رهبریهای راهبردی در مهار فتنه
اگر
پیروزی ایران اسلامی در طولانیترین جنگ قرن بیستم را محصول رهبری و
فرماندهی هوشمندانه امام راحل عظیمالشأن در مواجهه با دشمنان انقلاب
اسلامی بدانیم، پیروزی ایران اسلامی در مواجهه با پیچیدهترین صحنه «جنگ
نرم» تاریخ معاصر که از سوی همان دشمنان و به تلافی شکستهای گذشته، بر
نظام اسلامی تحمیل شد را نیز باید محصول فرماندهی و هدایت حکیمانه رهبر
معظم انقلابی اسلامی حضرت آیتالله خامنهای بدانیم.
تجربه
دشمنان انقلاب اسلامی در مواجهه با ایران اسلامی در 30 سال گذشته و فرصت و
امکانی که دشمنان داخلی(بازیگران جنگ نرم) برای دشمن بیرونی فراهم آوردند
شرایطی را در درون کشور فراهم آورد که برخی باور کردند که تنشها و
آشوبهای پس از انتخابات بهترین فرصت برای فروپاشی نظام اسلامی است،
بنابراین در یک فرآیند پیچیده تمامی ابزار و امکانات رسانهای و دیپلماسی
دشمنان بیرونی و توان داخلی و عملیات فعالان سیاسی در داخل به عرصه آمده و
با تلفیق سه دکترین مهار، جنگ رسانهای و نافرمانی مدنی(توصیه شده توسط
کمیته خطر جاری وابسته به مؤسسه مریکن اینترپرایز در سال 1384) نظام
جمهوری اسلامی را با چالشی جدی مواجه ساختند.
طراحان
و نیروهای عملکننده در این عرصه اگرچه تلاش داشتند با «بحران» نامیدن این
صحنه و «بحرانی» قلمداد کردن شرایط کشور و ایجاد جو ارعاب در کشور از طریق
آتشزدن اموال دولت و مردمی و کشاندن مردم به کف خیابانها، گام به گام
اهداف خود را از ابطال انتخابات تا... پیش ببرند، اما همچون عرصه دفاع
مقدس به دلیل هوشیاری و درایت رهبری و بصیرت و آگاهی مردم ناکام ماندند و
اکنون ناتوان و مستأصل از ادامه فرآیند، چشم امید به تشدید فشارهای
بیرونی و البته بهرهگیری از فرصت «شبکه مجازی طراحی شده توسط دشمن»
دوختهاند.
در زمینه راهبرد رهبری در مدیریت فتنه اگرچه گفتنیها بسیار است اما در این مجال اشاره به برخی از فرازهای آن خالی از لطف نیست.
الف: جنگ نرم میدان منازعه
شاید
هوشمندانهترین تدبیر رهبری، تعریف میدان و صحنه عمل باشد. در حالی که
فعالان داخلی صحنه تلاش داشته و دارند که صحنه موجود را تنها اعتراضی به
نتیجه انتخابات معرفی کنند و از این طریق خود را از تبعات آشوبها برهانند
اما تعریف دقیق صحنه و توصیف آن به میدان «جنگنرم» دشمنان علیه انقلاب
اسلامی، ابعاد پنهان فتنه را آشکارتر ساخت؛ نکتهای که در میانه راه هم
دشمنان انقلاب اسلامی به آن اعتراف کرده و صحنه را «انقلاب توییتری» در
ایران تعریف کرده و خود عاملان و سران فتنه نیز از آن به عنوان «معجزه
محیط مجازی» یاد کرده و بر تداوم آن تأکید کردند. مقام معظم رهبری در
دیدار با جمعی از شعرا و فرهیختگان در 16/6/1388 جنگ نرم را واقعیت امروز
دانستند و با اشاره به تذکرات و سخنان 20 سال گذشته خود فرمودند:«وقتی
انسان تجهیز، صفآرایی دهانهای با حقه و غضب گشوده شده علیه انقلاب و
امام خمینی(ره) و آرمانهای نظام اسلامی را میبیند، وجود این جنگ نرم را
باور میکند هرچند ممکن است عدهای اینها را نبینند. در این جنگ نرم وظیفه
مجموعههای فرهنگی این است که هنر را تمامعیار با قالبی مناسب به میدان
آورند تا اثرگذار شود.»
ایشان
در دیدار با خبرگان رهبری نیز در تاریخ 2/7/1388 به شاخصههای جنگ نرم
دشمن اشاره کرده و میفرمایند:«امروز جنگ نظامی با ما خیلی محتمل نیست-
نمیگوییم به کلی منتفی است، اما خیلی محتمل نیست- لکن جنگی که وجود دارد
از جنگ نظامی اگر خطرش بیشتر نباشد، کمتر نیست.
در
جنگ نظامی دشمن به سراغ سنگرهای مرزی ما میآید، مراکز مرزی ما را سعی
میکند منهدم کند تا بتواند در مرز نفوذ کند. در جنگ روانی و آنچه امروز
به آن جنگ نرم گفته میشود در دنیا، دشمن به سراغ سنگرهای معنوی میآید که
آنها را منهدم کند. در جنگ نرم دشمن سراغ ایمانها، معرفتها، عزمها،
پایهها و ارکان اساسی یک نظام و یک کشور میآید که اینها را منهدم بکند و
نقاط قوت را در تبلیغات خود به ضعف تبدیل کند و فرصتهای یک نظام را به
تهدید تبدیل کند. باید ابعاد دشمن و ابعاد دشمنی را بدانیم تا بتوانیم بر
او فائق بیاییم.»
ترسیم
دقیق صحنه توسط مقام معظم رهبری بسیاری از شبهات را در مورد شاخصههای
فتنه بعد از انتخابات مشخص کرد و سبب شد نیروهای مدافع نظام با درک صحیح
صحنه به میدان بیایند.
ب: بصیرت؛ ابزار اصلی مقابله با جنگ نرم و انتظار از نخبگان
بهرغم
بسیاری از شبهات و اتهامات مطرح شده، مهمترین راهبرد ارائه شده توسط مقام
معظم رهبری برای مقابله با فتنه «بصیرت» آحاد جامعه بهویژه خواص و نخبگان
است.
ایشان
در جمع مردم خونگرم چالوس و نوشهر در تاریخ 15/7/1388 «بصیرت» را برای
«شناخت هدف، تشخیص راه صحیح رسیدن به هدف، تشخیص دشمن و موانع راه و شناخت
راههای برطرف کردن موانع» ضروری دانسته و میفرمایند:«بصیرت قطبنمای
حرکت صحیح در اوضاع اجتماعی پیچیده امروز است به گونهای که اگر کسی این
قطبنما را نداشت و نقشهخوانی بلد نبود ممکن است ناگهان خود را در محاصره
دشمن ببیند. اگر بصیرت نباشد، انسان حتی با نیت خوب ممکن است گمراه شود و
در راه بد قدم بگذارد.»
ایشان
در جمع اعضای دفتر رهبری و سپاه ولیامر در تاریخ 21/5/1388 در این زمینه
میفرمایند:«بلاهایی که بر ملتها وارد میشود در بسیاری از موارد بر اثر
بیبصیرتی است. خطاهایی که بعضی از افراد میکنند- میبینید در جامعه
خودمان بعضی از عامه مردم و بیشتر از نخبگان، خطاهایی میکنند که حالا
انتظار هست که کمتر خطا کنند.
گاهی خطاهایشان اگر کماً هم بیشتر نباشد کیفاً بیشتر از خطای عامه مردم است- بر اثر بیبصیرتی است.»
ایشان
در همین دیدار نگاه اصلی خود را به نخبگان جامعه معطوف کرده و از آنها
مطالبه میکنند که:«بصیرت مهم است. نقش نخبگان و خواص هم این است که این
بصیرت را نه فقط در خودشان، در دیگران هم به وجود بیاورند. آدم گاهی
میبیند که متأسفانه بعضی از نخبگان خودشان هم دچار بیبصیرتیاند
نمیفهمند. اصلاً ملتفت نیستند. یک حرفی یکهو به نفع دشمن میپرانند. به
نفع جبههای که همتش نابودی بنای جمهوری اسلامی است.»
معظمله
دلیل تمرکز دشمن روی خواص را نفوذ آنها در میان مردم دانسته و در دیدار با
خبرگان مردم در تاریخ 2/7/1388 میفرمایند: امروز به گمان من هدف و آماج
دشمن خواص است. آماج دشمن خواص است. مینشینند طراحی میکنند تا ذهن خواص
را عوض کنند، برای اینکه بتوانند مردم را بکشانند، چون خواص تأثیر
میگذارند و در عموم مردم نفوذ کلمه دارند. یکی از وظایف اصلی امروز من و
شما همین است. ما بصیرت خودمان را در مسائل گوناگون تقویت کنیم و بتوانیم
انشاءالله بصیرت مخاطبان و مستمعان خودمان را هم زیاد کنیم.»
این
راهبرد مقام معظم رهبری طی ماههای پس از آغاز فتنه و بهویژه با
روشنگریهای خود ایشان سبب شد به مرور برخی خواصی که نسبت به روند تحولات
سکوت کرده بودند یا حتی با مواضع خود به آتش فتنه دامن میزدند به مرور
نسبت به ابعاد فتنه آگاه شده و با اتخاذ مواضع روشن مرز خود را با
فتنهگران روشن کرده و البته در آگاهی تودههای اجتماعی نیز نقش داشتند.
اما
بهرغم آن در روزهای پایانی سال مقام معظم رهبری در دیدار با اعضای مجلس
خبرگان رهبری در تاریخ باز بر این نکته تأکید و در تشریح علت تکرار مکرر
ضرورت بصیرت خواص به غفلت برخی خواص در دوران مشروطه اشاره کردند و
افزودند:«در آن هنگام ماهیت حقیقی توطئههای غربزدهها کشف نشد و آن
انحراف اساسی بهوجود آمد اما این اشتباه نباید تکرار شود.»