شغال

شُغال جانوری است شبیه به گرگ با قیافه‌ای شبیه به روباه ولی چثه‌ای کوچک‌تر. این جانور آسیب زیادی به محصولات کشاورزی می‌رساند و به پرندگان اهلی و خانگی نیز حمله می‌کند و آفت آنهاست.[4] شغال‌ها به صورت گله‌ای و یا انفرادی حرکت می‌کنند، این جانور از راسته گوشت‌خواران، پستانداران و از تیره سگ‌سانان است. صدای شغال زوزهٔ شغال نامیده می‌شود. شغال‌ها معمولاً لانه مشخصی ندارد و از گودال‌ها، سوراخ‌های طبیعی، شکاف سنگ‌ها و لانه متروکه سایر جانوران، برای ایجاد لانه و تولد نوزادان استفاده می‌کند. معمولاً در اوایل غروب، شغال‌ها به صورت دسته جمعی زوزه یی شبیه فریاد انسان سر می‌دهند.]

در مورد شغال افسانه‌های بسیاری وجود دارد. این جانور برای شکار گاهی مثل روباه از زیرکی و حیله‌گری و گاهی مثل گرگ از زور و خشونت استفاده می‌کند. در فرهنگ‌های مختلف نحوه نگاه به شغال متفاوت است.

شغال را در فارسی توره نیز می‌نامند و گاه دورگه، سگ و شغال را سگِ توره نام می‌نهند. حیوانیست که یک گونهٔ آن به‌ویژه در پیرامون سمنان و شاهرود زیاد است. پوست آن را برای آستر لباس نیز به‌کار برده‌اند]

شغال زمانی که با همهمه و غوغا و آزار زیاد شکارگران و روستائیان روبه‌رو شود اعصابش از کار می‌افتد و برای مدتی به حالت اغماء و بی‌هوشی می‌رود. به این حالت شغال‌مُردگی گفته می‌شود. روستائیان در قدیم می‌پنداشتند که شغال عمداً چنین می‌کند و در فارسی زبانزد شغال‌مردگی و خود را به شغال‌مردگی زدن کنایه از افرادی است که ظاهراً خود را کوچک و مظلوم وانمود می کنند ولی در باطن آن چنان نیستند

 شغال‌های ایران
شغال‌های ایران از گونه شغال‌های طلایی هستند. رنگ شغال از گرگ حنایی‌تر و سایه سیاهی روی پشت دارد، البته رنگ شغال‌های جنوب ایران روشن‌تر از شغال‌های نواحی شمال است. در اغلب مناطق ایران شغال یافت می‌شود