Nokia 5730 XpressMusic اسباب بازی گرانقیمت(بخش دوم)

در زیر صفحه نمایش بجز کلیدهای آشنای همیشگی یعنی دو Soft-Key در بالا، کلیدهای برقراری و رد تماس در پائین و کلید C و منو در طرفین، از D-Pad بسیار بزرگ و کاملا خوش دستی استفاده شده است که با ابعاد و ارگونومی فوق العاده از بهترین های 5730 به شمار می رود؛ اما این طراحی متاسفانه خود منجر به نکته منفی دیگری در این قسمت شده است جائیکه با ابعاد و حاشیه بزرگ این کلید دسترسی به چهار دکمه پیرامونی به سختی صورت می گیرد نکته ای که با در نظر گرفتن ابعاد کوچک، فیدبک ضعیف و اجبار به فشردن مرکز این کلیدها تجربه نچندان خوشایندی از بخش کنترلی صفحه کلید 5730 برجای می گذارد. در مرکز D-Pad و در حاشیه دکمه تائید میانی یک LED قابل برنامه ریزی جای دارد که با چشمک زدن مداوم خود علاوه بر نمایش روشن بودن گوشی در هنگام Stand-by برای نشان دادن Miss Events یعنی پیام های خوانده نشده و تماس های از دست رفته نیز بکار می رود. اوضاع در مورد صفحه کلید عددی جای گرفته در زیر این بخش البته تا حدود زیادی بهبود یافته است این صفحه کلید که در نگاه اول با استفاده از فونتی دیجیتالی کاملا جذاب به نظر می رسد در حوزه عملکردی نیز با فیدبک مناسب و تفکیک مطلوب تا حدود زیادی موفق به کسب نمره قبولی می گردد. یکی از معدود نکات منفی در این قسمت کاهش ابعاد کلیدهای ردیف پائین بعلت حاشیه رنگی پیرامون آنهاست که در عملکرد آنها تاثیر فراوانی گذاشته است.

سمت چپ دستگاه بطور کامل همانی ست که در E75 نیز دیده می شود و پورت Micro USB در کنار اسلات کارت حافظه Micro SD که با پوششی پلاستیکی در مقابل گرد و خاک محافظت می شوند، از بخش های مهم در این قسمت هستند. یکی از مشکلات قابل ذکر در این قسمت به جایگاه کاملا عمیق کارت حافظه باز می گردد که خارج کردن آن بدون استفاده از ابزار نوک تیز جداگانه به امر تقریبا محالی تبدیل شده است مشکلی که علاوه بر 5730 ردپای آن را در برخی دیگر از مدل های نوکیا همچون 5630 نیز می توان پیدا کرد. محل اتصال بند دستگاه نیز در پائین این قسمت دیده می شود

سمت راست محل حضور دو کلید شاتر دوربین و Rocker تغییر صداست که هر دو کاملا باریک و کوچک طراحی شده و کاربر را در استفاده از آنها کاملا با مشکل روبرو می سازند که از آن جمله می توان به کلید کوچک شاتر اشاره کرد که با اینکه در هنگام فشردن برای قفل شدن فوکوس مشکل چندانی ندارد اما در هنگام فشرده شدن کامل بسیار ضعیف عمل می کند.

بالای دستگاه پورت 3.5 میلیمتری هدست و پائین آن محل حضور میکروفون و جک اتصال شارژر است که در هر دو مورد کاملا مشابه با E75 طراحی شده اند و از این لحاظ حتی جایگاه میکروفون و پورت شارژر نیز تغییر نیافته است.

با اسلاید کردن صفحه نمایش رو به سمت راست صفحه کلید QWERTY چهار ردیفه و 39 کلیدی استاندارد نوکیا دیده می شود که کلیدهای این قسمت در مقایسه با صفحه کلید QWERTY موجود در E75، از لحاظ عرض اندکی بزرگتر و از لحاظ ارتفاع اندکی کوچکتر شده اند به بیانی دیگر کلیدهای این بخش به حالتی مستطیل شکل نزدیکتر شده اند. از قابلیت های فوق العاده این صفحه کلید که مشکلات بخش عددی را به فراموشی می سپارد می توان به کلیدهای جداگانه برای @ و کاما و همچنین امکان Copy، Cut و Paste مستقیم با ترکیب کلیدهای Sym و D-Pad اشاره کرد. این صفحه کلید بدون شک یکی از بهترین امکانات 5730 و شاید هم بهترین بخش آن باشد جائیکه با بهره گیری از تمامی مواردی که برای کارکرد صحیح یک صفحه کلید لازم است 5730 به سطح برترین های این کلاس همچون HTC Touch Pro و E75 کاملا نزدیک شده است. از قابلیت های مطلوب دیگر در این بخش امکان سفارشی سازی سیستم عامل با گشودن و بستن صفحه کلید است جائیکه می توان Application خاصی را با گشودن صفحه کلید اجرا کرد و با بستن آن مجددا به صفحه Stand-by بازگشت.

از نکات جالبی که مقایسه 5730 با E75 در هنگام گشوده شدن صفحه کلید مشخص می کند قطر متفاوت دو بخش روئی و زیرین در دو گوشی ست جائیکه در E75 قطر بخش زیرین که صفحه کلید نیز در آن جای دارد تقریبا سه برابر بخش روئی ست در حالیکه در 5730 با قطر نسبتا یکسانی برای دو بخش روبرو هستیم این موضوع با اینکه در نگاه اول ممکن است تفاوتی برای کاربران ایجاد نکند اما دقت به آن نکته ظریفی را مشخص می کند که عملا در کارکرد صحیح گوشی نقش موثری را ایفا می کند نقشی که همانا ثابت نگاه داشتن دستگاه و ثبات آن در قرارگیری بروی سطوح صاف است. البته این به معنای مشکل دار بودن 5730 در این موقعیت نیست بلکه تنها برتری نسبی E75را نشان می دهد.

پشت گوشی از ظاهر مناسب تری نسبت به بخش روئی برخوردار است این قسمت که با طراحی یک دست و عدم استفاده از رنگ های نچندان دلچسب قرمز و آبی شکلی حرفه ای تر به خود گرفته است از پلاستیک مات و با کیفیتی ساخته شده که از اثر انگشت در آن خبری نیست. نقطه نقطه های کلاسیک سری XpressMusic بصورت کاملا محو در بالا و پائین این بخش جای گرفته اند امری که در زیبائی این قسمت نقش به سزائی داشته است. مهمترین المان در این قسمت دوربین 3.15 مگاپیکسلی کارل زایس گوشی ست که به همراه یک فلش LED در یک قاب نقره ای جای گرفته اند. عملیات جدا کردن کاور باتری در این قسمت کاملا به سختی صورت می گیرد در اینجا و برای جدا کردن این کاور استفاده از ناخن های بلند و یا ابزاری نک تیز  کاملا اجباری ست چرا که در این کاور از هیچ نوع ضامن و نگه دارنده ای برای تسهیل کار استفاده نشده است. در زیر این کاور باتری آشنای BL-4U با ظرفیت 1000mAh دیده می شود که عینا همان باتری E75 است. زمان های رسمی اعلام شده توسط این باتری در شبکه 2G شامل 300 ساعت در حالت Stand-by و 5 ساعت در هنگام مکالمه است زمان پخش موسیقی مداوم آن هم 25 ساعت است که تقریبا در تمامی موارد دقیقا همان زمان هائی ست که برای E75 نیز اعلام شده بود. در دنیای واقعی و با یک استفاده نسبتا شدید حداکثر تا 2 روز می توان بروی این باتری حساب کرد که با توجه به قابلیت های فراوان دستگاه رقم چندان بدی هم به حساب نمی آید. علاوه بر باتری در این قسمت محل قرارگیری سیمکارت و اسپیکر اصلی دستگاه نیز دیده می شوند که این آخری واجد نکته عجیبی ست. در اینجا و برخلاف تقریبا تمامی گوشی های مدرن امروزی از خروجی فیزیکی بلندگو (Loudspeaker Grill) خبری نیست که این برای دستگاهی که موسیقی به نوعی اصلی ترین کارکرد آن به حساب می آید کاملا عجیب به نظر می رسد. صدای پخش شده توسط این اسپیکر علیرغم نبود خروجی قابل مشاهده به هیچ عنوان خفه به نظر نمی رسد اما از لحاظ قدرت و بلندی صدا بسیار با آنچه از یک XpressMusic انتظار می رود فاصله دارد

سیستم عامل بکار گرفته شده در 5730 همانی ست که انتظار آن را داریم نسخه FP2 از Symbian S60 که با اینکه مطلقا تفاوتی از لحاظ ساختاری با دیگر مدل های این خانواده همچون تمامی N ها (بجز N97) و اغلب E هائی که در یک سال گذشته تولید شده اند ندارد اما اینجا و آنجا تغییرات ظاهری کوچک و بزرگی دیده می شود که هم در مسئله زیبائی و هم در مسئله کارائی نسبتا موفق عمل کرده اند. اولین تغییری که بلافاصله پس از روشن کردن دستگاه در صفحه Stand-by قابل مشاهده است استفاده از Contacts bar در بالای صفحه است که پس از 5630 این اولین باری ست که رویت می شود این نوار حاوی سه عکس از کنتاکت های حاضر در دفترچه تلفن می باشد که به راحتی به سمت چپ و راست Scroll می گردد. از نکات جالب در این بخش امکان اضافه کردن RSS Feed برای هر کنتاکت است که از این طریق می توان با کمی نوآوری بجای اضافه کردن کنتاکت به این نوار، فید مورد علاقه خود را به این بخش اضافه نموده و بدین ترتیب همیشه فید مد نظر خود را در صفحه Stand-by در اختیار داشت. با کلیک کردن بروی نام هر کنتاکت در این نوار، صفحه جدیدی گشوده می شود که با نمونه ای که در دفترچه تلفن اصلی دیده می شود تفاوت دارد در اینجا تصویری از کنتاکت در بالای صفحه و میانبرهای چهارگانه ای شامل برقراری تماس، فرستادن پیام، آپدیت کردن فید و تنظیمات در میانه صفحه دیده می شود. سابقه ارتباطی شخص (شامل تماس ها و پیام ها) و دو عنوان آخر فید از دیگر قسمت های حاضر در بخش پائینی این صفحه هستند. در پائین Contacts bar به ترتیب از بالا به پائین چت Ovi، میانبر ایمیل (که در هنگام پخش آهنگ با نام تراک جایگزین می شود) و نوار میانبرها در پائین صفحه دیده می شوند که اغلب آنها را پیش از این نیز دیده بودیم. دیگر نمونه های صفحه Active Stand-by که در صورت تمایل می توانند جایگزین نمونه یاد شده شوند شامل حالت Basic (صفحه خالی با فعال بودن میانبرهای چهارگانه D-Pad)، Active Stand-by افقی (که همان آرایش کلاسیک مدل های قبلی ست) و Vertical Icon Bar می گردند. یکی دیگر از امکانات صفحه Stand-by قابلیت استفاده از Talking Theme است که محتوای به نمایش درآمده در صفحه را برای کاربران تلفظ می نماید. از صفحه Stand-by که بگذریم تغییر مهم دیگری در ساختار گوشی چه از لحاظ ظاهری و چه از لحاظ عملکردی دیده نمی شود و همه چیز دقیقا همان جائی ست که از این سیستم عامل انتظار داریم.

File Manager سنتی نوکیا محتوای تفکیک شده حافظه داخلی و کارت حافظه را به نمایش گذاشته و توسط آن تقریبا هر کاری که بتوان تصور کرد از کپی، جابجائی، تغییر نام و ساخت و حذف فولدرهای مختلف قابل انجام است. حافظه داخلی گوشی رقمی در حدود 100 مگابایت است که بکمک کارت حافظه تا 16 گیگابایت قابل افزایش است. به همراه گوشی یک کارت حافظه 8 گیگابایتی نیز ارائه می شود. پردازنده گوشی همان نمونه سه ساله محبوب نوکیا یعنی ARM11 با فرکانس 369 مگاهرتز است که ظاهرا نوکیا قصد ندارد این پردازنده را که در مقابل نمونه های جدید موجود در بازار کاملا کند و ضعیف به نظر می رسد را بازنشسته نماید. استفاده از نسخه جدید 600 مگاهرتزی این پردازنده در 5630 کورسوی امیدی بود که نوکیا همانطور که در ابتدا گفتیم به جهت عدم ضربه زدن به بازار 5630 از آن در 5730 استفاده نکرد. چیپ ست جداگانه گرافیکی نیز رویائی ست که پس از N82 هیچگاه در نوکیا دوباره رنگ واقعیت به خود نگرفت.

صحبت کردن در رابطه با دفترچه تلفن و منوی Call Log گوشی های هوشمند نوکیا آنقدر تکراری شده است که واقعا تکرار این همه مکررات برای نویسنده هم ملال آور است چه برسد به خواننده در مورد این دو بخش در 5730 تنها کافی ست اشاره کنیم که با نمونه هائی کامل تکراری (و البته کاملا بی نقص) روبرو هستیم که تقریبا بطور کامل از زمان به بازار آمدن 3250 تاکنون یعنی در زمانی نزدیک به 3 سال هیچ تغییری را به خود ندیده است. خصوصیات اصلی دفترچه تلفن یعنی عدم محدودیت در تعداد کنتاکت ها، نمایش همزمان اسامی حاضر در سیمکارت و حافظه داخلی، فیلدهای بی شمار قابل سفارشی سازی برای اختصاص اطلاعات به اسامی، پشتیبانی از عکس، زنگ و ویدئوی دلخواه و بلاخره ایجاد Group همگی از فوق تکراری هائی هستند که در 5730 هم طبیعتا دیده می شوند.

مهمترین قسمت قابل بررسی برای یک XpressMusic مطمئنا پخش کننده موسیقی آن است در اینجا با پلیری روبرو هستیم که تقریبا هیچ تغییری به نسبت دیگر سیمبین های نوکیا نکرده است جائیکه نه تنها از لحاظ ظاهری و چینش کنترلرها بلکه در مقام عملکردی و مواردی همچون فرمت های مورد پشتیبانی، اکولایزرهای قابل ویرایش، Playlist های اتوماتیک و اسکن کردن حافظه پس از قطع اتصال USB نیز هیچ تغییری دیده نمی شود. تنها مورد جدید در این بخش قابلیت Say and Play برای پخش آهنگ با گفتن نام آن است که البته تنها زبان انگلیسی و زبان های پیش فرض دستگاه در این حالت پشتیبانی می گردند. اما برای بسیاری از دوست داران موسیقی فارغ از قابلیت های نرم افزاری، این بلندی و کیفیت صدای خروجی از اسپیکر دستگاه است که حرف اول و آخر را می زند دو موردی که متاسفانه باید گفت 5730 در آنها چندان موفق عمل نکرده است. کیفیت صدای خروجی از اسپیکر گوشی البته در اغلب المان های کیفیت سنجی در سطح نسبتا مناسبی جای دارد اما با مقایسه اعداد و ارقام به ثبت رسیده در این تست با یکی از گوشی های غیر حرفه ای نوکیا در رده موسیقی همچون 6710Navigator در یکی از مهمترین اعداد این تست یعنی اعوجاج مدولاسیون متقابل (Intermodulation Distortion)، در کمال تعجب 5730 ضعیف تر عمل کرده است البته در سایر موارد نیز با اینکه با نمونه وحشتناکی روبرو نیستم اما هنوز با صدائی ایده آل فاصله داریم. داستان بلندی صدای خروجی از تک اسپیکر گوشی نیز همانطورکه پیش از این به آن اشاره کردیم بعلت عدم وجود خروجی قابل مشاهده اسپیکر به هیچ عنوان در سطح یک گوشی مخصوص موسیقی نیست و در یک مقایسه رخ به رخ صدای خارج شده از این اسپیکر بسیار از5800 ضعیف تر است. پلیر پخش ویدئو در 5730 را با چشم بسته می توان حدس زد Application غارنشینانه Real Player که مدتهاست جذابیت خود را بعنوان یک پلیر ویدئو کاملا از دست داده است و نصب یک پلیر همه کاره احتمالا اولین کاری ست که کاربران مولتی مدیائی در مورد این بخش صورت می دهند (داستانی که البته بلا استثنا در مورد تمامی هوشمندهای نوکیا مصداق دارد). رادیوی FM موجود در بخش مولتی مدیائی دستگاه نیز تغییری را به خود ندیده و بر طبق انتظار مواردی همچون RDS، رادیوی اینترنتی و Visual Radio در آن دیده می شود.

با گشودن گالری نمایش تصاویر در 5730 تصویر غیر منتظره ای انتظار شما را می کشد در اینجا برخلاف همیشه از گالری ساده مبتنی بر Thumbnail و نمایش ماتریسی خبری نیست و  این گالری چرخان سری N ست که از پس 5630 بار دیگر در مدلی غیر از اعضای هوشمند سری N ظاهر شده است. شیوه جدید جایگیری تصاویر و افکت های زیبای استفاده شده در این قسمت بر جذابیت های بصری این گالری کاملا افزوده است. گذشته از زیبائی ظاهری، امکانات این گالری نیز کاملا منطبق با رقبای سری N است جائیکه تنظیمات گسترده ای همچون امکان اختصاص Tag به تصاویر، نمایش زمانی (Timeline)، تفکیک عکس های موجود در حافظه داخلی و عکس های گرفته شده توسط دوربین و امکان استفاده از آلبوم ها در اینجا نیز بکار گرفته شده اند. تنها نکته ای که این تجربه لذت بخش 5730 را نیز خالی از اشکال نگذاشته است سرعت پائین دستگاه در طی عملیات زوم در تصاویر است که مخصوصا در مورد عکس های بزرگ کاملا به چشم می آید داستانی که بطور مستقیم با کاهش فرکانس پردازنده و عدم بکارگیری چیپ ست جداگانه گرافیکی در 5730 ارتباط دارد بطوریکه اثری از این تاخیرها در 5630 که از پردازنده 600 مگاهرتزی استفاده می کند دیده نمی شود.

یکی دیگر از قسمت های مهم در 5730 دوربین 3.15 مگاپیکسلی بکار گرفته شده در آن است که عنوان کارل زایس حک شده در زیر آن انتظارها را از این دوربین کوچک کاملا بالا برده است. پس از اختراع تبلیغاتی نوکیا در ذکر عنوان Enhanced Fixed Focus در 5630 (که عملا تاثیر خاصی در عکاسی با فاصله نزدیک نداشت)، این بار نوکیا واقعا از فوکوس اتوماتیک استفاده کرده است. ساختار منوئی دوربین همانی ست که مدتهاست نوکیا دست نخورده باقی گذارده است در ایجا تنظیمات مختلف در نوار عمودی سمت راست جای گرفته اند و زیر منوهای این قسمت نیز در سمت چپ ظاهر می گردند. میزان تنظیمات این دوربین در سطح کاملا استانداردی جای دارد و در آن تمامی تنظیماتی که از یک نوکیا انتظار داریم دیده می شود و نگفته پیداست که مطلقا خبری از قابلیت های تشخیص چهره، لبخند و یا چشمک وجود ندارد. کیفیت تصاویر به ثبت رسیده توسط این دوربین در سطح مناسبی جای دارد و برای یک 3.15 مگاپیکسلی غیر حرفه ای مطلوب ارزیابی می شود. فیلمبرداری این دوربین با وضوح VGA با 30 فریم در ثانیه صورت می گیرد که علیرغم رزولوشن و سرعت فریم در ثانیه بالا کیفیت آن در حدی نیست که با بزرگان سری N قابل مقایسه باشد. دوربین بکار گرفته شده در 5730 با اینکه از لحاظ عدد و رقم به دیگر 3 مگاپیکسلی های هم رده خود در نوکیا شباهت دارد اما نتایج به دست آمده از آن گویای حقیقت دیگری ست چرا که با در نظر گرفتن 5800 و E75 بعنوان دو نمونه مشابه و مقایسه تصاویر این دوربین ها با دوربین 5730 نتایج کاملا متفاوتی بدست می آید که این نتایج عملا ما را با سه دوربین 3.15 مگاپیکسلی متفاوت با یکدیگر روبرو می سازد که هرکدام بسته به قیمت، در مدل های متفاوت نوکیا جای گرفته اند جائیکه مثلا 5730 دارای کیفیت بالای عکاسی و کیفیت متوسط فیلمبرداری ست، E75 دارای قابلیت عکاسی متوسط و کیفیت بالای فیلمبرداری ست و 5800 نه در رده عکاسی و نه در رده فیلمبرداری حرفی برای گفتن ندارد از این رو می توان این سه گوشی را که ظاهرا دوربین های یکسانی دارند با توجه به قیمت آنها واجد سه دوربین متفاوت دانست.

GPS با نرم افزار اختصاصی Nokia Maps از دیگر موارد قابل ذکر در رابطه با 5730 است تغییرات در این بخش نیز جائی ندارد و همچون همیشه امکان بهره گیری از A-GPS، دانلود نقشه ها و راهنمای غیر رایگان صوتی در آن به چشم می خورد.

کنسول بازی های N-Gage یکی دیگر از جذابیت های این مدل است که به محض ورود به آن دو آیکون دایره و مربع در دو سوی کلید اختصاصی N-Gage که در بالای صفحه نمایش قرار گرفته است روشن می گردد. در اینجا چندین بازی مختلف به فرم Trial دیده می شود که با کد فعال سازی که در اختیار کاربر قرار می گیرد می توان یکی از آنها را به Full Version تبدیل کرد.

امکانات ارتباطی 5730 نه تنها برای رده ای که در آن حضور دارد بلکه برای یک هوشمند همه کاره نیز کاملا مناسب ارزیابی می شود تا جائیکه در این مورد نیز تفاوت خاصی با حرفه ای ترین Messenger حال حاضر نوکیا یعنی E75 دیده نمی شود. در اینجا از چهار فرکانس GSM و HSDPA برای برقراری تماس استفاده می شود و گزینه های ارتباط پر سرعت نیز شامل هر چهار گزینه EDGE، HSCSD، GPRS و 3G می گردد کاهش سرعت اتصال 3G از 10.2Mbps در 5630 به 3.6Mbps در 5730 علامت سوال بزرگ دیگری ست که در مقابل طراحان این مدل قرار می گیرد. Wi-Fi با پشتیبانی از UPnP و بلوتوث نسخه 2.0 با ارائه پروفایل A2DP گزینه های اتصال بی سیم در 5730 را تشکیل می دهند. پورت اتصالات سیمی این مدل نیز همانطور که گفته شد از نوع Micro USB است.

Nokia 5730 XpressMusic ترکیب جدیدی ست که با اینکه مطمئنا برای تیم طراحی نوکیا گام بلندی رو به جلو به حساب می آید اما در دنیای واقعی و با در نظر گرفتن مشکلات کوچک و بزرگ فراوانی که در جای جای آن دیده می شود عملا نمی توان امتیاز چندان بالائی برای این فنلاندی تازه وارد در نظر گرفت. قیمت در نظر گرفته شده برای این گوشی در بازارهای داخلی رقمی در حدود 380 هزار تومان است که با توجه به حضور رقیب کاملا سرسختی به نام E75 در این حوزه قیمتی که در اکثر موارد برتری کاملی بر 5730 دارد شانس چندانی برای موفقیت این مدل در روزهای آینده نمی توان متصور شد.

توجه: این مقاله به صورت اختصاصی برای ‏Writeage.com‏ نوشته شده و آدرس دقیق این صفحه اینجاست.