روزها به سختی هر چه تمام تر برای نوکیا و دوستداران آن می گذرد جائیکه انتقادها به مجموعه سیمبین همزمان با بالا رفتن انتظارات از پلتفرم های لمسی بگونه ای افزایش یافته که تقریبا هیچ کاربر حرفه ای و حتی قدیمی نوکیا حاضر به پرداخت مبلغی گزاف برای یک گوشی لمسی سیمبین در ردیف مدل های پیشین این کلاس نیست و بدین ترتیب محبوبیت این برند در نزد طرفداران این شرکت نیز اندک اندک در حال نزول است مشکلات متعدد نوکیا اما به این موارد نیز خلاصه نمی شود و از دست دادن دو یار همیشگی این شرکت یعنی سامسونگ و سونی اریکسون که همواره از سازندگان و پشتیبانان اصلی پلتفرم سیمبین به حساب می آمدند ضربه مهلک دیگری بود که به مجموعه نوکیا وارد آمد ماجرا از این قرار است که هر دو شرکت سونی اریکسون و سامسونگ به تازگی در بیانیه های رسمی جداگانه ای پایان ساخت و پشتیبانی از پلتفرم سیمبین را اعلام نموده و حتی سامسونگ قصد دارد تا پایان سال 2010 کلیه برنامه های ساخته شده برای این سیستم عامل را نیز از روی سرورهای خود حذف نماید! اتفاقی که در آستانه تولد نسخه جدید سیمبین که نوکیا و دوستداران این برند امید فراوانی به آن بسته اند اثرات منفی کاملا چشمگیری برجای خواهد گذاشت البته نگفته پیداست که هر دو شرکت سونی اریکسون و سامسونگ محصولات زیادی را در کلاس سیمبین های لمسی ارائه نکرده اند و حذف این دو شرکت از جنبه فیزیکی نمی تواند بازار را در این کلاس دچار کمبود نماید اما این اعلام وضعیت بدون شک جایگاه متزلزل سیمبین در نزد کاربران حرفه ای را بیش از پیش تیره و مبهم می نماید. در این شرایط است که نوکیا با پافشاری لجوجانه بروی سیمبین و اظهار نظرهای متعدد مبنی بر عدم استفاده از سایر پلتفرم های محبوب بازار در کنار تاخیرهای پیاپی در ارائه سیستم عامل MeeGo روز به روز اوضاع را برای خود سخت تر نموده و همزمان توقع ناظرین و منتقدان را از نسل آینده سیستم عامل سیمبین بطرز شدیدی بالا برده است بطوریکه استفاده کنندگان از دیگر سیستم عامل های محبوب همچون iOS، آندروید، Web OS، BlackBerry OS و ویندوز موبایل انتظار مشاهده پلتفرمی کاملا روان در سطح این سیستم عامل ها را از نسل جدید سیمبین موسوم به Symbian^3 داشته و گفته های کوچک انگارانه مسئولان نوکیا در رابطه با سیستم عامل های انقلابی مثل Apple iOS و Google Android انتظار از Symbian^3 را در حد سیستم عاملی بزرگ و کاملا انقلابی افزایش داده است. در این شرایط نگفته پیداست که میزان استقبال کاربران و سطح فروش آس ترین خال نوکیا در این رده یعنی N8 به روشنی معیار مشخصی برای مسئولان نوکیا در جهت تغییر دیدگاه یا پافشاری بروی ایده های قبلی خواهد بود کما اینکه از هم اینک ناگفته های کاملا تائید نشده ای مبنی بر حضور احتمالی نوکیا در کلاس پاکت پی سی های ویندوزی به گوش می رسد. باری در این شرایط بحرانی و خاص است که Nokia N8پس از گذشت بیش از شش ماه از معرفی اولیه آن پا به عرصه وجود می گذارد.
جادوی هزاره سوم نوکیا در جعبه ای شیک و زیبا که با مواد دوست دار محیط زیست ساخته شده است ارائه می شود در این جعبه علاوه بر خود گوشی و گزینه های قابل حدسی همچون شارژر، هدست با ریموت متصل به آن و کایل USB، یک کابل برای اتصال حافظه های خارجی تحت قابلیت OTG و یک تبدیل Mini HDMI به HDMI نیز برای خروجی TV در نظر گرفته شده که این آخری امکان اتصال دستگاه به تلویزیون و پخش محتوای با کیفیت را فراهم می آورد.
با در دست گرفتن گوشی با اینکه کاملا مشخص است که با مدلی از خانواده نوکیا روبرو هستیم اما شباهت چندانی میان این مدل و دیگر تولیدات این شرکت دیده نمی شود جائیکه بدنه یکپارچه و طراحی خاص بخش های بالائی و پائینی ظاهر ویژه ای برای N8 ایجاد کرده اند که پیش از این هیچگاه در مدل دیگری به کار گرفته نشده است.
بدنه دستگاه با رنگ ضد خش و مقاومی پوشیده شده که بجز دو بخش دوکی شکل بالائی و پائینی، در بقیه موارد بطور کامل از آلومینیوم یک دست و با کیفیتی ساخته شده است. ابعاد این مدل 12.9×59×113.5 میلیمتر با وزن 135 گرم است که بدون در نظر گرفتن افزایش 3.6 میلیمتری در قطر با تغییراتی اندک، چیزی حول و حوش ابعاد iPhone 4 است که البته این افزایش چشمگیر قطر در بزرگ شدن هرچه بیشتر حجم گوشی نقش چشمگیری را ایفا می کند.
اولین نکته مثبت N8 بدون هیچ شک و شبهه ای صفحه نمایش آن است این صفحه نمایش 3.5 اینچی برای اولین بار در خانواده نوکیا دو تکنولوژی روز یعنی فناوری ساخت AMOLED و قابلیت لمسی خازنی را در کنار یکدیگر قرار داده و امکان تماس چند نقطه ای یا Multitouch را نیز برای نخستین بار به یک گوشی نوکیا وارد کرده است. ارتقا مهم بعدی بهبود قابل ملاحظه کارکرد صفحه نمایش در نور مستقیم خورشید است که به نسبت تجربه قبلی نوکیا در این کلاس یعنی N86بسیار بهبود یافته است. رزولوشن این صفحه نمایش اما به نسبت نسل قبلی سیمبین بدون تغییر مانده و وضوح 640×360 پیکسل حداکثر رزولوشنی ست که در این بخش نصیب کاربران می شود در قیاسی رخ به رخ تعداد پیکسل های حاضر در این صفحه نمایش چیزی در حدود یک سوم پیکسل های صفحه نمایش هم سایز iPhone 4 است (230 هزار نقطه در مقابل 614 هزار نقطه) همچنین در مقایسه با بهترین های رده آندرویدی با وضوح 480×854 پیکسل با کاهش 44 درصدی وضوح صفحه نمایش در N8 روبرو هستیم. البته وضوح بالا چیزی نیست که هر کاربری به آن احتیاج داشته باشد و این تفاوت ها برای خیل عظیمی از کاربران نوکیا چندان نکته مهمی به حساب نمی آید. از نکات جالب این صفحه نمایش که ارتباط مستقیمی با وضوح بکار گرفته شده در آن دارد ابعاد آن است جائیکه با کنار هم قرار دادن N8 و iPhone 4، تفاوت سایز کاملا آشکاری میان آن دو دیده می شود جائیکه صفحه نمایش آیفون عریض تر و صفحه نمایش N8 بلندتر است البته اگر بخواهیم دقیق صحبت کنیم صفحه نمایش N8 کاملا 3.5 اینچی نیست و دقیقا 3.46 اینچ است و کوچک تر بودن آن نسبت به آیفون ارتباط اندکی نیز به این موضوع دارد. در یک کلام از لحاظ سایز و ابعاد با نمونه ای کاملا مشابه با N97 روبرو هستیم و تفاوت اصلی از فناوری نسل دوم AMOLED که در صفحه نمایش N8 بکار گرفته شده است سرچشمه می گیرد البته در این مدل از فناوری جدیدتر نوکیا در این بخش یعنی ClearBlack Display یا CBD خبری نیست اما کیفیت تصویر و عملکرد آن در نور مستقیم خورشید نسبت به N97 ،که خود نیز از بهترین نمونه ها در کارکرد در نور مستقیم خورشید به حساب می آید، بسیار ارتقا پیدا کرده است البته این ارتقا هنوز در سطحی نیست که بتوان آن را با فناوری رویائی SuperAMOLED سامسونگ و یا Retina Display آیفون چهار مقایسه کرد اما در کل N8 نیز دارای یکی از بهترین صفحه نمایش های AMOLED فعلی بازار است. حساسیت صفحه نمایش همانطور که از مدلی لمسی خازنی انتظار می رود در سطح بسیار بالائی قرار دارد هرچند که در بسیاری از منوها بعلت ساختار نچندان رویائی سیستم عامل امکان ایجاد پاسخ بلافاصله از صفحه نمایش گرفته شده و با اینکه سخت افزار بسیار با کیفیتی در آن تعبیه شده اما عملا نمی توان مقایسه ای میان این قسمت و حریفان فوق العاده حساسی مثل Apple iPhone انجام داد.
بر بالای صفحه نمایش و در بخش دوک مانند پلاستیکی، اسپیکر برقراری تماس قرار گرفته است و دوربین دوم تماس های ویدئویی و حسگرهای دوگانه تنظیم نور و تقارب به حاشیه مشکی رنگ بالای صفحه نمایش منتقل شده اند. نشان نوکیا و نام مدل از دیگر موار حاضر در این حاشیه سیاه رنگ هستند.
در زیر صفحه نمایش و در ساختاری آشنا (البته نه در مجموعه نوکیا!) تنها یک دکمه نسبتا بزرگ و کشیده در سمت چپ دیده می شود که برای ورود به منوی اصلی و نمایش Task Manager با فشردن طولانی مدت مورد استفاده قرار می گیرد. حذف کلیدهای سبز و قرمز همیشگی از این بخش نکته جدیدی ست که در N8 به چشم می خورد. درست چسبیده به نوار آبی سرتاسری حول صفحه نمایش، میکروفون برقراری تماس دیده می شود که انتخاب این قسمت ظاهرا در بهبود کیفیت صدا و کاهش احتمال پوشیده شدن آن با دست موثر خواهد بود.
با حرکت به سمت چپ دستگاه به ساختار آشنای دیگری بر می خوریم که ابتدا در 5800 مورد استفاده قرار گرفت در این قسمت و در بخش بالائی دو شکاف نسبتا بزرگ در کنار یکدیگر قرار گرفته اند که هر دو با کاوری پلاستیکی پوشانده شده اند در زیر این کاورها اسلات کارت حافظه Micro SD و محل جایگذاری سیمکارت قرار دارد که هر دو کاملا در عمق قرار گرفته و دسترسی به آنها اندکی بیش از اندازه مشکل می نماید. دومین جزء حاضر در این قسمت که این یکی نیز به نسبت موارد معمول، اندکی فرو رفته تر طراحی شده پورت Micro USB دستگاه است که از کاور و پوشش پلاستیکی در آن خبری نیست از این پورت علاوه بر استفاده رایج برای اتصال به کامپیوتر می توان برای شارژ کردن دستگاه و اتصال حافظه های داخلی با کمک کابل مخصوص و قابلیت OTG نیز بهره برد. همچنین در این قسمت یکی از پیچ های گشودن بخش پائینی برای دسترسی به باتری دیده می شود که برای گشودن آن احتیاج به یک پیچ گوشتی کاملا خاص است. حفره بسیار کوچکی که در میانه این قسمت دیده می شود در حقیقت چراغ نشانگر اتصال شارژر به گوشی ست .
در سمت راست دستگاه از بالا به پائین Rocker نسبتا بزرگ و برجسته تغییر صدا، اسلایدر قفل صفحه نمایش و بلاخره شاتر کاملا بزرگ دوربین دیده می شود که بجز مکانیکی بودن شاتر نکته خاصی در آنها به چشم نمی خورد و همگی در مدل های قبلی نوکیا در این کلاس به همین ترتیب تکرار شده بودند. تنها نکته قابل اشاره در این قسمت سفت بودن نسبی شاتر دوربین است که در برخی مواقع می تواند منجر به تکان خوردن دوربین در حین عکاسی شود. تنها عنصر باقی مانده در این قسمت دومین پیچ برای گشودن کاور پلاستیکی پائینی ست که متقارن با پیچ اول در پائین این بخش جای گرفته است.
مهمترین المان سخت افزاری در بالای دستگاه پورت خروجی تصویر Mini HDMI است که این یکی نیز با پوششی پلاستیکی محافظت شده است. جک 3.5 میلیمتری هدست و کلید Power که همچون همیشه برای سوئیچ میان پروفایل های مختلف نیز بکار می رود دیگر موارد حاضر در بخش بالائی را تشکیل می دهند. در پائین گوشی نیز تنها حفره اتصال شارژر دیده می شود که با اینکه در سمت شارژر اندکی تغییر شکل یافته و ظاهرا پین شارژر دیگری به گزینه های قبلی این شرکت افزوده شده اما همچنان می توان از شارژهای قبلی نوکیا نیز برای شارژ کردن N8 استفاده کرد. استفاده از این پین از دو جنبه عجیب می نماید یکی اینکه تقریبا همه شرکت ها (بجز یکی دو استثنای کوچک و بزرگ) از پورت استاندارد Micro USB برای شارژ کردن گوشی استفاده می کنند و دیگری اینکه نه تنها این پورت در N8 حضور دارد بلکه همانطور که گفتیم امکان شارژ از این پورت نیز وجود دارد!
لیست سخت افزارهای حاضر در بدنه N8 با دوربین فوق العاده آن در بخش پشتی تکمیل می شود این دوربین 12 مگاپیکسلی بار دیگر پس از مدتها فلش زنون را در کنار خود می بیند. تک فلش کوچک LED در حاشیه فلش زنون و اسپیکر اصلی دستگاه در زیر لنز از دیگر موارد حاضر در این بخش به شمار می روند. از جمله موارد منفی در این قسمت باید به برجستگی محل در نظر گرفته شده برای دوربین اشاره کرد که در کنار عدم استفاده از کاور برای لنز دوربین احتمال آسیب دیدن و خش افتادن بروی سطح لنز را افزایش می دهد البته بر طبق گفته های رسمی سطح لنز تا حدود زیادی ضد خش است اما حتی در صورت صحت این موضوع نیز کثیفی ناشی از اثر انگشت همچنان عاملی منفی در جهت تخریب تصاویر به حساب می آید. نکته دیگری در پشت گوشی به چشم نمی خورد و همانطور که پیش از این هم اشاره شد برای دسترسی به باتری داخلی گوشی می بایست پیچ های کاملا خاص جانبی را گشوده و کاور زیرین را از گوشی جدا کرد. با گشودن این کاور باتری BL-4D دستگاه با ظرفیت 1200mAh پدیدار می شود که دقیقا همان باتری استفاده شده در N97 Mini ست این باتری بروی کاغذ تا 390 ساعت در حالت Stand-by و تا 12 ساعت و 30 دقیقه در حین مکالمه دوام خواهد داشت که در هر دو مورد بهبود قابل ملاحظه ای در قیاس با N97 Mini به چشم می خورد و در یک استفاده بسیار شدید و سنگین به راحتی تا 2 روز دوام خواهد داشت. نکته جالب در این میان حضور سخت افزارهای متعدد با مصرف انرژی کاملا بالا در یک سو و دوام فوق العاده باتری برخلاف انتظار از سوی دیگر است که به روشنی حاکی از بهبود های متعدد در رده نرم افزاری و مخصوصا سیستم عامل جدید بکار گرفته شده در این مدل است.
اما Nokia N8 بجز موارد سخت افزاری اشاره شده در بالا در رده نرم افزاری نیز حرف های جدیدی برای گفتن دارد این گوشی اولین مدل نوکیا خواهد بود که با سیستم عامل جدید این شرکت موسوم به Symbian^3 عرضه می شود اینترفیسی که بسیاری از کارشناسان بعلت همزمانی آن با نسخه های جدید سیستم عامل های پر طرفدار بازار مثل BlackBerry OS6.0، Apple iOS 4.0، Android Froyo و در یکی دو ماه آینده Windows Phone 7 شانس چندانی برای موفقیت آن متصور نیستند اما این همه ماجرا نیست و نوکیا نیز بعنوان پر طرفدار ترین برند حال حاضر بازار موبایل، با خیل گسترده ای از کاربران در سراسر دنیا روبروست که نسخه جدید سیستم عامل این شرکت را انتظار می کشند. اولین تجربه نوکیا در زمینه گوشی های هوشمند مبتنی بر Symbian لمسی به مدل 5800 و نسخه موسوم به ورژن پنجم این سیستم عامل باز می گردد در آن زمان ایرادات متعددی به این اینترفیس در جنبه های گوناگون وارد بود و حتی بسیاری از کارشناسان تنها تغییر صورت پذیرفته در این سیستم عامل جدید به نسبت به نسخه های قبلی را لمسی شدن این اینترفیس می دانند جائیکه نه تنها از لحاظ ظاهری تغییر چندانی دیده نمی شد بلکه نوع نزدیک شدن نوکیا به پدیده گوشی های لمسی اصولا تفاوت چشمگیری با دیگر رقبای حاضر در این کلاس داشت از جمله این موارد باید به اجبار به دو کلیک بروی هر آیکون برای استفاده از آن که یکی منجر به Highlight شدن و دیگری منجر به فعال شدن آن می گردید اشاره کرد همچنین در نسخه های اولیه این سیستم عامل نبود Kinetic Scrolling و اسکرول معکوس با جهت حرکت دست بروی صفحه نمایش انتقادهای فراوانی را متوجه نوکیا ساخته بود البته برخی از این مشکلات در Patch های ارائه شده برای این سیستم عامل برطرف شد اما نگفته پیداست که نسخه پنجم Symbian S60 هنوز هم در برابر رقبای هوشمند و غیر هوشمند خود در مسئله مهمی به نام User Friendly بودن با مشکلات عدیده ای روبرو ست اینجاست که مهندسان نوکیا با جمع آوری بازخوردهای متعدد بروی نسخه قبلی سیستم عامل ورژن کاملا جدیدی به نام Symbian^3 را ایجاد نموده اند که امید می رود تا کلیه مشکلات قبلی این اینترفیس کاملا در آن مرتفع شده و آرام آرام سیمبین نیز به استانداردهای رده تمام لمسی نزدیک شود.
با روشن کردن دستگاه نخستین تغییر قابل مشاهده حضور سه دسک تاپ مختلف با امکان جایگذاری Widget های گوناگون است که البته پیش از این تا حدود زیادی در مدل هائی همچون خانواده N97 نیز مورد استفاده قرار گرفته بود. سه دسک تاپ مختلف حاضر در این قسمت به راحتی هرچه تمام تر با اسکرول کردن دست رو به چپ و راست قابل دسترسی هستند و برای رسیدن به یک دسک تاپ مشخص نیازی به بازگشت مسیر رفته شده نیست و با ادامه اسکرول به همان سمت می توان به دسک تاپ های قبلی دست پیدا کرد. در زیر صفحه نمایش سه نقطعه سفید رنگ دیده می شود که علاوه بر یادآوری موقعیت دسک تاپ امکان جابجائی سریع بین دسک تاپ ها با لمس این ناحیه را نیز فراهم می آورد. Context Menu های حاضر در زیر این قسمت شامل Option برای تغییرات گسترده در Widget ها در سمت چپ و گزینه Call برای برقراری تماس در سمت راست می شود. برای تغییر مکان هر ویجت نخست می بایست گزینه Edit در Option را فشار داد و سپس بصورت دلخواه آن Widget را در فضاهای در دسترس در آن دسک تاپ Drag نمود البته امکان Drag کردن یک Widget از یک Home Screen به دیگری وجود ندارد و برای این کار باید ابتدا آن را از یک دسک تاپ حذف کرد و سپس بصورت دستی در دیگری اضافه نمود. از دیگر موارد حاضر در این بخش علاوه بر ساعت، تقویم، نام اپراتور، نام پروفایل، و نشانگرهای باتری و آنتن باید به چهار میانبر برنامه های دلخواه در بالای این قسمت اشاره کرد که البته برای ویرایش و جایگزین کردن اپلیکشین دیگری به این لیست چهارگانه باید از طریق منوی جداگانه Shortcuts و به شیوه سنتی نوکیا در این قسمت اقدام نمود. امکان نمایش افقی صفحه Home Screen با چرخاندن گوشی نیز در این قسمت وجود دارد. با لمس آیکون باتری در بخش بالائی این قسمت علاوه بر نمایش تمامی شبکه های Wi-Fi در دسترس و دیگر گزینه های ارتباطی همچون USB، یک ساعت بزرگ نیز در اختیار کاربر قرار می گیرد که بوسیله آن می توان به راحتی و از همین قسمت به تنظیم آلارم دستگاه پرداخت. در یک نگاه صفحه Styand-by در سیمبین جدید تغییرات مناسب و راضی کننده ای را به خود دیده است اما از نگاهی دیگر همچنان نکات منفی مشخصی در این بخش دیده می شود یکی از این موارد، ابعاد بسیار بزرگ Widget های بکار گرفته شده در این قسمت است که علیرغم صفحه نمایش بزرگ N8 تنها با حضور چهار یا پنج Widget کل صفحه پوشیده شده و نه تنها گزینه های در دسترس کاربر محدودتر می شود بلکه فضای لازم برای Sweep کردن و جابجائی میان این Home Screen ها نیز بیش از پیش کاهش می یابد که این موضوع به راحتی می تواند منجر به کلیک اشتباهی بروی یک ویجت در حین اسکرول شود. از جمله دیگر نکات منفی این قسمت می توان به محدودیت تعداد Home Screen ها به سه عدد و محدودیت تعداد Widget ها اشاره کرد. در کل با اینکه صفحه Stand-by در سیمبین جدید تغییرات رضایت بخشی را تجربه کرده است اما هنوز در قیاس با رقیبی همچون آندروید با صفحه Stand-by مجهز به Live Wallpaper و 9 عدد Home Screen جداگانه به میزان قابل توجهی ضعیف تر به نظر می رسد که این ضعف نوکیا با توجه به این واقعیت که صفحه Stand-by برای اکثریت قاطعی از کاربران حکم مهمترین قسمت گوشی را دارد، در آینده می تواند تاثیر منفی بروی فروش این گوشی برجای بگذارد.
با فشردن تک کلید حاضر در زیر صفحه نمایش به منوی اصلی دستگاه وارد می شویم جائیکه صحنه کاملا آشنائی برای کاربران سیمبین در تمامی رده ها اعم از لمسی یا غیر لمسی به چشم می خورد: چینشی ماتریسی که در حالت عمودی با 4 سطر و 3 ستون مرتب شده و در حالت افقی به شش ستون و دو سطر تغییر شکل پیدا می کند. آیکون های حاضر در این قسمت از همان طراحی کلاسیک همیشگی برخوردارند و بازهم همچون گذشته بر بالای برنامه های در حال اجرا دایره سبز رنگی برای یادآوری کاربران به چشم می خورد. Music Player دستگاه نیز همچون بسیاری دیگر مدل های قبلی سیمبین همواره در حالت اجرا باقی می ماند و تنها می توان آن را Hide کرد. Scroll سریع و بی نقص در میان منوها و امکان ادیت آیکون ها به راحتی هرچه تمام تر با Drag کردن و جابجائی سریع آنها که با افکت های گرافیکی زیبائی نیز همراه است دیگر نکات مثبت منوی اصلی دستگاه را تشکیل می دهند. برای بستن برنامه های در حال اجرا می توان همچون همیشه از فشردن طولانی مدت کلید Menu و احضار Task Manager برای بستن تکی یا گروهی برنامه ها سود جست در این منو که بصورت pop up ظاهر می شود برنامه های در حال اجرا با Thumbnail کوچکی همراه با یک X بزرگ در گوشه بالای آنها به نمایش در می آیند که فشردن این X تنها کاری ست که برای بستن برنامه ها می بایست انجام داد. یک نکته نسبتا منفی در این قسمت وقتی ست که قصد بستن گروهی برنامه ها را داشته باشیم در این حالت بعلت زمانی که صرف بستن هر برنامه می شود و با توجه به اینکه لیست برنامه های در حال اجرا با بستن هر برنامه یکی به سمت چپ شیفت پیدا می کند ممکن است بجای بستن یک برنامه اشتباها برنامه دیگری که در لیست بعد از برنامه قبلی قرار گرفته را احضار نمود اتفاقی که البته به مرور با عادت کردن به سرعت بستن برنامه ها توسط گوشی مرتفع می شود. در هنگام حضور در منوهای داخلی و استفاده از Application های مختلف همچون گالری تصاویر زدن کلید منو در زیر صفحه نمایش منجر به بازگشت به صفحه Stand-by می شود. در مجموع با اینکه پردازنده جدید 680 مگاهرتزی ARM11 گوشی که این بار به چیپ ست پردازش گرافیکی نیز مجهز شده است محیط نسبتا روانی را در مقایسه با نسل های قبلی سیمبین ایجاد کرده است اما هنوز هم تاخیرهای گاه و بیگاه در جای جای منوها دیده می شود. نکته منفی قابل ذکر دیگری که البته در سیمبین های لمسی و غیر لمسی همواره دیده می شود استفاده از منوهای تو در تو برای انجام اعمال ساده و در عین حال بسیار ضروری ست که وقت و انرژی کاربر را کاملا مصروف خود می سازد از جمله این موارد می توان به نحوه اضافه کردن میابرهای چهارگانه به صفحه اصلی، حذف کردن آیتم ها در یک لیست (مثلا ایمیل که در شش مرحله انجام می شود!) و یا نحوه جابجائی آیکون ها در منوی اصلی اشاره کرد که تقریبا همگی به فشردن کلید منو و رفتن به یک منوی خاص وابسته بوده و تاچ صفحه نمایش در کوتاه کردن این دستورات تکراری که تقریبا از زمان ارائه سیمبین غیر لمسی 9.1 تا بحال بدون تغییر مانده اند اغلب هیچ نقشی را بازی نمی کند. از دیگر گزینه های سخت افزاری بهبود یافته در N8 باید به سایز 256 مگابایتی RAM که پس از لود شدن سیستم عامل در حدود 135 مگابایت آن برای اجرای برنامه ها خالی ست و حافظه 512 مگابایتی فلش اشاره کرد که از این آخری نیز چیزی حول و حوش 185 مگابایت در اختیار کاربر قرار دارد، اشاره کرد که هر دو با اینکه در گروه Symbian اعداد کاملا بهبود یافته ای به حساب می آیند اما مقایسه آنها با حافظه های بسیار بالاتری که در اسمارت فون های رقبا دیده می شود امتیاز چندان بالائی برای N8 به همراه ندارد البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که Symbian^3 با وجود همین حافظه ها و با در نظر نگرفتن برخی تاخیرهای معمول، نسبتا روان و رضایت بخش عمل می کند. حافظه داخلی N8 برابر 16 گیگابایت است که با کمک کارت Micro SD تا 32 گیگابایت دیگر امکان افزایش دارد.
یکی از کامل ترین بخش های سیمبین های نوکیا دفترچه تلفن آنهاست که همواره در سطح بالاترین نمونه های رده اسمارت فون از آن یاد می شود در این این قسمت جزئیات بسیار زیادی برای کنتاکت ها در حین اضافه شدن به دفترچه تلفن در دسترس قرار دارد که به سختی می توان به از قلم افتادن کوچکترین اطلاعاتی در این لیست فکر کرد. این حجم وسیع اطلاعات با آنکه در نگاه اول نکته کاملا مثبتی به نظر می رسد اما با نگاهی دقیق تر به این گزینه ها در خواهیم یافت که بیش از 90 درصد کاربران هیچگاه از این گزینه های گیج کننده برای افزودن یک نام و یک شماره نا قابل به این لیست استفاده نمی کنند و این همه اطلاعات تنها به سردرگمی کاربران می انجامد خوشبختانه نوکیا این موضوع را پیش از ما دریافته است و دفترچه تلفن بکار گرفته شده در N8 با اینکه همچنان همان اطلاعات وسیع را در خود حفظ می کند اما بصورت پیش فرض این اطلاعات را به نمایش نمی گذارد و چند گزینه اصلی مورد نیاز تنها حاضران دفترچه تلفن هستند و دیگر اطلاعات ریز و جزئی به درون منوها منتقل شده اند. ظاهر دفترچه تلفن البته تغییر چندانی نکرده و با ساختاری نسبتا مشابه با Symbian ورژن پنج روبرو هستیم و همچون قبل می توان بصورت همزمان کنتاکت های حاضر در حافظه داخلی و حافظه سیمکارت را یک جا مشاهده کرد. با گشودن هر کنتاکت جداگانه علاوه بر تصویر شخص و گزینه هائی برای برقراری تماس صوتی و تصویری یا فرستادن پیام، گزینه جدیدی با نام Social Network بر بالای لیست ظاهر می شود که بوسیله آن و در طی چند مرحله با Sign in کردن در شبکه های اجتماعی همچون فی..س بو..ک و تو..ئیت..ر می توان فرد مورد را یافته و به لیست اطلاعات آن شخص اضافه کرد. این پروسه اندکی بیش از حد انتظار طولانی و وقت گیر است مخصوصا اگر در این بین از کلید Back نیز استفاده کنید که این باعث می شود این اپلیکیشن بار دیگر اقدام به Sign in کردن نموده و زمان را طولانی تر کند از دیگر موارد نچندان مثبت مچ نبودن گاه و بیگاه سایز عکس اضافه شده از شبکه های اجتماعی با سایز در نظر گرفته شده برای آن در این بخش است.
