مطالب علمی - پزشکی

یک فوق تخصص آسم و آلرژی: برای افراد حساس به تخم مرغ، واکسن آنفلوانزا تجویز نشود
یک فوق تخصص آسم و آلرژی گفت: از موارد عدم تجویز واکسن آنفلوانزا حساسیت به تخم مرغ است، زیرا ویروس آنفلوانزا در تخم مرغ پرورش داده می شود که می تواند در بعضی افراد ایجاد حساسیت کند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از وب دا ،  دکتر سید حسام الدین نبوی زاده  افزود: این حساسیت  منجر به بروز علائم آلرژی شامل خارش پوست، تهوع و استفراغ و یا علائم تنفسی از جمله سرفه های شدید، عطسه و تنگی نفس  می شود.

این  عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج تصریح کرد:  اگر حساسیت به تخم مرغ با علائمی مانند ورم دست، زبان، انقباض عضلانی در مجاری تنفسی یا شوک آنافیلاکسی همراه باشد، تجویز واکسن هایی که از تخم مرغ به دست می آیند، ممنوع است و در این موارد باید داروهایی مانند اپی نفرین و سرم های افزایش دهنده حجم خون تجویز و برای عوارض احتمالی آینده نیز از استروئیدها استفاده شود

وی با  تاکید بر این که تجویز واکسن آنفلوانزا و سایر واکسن های با شرایط مشابه ممنوع است عنوان کرد: واکسن آنفلوانزا از راه های جلوگیری از بیماری ها برای افرادی دارای شرایط خاص پزشکی است  که ابتلا به آنفلوانزا موجب وخامت حال آنها می شود.

دکتر نبوی زاده یادآور شد: افراد مبتلا به بیماری های تنفسی، بیمارانی که آسپرین مصرف می کنند، فرد مبتلا به بیماری دیابت و سرطان ها  که ایمنی بدن را کاهش می دهند  و همچنین  افراد پیر که ابتلا به آنفلوانزا برای آنها خطرناک است تجویز می شود.

دندان مصنوعی که جایگزین دندان های از دست رفته می شود، معمولاً از آکریل یا ترکیبی از آکریل و فلز است. دندان مصنوعی پارسیل جایگزین تعدادی از دندان های از دست رفته (تا زمانی که تمام دندان ها از دست بروند و دندان مصنوعی کامل جایگزین شود) می شود. مانند دندان های طبیعی، دندان مصنوعی نیز می تواند محل تجمع پلاکت ها و ذرات غذایی باشد. خصوصاً زیر دندان مصنوعی محل بسیار مناسبی برای رشد میکروب هاست. به همین دلیل رعایت بهداشت روزانه دهان کاملاً لازم به نظر می رسد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  بهداشت نامناسب دندان مصنوعی می تواند منجر به تشکیل جرم و بوی بد دهان  شود. در صورت امکان، بهتر است پس از هر بار صرف غذا، دندان مصنوعی را در آورید و آن را بشوئید.

بهداشت دهان و دندان های مصنوعی متحرک یکی از مزایای دندان های مصنوعی متحرک این است که می توان به راحتی آن ها را از دهان خارج کرد و بعد از تمیز کردن سرجای خود قرار داد. بنابراین کسانی که از دندان های مصنوعی متحرک استفاده می کنند باید توجه داشته باشند که علاوه بر بهداشت دهان و دندان های طبیعی، دندان های مصنوعی را نیز باید به طور مرتب تمیز کنند.

 بهداشت پروتزهای مصنوعی متحرک کامل بعد از هر وعده غذایی، دندان های مصنوعی باید از دهان خارج و ابتدا با آب گرم شسته شود و سپس به کمک مسواک کلیه سطوح آن بخصوص سطحی که در تماس با مخاط دهان است، ‌از خرده های مواد غذایی باقی مانده تمیز گردد بهداشت دهان در افراد بی دندان بعد از هر وعده غذایی که دست دندان از دهان خارج می شود، دهان باید بطور کامل با آب گرم یا محلول نمکی رقیق شسته و با یک مسواک نرم لثه ها تمیز شود.

برای تحریک جریان خون داخل بافت لثه و افزایش مقاومت آن می توان لثه ها را ماساژ داد. بدین منظور می توانید انگشت شست و نشانه را روی نواحی مختلف بی دندان بگذارید و فشار دهید. هم چنین می توانید با پشت انگشت شست سقف دهان را ماساژ دهید. این کار را حداقل روزی یک بار انجام دهید. بهداشت دهان و پروتزهای مصنوعی متحرک ناکامل بیمارانی که از پروتزهای متحرک ناکامل استفاده می کنند باید بعد از هر وعده غذایی پروتز را از دهان خارج کنند. ابتدا دندان های طبیعی باقی مانده داخل دهان را به کمک مسواک و نخ دندان تمیز کنند سپس به کمک مسواک یا برس های مخصوص کلیه سطوح پروتز بخصوص داخل قلاب های آن، را به طور کامل تمیز کنند سپس پروتز را داخل دهان قرار دهند. این افراد باید از دو مسواک استفاده کنند، یکی برای تمیز کردن دندان های طبیعی که داخل دهان قرار دارد و یکی هم برای تمیز کردن پروتز. مراقبت از دندان های مصنوعی متحرک در طول شبانه روز دندان های مصنوعی متحرک باید برای مدتی از دهان خارج شود تا مخاط دهان که تحت فشار دندان های مصنوعی هنگام غذاخوردن بوده است، استراحت کند و به وضعیت طبیعی خود بازگردد

برای اغلب بیماران،‌ برداشتن دندان مصنوعی هنگام خواب مطلوب است. هم چنین هنگام حمام کردن می توان دندان های مصنوعی را از دهان خارج کرد و آن ها را داخل آب یا یک محلول تمیزکننده قرار داد توجه داشته باشید که جنس دندان مصنوعی از ماده ای است که در خارج دهان باید حتماً در محیط مرطوب(داخل آب) باشد در غیر این صورت دندان مصنوعی تغییر شکل می دهد.

هنگام حمام کردن می توانید دست دندان مصنوعی را داخل یک محلول تمیز کننده قرار دهید. محلول تمیزکننده را می توان به راحتی در منزل تهیه کرد با اضافه کردن یک قاشق چای خوری سرکه) به یک لیوان آب ولرم محلول تمیزکننده تهیه می شود بعد از خارج کردن دندان مصنوعی از محلول تمیزکننده آن را بطور کامل زیر شیر آب بشویید سپس آن را داخل دهان قرار دهید بهتر است هفته ای یک بار دندان مصنوعی را داخل یک محلول ضدعفونی کننده قرار دهید

از دندان مصنوعی محافظت کنیم
دندان مصنوعی شکننده است بنابر این مراقبت صحیح از آن حائز اهمیت می باشد.لازم است که هر روز دندان مصنوعی را از دهان خارج کرده و مسواک بزنید.بهترین روش شستشو این است که از مسواک های ویژه دندان مصنوعی استفاده کنید.

دندان مصنوعی جایگزینی قابل برداشتن برای دندان های طبیعی و مناسب بافت های مجاور می باشد. جنس دندان مصنوعی از اکریلیک رزین می باشد و بعضی مواقع ترکیبات فلزی دیگری نیز در ساخت آن به کار می رود. دندان مصنوعی جایگزینی کامل برای تمام دندان هاست که اصولا یک ماه بعد از کشیدن تمام دندان های طبیعی قابل استفاده است.
اتفاقات قابل پیش بینی در ورای این تغییر
همان طور که گفته شد یک ماه بعد از تخلیه کلیه های دندان های مصنوعی و پس از التیام کامل جای دندان ها و لثه زمان مناسبی برای استفاده از دندان مصنوعی است. بهترین دندان مصنوعی با انجام معاینات متعدد و قالب گیری و دقت در انتخاب رنگ و سایز دندان ها صورت می گیرد اما فراموش نکنید که حتی کار کردن و عادت به بهترین ساخت دندان مصنوعی نیاز به زمان دارد . اصولا صحبت کردن با وجود این نوع دندان ها چندان مشکل نیست اما جویدن غذا بدون اشکال نخواهد بود به خصوص در روزهای اولیه استفاده از دندان مصنوعی. برای کنار آمدن با این مشکل توصیه می شود که ابتدا از غذاهای نرم شروع کنید و به مدت چند هفته همین رویه را دنبال کنید.

در هنگام شستشو، موارد زیر را به خاطر داشته باشید:
حتماً از مسواک نرم یا مسواک مخصوص دندان مصنوعی استفاده کنید.

از آب ولرم استفاده کنید. آب داغ به دندان مصنوعی آسیب می رساند.

حتماً هر شب پیش از خواب، دندان مصنوعی تان را درآورید و از قرص های تمیز کننده و ضد عفونی کننده مخصوص این کار استفاده نمایید.

در هنگام شستشو، دندان مصنوعی را محکم در دست بگیرید؛ در غیر این صورت ممکن است دندان مصنوعی از دست شما بیافتد و بشکند.

چه مواقعی باید دندان مصنوعی را در بیاوریم؟
طبیعتاً در روزهای اول، ممکن است در طول روز به دلیل ناراحتی، چندین بار آن را از دهانتان خارج سازید. اما به طور معمول باید به خاطر داشته باشید که حتماً پیش از خواب دندان مصنوعی تان را درآورید. این امر اجازه استراحت به لثه ها می دهد. هم چنین با قرار دادن دندان مصنوعی در محلول متشکل از آب و قرص جوشان تمیز کننده دندان مصنوعی، به بهداشت دهانتان کمک شایانی خواهید کرد. صبح روز بعد، پیش از گذاشتن دندان مصنوعی در دهان، حتماً آن را با آب ولرم بشویید.

شیوه مراقبت از دندان های مصنوعی
استفاده از مسواک و خمیر دندان ساینده و سخت اصلا توصیه نمی شود. برای ضد عفونی کردن دندان مصنوعی از روش جوشاندن آن هرگز استفاده نکنید زیرا ممکن است اسیب فیزیکی و جدی ببیند. و اگر نمی خواهید برای مدتی از آن استفاده کنید در محلول های شوینده مخصوص دندان مصنوعی و یا در آب قرار دهید.
آیا استفاده از دندان مصنوعی شب هنگام نیز لازم است؟
اگر چه ممکن است توصیه شود که حتی در هنگام خواب نیز (به خصوص روزهای اول استفاده و به منظور عادت کردن و هماهنگ شدن با بافت دهان) دندان مصنوعی را خارج نکنید اما محققان معتقدند که خارج کردن دندان مصنوعی به مدت ۸ ساعت در روز فرصت مناسبی است تا بافت لثه استراحت نموده و به کمک زبان و بزاق شستشو یافته و تحریک شود و همین روند باعث حفظ سلامت لثه ها می شود.
آنچه در مورد استفاده از دندان مصنوعی توصیه می شود این است که در فواصل زمانی مناسب به دندانپزشک مراجعه کنید. این کار به منظور معاینه سلامت دهان و دندان صورت می گیرد . به مرور زمان دهان دچار تغییر شده و ممکن است استخوان زیر دندان مصنوعی تحلیل رود . مراجعه منظم به دندانپزشک و انجام معاینات لازم مانع از بروز مشکلاتی از این دست می شود. زیرا به مرور زمان حتی لازم است که دندان مصنوعی تعویض شود. هیچ گاه سرخود تلاش نکنید تا به دندان مصنوعی عادت کرده و یا آن را با بافت دهان هماهنگ کنید. استفاده از چسب دندان مصنوعی اصلا توصیه نمی شود.
جایگزینی برای دندان مصنوعی
استفاده از دندان مصنوعی تنها راه احیا ساختمان دهان نیست.اصولا کاشت دندان از روش های جدید و جایگزین برای دندان های از دست رفته است.البته هزینه آن سنگین تر است اما هماهنگی با این نوع دندان ها ساده تر است و تفاوت چندانی با دندان طبیعی ندارد.

یکی از مزایای دندانهای مصنوعی متحرک این است که می‌توان براحتی آنها را از دهان خارج کرد و بعد از تمیز کردن سرجای خود قرار داد، بنابراین کسانی که از دندانهای مصنوعی متحرک استفاده می‌کنند باید توجه داشته باشند که علاوه بر بهداشت دهان و دندانهای طبیعی، دندانهای مصنوعی را نیز باید بطور مرتب تمیز کنند.

بهداشت پروتزهای مصنوعی متحرک کامل (دست دندان)
بعد از هر وعده غذایی، دندانهای مصنوعی باید از دهان خارج و ابتدا با آب گرم شسته شود و سپس به کمک مسواک کلیه سطوح آن بخصوص سطحی که در تماس با مخاط دهان است، ‌از خرده‌های مواد غذایی باقیمانده تمیز گردد.

بهداشت دهان در افراد بی‌دندان
بعد از هر وعده غذایی که دست دندان از دهان خارج می‌شود، دهان باید بطور کامل با آب گرم یا محلول نمکی رقیق شسته و با یک مسواک نرم لثه‌ها تمیز شود. برای تحریک جریان خون داخل بافت لثه و افزایش مقاومت آن می‌توان لثه‌ها را ماساژ داد. بدین منظور می‌توانید انگشت شست و نشانه را روی نواحی مختلف بی‌دندان بگذارید و فشار دهید. همچنین می‌توانید با پشت انگشت شست سقف دهان را ماساژ دهید. این کار را حداقل روزی یک بار انجام دهید.

بهداشت دهان و پروتزهای مصنوعی متحرک ناکامل
بیمارانی که از پروتزهای متحرک ناکامل استفاده می‌کنند باید بعد از هر وعده غذایی پروتز را از دهان خارج کنند. ابتدا دندانهای طبیعی باقیمانده داخل دهان را به کمک مسواک و نخ دندان تمیز کنند سپس به کمک مسواک یا برس‌های مخصوص کلیه سطوح پروتزبخصوص داخل قلابهای آن را بطور کامل تمیز کنند، سپس پروتز را داخل دهان قرار دهند. این افراد باید از دو مسواک استفاده کنند، یکی برای تمیز کردن دندانهای طبیعی که داخل دهان قرار دارد و یکی هم برای تمیز کردن پروتز.

مراقبت از دندانهای مصنوعی متحرک
در طول شبانه روز دندانهای مصنوعی متحرک باید برای مدتی از دهان خارج شود تا مخاط دهان که تحت فشار دندانهای مصنوعی هنگام غذا خوردن بوده است، استراحت کند و به وضعیت طبیعی خود باز گردد. برای اغلب بیماران ،‌ برداشتن دندان مصنوعی هنگام خواب مطلوب است. همچنین هنگام حمام کردن می‌توان دندانهای مصنوعی را از دهان خارج کرد و آنها را داخل آب یا یک محلول تمیزکننده قرار داد.

توجه داشته باشید که جنس دندان مصنوعی از ماده‌ای است که در خارج دهان باید حتماً در محیط مرطوب (داخل آب) باشد در غیر این صورت دندان مصنوعی تغییر شکل می‌دهد. هنگام حمام کردن می‌توانید دست دندان مصنوعی را داخل یک محلول تمیز کننده قرار دهید. محلول تمیزکننده را می‌توان براحتی در منزل تهیه کرد. با اضافه کردن یک قاشق چایخوری سرکه یا محلول سفیدکننده خانگی (وایتکس) به یک لیوان آب ولرم محلول تمیزکننده تهیه می‌شود. بعد از خارج کردن دندان مصنوعی از محلول تمیزکننده آن را بطور کامل زیرشیر آب بشویید سپس آن را داخل دهان قرار دهید.

بهتر است هفته‌ای یک بار دندان مصنوعی را داخل یک محلول ضدعفونی کننده قرار دهید. برای ضدعفونی کردن می توان از محلولهای سفیدکننده خانگی استفاده کرد. دست دندان مصنوعی را به مدت ۵ دقیقه داخل محلول سفیدکننده غوطه ور کنید سپس آن را بطور کامل با آب بشویید و داخل دهان قرار دهید. دقت کنید که دندان مصنوعی بیش از ۵ دقیقه داخل این محلول نباشد زیرا رنگ آن تغییر می‌کند.

درد تمام پا نشانه  چیست؟
همیشه آسیب‌دیدگی اولین گمان برای درد پا است. چیزی مثل شکستگی استخوان کاملاً واضح است، چون معمولاً به‌دنبال یک حادثه روی می‌دهد. پارگی یا کشیدگی ماهیچه هم همین‌طور. اما آسیب ناشی از کار بیش از حد به‌تدریج ظاهر می‌شود. از جمله این ناراحتی‌ها چیزی است به نام ”کشیدگی پا“ که در ورزشکاران زیاد دیده می‌شود.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،   کشیدگی پا اصطلاحی کلی برای دردهای شدید پا در اثر کار بیش از حد آن است. در واقع، کشیدگی پا چیزهائی مثل شکستگی، التهاب وتر ، یا التهاب بافت در برگیرندهٔ ماهیچه‌های پا است. کشیدگی پا علل مختلف دارد. از جمله دویدن روی سطوح سفت، پوشیدن کفش نامناسب، گرم نکردن بدن، و تمرین‌های سخت ورزشی.
پا هدف انواعی از بیماری‌های دردناک سیاهرگ و سرخرگ‌ها نیز هست. التهاب سیاهرگ همراه با لخته شدن خون در آن احساس سنگینی و درد و سوزش زیر پوست را ایجاد می‌کند. در نوع سطحی این بیماری قرمزی مختصر پوست دیده می‌شود که اهمیت ایجاد می‌کند. در نوعی سطحی این بیماری قرمزی مختصر پوست دیده می‌شود که اهمیت چندانی ندارد. اما در نوع عمقی آن ممکن است زخم‌های پوستی هم دیده شود و لخته خون درون رگ در صورت کنده شدن می‌‌تواند به شش‌ها رفته و مرگبار شود.
علاوه بر اینها، جریان ناکافی خون ناشی از سخت‌شدن سرخرگ‌های پا ممکن است به لنگیدن متناوب منجر شود. فرد مبتلا هنگام راه‌رفتن احساس مبهم گرفتگی ماهیچه می‌کند (چون ماهیچه نیاز به خون اکسیژن‌دار بیشتر دارد) و این حالت با استراحت از بین می‌رود. لنگیدن متناوب، که نسبتاً شایع است، معمولاً پا را گرفتار می‌کند، اما گاهی در ران هم دیده می‌شود. به‌طور نادر، مشکل گردش خون ناشی از نازک شدن دیواره  سرخرگ پشت زانو است.
درد پا امکان دارد از جائی غیر از پا، مخصوصاً از ستون مهره‌ها، سرچشمه بگیرد. هر ناهنجاری صفحات بین مهره‌ای یا ستون فقرات – مثل تومور یا عفونت – ممکن است با درد پا و بدون درد پشت خود را نشان دهد.
درد سیاتیک یکی از شایع‌ترین این نوع درد است. عصب سیاتیک از ستون مهره‌ها به پا می‌رود؛ و نشستن طولانی روی یک چهارپایه  سفت یا محکم بستن یک کمربند باعث فشردن قسمت بالای عصب شده و در پا ایجاد درد می‌کند.
خود پا هم ممکن است گرفتار فشردگی عصب شود که ایجاد سوزش، گزگز، کرختی و ضعف شود. این نوع درد اغلب در کسانی دیده می‌شود که به‌مدت طولانی می‌نشینند، می‌ایستد، چمباتمه می‌زنند، یا زانو می‌زنند.
بالاخره علت درد ممکن است در استخوان باشد. مثلاً التهاب مغز استخوان عفونت استخوانی همراه با درد شدید است.

- درمان درد تمام پا
علائم را با دقت بررسی کنید. ببینید چه چیز درد پای شما را بدتر و چه چیز آن را بهتر می‌کند. مخصوصاً به‌نوع فعالیتی که بر شدت یا طول مدت درد موثر است توجه کنید. اگر حرکت دادن مداوم یا مکرر پا جزئی از کار شما است، بهتر است در فواصل کاری استراحت کنید.
پارا خنک کنید. گذاشتن کیسه  یخ بر روی پا برای چند روز تسکین درد ناشی از آسیب‌دیدگی مؤثر است. هر بار تکه‌های یخ را در حوله‌ای پیچیده‌ و به‌مدت ۱۵ دقیقه روی ناحیه دردناک بگذارید. اما فقط در دردهای ناشی از آسیب‌دیدگی یخ به‌کار ببرید، چون یخ درد بیماری‌های عروقی را تشدید می‌کند.
پا را ببندید. باندپیچی کشسان درد و تورم ماهیچه‌های چهار سر و کشنده  ران که در جلو و پشت ران قرار دارند تسکین می‌دهد. برای تسکین درد التهاب همراه با لخته  سیاهرگی پوشیدن جوراب واریس خوب است. پوشیدن زانوبند ممکن است رگ‌ها را فشرده و با کم کردن جریان خون درد پا را بیشتر کند.
پا را بلند کنید. بالا گرفتن پای آسیب دیده مایع جمع شده در آن تخلیه کرده و درد و تورم را کم می‌کند. این کار سنگینی دردناک ناشی از التهاب همراه با لخته سیاهرگی را نیز کاهش می‌دهد.
پا را گرم کنید. گرم‌کردن ملایم پا درد ناشی از گرفتاری‌های عروقی مثل التهاب همراه با لخته سیاهرگی را تسکین می‌دهد. اما تا سه روز بعد از آسیب‌دیدگی پا را گرم نکنید، چون این کار تورم آن را بیشتر می‌کند.
- پیشگیری از درد پا
اگر درد پا مرتباً شما را آزار می‌دهد، می‌توانید از شروع آن جلوگیری کنید.
پا را مثل قلب بدانید. همان طرز زندگی که از حمله  قلبی جلوگیری می‌کند، دردهای عروقی پا را هم مانع می‌شود. سیگار نکشید، چربی نخورید، و وزن کم کنید. ورزش منظم، مخصوصاً پیاده‌روی، جریان خون پاها را به‌خوبی حفظ می‌کند.
ورزش خود را تغییر دهید. کسانی که دچار کشیدگی پا هستند باید فعالیتی را که باعث درد می‌شود (که غالباً دویدن است) کنار بگذارید و به ورزش ملایم‌تری مثل دوچرخه‌سواری یا شنا روی آورند.
شکم را ورزش دهید. راست نشستن و کارهائی که ناحیه  شکم را ورزش می‌‌دهند خستگی و ناراحتی کمر را هم کاهش داده و درد پای ناشی از آن را تسکین می‌‌‌د‌هد.
جیب خود را خالی کنید. گذاشتن کیف پول در جیب عقب شلوار می‌‌تواند باعث درد سیاتیک شود. بستن کمربند سفت و شلوار تنگ هم عصب سیاتیک را تحریک می‌کند.
بالشتک بگذارید. بالشتک زانو و صندلی‌های بالش‌دار درد ناشی از سطوح سفت و فشار بر عصب سیاتیک را مانع می‌شوند.
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- درد بیش از سه روز دوام دارد.
- کرختی، سردی، یا ضعف هم در پاها احساس می‌شود.
- درد هم در ساق و هم در ران است.
- تغییر رنگ پوست، زخم یا برآمدگی نرم زیر پوست احساس می‌شود.
- به‌دنبال ضربه، تورم و تغییر رنگ دیده می‌شود، یا احتمال آسیب دیدن استخوان می‌دهید.
- آسیب ناشی از کار زیاد بعد از سه هفته خوب نمی‌شود.
درد پاشنه
 
زردپی پشت پا بلندترین زردپی بدن است به علت کمبود ذخایر خون و فشارهایی وارده ، در معرض آسیب قرار می گیرد . افزایش سن و افزایش ورزشها بخصوص ورزشهای تند وسریع ، احتمال ضربه و جراحتهای وارده به زردپی را می افزاید .
درد زردپی پشت پاشنه پا به عنوان علامتی هشدار دهنده برای بالا بودن ارثی کلسترول است که احتمال بیماریهای قلبی را می افزاید.
بنا به گزارش سالانه بیماریهای رماتیسم : ارتباط بین درد زردپی پشت پاشنه و میزان کلسترول بالا HEFH به تشخیص سریع ناتوانی های قلبی کمک می کند .
دکتر پاول درینگتون از بیمارستان رویال منچستر خاطر نشان کرد ، بالا بودن کلسترول یکی از بیماریهای متعارف ژنتیکی در آمریکا و اروپا است که حدودا ۱ نفر در ۵۰۰ نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. او تشریح کرد : این ناشی از جهش ژنی است که کنترل زدودن کلسترول را از گردش خون برعهده دارد.
میزان کلسترول از زمان تولد دو برابر شده و درمان نمی شود تا درسنین پایین منجربه انسداد شرایین و بیماری های قلبی می شود .به همین دلیل تشخیص و درمان سریع ، بسیار مهم است .
یکی از دلایل وخیم این شرایط به این دلیل است که کلسترول تنها در رگها رسوب نمی کند بلکه در محل های اصلی مثل زردپی ها هم ذخیره می شود و ممکن است منجربه متورم و التهاب دردناک زردپی پشت پاشنه شود . دورینگتون و همکارانش در ۱۳۳ بیمار بروز درد زردپی پشت پاشنه را یکی از علایم نخست تشخیص کلسترول قرار دادند.
از بین افرادی که روی آنها آزمایشات صورت گرفته ۶۲ نفر در مقایسه با ۷ نفر مابقی یعنی ۴۷ درصد در مقابل ۷ درصد از بیماران ، در یک یا جفت پاشنه ها ، درد پاشنه را که حدود ۳ روز طول می کشد ، احساس کرده اند.
مطالعات نشان می دهد درد پاشنه که حدودا ۳ روز طول بکشد ۷۵/۶ برابر بیشتر در افراد بیمار HEFH یعنی افراد کلسترول بالا رخ می دهد.
دورینگتون گفت : ما متوجه شده ایم افراد با کلسترول بالا ( بیماران HEFH ) قبل از اینکه متوجه بالا بودن کلسترول شان باشند سالها است که بدنبال دارویی برای درد پاشنه شان هستتند .
او توصیه کرد : تمام افرادی که به علت درد پاشنه به پزشک مراجعه می کنند حتما میزان کلسترول شان را اندازه بگیرند.
درد قوزک
 
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- قوزک پا آسیب‌دیده است و به‌قدری درد می‌کند که هنوز بعد از ۲۴ ساعت نمی‌توان روی آن تکیه کرد.
- درد ربطی به آسیب‌دیدن قوزک ندارد و بیش از چهار روز طول کشیده است.
- اگر بعد از آسیب‌دیدگی، علاوه بر درد، قوزک ورم دارد یا کبود شده است یا تب دارید یا احساس می‌کنید قوزک حالت طبیعی ندارد، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

- درد قوزک نشانه  چیست؟
ما قوزک را حما‌ل‌ بار بدن کرده‌ایم، و آن را مجبور به تحمل وزن بدن، طی کردن مسافت‌های طولانی، و چرخیدن و خم شدن در هر جهت می‌کنیم. اما با فشار آمدن بیش از حد به قوزک – که مثلاً در هنگام ورزش کردن روی می‌دهد – فریاد کمک آن بلند می‌شود. در بعض موارد، این فریاد مانند فریاد از درد است.
شایع‌ترین آسیب‌دیدگی‌ها ناشی از چرخاندن قوزک به‌طرف بیرون پا است. این چرخیدگی می‌‌تواند فشار زیادی بر رباط‌های نگاهدارنده  قوزک وارد کرده و باعث پیچ‌‌خوردگی مچ‌پا شود. یا ممکن است ماهیچه‌‌ای را پاره کرده یا استخوانی را بشکند. هر کدام از این آسیب دیدگی‌ها می‌‌توانند ورم زیاد، تغییر رنگ، و کاهش حرکت را همراه با درد شدید ایجاد کند.
چرخیدگی تنها آسیب‌رسان قوزک نیست. کار کشیدن بیش از حد از آن – مثل راه رفتن، ایستادن، و بالا رفتن زیاد و نیز زیاد خم کردن قوزک – می‌تواند به التهاب وترهائی منجر شود که ماهیچه‌ها را به استخوان‌های قوزک و ساق وصل می‌کنند. یکی از نواحی مستعد آسیب وتر آشیل است که از پاشنه  پا تا پشت قوزک امتداد دارد. وتر آشیل به‌آسانی کشیدگی پیدا کرده یا پاره می‌شود، مخصوصاً اگر به اندازه کافی انعطاف‌پذیر نباشد. کار کشیدن زیاد هم می‌تواند باعث التهاب کیسه زلالی (کیسه پر از مایعی در پشت پاشنه که مثل یک بالشتک محافظ است) گردد.
قوزک از راه‌های دیگری هم آزرده می‌شود. کفش گشاد یا تنگ ممکن است باعث درد قوزک در هنگام چرخاندن پا یا در اثر تماس با سطح سفت آن شود. پوشیدن کفش نامناسب برای کاری که انجام می‌دهید نیز فشار زیادی بر مفصل مچ پا وارد می‌کند.
چند بیماری نیز باعث درد قوزک می‌شوند. نقرس – درد شدید ضربانی و التهاب مفصل در اثر رسوب بلورهای اسید اوریک – اغلب قوزک را گرفتار می‌کند. تیزی استخوان، قطعات جدا شده  استخوان یا غضروف، التهاب شبه روماتیسمی مفاصل، و نقص گردش خون و آسیب عصب نیز دیگر آزاردهندگان قوزک هستند.

- درمان درد قوزک
درد قوزک چیزی نیست که سرسری گرفته شود. اگر بعد از آسیب‌دیدگی درمان مناسب انجام نشود، یا در درمان تأخیر شود، ممکن است گرفتاری‌های مختلفی بروز کند. در اینجا پیشنهاد‌هائی برای تسکین درد ارائه می‌گردد.
اصول چهارگانه را رعایت کنید. استراحت، یخ گذاشتن، بستن و بالا گرفتن قوزک اولین کارهای بعد از آسیب‌دیدگی قوزک و بیشتر گرفتاری‌های دردناک آن است.
استراحت لازم است، چون از تحریک کردن قوزک آزرده ممانعت می‌کند. استراحت در بستر بهتر است، و اگر ناچار به حرکت هستید، از عصا یا چوب زیر بغل استفاده کنید. گذاشتن یخ بر روی آن، چند بار در روز و هر بار به‌مدت ۱۵ دقیقه، با بی‌حس کردن انتها‌های اعصاب و انقباض مویرگ‌ها برای جلوگیری از خونریزی بیشتر، التهاب دردناک قوزک را کاهش می‌دهد.
قوزک را با باندپیچی کشسان یا استفاده از پابند مخصوص بی‌حرکت کردن آن ثابت کنید. قوزک را با گذاشتن یک بالش در زیر آن بالا نگاه دارید تا مایع جمع شده در آن تخلیه شود. اصول چهارگانه را به‌مدت سه تا پنج روز رعایت کنید.
از مسکن استفاده کنید. آسپیرین، ایبوپروفن، و استامینوفن می‌توانند درد قوزک آزرده را کاهش دهند.
پاشنه را بلند کنید. می‌توانید با گذاشتن یک بالشتک در داخل کفش یا بلند کردن پاشنه کفش درد کشیدگی وتر آشیل را کاهش دهید. یک تا یک و نیم سانتی‌متر کافی است. بالشتک را از داروخانه تهیه کنید.
- پیشگیری با پوشیدن درست کفش
اگر قوزک پایتان زیاد آسیب می‌بیند، باید در مورد کفش‌هایتان دقت زیاد به خرج دهید.
کفش مناسب بپوشید. همیشه کفش مناسب با کاری که انجام می‌دهید بپوشید، مثلاً در هر ورزش کفش مخصوص آن و در هر شغلی کفش مناسب آن شغل را به‌پا کنید.
کفی در کفش بگذارید. کف هر کفشی باید قوس متناسب با کف پا را داشته باشد تا از چرخیدگی پا به طرف داخل جلوگیری کند. این امر مخصوصاً در مورد اشخاصی که کف پای صاف دارند مهم است. بیشتر کفش‌های خوب و دارای کیفیت بالا این قوس را دارند، در حالی که کف کفش‌های ارزان قیمت، صندل‌ها، و دمپائی‌ها صاف هستند. شما می‌توانید کفی مناسب پایتان را تهیه کره و در کفشتان بگذارید.
زیر پا را نرم کنید. اگر تمام روز را سر پا هستید، با خریدن بالشتک‌های زیرپائی از داروخانه‌ها بیشتر فشار ناشی از راه رفتن بر روی سطح سفت را به آن منتقل کنید.
کفش‌های کهنه را کنار بگذارید. کفش‌ها به‌تدریجی نرمی و قوس کف خود را از دست می‌دهند. بیشتر مردم کفش‌هایشان را به‌مدت دو یا سه سال به‌طور مداوم می‌پوشند، که زمان زیادی برای عمر یک کفش است. نرمی و قوس کف هر کفشی عمر شش تا هشت ماهه دارد.
- درد ناشی از نقرس
اگر گرفتار نقرس هستید، خیلی کارها برای جلوگیری از درد قوزک می‌‌توانید انجام دهید.
برنامه غذائی خود را تغییر دهید. غذاهای پر از پورین، مثل لبنیات، قلوه، جگر، صدف خوراکی، ساردین، و آجیل می‌توانند سطح اسید اوریک خون را بالا برده و باعث حمله نقرس شوند. خودداری از خوردن این مواد از حمله نقرس جلوگیری می‌کند. الکل نیز مضر است، چون تولید اسید اوریک را در بدن افزایش می‌دهد. نوشیدن آب زیاد مفید است، چون به دفع اسید اوریک از بدن کمک می‌کند.
وزن خود را کم کنید. داشتن اضافه وزن فشار زیادی بر روی قوزک وارد می‌کند. وزن زیاد در افراد مبتلا به نقرس شایع است. کاهش وزن نیاز قوزک پای شما است.
از مسکن‌های ضدالتهاب استفاده کنید. دردهای شدید نقرسی و التهاب مفصلی را می‌توان زیر نظر پزشک با داروهای خوراکی مثل ایندوسین، ناپروسین، و کولشیسین کنترل کرد. در موارد شدیدتر از تزریق داروهای استروئیدی مثل کورتیزون استفاده می‌شود.

درد ساق
 
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- درد در هنگام فعالیت‌ وجود دارد و فوراً با استراحت تسکین می‌یابد.
- درد یا زق‌زق در طول شب وجود دارد.
- ساق آسیب‌دیده است و درد، رنگ‌پریدگی، یا تورم بعد از ۲۴ ساعت ادامه دارد.
- درد بدون علتی بیش از سه روز ادامه دارد.
- برآمدگی نرمی در زیر پوست ساق احساس می‌شود.

- درد ساق پا نشانه  چیست؟
ساق پا معمولاً آرام و بدون ناراحتی است، ولی درد آن بسیار گرفتارکننده است. این درد علل مختلف دارد.
آسیب حاد یا طولانی ساق احساس ساطوری شدن آن را تداعی می‌کند. بالا و پائین رفتن مداوم از نردبان یا پیچ خوردن پا در هنگام ورزش باعث کشیدگی یا پارگی ماهیچه یا زردپی ساق پا می‌شود.
درد ساق پا ربطی به پیری ندارد. ماهیچه‌های ساق نقاط حساس گرفتاری‌های گردش خون هستند. درد ناگهانی آنها در هنگام فعالیت، مثلاً وقت رفتن، معمولاً علامت نارسائی سرخرگی است. یعنی سرخرگ‌ها قادر به تأمین خون و اکسیژن مورد نیاز این ماهیچه‌ها نیستند. این حالت معمولاً در تصلب شرائین (سخت سرخرگی) روی می‌دهد.
از طرف دیگر، درد و تورم ساق در هنگام استراحت نشانه نارسائی سیاهرگی است. در این مورد، خون از ماهیچه‌های آن نمی‌‌تواند خارج شود و تجمع آن درد ایجاد می‌کند.
نارسائی سرخرگی شایع‌تر است و معمولاً به شکل لنگیدن متناوب خود را نشان می‌دهد. این درد خیلی سریع شروع می‌شود و پایان می‌یابد. درد همیشه به دنبال فعالیت می‌آید، یعنی وقتی ماهیچه نیاز به خون بیشتر دارد، و بعد از پنج یا ده دقیقه استراحت آرام می‌گیرد.
لنگیدن متناوب را مثل سکته قلبی در پاها بدانید. اگر جریان خون آن متوقف شود، نیاز ماهیچه به خون برآورده نمی‌شود و سکته روی می‌‌دهد. با استراحت فوری، خون کافی به ماهیچه می‌رسد و درد از بین می‌رود.
لنگیدن متناوب نسبتاً خوش‌خیم و قابل درمان است، ولی افراد مبتلا به نارسائی پیشرفته سرخرگی دچار درد در هنگام استراحت نیز می‌شوند. در این حالت، جریان خون چنان کاهش یافته است که درد در هنگام استراحت و خواب نیز روی می‌دهد. در بدترین حالت زخم‌های دردناک و دیر التیام یا قانقاریا نیز دیده می‌شود.
برگشت خون در اثر نارسائی سیاهرگی ممکن است به التهاب سیاهرگ و لخته شدن خون در آن منجر شود. انواع سطحی آن که به‌صورت رگ واریسی قرمز و حساس در زیر پوست دیده می‌شود، زیاد نگران کننده نیست. ولی انواع عمقی درد بیشتر پیدا می‌کند و بیشتر خطر کنده شدن لخته و رفتن آن به جاهای دیگر بدن دارد. هر دو این حالات حساسیت، زق‌زق کردن و سنگینی ایجاد می‌کند.

- درمان درد ساق
اگر دچار درد راجعه یا درد راه رفتن هستید، حتماً به پزشک مراجعه کنید. در اینجا توصیه‌هائی برای کاهش آن گفته می‌شود.
اصول چهارگانه را رعایت کنید. استراحت، گذاشتن متناوب یخ در طول روز بر روی آن، بستن با بند کشسان، و گذاشتن بالش در زیر پا بهترین کار برای تسکین درد ساق است. استراحت مطلق و بلند کردن پا به کاهش تورم و سنگینی همراه با واریس کمک می‌کند.
مسکن بخورید. داروهای بدون نسخه ضدالتهابی مثل آسپیرین و ایپوبروفن درد و تورم ناشی از آسیب‌دیدگی یا واریس ساق را کاهش می‌دهند.
پیاد‌ه‌روی کنید. گرچه راه‌رفتن باعث لنگیدن متناوب می‌شود، پیاده‌روی اولین قدم در درمان آن است. باید تا آنجا که تحمل درد را دارید راه بروید و آنگاه بایستید. هر روز کمی بیشتر و مسافت طولانی‌تری راه بروید. ناراحتی به‌تدریج کاهش خواهد یافت.
سیگار نکشید. مبتلایان به لنگیدن متناوب باید سیگار را ترک کنند. چون سیگار باعث سخت سرخرگی شده و جریان خون را کم می‌کند.
پا را گرم کنید. گذاشتن بالشتک گرم، نه داغ، درد واریس‌های سطحی را کم می‌کند. گرما را برای آسیب‌دیدگی تازه به‌کار نبرید، چون التهاب آن را تشدید می‌کند و التیام را به تأخیر می‌اندازد.
جوراب واریس بپوشید. با تجویز پزشک جوراب واریس مناسب بپوشید تا جریان خون کافی شود و درد ناشی از نارسائی سیاهرگی تسکین یابد.
عمل جراحی کنید. برداشتن سیاهرگ آسیب‌دیده نارسائی شدید سیاهرگی را برطرف می‌کند. داروهای ضد انعقاد نیز مفید است. تسکین درد شدید نارسائی سرخرگی با روش‌هائی مثل استفاده از بالون برای بازکردن رگ یا جراحی آن انجام می‌شود.
درد زانو
 
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- درد راه رفتن را دشوار می‌کند.
- احساس می‌کنید زانو قادر به تحمل وزن بدن نیست.
- ورم شدید، قرمزی، یا تغییر رنگ زانو وجود دارد که بعد از ۲۴ ساعت از بین نمی‌رود.
- درد بی‌دلیل بیش از سه روز طول کشیده است.
- درد بعد از جراحت بعد از پنج روز از بین نرفته است.

- درد زانو نشانه چیست؟
کمی بلندتر قدم برداشتید و حالا زانویتان درد گرفته است. زانو درد چیز بسیار شایعی است. زانوان همیشه نسبت به وارد شدن ضربه و کبود شدن حساس بوده‌اند. و جوامع هر‌چه فعال‌تر می‌شوند، زانوان بیشتر در معرض سائیدگی قرار می‌گیرند و روز به روز بر مبتلایان به زانو درد افزوده می‌شود.
یک زمین خوردن، پیچ خوردن، یا ضرب دیدن زانو و نیز جراحت قدیمی که کاملاً التیام نیافته است حالا نسبت به تغییر هوا حساس شده و درد می‌گیرد. اما بیشترین دردها مکرر و خودبه‌خود زانو ناشی از کار زیاد آن است.
مفصل زانو دارای رباط‌های محکمی برای نگاه‌‌داری و محافظت، غضروفی به‌صورت یک بالشتک برای استخوان‌ها، و وترهائی برای اتصال ماهیچه‌ها به یکدیگر است. اما حتی این بافت‌های کشسان نیز محدودیت‌هائی دارند. خم شدن یا چرخیدن بیش از حد، دویدن زیاد، یا پرش می‌تواند باعث پارگی یا التهاب آنها شود.
آسیب وارد شده به این بافت‌ها به سطوح استخوانی مفصل زانو هم سرایت می‌کند. بافت‌های زانو مانند یک کمک فنر اتومبیل عمل می‌کنند و اگر توقف ناگهانی آن یا فشار بیش از حد بر آن زیاد باشد، فرسوده می‌شود. در فرسودگی کمک فنر شما صدای مالش فنر بر فلز را می‌شنوید و در زانو درد ناشی از ماش استخوان‌ها را بر هم احساس می‌کنید.
بسیاری از دردهای ناشی از کار زیاد زانو در زیر یا دور کشکک آن است که در گروه گرفتاری‌های زانو به نام نرم غضروفی کشکک قرار دارند.
اما همهٔ دردهای کار زیاد جزو این دسته نیستند. مثلاً نوجوانی در خانه دارید که درست زیر کشکک زانویش درد می‌کند؛ این درد ممکن است بیماری آزگوود – شلاتر یا درد شدید باشد که به‌علت کشیدگی زیاد وترهای متصل به ساق پا است. همراهی جست‌وخیز زیاد و رشد سریع ماهیچه‌ها و استخوان‌های نوجوان باعث دردهای شدید در جلو یا زیر زانو می‌شود.
انجام حرکت غلط زانو باعث التهاب غشای مفصلی می‌شود. مفصل در این حالت دردناک و شبیه به کیسه‌ای پر از آب می‌گردد. التهاب غشای مفصلی از ضربه دیدن یا پیچ خوردن زانو ناشی شده و خون یا مایع در بافت‌های آن جمع می‌شود.
یکی دیگر ناراحتی‌های ناشی از کار زیاد زانو نوعی التهاب کیسه زلالی آن است. یعنی آزردن قسمت جلو زانو باعث پر از آب‌شدن کیسهٔ واقع در آن می‌شود. شایع‌ترین علت این گرفتاری زانو زدن زیاد بر روی سطوح سفت است.
همچنین زانو مستعد ابتلا به نوعی التهاب استخوانی غضروفی است که مرگ قسمتی از سلول‌های استخوان یا غضروف است. علت این ناراحتی معلوم نیست. بالاخره قطعه استخوان یا غضروف مرده می‌شکند و با قفل شدن زانو درد شدیدتری را به‌دنبال دارد.
در بعضی موارد، درد زانو از جائی دیگر بدن، مثل انگشتان پا، مچ پا، ستون مهره‌ها، یا لگن سرچشمه می‌گیرد. صاف بودن کف پا یا ضعیف بودن قوزک باعث چرخیدن بیش از حد پا به درون می‌شود که این حالت فشار زیادی بر زانو می‌آورد. و اگر وضعیت ایستادن یا را‌ه‌رفتن نادرستی بگیرید درد در زانو احساس می‌شود.
همچنین زانو هدفی مساعد برای انواع التهاب مفاصل است. التهاب استخوانی مفصلی ناشی از تخریب غضروف و بافت‌های دیگر در اثر فرسودگی است. التهاب شبه‌روماتیسمی مفاصل با رشد فزاینده  درد و تورم مفصل و بافت‌های متصل‌کننده  آن مشخص می‌شود که با علائم دیگر، مثل خستگی، کاهش وزن و تب خفیف، همراه است. در نقرس نیز که یک اختلال سوخت‌وسازی است، با رسوب اسید اوریک در مفاصل و بافت‌های دیگر ایجاد التهاب مفصلی می‌شود.
علاوه بر همه، اینها، زانو محل مستعدی برای رشد تومور و کیست، و نیز عفونت‌های دردناک باکتریائی است.

- درمان درد زانو
کلید اصلی تسکین بیشتر دردهای زانو انجام ندادن حرکاتی است که درد را شروع کرده‌‌اند. تکرار این حرکات جرقه شعله‌ور شدن پاسخ‌های شدید درد است. زانوی دردناک را با ملایمت و آرامش درمان کنید.
اصول چهار‌گانه را رعایت کنید. استراحت، یخ گذاشتن، بستن، و بالا گرفتن در تسکین دردهای ناشی از پیچ‌خوردگی و کار زیاد زانو مؤثر است. استراحت از همه مهم‌تر است. سپس، بعد از یک دوره محدودیت فعالیت، به‌تدریج به کارهای عادی باز گردید.
همراه با چند روز استراحت از یخ نیز استفاده کنید. گذاشتن ۱۵ دقیقه یخ چند بار در روز به تسکین درد کمک می‌کند. زانو را با پارچه‌ای کشسان ببندید، ولی نه محکم. و بالشی زیر زانو بگذارید تا مایع جمع شده در آن تخلیه شود.
مسکن بخورید. آسپیرین و ایبوپروفن مسکن‌های خوبی برای رفع ورم و درد زانو هستند. استامینوفن درد را آرام می‌کند، ولی بر التهاب تأثیری ندارد.
زانو را گرم کنید. گذاشتن یخ در آسیب‌های بار اول درد را کاهش می‌دهد. اما در بیشتر موارد، گرمای مرطوب مؤثرتر است. حوله گرم و مرطوب، کیسه  آب گرم و حمام آب گرم به تسکین درد کمک زیادی می‌کند.
وزن کم کنید. اگر اضافه وزن دارید، کاهش وزن راه خوبی برای کم کردن فشار وارد بر زانو در هنگام راه رفتن است. این فشار تا ۸ برابر وزن بدن است. یعنی با کاهش ۵ کیلوگرم وزن ۴۰ کیلوگرم فشار از روی زانو برداشته می‌شود.
کفی در کفش بگذارید. گذاشتن کفی طبی در کفش مانع چرخش زیاد پا را به طرف داخل می‌شود. اگر این چرخیدگی زیاد است، باید کفی مخصوص بگذارید.
بالش زیر زانو بگذارید. اگر در حین کار باید زانو بزنید، بالشتک نرمی زیر آن بگذارید و گاه‌گاه استراحتی به زانو بدهید تا فشار مداوم بر آن نیاید.
چمباتمه نزنید. چمباتمه زدن و خم کردن کامل زانو فشار بسیار زیادی بر آن وارد می‌کند که ممکن است باعث پارگی غضروف یا وتر ماهیچه‌ٔ چهار سر ران شود. در برخی افراد، چمباتمه زدن مکرر باعث حملات درد می‌شود.
نوع ورزش را عوض کنید. ورزش‌هائی مثل شنا، دوچرخه‌سواری، و پیاده‌روی هم به اندازه  دویدن سودمندند، ولی کمتر زانو را آزار می‌‌دهند. اگر حتماً باید بدوید، خوب خود را گرم کنید، مسافت کوتاه‌تری را بدوید، سطح نرم‌تری را برای دویدن انتخاب کنید، و همیشه کفش‌های مخصوص دویدن بپوشید.
ورزش کنید. ضعف ماهیچه‌ای بیشترین علت زمینه‌‌ای دردهای زانو است. به‌همین دلیل ۸۰ درصد دردهای زانو با انجام برنامه  ورزشی مناسب برای تقویت ماهیچه‌ها، مخصوصاً ماهیچه‌های جلو و پشت ران، تسکین می‌یابند.

بسیاری از مردم در سنین مختلف از درد زانو رنج می‌برند، این در حالی است که پزشکان معتقدند کم‌تحرکی و دوری از ورزش علل اصلی درد زانوان است.

زانو درد یکی از شایع‌ترین مشکلات عضلانی اسکلتی است که علل متعددی در ایجاد آن دخالت دارند و این روزها باعث مراجعه تعداد زیادی از افراد به پزشک می‌شود.
عملکرد مهم مفصل زانو خم و راست شدن پاست. به علاوه قادر به چرخیدن و پیچیدن نیز هست. به منظور انجام همه این کارها بر تعدادی ساختار شامل استخوان‌، لیگامان، تاندون‌ و غضروف تکیه دارد. بسته به این که این قسمت از بدن تحت چه استرسی قرار گرفته باشد و کدام بخش آن بیشتر آسیب دیده باشد انواع زانو درد تجربه می‌شود.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،   یکی از علل زانودرد شکستگی‌های استخوانی هستند. علل دیگر شامل پارگی تاندون ، لیگامان‌ها ، صدمات منیسک ، دررفتگی زانو، دررفتگی کاسه زانو هستند.
یکی دیگر از انواع زانودرد ، درد مزمن آن است. این درد ممکن است در اثر آرتریت شامل روماتوئید ، استئوآرتریت ، آرتریت کریستالی، بروزیت یا آماس کیسه مفصلی ، عفونت ، تاندونیت یا التهاب تاندون رخ می‌دهد.
یک هدف کلی در درمان بسیاری از انواع زانودرد، شکستن چرخه التهاب است.
این چرخه با یک جراحت یا در اثر بیماری آغاز می‌شود. پس از وقوع آسیب، موادی که باعث التهاب می‌شوند به زانو حمله می‌کنند که منجر به التهاب بیشتر می‌شود.
این چرخه التهاب به درد پایدار و دائمی می‌انجامد اما با کنترل موادی که باعث التهاب می‌شوند و با محدود کردن جراحت بیشتر بافت می‌توان این چرخه را شکست.
برخی روش‌های مراقبتی موثر در این مورد شامل استراحت، حفاظت از زانو و استفاده از کمپرس یخ، و بالا بردن زانو می‌شود. این کار به کاهش تورم و بازگشت مایع جمع شده در زانو کمک می‌کند.
داروهای مسکن که بدون نسخه مصرف می‌شوند ، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند ناپروکسن و ایپوپروفن یا ادویل نیز در درمان زانو درد موثرند.
این داروها مستقیما درد را کنترل می‌کنند و در دزهای بیشتر به عنوان عوامل ضد التهاب عمل می‌کنند که باعث شکسته شدن چرخه التهاب می‌شوند اما داروهای مسکن نیز مانند سایر داروها عوارض جانبی دارند.
برای مثال در مبتلایان به زخم‌های معده یا بیماری‌های کلیوی مشکل آفرین خواهند بود.
از استامینوفن نیز می‌توان برای کنترل درد زانو استفاده کرد اما این دارو اثر ضدالتهابی داروهای غیراستروئیدی را ندارد اما هنوز هم در درمان انواع زانو درد از جمله درد ناشی از پوکی استخوان موثر است.
به هر حال اگر پس از دو سه روز، با مصرف این داروها، درد برطرف نشد باید به پزشک مراجعه کرد.
پزشک پس از آگاهی از چگونگی درد، محل، سابقه و عوامل تشدیدکننده یا تخفیف دهنده آن و اطلاع از شیوه زندگی، مشکلات خاص پزشکی، مصرف داروهای خاص، به کمک معاینه بدنی، عکس‌برداری با اشعه ایکس و اسکن، ام.آر.آی اقدام به تشخیص می‌کند.
در صورتی که علایم عفونت یا آرتریت وجود داشته باشد پزشک با یک سرنگ مایع جمع شده در زانو را بیرون می‌کشد. سپس این مایع برای تشخیص فراتر مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.
گاهی در صورت وجود آرتریت کریستالی، کریستال‌ها زیر میکروسکوپ قابل رویت هستند. آزمایشات خون و آرتروسکپی بخش دیگری از اقدامات تشخیصی محسوب می‌شوند.

●  پیشگیری

همانطور که گفته شده زانو درد علل مختلفی دارد. پیشگیری بسیاری از انواع آن دشوار است اما می‌توان با یکسری توجهات آسان از احتمال جراحت زانو و درد آن کاست.
این ملاحظات شامل حفظ وزن متعادل و جلوگیری از چاق شدن، تناسب اندام و توزیع عضلانی مناسب در بدن، تقویت عضلات، ورزش صحیح، انجام حرکات نرمشی، حفاظت از زانو به هنگام فعالیت‌های ورزشی و غیره می‌باشد.

●  علت سائیدگی زانو چیست ؟
این بیماری ناشی از روند فرسودگی است که بطور طبیعی و بالا رفتن سن ایجاد می شود ،‌البته تقریباً همیشه عواملی وجود دارند که موجب تسریع این روند می شوند . شایعترین عامل چاقی می باشد که اثر سوء بر روی زانو دارد ولی چنین اثری را بر روی ران و مچ پا ندارد .

 
عوامل مساعد کننده دیگر عبارتند از شکستگی هایی که سبب ناهمواری سطوح مفصلی می گردد . بیماری قلبی که باعث آسیب دیدن غضروف مفصلی شود از جمله آنها می توان روماتیسم مفصلی ،‌ عفونتهای مفصلی زانو پارگی منیسکها و غیره … را نام برد . در یک راستا نبودن استخوان ران و استخوان درشت نی که در نزدیک یا دور شدن زانوها از هم دیده می شود .
در این بیماری غضروف مفصلی فرسایش یافته استخوان زیر آن سخت شده رشد آن در کناره های مفصلی سبب ایجاد خارهای استخوانی می گردد که مشخصه بیماری می باشد .

●  علائم سائیدگی زانو چیست ؟
معمولاً بیمار یک خانم چاق مسن است که از درد زانو شاکی می باشد . در اغلب موارد هر دو زانو گرفتار می باشند. درد مفصل بتدریج افزایش می یابد و پس از فعالیت غیرعادی بدتر می باشد . حرکات زانو تا حدودی محدود شده و با صدایی شبیه خرد شدن همراه هستند . ورم مفصل مگر از فعالیت شدید دیده نمی شود . در نگاه عضله چهار سرران تحلیل رفته است . در موارد شدید بیماری زانو خم شده و تغییر شکل بصورت دور یا نزدیک شدن زانوها از هم دیگر ایجاد می شود .
●  تشخیص
پزشکان معمولاً بیماری را با انجام یک رادیو گرافی ساده ( بصورت رخ و نیمرخ ) زانو تشخیص می دهند . باریک شدن فضای مفصلی که در اکثر مفاصل بدن نشانه سائیدگی است ، در مورد زانو ، اغلب تا مراحل پیشرفته بیماری قابل مشاهده نمی باشد .
اولین نشانه بارز سائیدگی زانو تیز یا زائده دار شدن کناره های مفصل بویژه دور کشکک و استخوان درشت نی می باشد . بعداً کاهش فضای مفصلی ایجاد شده و خارهای استخوانی در کناره های مفصل تشکیل می شوند .

●  سائیدگی زانو را چگونه درمان می نمایند :
با وجود آنکه تغییر ساختمانی مفصل غیرقابل برگشت می باشد اما معمولاً درمان علامتی درد تخفیف درد مؤثر است . مؤثرترین روش فیزیوتراپی می باشد که ورزش های سنگین به منظور تقویت عضله چهار سر ران انجام می دهند . گرما درمانی موضعی را نیز بکار می برند اما از کمتر از ورزش اهمیت دارد .
لازم به ذکر است که استحکام زانو بستگی به عضله چهار سرران دارد و در صورت قوی بودن این عضله ، حتی با وجود سائیدگی واضح ممکن است هیچ علامتی وجود نداشته باشد .
علاوه بر اینها پزشکان از داروهای مسکن و ضد التهاب نیز استفاده می نمایند .
در موارد پیشرفته سائیدگی زانو که همراه با درد شدید دائمی و تغییر شکل مفصل مشاهده می شود عمل جراحی توصیه می شود .
استخوان های مفصل زانو شامل استخوان ران-درشت نی و کشکک زانو است.
سطوح مفصلی استخوان ران-درشت نی و کشکک زانو با یک پوشش غضروفی ضخیم چند میلیمتری پوشیده است که باعث فشار بیش از حد براین سطوح مفصلی می شود.
مینیسک یک دیسک غضروفی هلالی شکل است که در قسمت داخل و خارج مفصل زانو وجود دارد .مفصل زانو توسط یک کپسول مفصلی حمایت می شود که خود این کپسول توسط رباط های داخلی و خارجی طرفی زانو حمایت می شود.
مینیسک داخلی به رباط داخلی طرفی زانو می چسبد در حالیکه مینیسک خارجی به لیگامان خارجی طرفی نمی چسبد.

●  علت اختلال:
این ضایعه اغلب وقتی بوجود می اید که زانو همزمان با چرخش تحت کشش هم قرار بگیرد و غضروف مینیسک بین استخوان زانو و درشت نی تحت فشار قرار می گیرد.
مینیسک داخلی بیشتر از مینیسک خارجی اسیب می بیند.اسیب مینیسک در بچه ها بسیار نادر است.
●  علائم اختلال:
درد در طول مفصل زمانیکه روی مفصل فشار وارد بیاید یا مفصل زانو بچرخد ایجاد می شود.وقتی حرکت خاصی انجام شود درد ناگهانی ایجاد می شود و التهاب زانو می تواند اضافه شود.
در بعضی موارد زانو قفل می کند که ناشی از تحت فشار قرار گرفتن مینیسک و متلاشی شدن ان است.
در بعضی موارد یک منطقه حساس ناشی از بیرون زدگی مایع در مفصل می تواند حس شود(کیست مینیسک)ناراحتی طول کشیده به کاهش حرکات عضله رانی منجر می شود.

●  درمان موارد حاد:
درمان باید بلافاصله بعد از اتفاق شروع شود. هدف از درمان فوری این است که از جراحات بیشتر پیشگیری شود و تا جایی که ممکن است خونریزی مهار شود.
درمان موثر باعث کاهش خونریزی- کاهش بافت ناشی از جوش خوردن زخم و کاهش عوارض میشود که میتواند این مشکلات دوره باز توانی یا ناتوانی را طولانی کند.
درمان را تحت عنوان اصول Rice دنبال می کنیم :
استراحت و فعالیت ورزشی فورا متوقف شودR=rest
هر چه سریعتر باید یخ در ناحیه اسیب دیده قرار بگیردI=ice
سرمای یخ باعث انقباض عروق خونی و توقف خونریزی می شود. در چنین شرایطی اسپری سرما ساز موثر نیست.
یخ نباید مستقیما با پوست تماس داشته باشد و باید با یک لایه نازک مثلا باند کشی پوشانده شود.
درمان با یخ باید به مدت ۲۰دقیقه در عرض ۳ ساعت اول اسیب انجام شود.
●  در صورت امکان درمان باید شامل موارد زیر باشد:
:C بایستی یک باند فشاری البته نه انقدر محکم که مانع جریان خون شود بسته شود.
بانداژ فشاری باید در طول شب برداشته شود ولی مجددا صبح ها تا زمانی که ورم کاهش یابد بایستی انجام شود.
برای افزایش اثر باند فشاری بهتر است از یک تکه پشم یا نمد به اندازه تقریبا یک سانتی متر ضخامت در زیر باند که درست و مستقیم در بالای محل خونریزی قرار داده میشود استفاده کرد.
E : تا جایی که ممکن است محل اسیب دیده بالاتر از سطح قلب قرار گیرد در این حالت باید خونریزی متوقف شود تا مادامیکه ورم وجود دارد باید این بالا گرفتن عضو اجرا شود.
باز توانی را می توان۴۸-۲۴ساعت بعد از رخداد اسیب شروع کرد.

●  معاینه:
اگر اسیب مفصل زانو مورد تردید باشد باید معاینه پزشکی انجام شود.یک معاینه بالینی طبیعی کافی نیست.پزشک تست های گوناگون زانو(تست مینیسک)انجام می دهد.
هر چند که در طی چرخاندن زاند حساسیت و درد ناکی زانو معمولا افزایش می یابد.ارتروس کپی – اسکن MR یا سونو برای تشخیص اغلب ضروری است .

●  درمان:
در موارد مشکوک درمان شامل تسکین درد و نوتوانی است .اگر ناراحتی کم کم از بین نرفت و اگر مواردی از قفل شدگی زانو و یا ضایعه واضح مینیسک وجود داشت (مثلا تویط سونو مشخص شده است)جراحی باید مد نظر باشد.
تحت جراحی سعی می شود که تکه های پاره شده مینیسک اره شود.(که در این حالت به دوره ی نوتوانی طولانیتری نیاز خواهند داشت ولی احتمالا در طولانی مدت خطر تحلیل غضروف زانو کاهش می یابد)
تکه های پاره شده مینیسک معمولا خارج می شود ولی در موارد نادری کل مینیسک خارج می شود.
●  نوتوانی :
شامل کلیات و مراحل ۱ تا ۴ است.
به دنبال جراحی،اعمال فشار روی زانو به محض کاهش درد و التهاب می تواند شروع شود. در بهترین موارد فعالیت کامل بعد از چند هفته امکان پذیر است.
در موارد بدون عارضه می تواند به سطح فعالیت ورزشی قبل خود در طی یک ماه بر گردد.
نوتوانی نباید باعث درد و التهاب در زانو شود .
●  عوارض:
اگر بهبودی کافی ایجاد نشد قبل از جراحی باید از تشخیص مطمئن شد.معاینات تکمیلی شامل :عکس برداری با اشعه ایکسو سونو گرافی و اسکنMR باید انجام شود.
در موارد خاصی مشکل زیر باید مورد توجه باشد:

●   صدمه غضروفی.
_پارگی رباط داخلی-طرفی زانو.
_پارگی رباط خارجی –طرفی زانو.
_پارگی رباط صلیبی-قدامی.
_پارگی رباط صلیبی خلفی.
_از هم گسیختگی غشای استخوانی .
_التهاب زرد پی.
_تجمع مایع در مفصل.
_التهاب کیسه بورس.
_بیماری تحلیل برنده غضروف.
_التهاب چین مخاطی.
به دنبال یک ارتروس کپی مشکلاتی مانند تجمع مایع در مفصل یا عفونت زخم یا مفصل زانو ممکن ایت بوجود اید که نیاز به مداخله فوری پزشکی دارد .

پژوهشگران می گویند نتایج تحقیقات نشان می دهد  هر ساعت تماشای تلویزیون در یک روز خطر مرگ بر اثر بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد. اگر ۴ ساعت تماشای تلویزیون در روز به یک ساعت تقلیل پیدا کند، می‌توان از ۸ درصد از بیماری‌های قلبی پیشگیری کرد.

 
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،   با افزایش تعداد کاناهای ماهواره ای و همه گیر شدن استفاده در نقاط مختلف جهان  محققان متوجه شدند که به ازای هر ساعت تماشای تلویزیون در روز خطر مرگ بر اثر بیماری‌های قلبی تا ۷ درصد افزایش پیدا می‌کند.
وجود رابطه بین این دو مورد حتی بعد از زمانی که دانشمندان فاکتورهای دیگری مانند کم‌تحرکی، چاقی، رژیم غذایی و سیگار کشیدن را نیز لحاظ کردند به قوت خود باقی ماند.
این نشان می‌دهد که تماشای تلویزیون به طور مستقل به بیماری‌های قلبی مربوط است.
این تحقیقات توسط شورای تحقیقات پزشکی و با مطالعه روی بیش از ۱۳ هزار نفر زن و مرد میانسال انجام شده است.
در طول ۱۰ سال مطالعه ۳۷۳ نفر از مجموع ۱۳ هزار و ۱۹۷ نفر به دلیل ابتلا به بیماری‌های قلبی جان خود را از دست دادند که برابر با مرگ یک نفر در هر ۳۵ نفر می‌شود.
دانشمندان متوجه شدند در صورتی که تماشای تلویزیون در این افراد از میانگین ۴ ساعت به یک ساعت تقلیل پیدا می‌کرد می‌توانستند از مرگ ۳۰ نفر از این تعداد پیشگیری کنند.
دکتر کاترین ویجندال یکی از شرکت کنندگان در این تحقیق در این باره گفت: بدن ما برای نشستن به مدت زمان طولانی طراحی نشده است و ما باید نسبت به این موضوع هوشیار باشیم. بنابراین باید بدانید که تماشای چندین ساعت مسابقات فوتبال روبه روی تلویزیون خطر مرگ بر اثر بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد.
ما باید مطالعات دیگری نیز انجام دهیم تا دیگر فعالیت‌های ساکن مانند نشستن در پشت کامپیوتر یا رانندگی کردن را نیز بررسی کنیم. اما در مرحله اول ما تحقیقات خود را روی تلویزیون متمرکز کردیم، چرا که این موضوع بسیار در بین مردم جامعه گسترده است.

توصیه‌های ایمنی و سلامتی برای بینندگان تلویزیون‌های سه‌بعدی

نمایش موفق اولین فیلم های ۳بعدی در کنار تولید بازی ها و تلویزیون های ۳بعدی باعث شده پیش بینی های متعددی در مورد آینده این فناوری مطرح شود.  اما مسئله مهم استفاده از عینک‌های مخصوص دید سه‌بعدی است که باید برای تماشای فیلم‌های سه‌بعدی مورد استفاده قرار گیرند و استفاده از آن در منازل چندان ساده به نظر نمی‌رسد. و همچنین می تواند برای سلامتی مضر باشد .

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  علاوه بر این فرد نمی‌تواند از عینک‌های طبی همراه با عینک سه‌بعدی استفاده کند و تماشای فیلم‌ها یا بازی‌های سه‌بعدی بدون استفاده از عینک وعده‌ای است که به این زودی‌ها محقق نخواهد شد.گر چه  به نظر می‌رسد حداقل برای چند سال آینده استفاده از فناوری سه‌بعدی در سینماها بهترین گزینه باشد. اما در حال حاضر این تلویزیونها در حال تولید و فروش در بازار جهان است و اکنون به بازار ایران نیز رسیده است .

آگاهی از  قوانین ابتدایی  برای تماشای بدون خطر تصاویر سه‌بعدی :

مناظر مختلفی که از هر خط دید چشم مشاهده می‌شوند، مغز را قادر می‌سازد ادراک عمق را پردازش کرده و تصاویر را به شکل سه‌بعدی مشاهده کند.

دستگاه‌های تلویزیون با بهره بردن از این روند و با تاباندن تصاویر اندکی متفاوت به هر چشم از طریق سیستم فیلتری که به شکل یک عینک ویژه است، تصاویر سه‌بعدی را نشان می‌دهند.

 فاصله تماشا را که معمولا سه برابر بلندی صفحه است رعایت کرده و در صورتی که احساس می‌کنند به تماشای تصاویر سه‌بعدی قادر نیستند، از تماشا خودداری کنند.

فراموش نکنید ادراک به دلایل مختلف در بین افراد بسیار متفاوت است، لازم است بینندگان  در صورتی که احساس مریضی یا خستگی می‌کنند، تماشای تلویزیون را متوقف کنند.

والدین نیز در صورتی که کودکانشان تصاویر سه‌بعدی را تماشا می‌کنند، باید کاملا مطلع باشند و تشخیص دهند تماشای آن برای کودکشان مناسب است یا خیر.

سامسونگ به‌تازگی درباره خطرات مشاهده تلویزیون سه‌بعدی هشدار داده و به سالمندان، کودکان و زنان باردار توصیه کرد که به هنگام تماشای این نوع تلویزیون‌ها احتیاط کنند.

طبق هشدار این سازنده کره‌یی، تماشای این دستگاه ممکن است حمله صرع به دنبال داشته یا موجب ناراحتی‌هایی مانند تغییر دید و سرگیجه یا تهوع، دردهای شکمی، تشنج و حرکات بی‌اختیار مانند پرش چشم یا ماهیچه شود.

همچنین کسانی که از خواب محروم شده‌اند یا الکل نوشیده‌اند نیز باید از مشاهده تلویزیون‌های سه‌بعدی خودداری کنند.

شرکت‌های الکترونیکی درشتابند تا تلویزیون‌های سه‌بعدی را با توجه به فشرده شدن رقابت در این بازار تا پیش از تابستان به بازار فروش روانه کنند.

شارپ قصد دارد مدل‌های سه‌بعدی از تلویزیون Aquos خود را در ماه می رونمایی کند و به سامسونگ الکترونیکس و سونی بپیوندد که در این فضا حاضرند و امیدوار است در بحبوحه ارزیابی مجدد کسب و کار نمایشگر کریستال مایع خود بتواند سودآوری این شرکت را بهبود ببخشد.

کودکانی که ساعات بیشتری را صرف تماشای تلویزیون یا استفاده از رایانه‌ می‌کنند بیشتر با مشکلات و اختلالات روانی مواجه می‌شوند. این متخصصان می‌گویند: روزانه بیش از دو ساعت تماشای تلویزیون یا انجام بازی‌های رایانه‌ای خطر ابتلا به اختلالات روانی را در کودکان افزایش می‌دهد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  پژوهشگران می گویند نتایج تحقیقات  جدید آنان نشان می دهد انجام بازی های رایانه ای و یا تماشای تلویزیون به مدت بیش از دو ساعت در روز می تواند کودکان را در معرض مشکلات روانشناختی زیادی قرار دهد. 
   
 
پژوهشگران انگلیسی این تاثیر را بدون در نظر گرفتن چگونگی فعالیت کودک در ساعات دیگر روز کشف کرده اند.
دکتر آنژی پیج از دانشگاه بریستول گفت: ‘می دانیم که فعالیت بدنی برای سلامت روانی و جسمی کودک لازم است و شواهدی نیز وجود دارد که تماشای تلویزیون و رایانه با بروز رفتارهای منفی مرتبط است.’
وی افزود: اما مشخص نیست که آیا فعالیت بدنی زیاد می تواند میزان زیاد تماشای تلویزیون در کودکان را جبران کند یا خیر.
پیج و همکارانش بیش از هزار کودک ۱۰ و ۱۱ ساله را مورد بررسی قرار دادند. در مدت هفت روز این کودکان به پرسشنامه ای در مورد مدت زمانی که روزانه صرف تماشای تلویزیون یا بازی رایانه ای می کنند پاسخ دادند. همچنین در پرسشنامه ای دیگر وضعیت روحی خود مانند مشکلات عاطفی ، رفتاری و مرتبط با همسالانشان را شرح دادند.
محققان در عین حال با استفاده از یک سرعت سنج میزان فعایت این کودکان را اندازه گیری کردند.
به گفته پژوهشگران احتمال بروز مشکلات مهم روانشناختی در کودکانی که روزانه بیش از دو ساعت پای تلویزیون می نشینند ۶۰ درصد بیشتر از کودکانی است که زمان کمتری را صرف تماشای صفحه تلویزیون و یا رایانه می کنند.
نتایج این تحقیقات در نشریه طب کودکان منتشر شده است.
محققان بدون در نظر گرفتن جنسیت، سن، مرحله بلوغ و یا میزان سطح سواد و یا وضعیت اقتصادی این تاثیر را مشاهده کردند.
محققان معتقدند اگر کودکان علاوه بر تماشای زیاد تلویزیون، یک ساعت در روز را صرف ورزش نکنند، دچار مشکلات روانشناختی بیشتری خواهند شد.
با این حال به نظر نمی رسد ورزش و فعالیت بدنی عواقب روانشناختی تماشای تلویزیون را جبران کند.
محققان همچنین دریافته اند که خود زمان بی تحرکی با سلامت روانی مرتبط نیست. بلکه آنچه که در این مدت بی تحرکی انجام می شود با اهمیت است. چرا که به گفته پیج فعالیت هایی مانند مطالعه و انجام تکالیف مدرسه چنین تاثیر منفی از خود بر جا نمی گذارد.
این محققان به وجود محدودیت های متعددی در مطالعه خود از جمله احتمال اینکه کودک در هنگام پرکردن پرسشنامه فعالیت های خود را به درستی به خاطر نیاورده باشد، اذعان دارند.
از سوی دیگر دکتر توماس رابینسون از دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد که در این پژوهش شرکت نداشته می گوید: این مطالعات برای مشخص کردن اینکه آیا ارتباط بین زمان تماشای تلویزیون و یا بازی رایانه ای و سلامت روانشناختی واقعا یک رابطه علت و معلولی است، کافی نیست. 
 

دکتر پیج  تصریح کرد: احتمال ابتلا به مشکلات روانی جدی و مهم در بین کودکانی که بیش از دو ساعت در روز مقابل صفحه تلویزیون یا رایانه‌ می‌نشینند، ۶۰ درصد بیشتر از سایر همسالانشان است. اگرچه تحرک بدنی در کاهش ابتلا به بیماری‌های روانی موثر است، اما در صورت تماشای زیاد تلویزیون این فاکتور هم بی‌تاثیر می‌شود.

نتایج یک   مطالعه نشان داده است، برخی سیگارهای چین حاوی مقادیر زیادی فلزات سنگین سرب، آرسنیک و کادمیوم است که برای سلامتی انسان مضر محسوب می شود. 

 مشکل اصلی فلزات سنگین این می باشد که در بدن متابولیزه نمی گردند. در واقع فلزات سنگین پس از ورود به بدن دیگر از بدن دفع نشده و در بافتهای بدن انباشته می گردند. همین امر موجب بروز بیماریها و عوارض متعددی در بدن می شود. آنها رشد و گسترش عفونتهای ویروسی، باکتریایی و قارچی را نیز افزایش می دهند. فلزات سنگین همچنین جایگزین دیگر املاح و مواد معدنی مورد نیاز در بدن می گردند.

   
 
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،   درحالی که مشخص شده مصرف این فلزات سنگین برای سلامتی مضر است، اما تا کنون تحقیقات اندکی درباره تاثیر آنها هنگام استنشاق این ماده به درون بدن انجام شده است.
محققان اعلام کردند: لازم است مطالعات بیشتری در این زمینه انجام شود.
‘ریچارد اوکونر’ از موسسه ‘سرطان راسول پارک’ در بوفالو نوشت: سیگاری ها تنها یک سیگار نمی کشند بلکه به دلیل اعتیاد آور بودن آن، سالها روزی ۲۰ نخ یا بیشتر سیگار می کشند.
وی افزود: این فلزات به همراه مخلوطی از دیگر سموم وارد بدن می شود. همچنین تاثیر قرار گرفتن در معرض مجموع چندین سموم از جمله فلزات یک مسئله بهداشت عمومی است که باید راه حلی برای آن پیدا شود.
محققان در این مطالعه برای مقایسه از سیگارهای کانادایی استفاده کردند زیرا سازندگان و وارد کنندگان سیگار در کانادا ملزم هستند مقدار فلزات موجود در توتون را آزمایش کنند.
بیش از ۳۲۰ میلیون سیگاری در چین وجود دارد و هر سال یک میلیون نفر در این کشور به دلیل ابتلا به بیماری هایی مرتبط با استعمال دخانیات جان خود را از دست می دهند.
سیگار با فشار خون بالا، سکته مغزی، دیابت، سرطان، بیماری های قلبی و تنفسی ارتباط مرتبط شناخته شده است.
طبق اعلام ‘اطلس تنباکو’، چین بزرگ ترین جمعیت سیگاری جهان را دارد و نیز بزرگترین تولید کننده توتون است بطوری که در سال ۲۰۰۷ ، ۱۶/۲ تریلیون سیگار تولید کرد.
محققان در این مطالعه ۷۸ برند مختلف سیگار چینی را که در این کشور طرفداران زیادی دارد تجزیه و تحلیل کردند و در آنها میزان بالایی از فلزات سنگین را کشف کردند، بطوری که در برخی از آنها سطح سرب ، کادمیوم و آرسنیک سه برابر سیگارهای کانادایی بود.
یکی از اعضای گروه محققان، خاک آلوده را عامل میزان بالای فلزات در سیگارهای چینی اعلام کرد.
وی افزود: توتون مانند سایر محصولات کشاورزی، فلزات و سایر مواد را از خاک جذب می کند، بنابراین اگر خاک کادمیوم ، سرب یا آرسنیک داشته باشد جذب تنباکو می شود. 
 

نتایج این تحقیق  در مجله ‘ Tobacco Control ‘ منتشر شده است .

● ●  مضرات فلزات سنگین به قرار زیر میباشد:

اختلالات عصبی (پارکینسون، آلزایمر، افسردگی، اسکیزوفرنی) – انواع سرطان ها – فقر مواد مغذی – بر هم خوردن تعادل هورمونها – چاقی – سقط جنین – اختلالات تنفسی و قلبی-عروقی – آسیب به کبد، کلیه ها و مغز – آلرژی و آسم – احتلالات غدد درونریز-عفونتهای ویروسی مزمن – کاهش آستانه تحمل بدن – اختلال در عملکرد آنزیمها – تغییر در سوخت و ساز – ناباروری – کم خونی – خستگی – تهوع و استفراغ – سردرد و سرگیجه – تحریک پذیری – تضعیف سیستم ایمنی بدن – تخریب ژنها – پیری زودرس-اختلالات پوستی – کاهش حافظه – بی اشتهایی – التهاب مفاصل – ریزش مو – پوکی استخوان – بی خوابی – مرگ .

●  آلومینیوم:

در ظروف آلومینیومی – فویل آلومینیومی – قوطیهای آلومینیومی – برخی داروها (مانند ضد اسید معده)، سرامیکها ، فیلتر سیگار – مصالح ساختمانی-آمالگام دندان – دئودرنتها – آفت کشها – نمک خوراکی – دود سیگار – بیکینگ پودر – خمیر دندان موجود میباشد.

●  آرسنیک:

 در غذاهای دریایی – گچهای رنگی – آفت کشها – شوینده های خانگی-حشره کشها – شیشه ها و آینه ها – نمک خوراکی – رنگ ها – شراب – آب چاه و یا لوله کشی – دود ناشی از مواد سوختی – سوختن چوب ناشی میگردد.

●  سرب:

در باطری خودرو – سرامیکها – آب میوه های داخل قوطی – خاکستر سیگار-دود اگزوز خودروها – بنزین سرب دار – رنگ موها – حشره کشها – ریمل مژه – برف – آلیاژ لحیم کاری – بتونه ها – رنگها – آب شهری و یا چاه – شراب – لوله ها وجود دارد.

●  جیوه:

در چسبها – فیلترهای صنعتی – لوازم آرایشی – دماسنجهای شکسته – پر کننده های دندانی – ادرار آورها – نرم کننده های البسه – پولیشها – پسماندهای صنعتی – ملینها – رنگها – غذاهای دریایی – نگهدارنده های چوب موجود است.

●  نیکل:

در بیکینگ پودرها – پروتزهای دندانی – دود اگزوز خودروها – پسماندهای صنعتی – غذاهای فرآوری شده – کودها – روغنهای هیدروژنه – ظروف استنلس استیل موجود میباشد.

●  مس:

درظروف مسی – لوله های مسی – پروتزهای دندانی – آفت کشها – رنگ موها – پسماندهای صنعتی – حشره کشها – استخرها – سیگار – آب لوله کشی و یا چاه – غذاهای دریایی موجود میباشد.

●  کادمیوم:

در آلیاژهای دندانی – باطریها – روغن موتور – غذاهای دریایی – سرامیکها – دود سیگار- چای و قهوه -کودها – آلیاژ های لحیم کاری – لوله های گالوانیزه – آب لوله کشی و یا چاه – الکترودهای جوشکاری – دود ناشی از سوختن لاستیکها و پلاستیکها-حبوبات و غلات فاقد سبوس.

دیابت بر روابط جنسی تاثیر می گذارد .

دیابت می‌تواند بسیاری از اعضا و دستگاه‌های بدن را درگیر کند و یکی از این دستگاه‌ها دستگاه جنسی بیمار است که می‌تواند مشکلات بسیاری را برای وی بوجود آورد. بطور مثال در دبابت‌های طولانی مدت، رشته‌های عصبی درگیر می‌شوند و همین درگیری اعصاب می‌تواند تحریک و عملکرد جنسی را مختل کند معمولا در غیاب درگیری عصبی هم ممکن است در دیابت، عملکرد جنسی دچار اختلال شود.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  پژوهشگران در شیگاکو میگویند مردان مبتلا به دیابت علاوه بر اینکه احتمال بیشتری دارد که عدم ابراز علاقه به جنس مخالف داشته باشند بلکه ممکن است اختلالات نعوظ را هم تجربه کنند.

این دانشمندان که آزمایشات خود را بر روی حدود ۲۰۰۰ نفر در سنین ۵۷ تا ۸۵ ساله انجام دادند کشف کردند که حدود ۷۰ درصد مردان و ۶۲ درصد زنان مبتلا به دیابت فقط حدود دو تا سه بار در ماه میل به فعالیت جنسی دارند .

این مطالعات همچنین نشان میدهند که مردان دیابتی احتمال بیشتری دارد که عدم ابراز علاقه به داشتن رابطه جنسی داشته باشند.

همچنین مردان احتمال بیشتری دارد که به اختلالات نعوظ دچار شوند.

زنان و مردان مبتلا به دیابت با درصد بالاتری نسبت به افراد سالم دچار مشکلات ارگاسم میشوندو فقط ۱۹ درصد از زنان و ۴۷ درصد از مردان در مورد مشکلات جنسی خود با پزشک مشورت میکنند.

پژوهشگران می گویند  نقش بیماری‌‌های جسمی در بروز اختلالات جنسی، بیشتر در آقایان و عمدتا در اختلال نعوظ، بررسی شده بود؛ چنان که تحقیقات نشان داده است که بیش از ۷۰ درصد موارد اختلال در نعوظ در مردان،‌ به دلیل بیماری‌های جسمی، شامل دیابت، بیماری‌های کلیه، مصرف الکل، بیماری‌های عصبی، MS، بیماری‌های عروقی، تصلب شرائین و مانند آن رخ می‌دهد.

آگاهی داشتن خانواده‌ها از تاثیر دیابت و سایر بیماری‌های جسمی ایجادکننده اختلالات زناشویی، سبب می‌شود که به محض بروز اولین علائم، برای پیگیری و درمان آن، و گرفتن خدمات مشاوره‌ای، مراجعه کنند و نگذارند مشکل از آن چیزی که هست، پیچیده‌تر شود و نهایتا به فروپاشیدن بنیان خانواده بینجامد.

متاسفانه در کشور ایران نه تنها مردم در مورد رابطه بین بیماری‌های جسمی و اختلالات جنسی اطلاعات درستی ندارند، بلکه متخصصان غدد و دیابت، و سایر متخصصان هم آن چنان که باید در این مورد بیماران‌شان را آموزش نمی‌دهند و مشاوره‌های لازم را به آنها نمی‌دهند و در صورت ردیابی مشکل ویژه جنسی، آنها را به مراجع معتبر ارجاع نمی‌دهند.

 پنومونی‌ پنوموسیستیس‌ کارینی‌ التهاب‌ ریه‌ها ناشی‌ از یک‌ تک‌ یاخته‌ (یک‌ موجود میکروسکوپی‌ تک‌ سلولی‌). این‌ تک‌ یاخته‌ موجودی‌ فرصت‌طلب‌ است‌ که‌ در شرایط‌ طبیعی‌، بدن‌ مانع‌ تهاجم‌ آن‌ می‌گردد ولی‌ در شرایط‌ ضعف‌ یا نارسایی‌ ایمنی‌ مثلاً در جریان‌ بیماری‌ ایدز، هوجکین‌ و سایر بیماری‌های‌ تضعیف‌ کننده‌ دستگاه‌ ایمنی‌ به‌ بدن‌ تهاجم‌ کرده‌ و عفونت‌ ایجاد می‌کنند.
 
 
 
ـ علایم‌ شایع‌:
۱. بروز تدریجی‌ سرفه‌ خشک‌ بدون‌ خلط‌
۲. تب‌
۳. احساس‌ کمبود هوا
۴. کوتاهی‌ نفس‌
۵. تندی‌ ضربان‌ قلب‌
۶. اضطراب‌
۷. ارغوانی‌ شدن‌ لب‌ها و انگشتان‌ دست‌
 
ـ علل‌ بیماری:
تک‌یاخته‌ پنوموسیتیس‌ کارینی‌ از فرد به‌ فرد منتقل‌ می‌شود.
 
ـ عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر:
۱. ایدز
۲. بیماری‌ هوچکین‌
۳. شیمی‌ درمانی‌ برای‌ سرطان‌ها
۴. مصرف‌ کورتیزون‌ یا داروهای‌ کورتیکواستروییدی‌
۵. تزریق‌ خون‌
۶. اشعه‌درمانی‌
 
ـ پیشگیری‌:
پیشگیری‌ آن‌ به‌ عوامل‌ خطر ساز این‌ عفونت‌ و سابقه‌ قلبی‌ پنومونی‌ پنوموسیستیس‌ کارینی‌ بستگی‌ دارد (به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ کنید).
 
ـ عواقب مورد انتظار:
درمان موفقیت آمیز پلورزی بستگی به درمان موفق اختلال ایجاد کننده آن دارد، اغلب علائم بدون ایجاد عارضه ای به صورت کامل و خود به خودی در طی ۲ هفته فروکش می کند.
 
ـ عوارض‌ احتمالی‌:
مزمن‌ شدن‌ بیماری‌ که‌ گاهی‌ کشنده‌ است‌. عوارض‌ جانبی‌ داروهای‌ تجویز شده‌ برای‌ این‌ عفونت‌، به‌ خصوص‌ بثورات‌ پوستی‌ و پایین‌ بودن‌ تعداد گویچه‌های‌ سفید خون.‌
 
ـ درمان‌:
بررسی‌های‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ بررسی‌ گازهای‌ خونی‌ شریانی‌، عکس‌ ساده‌ قفسه‌ سینه‌ و بررسی‌ آزمایشگاهی‌ نمونه‌ خلط‌ (به‌ دست‌ آمده‌ از برونکوسکوپی‌ یا نمونه‌برداری‌ ریه‌) جهت‌ شناسایی‌ عامل‌ عفونت‌ باشد. در موارد خفیف‌ ممکن‌ است‌ درمان‌ در منزل‌ انجام‌ گیرد ولی‌ موارد متوسط‌ تا شدید در بیمارستان‌ بستری‌ می‌گردند. ممکن‌ است‌ حیات‌ تنفسی‌ با دستگاه‌ تهویه‌ مکانیکی‌ ضرورت‌ یابد.
 
ـ داروها:
۱. کورتیکو استروییدها ممکن‌ است‌ تجویز شوند
 
۲. داروهای‌ ضد سرفه‌ جهت‌ مهار سرفه‌
 
۳. داروهای‌ جدید در این‌ زمینه‌ در حال‌ حاضر تحت‌ بررسی‌ قرار دارند.
 
۴. آنتی‌بیوتیک‌ها، نظیرتری‌متوپریم، سولفامتوکسازول‌، یا پنتامیدین‌ (به‌ شکل‌ خوراکی‌ یا بخور)
 
۵. داروهای‌ ضد احتقان‌ به‌ اشکال‌ قطره‌ بینی‌، اسپری‌ خوراکی‌ برای‌ کاهش‌ احتقان‌ در دستگاه‌ تنفسی‌ فوقانی‌
 
ـ فعالیت‌:
تا هنگام‌ فروکش‌ تب‌ استراحت‌ در بستر ضروری‌ است‌. پس‌ از آن‌ فعالیت‌های‌ طبیعی‌ را می‌توان‌ به‌ تدریج‌ از سر رفت‌.
 
ـ رژیم‌ غذائی‌:
رژیم‌ خاصی‌ نیاز نیست‌. مصرف‌ مایعات‌ را تا مقدار حداقل‌ یک‌ لیوان‌ آب‌ یا آشامیدنی‌های‌ دیگر در هر ساعت‌ افزایش‌ دهید. افزایش‌ مصرف‌ مایعات‌ به‌ رقیق‌تر شدن‌ ترشحات‌ ریوی‌ و در نتیجه‌ آسانتر شدن‌ تخلیه‌ آنها با سرفه‌ کمک‌ می‌کند.
 
ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. تب‌
۲. درد غیرقابل‌ تسکین‌ با گرم‌ کردن‌ یا داروهای‌ تجویز شده‌
۳. تشدید کوتاهی‌ نفس‌
۴. تیرگی‌ یا کبودی‌ ناخن‌های‌ دست‌ و پا یا پوست‌
۵. خلط‌ خونی‌
۶. تهوع‌، استفراغ‌ یا اسهال‌
۷. اگر دچار علایم جدید و غیرقابل توجیه شده اید‌. داروهای‌ تجویزی‌ ممکن‌ است‌ با عوارض‌ جانبی‌ همراه‌ باشند.

پژوهشگران در  دانشگاه نورث وسترن امریکا، با استفاده از فناوری نانو موفق به ساخت دارویی به نام «تری اکسید ارسنیک» برای درمان سرطان سینه شدند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ، سالیان متمادی است که محققان در حال مطالعه برای یافتن بهترین شیوه درمانی سرطان پستان می باشند و توجه ویژه آنان به پیشگیری از عود این بیماری پس از درمان اولیه بوده است .

سرطان سینه یکی از سرطان‌های شایع است. طبق محاسبات انستیتو ملی سرطان ایالات متحده آمریکا، از هر هشت زن یک نفر در زندگی خود مبتلا به سرطان پستان می‌شود .

محققان دانشگاه نورث وسترن امریکا، با استفاده از فناوری نانو، موفق به ساخت داروی سرطان سینه شدند.

این دارو برای درمان سرطان خون در نظر گرفته شده بود، ولی این محققان با استفاده از فناوری نانو توانستند این دارو را به دارویی موثر برای درمان نوعی از سرطان سینه که زنان جوان به ویژه زنان افریقایی- امریکایی درگیر آن هستند، مبدل کنند.

این دارو که «تری اکسید ارسنیک» نام دارد، جزو داروهای قدیمی چینی است که اخیرا آنکولو ژیست های غربی از آن برای درمان نوعی سرطان خون – لوسمی – استفاده می کردند.

محققان دریافتند که ارسنیک بر روی تومورها موثر نیست، به طوری که پس از تزریق دارو به خون، دارو باید سریعا به کار گرفته و دفع شود، چرا که تجمع آن بسیار سمی است.

نانوذره جدید ارسنیک – که تا زمانی که به تومور نرسد و محموله سمی خود را تحویل ندهد، قابلیت آشکارسازی ندارد – مشکل سمیت بالای ارسنیک را حل کرد. این نانوذره، که «نانوبین» نامیده می شود، به موش های مبتلا به تومورهای سینه سه برابر منفی – که خطر متاستاز آن بالا و میزان مرگ و میر ناشی از آن بالاست- تزریق شد.

نانوبین ها حامل ارسنیک، سبب کاهش رشد تومور در موش ها شدند؛ در حالی که ارسنیک کپسول نشده چنین اثری را بر تومورها ندارد.

نانوبین حاوی نانوذره «تری اکسید ارسنیک کپسوله شده» با یک لایه ثانویه شیمیایی برای افزایش طول عمر نانوبین پوشانده شده اند تا در خون مخفی بمانند.

تکنولوژی نانوبین سبب می شود تا بافت سالم در معرض داروی سمی در حین گردش در خون قرار نگیرد. زمانی که نانوبین توسط سلول های غیرطبیعی و عروق خونی تومور جذب می شود، نانوذرات ارسنیک آزاد و در داخل سلول های تومور به دام می افتند.

«وینس کرینز»، استاد پزشکی و آنکولوژیست دانشگاه پزشکی نورث وسترن و عضو مرکز سرطان رابرت لوری، می گوید که اثرات ضد تومور نانوبین های ارسنیک در مبارزه با تومور سینه سه بار منفی، در موش ها بسیار دلگرم کننده است. نیاز فوری وجود دارد که درمان های جدیدی برای تشخیص ضعیف سرطان سینه سه برابر منفی تعبیه شود.

«کرینز» و «تام او هالوران»، رییس بخش شیمی موسسه فرایندهای زندگی در نورث وسترن، نویسندگان اصلی مقاله این تحقیق هستند که در ۱۵ جولای در مجله تحقیقات کلینیکی سرطان منتشر شده است. «ریچارد اهن»، دانشجوی برنامه آموزش محققان پزشکی در نورس وسترن، نویسنده مسوول است.

«اوهالوران» اظهار می کند که همه می گفتند نمی توان از ارسنیک برای از بین بردن تومور استفاده کرد. دلیل این مدعا این بود که آن ها نمی توانستند به روش درست به تومور تحویل داده شوند.

تکنولوژی جدید تحویل دارو به صورت مستقیم به تومور باعث شد تا دارو فقط به سلول های تومور تحویل داده شوند و سلول های سالم در معرض آن قرار نگیرند.

بر این اساس کرینز می گوید که ما می توانیم داروی سمی را تنها به تومورها برسانیم و این کار با کمک فناوری نانو محقق شد. چالش موجود این است که چگونه کاری کنیم که دارو برای سلول های تومور، سمی تر و برای سلول های سالم، بی خطرتر باشد؛ به این طریق می توان جان بیماران بیشتری را از مرگ نجات داد.

هم اکنون محققان نورس وسترن، در حال کار بر روی تزئین نانوبین ها با آنتی بادی هایی هستند که مارکرهای روی سلول های تومور را تشخیص دهند تا داروی بیشتری جذب تومور شود.

آن ها همچنین مایلند تا دو یا چند دارو را همزمان در نانوبین ها جاسازی کنند تا به سمت تومور حمل شود. «اوهالوران» می گوید با این روش می توان از دزهای بالای داروی سمی ای استفاده کرد که تنها در تومور مورد نظر آزاد می شوند.

 پژوهشگران می گویند  در حال بررسی روش جدیدی برای مبارزه با ویروس ایدز هستند . 

یکی از راه‌های غیر قابل پیشگیری انتقال  ویروس بیماری ایدز  ، انتقال عمودی از مادر به جنین است. در چنین حالتی تنها مداخله سریع پزشکی می‌ تواند باعث نجات جنین از ابتلا به ویروس HIV و تولد نوزادی مبتلا به این بیماری مرگبار شود.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،   انجمن بین‌المللی ایدز چندی پیش اعلام کرد نوزادانی که با ویروس HIV آلوده شده اند، در صورتی که قبل از ظهور علائم بیماری یا ضعف سامانه ایمنی، درمان مناسب را دریافت کنند شانس بالایی برای زنده ماندن خواهند داشت.

 انتقال ویروس ایدز از مادر به نوزاد به خصوص در کشورهای افریقایی به مشکلی عظیم در سراسر جهان بدل شده است.
در سال ۲۰۰۸ حدود ۴/۳۳ میلیون نفر در سراسر جهان به این ویروس مبتلا شدند که حدود ۶۷ درصد از افراد مبتلا در کشور افریقا زندگی می کنند و ۹۱ درصد از کودکان مبتلای سراسر جهان در افریقا حضور دارند.

به‌ طور تخمینی ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار کودک به ویروس HIV آلوده هستند و سالانه ۶۰۰ هزار مورد آلودگی جدید به این ویروس مرگبار در کودکان اتفاق می ‌افتد. بدون انجام دارو درمانی نیمی از این نوزادان آلوده به ویروس HIV تا قبل از جشن تولد ۲ سالگی شان از بین خواهند رفت.

مراقبت از کودکان آلوده بهHIV با مشکل بغرنجی روبه‌رو است و آن اینکه، سامانه ایمنی کودکان در خلال سال اول تولد به نمو کامل نرسیده است. این مسئله کودکان را به شدت نسبت به پیشرفت سریع و برق آسای بیماری‌های گوناگون مستعد می ‌سازد و می ‌تواند با مرگ کودک همراه باشد.
محققان  در دانشگاه بهداشت اورگون  روی راه کارهایی مطالعه می کنند که بتوانند به وسیله آن ها از انتقال عفونت های ویروسی HIV از مادران به نوزادان جلوگیری کنند. در این روش سعی بر این است تا سیستم ایمنی نوزادان را طوری پرورش دهند که بتواند در ساعات اولیه تولد با بیماری مبارزه کند.

ویروس ایدز به سلول های سفید خونی که نقش ایمنی را در بدن ایفا می کنند حمله کرده و آن ها را از بین می برد با از بین رفتن سلول های دفاعی بدن، بیماری در بدن پیشرفت کرده و ایدز در بدن گسترش یافته و به تدریج باعث مرگ فرد مبتلا می شود، بنابراین بسیاری از درمان هایی که در این زمینه صورت می گیرد به منظور حفاظت از سلول های سفید خونی است.
ولی در تحقیقات جدید محققان روی بخش دیگری از سیستم ایمنی تمرکز کردند که نقش کم تری در دفاع از بدن در برابر ویروس ایدز دارد، نوزادان متولد شده از مادران مبتلا به ایدز در زمان تولد آنتی بادی های خنثی کننده ویروس ایدز دارند که از طریق جفت آن ها را کسب می کنند.
محققان روی این آنتی بادی ها تحقیق می کنند تا مشخص شود که آیا بالا بردن تعداد این آنتی بادی ها در تقویت سیستم ایمنی بدن مقابل ویروس ایدز اثر مثبتی دارد یا خیر.

محققان تحقیقات خود را روی نوزاد میمون ها انجام دادند و دریافتند که میمون هایی که تعداد آنتی بادی های خنثی کننده بالاتری در خونشان وجود دارد بیشتر مقابل ویروس ایدز محفوظ می مانند و سلول های سفید خونی ان ها کم تر نابود می شوند.

با این تحقیق صورت گرفته محققان دریافتند که برای بالا بردن قوای سیستم ایمنی در محافظت از بدن در برابر عفونت های ویروس ایدز، می توانند با افزایش میزان آنتی بادی های خنثی کننده بدن، این اقدام را انجام دهند.

میزان انتقال HIV از مادر به جنین در کشورهای ثروتمند زیر یک درصد برآورد شده است، در حالی‌که این رقم در کشورهای فقیر آفریقا ۲۵ تا ۴۵ درصد است .

پزشکان بدون مرز می گویند : حدود ۸۷ درصد کودکان مبتلا به HIV در نواحی جنوبی صحرای بزرگ آفریقا زندگی می‌ کنند که از دریافت خدمات بهداشتی حداقل هم محروم هستند .

در محیط های پرسر و صدا کار نکنید

پژوهشگران در کانادا با تحقیق درباره شش هزار کارگر دریافتند: کار در محیط های پرسرو صدا خطر بروز بیماری های قلبی را بیش از دو برابر افزایش می دهد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  یافته های پژوهشگران همچنین حاکیست :آلودگی صوتی در محیط های کاری موجب پر فشاری خون می شود که از عوامل زمینه ساز ابتلا به بیماری های قلبی-عروقی است.

افرادی که در محیط‌های پر سرو صدا مانند کارخانه‌ها کار می‌کنند با احتمال دو برابر بیش‌تر ممکن است به بیماری‌های قلبی دچار شوند. این افراد هم‌چنین بیش‌تر دچار اضافه وزن می‌شوند و بیش‌تر به سراغ سیگار کشیدن می‌روند.

در صورتی که سن افرادی که در این محیط‌ها کار می‌کنند کم‌تر از ۵۰ سال باشد احتمال خطر تا ۴ برابر افزایش پیدا می‌‌کند. تیمی از محققان آمریکایی مطالعه‌ای را روی بیش از ۶ هزار کارمند به مدت ۵ سال انجام دادند.
آن‌ها متوجه شدند افرادی که در محیط‌های پر سرو صدا کار می‌کنند بیش‌تر دچار اضافه وزن می‌شوند و بیش‌تر به سراغ کشیدن سیگار می‌روند، اما در عوض افرادی که در محیط‌های آرام و ساکت کار می‌کنند از این عوامل بیماری‌زا دوری می‌کنند.
این رابطه به خصوص در میان کارمندانی که کم‌تر از ۵۰ سال سن داشتند بسیار به چشم می‌خورد. این کارمندان با احتمال ۴ برابر بیش‌تر ممکن بود دچار بیماری‌های قلبی شده و حتی سکته کنند.
سر و صدای زیاد در طول روز و در محیط کار می‌تواند باعث بروز احساسات منفی در انسان شود که پیام‌های شیمیایی خاصی را در بدن و در عروق قلبی منتشر می‌کنند که می‌تواند مضر باشد.
جون دیویسون از فنداسیون قلب بریتانیا در این باره گفت: این تحقیقات مشخص می‌کند که چرا برخی از افراد که در محیط‌های پر سرو صدا کار می کنند بیش از دیگران به بیماری‌های قلبی دچار می‌شوند و عمر کم‌تری دارند.
هر چه شما مضطرب‌تر باشید و میزان استرس در شما بیش‌تر باشد به همان اندازه با احتمال بیش‌تری سراغ مصرف غذاهای ناسالم می‌روید و کم‌تر ورزش می‌کنید. تمام این عوامل دست به دست هم می‌دهند و باعث می‌شوند شما زندگی ناسالم‌تری در پیش گرفته و زودتر جان خود را از دست دهید.

کوررنگی چیست ؟

کور رنگی یک بیماری ارثی وابسته به کروموزوم X مغلوب است که در مردان بیشتر دیده شده و تقریباً همیشه از مادر به پسر به ارث می رسد. (توضیح: زنان دو کروموزوم X و مردان یک کروموزوم X و یک کروموزوم Y دارند. در بیماری های وابسته به کروموزوم X مغلوب در زنان باید هر دو کروموزوم X معیوب باشند تا بیماری رخ دهد. اگر یک کروموزوم X معیوب باشد بیماری رخ نمی دهد ولی قابل انتقال به فرزندان است. در مردان معیوب بودن تنها کروموزوم X سبب بیماری می شود. بنابراین، فردی که مبتلا به کوررنگی است، مادرش یا مبتلا به کور رنگی است و یا ناقل بیماری.) در این اختلال کروموزومی سلول های مخروطی در شبکیه که مسئول درک رنگ هستند دچار اختلال هستند و به همین دلیل بیمار رنگ ها را درست تشخیص نمی دهد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  کور رنگی ممکن است بر اثر بیماری های عصب بینایی یا شبکیه نیز رخ دهد. در این موارد، فقط چشمی که مشکل دارد دچار کور رنگی می شود و بیماری در طول زمان تشدید می گردد بطوریکه ممکن است تبدیل به کوررنگی کامل شود که در آن بیمار دیدی خاکستری دارد. این بیماران معمولاً در تشخیص آبی و زرد مشکل دارند.

کوررنگی یک بیماری اختلال ارثی است که در آن فرد قادر به تشخیص یک یا برخی رنگ‌ها نمی‌باشد. سلول‌های مخروطی چشم افراد کوررنگ فاقد رنگ‌دانه‌هایی هستند که موجب دیدن رنگ‌ها می‌شوند. به همین دلیل این افراد برخی رنگ‌ها را به شکل طیفی از رنگ‌های خاکستری و سیاه می‌بینند.

کوررنگی انواع مختلفی دارد که شایع‌ترین آن‌ها عدم توانایی در تشخیص رنگ سبز و قرمز از یکدیگر است .
کوررنگی در سال ۱۷۹۴ توسط شیمی‌دان بریتانیایی، جان دالتون، که خود به آن مبتلا بود کشف شد. با این حال علت آن تنها با پیشرفت علم ژنتیک در قرن بیستم مشخص شد. این اختلال به افتخار دالتون دالتونیسم نیز نامیده می‌شود، هرچند نام علمی آن Dyschromatopsia می‌باشد.

 در جامعه حدود    ۵  تا ۸ درصد آقایان  و ۰.۵ درصد خانم ها کوررنگ متولد می گردند. به عبارت دیگر از هر ۱۲مرد یک نفر و از هر ۲۰۰ زن یک نفر اختلال دیدرنگ دارند.

کور رنگی شرایطی است که در آن بعضی رنگ های خاص توسط فرد قابل تشخیص نیستند. کور رنگی این نیست که فردی که کوررنگی قرمز سبز دارد چمن هارا قرمز می بیند، گرچه دی کرومات ها اغلب این دورنگ را با هم اشتباه می کنند و چراغ قرمز ترافیک برای آنها شبیه لامپهای سدیمی و چراغ سبز شبیه لامپهای سفید کثیف می باشد .

 کور رنگی معمولا ارثی است و البته می تواند بر اثر آسیب چشم / عصب یا مغز یا قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص نیز رخ دهد.
نوع کور رنگی سبز / قرمز معمولا شایع تر است و فرد در تشخیص رنگ های سبز و قرمز دارای مشکل می باشد.
نقص دیگر کور رنگی آبی / زرد است. البته تست مناسبی برای تشخیص آن وجود ندارد.
کور رنگی در مردان شایع تر است( ۸ـ۱۲ % )
دکتر جان دالتون در سال ۱۷۹۸ اولین مطلب علمی خود را راجع به این بیماری نوشت.
● عوامل غیر عادی با کور رنگی ارتباط دارند
به خاطر کار دکتر دالتون نوع خاصی از کور رنکی deuteranopia نامیده می شود.
( در این نقص فوتو رسپتور های نوری رنگ سبز حضور ندارند .)
مزیت افراد کور رنگ ـ آنها در تشخیص وسایل استتار شده ی جنگی نسبت به افراد سالم دارای مزیت اند .
و هم چنین افراد مونو کرو مات در ۵ دقیقه ی ابتدایی عادت به تاریکی در شرایط دید شب دارای مزیت اندکی می باشند!!
شبکیه ه چشم انسان دارای ۲ نوع سلول می باشدـ راد و کان سلول های راد در نور کم فعال می شوند . و سلول های کان در نور معمولی.
۳ نوع سلول کان وجود دارد که دارای پیگمان های متفاوتی هستند و سلول های کان وقتی فعال می شوند که پیگمان ها نور را جذب کنند. هر گونه اختلالی در این سلول ها و ساز و کار آ نها و یا عدم حضور آ نها می تواند باعث به وجود امدن یکی از انواع کور رنگی شود .
● طبقه بندی
▪ اکتسابی
▪ ارثی
۱) مونو کرو ماسی
۲) دی کروماسی
۳) تری کرو ماسی غیر عادی
Monochromacy همان کور رنگی کامل است. که بسیار نادر و به ندرت رخ می دهد .
و زمانی است که ۲ یا هر ۳ پیگمان های سلول کان غایب هستند .
که خود شامل راد مونو کرو ماسی ( همراه با دید کم و نیستاگموس و فوتو فوبیا) و کان مونو کرو ماسی ( همراه با دید و electoretinogram, electrooculogram نرمال) می باشد .
Dichromacy نقص نسبتا شدید تر که یکی از ۳ مکانیسم رنگی کار نمی کنند.
و شامل Protanopia که فوتورسپتور قرمز به طور کامل غایب است . و Deuteranopia که فوتو رسبتور های سبز حضور ندارند . وTritanopia که عدم حضور پیگمان های آبی است و بسیار نادر است.
در نوع Anomalous trichromacy حساسیت طیفی یکی از ۳ پیگمان تغییر کرده است . و شامل Protanomaly و Deuteranomaly و Tritanomaly می باشد که به ترتیب حساسیت طیفی فوتو رسپتورها ی قرمز سبز و آبی / زرد تغییر کرده است.
● درمان
به طور کلی درمان خاصی وجود ندارد گرچه بیمار می تواند از فیلتر های رنگی و یا لنزهای تماسی برای بهتر تشخیص رنگ ها استفاده کند .
اپتومتریست ها اغلب برای بیمار یک لنز تماسی با تینت قرمز را تجویز می کنند که بر روی چشم غالب بیمار قرار داده می شود . و این لنز به بیمار اجازه می دهد که از پس تستهای خاصی که برای بدست آوردن شغل خاصی است به خوبی بر بیاید.
تاثیر پوشیدن این لنز ها مانند استفاده از عینک های سبز/قرمز ۳ بعدی است.
البته نرم افزار های کامپیوتری خاصی مانند Gnome Desktop نیز امروزه به این گونه بیمارها کمک شایانی می کنند. با توسط این رم افزار بیمار می تواند رنگ خاصی را روشن یا خاموش کند .

ماموگرافی چیست؟

ماموگرافی یک نوع خاص از تصویربرداری است که از اشعه ایکس با کم دز برای بررسی پستانها استفاده می شود.آزمون ماموگرافی، که ماموگرام نامیده می شود، به منظور تشخیص زودرس بیماری های پستان در زنان می باشد. اشعه ایکس یک آزمون پزشکی غیرتهاجمی است که به پزشک در تشخیص و درمان کمک می کند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  دو تا از پیشرفتهای ماموگرافی شامل ماموگرافی دیجیتال و تشخیص به کمک کامپیوتر(CAD) است . دیجیتال ماموگرافی یک سیستم ماموگرافی می باشد که دتکتورهای جامد جانشین فیلمهای معمول X-ray شده اند و می تواند اشعه ایکس را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل کند و این سیگنال الکتریکی برای تشکیل تصویر بر روی اسکرین کامپیوتر مورد استفاده قرار می گیرد و تصاویر بر روی فیلم های مشابه ماموگرام های معمولی به چاپ خواهد رسید.

سیستم CAD (تشخیص به کمک کامپیوتر) از یک تصویر ماموگرافیک دیجیتالی شده استفاده می کند که می تواند از یک فیلم ماموگرافیک معمولی یا یک ماموگرام دیجیتالی استفاده شده باشد. نرم افزار کامپیوتر در مناطق آبنرمال به دنبال دانسیته، توده یا کلسیفیکاسیونی می گردد که بیانگر سرطان می باشد. سیستم CAD این مناطق را هایلایت کرده و در واقع هشداریست برای رادیولوژیست تا در این منطقه بررسی بیشتری کند.

موارد استفاده از این آزمون چیست؟

ماموگرافی ابزاری برای بررسی سرطان پستان در زنان می باشد که هیچ علائمی ندارند و همچنین در زنانی که علائمی همچون توده، درد یا ترشح از نوک پستان را دارند.

ماموگرافی آزمایشی:

ماموگرافی نقش اصلی را در تشخیص اولیه سرطانهای پستان بازی می کند. زیرا این آزمون می تواند تغییرات به وجود آمده در بیمار را در طی ۲ سال اخیر نشان دهد، قبل از اینکه بیمار یا پزشک آن را احساس کنند. دپارتمان سلامت و خدمات بشر، انجمن سرطان در آمریکا، انجمن پزشکی آمریکا و دانشگاه رادیولوژی در آمریکا پیشنهاد  انجام ماموگرافی سالیانه بعد از شروع سن ۴۰ سالگی را می دهند. بررسی ها نشان می دهد که ماموگرام های سالیانه به تشخیص زودتر سرطانهای پستان هنگامی که آنها قابل درمان هستند، کمک می کند. موسسه ملی سرطان(NCI) افزود، زنانی که سرطان پستان دارند یا آنهایی که ریسک بالایی به علت پیشینه ژنتیکی شان در سرطان پستان دارند باید توصیه های پزشکی را دنبال کرده که آیا باید آزمون ها را قبل از سن ۴۰سالگی شروع کنند و باید دفعات تکرار آزمون را در طول یک سال از پزشک خود جویا شوند.

ماموگرافی تشخیصی:

ماموگرافی تشخیصی به منظور ارزیابی بیماران از روی علائم کلینیکی شان می باشد- مثل توده یا توده هایی در پستان- که ممکن است توسط خود بیمار یا پزشک ایشان مشخص شده باشد. ماموگرافی تشخیصی ممکن است بعد از ماموگرافی آزمایشی انجام شود تا مناطق درگیر برروی آزمون بررسی شوند.

چگونه برای این آزمون آمادگی پیدا کنیم؟

قبل از انجام ماموگرافی توصیه شده است تا علائم جدید یا مشکلات داخل پستان خود را با پزشک خود در میان بگذارید. به علاوه پزشک خود را از هر گونه جراحی پیشین، مصرف هورمون و سابقه فامیلی یا شخصی در سرطان پستان آگاه سازید. در صورت حساس شدن پستانها در دوران ماهیانه، برنامه انجام ماموگرافی را یک هفته قبل از دوره ماهیانه خود قرار ندهید. بهترین زمان برای انجام ماموگرافی یک هفته بعد از دروه ماهیانه می باشد. همیشه دکتر یا تکنولوژیست خود را قبل از انجام آزمون، از احتمال بارداری خود آگاه سازید.

انجمن سرطان در آمریکا پیشنهاد می دهد:

در روز آزمون از دئودورانت، پودر تالک(پودر بچه) یا لوسیون برای قسمت زیر بغل و یا زیر پستاهایتان استفاده نکنید.
هر گونه مشکل یا علامت بیماری را برای تکنولوژیست خود شرح دهید.
در صورت امکان، ماموگرافیهای قبلی را در زمان انجام آزمون با خود به همراه داشته باشید.
X-Ray فرمی از تشعشع است مثل نور یا امواج رادیویی، که از میان اجسام از جمله بدن عبور می کند. اشعه ایکس در قسمتی از بدن که تحت آزمون است به دقت قرار گرفته و دستگاه اشعه ایکس، اشعه را تولید می کند که بعد از عبور از بدن تصویر را بر روی فیلم فوتوگرافیک یا صفحه دیجیتال تصویر ثبت خواهد شد.

قسمتهای مختلف بدن مقدار متفاوتی از اشعه را جذب خواهند کرد. استخوانهای متراکم مقدار بیشتری دز را جذب می کنند در صورتیکه بافت نرم مثل، ماهیچه ها، چربی یا ارگانها، اشعه بیشتری را عبور می دهند. در نتیجه استخوانها سفید و بافت نرم به صورت سایه ای از خاکستری و هوا سیاه ظاهر خواهد شد.

این آزمون چگونه انجام می پذیرد؟

ماموگرافی در بیماران سرپایی انجام می شود. در طول ماموگرافی، تکنولوژیست پستان شما را در دستگاه ماموگرافی تنظیم کرده. پستان شما بر روی یک صفحه خاص قرار گرفته و به وسیله یک صفحه عموما” از جنس پلاستیک فشرده خواهد شد.

تکنولوژیست بتدریج پستان شما را فشرده خواهد کرد. فشاردگی روی پستان بسیار مهم است زیرا:

ضخامت پستان را در همه قسمتها یکنواخت خواهد کرد تا بافت به خوبی مورد ارزیابی قرار گیرد.
بافت را گسترش داده تا حتی آبنرمالی های کوچک هم از دید پنهان نمانند.
باعث می شود تا از دز کمتری استفاده شود، زیرا ضخامت کمتری از بافت مورد تصویر برداری قرار خواهد گرفت.
پستان را ثابت نگه داشته تا کدورت تصویر را به علت حرکت کاهش دهد.
اسکترهای اشعه ایکس را کاهش داده تا شفافیت تصویر بالا رود.
در طول پرتودهی تکنولوژیست پشت یک دیوار سربی یا یک محافظ پلاستیکی خواهد ایستاد.
نماهای روتین شامل تصاویر از بالا به پائین و نماهای مایل می باشد. این تصاویر برای پستان دیگر نیز تکرار خواهد شد. در طول آزمون ثابت بایستید و نفستان را برای چند لحظه نگه دارید.

وقتی آزمون تمام شود، از شما خواسته می شود تا زمان آماده شدن و مشخص شدن درستی تصاویر صبر کنید. آزمون ۳۰-۱۵دقیقه طول خواهد کشید.

در طول آزمون چه احساسی خواهیم داشت؟

شما در ناحیه پستان احساس فشار می کنید زیرا که به وسیله صفحه فشرده شده است. بعضی از خانمها باپستان های حساس شاید احساس ناراحتی کنند. اگر در هنگام فشردن پستان درد خیلی بیشتر شد، تکنولوژیست را با خبر کنید.

چه کسی عکسهای تهیه شده را تفسیر خواهد کرد؟

رادیولوژیست آزمون را بررسی کرده و عکسها را تحلیل می کند و گزارشی از نتیجه را برای پزشک شما خواهد فرستاد.

مزایای این آزمون در مقابل معایب چیست؟

مزایا:

تصویربرداری از پستانها توانایی پزشک را در تشخیص تومورهای کوچک زیاد می کند. زمانی که سرطانها کوچک هستند، احتمال درمان و معالجه خیلی زیاد است.
استفاده از ماموگرافی آزمایشی احتمال تشخیص آبنرمالی های کوچک در بافت های در حال رشد محبوس در مجاری شیری افزایش می یابد. این تومورهای اولیه اگر در مراحل اولیه برداشته شوند هیچ گونه صدمه ای به بیمار نخواهد زد و ماموگرافی تنها روش اثبات و تشخیص این تومورها است. ماموگرافی همچنین برای تشخیص انواع سرطانهای پستان مثل سرطانها تهاجمی مجاری و لوبولی سودمند است.
هیچ تشعشعی بعد از آزمون در بدن بیمار بعد از آزمون باقی نمی ماند.
تشعشع عموما” هیچ اثر جانبی در رده های تشخیصی ندارد.
معایب:

همیشه احتمال کمی برای ابتلا به سرطان در مورد تشعشعات شدید پرتوی وجود دارد. ولی مزایای ذکر شده در مورد کشف تومورها ارزشمندتر از این احتمال کم می باشد.
دز تشعشعی موثر از یک ماموگرافی در حدود ۷/۰ mSv است که مشابه میانگین تشعشع دریافتی حاصل از امواج پس زمینه در طول سه ماه برای یک شخص عادی می باشد.
ماموگرافی با جواب مثبت کاذب. ۱۵-۵% از ماموگرافی ها نیازمند آ‌زمایشات بیشتر مثل ماموگرافی های اضافی یا سونوگرافی می باشند. بیشتر این آزمونها نرمال خواهند بود. اگر مورد آبنرمالی پیدا شود، پیگیری و بیوپسی ممکن است انجام شود. بیشتر بیوپسی ها عدم وجود کنسر را اثبات می کنند. احتمال داده می شود که خانمهایی که سالیانه ماموگرافی مثبت را در سالهای بین ۴۰ و ۴۹ سال انجام داده اند با احتمال ۳۰% ممکن است در این دهه ماموگرافی مثبت با جواب کاذب داشته باشند.

اصول ماموگرافی
مقدمه و تاریخچه ظهور
میزان ابتلا به سرطان سینه در جهان در حال افزایش است . در ایالت متحده از هر ۸ زنی که تا سن ۹۵ سالگی عمر می کنند ، یکنفر به این سرطان مبتلا می شود . این سرطان یکی از معمولترین سرطانهای تشخیص داده شده در زنان می باشد و مرگ ناشی از سرطان سینه ، بیشتر در سنین ۱۵ تا ۵۴ سالگی در زنان دیده می شود . البته درصد مرگ و میر ناشی از سرطان ریه در زنان بیشتر است نسبت به سرطان سینه . تحقیقات ،‌ آشکار کردن ایتولوژی دقیق سرطان سینه را رد می کند و تنها تعداد کمی از فاکتورهای اصلی مانند تاریخچه فامیلی شناخته شده اند که باعث افزایش ابتلا به سرطان سینه در زنان می شوند . البته هنوز هم تعداد زیادی از زنانی که به سرطان سینه مبتلا می شوند هیچ سابقه بیماری در خانواده خود ندارند .
علیرغم تعداد زیاد مبتلایان به سرطان سینه ، این سرطان قابل درمان می باشد . زیرا این سرطان اگر زود تشخیص داده شود قابل درمان خواهد بود . تلاشها در این زمینه مستقیماً‌ به سوی گسترش تصویربرداری از سرطان سینه و راههای تشخیص زودتر بوده است .
ماموگرافی مهمترین نوع آوری در کنترل سرطان سینه می باشد ،‌ از زمانی که ماستکتومی رادیکال توسط Halstead در سال ۱۸۹۸ معرفی شد . هدف اولیه از انجام ماموگرافی ، تشخیص سرطان سینه می باشد ،‌ پیش از اینکه علائم سرطان بروز کند . تشخییص سریع و درمان باعث افزایش نسبت زنده ماندن می شود . در نتیجه بلاخره درصد مرگ و میر ناشی از سرطان سینه در زنان آمریکائی کاهش یافت .
پیش از اینکه جراحی ماستکتومی رادیکال ابداع گردد ، سرطان سینه یک بیماری کشنده تلقی می شد . تنها کمتر از %۵ از زنان بعد از تشخیص سرطان سینه بمدت ۴ سال زنده ماندند و حدود %۸۰ از جراحیهای سرطان سینه دوباره عود می کرد .
اما ماستکتومی رادیکال درصد زنده ماندن را از %۵ به %۴۰ افزایش داده و میزان عود سرطان را تقریباً به %۱۰ کاهش داده است . اگر چه این عمل مطمئناً یک جهش بزرگ بسمت جلو بود اما تا ۶۰ سال بعد از آن هیچ پیشرفتی در جهت بالا بردن نسبت زنده ماندن در زنان مبتلا به سرطان سینه بوقوع نپیوست . با اینکه یکسری دستورالعمل ها ( management ) ابداع شد و تا امروز نیز ارزش خود را حفظ کرده است :
۱- بیماران در مراحل اولیه پیدایش بیماری ، به درمان پاسخ بهتری می دهند.
۲- بیماران در مراحل پیشرفته ،‌ ضعیفتر عمل می کنند .
۳- تشخیص زودتر ، شانس بهتری برای زنده ماندن است .
با در نظر گرفتن این اصول ، تئوری برداشتن توده قابل لمس درسینه برای درمان سرطان درحال گسترش بود و مشخص شد که معاینات دقیق فیزیکی راهی است برای تشخیص زودرس سرطان سینه . با این حال در بسیاری از موارد ، سرطان سینه تا رسیدن به مرحله پیشرفته تشخیص داده نمی شود . این نتیجه با آمار ملامت انگیز نسبت به زنده ماندن در افراد مبتلا به سرطان سینه ارتباط دارد و اینکه برای تشخیص سریع سرطان سینه به ابزاری نیاز می باشد .
شکل  ماموگرافی این نیاز را برآورده کرده است .
در سال ۱۹۱۳ ، Soloman ( فیزیکدان آلمانی ) تظاهرات رادیوگرافیکی سرطان سینه را گزارش کرد .
او مکانیزم چگونگی انتشار سرطان سینه را توضیح داد . اولین کلیشه رادیوگرافی از سینه تشخیص زنده توسط kleinschmidt ساخته شد و در سال ۱۹۲۷ در کتاب مرجع پزشکی آلمانی نمایش داده شد و در دهه ۳۰ در آمریکای جنوبی ، ایالات متحده و اروپا ماموگرافی شروع شد . استفاده از ماموگرافی برای تشخیص سرطان سینه کمتر مورد توجه قرار گرفت .
این کار توسط چند تن از مهندسین از جمله  le Borgne از اورگوئه ، Gershon – cohen از ایالات متحده و Gros از آلمان ادامه داده شد و چندین تکنیک کلینیکی از تصویربرداری ماموگرافی منتشر شد . در آن زمان اهمیت میکروکلیسفیکاسیون بسیار تحت مطالعه بود .
در میانه دهه ۵۰ ، ماموگرافی بعلت ظرافتهایی مانند تیوب اشعه x باولتاژ پائین با آند از جنس مولیبدن و جزئیات بالا ، فیلم رادیولوژی صنعتی ، بعنوان یک وسیله کلینیکی واقعی تصور می شد . در این زمان ، Egan از ایالات متحده و Gros از آلمان بخاطراستفاده از ماموگرافی برای تشخیص و ارزیابی سرطان سینه به شهرت رسیدند . زیروگرافی در دهه ۶۰ توسط  Wolfc و Ruzicka ابداع شد . زیروگرافی در مقایسه با فیلم صنعتی x-ray دوز دریافت شده توسط شخص را کاهش داد .
با دستیابی به یافته های فیزیکی بسیاری ، تصاویر زیروگرافی برای درک و ارزیابی آسانتر شدند و زیروماموگرافی بطور وسیعی برای ارزیابی بیماری سینه مورد استفاده قرار گرفت . از این زمان بود که اولین تلاشها برای تصویربرداری عمومی شروع شد .
ترکیبی از رزولوشن بالا ، فیلمهای x-ray با سرعت بالا و صفحات فولی ، اولین بار توسط شرکت DuPont معرفی شد . چنانکه میزان پرتوگیری بیمار به مقدار زیادی کاهش پیدا کرد . ترکیب فیلم – صفحه در سال ۱۹۷۵ توسط دو شرکت DuPont و Kodak بهبود یافت . در این زمان فیلمهایی با کیفیت بسیار بالا تولید می شد در حالیکه پرتوگیری بیمار نیز کاهش پیدا کرده بود . در این سال فیلمهایی با دوز پائین تر ، تکنیک بزرگنمایی و استفاده از گرید برای کاهش پرتوهای ثانویه ( Scatter ) معرفی شدند .
امروزه ثابت شده که ماموگرافی با کیفیت بالا ، معاینات دقیق فیزیکی ، چک آپهای ماهانه سینه توسط خود شخص ( BSE ) باعث بهتر آشکار شدن سرطان سینه در مراحل ابتدایی میشود . یعنی در مراحلی که سرطان قابل درمان می باشد .
پروژه Breast Cancer Detection Demonstration Project (BCDDP )  در سال ۱۹۷۳ انجام شد . در این پروژه ۲۸۰۰۰۰ زن در سال برای مدت ۵ سال از ۲۹ ناحیه از ایالات متحده مورد عکسبرداری قرار گرفتند . این پروژه توسط شرکتهای ( American cancer society ) ACS و NCI ( National Cancer Institute ) انجام شد .
در این پروژه ثابت شد که معاینات بالینی ، عکسبرداری ، ماموگرافی و BSE به تشخیص زودتر سرطان کمک می کند و بیشتر از ۴۱% از بیماران مبتلا به سرطان فقط با ماموگرافی مشخص شدند و حتی درصد بیشتری از افراد مبتلا به سرطان سینه در مراحل ابتدایی ، توسط ماموگرافی شناسایی شدند . اگر چه پروژه موفق طراحی نشده بود تا ثابت کند که تشخیص سریع و زودرس سرطان سینه باعث افزایش نسبت زنده ماندن می شود اما دلیل محکمی شد تا در کشورهای Nether land و سوئد و آلمان کنترلهای علمی دقیقی انجام شود که نشان داد تشخیص زودرس سرطان سینه باعث بالا رفتن نسبت علاج پذیری آن می شود .
سازمان بیمه سلامتی در نیویورک نیز با انجام ماموگرافی برروی زنان بالای ۵۰ سال ثابت کرد که تشخیص زودرس سرطان سینه ، نسبت مرگ و میر را کاهش می دهد .
هدف MQSA این بود که ماموگرافی با کیفیت بالا و با بهترین شرایط قابل قبول توسط کسانیکه مسئولیت کامل برای انجام کار را پذیرفته اند انجام پذیرد .

Risk factor ها :
ارزیابی کردن احتمال خطر در زنان برای گسترش سرطان سینه یک پروسه پیچیده است . تاریخچه عود بیمار برای تعیین کردن علتهای نهانی باید مشخص شود . رادیولوژیست این علتها را بعد از انجام ماموگرافی و گزارش آن ، تصور می کند .
به جز جنسیت فاکتورهای موثر بر ابتلا به سرطان سینه عبارتند از : سن ، سابقه فامیلی و تاریخچه هورمونی
۱- سن :‌درصد ابتلا به سرطان سینه با بالا رفتن سن ، افزایش می یابد .
۲- سابقه فامیلی : خانمی که دختر ، خواهر و یا مادرش قبلاً مبتلا به سرطان سینه شده اند بخصوص در سنین پائین ، ریسک بالایی برای مبتلا شدن دارند . اگر چه مطالعات نشان داده است که تنها ۶/۱۳% از افراد مبتلا به سرطان سینه دارای سابقه فامیلی هستند .
۳- تاریخچه هورمونی : هورمونها در طول مدت رشد ، قاعدگی و شیردهی تحت تاثیر بافت غده ای سینه هستند ، اگر چه مقدار هورمون در آغاز یائسگی کاهش می یابد . در نتیجه بافت غده ای سینه حساسیت بیشتری دارد به  carcinagens   در طول   menarch .
زنانی احتمال بالایی برای مبتلا شدن به سرطان سینه را دارند که در سنین پائین قاعده شده اند ( شروع قاعدگی قبل از سن ۱۲ سالگی ) یا دیر یائسه شده اند ( بعد از ۵۲ سالگی ) و یا تولد اولین نوزادشان بعد از ۳۰ سالگی بوده است .
ماموگرافی تشخیصی
ماموگرافی تشخیصی چیست ؟
ماموگرافی تشخیصی یک رادیوگرافی از پستانهابرای رد یا تایید شکایات یا آبنرمالیهای پستان است  که در معاینات فیزیکی یا ماموگرافی معمولی تشخیص داده شده است . ماموگرافی تشخیصی از نظر تعداد نماهای ( view ) گرفته شده با ماموگرافی معمولی متفاوت است از این نظر که تعداد نماها در ماموگرافی تشخیصی بسیار بیشتر از ماموگرافی معمولی است ( در ماموگرافی معمولی فقط دو نما انجام میشود ) . بنابراین ماموگرافی تشخیصی وقت و هزینه بیشتری در بر دارد .
هدف ماموگرافی تشخیصی
هدف تشخیص دقیق سایز ( اندازه ) و موقعیت ( مکان ) آبنرمالیهای پستان و به تصویر کشیدن بافت اطراف توده می باشد .
در بسیاری از موارد ماموگرافی تشخیصی به تشخیص آبنرمالیهای خطرناکی که بسیار شبیه بافت غیر کانسر هستند کمک می کند . وقتی تشخیص بین کانسر و غیر کانسر مقدور نباشد رادیولوژیست توصیه می کند که بیمار ۶ ماه بعد یک ماموگرافی معمولی به عمل آورد . اگر در ماموگرافی تشخیصی به وجود آبنرمالی مشکوک شدیم ممکن است معاینات تکمیلی از پستانها مثل سونوگرافی یا بیوپسی توصیه شود . بیوپسی تنها راه مطمئن برای تشخیص کانسر سینه در زنان است .

چه نماهایی در ماموگرافی تشخیصی گرفته می شود
نماهای معمولی در ماموگرافی تشخیصی شامل نمای کرانیوکودال(CC) ، نمای ابلیک لترال داخلی ( MLO ) و نماهای اضافه مورد نیاز برای موارد خاص . این نماها شامل نمای لترال داخلی LM ( برای هر طرف ) از طرفین به سمت مرکز ریه chest ، و نمای داخلی خارجی ML از مرکز ریه به سمت خارج ریه بزرگنمایی نمای CC ، و دیگر نماهای اختصاصی ماموگرافی مثل نماهای بزرگنمایی شده و کمپرس شده می باشد .
چه آبنرمالیهایی توسط ماموگرافی تشخیصی قابل تشخیص می باشد ؟
ماموگرافی موارد تشخیص متعددی دارد ، دو تا از مهمترین موارد : تشخیص کلیسفیکاسیونها و توده ها Masses می باشد . کلیسفیکاسیونها ذرات معدنی اضافی در بین نسوج پستان هستند که در کلیشه ماموگرافی به صورت ذرات سفید فضاگیر دیده می شوند . دونوع کلسیفیکاسیون وجود دارد :
۱- ماکروکلیسفیکاسیون ، ۲- میکروکلیسفیکاسیون
Mass: تجمعی از گروه سلولها که از بافت اطرافشان سخت تر ( dens ) هستند .
cyst : کیسه ای از مایع است که ممکن است به صورت mass در ماموگرافی دیده شود . ممکن است از سونوگرافی برای تشخیص بین cyst و mass های مایع استفاده کنند .
کلیسیکاسیونها ، توده ها masses ، و دیگر مواردی که ممکن است در ماموگرام دیده شوند ؟
میکروکلیسفیکاسیونها : ذرات خیلی ریز( کمتر از ۵۰/۱ inch یا کسری از میلیمتر ) کلسیم در پستان هستند  . وقتی که تعداد زیادی از میکروکلیسفیکاسیونها در یک ناحیه دیده شوند احتمال یک کانسر کوچک وجود دارد . تقریباً نیمی از کانسرهای تشخیصی داده شده با ماموگرافی به صورت تجمعی از میکروکلیسفیکاسیون ظاهر می شوند . میکروکلیسفیکاسیون ها مهمترین علامت مشترک در کارسینومایin situ مجاری پستان می باشند . ( یک کانسر زود هنگام مجاری پستان ). تقریباً ۹۰% کارسینومای in situ مجاری پستان با میکروکلیسفیکاسیونها همراه هستند . میکروکلیسفیکاسیونها همیشه نشان دهنده یا علامت کانسر نیستند . شکل و اندازه میکروکلیسفیکاسیون ها به رادیولوژیست کمک می کند تا کانسر را تشخیص دهد .
در بعضی از موارد کلیسفیکاسیون ها نشان می دهند که نیازی به بیوپسی وجود ندارد . در عوض ، پزشک ممکن است یک ماموگرافی بعد از ۶ ماه را توصیه کند . در بقیه موارد ، میکروکلیسفیکاسیون ها خیلی مشکوک هستند و بیوپسی توصیه می شود . فقط حداکثر ۱۷% از کلیسفیکاسیون های بیوپسی شده کانسر هستند . رادیولوژیست ممکن است شکل کلیسفیکاسیون ها را به صورت pleomorphic یا polymorphic در ریپورت ماموگرافی گزارش کند .
ماکروکلیسفیکاسیونها :
ذرات سخت کلسیمی هستند که معمولاً با cyst های تغییر شکل یافته یا با نسوج مرده تغییر شکل یافته پستان همراه هستند ، مثل عروق کلسیفیه شده قدیمی . ضایعات کهنه یا تورم ها . ماکروکلیسفیکاسیونها معمولاً غیر کانسری هستند و بیوپسی توصیه نمی شود . ماکروکلیسفیکاسیونها در ۵۰% در زنان بالای ۵۰ سال دیده می شوند .
توده ها masses :
تغییر مهم دیگری که در ماموگرام دیده می شوند ، masses ( توده ها ) هستند که ممکن است با یا بدون کلیسفیکاسیون ها باشند . یک توده یا mass تجمعی از سلولها است که از بافت اطراف خود سخت تر (dense) است . یک کیست ( cyst ) ( تجمع غیر سرطانی از مایع در پستان ) ممکن است به صورت یک توده mass در ماموگرام دیده شود . کیست cyst نه در معاینات فیزیکی به تنهایی و نه در ماموگرافی به تنهایی قابل تشخیص می باشد حتی اگر علائم مشخص کننده cyst وجود داشته باشد . برای اطمینان از اینکه توده cyst است سونوگرافی از پستان و Aspiration با سوزن توصیه می شود . مثل تمام مواردی که همراه با کلیسفیکاسیون هستند یک توده mass ممکن است که به علت موارد کانسری یا غیر کانسری باشد .
بعضی از توده ها ممکن است با ماموگرافی های دوره ای تشخیص داده شوند در حالیکه برای بعضی دیگر از توده ها ممکن است بیوپسی توصیه شود . شکل و اندازه و همچنین شکل لبه های توده ( mass ) به رادیولوژیست برای رد یا تائید کانسر کمک می کند . ماموگرافی های قبل بسیار موثرند و از بیوپسی های غیر ضروری ممانعت به عمل می آورد . بنابراین به همراه داشتن ماموگرافی های قبل توسط بیمار خیلی مهم است به خصوص اگر بیمار بخواهد از متد دیگری از ماموگرافی استفاده کند .
Density :
بافت غده ای پستانها یا سفتی های پستانها به صورت مناطق سفید رنگ در فیلم ماموگرافی دیده می شوند .
عموماً ، زنان جوان پستانهای سفت تری نسبت به زنان مسن تر دارند . در ماموگرافی سفتی های پستان به سختی از میکروکلیسفیکاسیونها و دیگر توده ها قابل تشخیص می باشند ، زیرا آبنرمالهای پستان به صورت مناطق سفید رنگ در ماموگرام دیده می شوند . بعد از یائسگی بافت غده ای پستانها توسط چربی جایگزین می شوند به همین دلیل آبنرمالیها در ماموگرافی به آسانی قابل تشخیص می شوند بنابراین اکثر پزشکان ماموگرافی سالانه رادیوگرافی قبل از سن ۴۰ سالگی توصیه نمی کنند مگر اینکه احتمال کانسر پیشرفته در آنان زیاد باشد . قانوناً مراکز ماموگرافی باید یک گزارش دقیق از ماموگرافی در طی ۳۰ روز از زمان ماموگرافی به بیمار ارائه دهند . این گزارش یک کپی از ریپورت رادیولوژیست نیست ، بلکه یک مدرک جداگانه ای است که به طور واضح وجود آبنرمالی و اطلاعات عمومی درباره آن را توضیح می دهد . خانمی که مستقلاً خودش مراجعه کرده است باید همچنین یک کپی از ریپورت رادیولوژیست را دریافت کند . این نامه همچنین لزوم تصویربرداری های تکمیلی یا بیوپسی را مشخص می کند . خانمها اگر این نامه به دستشان نرسد باید با مرکز ماموگرافی تماس بگیرند .
دیگر آزمایشات یا پروسه ها که ممکن است برای رد یا تائید آبنرمالیهای سینه انجام شود :
ماموگرافی به تنهایی نمی تواند تشخیص دهد که ضایعه آبنرمال کانسر است . اگر چه بعضی از آبنرمالیها ممکن است malignancy باشند. اگر ماموگرافی احتمال خیلی قوی کانسر را بدهد ، تصویربرداری تکمیلی یا بیوپسی توصیه می شود .در بیوپسی پستان ، بافت برداشته شده از پستان در زیر میکروسکوپ آزمایش می شود ، این تنها راه تشخیص قطعی کانسر پستان است . بین ۶۵% تا ۸۰% از بیوپسی ها غیر کانسری هستند .
دیگر آزمایشات تصویربرداری که ممکن است توصیه شوند شامل :
- سونوگرافی : مخصوصاً برای تشخیص cyst ها از توده ها
- MRI پستان : مخصوصاً برای پستانهایی که با عمل زیبایی پرشده اند ( implant ).
- بقیه آزمایشات مثل پزشکی هسته ای یا T – scan .
- داکتوگرافی : یا گرافی از مجاری پستان که گاما galactography خوانده میشود . که ماموگرافی با یک ماده حاجب مخصوص است برای نشان دادن مجاری پستان . داکتوگرافی برای تشخیص علت آبنرمالیهای نوک پستان و تشخیص introductal papilloma بسیار با ارزش است