همه زوج ها دعوا می کنند. از هر 10 مرد، 9 نفر می گوید، "پیروز شدن در مشاجره با خانم ها غیرممکن است!" و به همین خاطر است که اکثر مردها وقتی دعوایی پیش می آید، تقصیرشان را پذیرفته، راهشان را می گیرند و می روند. اما آیا به این معنی است که خانم مشاجره را برده است؟ نه اینطور نیست! با این آمار بالای طلاق، خیلی مهم است که زوج ها بفهمند که رمز یک رابطه موفق گفتگو است. مشاجره پیش می آید، چه بخواهید و چه نخواهید. اما هر دوی شما می توانید در آن مشاجرات برنده باشید.

وقتی پای ابراز عقاید به میان می رسد، خانم ها هم همان چیزی را می خواهند که آقایون می خواهند. آنها توجه کامل طرف مقابلشان و یک چیز کوچک که "احترام" نام دارد را می خواهند. بله کاملاً درست است. اگر موقعی که جلوی شما ایستاده و با عصبانیت زیاد حرف می زند، شما سعی می کنید که از گوشه و کنار صفحه تلویزیون که جلویش را گرفته را نگاه کنید مشکل توجه کردن دارید. تصور کنید که می خواهید به متخصص کامپیوترتان توضیح دهید که چرا نمی توانید به بازی ها و ویدئوهای موردعلاقه تان دسترسی داشته باشید. اذیت شده اید و واقعاً از این وضعیت نابسامان کامپیوترتان خسته اید. و با تمام وجود سعی می کنید برای متخصص توضیح دهید که کامپیوترتان چه مشکلی دارد. اما می بینید علیرغم همه این تلاش های شما متخصص کامپیوتر حواسش جای دیگر است و دور و بر خانه تان را برانداز می کند. چه حسی به شما دست می دهد؟ آیا آن خستگی و کلافگیتان بدتر نمی شود؟ چه چیز می توانست جلوی این بدتر شدن مشکل را بگیرد؟ کمی توجه متخصص کامپیوتر؟ درست است؟

وقتی خانمتان جلوی شما ایستاده و جمله ای که شما از آن متنفرید را به زبان می آورد: "باید با هم حرف بزنیم"، شما بعنوان شوهر او باید به حرفهایش گوش دهید. نه سرسری! بلکه از اعماق وجودتان! باید درک کنید که برای اکثر خانم ها، حرفهایی که آن لحظه تحویلتان می دهد، روزها فکر و ذکرش را مشغول کرده است. چرا؟ چون خانم ها برخلاف آقایون در هر موقعیتی خودشان را خالی نمی کنند. آنها عادت دارند که به یک مسئله بارها و بارها فکر کنند، به امید اینکه در آخر بدون اینکه مجبور شوند با شما روبه رو شوند، راه حلی پیدا شود.

خوب حالا تلویزیون، رادیو، کامپیوتر و یا هر چیز دیگری که حواستان را پرت می کند را خاموش کرده اید. بنشینید و از خانمتان هم بخواهید بنشیند. البته خیلی آرام و نه با عصبانیت. یادتان باشد، وقتی عصبانی هستید تنها چیزی که نمی توانید تحمل کنید این است که یکی برایتان رئیس بازی دربیاورد. اگر همسرتان قبول نکرد که بنشیند، اشکالی ندارد. باید طوری رفتار کنید که او احساس راحتی کند. همین.

به احتمال خیلی زیاد همسرتان شروع می کند به تند تند حرف زدن. اگر متوجه حرفهای او نمی شوید با مهربانی از او بخواهید که تکرار کند. همه تلاشتان را بکنید که وقتی حرف می زند متوجه همه حرفهایش بشوید. اینرا هم یادتان باشد که هیچکس، حتی مردها، دوست ندارند بین کلامشان کسی حرف بزند. پس حرفهایش را قطع نکنید و اجازه بدهید اول حرفهایش را تمام کند.

وقتی او حرفهایش را تمام کرد، الان نوبت اولین شانس پیروزی شماست. اگر نزدیک به شما نشسته است، دست هایش را بگیرید و بفشارید. اگر اینطور نیست حتماً به چشمهایش خوب نگاه کنید. قبل از اینکه شروع به صحبت بکنید، یک نفس عمیق بکشید و با صدایی صافتر و مهربان تر از لحن او حرف بزنید. اولین جمله ای که می توانید بگویید چیست؟ "متاسفم که این مسئله تو را اینقدر ناراحت کرده است!: چی؟ هنوز چیزی نشده معذرت خواهی کنید؟ بله! با این حرف تقصیری به گردن نمی گیرید، فقط می خواهید با او همدردی کنید. با درک عصبانیت او اولین قدم را در مسیر درست برداشته اید.

ما زن ها خوب می دانیم که مشکلاتمان ممکن است چیزهایی باشد که نظر شما نسبت به آن کاملاً مخالف نظر ماست. و می خواهیم که صادقانه نظرتان را درمورد آنها بدانیم. اما اکثر مردها با لحنی تهدیدآمیز و عصبانی نظراتشان را بیان می کنند که فقط آتش دعوا را تندتر می کند. قبل از اینکه نظر خودتان را ابراز کنید، بگویید که احترام زیادی برای حرفهایش قائل هستید اما نظر شما در این مورد متفاوت است و دلتان می خواهد که او هم به حرفهای شما گوش دهد. بعد، هر دوی شما صلح می کنید. شروع به ابراز عقیده خودتان بکنید و به پاسخ هایی که به شما می دهد خوب گوش کنید. اینجای کار که می رسد می بینید که به طرز شگفت آوری صدای خانمتان پایین تر آمده و لحنش نرم تر شده است. حرف زدن را تا جایی ادامه دهید که به یک نظر مناسب و یکسان برسید طوریکه هر دوی شما راضی باشید. با یک آغوش گرفتن و بوسه عالی حرف زدن را تمام کنید و به او یادآور شوید که همیشه می تواند درمورد هر چیزی که خواست با شما به راحتی حرف بزند.

زن ها به هیچ عنوان از مردهایی که فقط سخنرانی می کنند خوششان نمی آید. ما واقعاً دوست داریم که سریع به یک نتیجه خوب برسیم. ما انتظار نداریم که شوهرمان خودش را جای ما بگذارد. فقط می خواهیم که با همان مقدار احترام و مهربانی که خودش انتظار دارد با ما رفتار کند. پس دفعه بعدی که مشاجره ای بین شما و همسرتان اتفاق افتاد، آن مشاجره را از یک دادوبیداد و جار و جنجال به یک گفتگوی منطقی و شاد تبدیل کنید.