مطالب علمی - پزشکی

پژوهشگران می گویند نتایج یک نظر سنجی جدید نشان داده است اکثریت مردان نسبت به خطر بروز سرطان سینه در مردها  آگاهی ندارند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از هلت دی  ،  از آنجا که سرطان سینه در مردان شایع نیست اغلب از سوی رسانه‌ها، ‌جوامع و جامعه مراقبت‌های بهداشتی نادیده گرفته می‌شود.

این نظر سنجی حاکیست، ۸۰ درصد از مردانی که در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان سینه هستند نمی‌دانند که مردان هم ممکن است به این سرطان مبتلا شوند و علاوه بر این پزشکان کمتر درباره احتمال بروز سرطان سینه در مردان هشدار می‌دهند.

متخصصان در این زمینه با ۲۸ مرد گفت‌وگو کردند که به دلیل حداقل یک مورد وابستگی خونی و سابقه ابتلا به سرطان سینه در خانواده مادری به شدت در معرض ابتلا به این سرطان بودند.

دکتر ایلیین توماس، استادیار دانشکده پرستاری در دانشگاه کلورادو در این باره گفت: این نظر سنجی اولین گام به سوی افزایش آگاهی و درک مردان درباره احتمال بروز این سرطان در جنسیت آنها است.

مائورین شاون کندی، سردبیر مجله «پرستاری» نیز در این رابطه خاطر نشان کرد: از آنجا که سرطان سینه در مردان شایع نیست اغلب از سوی رسانه‌ها، ‌جوامع و جامعه مراقبت‌های بهداشتی نادیده گرفته می‌شود.

طبق اطلاعات انستیتو ملی سرطان در آمریکا کمتر از یک درصد از مبتلایان به سرطان سینه را مردان تشکیل می‌دهند که اغلب بین ۶۰ تا ۷۰ ساله هستند.

نتایج این تحقیق در مجله آمریکای «پرستاری» به چاپ رسیده است .

سرطان پستان در مردان بیماری خیلی نادری است. این امر احتمالا مربوط به میزان کمتر بافت پستانی و نیز این واقعیت است که مردان مقادیر کمتری از هورمون هایی همچون استروژن راکه مشخص شده ایجاد سرطان پستان در زنان را تحت تاثیر قرار می دهد ، تولید می کنند. بهر حال از هر ۱۰۰ مورد سرطان سینه تنها یک مورد آن در مردان مشاهده می شود و درمیان یک میلیون مرد تنها ۱۰ نفر دچار این بیماری می شوند.

مردان بعلت نا آگاهی از علائم سرطان سینه و یا احساس خجالت از طلب کمک در اثر این بیماری جان خود را از دست می دهند. 

سالانه حدود ۲۵۰ مرد مبتلا به سرطان سینه در انگلیس تشخیص داده می شوند در حالیکه ۷۰ نفر در اثر آن فوت می کنند اما نیمی از مردان بیمار تا زمانی که سرطانشان به مرحله پیشرفته نرسیده تشخیص داده نمی شوند.
 
به گفته محققان در صورت تشخیص زود هنگام ، احتمال بهبود کامل در مرد مبتلا به سرطان سینه ۷۵ تا ۱۰۰ درصد است در حالیکه با پیشرفت این میزان به ۳۰ درصد تنزل می یابد.

نگرانی عمده این است که بسیاری از افراد در این باره اطلاع کافی ندارند. معمولا مدت زمان بین مشاهده توده و مراجعه مردان به پزشک حدودا ۱۶ ماه است. مشکل این است که مردان چنین فکری نمی کنند.

این بدان معنی است که وقتی آنها بالاخره به بیمارستان می رسند سرطان سینه آنقدر پیشرفت کرده که شانس زنده ماندن به میزان زیادی تقلیل یافته است. اما در صورتی که زود تشخیص داده شود درمان سرطان سینه در مردان نیز مانند زنان امکان پذیر است.

گفتگو با مردان مبتلا نشان داده است علاوه بر حمایت ، نیاز ویژه به اطلاعات مربوط به جنس درزمینه سرطان سینه در مردان نیز وجود دارد. مردان از کمبود اطلاعات و حمایت روانی نیزشکایت دارند. نیازبه ایجاد پروتوکل های ملی برای اطلاع رسانی و حمایت از مردان مبتلا به سرطان سینه نیز کاملا احساس می شود.

گفته می شود که از آنجا که سرطان سینه در مردان نادر است ، ابتلا به آن می تواند باعث انزوای فرد از جامعه شود و از طرفی چون این بیماری عمدتا در زنان دیده می شود ، مردان مبتلا به آن را بیشتر از لحاظ روحی تحت تاثیر قرار می دهد.  این مشکلات نیاز به اطلاع رسانی و حمایت از این بیماران را تایید می کند.

اطلاع رسانی از این جهت حائز اهمیت است که مردان بدانند چه وضعیتی نرمال محسوب می شود و با مشاهده هرگونه تغییر هر چه زودتر به پزشک مراجعه کنند. سرطان سینه هرچه زودتر تشخیص داده شود ، درمانش آسانتر است.

پژوهشگران می گویند “ ترافیک اطلاعاتی ” عامل میگرن در مغز است .
یک تیم بین‌المللی از پژوهشگران ژنتیک، ژنی کشف کردند که نقص عملکرد آن موجب بروز سردردهای میگرنی متداول می‌شود. این ژن فعالیت پروتئینی را کنترل می‌کند که وظیفه آن برطرف کردن ترافیک‌های اطلاعاتی در مغز است.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  تیم “آرنو پالتوی” از انیستیتو Wellcome Trust Sanger  بریتانیا در ‎تازه‌ترین شماره مجله تخصصی “طبیعت ژنتیک” مقاله‌ای منتشر کرده که نتیجه تحقیقات گسترده این تیم در مورد سردردهای متداول میگرنی است.

این تیم ژنی کشف کرده است که عملکرد ناقص آن موجب بروز سردردهای میگرنی  می‌شود. تا کنون تحقیقات مختلفی در مورد تأثیر ژن‌ها در بروز سردردهای میگرنی صورت گرفته است. البته بخش عمده این تحقیقات به‎ سردردهای نادر و شدید مربوط می‌شود.

 
تیم آرنو پالتوی برای نخستین بار در مورد سردردهای متداول میگرنی تحقیق کرده است. دکتر پالتوی خود می‌گوید: «برای نخسیتن بار موفق شدیم مجموعه ژنوم ‌هزاران انسان را با دقت کامل بررسی کنیم.

در این تحقیق فعالیت ‌ژن‌ها و اثر آنها را بر سردردهای متداول میگرنی را پیگیری کردیم و به نتایج جالبی رسیدیم.»

امیدواری به مهار بیماری ایدز در آفریقا افزایش یافت .
طبق آماری که جدیدا منتشر شده ، موارد جدید بیماران حامل ویروس اچ آی وی، در ده سال اخیر در کشورهای آفریقای سیاه بیست و پنج درصد کاهش یافته است.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از بی بی سی ،  در صد مبتلایان به بیماری ایدز در این منطقه از هر مکان دیگری بیشتر است.

این آمار که توسط UNAIDS برنامه ایدز سازمان ملل متحد، تهیه شده نشان می دهد که کشورهای جنوب صحرا از جمله ساحل عاج، اتیوپی، نیجریه، آفریقای جنوبی و زامبیا در صدر کشورهایی قرار دارند که موارد جدید بیماران حامل ویروس اچ آی وی در آنجا کاهش یافته است.

میشل سیدیب، سخنگوی این نهاد گفت برای اولین بار تغییر و تحولی در بطن شیوع بیماری ایدز پیدا شده است. در بیانیه برنامه ایدز سازمان ملل متحد، آمده است که تدابیر بهتر برای جلوگیری از آلودگی به اچ آی وی، و آگاه کردن بیشتر مردم در مورد خطر بیماری ایدز، به کاهش تعداد حاملان ویروس اچ آی وی،کمک کرده است.

ولی این نهاد اضافه می کند در حالی که در مناطقی که تعداد مبتلایان به بیماری ایدز زیاد بوده از نظر کنترل این بیماری پیشرفت هایی دیده می شود، در سایر نقاط مانند اروپای شرقی و آسیای میانه، به طور فزاینده ای بیماری ایدز شیوع می‌یابد.

در حال حاضر پنج میلیون نفر که حامل ویروس اچ آی وی، هستند تحت معالجه قرار دارند. این تعداد نشان دهنده دوازده برابر شدن این بیماران در طول شش سال اخیر است. درمان بیماران حامل ویروی اچ آی وی، سبب شده که تعداد مرگ و میر در میان مبتلایان به بیماری ایدز به میزان قابل توجهی کاهش یابد.

در آفریقای جنوبی که از یکی از کشورهایی است که برای مدت طولانی شدیدا با این بیماری دست به گریبان بوده، اکنون تلاش می شود که همه امکان دسترسی به امکانات لازم برای جلوگیری از آلودگی به اچ آی وی، و نیز درمان را داشته باشند. ولی UNIAIDS از نظر مالی هشدار داده که میزان پولی که برای مقابله با این بیماری لازم است در سال گذشته میلادی ده میلیارد دلار کمتر از مقدار لازم بوده است.

یکی از اهداف توسعه در هزاره سوم، جلوگیری از گسترش بیماری ایدز و مهار آن تا سال ۲۰۱۵ است. قرار است هفته آینده برای ارزیابی فعالیت های صورت گرفته در این زمینه، اجلاسی در محل سازمان ملل متحد در نیویورک برگزار شود.

مقامات امریکایی رسما از مردم گواتمالا برای آلوده کردن عامدانه صدها تن از مردم این کشور به بیماری های مقاربتی عذرخواهی کردند.

باراک اوباما بخاطر اینکه گروهی از پزشکان آمریکایی حدود شصت سال پیش عمدا صدها شهروند گواتمالا را به بیماری های مقاربتی سوزاک و سیفلیس آلوده کرده بودند، از این کشور عذرخواهی کرده است. همچنین  هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه امریکا و کاتلین سبلیوس Kathleen Sebelius وزیر بهداشت و خدمات انسانی این کشور با انتشار بیانیه مشترکی اعلام کردند ، آزمایشهایی که در فاصله سالهای ۱۹۴۶ تا ۱۹۴۸ روی مردم گواتمالا انجام گرفته است “غیر اخلاقی” و “قابل سرزنش” است.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  کلینتون و سبلیوس در بیانیه خود گفتند “ما از وقوع این حادثه عمیقا احساس تاسف می کنیم و از همه افرادی که تحت تاثیر چنین تحقیقات شنیع و انزجار آوری قرار گرفته اند عذرخواهی می کنیم.”

رئیس جمهوری آمریکا نیز  روز جمعه (۱ اکتبر)  طی تماس تلفنی با آلوارو کولوم، رئیس جمهوری گواتمالا، از آن واقعه ابراز تاسف کرد و از قربانیان آن معذرت خواست. رئیس جمهوری گواتمالا،این آزمایشات را جنایت علیه بشریت عنوان کرده بود . اوباما  شخصا در خصوص این حادثه از او عذرخواهی کرد.

این اقدام پس از آن انجام شد که سوزان روربی ( Susan Reverby  ) ، استاد کالج ولسلی در ایالت ماساچوست جزئیات تحقیقات شش دهه پیش پزشکان وابسته به وزارت بهداشت آمریکا در گواتمالا را منتشر کرد.

وی در تحقیقات خود که از طریق یک پایگاه اینترنتی منتشر شده بود به این موضوع اشاره کرده بود.

او در مقاله اش تحقیقات در گواتمالا که بر روی زندانیان و بیماران روانی انجام شده بود را با آزمایش مشابهی بر روی سیاه پوستان در ایالت آلابامای آمریکا مقایسه می کند.

روربی در تحقیقات خود اعلام کرده بود پزشکان دولت آمریکا افراد گواتمالایی مورد پژوهش را عمدا به بیماریهای سیفیلیس و سوزاک مبتلا کرده بودند.

اداره خدمات بهداشت عمومی آمریکا این آزمایشها را تحت عنوان پروژه مایه کوبی علیه بیماری سیفیلیس انجام داده بود.

این آزمایشها روی ۶۹۶ نفر از افرادی که در ندامتگاه ملی گواتمالا و بیمارستان روانی ملی این کشور بسر می بردند انجام شده بود.

این محقق آمریکایی می نویسد که دکتر جان کاتلر و همکارانش بین سال های ۱۹۴۶ تا ۱۹۴۸ حداقل ۶۹۶ گواتمالایی که از ماهیت آزمایش مذکور اطلاع نداشتند را ابتدا از طریق روسپی ها یا راه های دیگر به بیماری های مقاربتی آلوده و سپس به آنان داروی پنیسیلین تزریق می کردند.

تاریخدان آمریکایی می گوید که وزارت بهداشت می خواست بداند آیا پنیسیلین که آن زمان دارویی جدید بود، می تواند از گسترش سیفیلس در مراحل اولیه جلوگیری کند یا خیر.

هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا نیز روز جمعه گفت که این آزمایش ها “غیر اخلاقی” و “منزجر کننده” بوده است.

رئیس جمهوری گواتمالا این اقدام آمریکا را “جنایت علیه بشریت” دانسته و محکوم کرده است.

هیلاری کلینتون در بیانیه ای مشترک با کاتلین سبه لیوس، وزیر بهداشت و خدمات انسانی آمریکا نوشت: “ما از اینکه چنین تحقیقات ناشایستی تحت عنوان بهداشت عمومی انجام شده است به شدت بهت زده و خشمگین هستیم”.

دولت آمریکا “موسسه ملی پزشکی” که غیردولتی است و یک کمیسیون زیر نظر رئیس جمهوری را مامور تحقیق درباره واقعه گواتمالا کرده است.

سوزان روربی می گوید که در سال ۱۹۴۴ آزمایش هایی در مورد سوزاک بر روی شماری از زندانیان “داوطلب” در آمریکا نیز انجام شده بود که نتیجه ملموسی از آنها بدست نیامد.

دانشمندان آمریکایی  برای آنکه زندانیان را به میکروب آلوده کنند زنان روسپی دارای بیماری را در اختیار زندانیان قرار می دادند . همچنین در موارد زیادی از تزریق مستقیم میکروب به بدن این افراد استفاده شد .

در مقاله وی آمده است که از افراد مورد آزمایش در گواتمالا اجازه گرفته نشده بود، اما برخی مقام های وقت در این کشور آمریکای مرکزی از آن با خبر بودند.

روشن نیست که چند نفر از آنها درمان شدند. گفته می شود که همه اشخاصی که به سیفلیس آلوده شدند داروی کافی دریافت نکردند. بلکه تعدادی از آنها به عنوان نمونه  شاهد بدون دریافت هیچگونه درمانی  به حال خود رها شده اند .

آمریکایی ها در آن زمان قصد داشتند که داروی پنیسیلین را به عنوان واکسن آزمایش کنند اما به گفته خانم روربی، پزشکان آمریکایی در آزمایشات گواتمالا نیز به نتیجه ملموسی دست پیدا نکردند.

جالب است که بدانید در مقابل این عملیات غیر انسانی برای زندانیان فیلم نمایش داده می شد و در بین آنان قاشق چنگال ، و گاهی سیگار تقسیم می شد .

دولت آمریکا در بیانیه ای که برای عذرخواهی منتشر کرده، اطمینان داده است که مسئولان و مقررات فعلی در آمریکا اجازه تکرار چنین آزمایش هایی را نمی دهند.

ناظران می گویند که وقوع این ماجرا در گواتمالا به ویژه از حساسیت بالایی برخوردار است.

سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سی آی ای) در سال ۱۹۵۴ از طریق کودتا ژاکوب آربنز، رئیس جمهوری وقت گواتمالا را از قدرت سرنگون کرد.

 پژوهشگران می گویند به کمک بررسی سطح هورمون کورتیزول ( Cortisol  ) موی انسان نشان دادند که تنش های مزمن — از جمله تنش های ا شغلی، زناشویی و مالی — نقش مهمی در ابتلا به حملات قلبی دارند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  دکتر گیدئون کورن و دکتر استان وان اوم از دانشگاه وسترن در اونتاریو، شیوه ای ابداع کردند که سطح هورمون کورتیزول ( Cortisol  ) را که در طول دوران تنش ترشح می شود، اندازه می گیرد.

معمولا سطح کورتیزول در خون، ادرار یا بزاق اندازه گیری می شود، اما این نوع اندازه گیری ها سطح این هورمون را تنها در زمان اندازه گیری نشان می دهد.

در این مطالعه نمونه مو ۵۶ مرد بزرگسال را که پس از ابتلا به حمله قلبی در یک مرکز پزشکی بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت.

همچنین نمونه مو گروه شاهد متشکل از ۵۶ بیمار مرد که به دلایلی به غیر از حمله قلبی در بیمارستان بستری شده بودند، نیز جمع آوری شد.

این مطالعه نشان داد که سطح کورتیزول در نمونه مو مردان مبتلا به حمله قلبی از سه ماه پیش از حمله قلبی بیشتر از گروه شاهد بوده است.

کورن در بیانیه ای اعلام کرد: می دانیم که تنش برای سلامت انسان خوب نیست، اما اندازه گیری آن آسان نیست.

وی افزود: با علم به این که بطور متوسط مو هر ماه یک سانتی متر رشد می کند، بنابراین اگر یک نمونه مو به اندازه شش سانتی متر داشته باشیم می توانیم با اندازه گیری سطح کورتیزول موجود در آن، سطح تنش طی شش ماه گذشته را اندازه بگیریم.

نتایج این تحقیق در  نشریه استرس  ( Stress  ) منتشر شده است .

کورتیزول یکی از هورمون های مهم بدن است که توسط غدّه های آدرنال ترشح می شود و در فعالیت های زیر دخالت دارد:
ـ تنظیم فشار خون
ـ سوخت و ساز مناسب قند
ـ آزادسازی انسولین برای حفظ سطح قند خون
ـ سیستم دفاعی بدن
ـ واکنش تحریکی و التهابی
ـ کورتیزول به طور طبیعی صبح ها در بالاترین سطح و شب ها در پائین ترین سطح، در بدن وجود دارد. با وجودی که استرس تنها دلیل ترشح کورتیزول به جریان خون نیست امّا به دلیل آن که ترشح کورتیزول در جریان واکنش بدن به استرس، در سطح بالایی صورت می گیرد و نیز به دلیل آن که کورتیزول مسئول چند تغییر مربوط به استرس در بدن است به آن «هورمون استرس» گفته می شود.
کمی افزایش کورتیزول در بدن، تأثیرات مثبتی به دنبال دارد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
ـ افزایش سریع انرژی به منظور مقابله بدن
ـ افزایش فعالیت های حافظه
ـ بالا رفتن ناگهانی توان دفاعی بدن
ـ حس کمتر نسبت به درد
ـ کمک به حفظ تعادل حیاتی در بدن
با وجودی که کورتیزول، بخش مهم و مفیدی از واکنش بدن به استرس است، امّا نکته مهم این است که واکنش آرامشی بدن نیز باید فعّال گردد تا کارکرد بدن بتواند به حالت طبیعی و عادی باز گردد. متأسفانه در محیط پراسترس کنونی ما، واکنش بدن به استرس آنقدر زیاد فعّال می گردد که غالباً فرصت لازم برای بازگشت به حالت طبیعی و عادی به دست نمی آید و بدین خاطر است که استرس ها تبدیل به استرس مزمن می گردند.
نشان داده شده است که وجود سطح بالا و طولانی کورتیزول در جریان خون (آنچنان که در استرس مزمن پیش می آید) دارای تأثیرات منفی است، مانند:
ـ اختلال در عملکردِ شناختی
ـ اختلال در عملکرد تیروئید
ـ عدم تعادل میزان قند خون
ـ کاهش تراکم استخوان
ـ کاهش بافت عضلات
ـ افزایش فشار خون
ـ تضعیف سیستم دفاعی و واکنش های تحریکی بدن
افزایش چربی های شکمی که نسبت به تراکم چربی در سایر قسمت های بدن، بیشتر مشکل زاست.

برخی از مشکلات سلامتی مربوط به افزایش چربی های شکمی عبارتند از حملات قلبی، ایجاد سطح بالای کلسترول «بد» ( LDL ) و سطح پائین کلسترول «خوب» ( HDL ) که خود به مشکلات سلامتی دیگری می انجامد.
برای نگهداری کورتیزول در سطحی مناسب و تحت کنترل، باید واکنش های آرامشی بدن پس از هر واکنش به استرس، فعّال گردد. شما می توانید یاد بگیرید که چگونه با استفاده از روش های مختلف مدیریت استرس به بدن خود آرامش ببخشید و نیز می توانید به منظور کاهش استرس های محیطی، سبک زندگی خود را تغییر دهید. بسیاری از افراد، روش های زیر را برای آرامش یافتن و حفظ سطح مناسب کورتیزول بدن، مناسب و کمک کننده یافته اند:
ـ تصویرسازی ذهنی
ـ نوشتن خاطرات روزانه
ـ خود- هیپنوتیزم
ـ ورزش
ـ یوگا
ـ گوش دادن به موسیقی
ـ تمرین تنفس
ـ مدیتیشن
ـ فعالیت جنسی
▪ سایر روش ها
میزان ترشح کورتیزول در افراد مختلف متفاوت است. انسان ها به طور بیولوژیکی واکنش های متفاوتی به استرس نشان می دهند. ممکن است یک نفر در یک موقعیت مشابه نسبت به یک فرد دیگر، سطح بیشتری از کورتیزول ترشح می کند. مطالعات نشان داده اند که افرادی که در واکنش به استرس، سطح بیشتری کورتیزول ترشح می کنند، تمایل به خوردن غذای بیشتر نیز دارند.

 پژوهشگران می گویند نتایج مطالعات جدید نشان می دهد که انجام فعالیت های روزانه ای که افراد سر کار و در منزل انجام می دهند می تواند در پیشگیری از بروز سرطان سینه مؤثر باشد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  سرطان سینه پس از سرطان پوست دومین سرطان شایع در زنان است. هر ساله تعداد زیادی از مبتلایان به سرطان سینه تشخیص داده می‌شوند و تعدادی نیز جان خود را از دست می‌دهند. خطر ابتلا به سرطان سینه با افزایش سن بیشتر می شود.  سالانه بیش از ۴۴ هزار نفر از زنان در آمریکا در اثر این نوع سرطان می میرند.

به همین دلیل پژوهشگران امریکایی فعالیت های روزانه ای که سر کار و در منزل انجام داده می شود، راه رفتن و دوچرخه سواری برای رسیدن به سر کار، ساعت ها تماشای تلویزیون در روز، و ساعت ها بی تحرکی و نقش این گونه فعالیت ها را در بروز سرطان سینه میان ۹۷۰۳۹ زن ۵۰ تا ۷۱ ساله یائسه مورد بررسی و مطالعه قرار دادند.

پژوهشگران در تحقیقات خود به این نتیجه رسیدند که انجام فعالیت های جسمانی فره بخش و سرگرم کننده، مسافرت رفتن، افزایش فعالیت های روزانه شامل کارهای خانه و کارهای مربوط به سر کار، می تواند در احتمال بروز سرطان سینه تهاجمی نقش پیشگیرانه دارد.

بنابراین، محققان همیشه زنان و بویژه زنان یائسه را تشویق می کنند تا فعالیت های روزانه خود را افزایش دهند فرقی نمی کند این فعالیت ها از چه دسته و گروهی باشد، بلکه صرف انجام فعالیت جسمی و تحرک داشتن و دوری از بی تحرکی می تواند آن ها را از ابتلا به سرطان سینه تهاجمی دور کند.

البته  در مورد تأثیر عوامل محیطی بر ایجاد سرطان سینه مطالعاتی شده است و دیده شده که تفاوتهای جغرافیایی در گروههای ژنتیکی همسان در ایجاد این سرطان مؤثر بوده است، مثلاً خطر این بیماری در مهاجرین به کشور آمریکا افزایش نشان می دهد

با توجه به اینکه از نظر تاریخی وقوع سرطان سینه در ایالت متحده و غرب ۷ ـ ۴ برابر بیشتر از سایر کشورهاست. عامل محیطی دیگر رادیوتراپی است که عمدتا جهت ضایعات قسمتهای بالاتنه استفاده درمانی شده و بیمار دچار عارضه سرطانی ناشی از اشعه مواد رادیواکتیو می شود.

از دیگر عوامل محیطی مؤثر در سرطان سینه رژیم غذایی بخصوص چربی غذاست که نقش دارد.

مصرف مشروبات الکلی خطر سرطان سینه را افزایش می دهد.

و بالاخره تأثیر برخی ویروسها بر ایجاد این سرطان مطرح و در دست بررسی است.

در حال حاضر توصیه سازمانهای تحقیقاتی- بهداشتی بیانگر تشویق افراد به انجام معاینه فردی و یا عدم انجام آن نیست.  اما اگر سن شما زیر ۴۰ سال است هر سه سال یک بار و در صورتی که بالای ۴۰ سال دارید هر ساله باید توسط پزشک معاینه شوید.

ممکن است بازی های ویدئویی مغز را آماده کند .
پژوهشگران در کشور کانادا می گویند نتایج تحقیقات جدید صورت گرفته نشان می دهد که انجام بازی های ویدئویی مغز را برای انجام کارهای دستی و چشمی اماده می کند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  محققان دانشگاه یورک، تورنتو با روش MRI از مغز افراد تصویربرداری کردند تا اثر بازی های ویدئویی را روی کنترل عصبی انجام کارهای پیچیده بینایی-حرکتی در مردان جوان مورد ارزیابی قرار دهند.
آن ها با بررسی مغز مردان جوانی که بازی ویدئویی انجام می دادند، دریافتند که سازماندهی مجدد شبکه غشایی مغز در این افراد هم روی بازی آن ها و هم روی انجام کارهای پیچیده بینایی-حرکتی اثر مثبتی دارد.
به طور کلی، افرادی که در انجام بازی های ویدئویی مهارت دارند، در کنترل حرکات پیچیده مغزی توانایی فوق العاده ای از خود نشان می دهند.
محققان ۱۳ مرد جوان ۲۰ ساله را که طی ۳ سال گذشته دست کم هفته ای ۴ ساعت به بازی های ویدئویی می پرداختند با ۱۳ فردی که بازی ویدئویی انجام نمی دادند، مورد بررسی قرار دادند.

این افراد در حالی که در داخل دستگاه MRI نشسته بودند و پزشکان از مغز آن ها اسکن می گرفتند، یک سری کارهایی را انجام دادند که هم از دست ها و هم از چشم استفاده می کردند به عنوان مثال، هم زمان هم از دسته کنترل بازی استفاده می کردند و هم با چشم به دنبال مسیرهای مختلف می گشتند.
نتایج به دست آمده نشان داد که این دو گروه در استفاده از مغز خود متفاوت نشان داده و بخش های مختلف مغز در این افراد فعال می شود و همین تفاوت ها باعث می شود افرادی که سابقه بازی ویدئویی دارند در انجام کارهای پیچیده ای که دست ها و چشم ها با هم دخیل هستند، موفق تر ظاهر شوند.

البته مطالعات نشان می دهد کودکانی که بازی های ویدئویی انجام می دهند چاق تر از همسالان خود هستند که به روش های دیگر خود را سرگرم می کنند.

محققان می گویند این بازی ها در بروز اختلالات اجتماعی، از چاقی گرفته تا فروپاشی ارتباطات خانوادگی، بی قیدی در امور اخلاقی و تمایل به خشونت، نقش دارند.

همچنین پژوهشگران مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در ایالات متحد  ( CDC  ) ، با بررسی  ۵۰۰ فرد بالغ ۱۹ تا ۹۰ ساله دریافتند، کسانی که بازی های ویدئویی و رایانه ای را پیاپی استفاده می کنند، نمایه توده بدنی (‌بی ام آی) بالاتری دارند.

با توجه به اینکه کودکان در هنگام بازی مدام به صفحه کامپیوتر خود خیره می‌شوند چشمانشان از نظر بینایی دچار عوارض می‌شود. به اعتقاد پزشکان، کودکانی که به مدت طولانی از رایانه استفاده می‌کنند در معرض خطر نزدیک بینی قرار می‌گیرند.

بر همین اساس، پژوهشگران به والدین توصیه کرده اند مدت زمان تماشای تلویزیون و انجام بازی های رایانه ای را به کمتر از دو ساعت در روز محدود کنند .

بررسی فعالیت بدنی در افراد مسن

با توجه به روند افزایش طول عمر، افرادی که بیشتر از ۶۵ سال دارند نباید تنها به دلیل ناتوانی جسمانی بازنشسته شوند. برنامه های تربیت بدنی باید به شکلی تنظیم و اجرا گردند که این افراد کماکان فعال و پرتلاش باقی بمانند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  برای مردم در تمام سنین فعالیت بدنی باعث بهبود کیفیت زندگی به طرق مختلف می شود.فواید جسمی شامل بهبود و افزایش تعادل،قدرت،هماهنگی،انعطاف پذیری و تحمل میباشد. فعالیت بدنی باعث بهبود بهداشت روانی،تنظیم حرکتی و عملکرد تشخیص نیز میشود.
شیوه زندگی فعال باعث میشود افراد مسن دوستان جدیدی پیدا کنند.در شبکه اجتماع باقی بمانند و با سایر مردم در سنین مختلف تعادل داشته باشند و انعطاف پذیری،تعادل و قدرت عضلانی را بهبود می بخشد که می تواند از افتادن جلوگیری کند که علت عمده ناتوانی در افراد مسن میباشد.مشخص شده که شیوع بیماریهای روحی و روانی در افرادی که از نظر جسمی فعال هستند کمتر است.

گرچه نمی توان مدعی شد که فعالیت های بدنی موجب به تاخیر افتادن روند پیری می شوند لکن می توان باور داشت که ورزش و حرکت منظم، سبب فعال بودن و پویایی افراد مسن خواهند شد هدف از اجرای فعالیت های بدنی این است که دوران تحرک و فعال بودن زمان پیری افزایش یابد.

به تحقیق نشان داده شد که تغییرات فیزیولوژیکی ناشی از ادامه اجرای فعالیت های بدنی در افراد پیر، مشابه تغییراتی است که در افراد جوان به وجود می آید.
از فوائد فعالیت بدنی حتی در صورتی که دیر نیز شروع شوند می توان بهره برد.
بیماریهای شایع سالمندان شامل بیماریهای قلبی عروقی،آرتریت،استئوپروز و فشار خون بالاست.
با وجود اینکه فعال بودن از اوان جوانی میتواند از بسیاری بیماریها جلوگیری کند ولی فعالیت منظم میتواند از ناتوانی و درد ناشی از بیماریهای فوق جلوگیری کند.
فعالیت بدنی میتواند در درمان بیماریهای مغزی مثل آلزایمر و  افسردگی کمک کننده باشد.

براساس تحقیقات و مشاهدات عینی، به نظر می رسد که هنگام اجرای فعالیت های بدنی سبک، تفاوت قابل توجهی میان افراد سنین مختلف وجود نداشته باشد. وقتی شدت یا مدت کار افزایش پیدا می کند تفاوت میان گروه های مختلف از نظر سنی به خوبی مشهود می گردد. حداکثر اکسیژن مصرفی، به هنگام اجرای فعالیت های بدنی سنگین، در افراد مسن (تقریبا ۷۰ ساله) تا ۶۰% حداکثر اکسیژن مصرفی افراد ۲۵ ساله کاهش پیدا می کند.

حداکثر ضربان قلب آنان به ۸۰% حداکثر ضربان افراد ۲۵ ساله می رسد، از حداکثر برون ده قلبی آنان کاسته می شود، تهویه ریوی کاهش پیدا می کند، حداکثر فراوانی تنفسی کم می شود و سایر سیستم های تامین کننده انرژی با اختلال رو به رو می شوند.

آمادگی های عضلانی و سایر بافت های محیطی ممکن است به مقدار زیادی آسیب ببینند در نتیجه ظرفیت کار بدنی را محدود کنند. توانایی عضلات در جذب اکسیژن از خون، نیز ممکن است کم شود و از این طریق آمادگی ورزشی آنان را محدود سازد.

برخلاف آنچه در بالا بیان شده هنگام اجرای فعالیت های بدنی زیر بیشینه و سبک به نظر می رسد که تفاوتی در توانایی افراد پیر و جوان از نظر جذب اکسیژن وجود نداشته باشد. با این وجود، کاهشی در کارآیی بدنی آنان مشاهده می شود، زیرا افراد مسن نسبت به جوان برای اجرای کار معین، به اکسیژن مصرفی زیادتری نیاز دارند.
سخت شدن دیواره های عروق، موجب افزایش فشارخون افراد مسن در زمان استراحت و فعالیت می شود. شریان های پیر قابلیت ارتجاعی خود را از دست می دهند و در نتیجه نقش تامپونی آنها در کنترل فشارخون مختل می شود. بنابراین، وقتی فشارخون هنگام ورزش افزایش پیدا می کند، شریان ها قادر نخواهد بود که تمام حجم ضربه ای قلب را بپذیرند. در این صورت، نه تنها بر فشارخون افزوده می شود، بلکه مقاومت محیطی نیز افزایش پیدا کرده، بر شدت کار قلب افزوده می شود.
به نظر نمی رسد که کاهش توانایی افراد پیر در اجرای فعالیت های بدنی زیر بیشینه و سبک به سیستم قلبی – عروقی و تنفسی مربوط باشد. ولی هنگام اجرای فعالیت های بدنی بیشینه و سنگین، واکنش این افراد تغییر می کند، عدم توانایی افراد پیر در افزایش ضربان قلب به بالاتر از ۱۶۰ بار در دقیقه، یکی از این فاکتورهای محدودکننده است.

ظاهرا می توان تصور کرد که محدودیت های اصلی ورزشی در افراد مسن برای اجرای فعالیت های ورزشی زیر بیشینه و بیشینه، بیشتر به سیستم های عضلانی و عصبی مربوط می شوند.
جلسات ورزشی سازماندهی شده متناسب با سطح آمادگی فرد،یا پیاده روی ساده میتواند شانس یافتن دوستان جدید و داشتن ارتباط با جامعه و کاهش احساس تنهایی روحی و روانی لازم هستند افزایش می دهد.
همانگونه که برای سایر سنین مطرح است سالمندان میتوانند با مشارکت در فعالیت بدنی از آن لذت ببرند.هرکس با موقعیت یا ناتوانی خاص که میتواند توانایی وی را در فعال بودن تحت تاثیر قرار دهد باید قبل از انجام فعالیت بدنی با پزشک مشاورت کند.
پیاده روی،شنا،نرمش وکشش،باغبانی، رقص،گردش و دوچرخه سواری بهترین فعالیت برای سالمندان میباشد.
تعداد افرادی که بالای ۶۰ سال سن دارند تا۲۰ سال آینده دو برابر میشود.بیشتر آنها نیز در کشورهای در حال توسعه خواهند بود.
کاهش و به تأخیر انداختن ناتوانی مربوط به سالمندی یک مساله عمده در بهداشت عمومی است و فعالیت بدنی میتواند نقش مهمی را در ایجاد و حفظ سلامت در تمام سنین داشته باشد.
فعالیت بدنی میتواند کیفیت زندگی را در تمام سنین برای همگان بهبود بخشد.شیوه زندگی فعال باعث میشود افراد مسن دوستان جدیدی پیدا کنند،در فعالیتهای اجتماعی باقی بمانند و با سایرین در تمام سنین مراوده داشته باشد.
بهبود انعطاف پذیری،تعادل و قوام عضلانی به پیشگیری از افتادن که دلیل عمده ناتوانی در افراد مسن است کمک میکند.مشخص شده است که شیوع بیماریهای مغزی در افرادی که از نظر بدنی فعال هستند کمتر است.فعالیت بدنی میتواند کمک شایانی به درمان برخی اختلالات فکری مثل افسردگی بنماید.
جلسات ورزشی برنامه ریزی شده مطابق با سطح تناسب بدنی هر فرد یا پیاده روی ساده میتواند فرصت یافتن دوستان جدید و اتصال با جامعه و کاهش احساس تنهایی و محرومیت اجتماعی را به فرد بدهد.فعالیت بدنی میتواند خود اتکایی و اطمینان به خود را که معیارهایی مبنایی در سلامت روح است افزایش دهد.
 
از فواید فعالیت بدنی میتوان حتی در سنین بالا نیز استفاده برد.با آنکه فعال بودن از سنین پایین از بسیاری بیماریها جلوگیری میکند،تحرک و فعالیت منظم در سنین بالا نیز به کاهش درد و ناتوانی مرتبط با بیماریهای نظیر آرتربت،استئوپروز و فشار خون بالا کمک کند.
آیا فعالیت بدنی فقط برای کشورهای صنعتی لازم است و کشورهای در حال توسعه مشکلات دیگری دارند که باید به آن برسند؟
عدم فعالیت بدنی علت زمینه ای عمده ای برای مرگ و میر،بیماریها و ناتوانایی هاست.
اطلاعات اولیه ای که از تحقیقات سازمان بهداشت جهانی در زمینه عوامل خطرساز وجود دارد حاکی از اینست که عدم فعالیت یا زندگی بی تحرک،یکی از ۱۰ علت اصلی مرگ و میر ناتوانی در کل جهان است.
در کشورهای مختلف بین ۶۰ تا ۸۵ درصد از بالغین تحرک کافی برای بهبود سلامتی شان ندارند.زندگی بی تحرک باعث افزایش تمام علل مرگ و میر میشود.خطر بیماریهای قلب و عروق،دیابت و چاقی را دوبرابر میکند و مشخصاً باعث افزایش خطر سرطان روده،فشار خون بالا،استئوپروز،افسردگی و اضطراب میشود.
در شهرهایی که به سرعت رشد میکند،در کشورهای در حال توسعه،شلوغی،فقر،جنایت،ترافیک،کیفیت بد هوا،فقدان پارک،پیاده رو،ورزش و تفریحات و سایر مکانهای سالم،
فعالیت بدنی را به انتخابی دشوار تبدیل میکند.برای مثال در سائوپائولوی برزیل۷۰ درصد مردم بی تحرک هستند.حتی در مناطق روستایی کشورهای در حال توسعه تفریحات غیر فعال مثل تماشای تلویزیون در حال افزایش است.نتیجه این تغییرات در زندگی افزایش میزان چاقی،دیابت و بیماریهای قلبی و عروقی است.
کشورهای دارای درآمد پایین یا متوسط تحت فشار زیادی از این ها و سایر بیماریهای غیرواگیر قرار دارند.
۷۷ درصد کل مرگ و میر به وسیله بیماریهای غیرواگیر در کشورهای در حال توسعه اتفاق می افتد.این بیماریها در حال افزایش هستند و اثر فزاینده ای در سیستم های مراقبت بهداشتی،منابع و اقتصاد در کشورهای جهان می گذراند.
 
کشورها در حال تلاش برای مقابله با اثرات بیماریهای عفونی همزمان با افزایش فشار بیماریهای غیرواگیر روی جامعه و سیستم های بهداشتی هستند.
فعالیت بدنی به علاوه رژیم غذایی سالم و عدم مصرف سیگار به عنوان راهی موثر و با صرفه جویی برای ترفیع بهداشت عمومی در کشورهای با درآمد کم یا متوسط میباشد.

رشد جمعیت سالمند در ایران

سالمندان برای جامعه بشری یک نعمت هستند و اعتقاد به دین و فرهنگ سبب شده تا فرزندان ودیگر بستگان از سالمندان محافظت ونگهداری کنند. سالخوردگی جمعیت یک فرایند شناخته شده و قابل پیش بینی است .  مهمترین عوامل مؤثر بر سالخورده شدن جمعیت، کاهش مرگ و میر، خصوصاً مرگ و میر نوزادان و کودکان و کاهش اساسی و مستمر باروری و به تبع آن کاهش رشد جمعیت است که باعث تغییرات اساسی در ساختار سنی جمعیت اکثر جوامع از جمله ایران شده است.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  مدیرکل سلامت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی کشور ایرن  می گوید : براساس آخرین آمارها هفت و ۳ دهم درصد جمعیت کشور بیش از ۶۰ سال دارند.

دکتر مطلق در نشست خبری به مناسبت هفته سالمندان افزود: جمعیت سالمندان کشور شش میلیون و۸۰۰ هزار نفر است که تا دو دهه آینده به۲۰ میلیون نفر افزایش خواهد یافت .
مطلق همچنین گفت: ۲۵ درصد جمعیت کشور زیر ۱۵ سال سن دارند.

مدیرکل سلامت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی بر لزوم توجه بیشتر به سالمندان کشور تاکید کرد.
برآوردهای سازمان ملل حاکی از آن است که تا سال ۲۰۵۰ میلادی جمعیت سالمندان کشور ایران به بیش از  ۲۶ میلیون افزایش می یابد.

البته لازم به یادآوری است که شدت سالمندی جمعیت کشور ایران  از سال ۱۴۱۵ به بعد خود نمائی خواهد کرد. در این مورد افزایش نسبت سالمندان ۶۰ سال و بالاتر از حدود ۷ درصد در حال حاضر ،به  ۱۴ درصد در سال ۱۴۱۵ و۲۲ درصد در سال ۱۴۲۵ خواهد رسید.

جمعیت شناسان عنوان می کنند افزایش جمعیت سالمند به دلیل سالخورده شدن جمعیتی است که در سالهای ابتدای دهه ۶۰ به طرز فزاینده ای به کشور اضافه شده اند. متولدان این سالها، با فرارسیدن دوران جوانی، باعث شده بودند جمعیت ایران به عنوان جوانترین جمعیت کشور نامگذاری شود و با سالخورده شدن آنها نیز تعادل هرم جمعیتی به شکل آشکاری به سمت سالخوردگی میل نموده است.

از این رو افزایش جمعیت سالمندان کشور ضرروت بیش از پیش مسوولان را نسبت به امور سالمندان و برنامه ریزی های لازم در این زمینه را آشکار می سازد.

واقعیتها حاکی از این است که ایران ظرف چند سال آینده پیش از آنکه بتواند از بحران ناشی از انفجار جمعیت کودک و نوجوان خارج شود، با بحران افزایش جمعیت سالمندی دست به گریبان خواهد شد.

در سال ۱۹۸۵حدود ۲۹۰ میلیون  فرد بالای ۶۵ سال در کل جهان زندگی میکردند که این تعداد در سال ۱۹۹۸ به ۴۱۵ میلیون نفر رسید.در کشور ژاپن که پیرترین جمعیت را در جهان دارد تا سال ۲۰۲۰  جمعیت سالمندش به ۲۵ % کل جمعیتش خواهد رسید.

این روند افزایش جمعیت سالمند در ایران نیز مشاهده می گردد. در طی ۱۵ سال گذشته نشان داده شده است که جمعیت ایران بسرعت به سمت پیر شدن پیش    میرود و در آینده جمعیت بزرگی را به خود اختصاص خواهد داد(شکل ۱و۲و۳ ).

با وجودی که جمعیت کشور ایران در حال حاضر جوان می باشد ولی این جمعیت به سرعت به سمت پیری خواهد رفت و در صورت عدم برنامه ریزی صحیح در ۵۰ سال آینده به معضلی غیر قابل حل تبدیل خواهد گردید.

ایران رو به سالمندی

یکی از مسائل عمده جمعیتی عموماً در کشورهای جهان مسئله سالخوردگی جمعیت و پیامدهای ناشی از آن است. در حال حاضر کشور ایران نیز مرحله انتقال ساختار سنی جمعیت از جوانی به سالخوردگی را تجربه می کند.

 با اینکه جمعیت سالمند سهم کمی از جمعیت کشور را به خود اختصاص داده است اما فزونی سرعت رشد جمعیت سالمند در مقایسه با رشد جمعیت کل کشور و پیش بینی افزایش تعداد و سهم سالخوردگان (جمعیت ۶۰ سال و بالاتر) در سالهای آتی لزوم برنامه ریزی آینده نگر برای کنترل مسائل مربوط به این گروه از جمعیت را مورد تاکید قرار می دهد.

براساس نتایج سرشماری عمومی سال ۱۳۳۵ خورشیدی در ایران جمعیت افراد ۶۰ سال به بالای کشورمان تنها ۳ درصد از کل جمعیت ایران بوده که این رقم براساس نتایج  سرشماری عمومی سال ۱۳۷۵ یعنی پس از ۲۰ سال به بیش از دو برابر ، یا ۶/۶ درصد افزایش یافته است.
براساس نتایج سرشماری سال ۱۳۵۵ میانگین سن جمعیت کشور ۱۷٫۴سال بوده و در سال ۸۱ به ۲۲ سال رسیده و برآورده شده است که در سال ۱۴۲۵ به حدود ۳۵ سال افزایش پیدا کند و این شروع بحرانی است که در ۵۰ سال در صورت عدم برنامه ریزی صحیح، دچار آن خواهیم شد.

جمعیت دنیا به سرعت در حال سالخورده شدن است و بخش بزرگی از این تغییر در قرن اول هزاره سوم و در کشورهای در حال توسعه در حال شکل گیری است. طبق پیش بینی های بخش جمعیت سازمان ملل متحد نسبت ۱۰ درصد در سال / جمعیت سالمند در جهان از حدود ۵ ۲۱ درصد در سال ۲۰۵۰ افزایش خواهد / ۲۰۰۷ به حدود ۸ یافت (سازمان ملل متحد، ۲۰۰۶ ). ایران نیز، اگرچه در این راه نسبت به کشورهایی مثل چین و کره متأخر محسوب می شود (سازمان ملل متحد، ۲۰۰۷ ) اما در پی تغییرات وسیع و سریع دموگرافیک طی دو دهه اخیر به سرعت به سمتسالخوردگی پیش می رود.
در ایران، احتمال کاهش اساسی و مستمر مرگ و میر به سال های بلافاصله بعد از جنگ جهانی دوم بر می گردد. چه در این سال هاست که انجام واکسیناسیون ها در سطح گسترده و توجه به بهداشت کودکان در مدارس مطرح و به طور فزاینده اقداماتی در این موارد صورت می گیرد و در همین سال ها بود که کوشش های سازمان یافته به منظور ریشه کن کردن و درمان پاره ای از بیماریها بخصوص مالاریا و سل انجام می پذیرد. اولین برآورد هایی که در ارتباط با سطح مرگ و میر از طریق ساختن جدول بقا و بر اساس آن محاسبه امید
به زندگی صورت گرفته، بر مبنای سر شماری های عمومی- که اولین آن در سال ۱۳۳۵ انجام گرفته، بوده است. بر اساس ۳۷ سال / این برآورد ها امید زندگی در بدو تولد در ایران از ۵ ۵۷ سال در / ۴۷ سال در سال ۱۳۴۵ و ۵ / در سال ۱۳۳۵ به ۵ سال ۱۳۵۵ و حدود ۶۹ سال در سال ۱۳۸۰ افزایش یافته است .

در حالی است که امید زندگی در مناطق روستایی معمولاً  کمتر از مناطق شهری است، اما  نسبت جمعیت سالمندان در مناطق روستایی بیش از مناطق شهری است ،  که علت اصلی بالاتر بودن نسبت سالمندان در مناطق روستایی نسبت به مناطق شهری ، مهاجرت جمعیت روستایی به مناطق شهری است، این مهاجرت در بین جوانان خیلی بیشتر از سالمندان است که باعث کاهش جمعیت جوانان و افزایش نسبت سالمندان مناطق روستایی می گردد.

بررسی نسبت جنسی سالمندان بالای ۶۰ سال  نشان می دهد که با توجه به اینکه معمولاً امید زندگی در مردان کمتر از زنان می باشد انتظار می رفت که تعداد مردان کمتر از زنان باشد در صورتی که بر اساس ۶ سرشماری عمومی نفوس و مسکن که تاکنون در کشور اجرا شده است هیچ وقت تعداد زنان بیشتر از مردان نبوده است این پدیده در مورد سالمندان با شدت بیشتری مشاهده می شود .

 سالمند کیست؟

سالمندی (عبور از مرز ۶۰ سالگی )

سازمان بهداشت جهانی سالمندی را به ترتیب زیر تعیین می کند :

سالمند جوان
 ۷۴-۶۰ سال
 
سالمند
 ۹۰ – ۷۴ سال
 
سالمند پیر
 ۹۰ سال به بالا
 

در آغاز قرن بیست ویکم قرار داریم قرنی که امید به زندگی برای جهانیان  از مرز ۶۶ سال گذشته است .

سالخوردگی جمعیت :

سالخوردگی جمعیت عبارتست از مرحله ای که طی آن افراد سالمند نسبت بیشتری از کل جمعیت را به خود اختصاص می دهد . با کاهش میزان باروری کلی از یک سو و کاهش میزان مرگ وافزایش امید به زندگی از سوی دیگر ، ساختار سنی جمعیت از گروههای سنی جوان تر به پیرتر تغییر می یابد.

جهان در حال پیر شدن :

هر سال حدود  ۷ /۱ %   به جمعیت جهان  افزوده میشود .این افزایش برای جمعیت ۶۵ سال و بالاتر  ۵/۲%  است .واین فاصله ترکیب سنی جهان را به سوی پیر شدن سوق میدهد .

پیش بینــی میشــــود :

ربع قرن دیگر جمعیت سالمندان به ۲/۱ میلیــــارد نفر یعنی ۱۴%جمعیت جهان  برسد .

در سال ۲۰۵۰ حدود ۲ بیلیون یعنی به  ۲۱% جمعیت جهان برسد و  برای اولین بار در تاریخ در سال ۲۰۵۰جمعیت زیر ۱۵ سال و بالای ۶۰ سال مساوی می شوند یعنی هر کدام ۲۱% .

در سال ۲۰۰۰ ،۲۰% از جمعیت اروپا ، پیر ترین قاره جهان سالمند بوده  و در سال ۲۰۵۰ حدود ۳۷% جمعیت آن ر ا  سالمندان تشکیل میدهد . آفریقا جوانترین قاره جهان ، در سال ۲۰۰۰ ، ۵%  جمعیت سالمند  ودر سال ۲۰۵۰ ، ۱۰%جمعیت سالمندان را دارد.

برخی از مسائل و مشکلاتی که در کشورهای در حال توسعه بر مسئله سالمندی تاثیر می گذارند :

۱٫ نرخ رشد بالاتر جمعیت به معنی جمعیت سالمند بیشتر در آینده خواهد بود

۲٫ این کشور ها هنوز با مشکلات ناشی از توسعه دست به گریبان هستند و به بررسی مسائل مرتبط با پیر شدن جمعیت نمی اندیشند .در نتیجه برای آینده پیش بینی های لازم بعمل نیاورده به طور ناگهانی با پدیده سالمندی  جمعیت و دشواریهای حاصل از آن روبرو خواهند شد.

۳٫ در کشورهای در حال توسعه سرعت سالخوردگی جمعیت بیشتر است و در مقایسه با کشور های توسعه یافته ، مدت زمان کمتری طول می کشد تا جمعیت سالمندان ۲ برابر شود . بنابراین ، این کشورها آمادگی کافی برای رویارویی با این وضعیت را نخواهند داشت و این مسئله بعنوان تغییری در نظام اجتماعی ، مشکلات بسیاری برای آنان بوجود خواهد آورد .

۴٫ بر خلاف کشورهای توسعه یافته ، در این کشورها درصد بالایی از سالمندان در مناطق روستایی زندگی می کنند. گفته می شود تا سال ۲۰۲۵ ، ۸۲% از سالمندان کشور های توسعه یافته در شهرها زندگی خواهند کرد . حال آنکه این رقم برای کشورهای در حال توسعه ۵۰% خواهد بود .

۵٫ در کشورهای در حال توسعه سالمندان معمولاٌدر خانواده های گسترده ، که چند نسل را در بر می گیرد زندگی می کنند و تعداد سالمندانی که تنها به سر می برند نسبت به کشورهای پیشرفته کمتر است .

۶٫ از آنجا که در کشورهای در حال توسعه نظام های حمایت اجتماعی آنقدر وسیع نیستند تا همه سالمندان را پوشش دهند ، خانواده مهمترین پشتوانه و بهترین منبع حمایت مالی و اجتماعی و معنوی برای سالمندان محسوب می شود .

با توجه به تفاوتهای مذکور در بالا ، کشورهایی با شرایط کشور ما نمی توانند در مورد رسیدگی به مسئله پیر شدن جمعیت ، از کشورهای توسعه یافته تقلید کرده و براساس شیوه های آنان برنامه ریزی نمایند . همانطور که شرایط و  مسائل ما متفاوت هستند ، نیازهای ما هم متفاوت بوده ، سیاست ها و برنامه ریزی های متفاوتی را طلب میکند.

چرا جمعیتی سالخورده می شود؟

* موفقیت در برنامه های تنظیم خانواده سبب شده میزان باروری کلی  (Total Fertility) TFRدر کشورهای در حال توسعه از جمله کشور ما کاهش یابد بنابراین تعداد فرزند آوری کمتر شده ، به جمعیت بزرگسالانی که روزی پیر خواهند شد افزوده می شود .

* بهبود شرایط بهداشتی و درمانی سبب کاهش مرگ ومیر شده در عوض امید به زندگی (Life Expectancy) طولانی تر افزایش یافته است . در کشور ما عمر متوسط برای مردان ۶۷ سال و برای زنان ۷۰ سال می باشد.

* در موارد نادر ، رویدادهایی سبب می شود جمعیت جوان یک منطقه از بین بروند همین امر سبب افزایش میزان درصد جمعیت سالخورده می شود مانند آفریقا جوان ترین قاره جهان که شیوع ایدز در آنجا و مرگ ومیر جوانان ، افزایش در صد جمعیت سالخورده را در پی داشته است .

ترکیب جمعیتی ایران

شاخصهای آماری نشان میدهد که پیر شدن جمعیت در کشور ما آغاز شده است و پیش بینی میشود که در فاصله سالهای ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۵ به میانه  سنی جمعیت کشور ۱۰ سال افزوده شود۰( سال ۷۵، ۴/۱۹ – سال ۱۴۰۰ ، ۲/۳۲ میرسد )

سرشماری ۱۳۷۵ نشان داد که ۶/۶ % از جمعیت کشورمان افراد ۶۰ سال و بالاتر هستند (یعنی حدود ۷/۳ میلیون نفر ) بر اساس سرشماری DHS این رقم به۸/۷ % رسیده  و پیش بینی میشود که ظرف ۲۰ سال آینده به بیش از ۲ برابر حدود ۵/۸ میلیون نفر افزایش یابد و در واقع شدت سالخوردگی در کشور از سال ۱۴۱۰ به بعد خود نمایی می کندو این به معنای انفجار جمعیت سالمند در کشور ماست  .

هم اکنون بیش از ۵۰% از جمعیت کشور ما زیر ۲۰ سال است و سالمندان بالای ۶۰ سال حدود ۸/۷ % از کل جمعیت را تشکیل می دهد این ارقام نشاندهنده این است که کشور ما کشور جوانی است و برآوردن نیازها و تامین آتیه مناسب برای جمعیت جوان آن مستلزم برنامه ریزی ها وسیاستگذاریهای ویژه می باشد .

از طرف دیگر اگرچه عدد۸/۷ % عدد کوچکی بنظر میرسد اما در مدت زمان کوتاهی این رقم آنقدر بزرگ خواهد شد که ناگهان با جمعیت بزرگی از سالمندان مواجه خواهیم شد . بنابراین جامعه ما فقط با مشکلات مربوط به جوانان دست به گریبان نیست و ما هم برای رسیدگی به مسائل جوانان باید برنامه ریزی کنیم و هم باید برای جمعیت سالمندی که به زودی با آن روبرو خواهیم شد آمادگی لازم را داشته باشیم .

پژوهشگران علوم پزشکی می گویند نتایج  یک بررسی جدید  نشان می دهد کسانی که برای کاهش وزن عمل جراحی انجام می دهند، بیشتر از دیگران در خطر خودکشی قرار دارند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  پژوهشگران اعلام کردند کسانی که برای کنترل چاقی مفرط، عمل جراحی انجام می دهند در مقایسه با دیگر افراد جامعه، بیشتر به خودکشی تمایل دارند و دست به خودکشی می زنند .

آنان می گویند نتایج یک تحقیقات در مورد عوارض جراحی‌های کاهش وزن نشان می دهد افرادی که این جراحی را پشت سر می‌گذراند با احتمال بالاتری نسبت به میانگین جامعه، ‌ممکن است دست به خودکشی بزنند. اما دلیل رخ دادن این الگو هنوز مشخص نیست. در واقع تعداد افرادی که خودکشی می‌کنند، ‌در بین این افراد هنوز هم پایین حساب می‌شود، اما در مقایسه با جامعه عمومی، بالاتر است.

جراحی‌های کاهش وزن برای بسیاری از افراد چاق در کاهش وزنشان مفید است. شواهد بسیاری نشان می‌دهند که افرادی که با عمل جراحی اعصاب سیستم گوارش خود را دستکاری کرده‌اند و بدین ترتیب غذای کم‌تری می‌خورند، توانسته‌اند در بسیاری موارد وزن خود را پایین بیاورند. همچنین خطر بیماری‌های مربوط به چاقی مانند دیابت نوع ۳ و فشار خون بالا در این افراد کاهش پیدا کرده است.

اما آمارها نشان می‌دهد که دست کم در آمریکا، سالانه از  هر ۱۰،۰۰۰ مردی که جراحی کاهش وزن داشته‌اند، ۱۴ نفر و از هر ۱۰،۰۰۰ زن، ۵ نفر بر اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند. این در حالی است که در جامعه عمومی این ارقام به ۲٫۵ در مردان و ۰٫۶ در زنان می‌رسد. ۳۰ درصد این خودکشی‌ها با فاصله ۲ سال بعد از جراحی و ۷۰ درصد آن‌ها طی سه سال اتفاق می‌افتند.

تحقیق درباره بیش از ۱۶۰۰۰ نفر نشان داد احتمال مردن در طول یک سال پس از عمل جراحی چاقی حتی بین افراد زیر ۵۰ سال بسیار بیشتر از حدی است که پیشتر تصور می شد. به گزارش گاردین ، بعضی از مطالعات پیشتر درباره افراد ۳۰ تا ۵۰ ساله بیشترین کسانی که چربی های اضافی بدن خود را با جراحی خارج می کنند میزان مرگ و میر را کمتر از یک درصد نشان داده بود اما بین افراد ۳۵ تا ۴۴ ساله در تحقیقات (مدیکر) انگلیس بیش از ۵ درصد مردان و نزدیک به ۳ درصد زنان در طول یک سال پس از جراحی مردند.این رقمها بین افراد ۴۵ تا ۵۴ ساله اندکی بیشتر بود.
بین افراد ۶۵ تا ۷۴ ساله نزدیک به ۱۳ درصد مردان و حدود ۶ درصد زنان مردند.در افراد ۷۵ ساله و مسن تر نیمی از مردان و ۴۰ درصد زنان مردند.
دکتر دیوید فلوم جراح دانشگاه واشنگتن و سرپرست این تحقیق گفت خطر مرگ بسیار بیشتر از گزارش های قبلی است.

محققین در حال بررسی سابقه بیماری‌های روانشناختی در افراد قبل از عمل هستند. همچنین می‌خواهند ارتباط احتمالی میزان کاهش وزن و خودکشی را بررسی کنند. اما هنوز هیچ پاسخ مشخصی برای این افزایش چشمگیر آمار خودکشی در بین این افراد ندارند.

متاسفانه تبلیغات کاذبی درباره شیوه های جراحی درمان چاقی  مانند لیپوساکشن و اولترا سونیک لیپولیز وجود دارد که ادعا می کنند این روش ها بدون عارضه است.

این در حالی است که به گفته کارشناسان تنها راه بدون عارضه کاهش وزن، استفاده از رژیم غذایی و فعالیت بدنی مناسب است .

این تحقیق درباره ۱۶۱۵۵ نفری است که بین سالهای ۱۹۹۷ و ۲۰۰۲ تحت عمل جراحی چاقی قرار گرفتند.

نتایج این تحقیقات در نشریه علوم پزشکی امریکا منتشر شده است .

روشی جدید برای افزایش طول عمر کودکان سرطانی
پژوهشگران علوم پزشکی می گویند، مطالعات بالینی جدید نشان می دهد کودکانی که به علت ابتلا به سرطان تحت روش های درمانی همچون شیمی درمانی و پرتو درمانی قرار می گیرند با استفاده از داروهای بیش فعالی، عمر طولانی تری می یابند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، آنان اعلام کردند: کودکانی که پس از درمان سرطان دچار اختلالات رفتاری، حافظه ای و تمرکزی می شوند، با استفاده طولانی مدت از برخی داروهایی که برای اختلال بیش فعالی و تمرکزی تجویز می شوند، وضعیت بهتری پیدا می کنند.

محققان بر این باورند که این روش درمانی، مشکلاتی همچون تفکر، حافظه و تمرکز را نیز کنترل می کند.

پرتو درمانی و شیمی درمانی که از معمول ترین درمان های سرطان به شمار می روند سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار می دهد و عموماً کودکان سرطانی که این درمان ها رویشان صورت می گیرد، دچار مشکلات طولانی مدت تفکری، حافظه ای و تمرکزی، رفتاری و عملکرد های تحصیلی می شوند.

هنگامی که سلول‌ها توانایی تقسیم و رشد عادی خود را از دست می ‌دهند این موضوع منجر به تسخیر، تخریب و فاسد شدن بافت‌های سالم می ‌شود و در نهایت، سرطان ایجاد خواهد شد.

از اجتماع این سلول‌های سرطانی و تخریب سلول‌های بافت‌های سالم توده ‌ای به نام تومور ایجاد می‌شود.

طبق بررسی های صورت گرفته، استفاده از داروهایی که در مبتلایان به اختلال بیش فعالی و تمرکزی تجویز می شود، می تواند وضعیت این کودکان را بهبود بخشد ولی تاکنون آزمایش های کمی در این زمینه صورت گرفته و مستلزم بررسی های بیشتری است.
محققان بیمارستان تحقیقاتی سنت جود، ممفیس، حدود ۱۲۲ کودک را که پس از درمان موفقیت آمیز سرطان مغز یا سرطان خون دچار مشکلات تمرکزی و یادگیری شدند، مورد بررسی قرار دادند و دریافتند آن دسته از کودکانی که به مدت ۱ سال تحت درمان با داروهای بیش فعالی و تمرکزی قرار گرفتند، نسبت به کودکانی که از این داروها استفاده نکردند، در تمرکز و مشکلات رفتاری و مهارت های اجتماعی بهبود خوبی نشان دادند.

البته این بدان معنا نیست که این داورها قادر است تمام کودکان مبتلا به مشکلات تمرکزی و شناختی را پس از درمان سرطان درمان کند و این بهوبدی تقریباً در نیمی از این کودکان مشاهده شده است، ولی هنوز چگونگی تأثیر این داروها روی عملکرد تحصیلی آن ها ناشناخته است.

 پژوهشگران علوم پزشکی در کشور انگلیس ادعا می کنند دارویی ابداع کرده اند که می تواند ابرمیکروب های کشنده را از بین ببرد.  

   
 
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  کلستریدیوم دیفیسیل (C-Diff) یک باکتری کشنده است که موجب بروز اسهال و مشکلات روده ای می شود درحالیکه استافیلوکک طلایی مقاوم به متی سیلین (MRSA) موجب بروز شماری از عفونت هایی می شود که درمان آنها در انسان ها دشوار است.
اکنون یک گروه انگلیسی ادعا می کنند که یک داروی جدید ضد باکتریایی با اسم رمز XF-73 ابداع کرده اند که می تواند ابر میکروب ها را در عرض پنج دقیقه از بین ببرد بدین معنی که این باکتری های کشنده فرصت کمی برای مقاومت نسبت به آن پیدا می کنند.
این دانشمندان معتقدند که XF-73 می تواند در عرض سه سال از گسترش عفونت در بخش های بیمارستانی پیشگیری کند.
در جریان آزمایش هایی ، ژل XF-73 در داخل بینی حاملان باکتری ابرمیکروب قرار داده شد.
در این آزمایش دیده شد که میکروب ها بدون برجای گذاشتن عوارض جانبی از بین برده شدند و در آزمایش های بالینی MRSA هیچ مقاومتی نسبت به این داروی جدید نشان نداد.
‘بیل لاو’ مدیر اجرایی شرکت ‘دستینی فارما’ شرکت داروسازی سازنده این محصول گفت: این یک موفقیت بزرگ است.با از بین بردن میکروب ها در بیماران قبل از این که از طرق رویه های پزشکی مانند جراحی مستعد ابتلا به عفونت شوند، می توان جان هزاران نفر را نجات داد.
درحقیقت F-73 با شکست دیواره های سلولی و ایجاد کاهش سریع در میزان ماده حیاتی آن عملکرد جداگانه ای از آنتی بیوتیک ها دارد.
آنتی بیوتیک ها با از بین بردن بخش های ویژه باکتری برای ناپایدار کردن آنها عمل می کنند که این روند مدت زمان بیشتری طول می کشد.
‘ایان کوپرا’ از ‘دانشگاه لیدز’ گفت: این کشف بسیار مهیج است.
مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک ها به اندازه زیادی توانایی حرفه پزشکی را برای درمان عفونت های باکتریایی تضعیف می کند.
وی افزود: جامعه فورا به این کشف و ابداع داروهای جدید ضد باکتریایی که عملکرد متفاوت دارند و از حداقل پتانسیل برای ایجاد مقاومت برخوردارند ،نیاز دارد.

در آینده نزدیک یک آزمایش خونساده می تواند  پس زدن عضو پیوندی را نشان می دهد .

پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا امریکا عنوان کردند که  انجام یک آزمایش خون ساده می تواند به پزشکان کمک کند علت پس زده شدن عضو پیوندی را تشخیص دهند. این آزمایش می تواند راه را برای کشف یک جایگزین غیرتهاجمی به منظور تشخیص پس زده شدن عضو قبل از بروز آسیب هموار سازد. 
   
 
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  این روش می تواند به ۴۰ درصد از دریافت کنندگان قلب پیوندی که در اولین سال پس از عمل پیوند، پس زده شدن عضو را تجربه می کنند کمک کند.
معمولا در موارد افت عملکرد عضو، قسمت کوچکی از بافت برداشته شده و بررسی می شود.
اما بارها قبل از آنکه پزشک متوجه مشکل شود، عضو دچار آسیب شده است.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا اعلام کردند: با انجام یک آزمایش ساده خون برای تشخیص پروتیین هایی که در واکنش التهامی پس زده شدن عضو دست دارند، می توان این مشکل را حل کرد.
محققان با استفاده از نمونه های خون ۳۹ بیمار که کلیه پیوندی و ۶۳ بیمار که قلب پیوندی دریافت کرده بودند، موفق به کشف سه پروتیین شدند که در جریان پس زده شدن حاد (عضو) افزایش می یابد.
به گفته محققان، از این آزمایش می توان برای تنظیم میزان مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده کرد.
تشخیص یک نشانگر پروتیینی که قبل از پس زده شدن عضو پیوندی در خون افزایش می یابد می تواند نمایانگر پیشرفت قابل توجهی باشد که امکان انجام درمان زودهنگام را میسر می سازد.
محققان اکنون سرگرم انجام آزمایش های بالینی هستند و امیدوارند که آزمایش آنها طی سه تا پنج سال آینده در دسترس قرار گیرد.

پژوهشگران می گویند اگرچه شیمی درمانی، درمان موثری برای سرطان محسوب می شود، اما عوارض جانبی تضعیف کننده ای مانند تهوع، مسمومیت کبدی و فرسایش سیستم ایمنی را به دنبال دارد.اکنون محققان شیوه جدیدی برای درمان بیماران سرطان یافته اند که می تواند دارو را مستقیم به منشاء بیماری برساند.
   
 
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  در شیوه این پژوهشگران، یک ‘حامل نانویی’ می تواند داروهای شیمی درمانی را مستقیما به سلول های سرطان برده و آسیبی به سلول های سالم نرساند. این شیوه نه تنها اثر مطلوب شیمی درمانی را افزایش می دهد بلکه به کاهش عوارض جانبی آن نیز منجر می شود.
مجریان این طرح می گویند: این حامل نانویی، بسیار به بمب خوشه ای شبیه است. درون این حامل، نانو ذرات پر شده با داروهای شیمی درمانی قرار دارند.
زمانی که این حامل که با چندین نانو ذره پر شده، با سلول های سرطانی برخورد می کند و بار دارویی خود را مستقیما درون سلول آزاد می سازد.
به گفته دانشمندان این ابزار نانوذره ای می تواند برای درمان انواع مختلف سرطان از جمله ریه، خون، روده بزرگ، سینه، تخمدان، لوزالمعده و چندین نوع سرطان مغزی مورد استفاده قرار گیرد.

عامل مهم در انتقال دارو مولکولی موسوم به هیالورونان است که برای ایجاد پوشش خارجی این نانوذرات خوشه ای مورد استفاده قرار می گیرد.
هیالورونان، مولکول شناساگر قند است که به قند موجود در گیرنده های بسیاری از انواع سلول های سرطانی متصل می شود.
زمانی که این حامل نانویی با گیرنده های سلول های سرطانی واکنش انجام می دهد، گیرنده دچار تغییرات ساختاری شده و بار دارویی مستقیما به سلول های سرطان آزاد می شود.
در نتیجه داروی شیمی درمانی بسیار موثرتر واقع می شود.
از آنجا که این نانوذرات فقط با سلول های سرطانی واکنش انجام می دهد، سلول های سالم اطراف آنها دست نخوره باقی مانده و تحت تاثیر شیمی درمانی قرار نمی گیرد.
به گفته این پژوهشگران خود این حامل نانویی، از مولکول های لیپیدی که بطور طبیعی در بدن تولید می شود ساخته شده است و زمانی که نانو ذرات ماموریت خود را در بدن انجام دادند، این حامل ها نیز تجزیه می شوند. این شیوه بطور بالقوه کم خطرتر از شیوه های کنونی درمانی است. 
 

نتایج این تحقیقات در نشریه زیست مواد منتشر شده است.

ممکن است تشخیص سریع و دقیق آسیب‌های کبدی امکانپذیر شود .
یک تیم پزشکی از دانشگاه لیورپول  می گویند نتایج تحقیقات آنان نشان می دهد که وجود پروتئین‌های خاص در خون نشان دهنده آسیب‌های زودهنگام به سلولهای کبدی هستند و می‌توانند نقطه‌ای را نشان دهند که در آن مرحله مرگ سلولی رخ می‌دهد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،   پزشکان دانشگاه لیورپول در حال انجام آزمایشات جدیدی هستند که در نتیجه آن امکان تشخیص سریع و بسیار دقیق‌تر آسیب‌های کبدی فراهم خواهد شد.

این تیم پزشکان دریافته‌اند که وجود پروتئین‌های خاص در خون نشان دهنده آسیب‌های زودهنگام به سلولهای کبدی هستند و می‌توانند نقطه‌ای را نشان دهند که در آن مرحله مرگ سلولی رخ می‌دهد.
متخصصان علوم پزشکی دانشگاه لیورپول در این آزمایشات که روی موشها انجام گرفتند، متوجه شدند: این سلولهای کبدی دو پروتئین آزاد می‌کنند که تصویری مفصل و با جزئیات از میزان آسیب‌های سلولهای کبدی ارائه می‌کند.
دومینیک ویلیامز پزشک متخصص این دانشگاه می‌گوید: این یافته‌ها حائز اهمیت هستند چرا که آگاهی از چگونگی مرگ سلولی به پزشکان امکان می‌دهد به داروهای جدیدی برای نجات سلولهای کبدی دست پیدا کنند. همچنین می‌توان تشخیص داد کدام بیماران بیشتر آسیب دیده‌اند و به مراقبت‌های ویژه پزشکی نیاز دارند.