پزشک متخصص زنان ارجاع داده می شوند. در حالی که به دلیل ارتباط بین تشخیص زود هنگام بیماری و نتایج درمانی قابل توجه آن، هر پزشکی باید وظیفة انجام معاینات مربوطه و بررسیهای تشخیصی لازم را در مراحل اولیة کشف هرگونه یافتة غیر طبیعی به عهده گیرد.

خود زنان نیز باید جهت خودآزمایی پستان ها آموزش دیده و اقدام کنند. به کمک خودآزمایی می توان امکان شناسایی هر چه زودتر سرطان پستان و اخذ بهترین تصمیم درمانی را فراهم آورد.

گرچه سرطان پستان در مردان نادر است ولی در صورت وجود هر نوع ضایعة یک طرفه، باید همانند زنان مورد بررسی قرار گیرند.

در جلوی آینه ایستاده و دستها را بالای سرتان ببرید طوری که بازوها در طرفین باشد و شکل منطقه سینه و پوست آن را بررسی کنید. در این ناحیه نباید تغییر رنگ یا شکل محسوسی ببینید، بعد دستها را چرب نموده و ناحیه زیربغل و سینه‌ها را لمس کنید، در این حالت در صورت وجود هرگونه برآمدگی یا توده، ‌فرد متوجه آن خواهد شد.

 در مرحله بعد دراز کشیده و بالشی را زیر گردن خود بگذارید، یک دست را بالای سر برده و دست دیگر را به طور عرضی در موازات سینه قرار دهید اغلب تغییراتی که در سینه حس می‌شود، نشانه سرطان نیست، مثل تورم سینه در دوران قاعدگی ولی اگر پس از چند روز از دوران قاعدگی، تست سینه را انجام دادیم باید نشانه‌های غیرمعمول را جدی بگیریم.

انجام فعالیت های روزانه می تواند در پیشگیری از بروز سرطان سینه مؤثر باشد

 پژوهشگران می گویند نتایج مطالعات جدید نشان می دهد که انجام فعالیت های روزانه ای که افراد سر کار و در منزل انجام می دهند می تواند در پیشگیری از بروز سرطان سینه مؤثر باشد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  سرطان سینه پس از سرطان پوست دومین سرطان شایع در زنان است. هر ساله تعداد زیادی از مبتلایان به سرطان سینه تشخیص داده می‌شوند و تعدادی نیز جان خود را از دست می‌دهند. خطر ابتلا به سرطان سینه با افزایش سن بیشتر می شود.  سالانه بیش از ۴۴ هزار نفر از زنان در آمریکا در اثر این نوع سرطان می میرند.

به همین دلیل پژوهشگران امریکایی فعالیت های روزانه ای که سر کار و در منزل انجام داده می شود، راه رفتن و دوچرخه سواری برای رسیدن به سر کار، ساعت ها تماشای تلویزیون در روز، و ساعت ها بی تحرکی و نقش این گونه فعالیت ها را در بروز سرطان سینه میان ۹۷۰۳۹ زن ۵۰ تا ۷۱ ساله یائسه مورد بررسی و مطالعه قرار دادند.

پژوهشگران در تحقیقات خود به این نتیجه رسیدند که انجام فعالیت های جسمانی فره بخش و سرگرم کننده، مسافرت رفتن، افزایش فعالیت های روزانه شامل کارهای خانه و کارهای مربوط به سر کار، می تواند در احتمال بروز سرطان سینه تهاجمی نقش پیشگیرانه دارد.

بنابراین، محققان همیشه زنان و بویژه زنان یائسه را تشویق می کنند تا فعالیت های روزانه خود را افزایش دهند فرقی نمی کند این فعالیت ها از چه دسته و گروهی باشد، بلکه صرف انجام فعالیت جسمی و تحرک داشتن و دوری از بی تحرکی می تواند آن ها را از ابتلا به سرطان سینه تهاجمی دور کند.

البته  در مورد تأثیر عوامل محیطی بر ایجاد سرطان سینه مطالعاتی شده است و دیده شده که تفاوتهای جغرافیایی در گروههای ژنتیکی همسان در ایجاد این سرطان مؤثر بوده است، مثلاً خطر این بیماری در مهاجرین به کشور آمریکا افزایش نشان می دهد

با توجه به اینکه از نظر تاریخی وقوع سرطان سینه در ایالت متحده و غرب ۷ ـ ۴ برابر بیشتر از سایر کشورهاست. عامل محیطی دیگر رادیوتراپی است که عمدتا جهت ضایعات قسمتهای بالاتنه استفاده درمانی شده و بیمار دچار عارضه سرطانی ناشی از اشعه مواد رادیواکتیو می شود.

از دیگر عوامل محیطی مؤثر در سرطان سینه رژیم غذایی بخصوص چربی غذاست که نقش دارد.

مصرف مشروبات الکلی خطر سرطان سینه را افزایش می دهد.

و بالاخره تأثیر برخی ویروسها بر ایجاد این سرطان مطرح و در دست بررسی است.

در حال حاضر توصیه سازمانهای تحقیقاتی- بهداشتی بیانگر تشویق افراد به انجام معاینه فردی و یا عدم انجام آن نیست.  اما اگر سن شما زیر ۴۰ سال است هر سه سال یک بار و در صورتی که بالای ۴۰ سال دارید هر ساله باید توسط پزشک معاینه شوید.

ممکن است انجام بازی های ویدئویی مهارت فرد را افزایش می دهد

ممکن است بازی های ویدئویی مغز را آماده کند .
پژوهشگران در کشور کانادا می گویند نتایج تحقیقات جدید صورت گرفته نشان می دهد که انجام بازی های ویدئویی مغز را برای انجام کارهای دستی و چشمی اماده می کند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  محققان دانشگاه یورک، تورنتو با روش MRI از مغز افراد تصویربرداری کردند تا اثر بازی های ویدئویی را روی کنترل عصبی انجام کارهای پیچیده بینایی-حرکتی در مردان جوان مورد ارزیابی قرار دهند.
آن ها با بررسی مغز مردان جوانی که بازی ویدئویی انجام می دادند، دریافتند که سازماندهی مجدد شبکه غشایی مغز در این افراد هم روی بازی آن ها و هم روی انجام کارهای پیچیده بینایی-حرکتی اثر مثبتی دارد.
به طور کلی، افرادی که در انجام بازی های ویدئویی مهارت دارند، در کنترل حرکات پیچیده مغزی توانایی فوق العاده ای از خود نشان می دهند.
محققان ۱۳ مرد جوان ۲۰ ساله را که طی ۳ سال گذشته دست کم هفته ای ۴ ساعت به بازی های ویدئویی می پرداختند با ۱۳ فردی که بازی ویدئویی انجام نمی دادند، مورد بررسی قرار دادند.

این افراد در حالی که در داخل دستگاه MRI نشسته بودند و پزشکان از مغز آن ها اسکن می گرفتند، یک سری کارهایی را انجام دادند که هم از دست ها و هم از چشم استفاده می کردند به عنوان مثال، هم زمان هم از دسته کنترل بازی استفاده می کردند و هم با چشم به دنبال مسیرهای مختلف می گشتند.
نتایج به دست آمده نشان داد که این دو گروه در استفاده از مغز خود متفاوت نشان داده و بخش های مختلف مغز در این افراد فعال می شود و همین تفاوت ها باعث می شود افرادی که سابقه بازی ویدئویی دارند در انجام کارهای پیچیده ای که دست ها و چشم ها با هم دخیل هستند، موفق تر ظاهر شوند.

البته مطالعات نشان می دهد کودکانی که بازی های ویدئویی انجام می دهند چاق تر از همسالان خود هستند که به روش های دیگر خود را سرگرم می کنند.

محققان می گویند این بازی ها در بروز اختلالات اجتماعی، از چاقی گرفته تا فروپاشی ارتباطات خانوادگی، بی قیدی در امور اخلاقی و تمایل به خشونت، نقش دارند.

همچنین پژوهشگران مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در ایالات متحد  ( CDC  ) ، با بررسی  ۵۰۰ فرد بالغ ۱۹ تا ۹۰ ساله دریافتند، کسانی که بازی های ویدئویی و رایانه ای را پیاپی استفاده می کنند، نمایه توده بدنی (‌بی ام آی) بالاتری دارند.

با توجه به اینکه کودکان در هنگام بازی مدام به صفحه کامپیوتر خود خیره می‌شوند چشمانشان از نظر بینایی دچار عوارض می‌شود. به اعتقاد پزشکان، کودکانی که به مدت طولانی از رایانه استفاده می‌کنند در معرض خطر نزدیک بینی قرار می‌گیرند.

بر همین اساس، پژوهشگران به والدین توصیه کرده اند مدت زمان تماشای تلویزیون و انجام بازی های رایانه ای را به کمتر از دو ساعت در روز محدود کنند .

ممکن است نوشیدن آب به رفع چین و چروک پوست کمک کند

نوشیدن روزانه حداقل ۸ لیوان آب باعث زیبایی و شادابی پوست می شود.

پژوهشگران علوم پزشکی در کشور انلگیس می گویند نتایج تحقیقات آنان نشان می دهد ممکن است  نوشیدن مرتب آب بتواند به کاهش چروک های پوستی کمک کند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  به گفته پزشکان، مصرف ۸ لیوان آب در روز، پوست را شفاف و جوان می کند، لکه های پوست را از بین می برد، چروک های پوست را کاهش می دهد و سبب مرطوب ماندن پوست از درون به بیرون می شود.

در این آزمایش ها، پزشکان از چندین شرکت کننده زن خواستند که روزانه و به مدت ۸ هفته یک و نیم لیتر آب بنوشند بدون این که سایر عادات و الگوهای زندگی خود را تغییر دهند.

در پایان آزمایش ها، پزشکان متوجه شدند: زنانی که در این مدت آب نوشیده بودند، ۱۹ درصد و زنانی که آب معدنی حاوی املاح طبیعی مصرف کرده بودند ۲۴ درصد شاهد کاهش چین و چروک های پوستی روی صورت خود بودند.

پژوهشگران توصیه می کنند در صورتی که مشکل در ناحیه معده ندارید ،  روز خود را با نوشیدن یک فنجان آب جوشیده همراه با آب لیمو ترش آغاز کنید.

آنان می گویند خطوط ریز و شیارهای پوست به هنگام کمبود آب، بیشتر و عمیق تر می شوند. نوشیدن آب باعث چاق تر شدن سلول های پوستی و کاهش چین و چروک و جوان کردن پوست می شود.

همچنین آب باعث بهبود بخشیدن به جریان خون در پوست می شود و پوست را از وجود ناخالصی ها پاک می کند و امکان تغذیه بهتر پوست را فراهم می کند.

آیا افراد سالمند نیز باید ورزش کنند و یا فعالیت بدنی کم و محدود کفایت می کند ؟

بررسی فعالیت بدنی در افراد مسن

با توجه به روند افزایش طول عمر، افرادی که بیشتر از ۶۵ سال دارند نباید تنها به دلیل ناتوانی جسمانی بازنشسته شوند. برنامه های تربیت بدنی باید به شکلی تنظیم و اجرا گردند که این افراد کماکان فعال و پرتلاش باقی بمانند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  برای مردم در تمام سنین فعالیت بدنی باعث بهبود کیفیت زندگی به طرق مختلف می شود.فواید جسمی شامل بهبود و افزایش تعادل،قدرت،هماهنگی،انعطاف پذیری و تحمل میباشد. فعالیت بدنی باعث بهبود بهداشت روانی،تنظیم حرکتی و عملکرد تشخیص نیز میشود.
شیوه زندگی فعال باعث میشود افراد مسن دوستان جدیدی پیدا کنند.در شبکه اجتماع باقی بمانند و با سایر مردم در سنین مختلف تعادل داشته باشند و انعطاف پذیری،تعادل و قدرت عضلانی را بهبود می بخشد که می تواند از افتادن جلوگیری کند که علت عمده ناتوانی در افراد مسن میباشد.مشخص شده که شیوع بیماریهای روحی و روانی در افرادی که از نظر جسمی فعال هستند کمتر است.

گرچه نمی توان مدعی شد که فعالیت های بدنی موجب به تاخیر افتادن روند پیری می شوند لکن می توان باور داشت که ورزش و حرکت منظم، سبب فعال بودن و پویایی افراد مسن خواهند شد هدف از اجرای فعالیت های بدنی این است که دوران تحرک و فعال بودن زمان پیری افزایش یابد.

به تحقیق نشان داده شد که تغییرات فیزیولوژیکی ناشی از ادامه اجرای فعالیت های بدنی در افراد پیر، مشابه تغییراتی است که در افراد جوان به وجود می آید.
از فوائد فعالیت بدنی حتی در صورتی که دیر نیز شروع شوند می توان بهره برد.
بیماریهای شایع سالمندان شامل بیماریهای قلبی عروقی،آرتریت،استئوپروز و فشار خون بالاست.
با وجود اینکه فعال بودن از اوان جوانی میتواند از بسیاری بیماریها جلوگیری کند ولی فعالیت منظم میتواند از ناتوانی و درد ناشی از بیماریهای فوق جلوگیری کند.
فعالیت بدنی میتواند در درمان بیماریهای مغزی مثل آلزایمر و  افسردگی کمک کننده باشد.

براساس تحقیقات و مشاهدات عینی، به نظر می رسد که هنگام اجرای فعالیت های بدنی سبک، تفاوت قابل توجهی میان افراد سنین مختلف وجود نداشته باشد. وقتی شدت یا مدت کار افزایش پیدا می کند تفاوت میان گروه های مختلف از نظر سنی به خوبی مشهود می گردد. حداکثر اکسیژن مصرفی، به هنگام اجرای فعالیت های بدنی سنگین، در افراد مسن (تقریبا ۷۰ ساله) تا ۶۰% حداکثر اکسیژن مصرفی افراد ۲۵ ساله کاهش پیدا می کند.

حداکثر ضربان قلب آنان به ۸۰% حداکثر ضربان افراد ۲۵ ساله می رسد، از حداکثر برون ده قلبی آنان کاسته می شود، تهویه ریوی کاهش پیدا می کند، حداکثر فراوانی تنفسی کم می شود و سایر سیستم های تامین کننده انرژی با اختلال رو به رو می شوند.

آمادگی های عضلانی و سایر بافت های محیطی ممکن است به مقدار زیادی آسیب ببینند در نتیجه ظرفیت کار بدنی را محدود کنند. توانایی عضلات در جذب اکسیژن از خون، نیز ممکن است کم شود و از این طریق آمادگی ورزشی آنان را محدود سازد.

برخلاف آنچه در بالا بیان شده هنگام اجرای فعالیت های بدنی زیر بیشینه و سبک به نظر می رسد که تفاوتی در توانایی افراد پیر و جوان از نظر جذب اکسیژن وجود نداشته باشد. با این وجود، کاهشی در کارآیی بدنی آنان مشاهده می شود، زیرا افراد مسن نسبت به جوان برای اجرای کار معین، به اکسیژن مصرفی زیادتری نیاز دارند.
سخت شدن دیواره های عروق، موجب افزایش فشارخون افراد مسن در زمان استراحت و فعالیت می شود. شریان های پیر قابلیت ارتجاعی خود را از دست می دهند و در نتیجه نقش تامپونی آنها در کنترل فشارخون مختل می شود. بنابراین، وقتی فشارخون هنگام ورزش افزایش پیدا می کند، شریان ها قادر نخواهد بود که تمام حجم ضربه ای قلب را بپذیرند. در این صورت، نه تنها بر فشارخون افزوده می شود، بلکه مقاومت محیطی نیز افزایش پیدا کرده، بر شدت کار قلب افزوده می شود.
به نظر نمی رسد که کاهش توانایی افراد پیر در اجرای فعالیت های بدنی زیر بیشینه و سبک به سیستم قلبی – عروقی و تنفسی مربوط باشد. ولی هنگام اجرای فعالیت های بدنی بیشینه و سنگین، واکنش این افراد تغییر می کند، عدم توانایی افراد پیر در افزایش ضربان قلب به بالاتر از ۱۶۰ بار در دقیقه، یکی از این فاکتورهای محدودکننده است.

ظاهرا می توان تصور کرد که محدودیت های اصلی ورزشی در افراد مسن برای اجرای فعالیت های ورزشی زیر بیشینه و بیشینه، بیشتر به سیستم های عضلانی و عصبی مربوط می شوند.
جلسات ورزشی سازماندهی شده متناسب با سطح آمادگی فرد،یا پیاده روی ساده میتواند شانس یافتن دوستان جدید و داشتن ارتباط با جامعه و کاهش احساس تنهایی روحی و روانی لازم هستند افزایش می دهد.
همانگونه که برای سایر سنین مطرح است سالمندان میتوانند با مشارکت در فعالیت بدنی از آن لذت ببرند.هرکس با موقعیت یا ناتوانی خاص که میتواند توانایی وی را در فعال بودن تحت تاثیر قرار دهد باید قبل از انجام فعالیت بدنی با پزشک مشاورت کند.
پیاده روی،شنا،نرمش وکشش،باغبانی، رقص،گردش و دوچرخه سواری بهترین فعالیت برای سالمندان میباشد.
تعداد افرادی که بالای ۶۰ سال سن دارند تا۲۰ سال آینده دو برابر میشود.بیشتر آنها نیز در کشورهای در حال توسعه خواهند بود.
کاهش و به تأخیر انداختن ناتوانی مربوط به سالمندی یک مساله عمده در بهداشت عمومی است و فعالیت بدنی میتواند نقش مهمی را در ایجاد و حفظ سلامت در تمام سنین داشته باشد.
فعالیت بدنی میتواند کیفیت زندگی را در تمام سنین برای همگان بهبود بخشد.شیوه زندگی فعال باعث میشود افراد مسن دوستان جدیدی پیدا کنند،در فعالیتهای اجتماعی باقی بمانند و با سایرین در تمام سنین مراوده داشته باشد.
بهبود انعطاف پذیری،تعادل و قوام عضلانی به پیشگیری از افتادن که دلیل عمده ناتوانی در افراد مسن است کمک میکند.مشخص شده است که شیوع بیماریهای مغزی در افرادی که از نظر بدنی فعال هستند کمتر است.فعالیت بدنی میتواند کمک شایانی به درمان برخی اختلالات فکری مثل افسردگی بنماید.
جلسات ورزشی برنامه ریزی شده مطابق با سطح تناسب بدنی هر فرد یا پیاده روی ساده میتواند فرصت یافتن دوستان جدید و اتصال با جامعه و کاهش احساس تنهایی و محرومیت اجتماعی را به فرد بدهد.فعالیت بدنی میتواند خود اتکایی و اطمینان به خود را که معیارهایی مبنایی در سلامت روح است افزایش دهد.
 
از فواید فعالیت بدنی میتوان حتی در سنین بالا نیز استفاده برد.با آنکه فعال بودن از سنین پایین از بسیاری بیماریها جلوگیری میکند،تحرک و فعالیت منظم در سنین بالا نیز به کاهش درد و ناتوانی مرتبط با بیماریهای نظیر آرتربت،استئوپروز و فشار خون بالا کمک کند.
آیا فعالیت بدنی فقط برای کشورهای صنعتی لازم است و کشورهای در حال توسعه مشکلات دیگری دارند که باید به آن برسند؟
عدم فعالیت بدنی علت زمینه ای عمده ای برای مرگ و میر،بیماریها و ناتوانایی هاست.
اطلاعات اولیه ای که از تحقیقات سازمان بهداشت جهانی در زمینه عوامل خطرساز وجود دارد حاکی از اینست که عدم فعالیت یا زندگی بی تحرک،یکی از ۱۰ علت اصلی مرگ و میر ناتوانی در کل جهان است.
در کشورهای مختلف بین ۶۰ تا ۸۵ درصد از بالغین تحرک کافی برای بهبود سلامتی شان ندارند.زندگی بی تحرک باعث افزایش تمام علل مرگ و میر میشود.خطر بیماریهای قلب و عروق،دیابت و چاقی را دوبرابر میکند و مشخصاً باعث افزایش خطر سرطان روده،فشار خون بالا،استئوپروز،افسردگی و اضطراب میشود.
در شهرهایی که به سرعت رشد میکند،در کشورهای در حال توسعه،شلوغی،فقر،جنایت،ترافیک،کیفیت بد هوا،فقدان پارک،پیاده رو،ورزش و تفریحات و سایر مکانهای سالم،
فعالیت بدنی را به انتخابی دشوار تبدیل میکند.برای مثال در سائوپائولوی برزیل۷۰ درصد مردم بی تحرک هستند.حتی در مناطق روستایی کشورهای در حال توسعه تفریحات غیر فعال مثل تماشای تلویزیون در حال افزایش است.نتیجه این تغییرات در زندگی افزایش میزان چاقی،دیابت و بیماریهای قلبی و عروقی است.
کشورهای دارای درآمد پایین یا متوسط تحت فشار زیادی از این ها و سایر بیماریهای غیرواگیر قرار دارند.
۷۷ درصد کل مرگ و میر به وسیله بیماریهای غیرواگیر در کشورهای در حال توسعه اتفاق می افتد.این بیماریها در حال افزایش هستند و اثر فزاینده ای در سیستم های مراقبت بهداشتی،منابع و اقتصاد در کشورهای جهان می گذراند.
 
کشورها در حال تلاش برای مقابله با اثرات بیماریهای عفونی همزمان با افزایش فشار بیماریهای غیرواگیر روی جامعه و سیستم های بهداشتی هستند.
فعالیت بدنی به علاوه رژیم غذایی سالم و عدم مصرف سیگار به عنوان راهی موثر و با صرفه جویی برای ترفیع بهداشت عمومی در کشورهای با درآمد کم یا متوسط میباشد.

احتمال خودکشی در افرادی که به منظور درمان چاقی عمل جراحی انجام می دهد بیشتر از دیگران است

پژوهشگران علوم پزشکی می گویند نتایج  یک بررسی جدید  نشان می دهد کسانی که برای کاهش وزن عمل جراحی انجام می دهند، بیشتر از دیگران در خطر خودکشی قرار دارند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  پژوهشگران اعلام کردند کسانی که برای کنترل چاقی مفرط، عمل جراحی انجام می دهند در مقایسه با دیگر افراد جامعه، بیشتر به خودکشی تمایل دارند و دست به خودکشی می زنند .

آنان می گویند نتایج یک تحقیقات در مورد عوارض جراحی‌های کاهش وزن نشان می دهد افرادی که این جراحی را پشت سر می‌گذراند با احتمال بالاتری نسبت به میانگین جامعه، ‌ممکن است دست به خودکشی بزنند. اما دلیل رخ دادن این الگو هنوز مشخص نیست. در واقع تعداد افرادی که خودکشی می‌کنند، ‌در بین این افراد هنوز هم پایین حساب می‌شود، اما در مقایسه با جامعه عمومی، بالاتر است.

جراحی‌های کاهش وزن برای بسیاری از افراد چاق در کاهش وزنشان مفید است. شواهد بسیاری نشان می‌دهند که افرادی که با عمل جراحی اعصاب سیستم گوارش خود را دستکاری کرده‌اند و بدین ترتیب غذای کم‌تری می‌خورند، توانسته‌اند در بسیاری موارد وزن خود را پایین بیاورند. همچنین خطر بیماری‌های مربوط به چاقی مانند دیابت نوع ۳ و فشار خون بالا در این افراد کاهش پیدا کرده است.

اما آمارها نشان می‌دهد که دست کم در آمریکا، سالانه از  هر ۱۰،۰۰۰ مردی که جراحی کاهش وزن داشته‌اند، ۱۴ نفر و از هر ۱۰،۰۰۰ زن، ۵ نفر بر اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند. این در حالی است که در جامعه عمومی این ارقام به ۲٫۵ در مردان و ۰٫۶ در زنان می‌رسد. ۳۰ درصد این خودکشی‌ها با فاصله ۲ سال بعد از جراحی و ۷۰ درصد آن‌ها طی سه سال اتفاق می‌افتند.

تحقیق درباره بیش از ۱۶۰۰۰ نفر نشان داد احتمال مردن در طول یک سال پس از عمل جراحی چاقی حتی بین افراد زیر ۵۰ سال بسیار بیشتر از حدی است که پیشتر تصور می شد. به گزارش گاردین ، بعضی از مطالعات پیشتر درباره افراد ۳۰ تا ۵۰ ساله بیشترین کسانی که چربی های اضافی بدن خود را با جراحی خارج می کنند میزان مرگ و میر را کمتر از یک درصد نشان داده بود اما بین افراد ۳۵ تا ۴۴ ساله در تحقیقات (مدیکر) انگلیس بیش از ۵ درصد مردان و نزدیک به ۳ درصد زنان در طول یک سال پس از جراحی مردند.این رقمها بین افراد ۴۵ تا ۵۴ ساله اندکی بیشتر بود.
بین افراد ۶۵ تا ۷۴ ساله نزدیک به ۱۳ درصد مردان و حدود ۶ درصد زنان مردند.در افراد ۷۵ ساله و مسن تر نیمی از مردان و ۴۰ درصد زنان مردند.
دکتر دیوید فلوم جراح دانشگاه واشنگتن و سرپرست این تحقیق گفت خطر مرگ بسیار بیشتر از گزارش های قبلی است.

محققین در حال بررسی سابقه بیماری‌های روانشناختی در افراد قبل از عمل هستند. همچنین می‌خواهند ارتباط احتمالی میزان کاهش وزن و خودکشی را بررسی کنند. اما هنوز هیچ پاسخ مشخصی برای این افزایش چشمگیر آمار خودکشی در بین این افراد ندارند.

متاسفانه تبلیغات کاذبی درباره شیوه های جراحی درمان چاقی  مانند لیپوساکشن و اولترا سونیک لیپولیز وجود دارد که ادعا می کنند این روش ها بدون عارضه است.

این در حالی است که به گفته کارشناسان تنها راه بدون عارضه کاهش وزن، استفاده از رژیم غذایی و فعالیت بدنی مناسب است .

این تحقیق درباره ۱۶۱۵۵ نفری است که بین سالهای ۱۹۹۷ و ۲۰۰۲ تحت عمل جراحی چاقی قرار گرفتند.

نتایج این تحقیقات در نشریه علوم پزشکی امریکا منتشر شده است .

شغل انسان در چگونگی ابتلا به بیماری زوال عقل تاثیرگذار است

ارتباط بیماری زوال عقل با شغل افراد

پژوهشگران علوم پزشکی در تحقیقات جدید خود در آمریکا و اروپا دریافتند؛ شغل انسان در چگونگی ابتلا به بیماری زوال عقل تاثیرگذار است. آنان اعلام کردند افرادی که در مشاغل پراسترس و تنش کار می‌کنند، دو برابر دیگران احتمال دارد که به بیماری‌ها و اختلالات روانپزشکی، مانند اضطراب و افسردگی دچار شوند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،   دانشمندان در این مطالعه علمی اعلام کردند؛ تحقیقات نشان می دهد، در بیماری زوال عقل، هجوم بیماری در بخشی از مغز است که فعالیت ندارد یا فعالیت آن بسیار اندک است، در نتیجه نوع مشاغل می تواند در چگونگی ابتلا به زوال عقل موثر باشد.

براساس این تحقیق، در برخی از مشاغل نظیر شغل تدریس یا مدیریت اجرایی که شخص بیشتر با مهارت های زبانی سروکار دارد، بیشترین هجوم بیماری زوال عقل به سمت راست مغز است زیرا مهارت های زبانی با این بخش از مغز ارتباط ندارد اما در مشاغلی نظیر خلبانی یا نقاشی بیشترین هجوم بیماری به سمت چپ مغز است.

محققان کالج «کینگز» در لندن، اعلام کرده‌اند افرادی که حجم کارشان زیاد است و نمی‌توانند مهلت انجام کارهایشان را تمدید کنند، ساعت‌های کار طولانی دارند یا حساسیت و اهمیت کارشان بسیار بالاست، نزدیک به ۴۶ درصد بیشتر از بقیه در معرض خطر بیماری‌های روانی هستند.

این نتایج از بررسی گروه‌های مختلف شغلی به دست آمده، از جراح مغز و خلبان هلی‌کوپتر گرفته تا رفتگر و هنرپیشه و خبرنگار و پلیس.

در این مطالعه مشخص شده ۱۰ درصد مردان و ۱۴ درصد زنان، در مشاغل گوناگون، مشخصه‌های یک شغل پرتنش را دارند و بنابراین در معرض خطر افسردگی و اضطراب هستند.

مکانیسم احتمالی، احتمالا ترشح بیش از حد هورمون‌های مربوط به استرس، کم‌خوابی و کم گذاشتن از زمان مربوط به روابط خانوادگی و اجتماعی است.

نتایج این تحقیق  در نشریه «روانپزشکی» منتشر شده است .

رشد جمعیت سالمند در ایران

سالمندان برای جامعه بشری یک نعمت هستند و اعتقاد به دین و فرهنگ سبب شده تا فرزندان ودیگر بستگان از سالمندان محافظت ونگهداری کنند. سالخوردگی جمعیت یک فرایند شناخته شده و قابل پیش بینی است .  مهمترین عوامل مؤثر بر سالخورده شدن جمعیت، کاهش مرگ و میر، خصوصاً مرگ و میر نوزادان و کودکان و کاهش اساسی و مستمر باروری و به تبع آن کاهش رشد جمعیت است که باعث تغییرات اساسی در ساختار سنی جمعیت اکثر جوامع از جمله ایران شده است.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  مدیرکل سلامت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی کشور ایرن  می گوید : براساس آخرین آمارها هفت و ۳ دهم درصد جمعیت کشور بیش از ۶۰ سال دارند.

دکتر مطلق در نشست خبری به مناسبت هفته سالمندان افزود: جمعیت سالمندان کشور شش میلیون و۸۰۰ هزار نفر است که تا دو دهه آینده به۲۰ میلیون نفر افزایش خواهد یافت .
مطلق همچنین گفت: ۲۵ درصد جمعیت کشور زیر ۱۵ سال سن دارند.

مدیرکل سلامت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی بر لزوم توجه بیشتر به سالمندان کشور تاکید کرد.
برآوردهای سازمان ملل حاکی از آن است که تا سال ۲۰۵۰ میلادی جمعیت سالمندان کشور ایران به بیش از  ۲۶ میلیون افزایش می یابد.

البته لازم به یادآوری است که شدت سالمندی جمعیت کشور ایران  از سال ۱۴۱۵ به بعد خود نمائی خواهد کرد. در این مورد افزایش نسبت سالمندان ۶۰ سال و بالاتر از حدود ۷ درصد در حال حاضر ،به  ۱۴ درصد در سال ۱۴۱۵ و۲۲ درصد در سال ۱۴۲۵ خواهد رسید.

جمعیت شناسان عنوان می کنند افزایش جمعیت سالمند به دلیل سالخورده شدن جمعیتی است که در سالهای ابتدای دهه ۶۰ به طرز فزاینده ای به کشور اضافه شده اند. متولدان این سالها، با فرارسیدن دوران جوانی، باعث شده بودند جمعیت ایران به عنوان جوانترین جمعیت کشور نامگذاری شود و با سالخورده شدن آنها نیز تعادل هرم جمعیتی به شکل آشکاری به سمت سالخوردگی میل نموده است.

از این رو افزایش جمعیت سالمندان کشور ضرروت بیش از پیش مسوولان را نسبت به امور سالمندان و برنامه ریزی های لازم در این زمینه را آشکار می سازد.

واقعیتها حاکی از این است که ایران ظرف چند سال آینده پیش از آنکه بتواند از بحران ناشی از انفجار جمعیت کودک و نوجوان خارج شود، با بحران افزایش جمعیت سالمندی دست به گریبان خواهد شد.

در سال ۱۹۸۵حدود ۲۹۰ میلیون  فرد بالای ۶۵ سال در کل جهان زندگی میکردند که این تعداد در سال ۱۹۹۸ به ۴۱۵ میلیون نفر رسید.در کشور ژاپن که پیرترین جمعیت را در جهان دارد تا سال ۲۰۲۰  جمعیت سالمندش به ۲۵ % کل جمعیتش خواهد رسید.

این روند افزایش جمعیت سالمند در ایران نیز مشاهده می گردد. در طی ۱۵ سال گذشته نشان داده شده است که جمعیت ایران بسرعت به سمت پیر شدن پیش    میرود و در آینده جمعیت بزرگی را به خود اختصاص خواهد داد(شکل ۱و۲و۳ ).

با وجودی که جمعیت کشور ایران در حال حاضر جوان می باشد ولی این جمعیت به سرعت به سمت پیری خواهد رفت و در صورت عدم برنامه ریزی صحیح در ۵۰ سال آینده به معضلی غیر قابل حل تبدیل خواهد گردید.

ایران رو به سالمندی

یکی از مسائل عمده جمعیتی عموماً در کشورهای جهان مسئله سالخوردگی جمعیت و پیامدهای ناشی از آن است. در حال حاضر کشور ایران نیز مرحله انتقال ساختار سنی جمعیت از جوانی به سالخوردگی را تجربه می کند.

 با اینکه جمعیت سالمند سهم کمی از جمعیت کشور را به خود اختصاص داده است اما فزونی سرعت رشد جمعیت سالمند در مقایسه با رشد جمعیت کل کشور و پیش بینی افزایش تعداد و سهم سالخوردگان (جمعیت ۶۰ سال و بالاتر) در سالهای آتی لزوم برنامه ریزی آینده نگر برای کنترل مسائل مربوط به این گروه از جمعیت را مورد تاکید قرار می دهد.

براساس نتایج سرشماری عمومی سال ۱۳۳۵ خورشیدی در ایران جمعیت افراد ۶۰ سال به بالای کشورمان تنها ۳ درصد از کل جمعیت ایران بوده که این رقم براساس نتایج  سرشماری عمومی سال ۱۳۷۵ یعنی پس از ۲۰ سال به بیش از دو برابر ، یا ۶/۶ درصد افزایش یافته است.
براساس نتایج سرشماری سال ۱۳۵۵ میانگین سن جمعیت کشور ۱۷٫۴سال بوده و در سال ۸۱ به ۲۲ سال رسیده و برآورده شده است که در سال ۱۴۲۵ به حدود ۳۵ سال افزایش پیدا کند و این شروع بحرانی است که در ۵۰ سال در صورت عدم برنامه ریزی صحیح، دچار آن خواهیم شد.

جمعیت دنیا به سرعت در حال سالخورده شدن است و بخش بزرگی از این تغییر در قرن اول هزاره سوم و در کشورهای در حال توسعه در حال شکل گیری است. طبق پیش بینی های بخش جمعیت سازمان ملل متحد نسبت ۱۰ درصد در سال / جمعیت سالمند در جهان از حدود ۵ ۲۱ درصد در سال ۲۰۵۰ افزایش خواهد / ۲۰۰۷ به حدود ۸ یافت (سازمان ملل متحد، ۲۰۰۶ ). ایران نیز، اگرچه در این راه نسبت به کشورهایی مثل چین و کره متأخر محسوب می شود (سازمان ملل متحد، ۲۰۰۷ ) اما در پی تغییرات وسیع و سریع دموگرافیک طی دو دهه اخیر به سرعت به سمتسالخوردگی پیش می رود.
در ایران، احتمال کاهش اساسی و مستمر مرگ و میر به سال های بلافاصله بعد از جنگ جهانی دوم بر می گردد. چه در این سال هاست که انجام واکسیناسیون ها در سطح گسترده و توجه به بهداشت کودکان در مدارس مطرح و به طور فزاینده اقداماتی در این موارد صورت می گیرد و در همین سال ها بود که کوشش های سازمان یافته به منظور ریشه کن کردن و درمان پاره ای از بیماریها بخصوص مالاریا و سل انجام می پذیرد. اولین برآورد هایی که در ارتباط با سطح مرگ و میر از طریق ساختن جدول بقا و بر اساس آن محاسبه امید
به زندگی صورت گرفته، بر مبنای سر شماری های عمومی- که اولین آن در سال ۱۳۳۵ انجام گرفته، بوده است. بر اساس ۳۷ سال / این برآورد ها امید زندگی در بدو تولد در ایران از ۵ ۵۷ سال در / ۴۷ سال در سال ۱۳۴۵ و ۵ / در سال ۱۳۳۵ به ۵ سال ۱۳۵۵ و حدود ۶۹ سال در سال ۱۳۸۰ افزایش یافته است .

در حالی است که امید زندگی در مناطق روستایی معمولاً  کمتر از مناطق شهری است، اما  نسبت جمعیت سالمندان در مناطق روستایی بیش از مناطق شهری است ،  که علت اصلی بالاتر بودن نسبت سالمندان در مناطق روستایی نسبت به مناطق شهری ، مهاجرت جمعیت روستایی به مناطق شهری است، این مهاجرت در بین جوانان خیلی بیشتر از سالمندان است که باعث کاهش جمعیت جوانان و افزایش نسبت سالمندان مناطق روستایی می گردد.

بررسی نسبت جنسی سالمندان بالای ۶۰ سال  نشان می دهد که با توجه به اینکه معمولاً امید زندگی در مردان کمتر از زنان می باشد انتظار می رفت که تعداد مردان کمتر از زنان باشد در صورتی که بر اساس ۶ سرشماری عمومی نفوس و مسکن که تاکنون در کشور اجرا شده است هیچ وقت تعداد زنان بیشتر از مردان نبوده است این پدیده در مورد سالمندان با شدت بیشتری مشاهده می شود .

 سالمند کیست؟

سالمندی (عبور از مرز ۶۰ سالگی )

سازمان بهداشت جهانی سالمندی را به ترتیب زیر تعیین می کند :

سالمند جوان
 ۷۴-۶۰ سال
 
سالمند
 ۹۰ – ۷۴ سال
 
سالمند پیر
 ۹۰ سال به بالا
 

در آغاز قرن بیست ویکم قرار داریم قرنی که امید به زندگی برای جهانیان  از مرز ۶۶ سال گذشته است .

سالخوردگی جمعیت :

سالخوردگی جمعیت عبارتست از مرحله ای که طی آن افراد سالمند نسبت بیشتری از کل جمعیت را به خود اختصاص می دهد . با کاهش میزان باروری کلی از یک سو و کاهش میزان مرگ وافزایش امید به زندگی از سوی دیگر ، ساختار سنی جمعیت از گروههای سنی جوان تر به پیرتر تغییر می یابد.

جهان در حال پیر شدن :

هر سال حدود  ۷ /۱ %   به جمعیت جهان  افزوده میشود .این افزایش برای جمعیت ۶۵ سال و بالاتر  ۵/۲%  است .واین فاصله ترکیب سنی جهان را به سوی پیر شدن سوق میدهد .

پیش بینــی میشــــود :

ربع قرن دیگر جمعیت سالمندان به ۲/۱ میلیــــارد نفر یعنی ۱۴%جمعیت جهان  برسد .

در سال ۲۰۵۰ حدود ۲ بیلیون یعنی به  ۲۱% جمعیت جهان برسد و  برای اولین بار در تاریخ در سال ۲۰۵۰جمعیت زیر ۱۵ سال و بالای ۶۰ سال مساوی می شوند یعنی هر کدام ۲۱% .

در سال ۲۰۰۰ ،۲۰% از جمعیت اروپا ، پیر ترین قاره جهان سالمند بوده  و در سال ۲۰۵۰ حدود ۳۷% جمعیت آن ر ا  سالمندان تشکیل میدهد . آفریقا جوانترین قاره جهان ، در سال ۲۰۰۰ ، ۵%  جمعیت سالمند  ودر سال ۲۰۵۰ ، ۱۰%جمعیت سالمندان را دارد.

برخی از مسائل و مشکلاتی که در کشورهای در حال توسعه بر مسئله سالمندی تاثیر می گذارند :

۱٫ نرخ رشد بالاتر جمعیت به معنی جمعیت سالمند بیشتر در آینده خواهد بود

۲٫ این کشور ها هنوز با مشکلات ناشی از توسعه دست به گریبان هستند و به بررسی مسائل مرتبط با پیر شدن جمعیت نمی اندیشند .در نتیجه برای آینده پیش بینی های لازم بعمل نیاورده به طور ناگهانی با پدیده سالمندی  جمعیت و دشواریهای حاصل از آن روبرو خواهند شد.

۳٫ در کشورهای در حال توسعه سرعت سالخوردگی جمعیت بیشتر است و در مقایسه با کشور های توسعه یافته ، مدت زمان کمتری طول می کشد تا جمعیت سالمندان ۲ برابر شود . بنابراین ، این کشورها آمادگی کافی برای رویارویی با این وضعیت را نخواهند داشت و این مسئله بعنوان تغییری در نظام اجتماعی ، مشکلات بسیاری برای آنان بوجود خواهد آورد .

۴٫ بر خلاف کشورهای توسعه یافته ، در این کشورها درصد بالایی از سالمندان در مناطق روستایی زندگی می کنند. گفته می شود تا سال ۲۰۲۵ ، ۸۲% از سالمندان کشور های توسعه یافته در شهرها زندگی خواهند کرد . حال آنکه این رقم برای کشورهای در حال توسعه ۵۰% خواهد بود .

۵٫ در کشورهای در حال توسعه سالمندان معمولاٌدر خانواده های گسترده ، که چند نسل را در بر می گیرد زندگی می کنند و تعداد سالمندانی که تنها به سر می برند نسبت به کشورهای پیشرفته کمتر است .

۶٫ از آنجا که در کشورهای در حال توسعه نظام های حمایت اجتماعی آنقدر وسیع نیستند تا همه سالمندان را پوشش دهند ، خانواده مهمترین پشتوانه و بهترین منبع حمایت مالی و اجتماعی و معنوی برای سالمندان محسوب می شود .

با توجه به تفاوتهای مذکور در بالا ، کشورهایی با شرایط کشور ما نمی توانند در مورد رسیدگی به مسئله پیر شدن جمعیت ، از کشورهای توسعه یافته تقلید کرده و براساس شیوه های آنان برنامه ریزی نمایند . همانطور که شرایط و  مسائل ما متفاوت هستند ، نیازهای ما هم متفاوت بوده ، سیاست ها و برنامه ریزی های متفاوتی را طلب میکند.

چرا جمعیتی سالخورده می شود؟

* موفقیت در برنامه های تنظیم خانواده سبب شده میزان باروری کلی  (Total Fertility) TFRدر کشورهای در حال توسعه از جمله کشور ما کاهش یابد بنابراین تعداد فرزند آوری کمتر شده ، به جمعیت بزرگسالانی که روزی پیر خواهند شد افزوده می شود .

* بهبود شرایط بهداشتی و درمانی سبب کاهش مرگ ومیر شده در عوض امید به زندگی (Life Expectancy) طولانی تر افزایش یافته است . در کشور ما عمر متوسط برای مردان ۶۷ سال و برای زنان ۷۰ سال می باشد.

* در موارد نادر ، رویدادهایی سبب می شود جمعیت جوان یک منطقه از بین بروند همین امر سبب افزایش میزان درصد جمعیت سالخورده می شود مانند آفریقا جوان ترین قاره جهان که شیوع ایدز در آنجا و مرگ ومیر جوانان ، افزایش در صد جمعیت سالخورده را در پی داشته است .

ترکیب جمعیتی ایران

شاخصهای آماری نشان میدهد که پیر شدن جمعیت در کشور ما آغاز شده است و پیش بینی میشود که در فاصله سالهای ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۵ به میانه  سنی جمعیت کشور ۱۰ سال افزوده شود۰( سال ۷۵، ۴/۱۹ – سال ۱۴۰۰ ، ۲/۳۲ میرسد )

سرشماری ۱۳۷۵ نشان داد که ۶/۶ % از جمعیت کشورمان افراد ۶۰ سال و بالاتر هستند (یعنی حدود ۷/۳ میلیون نفر ) بر اساس سرشماری DHS این رقم به۸/۷ % رسیده  و پیش بینی میشود که ظرف ۲۰ سال آینده به بیش از ۲ برابر حدود ۵/۸ میلیون نفر افزایش یابد و در واقع شدت سالخوردگی در کشور از سال ۱۴۱۰ به بعد خود نمایی می کندو این به معنای انفجار جمعیت سالمند در کشور ماست  .

هم اکنون بیش از ۵۰% از جمعیت کشور ما زیر ۲۰ سال است و سالمندان بالای ۶۰ سال حدود ۸/۷ % از کل جمعیت را تشکیل می دهد این ارقام نشاندهنده این است که کشور ما کشور جوانی است و برآوردن نیازها و تامین آتیه مناسب برای جمعیت جوان آن مستلزم برنامه ریزی ها وسیاستگذاریهای ویژه می باشد .

از طرف دیگر اگرچه عدد۸/۷ % عدد کوچکی بنظر میرسد اما در مدت زمان کوتاهی این رقم آنقدر بزرگ خواهد شد که ناگهان با جمعیت بزرگی از سالمندان مواجه خواهیم شد . بنابراین جامعه ما فقط با مشکلات مربوط به جوانان دست به گریبان نیست و ما هم برای رسیدگی به مسائل جوانان باید برنامه ریزی کنیم و هم باید برای جمعیت سالمندی که به زودی با آن روبرو خواهیم شد آمادگی لازم را داشته باشیم .

ک آزمایش‌‌ جدید می تواند تا ۹۰ درصد میان بزرگی خوش‌خیم پروستات و بافت سرطانی تفاوت بگذارد

ممکن است یک آزمایش جدید به تشخیص زودرس سرطان پروستات کمک کند .

پژوهشگران علوم پزشکی در کشور انگلیس می‌گویند یک تست آزمایشگاهی را ابداع کرده‌اند که می‌‌‌تواند با دقت میان سرطان پروستات و بافت سالم پروستات یا بیماری‌های دیگر آن تفاوت بگذارد و در آینده به مردان کمک کند که از درمان‌های غیرضروری اجتناب کنند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از  رویترز ،  پژوهشگران در شرکت ژنتیک و ابزارهای تشخیصی Oxford Gene Technology =OGT می‌گویند که مجموعه‌ای پیام‌های زیستی یا شاخص‌های زیستی (بیومارکرها) را شناسایی کرده‌اند که می‌توانند در آزمایش‌‌ها بر روی‌های نمونه‌های اولیه آزمایشگاهی میان بافت سالم پروستات و بزرگی خوش‌خیم پروستات و بافت سرطانی پروستات با دقت ۹۰ درصد تفاوت بگذارد.

به گفته این پژوهشگران آزمایش کاملی که در درمانگاه‌ها قابل‌استفاه باشد، دست کم تا ۵ سال دیگر در دسترس قرار خواهد گرفت، اما نتایج بررسی مقدماتی آنها بر روی ۱۳۰ نمونه بافتی، نتایج امیدوارکننده‌ای داشته است، به خصوص که در مورد سرطان پروستات تشخیص دقیق‌تر به شدت مورد نیاز است.

سرطان پروستات به طور تخمینی ۲۵۸۰۰۰ نفر را در سال ۲۰۰۸ در آمریکا کشته است و دومین علت شایع مرگ ناشی از سرطان در آمریکا به حساب می‌آید.

موثرترین آزمایش‌های غربالگری که اکنون در دسترس هستند بر اساس یک شاخص زیستی منفرد است که “آنتی‌ژن اختصاصی پروستات” (PSA) نامیده می‌شود. اما آزمایش PSA اختصاصیت پایین دارد، به عبارت دیگر میزان پاسخ‌های مثبت کاذب (فرد سرطان ندارد ولی نتیجه آزمایش مثبت می‌شود) بالا است و در نتیجه به جراحی‌ها و پرتودرمانی‌های غیرضروری منجر می‌شود 

یک بررسی که نتایج آن در سال گذشته منتشر شد نشان داد که آزمایش غربالگری روتین با استفاده از PSA باعث شده است که در بیش از یک میلیون آمریکایی که مشکل پروستات نداشتند،‌ تشخیص وجود سرطان داده شود.

جان آنسون، از OGT در این باره گفت: “نیازی واقعی به آزمایشی بسیار حساس – که اغلب موارد سرطان پروستات را شناسایی کند- در عین حال اختصاصی – بیماری‌های دیگر را اشتباها سرطان پروستات تشخیص ندهد- وجود دارد.”

او افزود: “بررسی مقدماتی ما امیدوار کننده بود، زیرا توانست میان نمونه‌های شناخته‌شده سرطان پروستات، بزرگی خوش‌خیم پروستات و پروستات سالم با دقت و اختصاصیتی بسیار بهتر از آزمایش‌های موجود تفاوت بگذارد.

آنسون که این یافته‌ها را در کنفرانسی درباره تشخیص سرطان در روز سه‌شنبه ۲۸ سپتامبر در آمریکا ارائه می‌کرد، گفت این آزمایش برای شناسایی به اصطلاح اتوآنتی‌بادی‌ها- آنتی‌بادی‌های (پادتن‌های) تولید شده بوسیله دستگاه ایمنی بر ضد پروتئین‌های خود بدن- طراحی شده است.

گرچه این نوع آنتی‌بادی‌ها به طور معمول با بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس و دیابت نوع ۱ ارتباط داده می‌شوند،‌ دستگاه ایمنی در پاسخ به بیماری‌های دیگر از جمله سرطان نیز آنتی‌بادی تولید می‌‌کند، که ناشی از تغییراتی است که در پروتئین‌های سلول‌ها در سیر بیماری سرطان ایجاد می‌شود.

آنسون گفت:‌ “آزمایش غربالگری ما شیوع این اتوآنتی‌بادی‌ها را به عنوان شاخص‌های ابتدایی سرطان جستجو می‌کند.

او گفت این آزمایش نه تنها می تواند به عنوان یک سیستم هشدار بسیار زودرس برای سرطان پروستات عمل کند،‌ بلکه بالقوه ممکن است برای شناسایی ابتدایی سایر اشکال سرطان نیز به کار رود.

این پژوهشگران گفتند که اکنون در حال آزمایش یافته‌های‌شان بر روی ۱۷۰۰ نمونه از بیماران مبتلا به سرطان پروستات، افراد بدون سرطان، بیماران مبتلا به سرطان‌های دیگر و بیماران مبتلا به عارضه‌های خوش‌خیم پروستات هستند.

آنها همچنین در حال انجام دادن آزمایش‌های بر روی سرطان روده و نوعی از سرطان ریه به نام سرطان غیر-سلول کوچک  (non-small cell) هستند.

عصبانیت و احساسات منفی سبب تشدید درد در زنان دچار سندرم فیبرومیالژی و حتی زنان سالم می‌شود

پژوهشگران هلندی می‌گویند: خشم و احساسات منفی سبب تشدید درد در زنان می‌شود.

پژوهشگران علوم پزشکی می گویندنتایج جدیترین تحقیقات صورت گرفته نشان می دهد ، احساسات منفی چون عصبانیت و ناراحتی در زنانی که دچار «فیبرومیالژی» هستند و یا حتی در زنان سالم ، موجب افزایش درد آن ها می شود.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  مشکلاتی مانند اضطراب، افسردگی، اختلالات خواب و کمی حافظه، احساس گزگز در دست و پا، قاعدگی‌های دردناک، نامنظم بودن اجابت مزاج، سندرم روده تحریک‌پذیر (کولیت عصبی)‌، تحریک‌پذیری مثانه و تکرر ادرار و احساس تورم در اندام‌ها و مفاصل در این سندرم رایج است.

به گفته محققان دانشگاه Utrecht واقع در نترلند، زنانی که دچار فیبروم ماهیچه ای هستند با عصبانیت و ناراحتی، درد بیشتری را احساس خواهند کرد.

متخصصان  تحقیقات خود را روی ۱۲۱ زن انجام دادند که ۶۲ نفر از آن ها مبتلا به فیبروم ماهیچه ای و ۵۹ نفر فاقد این مشکل بودند.

محققان آن ها را در شرایط عادی و شرایطی که باعث عصبانیت و ناراحتی آن ها می شد، مورد آزمایش قرار دادند و اثر عصبانیت را روی چگونگی واکنش به درد بررسی کردند.

در این افراد تاثیر احساسات منفی روی واکنش‌های درد اندازه‌گیری شد. متخصصان متوجه شدند که زنان با فیبرومیالژی و یا بدون این سندرم در واکنش به عصبانیت و غم، احساس درد بیشتری را نشان می‌دهند.

محققان دریافتند که همه زنان، چه آنانی که مبتلا به فیبروم ماهیچه ای بودند و چه آن ها که سالم بودند، در زمانی که عصبانی می شدند و یا احساسات منفی به سراغشان می آمد، نسبت به درد واکنش بیشتری نشان می دادند و هر چه میزان این احساسات منفی بیشتر شود، احساس درد در آن ها افزایش می یابد و به نوعی یک رابطه کاملاً مستقیم در این میان وجود دارد.

به گفته محققان، چون احساسات منفی جزء جدایی ناپذیر و بخشی از زندگی هستند، به خصوص در افرادی که دچار دردهای مزمن هستند، بنابراین با مدیریت و تغییر نگرش افراد، احساسات آن ها را به گونه ای تغییر داد که افرادی که دچار احساسات منفی از قبیل ناراحتی و عصبانیت ها می شوند بتوانند با آن کنار آمده و اثر آن ها را روی افزایش دردهای مزمن کاهش دهیم.

سندرم فیبرومیالژی به عنوان یکی از شایع‌ترین علل دردهای منتشر و مزمن در بدن شناخته شده است که در بسیاری از اوقات همراه با احساس خستگی زودرس و کاهش انرژی است.
 

یکی از این راه ها در زنان، آموزش این است که زمانی که احساس منفی به سراغشان می آید، آن را بیان کنند و در دل خود نگه ندارند. همین مسئله می تواند درد را کاهش داده و تأثیر عصبانیت را روی درد کم می کند.

 مشکلاتی مانند اضطراب، افسردگی، اختلالات خواب و کمی حافظه، احساس گزگز در دست و پا، قاعدگی‌های دردناک، نامنظم بودن اجابت مزاج، سندرم روده تحریک‌پذیر (کولیت عصبی)‌، تحریک‌پذیری مثانه و تکرر ادرار و احساس تورم در اندام‌ها و مفاصل در این سندرم رایج است.

سندرم فیبرومیالژی از بیماری‌های شایع محسوب می‌شود. مطابق بررسی‌های انجام گرفته در کشورهای غربی، تقریبا از هر ۵۰ نفر یک تن به این سندرم مبتلا است. زنان بیشتر به این سندرم مبتلا می‌شوند به طوری که شیوع این اختلال در زنان تا ۹ برابر نسبت به مردان بیشتر است. به طور کلی آستانه احساس درد در مبتلایان به این اختلال نسبت به سایرین کمتر بوده و این بیماران درد را زودتر و بیشتر احساس کرده و به بیان دیگر برای احساس درد مستعدتر هستند.

احساس درد در عضلات و بافت‌های نرم بدن، تپش قلب و احساس سوزش سینه، سردردهای شبه میگرنی و یا دائمی، دردهای ناحیه لگن بویژه در زمان قاعدگی، اختلالات دستگاه گوارش نظیر نامنظمی اجابت مزاج به صورت یبوست و اسهال متناوب، احساس گزگز و مورمور شدن در اندام‌ها، تکرر و سوزش ادرار، اختلالات عصبی نظیر افسردگی، اضطراب، کمی حافظه، احساس تورم بویژه در دست‌ها، حساسیت نسبت به تغییرات دما بویژه سرما از مهمترین علائم و نشانه‌های این سندرم هستند.

پزشکان تاکید دارند که سندرم فیبرومیالژی هیچ‌گونه عوارض جسمانی مهم مثل پوکی استخوان و تغییر شکل مفاصل را به دنبال نداشته و بیماران هرگز نباید نگران عوارض درازمدت بیماری خود باشند.