بازي‌هاي آنلاين از ديروز تا فردا

 گسترش دسترسي به اينترنت و شكل گيري پديده هايي همچون كلودكامپيوتينگ موجب شده تا بازي هاي آنلاين و سرويس هاي ارائه دهنده بازي هاي آنلاين روز به روز جذاب تر شده و بر تعداد كاربران آنها افزوده شود.
اين بازي ها كه در ابتدا بسيار ساده و ابتدايي بودند، امروزه به يك صنعت مجزا تبديل شده اند و تكامل آنها مديون تكامل رايانه ها و شبكه هاي رايانه اي است. از سوي ديگر فناوري هاي نوين هم باعث شده گام هاي نويني در اين زمينه برداشته شود.

** تاريخچه و فناوري‌ها

همانطور كه پيشتر گفته شد، اولين نمونه هاي بازي هاي ويديويي و رايانه اي مانند NIMROD (1951) ، OXO (1952) ، Spacewar بازي هايي بودند كه حداكثر توسط يك يا دو نفر قابل اجرا بودند و محيط كاربري بسيار ساده و جريان بازي كاملا ابتدايي داشتند.
سرانجام در ابتداي دهه 60 شرايط اندكي تغيير كرد و رايانه ها براي اولين بار براي به اشتراك گذاري برخي اطلاعات و انواع ديتا به كار گرفته شدند. با اين كار كاربران متعددي مي مي توانستند در آن واحد از يك رايانه و امكانات آن استفاده كنند.
در همين ايام بود كه سيستم هاي ترمينال هاي رايانه اي هم ابداع شدند و اين بدان معنا بود كه كاربران براي استفاده از يك رايانه نيازي به حضور در همان اتاقي كه رايانه در آن نصب شده بود، نداشتند و مي توانستند از يك اتاق ديگر از يك رايانه استفاده كنند.
پس از مدتي مودم و لينك هاي اتصال به مودم هم ابداع شدند و اين بار كاربران مي توانستند بدون آنكه در همان ساختمان محل قرار گرفتن رايانه باشند، از يك رايانه استفاده كنند. ترمينال هاي رايانه اي هم پيشرفت كردند و اتصال آنها به رايانه هاي ميزبان از طريق خطوط تلفني ( dial-up ) يا خطوط تلفن leased line ممكن شد.
مجموعه اين امكانات و پيشرفت ها در عرصه فناوري باعث شد تا بازي هايي طراحي شوند كه بر روي تعدادي از رايانه ها ميزباني شوند. كاربران براي اجراي اين بازي ها و استفاده از امكانات آنها مي توانستند از سيستم هاي ديگري در ساختمان هاي ديگر استفاده كنند و در نهايت به يك رايانه مركزي متصل شوند.
در ابتدا اين سيستم ها براي اجراي بازي هاي تك نفره قابل استفاده بود، اما به سرعت پيشرفت هايي در اين زمينه ها حاصل شد و اجراي بازي ها به صورت چند نفره توسط سيستم هاي ياد شده ممكن شد.
سرانجام در دهه 70 پيشرفت هاي بيشتري در عرصه طراحي و خلق بازي هاي ويديويي آنلاين رخ داد و فناوري شبكه اي تازه اي براي رايانه ها موسوم به فناوري مبتني بر بسته يا Packet Switching ابداع شد كه انتقال ديتا در شبكه هاي رايانه اي را در قالب بسته هاي حاوي اطلاعات امكان پذير مي كرد.
با دستيابي به اين فناوري جديد هم طراحي شبكه هاي LAN بر مبناي اترنت ممكن شد. اين شبكه ها در سال هاي 1973 تا 1975 ميلادي گسترش چشمگيري يافتند و منطقه فناوري Xerox PARC به محلي براي تحقيق و پژوهش در مورد اين شبكه ها مبدل شده بود.
از سوي ديگر و پس از مدتي شبكه هاي موسوم به Wide Area Networks نيز پا گرفتند كه نتيجه اين موفقيت شكل گيري شبكه آرپانت بود كه پدربزرگ اينترنت كنوني محسوب مي شود. ايجاد آرپانت از سال 1969 آغاز شد و در نهايت منجر به شكل گيري اينترنت و بنيانگذاري آن در اول ژانويه سال 1983 شد.
مجموعه اين تحولات باعث ايجاد بازي هاي شبكه اي نيز شد. در قالب اين شبكه ها بازي هاي مختلفي خلق شدند و سيستم هاي مختلف متصل به شبكه هاي LAN يا اينترنت مي توانستند بازي هاي متنوعي را در دسترس كاربران قرار دهند.
در اوايل دهه 70 ميلادي سيستم نويني ابداع شد كه تاثير شگرفي بر بازي هاي شبكه اي و آنلاين داشت. سيستم رايانه اي PLATO كه توسط دانشگاه ايلينويز و شركت كنترل ديتا ابداع شد، به دانشجويان در نقاط مختلف اجازه مي داد تا به دروس مورد نظر خود به طور آنلاين دسترسي داشته باشند. به بيان ديگر اين يك سيستم آموزش آنلاين بود كه به دانشجويان در زمينه يادگيري دروسشان كمك مي كرد.
در سال 1972 ، ترمينال هاي PLATO IV با استفاده از قابليت هاي جديد گرافيكي معرفي شدند و دانشجويان از اين سيستم ها براي خلق بازي هاي آنلاين هم استفاده كردند.
PLATO تا سال 1978 براي انجام بازي هاي آنلاين و تعاملي مورد استفاده بودند كه از جمله آنها مي توان به dungeon crawls ، Airfight، tank combat ، Empire و Spasim اشاره كرد. در نهايت با استفاده از اين سيستم ها حداكثر 32 نفر قادر به اجراي يك بازي آنلاين بودند.