- درمان درد تمام پا
علائم را با دقت بررسی کنید. ببینید چه چیز درد پای شما را بدتر و چه چیز آن را بهتر می‌کند. مخصوصاً به‌نوع فعالیتی که بر شدت یا طول مدت درد موثر است توجه کنید. اگر حرکت دادن مداوم یا مکرر پا جزئی از کار شما است، بهتر است در فواصل کاری استراحت کنید.
پارا خنک کنید. گذاشتن کیسه  یخ بر روی پا برای چند روز تسکین درد ناشی از آسیب‌دیدگی مؤثر است. هر بار تکه‌های یخ را در حوله‌ای پیچیده‌ و به‌مدت ۱۵ دقیقه روی ناحیه دردناک بگذارید. اما فقط در دردهای ناشی از آسیب‌دیدگی یخ به‌کار ببرید، چون یخ درد بیماری‌های عروقی را تشدید می‌کند.
پا را ببندید. باندپیچی کشسان درد و تورم ماهیچه‌های چهار سر و کشنده  ران که در جلو و پشت ران قرار دارند تسکین می‌دهد. برای تسکین درد التهاب همراه با لخته  سیاهرگی پوشیدن جوراب واریس خوب است. پوشیدن زانوبند ممکن است رگ‌ها را فشرده و با کم کردن جریان خون درد پا را بیشتر کند.
پا را بلند کنید. بالا گرفتن پای آسیب دیده مایع جمع شده در آن تخلیه کرده و درد و تورم را کم می‌کند. این کار سنگینی دردناک ناشی از التهاب همراه با لخته سیاهرگی را نیز کاهش می‌دهد.
پا را گرم کنید. گرم‌کردن ملایم پا درد ناشی از گرفتاری‌های عروقی مثل التهاب همراه با لخته سیاهرگی را تسکین می‌دهد. اما تا سه روز بعد از آسیب‌دیدگی پا را گرم نکنید، چون این کار تورم آن را بیشتر می‌کند.
- پیشگیری از درد پا
اگر درد پا مرتباً شما را آزار می‌دهد، می‌توانید از شروع آن جلوگیری کنید.
پا را مثل قلب بدانید. همان طرز زندگی که از حمله  قلبی جلوگیری می‌کند، دردهای عروقی پا را هم مانع می‌شود. سیگار نکشید، چربی نخورید، و وزن کم کنید. ورزش منظم، مخصوصاً پیاده‌روی، جریان خون پاها را به‌خوبی حفظ می‌کند.
ورزش خود را تغییر دهید. کسانی که دچار کشیدگی پا هستند باید فعالیتی را که باعث درد می‌شود (که غالباً دویدن است) کنار بگذارید و به ورزش ملایم‌تری مثل دوچرخه‌سواری یا شنا روی آورند.
شکم را ورزش دهید. راست نشستن و کارهائی که ناحیه  شکم را ورزش می‌‌دهند خستگی و ناراحتی کمر را هم کاهش داده و درد پای ناشی از آن را تسکین می‌‌‌د‌هد.
جیب خود را خالی کنید. گذاشتن کیف پول در جیب عقب شلوار می‌‌تواند باعث درد سیاتیک شود. بستن کمربند سفت و شلوار تنگ هم عصب سیاتیک را تحریک می‌کند.
بالشتک بگذارید. بالشتک زانو و صندلی‌های بالش‌دار درد ناشی از سطوح سفت و فشار بر عصب سیاتیک را مانع می‌شوند.
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- درد بیش از سه روز دوام دارد.
- کرختی، سردی، یا ضعف هم در پاها احساس می‌شود.
- درد هم در ساق و هم در ران است.
- تغییر رنگ پوست، زخم یا برآمدگی نرم زیر پوست احساس می‌شود.
- به‌دنبال ضربه، تورم و تغییر رنگ دیده می‌شود، یا احتمال آسیب دیدن استخوان می‌دهید.
- آسیب ناشی از کار زیاد بعد از سه هفته خوب نمی‌شود.

آشنایی با علل درد پا و روشهای درمان آن

درد تمام پا نشانه  چیست؟
همیشه آسیب‌دیدگی اولین گمان برای درد پا است. چیزی مثل شکستگی استخوان کاملاً واضح است، چون معمولاً به‌دنبال یک حادثه روی می‌دهد. پارگی یا کشیدگی ماهیچه هم همین‌طور. اما آسیب ناشی از کار بیش از حد به‌تدریج ظاهر می‌شود. از جمله این ناراحتی‌ها چیزی است به نام ”کشیدگی پا“ که در ورزشکاران زیاد دیده می‌شود.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،   کشیدگی پا اصطلاحی کلی برای دردهای شدید پا در اثر کار بیش از حد آن است. در واقع، کشیدگی پا چیزهائی مثل شکستگی، التهاب وتر ، یا التهاب بافت در برگیرندهٔ ماهیچه‌های پا است. کشیدگی پا علل مختلف دارد. از جمله دویدن روی سطوح سفت، پوشیدن کفش نامناسب، گرم نکردن بدن، و تمرین‌های سخت ورزشی.
پا هدف انواعی از بیماری‌های دردناک سیاهرگ و سرخرگ‌ها نیز هست. التهاب سیاهرگ همراه با لخته شدن خون در آن احساس سنگینی و درد و سوزش زیر پوست را ایجاد می‌کند. در نوع سطحی این بیماری قرمزی مختصر پوست دیده می‌شود که اهمیت ایجاد می‌کند. در نوعی سطحی این بیماری قرمزی مختصر پوست دیده می‌شود که اهمیت چندانی ندارد. اما در نوع عمقی آن ممکن است زخم‌های پوستی هم دیده شود و لخته خون درون رگ در صورت کنده شدن می‌‌تواند به شش‌ها رفته و مرگبار شود.
علاوه بر اینها، جریان ناکافی خون ناشی از سخت‌شدن سرخرگ‌های پا ممکن است به لنگیدن متناوب منجر شود. فرد مبتلا هنگام راه‌رفتن احساس مبهم گرفتگی ماهیچه می‌کند (چون ماهیچه نیاز به خون اکسیژن‌دار بیشتر دارد) و این حالت با استراحت از بین می‌رود. لنگیدن متناوب، که نسبتاً شایع است، معمولاً پا را گرفتار می‌کند، اما گاهی در ران هم دیده می‌شود. به‌طور نادر، مشکل گردش خون ناشی از نازک شدن دیواره  سرخرگ پشت زانو است.
درد پا امکان دارد از جائی غیر از پا، مخصوصاً از ستون مهره‌ها، سرچشمه بگیرد. هر ناهنجاری صفحات بین مهره‌ای یا ستون فقرات – مثل تومور یا عفونت – ممکن است با درد پا و بدون درد پشت خود را نشان دهد.
درد سیاتیک یکی از شایع‌ترین این نوع درد است. عصب سیاتیک از ستون مهره‌ها به پا می‌رود؛ و نشستن طولانی روی یک چهارپایه  سفت یا محکم بستن یک کمربند باعث فشردن قسمت بالای عصب شده و در پا ایجاد درد می‌کند.
خود پا هم ممکن است گرفتار فشردگی عصب شود که ایجاد سوزش، گزگز، کرختی و ضعف شود. این نوع درد اغلب در کسانی دیده می‌شود که به‌مدت طولانی می‌نشینند، می‌ایستد، چمباتمه می‌زنند، یا زانو می‌زنند.
بالاخره علت درد ممکن است در استخوان باشد. مثلاً التهاب مغز استخوان عفونت استخوانی همراه با درد شدید است.

درد پاشنه
 
زردپی پشت پا بلندترین زردپی بدن است به علت کمبود ذخایر خون و فشارهایی وارده ، در معرض آسیب قرار می گیرد . افزایش سن و افزایش ورزشها بخصوص ورزشهای تند وسریع ، احتمال ضربه و جراحتهای وارده به زردپی را می افزاید .
درد زردپی پشت پاشنه پا به عنوان علامتی هشدار دهنده برای بالا بودن ارثی کلسترول است که احتمال بیماریهای قلبی را می افزاید.
بنا به گزارش سالانه بیماریهای رماتیسم : ارتباط بین درد زردپی پشت پاشنه و میزان کلسترول بالا HEFH به تشخیص سریع ناتوانی های قلبی کمک می کند .
دکتر پاول درینگتون از بیمارستان رویال منچستر خاطر نشان کرد ، بالا بودن کلسترول یکی از بیماریهای متعارف ژنتیکی در آمریکا و اروپا است که حدودا ۱ نفر در ۵۰۰ نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. او تشریح کرد : این ناشی از جهش ژنی است که کنترل زدودن کلسترول را از گردش خون برعهده دارد.
میزان کلسترول از زمان تولد دو برابر شده و درمان نمی شود تا درسنین پایین منجربه انسداد شرایین و بیماری های قلبی می شود .به همین دلیل تشخیص و درمان سریع ، بسیار مهم است .
یکی از دلایل وخیم این شرایط به این دلیل است که کلسترول تنها در رگها رسوب نمی کند بلکه در محل های اصلی مثل زردپی ها هم ذخیره می شود و ممکن است منجربه متورم و التهاب دردناک زردپی پشت پاشنه شود . دورینگتون و همکارانش در ۱۳۳ بیمار بروز درد زردپی پشت پاشنه را یکی از علایم نخست تشخیص کلسترول قرار دادند.
از بین افرادی که روی آنها آزمایشات صورت گرفته ۶۲ نفر در مقایسه با ۷ نفر مابقی یعنی ۴۷ درصد در مقابل ۷ درصد از بیماران ، در یک یا جفت پاشنه ها ، درد پاشنه را که حدود ۳ روز طول می کشد ، احساس کرده اند.
مطالعات نشان می دهد درد پاشنه که حدودا ۳ روز طول بکشد ۷۵/۶ برابر بیشتر در افراد بیمار HEFH یعنی افراد کلسترول بالا رخ می دهد.
دورینگتون گفت : ما متوجه شده ایم افراد با کلسترول بالا ( بیماران HEFH ) قبل از اینکه متوجه بالا بودن کلسترول شان باشند سالها است که بدنبال دارویی برای درد پاشنه شان هستتند .
او توصیه کرد : تمام افرادی که به علت درد پاشنه به پزشک مراجعه می کنند حتما میزان کلسترول شان را اندازه بگیرند.

درد ناشی از نقرس
اگر گرفتار نقرس هستید، خیلی کارها برای جلوگیری از درد قوزک می‌‌توانید انجام دهید.
برنامه غذائی خود را تغییر دهید. غذاهای پر از پورین، مثل لبنیات، قلوه، جگر، صدف خوراکی، ساردین، و آجیل می‌توانند سطح اسید اوریک خون را بالا برده و باعث حمله نقرس شوند. خودداری از خوردن این مواد از حمله نقرس جلوگیری می‌کند. الکل نیز مضر است، چون تولید اسید اوریک را در بدن افزایش می‌دهد. نوشیدن آب زیاد مفید است، چون به دفع اسید اوریک از بدن کمک می‌کند.
وزن خود را کم کنید. داشتن اضافه وزن فشار زیادی بر روی قوزک وارد می‌کند. وزن زیاد در افراد مبتلا به نقرس شایع است. کاهش وزن نیاز قوزک پای شما است.
از مسکن‌های ضدالتهاب استفاده کنید. دردهای شدید نقرسی و التهاب مفصلی را می‌توان زیر نظر پزشک با داروهای خوراکی مثل ایندوسین، ناپروسین، و کولشیسین کنترل کرد. در موارد شدیدتر از تزریق داروهای استروئیدی مثل کورتیزون استفاده می‌شود.

درد ساق
 
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- درد در هنگام فعالیت‌ وجود دارد و فوراً با استراحت تسکین می‌یابد.
- درد یا زق‌زق در طول شب وجود دارد.
- ساق آسیب‌دیده است و درد، رنگ‌پریدگی، یا تورم بعد از ۲۴ ساعت ادامه دارد.
- درد بدون علتی بیش از سه روز ادامه دارد.
- برآمدگی نرمی در زیر پوست ساق احساس می‌شود.

- درد ساق پا نشانه  چیست؟
ساق پا معمولاً آرام و بدون ناراحتی است، ولی درد آن بسیار گرفتارکننده است. این درد علل مختلف دارد.
آسیب حاد یا طولانی ساق احساس ساطوری شدن آن را تداعی می‌کند. بالا و پائین رفتن مداوم از نردبان یا پیچ خوردن پا در هنگام ورزش باعث کشیدگی یا پارگی ماهیچه یا زردپی ساق پا می‌شود.
درد ساق پا ربطی به پیری ندارد. ماهیچه‌های ساق نقاط حساس گرفتاری‌های گردش خون هستند. درد ناگهانی آنها در هنگام فعالیت، مثلاً وقت رفتن، معمولاً علامت نارسائی سرخرگی است. یعنی سرخرگ‌ها قادر به تأمین خون و اکسیژن مورد نیاز این ماهیچه‌ها نیستند. این حالت معمولاً در تصلب شرائین (سخت سرخرگی) روی می‌دهد.
از طرف دیگر، درد و تورم ساق در هنگام استراحت نشانه نارسائی سیاهرگی است. در این مورد، خون از ماهیچه‌های آن نمی‌‌تواند خارج شود و تجمع آن درد ایجاد می‌کند.
نارسائی سرخرگی شایع‌تر است و معمولاً به شکل لنگیدن متناوب خود را نشان می‌دهد. این درد خیلی سریع شروع می‌شود و پایان می‌یابد. درد همیشه به دنبال فعالیت می‌آید، یعنی وقتی ماهیچه نیاز به خون بیشتر دارد، و بعد از پنج یا ده دقیقه استراحت آرام می‌گیرد.
لنگیدن متناوب را مثل سکته قلبی در پاها بدانید. اگر جریان خون آن متوقف شود، نیاز ماهیچه به خون برآورده نمی‌شود و سکته روی می‌‌دهد. با استراحت فوری، خون کافی به ماهیچه می‌رسد و درد از بین می‌رود.
لنگیدن متناوب نسبتاً خوش‌خیم و قابل درمان است، ولی افراد مبتلا به نارسائی پیشرفته سرخرگی دچار درد در هنگام استراحت نیز می‌شوند. در این حالت، جریان خون چنان کاهش یافته است که درد در هنگام استراحت و خواب نیز روی می‌دهد. در بدترین حالت زخم‌های دردناک و دیر التیام یا قانقاریا نیز دیده می‌شود.
برگشت خون در اثر نارسائی سیاهرگی ممکن است به التهاب سیاهرگ و لخته شدن خون در آن منجر شود. انواع سطحی آن که به‌صورت رگ واریسی قرمز و حساس در زیر پوست دیده می‌شود، زیاد نگران کننده نیست. ولی انواع عمقی درد بیشتر پیدا می‌کند و بیشتر خطر کنده شدن لخته و رفتن آن به جاهای دیگر بدن دارد. هر دو این حالات حساسیت، زق‌زق کردن و سنگینی ایجاد می‌کند.

- درمان درد ساق

اگر دچار درد راجعه یا درد راه رفتن هستید، حتماً به پزشک مراجعه کنید. در اینجا توصیه‌هائی برای کاهش آن گفته می‌شود.

اصول چهارگانه را رعایت کنید. استراحت، گذاشتن متناوب یخ در طول روز بر روی آن، بستن با بند کشسان، و گذاشتن بالش در زیر پا بهترین کار برای تسکین درد ساق است. استراحت مطلق و بلند کردن پا به کاهش تورم و سنگینی همراه با واریس کمک می‌کند.

مسکن بخورید. داروهای بدون نسخه ضدالتهابی مثل آسپیرین و ایپوبروفن درد و تورم ناشی از آسیب‌دیدگی یا واریس ساق را کاهش می‌دهند.

پیاد‌ه‌روی کنید. گرچه راه‌رفتن باعث لنگیدن متناوب می‌شود، پیاده‌روی اولین قدم در درمان آن است. باید تا آنجا که تحمل درد را دارید راه بروید و آنگاه بایستید. هر روز کمی بیشتر و مسافت طولانی‌تری راه بروید. ناراحتی به‌تدریج کاهش خواهد یافت.

سیگار نکشید. مبتلایان به لنگیدن متناوب باید سیگار را ترک کنند. چون سیگار باعث سخت سرخرگی شده و جریان خون را کم می‌کند.

پا را گرم کنید. گذاشتن بالشتک گرم، نه داغ، درد واریس‌های سطحی را کم می‌کند. گرما را برای آسیب‌دیدگی تازه به‌کار نبرید، چون التهاب آن را تشدید می‌کند و التیام را به تأخیر می‌اندازد.

جوراب واریس بپوشید. با تجویز پزشک جوراب واریس مناسب بپوشید تا جریان خون کافی شود و درد ناشی از نارسائی سیاهرگی تسکین یابد.

عمل جراحی کنید. برداشتن سیاهرگ آسیب‌دیده نارسائی شدید سیاهرگی را برطرف می‌کند. داروهای ضد انعقاد نیز مفید است. تسکین درد شدید نارسائی سرخرگی با روش‌هائی مثل استفاده از بالون برای بازکردن رگ یا جراحی آن انجام می‌شود.

درد زانو
 
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- درد راه رفتن را دشوار می‌کند.
- احساس می‌کنید زانو قادر به تحمل وزن بدن نیست.
- ورم شدید، قرمزی، یا تغییر رنگ زانو وجود دارد که بعد از ۲۴ ساعت از بین نمی‌رود.
- درد بی‌دلیل بیش از سه روز طول کشیده است.
- درد بعد از جراحت بعد از پنج روز از بین نرفته است.

- درد زانو نشانه چیست؟
کمی بلندتر قدم برداشتید و حالا زانویتان درد گرفته است. زانو درد چیز بسیار شایعی است. زانوان همیشه نسبت به وارد شدن ضربه و کبود شدن حساس بوده‌اند. و جوامع هر‌چه فعال‌تر می‌شوند، زانوان بیشتر در معرض سائیدگی قرار می‌گیرند و روز به روز بر مبتلایان به زانو درد افزوده می‌شود.
یک زمین خوردن، پیچ خوردن، یا ضرب دیدن زانو و نیز جراحت قدیمی که کاملاً التیام نیافته است حالا نسبت به تغییر هوا حساس شده و درد می‌گیرد. اما بیشترین دردها مکرر و خودبه‌خود زانو ناشی از کار زیاد آن است.
مفصل زانو دارای رباط‌های محکمی برای نگاه‌‌داری و محافظت، غضروفی به‌صورت یک بالشتک برای استخوان‌ها، و وترهائی برای اتصال ماهیچه‌ها به یکدیگر است. اما حتی این بافت‌های کشسان نیز محدودیت‌هائی دارند. خم شدن یا چرخیدن بیش از حد، دویدن زیاد، یا پرش می‌تواند باعث پارگی یا التهاب آنها شود.
آسیب وارد شده به این بافت‌ها به سطوح استخوانی مفصل زانو هم سرایت می‌کند. بافت‌های زانو مانند یک کمک فنر اتومبیل عمل می‌کنند و اگر توقف ناگهانی آن یا فشار بیش از حد بر آن زیاد باشد، فرسوده می‌شود. در فرسودگی کمک فنر شما صدای مالش فنر بر فلز را می‌شنوید و در زانو درد ناشی از ماش استخوان‌ها را بر هم احساس می‌کنید.
بسیاری از دردهای ناشی از کار زیاد زانو در زیر یا دور کشکک آن است که در گروه گرفتاری‌های زانو به نام نرم غضروفی کشکک قرار دارند.
اما همهٔ دردهای کار زیاد جزو این دسته نیستند. مثلاً نوجوانی در خانه دارید که درست زیر کشکک زانویش درد می‌کند؛ این درد ممکن است بیماری آزگوود – شلاتر یا درد شدید باشد که به‌علت کشیدگی زیاد وترهای متصل به ساق پا است. همراهی جست‌وخیز زیاد و رشد سریع ماهیچه‌ها و استخوان‌های نوجوان باعث دردهای شدید در جلو یا زیر زانو می‌شود.
انجام حرکت غلط زانو باعث التهاب غشای مفصلی می‌شود. مفصل در این حالت دردناک و شبیه به کیسه‌ای پر از آب می‌گردد. التهاب غشای مفصلی از ضربه دیدن یا پیچ خوردن زانو ناشی شده و خون یا مایع در بافت‌های آن جمع می‌شود.
یکی دیگر ناراحتی‌های ناشی از کار زیاد زانو نوعی التهاب کیسه زلالی آن است. یعنی آزردن قسمت جلو زانو باعث پر از آب‌شدن کیسهٔ واقع در آن می‌شود. شایع‌ترین علت این گرفتاری زانو زدن زیاد بر روی سطوح سفت است.
همچنین زانو مستعد ابتلا به نوعی التهاب استخوانی غضروفی است که مرگ قسمتی از سلول‌های استخوان یا غضروف است. علت این ناراحتی معلوم نیست. بالاخره قطعه استخوان یا غضروف مرده می‌شکند و با قفل شدن زانو درد شدیدتری را به‌دنبال دارد.
در بعضی موارد، درد زانو از جائی دیگر بدن، مثل انگشتان پا، مچ پا، ستون مهره‌ها، یا لگن سرچشمه می‌گیرد. صاف بودن کف پا یا ضعیف بودن قوزک باعث چرخیدن بیش از حد پا به درون می‌شود که این حالت فشار زیادی بر زانو می‌آورد. و اگر وضعیت ایستادن یا را‌ه‌رفتن نادرستی بگیرید درد در زانو احساس می‌شود.
همچنین زانو هدفی مساعد برای انواع التهاب مفاصل است. التهاب استخوانی مفصلی ناشی از تخریب غضروف و بافت‌های دیگر در اثر فرسودگی است. التهاب شبه‌روماتیسمی مفاصل با رشد فزاینده  درد و تورم مفصل و بافت‌های متصل‌کننده  آن مشخص می‌شود که با علائم دیگر، مثل خستگی، کاهش وزن و تب خفیف، همراه است. در نقرس نیز که یک اختلال سوخت‌وسازی است، با رسوب اسید اوریک در مفاصل و بافت‌های دیگر ایجاد التهاب مفصلی می‌شود.
علاوه بر همه، اینها، زانو محل مستعدی برای رشد تومور و کیست، و نیز عفونت‌های دردناک باکتریائی است.

- درمان درد زانو
کلید اصلی تسکین بیشتر دردهای زانو انجام ندادن حرکاتی است که درد را شروع کرده‌‌اند. تکرار این حرکات جرقه شعله‌ور شدن پاسخ‌های شدید درد است. زانوی دردناک را با ملایمت و آرامش درمان کنید.
اصول چهار‌گانه را رعایت کنید. استراحت، یخ گذاشتن، بستن، و بالا گرفتن در تسکین دردهای ناشی از پیچ‌خوردگی و کار زیاد زانو مؤثر است. استراحت از همه مهم‌تر است. سپس، بعد از یک دوره محدودیت فعالیت، به‌تدریج به کارهای عادی باز گردید.
همراه با چند روز استراحت از یخ نیز استفاده کنید. گذاشتن ۱۵ دقیقه یخ چند بار در روز به تسکین درد کمک می‌کند. زانو را با پارچه‌ای کشسان ببندید، ولی نه محکم. و بالشی زیر زانو بگذارید تا مایع جمع شده در آن تخلیه شود.
مسکن بخورید. آسپیرین و ایبوپروفن مسکن‌های خوبی برای رفع ورم و درد زانو هستند. استامینوفن درد را آرام می‌کند، ولی بر التهاب تأثیری ندارد.
زانو را گرم کنید. گذاشتن یخ در آسیب‌های بار اول درد را کاهش می‌دهد. اما در بیشتر موارد، گرمای مرطوب مؤثرتر است. حوله گرم و مرطوب، کیسه  آب گرم و حمام آب گرم به تسکین درد کمک زیادی می‌کند.
وزن کم کنید. اگر اضافه وزن دارید، کاهش وزن راه خوبی برای کم کردن فشار وارد بر زانو در هنگام راه رفتن است. این فشار تا ۸ برابر وزن بدن است. یعنی با کاهش ۵ کیلوگرم وزن ۴۰ کیلوگرم فشار از روی زانو برداشته می‌شود.
کفی در کفش بگذارید. گذاشتن کفی طبی در کفش مانع چرخش زیاد پا را به طرف داخل می‌شود. اگر این چرخیدگی زیاد است، باید کفی مخصوص بگذارید.
بالش زیر زانو بگذارید. اگر در حین کار باید زانو بزنید، بالشتک نرمی زیر آن بگذارید و گاه‌گاه استراحتی به زانو بدهید تا فشار مداوم بر آن نیاید.
چمباتمه نزنید. چمباتمه زدن و خم کردن کامل زانو فشار بسیار زیادی بر آن وارد می‌کند که ممکن است باعث پارگی غضروف یا وتر ماهیچه‌ٔ چهار سر ران شود. در برخی افراد، چمباتمه زدن مکرر باعث حملات درد می‌شود.
نوع ورزش را عوض کنید. ورزش‌هائی مثل شنا، دوچرخه‌سواری، و پیاده‌روی هم به اندازه  دویدن سودمندند، ولی کمتر زانو را آزار می‌‌دهند. اگر حتماً باید بدوید، خوب خود را گرم کنید، مسافت کوتاه‌تری را بدوید، سطح نرم‌تری را برای دویدن انتخاب کنید، و همیشه کفش‌های مخصوص دویدن بپوشید.
ورزش کنید. ضعف ماهیچه‌ای بیشترین علت زمینه‌‌ای دردهای زانو است. به‌همین دلیل ۸۰ درصد دردهای زانو با انجام برنامه  ورزشی مناسب برای تقویت ماهیچه‌ها، مخصوصاً ماهیچه‌های جلو و پشت ران، تسکین می‌یابند.

درد قوزک
 
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- قوزک پا آسیب‌دیده است و به‌قدری درد می‌کند که هنوز بعد از ۲۴ ساعت نمی‌توان روی آن تکیه کرد.
- درد ربطی به آسیب‌دیدن قوزک ندارد و بیش از چهار روز طول کشیده است.
- اگر بعد از آسیب‌دیدگی، علاوه بر درد، قوزک ورم دارد یا کبود شده است یا تب دارید یا احساس می‌کنید قوزک حالت طبیعی ندارد، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

- درد قوزک نشانه  چیست؟
ما قوزک را حما‌ل‌ بار بدن کرده‌ایم، و آن را مجبور به تحمل وزن بدن، طی کردن مسافت‌های طولانی، و چرخیدن و خم شدن در هر جهت می‌کنیم. اما با فشار آمدن بیش از حد به قوزک – که مثلاً در هنگام ورزش کردن روی می‌دهد – فریاد کمک آن بلند می‌شود. در بعض موارد، این فریاد مانند فریاد از درد است.
شایع‌ترین آسیب‌دیدگی‌ها ناشی از چرخاندن قوزک به‌طرف بیرون پا است. این چرخیدگی می‌‌تواند فشار زیادی بر رباط‌های نگاهدارنده  قوزک وارد کرده و باعث پیچ‌‌خوردگی مچ‌پا شود. یا ممکن است ماهیچه‌‌ای را پاره کرده یا استخوانی را بشکند. هر کدام از این آسیب دیدگی‌ها می‌‌توانند ورم زیاد، تغییر رنگ، و کاهش حرکت را همراه با درد شدید ایجاد کند.
چرخیدگی تنها آسیب‌رسان قوزک نیست. کار کشیدن بیش از حد از آن – مثل راه رفتن، ایستادن، و بالا رفتن زیاد و نیز زیاد خم کردن قوزک – می‌تواند به التهاب وترهائی منجر شود که ماهیچه‌ها را به استخوان‌های قوزک و ساق وصل می‌کنند. یکی از نواحی مستعد آسیب وتر آشیل است که از پاشنه  پا تا پشت قوزک امتداد دارد. وتر آشیل به‌آسانی کشیدگی پیدا کرده یا پاره می‌شود، مخصوصاً اگر به اندازه کافی انعطاف‌پذیر نباشد. کار کشیدن زیاد هم می‌تواند باعث التهاب کیسه زلالی (کیسه پر از مایعی در پشت پاشنه که مثل یک بالشتک محافظ است) گردد.
قوزک از راه‌های دیگری هم آزرده می‌شود. کفش گشاد یا تنگ ممکن است باعث درد قوزک در هنگام چرخاندن پا یا در اثر تماس با سطح سفت آن شود. پوشیدن کفش نامناسب برای کاری که انجام می‌دهید نیز فشار زیادی بر مفصل مچ پا وارد می‌کند.
چند بیماری نیز باعث درد قوزک می‌شوند. نقرس – درد شدید ضربانی و التهاب مفصل در اثر رسوب بلورهای اسید اوریک – اغلب قوزک را گرفتار می‌کند. تیزی استخوان، قطعات جدا شده  استخوان یا غضروف، التهاب شبه روماتیسمی مفاصل، و نقص گردش خون و آسیب عصب نیز دیگر آزاردهندگان قوزک هستند.

- درمان درد قوزک

درد قوزک چیزی نیست که سرسری گرفته شود. اگر بعد از آسیب‌دیدگی درمان مناسب انجام نشود، یا در درمان تأخیر شود، ممکن است گرفتاری‌های مختلفی بروز کند. در اینجا پیشنهاد‌هائی برای تسکین درد ارائه می‌گردد.

اصول چهارگانه را رعایت کنید. استراحت، یخ گذاشتن، بستن و بالا گرفتن قوزک اولین کارهای بعد از آسیب‌دیدگی قوزک و بیشتر گرفتاری‌های دردناک آن است.

استراحت لازم است، چون از تحریک کردن قوزک آزرده ممانعت می‌کند. استراحت در بستر بهتر است، و اگر ناچار به حرکت هستید، از عصا یا چوب زیر بغل استفاده کنید. گذاشتن یخ بر روی آن، چند بار در روز و هر بار به‌مدت ۱۵ دقیقه، با بی‌حس کردن انتها‌های اعصاب و انقباض مویرگ‌ها برای جلوگیری از خونریزی بیشتر، التهاب دردناک قوزک را کاهش می‌دهد.

قوزک را با باندپیچی کشسان یا استفاده از پابند مخصوص بی‌حرکت کردن آن ثابت کنید. قوزک را با گذاشتن یک بالش در زیر آن بالا نگاه دارید تا مایع جمع شده در آن تخلیه شود. اصول چهارگانه را به‌مدت سه تا پنج روز رعایت کنید.

از مسکن استفاده کنید. آسپیرین، ایبوپروفن، و استامینوفن می‌توانند درد قوزک آزرده را کاهش دهند.

پاشنه را بلند کنید. می‌توانید با گذاشتن یک بالشتک در داخل کفش یا بلند کردن پاشنه کفش درد کشیدگی وتر آشیل را کاهش دهید. یک تا یک و نیم سانتی‌متر کافی است. بالشتک را از داروخانه تهیه کنید.

- پیشگیری با پوشیدن درست کفش

اگر قوزک پایتان زیاد آسیب می‌بیند، باید در مورد کفش‌هایتان دقت زیاد به خرج دهید.

کفش مناسب بپوشید. همیشه کفش مناسب با کاری که انجام می‌دهید بپوشید، مثلاً در هر ورزش کفش مخصوص آن و در هر شغلی کفش مناسب آن شغل را به‌پا کنید.

کفی در کفش بگذارید. کف هر کفشی باید قوس متناسب با کف پا را داشته باشد تا از چرخیدگی پا به طرف داخل جلوگیری کند. این امر مخصوصاً در مورد اشخاصی که کف پای صاف دارند مهم است. بیشتر کفش‌های خوب و دارای کیفیت بالا این قوس را دارند، در حالی که کف کفش‌های ارزان قیمت، صندل‌ها، و دمپائی‌ها صاف هستند. شما می‌توانید کفی مناسب پایتان را تهیه کره و در کفشتان بگذارید.

زیر پا را نرم کنید. اگر تمام روز را سر پا هستید، با خریدن بالشتک‌های زیرپائی از داروخانه‌ها بیشتر فشار ناشی از راه رفتن بر روی سطح سفت را به آن منتقل کنید.

کفش‌های کهنه را کنار بگذارید. کفش‌ها به‌تدریجی نرمی و قوس کف خود را از دست می‌دهند. بیشتر مردم کفش‌هایشان را به‌مدت دو یا سه سال به‌طور مداوم می‌پوشند، که زمان زیادی برای عمر یک کفش است. نرمی و قوس کف هر کفشی عمر شش تا هشت ماهه دارد.

●  علت سائیدگی زانو چیست ؟
این بیماری ناشی از روند فرسودگی است که بطور طبیعی و بالا رفتن سن ایجاد می شود ،‌البته تقریباً همیشه عواملی وجود دارند که موجب تسریع این روند می شوند . شایعترین عامل چاقی می باشد که اثر سوء بر روی زانو دارد ولی چنین اثری را بر روی ران و مچ پا ندارد .

 
عوامل مساعد کننده دیگر عبارتند از شکستگی هایی که سبب ناهمواری سطوح مفصلی می گردد . بیماری قلبی که باعث آسیب دیدن غضروف مفصلی شود از جمله آنها می توان روماتیسم مفصلی ،‌ عفونتهای مفصلی زانو پارگی منیسکها و غیره … را نام برد . در یک راستا نبودن استخوان ران و استخوان درشت نی که در نزدیک یا دور شدن زانوها از هم دیده می شود .
در این بیماری غضروف مفصلی فرسایش یافته استخوان زیر آن سخت شده رشد آن در کناره های مفصلی سبب ایجاد خارهای استخوانی می گردد که مشخصه بیماری می باشد .

●  علائم سائیدگی زانو چیست ؟
معمولاً بیمار یک خانم چاق مسن است که از درد زانو شاکی می باشد . در اغلب موارد هر دو زانو گرفتار می باشند. درد مفصل بتدریج افزایش می یابد و پس از فعالیت غیرعادی بدتر می باشد . حرکات زانو تا حدودی محدود شده و با صدایی شبیه خرد شدن همراه هستند . ورم مفصل مگر از فعالیت شدید دیده نمی شود . در نگاه عضله چهار سرران تحلیل رفته است . در موارد شدید بیماری زانو خم شده و تغییر شکل بصورت دور یا نزدیک شدن زانوها از هم دیگر ایجاد می شود .
●  تشخیص
پزشکان معمولاً بیماری را با انجام یک رادیو گرافی ساده ( بصورت رخ و نیمرخ ) زانو تشخیص می دهند . باریک شدن فضای مفصلی که در اکثر مفاصل بدن نشانه سائیدگی است ، در مورد زانو ، اغلب تا مراحل پیشرفته بیماری قابل مشاهده نمی باشد .
اولین نشانه بارز سائیدگی زانو تیز یا زائده دار شدن کناره های مفصل بویژه دور کشکک و استخوان درشت نی می باشد . بعداً کاهش فضای مفصلی ایجاد شده و خارهای استخوانی در کناره های مفصل تشکیل می شوند .

●  سائیدگی زانو را چگونه درمان می نمایند :
با وجود آنکه تغییر ساختمانی مفصل غیرقابل برگشت می باشد اما معمولاً درمان علامتی درد تخفیف درد مؤثر است . مؤثرترین روش فیزیوتراپی می باشد که ورزش های سنگین به منظور تقویت عضله چهار سر ران انجام می دهند . گرما درمانی موضعی را نیز بکار می برند اما از کمتر از ورزش اهمیت دارد .
لازم به ذکر است که استحکام زانو بستگی به عضله چهار سرران دارد و در صورت قوی بودن این عضله ، حتی با وجود سائیدگی واضح ممکن است هیچ علامتی وجود نداشته باشد .
علاوه بر اینها پزشکان از داروهای مسکن و ضد التهاب نیز استفاده می نمایند .
در موارد پیشرفته سائیدگی زانو که همراه با درد شدید دائمی و تغییر شکل مفصل مشاهده می شود عمل جراحی توصیه می شود .
استخوان های مفصل زانو شامل استخوان ران-درشت نی و کشکک زانو است.
سطوح مفصلی استخوان ران-درشت نی و کشکک زانو با یک پوشش غضروفی ضخیم چند میلیمتری پوشیده است که باعث فشار بیش از حد براین سطوح مفصلی می شود.
مینیسک یک دیسک غضروفی هلالی شکل است که در قسمت داخل و خارج مفصل زانو وجود دارد .مفصل زانو توسط یک کپسول مفصلی حمایت می شود که خود این کپسول توسط رباط های داخلی و خارجی طرفی زانو حمایت می شود.
مینیسک داخلی به رباط داخلی طرفی زانو می چسبد در حالیکه مینیسک خارجی به لیگامان خارجی طرفی نمی چسبد.

●  علت اختلال:
این ضایعه اغلب وقتی بوجود می اید که زانو همزمان با چرخش تحت کشش هم قرار بگیرد و غضروف مینیسک بین استخوان زانو و درشت نی تحت فشار قرار می گیرد.
مینیسک داخلی بیشتر از مینیسک خارجی اسیب می بیند.اسیب مینیسک در بچه ها بسیار نادر است.
●  علائم اختلال:
درد در طول مفصل زمانیکه روی مفصل فشار وارد بیاید یا مفصل زانو بچرخد ایجاد می شود.وقتی حرکت خاصی انجام شود درد ناگهانی ایجاد می شود و التهاب زانو می تواند اضافه شود.
در بعضی موارد زانو قفل می کند که ناشی از تحت فشار قرار گرفتن مینیسک و متلاشی شدن ان است.
در بعضی موارد یک منطقه حساس ناشی از بیرون زدگی مایع در مفصل می تواند حس شود(کیست مینیسک)ناراحتی طول کشیده به کاهش حرکات عضله رانی منجر می شود.

●  درمان موارد حاد:
درمان باید بلافاصله بعد از اتفاق شروع شود. هدف از درمان فوری این است که از جراحات بیشتر پیشگیری شود و تا جایی که ممکن است خونریزی مهار شود.
درمان موثر باعث کاهش خونریزی- کاهش بافت ناشی از جوش خوردن زخم و کاهش عوارض میشود که میتواند این مشکلات دوره باز توانی یا ناتوانی را طولانی کند.
درمان را تحت عنوان اصول Rice دنبال می کنیم :
استراحت و فعالیت ورزشی فورا متوقف شودR=rest
هر چه سریعتر باید یخ در ناحیه اسیب دیده قرار بگیردI=ice
سرمای یخ باعث انقباض عروق خونی و توقف خونریزی می شود. در چنین شرایطی اسپری سرما ساز موثر نیست.
یخ نباید مستقیما با پوست تماس داشته باشد و باید با یک لایه نازک مثلا باند کشی پوشانده شود.
درمان با یخ باید به مدت ۲۰دقیقه در عرض ۳ ساعت اول اسیب انجام شود.
●  در صورت امکان درمان باید شامل موارد زیر باشد:
:C بایستی یک باند فشاری البته نه انقدر محکم که مانع جریان خون شود بسته شود.
بانداژ فشاری باید در طول شب برداشته شود ولی مجددا صبح ها تا زمانی که ورم کاهش یابد بایستی انجام شود.
برای افزایش اثر باند فشاری بهتر است از یک تکه پشم یا نمد به اندازه تقریبا یک سانتی متر ضخامت در زیر باند که درست و مستقیم در بالای محل خونریزی قرار داده میشود استفاده کرد.
E : تا جایی که ممکن است محل اسیب دیده بالاتر از سطح قلب قرار گیرد در این حالت باید خونریزی متوقف شود تا مادامیکه ورم وجود دارد باید این بالا گرفتن عضو اجرا شود.
باز توانی را می توان۴۸-۲۴ساعت بعد از رخداد اسیب شروع کرد.

●  معاینه:
اگر اسیب مفصل زانو مورد تردید باشد باید معاینه پزشکی انجام شود.یک معاینه بالینی طبیعی کافی نیست.پزشک تست های گوناگون زانو(تست مینیسک)انجام می دهد.
هر چند که در طی چرخاندن زاند حساسیت و درد ناکی زانو معمولا افزایش می یابد.ارتروس کپی – اسکن MR یا سونو برای تشخیص اغلب ضروری است .

●  درمان:
در موارد مشکوک درمان شامل تسکین درد و نوتوانی است .اگر ناراحتی کم کم از بین نرفت و اگر مواردی از قفل شدگی زانو و یا ضایعه واضح مینیسک وجود داشت (مثلا تویط سونو مشخص شده است)جراحی باید مد نظر باشد.
تحت جراحی سعی می شود که تکه های پاره شده مینیسک اره شود.(که در این حالت به دوره ی نوتوانی طولانیتری نیاز خواهند داشت ولی احتمالا در طولانی مدت خطر تحلیل غضروف زانو کاهش می یابد)
تکه های پاره شده مینیسک معمولا خارج می شود ولی در موارد نادری کل مینیسک خارج می شود.
●  نوتوانی :
شامل کلیات و مراحل ۱ تا ۴ است.
به دنبال جراحی،اعمال فشار روی زانو به محض کاهش درد و التهاب می تواند شروع شود. در بهترین موارد فعالیت کامل بعد از چند هفته امکان پذیر است.
در موارد بدون عارضه می تواند به سطح فعالیت ورزشی قبل خود در طی یک ماه بر گردد.
نوتوانی نباید باعث درد و التهاب در زانو شود .
●  عوارض:
اگر بهبودی کافی ایجاد نشد قبل از جراحی باید از تشخیص مطمئن شد.معاینات تکمیلی شامل :عکس برداری با اشعه ایکسو سونو گرافی و اسکنMR باید انجام شود.
در موارد خاصی مشکل زیر باید مورد توجه باشد:

●   صدمه غضروفی.
_پارگی رباط داخلی-طرفی زانو.
_پارگی رباط خارجی –طرفی زانو.
_پارگی رباط صلیبی-قدامی.
_پارگی رباط صلیبی خلفی.
_از هم گسیختگی غشای استخوانی .
_التهاب زرد پی.
_تجمع مایع در مفصل.
_التهاب کیسه بورس.
_بیماری تحلیل برنده غضروف.
_التهاب چین مخاطی.
به دنبال یک ارتروس کپی مشکلاتی مانند تجمع مایع در مفصل یا عفونت زخم یا مفصل زانو ممکن ایت بوجود اید که نیاز به مداخله فوری پزشکی دارد .

استفاده موفقیت آمیز سلولهای بنیادین برای درمان آسیب نخاعی یک بیمار

شرکت گرون تحت لیسانس سازمان غذا و داروی آمریکا(FDA) از نخستین نتایج موفقیت آمیز درمان نخستین بیمار با استفاده از سلولهای بنیادین جنینی خبرداد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،   در حالیکه سلول های بنیادی جنینی تاکنون برای پژوهش و در آزمایشگاهها مورد استفاده قرار گرفته و کاربری کلینیکی در رابطه با ضایعات نخاعی نداشته است ، این شرکت آمریکایی پس از دریافت مجوز آزمایش بالینی برای استفاده از قدرت و توانایی درمانی این سلول ها در ضایعات نخاعی را آغاز نمود.

این مرکز اعلام کرد: میلیونها سلول بنیادین به بخشهای صدمه دیده نخاعی این بیمار که دچار صدمات جدی نخاعی شده تزریق شده است و تاکنون نتایج آزمایشات کلینیکی موفقیت آمیز بوده است.
این اقدام نخستین استفاده از سلولهای بنیادین جنینی برای درمان بیماری هاست.
“توماس اوکارما” مسئول این پروژه و رییس موسسه گرون می گوید: ما تحقیق بر روی سلول های بنیادین جنین انسان را از سال ۱۹۹۹ آغاز کرده ایم.
گرون تمامی مخارج این پروژه را از بودجه خود و بدون کمک دولت آمریکا تامین کرده است.
گفتنی است، دولت آمریکا استفاده از سلولهای بنیادین جنینی در آزمایشات را قانونی اعلام کرده است.
سلولهای بنیادین، سلول های اصلی بدن هستند که به سلول های خون و بافت ها تبدیل می شوند .

پژوهشگران امیدوارند که سلول های تزریق شده باعث تحریک رشد اعصاب آسیب دیده بیماران شوند بطوریکه آنها حساسیت های حسی و حتی قدرت راه رفتن خویش را مجددا کسب کنند.

آزمایشات بر روی حیوانات نیز نشان داده اند که سلول های تزریق شده به محل آسیب، رشد کرده و “فاکتورهای رشد”ی را تولید می کنند که قادرند بافت های آسیب دیده در اطراف خود را به سمت رشد تحریک کنند. این فاکتورهای رشد به عنوان “همه کاره های سلولی” قلمداد می شوند. پس از لقاح و رشد تخمک به “بلا ستوسیت”، در داخل آن توده ای از سلول های بنیادی جنینی به وجود می آیند.

بلاستوسیت به سلول های اولیه نطفه گفته می شود که طی ۴ تا ۷ روزه اول رشد از تخمک به رحم می روند و در آنجا ۷۰ تا ۱۰۰ سلول دارند. این سلول های بنیادی می توانند به هر نوع سلول بدن انسان رشد کنند.

تاکنون دانشمندان توانستند در آزمایشاتسلول های بنیادی را به سلول های قلب، کبد، خون و اعصاب تبدیل کنند، شرط این است که سلولهای بنیادی جنینی، فاکتورهای رشدی مناسب را دریافت کرده باشند.

بیماران باید برای حداقل یک ماه داروهای “مهارکننده سیستم ایمنی” دریافت کرده و یک سال تحت نظر پزشک باشند.

اولین آزمایش مبنی بر استفاده از سلول های بنیادی جنینی برای اهداف درمانی بیماران، امری جالب است. این آزمایشات نتیجه کارهای چندین ساله در گذشته است

کاهش تماشای تلویزیون از ۴ ساعت در روز به یک ساعت ۸ درصد خطر بیماری‌های قلبی را کاهش می دهد

پژوهشگران می گویند نتایج تحقیقات نشان می دهد  هر ساعت تماشای تلویزیون در یک روز خطر مرگ بر اثر بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد. اگر ۴ ساعت تماشای تلویزیون در روز به یک ساعت تقلیل پیدا کند، می‌توان از ۸ درصد از بیماری‌های قلبی پیشگیری کرد.

 
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،   با افزایش تعداد کاناهای ماهواره ای و همه گیر شدن استفاده در نقاط مختلف جهان  محققان متوجه شدند که به ازای هر ساعت تماشای تلویزیون در روز خطر مرگ بر اثر بیماری‌های قلبی تا ۷ درصد افزایش پیدا می‌کند.
وجود رابطه بین این دو مورد حتی بعد از زمانی که دانشمندان فاکتورهای دیگری مانند کم‌تحرکی، چاقی، رژیم غذایی و سیگار کشیدن را نیز لحاظ کردند به قوت خود باقی ماند.
این نشان می‌دهد که تماشای تلویزیون به طور مستقل به بیماری‌های قلبی مربوط است.
این تحقیقات توسط شورای تحقیقات پزشکی و با مطالعه روی بیش از ۱۳ هزار نفر زن و مرد میانسال انجام شده است.
در طول ۱۰ سال مطالعه ۳۷۳ نفر از مجموع ۱۳ هزار و ۱۹۷ نفر به دلیل ابتلا به بیماری‌های قلبی جان خود را از دست دادند که برابر با مرگ یک نفر در هر ۳۵ نفر می‌شود.
دانشمندان متوجه شدند در صورتی که تماشای تلویزیون در این افراد از میانگین ۴ ساعت به یک ساعت تقلیل پیدا می‌کرد می‌توانستند از مرگ ۳۰ نفر از این تعداد پیشگیری کنند.
دکتر کاترین ویجندال یکی از شرکت کنندگان در این تحقیق در این باره گفت: بدن ما برای نشستن به مدت زمان طولانی طراحی نشده است و ما باید نسبت به این موضوع هوشیار باشیم. بنابراین باید بدانید که تماشای چندین ساعت مسابقات فوتبال روبه روی تلویزیون خطر مرگ بر اثر بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد.
ما باید مطالعات دیگری نیز انجام دهیم تا دیگر فعالیت‌های ساکن مانند نشستن در پشت کامپیوتر یا رانندگی کردن را نیز بررسی کنیم. اما در مرحله اول ما تحقیقات خود را روی تلویزیون متمرکز کردیم، چرا که این موضوع بسیار در بین مردم جامعه گسترده است.

علت زانو درد چیست ؟

بسیاری از مردم در سنین مختلف از درد زانو رنج می‌برند، این در حالی است که پزشکان معتقدند کم‌تحرکی و دوری از ورزش علل اصلی درد زانوان است.

زانو درد یکی از شایع‌ترین مشکلات عضلانی اسکلتی است که علل متعددی در ایجاد آن دخالت دارند و این روزها باعث مراجعه تعداد زیادی از افراد به پزشک می‌شود.
عملکرد مهم مفصل زانو خم و راست شدن پاست. به علاوه قادر به چرخیدن و پیچیدن نیز هست. به منظور انجام همه این کارها بر تعدادی ساختار شامل استخوان‌، لیگامان، تاندون‌ و غضروف تکیه دارد. بسته به این که این قسمت از بدن تحت چه استرسی قرار گرفته باشد و کدام بخش آن بیشتر آسیب دیده باشد انواع زانو درد تجربه می‌شود.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،   یکی از علل زانودرد شکستگی‌های استخوانی هستند. علل دیگر شامل پارگی تاندون ، لیگامان‌ها ، صدمات منیسک ، دررفتگی زانو، دررفتگی کاسه زانو هستند.
یکی دیگر از انواع زانودرد ، درد مزمن آن است. این درد ممکن است در اثر آرتریت شامل روماتوئید ، استئوآرتریت ، آرتریت کریستالی، بروزیت یا آماس کیسه مفصلی ، عفونت ، تاندونیت یا التهاب تاندون رخ می‌دهد.
یک هدف کلی در درمان بسیاری از انواع زانودرد، شکستن چرخه التهاب است.
این چرخه با یک جراحت یا در اثر بیماری آغاز می‌شود. پس از وقوع آسیب، موادی که باعث التهاب می‌شوند به زانو حمله می‌کنند که منجر به التهاب بیشتر می‌شود.
این چرخه التهاب به درد پایدار و دائمی می‌انجامد اما با کنترل موادی که باعث التهاب می‌شوند و با محدود کردن جراحت بیشتر بافت می‌توان این چرخه را شکست.
برخی روش‌های مراقبتی موثر در این مورد شامل استراحت، حفاظت از زانو و استفاده از کمپرس یخ، و بالا بردن زانو می‌شود. این کار به کاهش تورم و بازگشت مایع جمع شده در زانو کمک می‌کند.
داروهای مسکن که بدون نسخه مصرف می‌شوند ، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند ناپروکسن و ایپوپروفن یا ادویل نیز در درمان زانو درد موثرند.
این داروها مستقیما درد را کنترل می‌کنند و در دزهای بیشتر به عنوان عوامل ضد التهاب عمل می‌کنند که باعث شکسته شدن چرخه التهاب می‌شوند اما داروهای مسکن نیز مانند سایر داروها عوارض جانبی دارند.
برای مثال در مبتلایان به زخم‌های معده یا بیماری‌های کلیوی مشکل آفرین خواهند بود.
از استامینوفن نیز می‌توان برای کنترل درد زانو استفاده کرد اما این دارو اثر ضدالتهابی داروهای غیراستروئیدی را ندارد اما هنوز هم در درمان انواع زانو درد از جمله درد ناشی از پوکی استخوان موثر است.
به هر حال اگر پس از دو سه روز، با مصرف این داروها، درد برطرف نشد باید به پزشک مراجعه کرد.
پزشک پس از آگاهی از چگونگی درد، محل، سابقه و عوامل تشدیدکننده یا تخفیف دهنده آن و اطلاع از شیوه زندگی، مشکلات خاص پزشکی، مصرف داروهای خاص، به کمک معاینه بدنی، عکس‌برداری با اشعه ایکس و اسکن، ام.آر.آی اقدام به تشخیص می‌کند.
در صورتی که علایم عفونت یا آرتریت وجود داشته باشد پزشک با یک سرنگ مایع جمع شده در زانو را بیرون می‌کشد. سپس این مایع برای تشخیص فراتر مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.
گاهی در صورت وجود آرتریت کریستالی، کریستال‌ها زیر میکروسکوپ قابل رویت هستند. آزمایشات خون و آرتروسکپی بخش دیگری از اقدامات تشخیصی محسوب می‌شوند.

●  پیشگیری

همانطور که گفته شده زانو درد علل مختلفی دارد. پیشگیری بسیاری از انواع آن دشوار است اما می‌توان با یکسری توجهات آسان از احتمال جراحت زانو و درد آن کاست.
این ملاحظات شامل حفظ وزن متعادل و جلوگیری از چاق شدن، تناسب اندام و توزیع عضلانی مناسب در بدن، تقویت عضلات، ورزش صحیح، انجام حرکات نرمشی، حفاظت از زانو به هنگام فعالیت‌های ورزشی و غیره می‌باشد.

تماشای تلویزیون سه بعدی برای سالمندان ، کودکان و زنان باردار خطرناک است

توصیه‌های ایمنی و سلامتی برای بینندگان تلویزیون‌های سه‌بعدی

نمایش موفق اولین فیلم های ۳بعدی در کنار تولید بازی ها و تلویزیون های ۳بعدی باعث شده پیش بینی های متعددی در مورد آینده این فناوری مطرح شود.  اما مسئله مهم استفاده از عینک‌های مخصوص دید سه‌بعدی است که باید برای تماشای فیلم‌های سه‌بعدی مورد استفاده قرار گیرند و استفاده از آن در منازل چندان ساده به نظر نمی‌رسد. و همچنین می تواند برای سلامتی مضر باشد .

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  علاوه بر این فرد نمی‌تواند از عینک‌های طبی همراه با عینک سه‌بعدی استفاده کند و تماشای فیلم‌ها یا بازی‌های سه‌بعدی بدون استفاده از عینک وعده‌ای است که به این زودی‌ها محقق نخواهد شد.گر چه  به نظر می‌رسد حداقل برای چند سال آینده استفاده از فناوری سه‌بعدی در سینماها بهترین گزینه باشد. اما در حال حاضر این تلویزیونها در حال تولید و فروش در بازار جهان است و اکنون به بازار ایران نیز رسیده است .

آگاهی از  قوانین ابتدایی  برای تماشای بدون خطر تصاویر سه‌بعدی :

مناظر مختلفی که از هر خط دید چشم مشاهده می‌شوند، مغز را قادر می‌سازد ادراک عمق را پردازش کرده و تصاویر را به شکل سه‌بعدی مشاهده کند.

دستگاه‌های تلویزیون با بهره بردن از این روند و با تاباندن تصاویر اندکی متفاوت به هر چشم از طریق سیستم فیلتری که به شکل یک عینک ویژه است، تصاویر سه‌بعدی را نشان می‌دهند.

 فاصله تماشا را که معمولا سه برابر بلندی صفحه است رعایت کرده و در صورتی که احساس می‌کنند به تماشای تصاویر سه‌بعدی قادر نیستند، از تماشا خودداری کنند.

فراموش نکنید ادراک به دلایل مختلف در بین افراد بسیار متفاوت است، لازم است بینندگان  در صورتی که احساس مریضی یا خستگی می‌کنند، تماشای تلویزیون را متوقف کنند.

والدین نیز در صورتی که کودکانشان تصاویر سه‌بعدی را تماشا می‌کنند، باید کاملا مطلع باشند و تشخیص دهند تماشای آن برای کودکشان مناسب است یا خیر.

سامسونگ به‌تازگی درباره خطرات مشاهده تلویزیون سه‌بعدی هشدار داده و به سالمندان، کودکان و زنان باردار توصیه کرد که به هنگام تماشای این نوع تلویزیون‌ها احتیاط کنند.

طبق هشدار این سازنده کره‌یی، تماشای این دستگاه ممکن است حمله صرع به دنبال داشته یا موجب ناراحتی‌هایی مانند تغییر دید و سرگیجه یا تهوع، دردهای شکمی، تشنج و حرکات بی‌اختیار مانند پرش چشم یا ماهیچه شود.

همچنین کسانی که از خواب محروم شده‌اند یا الکل نوشیده‌اند نیز باید از مشاهده تلویزیون‌های سه‌بعدی خودداری کنند.

شرکت‌های الکترونیکی درشتابند تا تلویزیون‌های سه‌بعدی را با توجه به فشرده شدن رقابت در این بازار تا پیش از تابستان به بازار فروش روانه کنند.

شارپ قصد دارد مدل‌های سه‌بعدی از تلویزیون Aquos خود را در ماه می رونمایی کند و به سامسونگ الکترونیکس و سونی بپیوندد که در این فضا حاضرند و امیدوار است در بحبوحه ارزیابی مجدد کسب و کار نمایشگر کریستال مایع خود بتواند سودآوری این شرکت را بهبود ببخشد.

سیگارهای چین حاوی مقادیر زیادی فلزات سنگین مانند سرب، آرسنیک و کادمیوم است

نتایج یک   مطالعه نشان داده است، برخی سیگارهای چین حاوی مقادیر زیادی فلزات سنگین سرب، آرسنیک و کادمیوم است که برای سلامتی انسان مضر محسوب می شود. 

 مشکل اصلی فلزات سنگین این می باشد که در بدن متابولیزه نمی گردند. در واقع فلزات سنگین پس از ورود به بدن دیگر از بدن دفع نشده و در بافتهای بدن انباشته می گردند. همین امر موجب بروز بیماریها و عوارض متعددی در بدن می شود. آنها رشد و گسترش عفونتهای ویروسی، باکتریایی و قارچی را نیز افزایش می دهند. فلزات سنگین همچنین جایگزین دیگر املاح و مواد معدنی مورد نیاز در بدن می گردند.

   
 
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،   درحالی که مشخص شده مصرف این فلزات سنگین برای سلامتی مضر است، اما تا کنون تحقیقات اندکی درباره تاثیر آنها هنگام استنشاق این ماده به درون بدن انجام شده است.
محققان اعلام کردند: لازم است مطالعات بیشتری در این زمینه انجام شود.
‘ریچارد اوکونر’ از موسسه ‘سرطان راسول پارک’ در بوفالو نوشت: سیگاری ها تنها یک سیگار نمی کشند بلکه به دلیل اعتیاد آور بودن آن، سالها روزی ۲۰ نخ یا بیشتر سیگار می کشند.
وی افزود: این فلزات به همراه مخلوطی از دیگر سموم وارد بدن می شود. همچنین تاثیر قرار گرفتن در معرض مجموع چندین سموم از جمله فلزات یک مسئله بهداشت عمومی است که باید راه حلی برای آن پیدا شود.
محققان در این مطالعه برای مقایسه از سیگارهای کانادایی استفاده کردند زیرا سازندگان و وارد کنندگان سیگار در کانادا ملزم هستند مقدار فلزات موجود در توتون را آزمایش کنند.
بیش از ۳۲۰ میلیون سیگاری در چین وجود دارد و هر سال یک میلیون نفر در این کشور به دلیل ابتلا به بیماری هایی مرتبط با استعمال دخانیات جان خود را از دست می دهند.
سیگار با فشار خون بالا، سکته مغزی، دیابت، سرطان، بیماری های قلبی و تنفسی ارتباط مرتبط شناخته شده است.
طبق اعلام ‘اطلس تنباکو’، چین بزرگ ترین جمعیت سیگاری جهان را دارد و نیز بزرگترین تولید کننده توتون است بطوری که در سال ۲۰۰۷ ، ۱۶/۲ تریلیون سیگار تولید کرد.
محققان در این مطالعه ۷۸ برند مختلف سیگار چینی را که در این کشور طرفداران زیادی دارد تجزیه و تحلیل کردند و در آنها میزان بالایی از فلزات سنگین را کشف کردند، بطوری که در برخی از آنها سطح سرب ، کادمیوم و آرسنیک سه برابر سیگارهای کانادایی بود.
یکی از اعضای گروه محققان، خاک آلوده را عامل میزان بالای فلزات در سیگارهای چینی اعلام کرد.
وی افزود: توتون مانند سایر محصولات کشاورزی، فلزات و سایر مواد را از خاک جذب می کند، بنابراین اگر خاک کادمیوم ، سرب یا آرسنیک داشته باشد جذب تنباکو می شود. 
 

نتایج این تحقیق  در مجله ‘ Tobacco Control ‘ منتشر شده است .

● ●  مضرات فلزات سنگین به قرار زیر میباشد:

اختلالات عصبی (پارکینسون، آلزایمر، افسردگی، اسکیزوفرنی) – انواع سرطان ها – فقر مواد مغذی – بر هم خوردن تعادل هورمونها – چاقی – سقط جنین – اختلالات تنفسی و قلبی-عروقی – آسیب به کبد، کلیه ها و مغز – آلرژی و آسم – احتلالات غدد درونریز-عفونتهای ویروسی مزمن – کاهش آستانه تحمل بدن – اختلال در عملکرد آنزیمها – تغییر در سوخت و ساز – ناباروری – کم خونی – خستگی – تهوع و استفراغ – سردرد و سرگیجه – تحریک پذیری – تضعیف سیستم ایمنی بدن – تخریب ژنها – پیری زودرس-اختلالات پوستی – کاهش حافظه – بی اشتهایی – التهاب مفاصل – ریزش مو – پوکی استخوان – بی خوابی – مرگ .

●  آلومینیوم:

در ظروف آلومینیومی – فویل آلومینیومی – قوطیهای آلومینیومی – برخی داروها (مانند ضد اسید معده)، سرامیکها ، فیلتر سیگار – مصالح ساختمانی-آمالگام دندان – دئودرنتها – آفت کشها – نمک خوراکی – دود سیگار – بیکینگ پودر – خمیر دندان موجود میباشد.

●  آرسنیک:

 در غذاهای دریایی – گچهای رنگی – آفت کشها – شوینده های خانگی-حشره کشها – شیشه ها و آینه ها – نمک خوراکی – رنگ ها – شراب – آب چاه و یا لوله کشی – دود ناشی از مواد سوختی – سوختن چوب ناشی میگردد.

●  سرب:

در باطری خودرو – سرامیکها – آب میوه های داخل قوطی – خاکستر سیگار-دود اگزوز خودروها – بنزین سرب دار – رنگ موها – حشره کشها – ریمل مژه – برف – آلیاژ لحیم کاری – بتونه ها – رنگها – آب شهری و یا چاه – شراب – لوله ها وجود دارد.

●  جیوه:

در چسبها – فیلترهای صنعتی – لوازم آرایشی – دماسنجهای شکسته – پر کننده های دندانی – ادرار آورها – نرم کننده های البسه – پولیشها – پسماندهای صنعتی – ملینها – رنگها – غذاهای دریایی – نگهدارنده های چوب موجود است.

●  نیکل:

در بیکینگ پودرها – پروتزهای دندانی – دود اگزوز خودروها – پسماندهای صنعتی – غذاهای فرآوری شده – کودها – روغنهای هیدروژنه – ظروف استنلس استیل موجود میباشد.

●  مس:

درظروف مسی – لوله های مسی – پروتزهای دندانی – آفت کشها – رنگ موها – پسماندهای صنعتی – حشره کشها – استخرها – سیگار – آب لوله کشی و یا چاه – غذاهای دریایی موجود میباشد.

●  کادمیوم:

در آلیاژهای دندانی – باطریها – روغن موتور – غذاهای دریایی – سرامیکها – دود سیگار- چای و قهوه -کودها – آلیاژ های لحیم کاری – لوله های گالوانیزه – آب لوله کشی و یا چاه – الکترودهای جوشکاری – دود ناشی از سوختن لاستیکها و پلاستیکها-حبوبات و غلات فاقد سبوس.

بازی های رایانه ای و یا تماشای تلویزیون به مدت بیش از دو ساعت برای کودکان خطرناک است

کودکانی که ساعات بیشتری را صرف تماشای تلویزیون یا استفاده از رایانه‌ می‌کنند بیشتر با مشکلات و اختلالات روانی مواجه می‌شوند. این متخصصان می‌گویند: روزانه بیش از دو ساعت تماشای تلویزیون یا انجام بازی‌های رایانه‌ای خطر ابتلا به اختلالات روانی را در کودکان افزایش می‌دهد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  پژوهشگران می گویند نتایج تحقیقات  جدید آنان نشان می دهد انجام بازی های رایانه ای و یا تماشای تلویزیون به مدت بیش از دو ساعت در روز می تواند کودکان را در معرض مشکلات روانشناختی زیادی قرار دهد. 
   
 
پژوهشگران انگلیسی این تاثیر را بدون در نظر گرفتن چگونگی فعالیت کودک در ساعات دیگر روز کشف کرده اند.
دکتر آنژی پیج از دانشگاه بریستول گفت: ‘می دانیم که فعالیت بدنی برای سلامت روانی و جسمی کودک لازم است و شواهدی نیز وجود دارد که تماشای تلویزیون و رایانه با بروز رفتارهای منفی مرتبط است.’
وی افزود: اما مشخص نیست که آیا فعالیت بدنی زیاد می تواند میزان زیاد تماشای تلویزیون در کودکان را جبران کند یا خیر.
پیج و همکارانش بیش از هزار کودک ۱۰ و ۱۱ ساله را مورد بررسی قرار دادند. در مدت هفت روز این کودکان به پرسشنامه ای در مورد مدت زمانی که روزانه صرف تماشای تلویزیون یا بازی رایانه ای می کنند پاسخ دادند. همچنین در پرسشنامه ای دیگر وضعیت روحی خود مانند مشکلات عاطفی ، رفتاری و مرتبط با همسالانشان را شرح دادند.
محققان در عین حال با استفاده از یک سرعت سنج میزان فعایت این کودکان را اندازه گیری کردند.
به گفته پژوهشگران احتمال بروز مشکلات مهم روانشناختی در کودکانی که روزانه بیش از دو ساعت پای تلویزیون می نشینند ۶۰ درصد بیشتر از کودکانی است که زمان کمتری را صرف تماشای صفحه تلویزیون و یا رایانه می کنند.
نتایج این تحقیقات در نشریه طب کودکان منتشر شده است.
محققان بدون در نظر گرفتن جنسیت، سن، مرحله بلوغ و یا میزان سطح سواد و یا وضعیت اقتصادی این تاثیر را مشاهده کردند.
محققان معتقدند اگر کودکان علاوه بر تماشای زیاد تلویزیون، یک ساعت در روز را صرف ورزش نکنند، دچار مشکلات روانشناختی بیشتری خواهند شد.
با این حال به نظر نمی رسد ورزش و فعالیت بدنی عواقب روانشناختی تماشای تلویزیون را جبران کند.
محققان همچنین دریافته اند که خود زمان بی تحرکی با سلامت روانی مرتبط نیست. بلکه آنچه که در این مدت بی تحرکی انجام می شود با اهمیت است. چرا که به گفته پیج فعالیت هایی مانند مطالعه و انجام تکالیف مدرسه چنین تاثیر منفی از خود بر جا نمی گذارد.
این محققان به وجود محدودیت های متعددی در مطالعه خود از جمله احتمال اینکه کودک در هنگام پرکردن پرسشنامه فعالیت های خود را به درستی به خاطر نیاورده باشد، اذعان دارند.
از سوی دیگر دکتر توماس رابینسون از دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد که در این پژوهش شرکت نداشته می گوید: این مطالعات برای مشخص کردن اینکه آیا ارتباط بین زمان تماشای تلویزیون و یا بازی رایانه ای و سلامت روانشناختی واقعا یک رابطه علت و معلولی است، کافی نیست. 
 

دکتر پیج  تصریح کرد: احتمال ابتلا به مشکلات روانی جدی و مهم در بین کودکانی که بیش از دو ساعت در روز مقابل صفحه تلویزیون یا رایانه‌ می‌نشینند، ۶۰ درصد بیشتر از سایر همسالانشان است. اگرچه تحرک بدنی در کاهش ابتلا به بیماری‌های روانی موثر است، اما در صورت تماشای زیاد تلویزیون این فاکتور هم بی‌تاثیر می‌شود.

● سرطان غده هیپوفیز

سرطان غده هیپوفیز موجب سندرم کوشینگ می شود. آنها خوش خیم هستند، این برآمدگی غده هیپوفیز مقدار آدرنوکورتیکوتروپین را زیاد می کند. اثرات این نوع سرطان در زنان ۵ برابر بیشتر از مردان است. بعضی از انواع سرطان غده هیپوفیز بیرون از غده رشد می کنند و آنها می توانند سازنده آدرنوکورتیکوتروپین باشند. به همین خاطر به این نوع سندرم، سندرم آدرنوکورتیکوتروپین بیرون می گویند. این نوع سندرم باعث بوجود آمدن سرطان ریوی می شود. مردان ۳ برابر بیشتر از زنان به این بیماری دچار می شوند.

● سرطان غده آدرنال

در بعضی از مواقع بزرگی غده آدرنال که بیشتر بصورت سرطان غده آدرنال می باشد، موجب ایجاد سندرم کوشینگ می شود. سن تقریبی دچار شدن به این سرطان ۴۰ سال است. این نوع سرطان از نوع خوش خیم می باشدکه باعث افزایش کورتیزول در خون می شود. و این یکی از آخرین نشانه های وجود سندرم کوشینگ می باشد. این سندرم از نوع وراثتی نمی باشد. خیلی به ندرت سندرم کوشینگ در اثر وراثت منتقل می شود.

● چگونه می توان سندرم کوشینگ را تشخیص داد؟

به وسیله سابقه دارویی، معاینه فیزیکی و انجام آزمایشها و مخصوصا آزمایش ادرار و قند خون و پتاسیم موجود در خون می توان به وجود یا عدم وجود این سندرم پی برد. بوسیله x-ray هم می توان محل سرطان را پیدا کرد. این آزمایشها مشخص می کند که زیادی کورتیزول در بدن می باشد و چرا؟

● عوارض سندم کوشینگ

▪ دیابت

▪ افزایش فشار خون

▪ عفونت شدید

▪ شکستگی در استخوان (استئوپروز)

▪ سنگ کلیه

▪ سرطان غده هیپوفیز

● چگونه میتوان سندرم کوشینگ را درمان کرد؟

این بستگی به افزایش هورمون کورتیزول دارد. ممکن است بوسیله جراحی، رادیولوژی، شیمی درمانی یا دارو درمانی بیماران را خوب کرد. یکی از بهترین و ارزانترین روشها برای درمان این بیماری، رژیم غذایی می باشد. غذاهای کم کالری و کم چربی و پر پروتئین و پر کلسیم مصرف کنید. این باعث می شود که جلوی لاغر شدن عضلات و استخوان ها را بگیرید. خوردن کلسیم و ویتامین D کمک به استخوان سازی می کند. کلسیم مصرف کنید تا به استئوپروز دچار نشوید. برای سنین ۱۰-۱ سال،۸۰۰ میلی گرم و برای سنین ۲۴-۱۱ سال، ۱۲۰۰ میلی گرم و برای افراد ۲۴ سالبه بالا، ۸۰۰ میلی گرم کلسیم مورد نیاز است.محدود کردن نمک در غذا باعث می شود که فشار خون بالا نرود. چرا که همانطور که گفته شد یکی از عوارض این سندرم افزایش فشار خون می باشد. برای محدود کردن اثرات بد سدیم، میوه، سبزی، نان و غلات و گوشتها را بون نمک تهیه کنید. به جای نمک می توانید از فلفل و سیب زمینی در غذای خود بریزید تا غذا را خوش طعم کند و می توانید با آنها سالاد خوشمزه ای درست کنید و کنار غذای خود میل کنید. علاوه بر اینها از آنجاکه افزایش قند خون در این بیماران مشاهده شده، باید رژیم دیابتی ها را نیز رعایت نمایند. ورزش کردن کمک به نگه داری توده استخوانی و عضلانی می گردد و علاوه بر آن جلوی اضافه وزن را می گیرد. ورزشهایی چون وزنه برداری و ایروبیک و شنا و دوچرخه سواری و پیاده روی تند و نرمش کردن کمک به افزایش سرعت قلب می شود.

از جمله کارهایی که نباید کرد می توان به موارد زیر اشاره کرد:

▪ قالی و هرچیز سنگین را بلند و کوتاه نکنید، چرا که باعث شکستن استخوانها و دیگر جراحات می شود.

▪ اهمیت به زخمها و جراحات ایجاد شده بدهید. در صورت افزایش کورتیزول بهبود یافتن زخم دیر رخ می دهد. پس شما باید فورا محل جراحت را ضدعفونی نموده و پانسمان کنید.

▪ به چشم پزشک مراجعه کنید برای جلوگیری از دوبینی و آب مروارید.

▪ برای مشکلات ایجاد شده در بدن با مشاور ماهری مشورت کنید.

▪ برای درمان بیماریهای حاصله از سندرم کوشینگ به نزد متخصص بروید.

● درمان بیماری کوشینگ

▪ درمان طبی

کنترل موقت بیماری کوشینگ با میتراپون، کتوکونازول، یا آمینوگلوتتیمید که بیوسنتز استروئید را مهار می کنند – امکان پذیر است. نهایتاً تمام موارد سندرم کوشینگ وابسته به ACTH نسبت به درمان طبی مقاوم می شوند، ولی درمان طبی را می توان پیش از جراحی قطعی انجام داد. میتوان از مشتقات DDT است که برای قشر آدرنال سمیت دارد. از این دارو با موفقیت در درمان حالات افزایش آدرنال به خصوص کارسینوم قشر آدرنال استفاده شده است. متأسفانه، اثرات جانبی جدی در دوزهای مؤثر آن شایع هستند.

▪ ریشه کنی هیپوفیز یا خارح کردن آدنوم

بیماران دچار بیماری کوشینگ معمولاً با برداشتن آدنوم های هیپوفیز با جراحی های ظریف از طریق اسفنوئید درمان می شوند. تسکین نشانه ها سریع است، و پیش آگهی برای کارکرد هیپوفیز – آدرنال باقی مانده خوب است. در بیماران مسن تر در صورتی که تومور مجزا پیدا نشود، می توان هیپوفیزکتومی کامل یا نیمه کامل انجام داد. بیمارانی که به جراحی پاسخ نمی دهند ممکن است به پرتوتابی به هیپوفیز جواب دهند.

▪ برداشتن آدرنال

بیماران دچار سندرم کوشینگ شدید در معرض خطر بالای عوارض پس از عمل، از قبیل عفونت زخم، خونریزی، زخم پپتیک، و آمبولی ریوی هستند هرچند، برداشتن آدرنال معمولاً در رفع اثر مخرب هیپرکورتیزولیسم موفق است. برداشتن یکطرفهٔ آدرنال برای آدنوم ها و کارسینوم های آدرنال که کورتیزول ترشح می کنن اندیکاسیون دارد. غدهٔ آدرنال طرف مقابل و محور هیپوتالاموس – هیپوفیز – آدرنال معمولاً ظرف ۲-۱ سال پس از عمل از حالت مهاری خارج می شوند. آدرنالکتومی کامل دوطرفه برای بیماران انتخاب شدهٔ دچار بیماری کوشینگ یا سندرم ACTH نابه جا که در آنان نتوان تومور ترشح کنندهٔ ACTH را یافت یا برداشت، اندیکاسیون دارد. این روش هم چنین برای بیماران دچار بیماری آدرنال اولیهٔ دوطرفه توصیه می شود، از جمله هیپرپلازی میکروندولار پیگمانته یا هیپرپلازی ماکروندولار شدید.آدرنالکتومی دوطرفه را می توان از طریق روش های شکمی، دوطرفهٔ پهلو، دوطرفهٔ خلفی، یا لاپاروسکوپیک انجام داد. برداشتن نیمه کامل در بیماران دچار سندرم کوشینگ توصیه نمی شود، زیرا این روش معمولاً در ابتداء، رزرو آدرنوکورتیکال ناکافی به جای می گذارد، و بیماری در ۴۰% موارد با تداوم تحریک ACTH عود می کند. آدرنالکتومی دوطرفهٔ کامل با پیوند غدهٔ آدرنال از خود فرد به خودش – در کشالهٔ ران با آناستوموز عروق ریز یا به صورت برش های کوچک که در عضله کاشته می شوند – مزیت کمی نسبت به جایگزینی داروئی دارد.

▪ درمان نگاهدارندهٔ پس از عمل

پس از آدرنالکتومی کامل، درمان نگاهدارندهٔ کورتیکوستروئیدی مادام العمر ضروری می شود. معمولاً از برنامه ریز استفاده می شود: تا زمانی که آدرنال ها برداشته نشوند، در حین جراحی هیچ کورتیزول داده نمی شود.در روز اول، ۱۰۰ میلی گرم فسفات کورتیزول یا همی سوکسینات به صورت عضلانی یا وریدی هر ۸ ساعت تزریق می شود. در روز دوم، ۷۵-۵۰ میلی گرم هر ۸ ساعت داده می شود. پس از آن، باید دوز را تا حد تحمل کم کرد. با کاهش دوز هیدروکورتیزون به کمتر از ۵۰ میلی گرم در روز، اغلب لازم است فلودروکورتیزون را هم اضافه کرد، تا از دفع بیش از حد الکترولیت ها در ادرار جلوگیری شود. میزان دوز نگاه دارندهٔ معمول حدود ۳۰-۲۰ میلی گرم هیدروکورتیزون ۱/۰ میلی گرم فلودروکورتیزون روزانه است. بیش از نیمی از دوز در صبح داده می شود. بیمارانی که تحت آدرنالکتومی دوطرفهٔ کامل قرار گرفته اند و تحت درمان نگاهدارندهٔ قرار دارند، تحت شرایط استرس، مانند بیهوشی عمومی یا عفونت می تواند دچار حمله های آدیسونی شوند. نارسائی آدرنال باعث تب، هیپوکالمی، درد شکم، و پرفشاری خون می شود و باید بلافاصله تشخیص داده و با تزریق سالین و کورتیزول درمان شود.

 
ـ علایم‌ شایع‌:
۱. صورت‌ گرد و چشم‌های‌ پف‌ کرده‌
۲. صورت‌ به‌ رنگ‌ قرمز گلگون‌
۳. رشد موهای‌ صورت‌ در خانم‌ها
۴. فشار خون‌ بالا
۵. تغییرات‌ روانی‌ و عاطفی‌، حتی‌ گاهی‌ تا حد روان‌پریشی‌
۶. تجع‌ چربی‌ در قسمت‌ کمر و پشت‌، همراه‌ با به‌ وجود آمدن‌ نواری‌ قرمز روی‌ پوست‌
۷. تغییرات‌ عادت‌ ماهانه‌، مثل‌ توقف‌ عادت‌ ماهانه‌، و افزایش‌ یا نامنظمی‌ دوره‌ خونریزی‌
۸. بزرگ‌ شدن‌ کلیتوریس‌
۹. کاهش‌ مقاومت‌ به‌ عفونت‌
 
ـ علل‌ بیماری:
علایم‌ در اثر زیاد ترشح‌ شدن‌ هورمون‌ کورتیرون‌ مانندی‌ که‌ توسط‌ غده‌ فوق‌کلیوی‌ تولید می‌شود به‌ وجود می‌آیند. این‌ افزایش‌ ترشح‌ به‌ علل‌ مختلف‌ ممکن‌ است‌ رخ‌ دهد:
 
۱. وجود تومور در غده‌ فوق‌کلیوی‌
۲. استفاده‌ طولانی‌مدت‌ از داروهای‌ کورتیزونی‌
۳. وجود تومور در غده‌ هیپوفیز که‌ باعث‌ ترشح‌ بیش‌ از اندازه‌ هورمونی‌ از غده‌ هیپوفیز می‌شود که‌ محرک‌ ترشح‌ هورمون‌ کورتیزونی‌ از غده‌ فوق‌کلیوی‌ است‌.
 
ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
استفاده‌ طولانی‌مدت‌ از هورمون‌ محرک‌ ترشح‌ هورمون‌ کورتیزوفی‌ برای‌ درمان‌ سرطان‌ هیپوفیز.
 
ـ پیشگیری‌:
در صورتی‌ که‌ مصرف‌ هورمون‌ محرک‌ ترشح‌ هورمون‌ کورتیزونی‌ یا خود داروهای‌ کورتیزونی‌ برای‌ سایر بیماری‌ها، مثل‌ آسم‌، آرتریت‌، بیماری‌ کلیوی‌، یا بیماری‌ آدیسون‌ ضروری‌ باشد، دارو را باید با کمترین‌ دوز ممکن‌ و طی‌ کمترین‌ دوره‌ زمانی‌ ممکن‌ مصرف‌ کرد.
 
ـ عواقب‌ مورد انتظار:
اگر اختلال‌ به‌ علت‌ یک‌ تومور غده‌ فوق‌کلیوی‌ به‌ وجود آمده‌ باشد، می‌توان‌ با عمل‌ جراحی‌ و در آوردن‌ تومور یا کل‌ غده‌، آن‌ را معالجه‌ کرد. اگر هر دو غده‌ فوق‌کلیوی‌ در آورده‌ شوند، باید تا آخر عمر هورمون‌های‌ کورتیزونی‌ تحت‌ نظارت‌ دقیق‌ مصرف‌ شوند. اگر اختلال‌ به‌ علت‌ یک‌ تومور در غده‌ هیپوفیز به‌ وجود آمده‌ باشد، می‌توان‌ با عمل‌ جراحی‌ و در آوردن‌ تومور (غده‌ هیپوفیز در کف‌ مغز است‌) یا اشعه‌ درمانی‌ آن‌، بیماری‌ را معالجه‌ کرد. اما تومور ممکن‌ است‌ دوباره‌ باز گردد. اگر اختلال‌ به‌ علت‌ مصرف‌ طولانی‌مدت‌ داروهای‌ کورتیزونی‌ یا هورمون‌ محرک‌ ترشح‌ هورمون‌های‌ کورتیزونی‌ به‌ وجود آمده‌ باشد، ممکن‌ است‌ بتوان‌ با حذف‌ تدریجی‌ این‌ داروها تحت‌ نظارت‌ دقیق‌، این‌ اختلال‌ را رو به‌ بهبود برد.
 
ـ عوارض‌ احتمالی‌:
۱. شکستگی‌ استخوان‌ها به‌ علت‌ پوکی‌ استخوان‌
۲. دیابت‌
۳. زخم‌ معده‌ و دوازدهه‌ (اثنی‌عشر)
۴. پوکی‌ استخوان‌
۵. ندرتاً به‌ وجود آمدن‌ تومور هیپوفیز، در صورتی‌ که‌ غدد فوق‌کلیوی‌ برداشته‌ شوند.
 
ـ درمان‌:
اقدامات‌ تشخیصی‌ عبارتند از: آزمایش‌ خون‌ و ادرار از نظر شمارش‌ گلبول‌های‌ سفید، سنجش‌ کار غده‌ هیپوفیز و غده‌ فوق‌کلیوی‌، اندازه‌گیری‌ سطح‌ هورمون‌ها، و عکس‌برداری‌ از غده‌ هیپوفیز و غده‌ فوق‌کلیوی.‌ تا آنجا که‌ می‌توانید اطلاعات‌ خود را در رابطه‌ با این‌ بیماری‌ و درمان‌ آن‌ زیاد کنید.
 
ـ داروها:
۱. داروهایی‌ برای‌ مهار کار غده‌ فوق‌کلیوی‌
۲. داروهای‌ کورتیزونی‌ در صورتی‌ که‌ هر دو غده‌ فوق‌کلیوی‌ باید در آورده‌ شوند.
۳. گاهی‌ مصرف‌ داروهایی‌ به‌ عنوان‌ جایگزین‌ هورمون‌های‌ هیپوفیز
۴. داروهای‌ ضدفشار خون‌ برای‌ کاهش‌ فشار خون‌ بالا
۵. مکمل‌های‌ کلسیمی‌ برای‌ درمان‌ پوکی‌ استخوان‌
۶. امکان‌ دارد مصرف‌ آرام‌بخش‌ نیز توصیه‌ شود.
 
ـ فعالیت‌:
محدودیتی‌ برای‌ آن‌ وجود ندارد. با شروع‌ درمان‌ انرژی‌ فرد هم‌ زیاد می‌شود.
 
ـ رژیم‌ غذائی‌:
میزان‌ پروتئین‌ و پتاسیم‌ رژیم‌ غذایی‌ باید زیاد، و کالری‌، هیدارت‌ کربن‌ و سدیم‌ آن‌ باید کم‌ باشد.
 
ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده تان‌ علایم‌ نشانگان‌ کوشینگ‌ را دارید.
۲. اگر علایم‌ عفونت‌ ظاهر شوند مثل‌ تب‌، لرز، دردهای‌ عضلانی‌، سردرد و سرگیجه‌.
۳. اگر علایم‌ کم‌ بودن‌ دوز استرویید (خستگی‌، ضعف‌، سرگیجه‌) یا زیادی‌ دوز استرویید (تورم‌ در دست‌ها یا پاها، افزایش‌ وزن‌) وجود داشته‌ باشند.