تصويربرداري از اتم‌هاي فلزي درون نانولوله‌ كربني

 به نقل از پايگاه اطلاع‌رساني ستاد فناوري نانو، يك گروه تحقيقاتي بين‌‌المللي از اتم‌هاي منفرد تصويربرداري كردند. اين اتم‌ها در فضاي محدودي درون نانولوله‌ كربني حركت كرده، واكنش مي‌دهند. آنها علاوه بر اين كه توانايي بالاي تصويربرداري خود را در اين پروژه نشان دادند، ثابت كردند كه بر خلاف تصور پيشين ديواره‌ داخل نانولوله‌ كربني خنثي نيست و مي‌تواند واكنش بدهد.
محققان دانشگاه اولم آلمان تك‌‌اتم‌هاي فلز سنگين ديسپروسيوم را درون فولرين 82 اتمي گير انداختند، سپس چندين فولرين حاوي فلز ديسپروسيوم را درون نانولوله‌ كربني جا دادند، اين كار نانولوله‌ي كربني را شبيه غلاف نخودفرنگي مي‌كند و فولرين‌ها درون نانولوله شبيه نخودفرنگي درون غلاف مي‌شود.
روكش اقيانوسي سبز كه با نانولوله‌هاي كربني BaytubesR فرموله شده‌است، مقاومت اصطكاكي سطح كشتي را كاهش مي‌دهد.
با استفاده از روش اصلاح انحراف TEM، دانشمندان موفق شدند تا برهم‌كنش فلز ديسپروسيوم را با فولرين و نانولوله كربني مستقيماً مشاهده كنند.‌ مزيت اين روش آن است كه انرژي مورد نياز براي تصويربرداري در اين روش بسيار كمتر از روش‌هاي مرسوم TEMاست؛ بنابراين بر خلاف ديگر روش‌ها كه باعث آسيب‌رساني به نانولوله ‌مي‌شود، اين روش تصويربرداري آسيبي به نمونه وارد نمي‌آورد و مي‌توان اثرات وارده از پرتو ميكروسكوپ را حذف كرد.
مشاهدات دانشمندان نشان داد كه فلز ديسپروسيوم با جويدن ديواره‌ فولرين، نهايتاً از آن خارج مي‌شود. فولرين‌هاي سوراخ‌‌ شده با هم درمي‌آميزند و نانولوله‌ كوچك را پديد مي‌آورند. اتم‌هاي فلزي ديسپروسيوم نيز به هم چسبيده، در نهايت منجر به ساخت يك خوشه اتمي مي‌شوند كه اين خوشه با حمله به ديواره‌ نانولوله‌ي اصلي، آن را نيز سوراخ مي‌كند.
در واقع فلز ديسپروسيوم جدا شدن پيوند كربني را در نانولوله و فولرين كاتاليز مي‌كند. براي سوراخ كردن فولرين يك اتم فلز ديسپروسيوم كافي است؛ اما از آنجا كه نانولوله‌ها از نظر ترموديناميكي پايدارترند، براي سوراخ كردن آنها يك خوشه‌ 7 يا 8 اتمي فلز ديسپروسيوم لازم است.
به نظر مي‌‌رسد اين پروژه مي‌تواند در آن دسته از تحقيقات كه در آن از نانولوله به‌‌عنوان لوله‌ آزمايش استفاده مي‌شود، مفيد واقع شود.